Van jongs af aan droomde ik al van de Hemel op Aarde. Ik herinner. De heiligste tocht gaat naar binnen. Ivo Valkenburg

Transcriptie

1 Ivo Valkenburg De heiligste tocht gaat naar binnen Ontevredenheid en ongenoegen met de gang van zaken in de wereld zijn zo oud als de weg naar Rome, ja ouder. We verlangen massaal naar een betere wereld. Maar hoe staat het eigenlijk met de verbeteraar zelf? Wat voor wereld produceren we zolang we niet eerst ons eigen huis hebben schoongemaakt? Op pelgrimstocht naar het hart van de wereld. Van jongs af aan droomde ik al van de Hemel op Aarde. Ik herinner me een spreekbeurt op de lagere school over Jesus Christ Superstar. Vol vuur vertelde ik mijn klasgenootjes hoe Jezus op aarde is gekomen om te vertellen dat alles liefde is en hups dan draaide ik daarna knalhard de muziek van de oude rockopera. Als kind kuste ik al de wind, het gras en de bomen. Ik dankte God voor het leven, al fietsend naar de middelbare school in Zutphen. Toen ik voor het eerst hoorde over de zeehondenjacht in Canada, organiseerde ik samen met vriendjes uit m n klas handtekeningenacties. Stond overal op braderieën om aandacht te vragen voor het leed in de wereld. Schreef brieven aan de Canadese ambassadeur. Als 12-jarige stond ik daarmee op de voorpagina van De Telegraaf. Ik droomde van een mooie wereld. Met liefde, perfectie en schoonheid voor alles en iedereen. 33

2 Bres 284 maart / april 2014 Daarom wilde ik ook al vroeg dominee of priester worden. Om overal te kunnen vertellen over onze Hemelse Vader en hoe we het leven hier op aarde net zo mooi kunnen maken. Uiteindelijk was ik 18 jaar en schreef ik aan tafel bij mijn Australische gastouders, een bekende bakkersfamilie in de buurt van Adelaide, een brief aan het Leger des Heils. Een verzoek om toegelaten te worden tot de kadettenopleiding in Amstelveen. Een reactie is er nooit gekomen. Even later begon ik als offerte-medewerker bij Zwitserleven. Mijn verlangen om de wereld te verbeteren is er daarna niet minder om geworden. Ik ging dromen van een nieuwe financiële wereld, waar het geld de mens dient, niet andersom. Het ligt in de aard van mijn persoonlijkheid om moeite te hebben met de rauwheid van het bestaan. Met de donkere kant van het leven. Met onmenselijkheid, gebrek aan liefde en harmonie. Hoe vaak heb ik dan ook niet de mond vol over mogelijke verbeteringen op economisch, sociaal en politiek gebied? Zo droom ik met regelmaat over een nieuwe samenleving van liefde, een economie van welzijn en geluk voor alle mensen, dieren, planten en mineralen. Ik heb er zelfs een boek over geschreven: Spirit in Finance, een pleidooi voor de liefde als wettig betaalmiddel. Een ding heb ik echter in mijn leven vrijwel volledig over het hoofd gezien. Mezelf. Ik houd ervan om uitgebreid stil te staan bij alle mogelijke verbeteringen in de wereld. Of het nu gaat over de gezondheidszorg, het onderwijs of de financiële sector. Maar het belangrijkste ben ik lange tijd vergeten. De verbeteraar zelf. 34

