DETUKKERS 75 jaar

Transcriptie

1 DETUKKERS 75 jaar

2 16 september 2007 Albergen

3 Colofon JUBILEUMBOEKCOMMISSIE Denktank: Leo Dijkstra Gijs Droste Bastian Keemers Thijs Kruse Gilbert Leemhuis Berthil Meijer Danielle Oude Geerdink Marga Visschedijk Eddie de Vries Remco Weusthof Hoofd redactie: Marga Visschedijk Adviseur en corrector: Erwin Gevers Correctoren: Marleen Dijkstra Lieke van Iersel Laura van der Kaay Marly Kemna Emmy Kiezebrink Sakia Mulder Wim Potijk Jolanda Protzman Mariët Schepers Annemiek Voorpostel Producttraffic: Marike Masselink Hoofd acquisitie: Miriam Wesselink Bastian Keemers Leo Dijkstra Schrijvers: Janneke Bekhuis Bart Borgerink Raymond Broenink Anno Droste Gijs Droste Gijs Eidhof Peter Eidhof Pim Hagel Bastian Keemers Thijs Kruse Paul Kuipers Gilbert Leemhuis Jeannet Oerbekke Anne Oude Avenhuis Huub Oude Avenhuis Henny Paus Wim Potijk Emile Rekers Jos Schepers Peter Stopel Eddie De Vries Benny van de Weer Herbert Wesselink John Wolbers Producttrafic, IT-ondersteuning acquisitie: Miriam Wesselink Koen Nijhuis Contactpersoon vanuit Tukkers sponsorcommissie: Rosita Kleysen Acquisiteurs: Leden van De Tukkers Fotografie: Fotostudio Frank Visschedijk Vormgeving: Marco Weijermars Druk: Van Marle Grafische Bedrijven, Hengelo Inlichtingen: voor vragen omtrent adressen, telefoonnummers kan altijd een beroep worden gedaan op het secretariaat van de Tukkers, Niek van Leijenhorst Oplage: 2000 Stuks Verspreiding: In Albergen huis-aan-huis, alle sponsoren en leden buiten Albergen. Een extra exemplaar is te koop voor 15,00 bij Super de Boer/Bakkerij Kamphuis of te bestellen voor 22,50 via: 2 De Tukkers 75 jaar

4 Trots Op 14 september 1932 was het feit daar: De Tukkers werd opgericht. Ik denk echter niet dat het groepje voetbalenthousiastelingen 75 jaar geleden heeft kunnen bedenken wat de consequentie van hun beslissing, om een voetbalclub te beginnen, is geweest. Wat ooit begon met één voetbalelftal, dat wedstrijden speelde in een weiland en zich omkleedde bij Morshuis in de schuur, is inmiddels uitgegroeid tot de grootste sportvereniging van Albergen met een eigen, fraai sportcomplex. Soms vraag ik mij wel eens af of de oprichters van toen hetzelfde gevoel hebben bij De Tukkers als ik. En ik, kan ik u vertellen, ben trots op onze vereniging in haar huidige vorm: een bloeiende jeugdafdeling bij zowel handbal als voetbal, een eerste elftal bij de voetbal en een eerste team bij de handbal, dat op een heel behoorlijk niveau presteert, een grote groep actieve vrijwilligers, financieel gezond en spelend op een mooi complex! Trots ben ik ook op de commissie 75 jaar. Een commissie die, al zo n twee jaar achter de schermen, bezig is om alle activiteiten in het kader van ons jubileum te bedenken en te organiseren. De opdracht, die ze destijds van het bestuur hebben meegekregen, is activiteiten en festiviteiten te organiseren voor al onze leden, maar ook zeker voor de rest van de bevolking van Albergen, die De Tukkers een warm hart toedragen. Daarnaast hebben we ook gemeend dat dit jubileum een jubileum is van en voor onze sporters, vrijwilligers en supporters en niet een jubileum voor bestuurders met allerlei officiële bijeenkomsten en recepties. Wanneer ik het programma bekijk, zijn ze daar met verve in geslaagd! Bij een 75 jarig jubileum hoort ook een geschenk. Wij als De Tukkers hebben op dit moment eigenlijk maar één wens: kunstgras! Een toenmalig bestuurslid kwam enkele jaren geleden met het idee om bij De Tukkers kunstgras aan te leggen en het leek hem fantastisch dit veld tijdens de viering van ons 75- jarig jubileum in gebruik te nemen. Ik ondersteun dit idee van harte en ben van mening dat de toekomst van het voetbalspel op kunstgras ligt. De commissie kunstgras is inmiddels al geruime tijd in onderhandeling met de gemeente en ons bestuur heeft er alle vertouwen in dat de gemeente zal bijdragen aan ons geschenk, zodat wij als club klaar zijn voor de toekomst en vol trots binnen afzienbare tijd een kunstgrasveld kunnen realiseren. Tenslotte wil ik elk lid van De Tukkers van harte feliciteren met het 75-jarig jubileum en hoop dat jullie nog vele jaren trots kunnen zijn op onze club! Emile Rekers Voorzitter De De Tukkers jaar jaar

5 Groot Ass o r t i m ent Bouwmat e r i a len en Sierbe strating Volop ideeën voor uw woning en tuin! De Pannenloods voor al uw: Bouwmaterialen en Sierbestrating Heel veel nieuwe kleuren en trends BOUWMATER & SIERB IALEN ESTRAT ING Ootmarsumseweg 42 - Albergen - Tel: Openingstijden: ma t/m vr 07:00-18:00 uur en op zaterdag van 07:00-12:00 uur

