BELLEVAUX. De watermolenwandeling

Transcriptie

1 BELLEVAUX De watermolenwandeling De streek onmiddellijk ten noorden van de Semois bij Bouillon is zeker niet gespeend van waterloopjes die alle met groot verval afdalen van de groene hoogten naar de vrij diep ingesneden Semoisvallei. Dat er op een aantal van die riviertjes ooit watermolens hebben gedraaid, is dus helemaal niet verwonderlijk. Dat nagenoeg alle molens verdrongen werden door de uitvindingen van de moderne technologie, kun je jammer vinden, maar ja, wie kon die vooruitgang stoppen? letterlijk: mooie vallei ligt op de hoogten iets ten noorden van de Semoisvallei, hemelsbreed 6 km ten noordoosten van Bouillon, in een bosrijk gebied. Je bereikt het het beste via het bekende kruispunt bij Menuchenet, waar belangrijke wegen uit het noorden samenkomen: N95 (naar Beauraing en Dinant), N899 (naar Paliseul en Transinne) en N89 (naar Saint-Hubert en Barrière de Champlon). AFSTAND 6,5 km. AARD VAN DE WEG In en bij het dorp loop je op asfaltwegen, maar voor het overige is het een grote mengeling van elementair verharde en onverharde veld- en boswegen, waarop geen rolstoel of kinderwagen mee te nemen valt. Je moet geregeld een eind klimmen en dan weer afdalen, maar er vallen geen halsbrekend steile en lange hellingen te duchten. BEWEGWIJZERING Het parcours is bewegwijzerd als wandeling 56 (rood rechthoekig driehoekje met zwarte cijfers). Soms is er alleen maar een houten pijltje met het getal 56. Van in de omgeving van de eerste watermolen is het traject ook nog aangegeven met liggende groene ruitjes. PARKEREN In de directe omgeving van het kerkje, waarvan de toren en de voorgevel helemaal onder de leien zitten. TOPOGRAFISCHE KAART NGI 64/5-6. INFORMATIE Maison du Tourisme du Pays de Bouillon, Quai des Saulx 12, 6830 Bouillon, tel , fax , info@bouillon-tourisme.be, internet:

2 IN DE OMGEVING BOUILLON Château fort (burcht, het belangrijkste voorbeeld van middeleeuwse krijgsarchitectuur in België), musea (Musée ducal, Archéoscope Godefroid de Bouillon), wildpark. Laatste herziening: november 2005

3 DE WANDELING Punt 1 naar 2 (1,5 km) Je keert de trapjes bij de toegang tot het kerkhof en de kerk van (1) de rug toe en je gaat rechtsaf de hoofdstraat volgen, langs het obligate monument voor de slachtoffers uit de beide wereldoorlogen. Je volgt dus de Rue de l Abbé Audry, langs karakteristieke boerderijtjes en woonhuizen. Bij het eerstvolgende kruispunt sla je rechts af. Je passeert bijgevolg de afslag naar links naar Menuchenet en je volgt, stevig afdalend door de Rue de Plainevaux, de pijl Plainevaux. Je passeert het eerstvolgende rechterzijstraatje, dat terug naar de kerk leidt. Iets verderop bevindt zich alweer een kruispunt, ditmaal met een kruisbeeld onder een berk. Je slaat er rechts af in de Rue du Foru en je volgt, zoals je kunt lezen op een bordje, de Promenade 56 des Moulins (wandeling 56, de Molenwandeling). Het betreft hier twee vroegere watermolens, die tegenwoordig niet meer in bedrijf zijn. Aan je rechterkant kijk je naar het dorpscentrum en de kerk, gebouwd op een kleine hoogte. Langs de laatste huizen van het dorp moet je vrij fors bergop, en hier ontdek je het eerste routebordje. Hoe hoger, hoe fraaier het dorpsgezicht en het uitzicht over de door en door groene Vallée des Prés (Weidevallei). Wanneer de nu elementair verharde weg vlakker wordt, passeer je een linkerzijweg en een daaropvolgende rechterweg. Het voorlopig hoogste punt ligt 380 m boven de zeespiegel. Daarna daal je, langs een sparrenbosje (links) en velden en weiden (rechts) af naar de beboste vallei van de Ruisseau de Vergognes. Je loopt onder een hoogspanningslijn door en je passeert, links, een rechthoekige vijver (2). Punt 2 naar 3 (1 km) Bij de bosrand kom je uit op een viersprong. Blijf daar gewoon rechtdoor lopen, over een fors stijgende, onverharde weg, langs ongewoon veel brem en ontelbare adelaarsvarens. Het hoogste punt van de weg ligt 392,5 m boven de zeespiegel. De weg is nu duidelijk breder en vlakker en leidt door bestanden met hoofdzakelijk fijnspar, soms met een loofzoom van beuk of eik. Een halve kilometer diep in het bos kruis je een grote dwarsweg en aan je linkerhand groeit een lorkenbestand. De te volgen weg is elementair verhard, passeert wat verderop een dwarsweggetje en een weide en gaat dan vrij stevig aan het dalen, onder meer langs een uitzonderlijk groot aantal nesten van de uiterst nuttige rode bosmier (laat die nesten alsjeblieft ongemoeid!). Weldra ontdek je recht voor je het groene dalletje van de Ruisseau de Pont le Prêtre, waarin eertijds twee watermolens in bedrijf waren. Een ervan bevindt zich achter een grotendeels houten hoevetje. Maar daar moet je niet heen, want bij een Y-splitsing met een wandelboom (3) met een zeshoekig bordje Les Moulins de Pont le Prêtre, 365 m (boven de zeespiegel), moet je rechtsaf. Punt 3 naar 4 (2 km) De pijlen Cul du Péreu en Fays-les-Veneurs volgend, en nu ook de liggende groene ruitjes, loop je een met gras begroeid weggetje in, eerst langs sparren en met aan je linkerhand een vredig valleitje met de meanders van de Ruisseau de Pont le Prêtre. Verderop wandel je door een loofbos, waarin de eik de hoge toon voert. Het gaat wat omhoog en wat omlaag en er volgt een redelijk lange afdaling langs het riviertje. Zo kom je uit bij de Moulin des Côtes, de tweede gewezen watermolen, momenteel een strikt privé-domein en dus sla je rechts af (groen ruitje, wandelpad 56) en moet je alweer aan de klim door veel jong loofhout: berk, hazelaar en beuk, maar dieper in het bos klimmen de eiken nog steeds boven alles uit.