3 Ivo Valkenburg De heiligste tocht gaat naar binnen Speciaal daarvoor ben ik begin 2013 met mijn gezin verhuisd naar de bergen van Transsylvanië. Op pelgrimstocht naar de verbeteraar. Om te verstillen. Om samen met mijn buren, de monniken uit het Roemeens Orthodoxe klooster Rasca Transilvana, te bidden en te zingen. Om s nachts te luisteren naar het gehuil van de wolven. Om me s avonds onder te dompelen in een heldere sterrenhemel zoals ik die nog maar weinig in mijn leven heb gezien. Om door beekjes en kleine riviertjes te waden. Om met mijn blote voeten Moeder Aarde te voelen. Om te ontdekken wie ik ben. Om te ontdekken wie ik niet ben. Om naar binnen te keren. Om de mooiste pelgrimstocht van mijn leven te maken. De pelgrimstocht is nog in volle gang. Vandaag is slechts een tussentijds bericht. Als ik al iets zou hebben geleerd tijdens deze retreat in eigen huis, dan is het wel dat ik mezelf steeds meer rekenschap geef dat de wereld om me heen niets anders is dan een weerspiegeling van mezelf. Ik probeer te stoppen om dat wereldbeeld te bekritiseren. Dat gaat steeds beter, alhoewel ik er nog geen dag helemaal in ben geslaagd. Ik probeer lief te hebben wat ik zie. Probeer liefde te zien in alles en iedereen. Ik weet dat ik niet goed heb gekeken, als ik geen liefde zie. Wees volmaakt zoals Uw Hemelse Vader volmaakt is was de uitnodiging van Jezus. We hebben zijn woorden verworpen. Te moeilijk om aan te voldoen. Maar wellicht gaat het er niet om de woorden direct volledig in praktijk te brengen. De intentie alleen al is buitengewoon krachtig. Het helpt ons om te kijken door de ogen van liefde. Het onvoorwaardelijk liefhebben van alles en iedereen brengt mezelf in beweging, als nooit tevoren. Het is allemaal niet eenvoudig. Zolang het mijn dierbare gezin of vrienden betreft lukt het aardig. Maar wat een uitdaging om werkelijk alles lief te hebben. De kankercellen van mijn vader of de blaffende honden die me uit m n lekkerste stukje slaap halen. Ik vind het alles behalve gemakkelijk om alles en iedereen om me heen lief 35

4 Bres 284 maart / april 2014 te hebben. Toch ervaar ik daar een sleutel tot een Hemel op Aarde. Als we geen liefde zien, dan kijken we verkeerd. Is dat niet de allergrootste les die Jezus heeft onderwezen? Om voorbij het oordeel van goed en fout te kijken naar mensen en situaties? Als we geen liefde zien, dan kijken we verkeerd Elke keer als het me niet lukt om de liefde te zien, vraag ik me af wat er vanbinnen met mij aan de hand is. Welke informatie speelt er op dat als een zwart filter het licht van de liefde blokkeert? Wat is het in mij dat ik geen liefde kan ervaren in deze situatie? Meestal weet ik het niet. Dat hoeft ook niet. Ik geloof dat het voor onze Hemelse Vader voldoende is om alleen de vraag te stellen en daarna het verzoek te doen om die informatie, wat het dan ook is, lief te hebben. Om niet langer af te reageren op het scherm, laat staan in gevecht te gaan met je eigen spiegelbeeld. Om in plaats daarvan jezelf te vergeven dat je ervaart wat je ervaart. Om God te danken voor de filmbeelden die je opnieuw mag ervaren. Elke keer als we Ja zeggen tegen de wereld zoals deze is, lost deze voor een stukje op. We zeggen Ja tegen onszelf. Daarna mogen we best een beetje diep zuchten. Het is ook nogal wat, Ja zeggen tegen alles in je leven, Ja tegen alle informatie in jezelf, informatie die zich maar blijft herhalen in mooie, leuke en ook de meest verschrikkelijke beelden op het scherm. Je kunt de wereld echt niet veranderen als je niet eerst jezelf verandert. Het klinkt enorm cliché. Hoe vaak is ons deze wijsheid al niet voorgeschoteld? Het heeft geen enkele zin om ons bezorgd te maken over de wereld als we niet eerst flink de bezem door ons eigen huis laten gaan. Hoe meer we de liefde, de wijsheid en de schoonheid vanbinnen hebben gevonden, des te meer ervaren we het om ons heen. Zo binnen, zo buiten. Alle vernieuwing komt van binnenuit. Ik herinner me een moment in het leven waarop ik er even geen gat meer in zag. Een moment waarop ik me liet overmeesteren door 36