6 Geachte lezer(es), Zoals jullie ongetwijfeld weten is dit jubileumboek verschenen ter gelegenheid van het feit dat onze vereniging op 14 september 2007 het 75-jarig bestaan viert. Wij, als jubileumcommissie, hebben echter gemeend deze mijlpaal niet aan één dag of zelfs maar aan één week te moeten koppelen en hebben daarom een programma in elkaar gezet dat het hele jubileumjaar beslaat. Onze commissie is samengesteld uit slachtoffers vanuit alle geledingen binnen de vereniging. Deze brede samenstelling leek ons de beste garantie voor een pakket activiteiten waarin iedereen zich zal kunnen vinden. We denken dat we, voor zowel handbal en voetbal én oud en jong, een passend programma hebben weten samen te stellen. We hopen dat jullie er ook zo over denken en dat we elkaar dan ook in grote getale bij de diverse activiteiten mogen begroeten. Het totale programma staat elders in dit prachtige boek vermeld. Ook hopen we dat we, naast onze leden en oud-leden, onze sponsoren bij meerdere activiteiten tegen het lijf mogen lopen. Zonder de steun van deze grote groep sponsoren kunnen wij de feestelijkheden in deze vorm en omvang geen gestalte geven. Het is zelfs de vraag of zonder de jarenlange ondersteuning van de sponsoren en de vele vrijwilligers onze club de 75 zou hebben gehaald. De commissie wil bij deze dan ook alle sponsoren en vrijwilligers hartelijk bedanken voor alle steun en inzet, zowel in het verleden als hopelijk ook in de (verre) toekomst. Als jullie met elkaar net zoveel plezier aan het programma beleven als wij aan het organiseren van het geheel, dan gaan we met elkaar een spetterend jaar tegemoet. De jubileumcommissie v.l.n.r., v.b.n.o.: Andre Stokkingreef, Adri Veenstra, Herbert Wesselink, Herald Degger, Leo Dijkstra, Tim Velthof, Jolanda Haarhuis, Bastian Keemers, Nancy oude Avenhuis, Rinie Bijen, Raymond Broenink, Marga Visschedijk en Frank Rekers. Walter Lansink ontbreekt De Tukkers 75 jaar 5

7

8 Laten wij ook denken aan de overleden leden, want op hun peilers rust het fundament van De Tukkers. Zij hebben gezorgd dat men van de toekomst kan genieten, wat in de geschiedenis is gerealiseerd. Soms moet je stilstaan bij het verleden Om te kunnen genieten van het heden. R.K.S.V. De Tukkers De Tukkers 75 jaar 7

9 Een klinkende overwinning in woord en beeld Zondagmorgen vroeg. Een lichte nevel hangt zwaar over de weilanden. In de verte loeit een koe. Een vlucht ganzen trekt hoog in de lucht een V, op weg naar elders. In de keukens van Albergen gaan de lichten aan. Er worden eieren gebakken, brood gesmeerd. In schuurtjes worden voetbal- of zaalschoenen bij elkaar gezocht. Een tas wordt gevuld met handdoek, sokken, shampoo, shirt en scheenbeschermers. Weer later trekt een armada richting de velden. Hopend op een overwinning uiteraard, maar in elk geval op een prachtige passeerbeweging, een loepzuivere voorzet, een doelpunt. En soms op een scout van Barcelona langs de lijn. 8 De Tukkers 75 jaar V.l.n.r., v.b.n.o.: Bastian Keemers, Daniëlle oude Geerdink, Gijs Droste, Gijs Eidhof, Herbert Wesselink, Anne oude Avenhuis, Mariët Schepers, Paul Kuipers, Jeannet Oerbekke, Lieke van Iersel, Berthil Meyer, Leo Dijkstra, Peter Stopel, Jolanda Protzman, Saskia Mulder, Gilbert Leemhuis, Miriam Wesselink, Marli Kemna, Anno Droste, Benny van de Weer, Emmy Kiezebrink, Marike Masselink en Marga Visschedijk. Niet op de foto fotograaf Frank Visschedijk.

10 Zo gaat het al jaren in Albergen. Niet alleen op zondag, maar ook op zaterdag. En andere dagen van de week. Sporters en liefhebbers van voetbal en handbal, die op gras of in de zaal hun mooiste momenten beleven. Momenten van blijdschap, vreugde, maar ook teleurstelling en verdriet. Een heel leven binnen die paar vierkante meters tussen kalklijnen. Dat is sport. En dat is De Tukkers. Al zoveel jaar. Al zoveel meegemaakt. Al zoveel bereikt. Zo n leven, zo n instituut, is een boekwerk waardig. En dat ligt thans voor u. Een bundel vol emoties. Er is met evenveel bezieling aan gewerkt als waarmee spelers het veld opstappen. Met doorzettingsvermogen, soms vechtend tegen vermoeidheid, maar altijd met passie en een betrokkenheid, zoals wij die in Albergen altijd hebben gekend. Vele uren noeste arbeid zijn geïnvesteerd om dit voor elkaar te krijgen. Maar, het resultaat is er naar. Een klinkende overwinning in woord en beeld. hun archief beschikbaar stelden. En dan waren er die andere onmisbare supporters: de sponsors, zonder wie het onmogelijk was geweest om dit schitterende jubileumboek te realiseren. Vanaf deze plaats onze oprechte dank, neen, een wave, voor deze supporters. Voor hun betrokkenheid, inzet en gulle medewerking. Dank ook aan alle anderen die op één of andere manier, soms vanaf de zijlijn, betrokken zijn geweest bij de totstandkoming van dit jubileumboek. Het was één en al samenwerking; altijd al de basis voor sportief succes. Met dit boekwerk hopen wij van harte een bijdrage te kunnen leveren aan een geslaagd jubileum van De Tukkers. Uw redactie heeft het graag en met veel genoegen gedaan. En nu gaan wij op naar de derde helft. Dat hebben we verdiend, al zeggen we het zelf! De redactie heeft deze wedstrijd met veel plezier gespeeld. Een team, dat hecht heeft samengewerkt en daarbij kon rekenen op vele supporters. Supporters zoals leden, oud-leden en tal van andere betrokkenen, die bereid waren mee te doen. Een interview wilden geven, in hun geheugen wilden graven of De Redactie De Tukkers 75 jaar

