Van dezelfde auteur. Ik ben Nu m m er V ier De kr a ch t v a n Zes

Maat: px
Weergave met pagina beginnen:

Download "Van dezelfde auteur. Ik ben Nu m m er V ier De kr a ch t v a n Zes"

Transcriptie

1

2

3 Van dezelfde auteur Ik ben Nu m m er V ier De kr a ch t v a n Zes Bezoek on ze in ter n etsite w w w.a w br u n a.n l v oor in for m a tie ov er a l on ze boeken en dv d s.

4 Pittacus Lore Zes Het begin e-bookeditie, oktober A.W. Bru na Uitgev ers B.V., Utrecht

5 Oorspronkelijke titel The Lost Files 2011 by Pittacus Lore Vertaling Jolanda te Lindert Omslagontwerp Wil Immink Design 2011 A.W. Bruna Uitgevers B.V., Utrecht ISBN

6 K 1 atarina zegt dat w e ons op m eer dan één m anier ku nnen v er ber g en. V oor da t w e n a a r Mex ico g in g en, w oon den w e in een bu iten w ijk v a n Den v er en h eette ik Sh eila. Die n a a m h a a t ik zelfs n og m eer da n m ijn h u idig e n a a m, Kelly. We h ebben da a r tw ee ja a r g ew oon d en in die tijd droeg ik speldjes in m ijn haar en roze ru bber arm banden om m ijn polsen, n et a ls a lle a n der e m eisjes bij m ij op sch ool. Een pa a r v a n die m eisjes noem de ik m ijn v riendinnen en w e logeerden bij elkaar. In de zom erv akantie ging ik naar een zw em kam p v an de YMCA. Ik v ond m ijn v r ien din n en en h et lev en da t w e da a r leidden w el leu k, m a a r ik w a s a l zo la n g bij m ijn Cêpa a n Ka ta r in a da t ik w ist da t dit n iet eeu w ig zou du r en. Ik w ist da t dit n iet m ijn éch te lev en w a s. Mijn ech te lev en v on d pla a ts in on ze kelder, w a a r Ka ta r in a en ik v ech tspor ten beoefen den. Ov er da g w a s h et een g ew on e recreatieru im te m et een grote gem akkelijke bank en een telev isie in de en e h oek en een pin g pon g ta fel in de a n der e. s A v on ds w a s h et een goed geou tilleerde trainingsru im te, m et bokszakken, v loerm atten, w apens en zelfs een geïm prov iseerd v oltigepaard. In het openbaar deed Katarina net alsof ze m ijn m oeder w as en bew eerde ze dat haar echtgenoot en m ijn v ader toen ik klein w as door een a u to-on g elu k om h et lev en w a s g ekom en. On ze n a m en, on ze m a n ier v a n lev en en on ze a ch ter g r on d w a r en a llem a a l v er zon n en, een v alse identiteit w aar Katarina en ik ons achter konden v erbergen. Ma a r da n kzij die v a lse iden titeit kon den w e een g ew oon lev en leiden en ons norm aal gedragen. Niet opv a llen, da t w a s één m a n ier om on s te v er ber g en. Maar w e hadden ons v ergist. Ik kan m e ons gesprek nog precies h er in n er en, toen w e u it Den v er v er tr okken en n a a r Mex ico r eden, a lleen m a a r om da t w e da a r n og n ooit w a r en g ew eest. We pr obeer den te a ch ter h a len h oe h et eig en lijk kw a m da t w e on ze dekm a n tel h a dden opgeblazen : ik had iets gezegd tegen m ijn v riendin Eliza w at in tegenspraak w as m et iets w at Katarina tegen Eliza s m oeder had g ezeg d. V oor da t w e n a a r Den v er w a r en g eg a a n, h a dden w e een kou de, lange w inter in Nov a Scotia gew oond. Ik had onthou den dat ons

7 v er h a a l de leu g en die w e h a dden a fg espr oken te v er tellen lu idde dat w e v oor Denv er in Boston hadden gew oond. Katarina herinnerde zich iets a n der s en h a d g ezeg d da t w e v oor Den v er in Ta lla h a ssee hadden gew oond. Toen Eliza dat tegen haar m oeder zei, w erden de m ensen argw anend. Maar het w as niet bepaald een ram pzalige ontm askering, w ant w e h a dden g een ech te r eden om te den ken da t on ze blu n der zov eel argw aan zou w ekken dat de Mogadoren zou den ontdekken w aar w e w aren. Maar toch w as ons lev en daar een probleem gew orden en bov en dien v on d Ka ta r in a da t w e da a r toch a l la n g g en oeg h a dden gew oond. Du s v er tr okken w e w eer. De zon in Pu erto Blanco schijnt fel en de lu cht is ontzettend droog. Ka ta r in a en ik doen g een en kele pog in g n iet op te v a llen tu ssen de andere inw oners, Mexicaanse boeren en hu n kinderen. Onze enige regelm atige contact m et de locals is ons w ekelijkse ritje naar de stad w aar w e in het kleine w inkeltje onze boodschappen doen. Tot in de v erre om trek zijn w e de enige blanken en ook al spreken w e allebei h eel g oed Spa a n s, n iem a n d ka n on s v oor loca ls a a n zien. V oor on ze bu r en zijn w e de gringas, v r eem de bla n ke klu izen a a r s. Som s ku n je je ev en g oed v er ber g en door op te v a llen, zeg t Ka ta r in a. Ze blijkt gelijk te hebben. We zijn hier al bijna een jaar en w e zijn n og n iet één keer la stig g ev a llen. We leiden een een za a m m a a r geregeld lev en in een grote gelijkv loerse hu t die tu ssen tw ee enorm e akkers in staat. We staan op als de zon opkom t, en v oordat w e gaan ontbijten of dou chen laat Katarina m e oefeningen doen in de achtertu in : een lage heu v el op en af rennen, gy m nastiekoefeningen en ta i ch i. We ben u tten de tw ee r ela tief koele och ten du r en. Na de och ten dtr a in in g v olg en een lich t on tbijt en da a r n a dr ie stu die-u ren : talen, w ereldgeschiedenis en allerlei andere on der w er pen die Ka ta r in a op in ter n et v in dt. Zij n oem t h a a r m eth ode v an lesgev en en onderw erpkeu ze eclectisch. Ik w eet niet w at dat w oord betekent, m aar de afw isseling v ind ik w el heel prettig. Katarina is een ru stige, bedachtzam e v rou w en ook al lijkt het een beetje a lsof ze m ijn m oeder is, ze is toch h eel a n der s da n ik ben. De lessen zijn w aarschijnlijk het hoogtepu nt v an haar dag, terw ijl