5 Ivo Valkenburg De heiligste tocht gaat naar binnen angst voor faillissement en geldgebrek. De brieven van de afdeling bijzonder beheer van de bank vielen met regelmaat op de deurmat. Gedwongen verkoop van mijn huis was in zicht. Het was een tijdje nadat mijn boek over geld en liefde was uitgekomen. Wie ben ik? Mijn innerlijke scheidsrechter wist het maar al te goed. Een mislukte schrijver die niet in staat was om zijn eigen financiële situatie in het gareel te houden. Ik ben boos geweest op de bank. Ik ben gefrustreerd geweest over de wereld, over het financiële systeem, over de mensen met wie ik te maken had. Ik was kortaf aan de telefoon. Bang, boos en verdrietig. Totdat ik Ramses Shaffy ging luisteren. Hij is ooit failliet gegaan en heeft er een lied over geschreven. Hij beschouwde het als een Godsgeschenk. Ik ben vrij. Ik heb niets meer te verliezen. Ik heb alleen te winnen. Te beminnen. Ik weet niet hoe vaak ik naar zijn lied heb geluisterd en hard mee heb gezongen. Thuis, in de auto, overal waar ik het maar kon horen. En stapje voor stapje ging ik God zelf ook bedanken voor de situatie waarin ik terecht was gekomen. Voorzichtig durfde ik dank je wel te zeggen. Dank je wel voor alles dat ik ervaar in de wereld. Liefhebben, vergeving, dankbaarheid zijn gouden sleutels om doorgang te ervaren in het leven. Als we de liefde, de kracht, de schoonheid en de harmonie durven te aanschouwen in de rauwheid van ons bestaan, dan gebeuren er wonderen. Deuren gaan open die voorheen waren gesloten. Inspiratie valt je in. Ontwikkelingen die je onmogelijk met je verstand kunt bedenken, komen op je pad. Onvoorwaardelijk liefhebben van alles en iedereen is een soort oproep aan God Neem het maar over, ik bemoei me niet langer met het stuurhuis. Het heeft niets te maken met apathie, 37

6 Bres 284 maart / april 2014 integendeel, vanuit volle verantwoordelijk voor de situatie die je met jezelf of de ander ervaart, bied je niet langer weerstand. Met open armen ben je bereid om alles in je leven onder ogen te zien. Puur liefhebben is als het ware een overgave, een verzoek aan de Hemel, om naar de wereld te kijken door de ogen van God. Transylvania Retreat Center Ivo Valkenburg is nog niet klaar met zijn pelgrimstocht naar de heiligste plek binnen zichzelf. Samen met zijn vrouw, Lili Baumann, en zijn zoon Edwin, verwelkomen ze met regelmaat mensen op hun mooie landgoed. Om in stilte een stukje gezamenlijk op te wandelen, of juist in gesprek te gaan, of voor een workshop, training en paar dagen de batterij opladen. Natuurlijk hoef je voor een echte pelgrimstocht niet je huis uit, Transylvania Retreat Center is weliswaar al door velen als een heerlijke plek voor vernieuwing en vitaliteit ervaren. Ivo Valkenburg (1966) is al meer dan 25 jaar een spirituele ridder in de wereld van financiële dienstverlening. Eerst als pensioenadviseur, later als business-coach bij banken, verzekeraars en andere financiële instellingen. Ook is Ivo al jarenlang in binnen- en buitenland actief als spreker, schrijver en facilitator van workshops en retreats voor persoonlijke groei en zakelijke ontwikkeling. Samen met zijn Roemeense gezin woont hij in de bergen van Transsylvanië waar hij zijn huis en grond regelmatig openstelt voor andere mensen om het huis vanbinnen lekker schoon te maken. In 2009 is zijn eerste boek Spirit in Finance, laat je licht schijnen in de wereld van geld en materie uitgegeven. Alle foto s bij dit artikel zijn van Ivo Valkenburg 38