11 Pastor Thöni: Houd je bezig met taken die je goed beheerst 10 De Tukkers 75 jaar De Tukkers 75 jaar 10

12 RKSV staat voor Rooms Katholieke Sport Vereniging. Dat weten we allemaal en dat staat ook in de statuten zo opgetekend. Om deze christelijke signatuur te onderstrepen werd vroeger altijd een geestelijke adviseur ofwel een aalmoezenier gevraagd voor een Katholieke sportvereniging. In de meeste gevallen, had deze pastoor of kapelaan een steunende taak, die meestal bestond uit vergaderen en daarna gezellig een borrel drinken. Pastor Thöni kwijt zich in Albergen aan deze taken. Een gesprek met onze geestelijke adviseur. Dat deed ik ook in Ommen, waar ik geestelijk adviseur ben geweest van de voetbalvereniging vertelt pastor Thöni. Ik heb geen verstand van voetballen en heb op latere leeftijd pas de spelregels geleerd. Slechts een enkele keer heeft hij gevoetbald en dat was tijdens een wijktoernooi in Fleringen. Op geleende voetbalschoenen (maat 46) vond de linksbenige diaken dat dit spelletje toch maar niets voor hem was. Misschien wel jammer, want zijn postuur heeft hij voor een verdediger wel mee. Hij is overigens wel sportief, want hij gaat regelmatig nog naar de sportschool. Ook fietst hij graag, maar hij is zo druk dat er weinig tijd over blijft voor deze vormen van ontspanning. Als zeventienjarige stond hij regelmatig op de tennisbaan en tenniste hij op hoog niveau. Maar ik heb nooit gesport vanwege de prestatie, het was meer voor de gezelligheid. Overeenkomst Sport zorgt voor verbroedering en daarmee zie je meteen de overeenkomst tussen de sport en de kerk en het geloof, legt hij uit: De leerling Paulus zei: We hebben alles nodig: handen en voeten en we hebben elkaar nodig, dan vormen we samen een team. Zo is het ook met de voetbal, de handbal en met andere teamsporten. Naast de mensen die de sport beoefenen, zijn er ook de supporters. Beiden moeten leren om tegen verlies te kunnen en minder agressief te zijn. Fanatiek zijn is best, maar je moet wel kunnen relativeren. Sport moet sport blijven en geen agressie worden! De oudste zoon gaat straks naar de F-jes in Fleringen en natuurlijk zal pastor Thöni daar als vader en supporter langs de lijn gaan staan om zijn zoon aan te moedigen. Maar hij zal ook zijn kinderen leren, dat verliezen ook bij het spel hoort. Op de vraag of vroeger bij hem thuis ook gevoetbald werd, blijkt dit niet het geval te zijn. Wel is zijn vader enkele jaren voorzitter van de voetbalvereniging in Twello geweest. Op een dag werd in huize Thöni de krant open geslagen en hierin stond een foto met een artikel, dat zijn vader voorzitter was geworden van de plaatselijke voetbalclub. De reden voor de bestuursfunctie was een fusie van twee verenigingen en de organisatie hiervan; niet de liefde voor de voetbal. Als je geen verstand van voetbal hebt en je hebt wel talent op het bestuurlijke vlak, dan is het fijn dat deze talenten op deze manier gebruikt worden. Herder Naar aanleiding hiervan vertelt diaken Thöni het volgende verhaal: Er liep op de heide een herder met een kudde schapen en een hond. Toen kwam er een auto aangereden. De bestuurder stapte uit en vroeg aan de herder: Als ik raad hoeveel schapen je hebt, mag ik er dan één? De herder zei dat het goed was. De man pakte zijn rekenmachine, een pen en papier en na een poosje zei hij: Het zijn er 143. Dat is goed, je mag een schaap uitzoeken, was het antwoord van de herder. Hierop stopte de man een schaap in de kofferbak van zijn auto. Daarna vroeg de herder: Als ik nu raad, welk beroep jij hebt, mag ik dan mijn schaap terug? De man was het hiermee eens. Je bent een adviseur zei de herder. De man keek ontsteld en zei dat het antwoord goed was. Hoe weet je dat? vroeg hij. Op de eerste plaats, zei de herder, kom je hier ongevraagd, dan reken je alles uit met een calculator en tot slot wil ik je zeggen, dat je geen dingen moet doen, waar je geen verstand van hebt! Kan ik dan nu mijn hond uit de kofferbak terug krijgen? Met dit verhaaltje wil pastor Thöni aangeven, dat men datgene moet doen, waar men goed in is. Als adviseur (en in dit geval als geestelijk adviseur ter gelegenheid van het jubileum) van een voetbalvereniging kan men zich dus het beste bezig houden met de taken die je beheerst en niet met de voetbal of de handbal. Voor deze wijze woorden willen we pastor Thöni hartelijk bedanken! De Tukkers 75 jaar 11