4 De weg lijkt nu een min of meer hol karspoor. Tussen het overdadige groen ontdek je links, een eindje uit de weg, een soort hofje met een kruis, ter herinnering aan Daniël Dury, die daar op 16 april 1986 zijn leven aan het bos gaf, zoals in het Frans te lezen staat op een herinneringsplaquette. En, voorbijganger, vergeet het niet: het bos kan alles geven, maar het kan ook alles nemen. De fors stijgende weg buigt wat verderop links af en komt uit op een dwarsweg, die je links in moet gaan (groen ruitje). Je blijft die bredere, elementair verharde en nagenoeg vlakke bosweg rechtdoor volgen langs onder meer beukenaanplant. Maar de groene-ruitjesweg gaat nu weldra linksaf; jij blijft rechtdoor lopen, zonder je van zijwegen iets aan te trekken; er zijn trouwens voldoende aanduidingen 56 om je op het goede pad te houden. Bij een viersprong moet je rechtdoor lopen, tussen hoge sparren (links) en hoge lorken (rechts). En zo wandel je klimmend naar een vijfsprong (5). Punt 4 naar 5 (0,6 km) Kies daar de tweede weg van rechts, tussen aanplant van beuk (links) en aanplant van spar (rechts). Sla de eerstvolgende dwarsweg rechts in en steek het beekje La Vanne over (5). Punt 5 naar 1 (1,4 km) Ongeveer 20 m verder moet je de grotere weg verlaten en een rechterzijweg inslaan, alweer fors bergop onder eiken, lorken en sparren. 200 m verder bereik je, dalend, de bosrand en loop je tussen weiden, eerst nog wat dalend, daarna omhoog en redelijk steil nog wel. Als je eenmaal boven bent, bij nieuwbouwpanden, kom je uit op asfalt. Blijf rechtdoor lopen, matig afdalend langs het witte plaatsnaambord van en zo de dorpskom in, waar het tochtje eindigt bij de kerk (1).

5 0 250 m 1250 m Champs de Narwé < x Plainevau Ruisseau de Pont le Prêtre 3 Anc. Car. La Faujoline Le Glosdéan Les Ulins 2 Bernevau Les Champs Bouloi < n Name Les Vieux Prés Vergognes 4 1 Ruisseau de la Vallée des Prés Ruisseau des Plain de Bouffan Noirefontain < e Les Hayons > Au Gras 5 La Heurette Jessau Ruisseau des Longues Acenses WEGDEK HOOGTE REFERENTIEPUNTEN 68% onverhard 340 tot 392,5 m vertrek 1 Kerk van SITUERING Sambre Dinant Marche-en-Famenne Meuse Ourthe?? E25 1,5 km 2,5 km 4,5 km 5,1 km Rechthoekige vijver Wandelboom Vijfsprong Beekje La Vanne kruisen F R A N K R I J K E411 G R O O T - H E R T O G D O M L U X E M B U R G AARLEN 6,5 km AFSTAND