13 VoorwoordVoor de samenstelling van deze tijdbalk heeft de commissie heel wat uren lezend, luisterend en onderzoekend doorgebracht. Uren van scannen, verhalen uitwerken en zoeken naar het juiste fotobijschrift zijn hiervoor nodig geweest. In de verhalen worden vele namen genoemd. Wij zijn ons er echter van bewust dat wij lang niet alle belangrijke verenigingsmensen genoemd hebben, omdat dit een onmogelijke opgave is. Wel hebben we geprobeerd het historische overzicht een getrouwe weergave te laten zijn van de werkelijkheid. Wij willen iedereen hartelijk danken voor de medewerking en we hopen dat we erin geslaagd zijn een waardevol historisch document voor u samen te stellen. De vele foto s, statistieken, prachtige anekdotes en sentimentele terugblikken maken deze tijdbalk meer dan de moeite waard. In naaststaand prachtig liedje geeft Wilmink een mooi en typerend beeld van de vrijwilliger of vrijwilligster van een vereniging. Echter bij De Tukkers draait het om de vrijwilliger en horen zij er helemaal bij, zij zijn het middelpunt. Immers zonder vrijwilliger geen sport. Toch heeft de vrijwilliger de sporter ook nodig. Samen maken zij de historie van onze club De Tukkers, een vereniging om trots op te zijn. Wij willen, nu geen bloemen..., maar de tijdbalk opdragen aan alle vrijwilligers, die telkens weer de handen uit de mouwen steken om te werken aan een toekomst van De Tukkers. Vrijwilligers bedankt! Wij wensen iedereen veel leesplezier. Bronnentijdbalkcommissie:jubileumboek 50-jarig jubileum, het archief van de familie oude Breuil, Op en Rond de Essen, Twentsche Courant/Tubantia, plakboeken van Othis Lansink, Jan Voorhuis, Berthil Meijer, fotoarchief F.F. Visschedijk en vele anderen. Echtpaar in de sport, Een echtpaar, leeftijd middelbaar, Dat niet alleen maar met elkaar, Doch ook met voetbal is getrouwd, En toen het clubhuis werd gebouwd Van t kleine clubje in de buurt Heeft hij geschilderd en geschuurd, En voor de koffie zorgde zij: Ze zijn er altijd bij. Alwaar de junioren zijn Is hij te vinden aan de lijn: Hij wappert elke zaterdag Met de grensrechterlijke vlag, En loopt zo dikwijls op een draf En vlagt er elke aanval af Van de vijand lijke partij: Hij is er altijd bij. Iedere zondag is de vrouw Te vinden in het clubgebouw, Verschaft er drankjes voor de dorst En s winters lekkere warme worst. Wanneer de mensen huiswaarts gaan, Veegt zijn nog snel de vloeren aan, En zet de flessen op een rij: Ze is er altijd bij. Zo zijn ze alletwee paraat, Houden de zaak in goede staat: De netten zijn gerepareerd, Al is de club gedegradeerd. Want wat ook naar de bliksem ging, Toch zeker geen vereniging Met van die mensen zoals zij: Ze zijn er altijd bij. Wanneer het jaar ten einde keert, En menigeen gehonoreerd, Geprezen en gehuldigd wordt Die veel gedaan heeft voor de sport, Dan zijn de sportslui van het jaar Knus en gezellig bij elkaar, Gehuld in bloemen en gevlei- Maar daar zijn zij nooit bij. Willem Wilmink

14 Geschiedenis voetbal Toen het voetbal aan het eind van de negentiende eeuw vanuit Engeland doordrong naar het vasteland van Europa, was het net als golf tegenwoordig of tennis enige tijd geleden, echt een sport voor de hogere standen: voor ambtenaren, ingenieurs en directeuren. Arbeiders waren niet of nauwelijks welkom bij voetbalclubs. Dat lijkt vreemd als we naar de huidige voetbalspelers en supporters kijken. Het moderne voetbal ontstond in de negentiende eeuw op Engelse kostscholen en universiteiten. Het is lange tijd een elitaire sport gebleven. Het spel werd in 1879 in Nederland geïntroduceerd en werd ook hier aanvankelijk alleen gespeeld door de beter gesitueerden. Van confessionele zijde werd daarbij bezwaar gemaakt tegen het spelen op zondag en bovendien vond men dat alles ietwat verdachte vormen van lichaamscultuur uitsluitend in eigen kring mochten worden beoefend, onder toezicht van een geestelijk controleur. Pas na de Tweede Wereldoorlog raakte het Nederlandse voetbal in een stroomversnelling en werd zowel arm als rijk gegrepen door dit spel. Het huidige enthousiasme voor deze sport, dat door alle rangen en standen loopt (zij het minder door de seksen), moet ons niet doen vergeten dat voetbal niet altijd een sport voor alle sportminnaars was. Groot spectrum encyclopedie, Utrecht/Antwerpen 1978; Christiane Eisenberg, Fußball in Deutschland , in Geschichte und Gesellschaft 2 (1994) Geschiedenis handbal De echte bron van het handbal moeten we in Scandinavië zoeken. In één van de Ordrupse scholen in Denemarken verbood de directeur het voetballen op de speelplaats, omdat er te veel ruiten sneuvelden. Hierdoor legde hij onbewust de beginselen van handbal vast, want in plaats van te trappen gingen de leerlingen met de bal gooien. Holger Nielsen, sportleraar van de school, reorganiseerde en reglementeerde het spel. Het resultaat noemde hij Haandbold (1898). De grootte van het speelveld werd beperkt door de ruimte die de speelplaats bood (75 x 30m). Men mocht niet lopen met de bal en men mocht hem niet langer dan 5 seconden vasthouden. Het spel ontwikkelde zich verder in Duitsland. De Berlijnse gymnastiekleraar Max Heiser veranderde de afmetingen van het veld, de grootte van de doelen en hij maakte een doelgebied van 4m. In 1917 werd het spel door de Berlijnse Turnraad aangenomen. De Duitse handbalpionier Carl Schelenz gaf het spel een definitief wedstrijdkarakter door o.a. het dribbelen en lichaamscontact toe te staan. Door de nieuwe afmetingen van het veld (een voetbalveld) werd o.a. het invoeren van een buitenspelregel noodzakelijk. Ook de omvang van de bal verkleinde, wat een positieve invloed had op de baltechniek en de tactische ontwikkeling van het spel. Na de Eerste Wereldoorlog ontdekte men de grote opvoedkundige waarde van het spel en werd het een verplicht leervak op de academie voor lichamelijke opvoeding van Berlijn, waar Schelenz les gaf. In 1926 had het eerste internationale treffen plaats en men zocht naar een overkoepelend orgaan. Dit vond men in de Internationale Amateur Atletiek Federatie (I.A.A.F.) die het handbalspel in haar reglementen opnam. Ondertussen was men in Scandinavië de andere toer opgegaan. Na de publicatie van de regels door Holger Nielsen kende het handbalspel op het kleine veld een stormachtige ontwikkeling die oversloeg naar Zweden. Door de klimatologische omstandigheden ging men daar in zalen spelen en al heel gauw werden de spelregels (o.a. 7 spelers in plaats van 11) evenals de techniek en de tactiek aangepast. Andere Europese landen, waaronder veel Oostbloklanden volgden de opmars van wat men zaalhandbal ging noemen. In Nederland werd in 1936 de bond handbal commissie opgericht. Zes jaar later veranderde deze naam in Nederlands Handbal Verbond (NHV). Handbal werd eerst met 11 man gespeeld, maar later werd dat aantal verminderd tot zeven. In 1930 werden de eerste nationale kampioenschappen gespeeld en in 1936 was handbal voor het eerst een onderdeel op de Olympische Spelen. Handbal wordt momenteel in elk bewoonbaar continent van deze planeet gespeeld. Er wordt geschat dat er meer dan 15 miljoen spelers ingeschreven zijn bij een club.

15 Het zijn de pioniersjaren voor De Tukkers. Vijf jongens die het voortouw nemen en TVC de rug toedraaien. Ze zijn het beu nog langer naar Tubbergen te fietsen om een potje te voetballen. Ze willen een eigen vereniging. Het is de tijd van bestuursvorming, notarissen, statuten en handen uit de mouwen. 14 september 1932 Niet langer fietsen om te kunnen voetballen In de twintiger jaren is op het platteland nagenoeg nog geen sprake van georganiseerde sport. Wel gaat men een enkele keer naar Almelo om Heracles te zien voetballen. Langzaam maar zeker gaan ook de dorpen zich bezighouden met de voetbalsport. In 1929 wordt in Tubbergen de voetbalvereniging TVC opgericht. Ook een groep jongens uit Albergen wordt lid van deze vereniging. In 1932 is deze groep, bestaande uit J. Bouhuis, Th. en J. Eijsink, M. van Koersveld en J. Veldhof, het beu om nog langer naar Tubbergen te fietsen om te kunnen voetballen. De bij TVC spelende Albergenaren gaan voor advies naar enkele ouderen. Er moet namelijk een bestuur komen en dat heeft nogal wat voeten in aarde. Nadat door J. Veldhof de goedkeuring is ontvangen van het bisdom Utrecht, komt men begin september 1932 een paar avonden bij elkaar om het een en ander te bespreken. De uiteindelijke oprichtingsvergadering wordt belegd op 14 september 1932 in Café Morshuis. De heren Veldhof en Wissink worden belast met aankoop van shirts, voetbalschoenen en twee ballen. De wei, bestaande uit lage, klei-achtige grond wordt door Herman Morshuis beschikbaar gesteld. De ligging is de plaats waar op dit moment ons B-veld gesitueerd is. De ingang van het veld is aan de achterzijde en bereikbaar via een pad vanuit Café Morhuis. Morshuis zelf verzorgt de weide en stelt de goalpalen beschikbaar, terwijl Bouhuis en Eijsink zorgen voor zand om het speelveld af te bakenen. Volgens rooster zorgen de leden voor het aanbrengen van de lijnen. Tegenwoordig gebeurt dit met kalk, vroeger moesten de lijnen met zand worden afgebakend. Veldhof zorgt voor vier zwart-witte hoekvlaggen. Op het speelveld blijft echter wel het vee grazen, zodat voor elke wedstrijd eerst de kötteltöp gemaaid moeten worden en de koeienplakken met de bats van het veld worden gehaald. De schuur van Morshuis wordt gebruikt als kleedruimte. Deze schuur wordt later ook jaren lang gebruikt voor de Fancy Fair. De Tukkers wordt onder de naam R.K.V. De Tukkers ingeschreven bij de Roomsch Katholieke Utrechtsche Voetbalbond en ingedeeld in de 3e klasse E. Later zal de naam veranderen in R.K.S.V. De Tukkers. Op 19 september zegent pastoor Th. J. Loefs het veld, waarna voetbalminnend Albergen met spanning afwacht op de eerste verrichtingen van hun nieuwbakken voetbalteam. 1932

16 Niet spelers en reserves betalen 15 cent per week en zij die alleen trainen betalen 30 cent per maand. Nieuwe leden dienen minimaal 16 jaar te zijn, terwijl leden boven de 30 niet meer worden toegelaten. De nieuwe leden dienen zich te melden bij het bestuur, waarna in overleg met de geestelijk adviseur over de toelating wordt beslist. Oktober 1932 Veel jongeren voelen zich aangetrokken tot de sport en in oktober kan men al een tweede elftal vormen. Dit elftal wordt echter pas in de competitie van ingedeeld. 3 oktober 1932 Secretaris W.Th. Wissink registreert de eerste contributieafdracht aan de R.K. voetbalbond. Op 21 september is het veld dan speelklaar. De opening zondag 25 september geschiedt door burgemeester Luycks. Er wordt een tweetal wedstrijden gespeeld. De eerste wedstrijd: De Tukkers tegen ZVV II. Scheidsrechter is de heer Oostendorp van TVC. Ondanks hartstochtelijk aanmoedigen verliest De Tukkers de allereerste wedstrijd met 3-2. Opstelling die dag. J. Bouhuis (keeper), B. Roelvink en Th. Eijsink (achter), J. Borgerink, G. Veldhof, A. Keemers, J. Keemers (mid), J. Roelvink, H. van Koersveld, J. Veldhof, J. Eijsink en B. Haarhuis (voor). Aangezien De Tukkers op dit moment nog maar twaalf spelende leden heeft, kunnen alle leden in het eerste team worden gezet. De entree van 10 cent p.p. levert het fraaie bedrag van hfl. 19,75 op. Als trainer wordt de heer Hendriks uit Almelo aangesteld. Th. Eijsink is aanvoerder, J. Veldhof reserveaanvoerder, J. Bouhuis is balbewaarder en G. Smienk vlaggenbewaarder. De eerste elftalcommissie bestaat uit Th. Wissink, Th. Eijsink, A. Keemers, J. Bouhuis en J. Roelvink. De Tukkers doet het fantastisch in de eerste helft van de competitie en is tot dan toe ongeslagen. 24 September 1932 Huishoudelijk reglement. Met ingang van 24 september 1932 is de contributie vastgesteld op 15 cent per week, terwijl de leden van het eerste elftal wekelijks 10 cent moeten bijdragen voor het vervoer per autobus naar uitwedstrijden. Spelers van het 2e elftal betalen 20 cent per week. 2 april 1933 Het Eerste eerste keer ongeslagen kampioen Het eerste elftal wordt in het allereerste seizoen met vlag en wimpel kampioen. Dit kampioenschap wordt ongeslagen bereikt. Na het spelen van promotiewedstrijden, promoveert De Tukkers naar de 2e klasse van de RKUVB

17 V.l.n.r., v.b.n.o.: J. Eijsink sr., G. Lansink, W.T. Wissink, J. Roelvink, Th. V. Koersveld, A. Keemers, J. Roelofs, J. Veldhof, trainer Hendriks, B. Smienk, G. Roelvink sr., H. Nijhuis, B. Roelvink, Th. Eijsink, J. Keemers., D. ter Horst, J. Bouhuis en J. Eijsink. 5 september 1933 De vereniging De Tukkers heeft nu 29 leden. De contributie wordt vastgesteld als volgt: Spelers 1e elftal 25 cent per week, incl. vervoerskosten. Spelers 2e elftal 20 cent per week. Niet spelers en reserves 15 cent per week Mensen die uitsluitend trainen 30 cent per maand. Ter gelegenheid van dit kampioenschap wordt een groot feest georganiseerd, waarvoor speciaal een lied geschreven wordt, getiteld: We gaan naar Albergen. Voor verdere tekst verwijzen we naar het jubileumboek 50 jaar Tukkers. Om de bevolking op de hoogte te stellen van de festiviteiten wordt een speciaal programmaboekje uitgegeven. Tevens vinden we hierin ludieke advertenties die wij u niet willen onthouden. September 1933 Weiland Morshuis wordt voetbalveld Met ingang van het seizoen wordt van Morshuis het weiland gehuurd aan de Zenderseweg. Met vereende krachten wordt dit weiland als voetbalveld ingericht. Opvolger van trainer Hendriks wordt de Heracles voetballer Assie van Veen. Om zwartkijkers te weren wordt het veld langs de Zenderseweg afgeschermd met jutezakken aan ijzerdraad. Het kleedlokaal blijft de schuur van Morshuis. Voorjaar 1934 Juniorenteam Uit 14 jeugdleden wordt ons eerst juniorenteam geformeerd. B. Keemers wordt hiervan leider en hiermee ook de eerste jeugdleider bij De Tukkers Met ingang van seizoen 1933/1934 wordt de allereerste ongevallenverzekering afgesloten.

18 12 maart 1935 Juniorenbestuur De junioren krijgen een afzonderlijk bestuur. Dit jeugdbestuur bestaat uit: Voorzitter B. Keemers, secretaris A. Grob, penningmeester J. Harink en J. Oude Avenhuis. Enkele maanden na het aanvaarden van zijn functie overlijdt voorzitter B. Keemers op nog jonge leeftijd Zorgenjaar De 1ste klasse van de RKUVB kan amper worden behouden. Pas na het spelen van de degradatiewedstrijd tegen TVC en MVV speelt Tukkers zich veilig. Vooral de 2-0 overwinning tegen MVV blijft in het geheugen gegrift. 25 en 26 juni 1938 blije dag penningmeester 1e lustrum wordt gevierd. Dit feest bleek met name voor de penningmeester een zeer geslaagd feest. Aangezien het feest geen geld kost, maar ongeveer 90 gulden oplevert. Buulveent Omstreeks deze tijd, worden de jutezakken langs de Zenderseweg door enkele jongeren (buulvente) in brand gestoken. Waarna wordt besloten om langs weerszijden van de goal een lange rol jute aan te brengen. Deze worden na afloop van de wedstrijd in daarvoor bestemde kasten opgeborgen. In latere jaren zal deze afscherming worden vervangen door een houten schutting. Het logo Ondanks het feit dat ons land in de jaren gebukt gaat onder het juk van de Duitse bezetting, is het met uitzondering van het seizoen wel mogelijk aan competitievoetbal deel te nemen. Door de oorlogsschaarste is het op velerlei gebied vaak behelpen. Aan ballen en schoenen is moeilijk te komen. Als je spek of vlees hebt om te ruilen, zijn er nog wel mogelijkheden. De enige leren bal die de vereniging rijk is, kan bogen op een lange staat van dienst. Vaak wordt de binnenbal geplakt en de buitenbal met touw dichtgenaaid. Vooral het koppen na zo n operatie is een ware heldendaad. Ook komt het voor dat wedstrijden worden gestaakt omdat een bal lek raakt. Mei 1942 Tukkers legt het af tegen MVV Wederom wordt een gooi naar de kampioenstitel gedaan. Na een spannend seizoen eindigen De Tukkers en MVV gelijk. Helaas moeten we in een beslissingswedstrijd het onderspit delven. Op het terrein van Almelo wint MVV met 3-1. De Tukkers blijft uitkomen in de 2e klasse van de TVB. Vanwege de oorlogsomstandigheden worden noodcompetities ingelast, waarbij de verenigingen zoveel mogelijk geografisch worden ingedeeld. Mogelijkheid tot promotie is er niet, daar er geen promotie- en degradatiewedstrijden worden gespeeld. De Tukkers wordt in seizoen 1942/1943 met 18 punten kampioen. DOS behaalt 19 punten, maar omdat dit elftal niet op komt dagen tijdens de wedstrijd tegen PH 3, worden 2 winstpunten in mindering gebracht. Tukkers blijft vanwege de oorlogsomstandigheden uitkomen in de 2e klasse van de TVB. Seizoen Onregelmatigheden krijgen een staartje Dit seizoen mag een zwarte bladzijde in de geschiedenis van De Tukkers worden genoemd. De Tukkers is in de competitie verreweg het sterkste elftal, doch in verband met onregelmatigheden van het 2e elftal tegen Saasveldia, worden zowel het 1e als 2e elftal van De Tukkers twee wedstrijden voor het eind van de competitie voor de resterende wedstrijden door de bond geschorst en uit de uitslagen verwijderd. Enkele spelers van De Tukkers worden voor het leven geschorst, terwijl enkele supporters de toegang tot het terrein wordt verboden April Het veld aan de Zenderseweg wordt geëgaliseerd. Langzaam maar zeker wordt de nodige vooruitgang geboekt. April De Tukkers 1 wordt wederom kampioen. Een promotie naar de 1e klasse van de RKUVB wordt bewerkstelligd. September De beide bonden fuseren. De RKUVB gaat over naar de KNVB. Na deze fusie wordt De Tukkers in de 2e klasse van de TVB ingedeeld. Mei Opnieuw kan de kampioensvlag worden gehesen, maar de uiteindelijke beslissingswedstrijd tegen TVC op 13 juli 1941 wordt met 4-1 verloren

19 In beslag genomen Door gebrek aan planken wordt de schutting langs de terreinen van de Zenderseweg door de Duitse bezetter in beslag genomen. Met veel moeite weet de heer Wissink uiteindelijk nog een vergoeding van hfl. 80,- van de Duitsers te krijgen. Omdat de geallieerden in september 1944 Nederland beginnen te bevrijden en er tijdens de moeilijke oorlogsomstandigheden niemand meer aan voetbal denkt, wordt voor het nieuwe seizoen geen competitie vastgesteld. Najaar 1945 Na de bevrijding De allereerste wedstrijd na de bevrijding wordt gespeeld tegen een team samengesteld uit Engelse soldaten, die bivakkeren in de oude lagere school aan de Ootmarsumseweg. De opbrengst uit vrije giften bedraagt hfl. 242,10. De indeling voor het seizoen 1945/1946 geschiedt aan de hand van de indeling van de laatste normale competitie, het seizoen 1941/1942. De Tukkers start in de 2de klasse TVB Het gaat De Tukkers voor de wind. Het ledental groeit gestaag. We weten, ondanks tegenslagen, te slagen in onze missie en bereiken de KNVB. Ook bestuurlijk weten we de juiste mensen aan te trekken. Aan een tweede veld wordt met man en macht gewerkt. We vieren ons zilveren jubileum. Seizoen 1947 Tukkersjeugd Van oud jeugdleider Bernard Klaassen ontvingen we een bijzondere foto V.l.n.r. en v.b.n.o.: Gerard Lansink, Bennie Rikmanspoel, Henny Kokhuis, Herman Roelofs, Gerard Kemna, Broer Nijland, Hennie Rekers, Bernard Koopmans, Bennie Haarhuis, Piet Wissink, Tonnie Rekers, Johan Dijkstra, Harry Drop, Jan Nijhuis, Bernard Klaassen, Gerrit Velthuis, Herman Lohuis, Anton Pouwels, Henk Rikhof, Jan Voorhuis, Frans Nijland, Bennie Rekers, André Kuipers. 27 februari 1949 De Tukkers bereikt 1ste klasse De Tukkers wordt door middel van een 2-1 overwinning op MVV ongeslagen kampioen van de 2e klasse C. In de daarop volgende promotiewedstrijden tegen Heracles en Tubanters, wordt de 1e klasse bereikt. 4 juni 1950 Kampioen, echter geen promotie KNVB In de analen van De Tukkers wordt dit als één van de meest roerende en emotionele jaren in de competitie gezien. Ondanks de verwachting dat Emos en Dolphia een belangrijke rol zullen spelen dat jaar, blijkt het een race tussen UD en De Tukkers te zijn. Tijdens de voorlaatste competitiewedstrijd tegen UD in Weerselo wordt de wedstrijd vroegtijdig gestaakt door een beenbreuk van een speler van UD. De TVB besluit de resterende tijd opnieuw vast te stellen. Hoewel De Tukkers hiertegen protesteert, handhaaft de TVB haar besluit. Terwijl de wedstrijd wordt uitgespeeld staat er een kleine storm, welke UD mee heeft. Het duurt niet lang of de stand wordt 2-1 voor UD. Na fel aandringen van De Tukkers wordt het uiteindelijk nog 2-2. In de laatste minuut wordt een Tukkers-doelpunt afgekeurd. Een uitgaand protest wordt niet gehonoreerd. UD blijft 1 punt voor in de competitie. Er loopt echter nog een protest tegen UD van Enschedese Boys. De Tukkers is er van overtuigd dat dit protest, zoals gewoonlijk, wel zal worden afgewezen. Groot is de verbazing dat het protest toch wordt toegewezen en UD een gewonnen wedstrijd omgezet ziet worden in een gelijkspel. De beslissingswedstrijd tegen UD wordt op 4 juni 1950 in Borne gespeeld. Onder tropische warmte wordt bij de eindstand van 2-2 de wedstrijd verlengt met 4 x 7,5 minuten. Ook hierna komt geen verandering in de eindstand. Een tweede beslissingswedstrijd is dus nodig. Stopper J. Hulhof die zijn dienstplicht vervult, kan geen verlof krijgen en wordt door zijn broer uit de kazerne ontvoerd en nog dezelfde avond teruggebracht. De wedstrijd wordt door De Tukkers met 3-1 gewonnen. Ingewijden schrijven dit resultaat deels toe aan de door trainer Oude Middendorp verstrekte doping, tijgermelk (een citroen gedoopt in whisky) geheten, hetgeen goed schijnt te helpen tegen de warmte. Ondanks nog wat protesten van UD is De Tukkers kampioen. Na de beslissingswedstrijden tegen UD, speelt het eerste elftal van De Tukkers in wederom een onvergetelijke promotiewedstrijd thuis tegen Ommen. De weersomstandigheden en een onberekenbare scheidsrechter zijn mede debet aan het verlies, kortom De Tukkers weten de KNVB nog niet te bereiken Het voltallige bestuur tijdens de bevrijding bestaat uit: Th. Wissink, voorzitter/secretaris, H. oude Lenferink (penningmeester), de heren J. Maathuis, J. Everlo, H. Kotte, J. Velthof en J. Oude Nijhuis zijn leden. Mei Het eerste team legt na een nek aan nek race met UD en Stevo beslag op de 2de plaats. Juli Samen met de muziekvereniging Concordia wordt voor het eerst een school en volksfeest georganiseerd. Er wordt een 3e Efltal van De Tukkers opgericht.

20 Er wordt veel moeite gedaan om een nieuw voetbalveld te krijgen achter het inmiddels gebouwde fabriekje Kayzer, aan de Kemnaweg. Door de op handen zijnde ruilverkaveling vindt dit nog geen doorgang. Seizoen 1951 De Tukkers lijkt wel balmoe. Ondanks goede spelers als J. Hulshof en J. Lohuis weten we geen ereplaatsen te behalen. Spelerspas Vroeger beschikten de spelers van de seniorenelftallen ook over voetbalpassen. V.l.n.r. en v.b.n.o.: Jan Nijhuis, Bernard Klaassen, Hennie Löbker, Theo Kroeze, Bernard Koopmans, Henk Demmer (missionaris), Henk Demmer, Tonnie Pouwels, Henk Rikhof, Piet Wissink, Herman Loohuis, Bennie Oude Geerdink, Gerrit Schepers, Tonnie Rekers, Broer Nijland, Gerrit Morshuis, Paus Hennie (Elferink), Bennie Rekers, Jan Bekke, Harrie Veldhof, Ben Keemers, Frans Nijland, Johan Keemers, Harrie Morhuis, Gerrit Kuipers, Toon Rikhof, Gerard Lansink. Augustus/september 1952 Aanvang realisatie huidige hoofdveld Juni 1952 Vanaf 1934, wanneer het eerste juniorenteam wordt opgericht, onderneemt De Tukkers activiteiten voor de jeugd. Op de onderstaande foto ziet u een uitstapje met de junioren A en B naar Didam of Sütdorf (red. geen duidelijkheid in gekregen), alwaar een wedstrijd wordt gespeeld. V.l.n.r. en v.b.n.o. Gerard Morshuis, Broer Nijland, Gerrit Kuipers, Frans Nijland, Theo Kroeze, Gerrit Schepers, Jan Bekke, Johan Maathuis, Piet Wissink, Harrie Veldhof, Henk Demmer, Bernard Koopmans, Harrie Kemna, Tonnie Rekers, Jan Nijhuis, Jan van der Aa, Harry Morshuis, Gerrit Kemperink, Paus Hennie (Elferink), Gerrit Schepers (huidige voorzitter VCF), Bennie Kemna, Toon Rikhof, Bernard Keemers, Bennie Rekers, Gerard Lansink, kapelaan van Dijk, Henk Demmer (missionaris), Henk Dijkstra, Tonnie Lansink. Een aantal namen kunnen we niet traceren Nadat de weide geploegd is, wordt een beroep gedaan op de leden. Deze komen in grote getale op en er wordt flink gewerkt. Op 18 augustus wordt er door de Grontmij begonnen met de egalisatie. Het terrein wordt waterpas gemaakt en uitgezet door J. oude Avenhuis en de heer Roosjen. Enkele leden graven de drainagesleuven en door J. Wolbers, G. Alberink, B. Rekers en B. Kemperink worden buizen gelegd. Op 8 september heeft de Grontmij het grondwerk klaar, waarna het veld ingezaaid wordt. Tevens wordt een nieuw houten kleedlokaal gebouwd op de locatie van het huidige ballenhok. Het nieuwe veld wordt op 6 september 1953 feestelijk geopend september Jan Scholten wordt als bestuurslid gekozen.