8 ik de v oor keu r g eef a a n de tr a in in g. Na de lessen gaan w e de gloeiendhete zon in, w aar ik zo du izelig w or d v a n de h itte da t ik m ijn in g ebeelde v ija n den bijn a ka n h a llu cin er en. Ik v ech t m et str opoppen : ik besch iet ze m et pijlen, steek ze m et m essen of stom p ze m et m ijn blote v u isten. Ma a r h a lf v er blin d door de zon zie ik ze als Mogadoren en ik geniet v an de kans hen te v erscheu ren. Katarina zegt dat ik, ondanks dat ik nog m aar dertien ben, zo alert en sterk ben dat ik zelfs een goedgetrainde v olw assene kan ov erm eesteren. Een v an de leu ke dingen v an het w onen in Pu erto Blanco is dat ik m ijn v a a r dig h eden n iet h oef te v er ber g en. In Den v er m oest ik m e a ltijd in h ou den, of ik n u bij de YMCA zw om of g ew oon op str a a t speelde, nooit m ocht ik m ijn ongelooflijke snelheid en kracht tonen die ik dankzij Katarina s trainingsprogram m a heb v erw orv en. We zijn hier erg op onszelf en anderen ku nnen ons niet zien, zodat ik m e niet hoef te v er stoppen. V a n da a g is h et zon da g en du s is on ze m idda g tr a in in g kor t, een u u r m aar. Ik ben in de achtertu in aan het schadu w boksen m et Katarina en m erk dat ze het liefst w il stoppen : haar bew egingen zijn h a lfsla ch tig, ze kn ijpt h a a r og en h a lfdich t teg en de zon en ziet er m oe u it. Ik v in d de tr a in in g zo leu k da t ik er h et liefst de h ele da g m ee door zou g a a n, m a a r u it r espect v oor h a a r stel ik v oor er m ee op te h ou den. Ja, ik neem aan dat w e w el v roeg ku nnen stoppen, zegt ze. In w en dig la ch ik, la a t h a a r den ken da t ik h et ben die m oe is. We g a a n n a a r bin n en en Ka ta r in a sch en kt on s a llebei een g r oot g la s agua fresca in, onze gebru ikelijke zondagse lu xe. De v entilator in de een v ou dig e w oon ka m er v a n on ze h u t dr a a it op v olle toer en. Ka ta r in a zet haar com pu ters aan, terw ijl ik m ijn v ieze, bezw ete v echtlaarzen u itschop en m e op de v loer laat v allen. Nadat ik m ijn arm en heb gestrekt om te v oorkom en dat ze stijf w orden, pak ik een grote stapel bor dspellen v a n de boeken pla n k in de h oek: Risk, Str a teg o, Oth ello. Katarina heeft geprobeerd m ij enthou siast te m aken v oor spellen als Lev ensw eg en Monopoly ze zei dat het geen kw aad kon als ik een v eelzijdig e on tw ikkelin g h eb m a a r die spellen h ebben m e n ooit ech t ku nnen boeien. Katarina heeft de hint begrepen en daarom spelen w e nu alleen nog m aar v echt- en strategiespellen. Risk is m ijn fav oriet, en om dat w e er v andaag v roeg m ee zijn g estopt, den k ik da t Ka ta r in a w el m ee w il spelen, ook a l du u r t dit spel

9 langer dan de andere spellen. Risk? Katarina zit in haar bu reau stoel v an het ene scherm naar het andere ov er te schakelen. Risk? v raagt ze afw ezig. Ik la ch en r a m m el m et de doos n a a st h a a r h oofd. Ze kijkt n iet op v a n het beeldscherm, m aar door het gelu id v an alle stu kken in de doos beg r ijpt ze w a t ik bedoel. O, zeg t ze. Na tu u r lijk. Ik zet h et bor d kla a r. Zon der h a a r iets te v r a g en v er deel ik de leg er s tu ssen ons beiden en zet ze op de landkaart. We hebben dit spel al zo v a a k g espeeld da t ik h a a r n iet h oef te v r a g en w elke la n den ze w il opeisen of w elke gebieden ze w il v ersterken. Ze kiest altijd de Verenigde Staten en Azië. Ik v erdeel haar stu kken ov er die gebieden in de w etenschap dat ik v anu it m ijn gem akkelijk te v erdedigen gebieden algau w legers kan v orm en die zo sterk zijn dat ik die v an haar kan v erslaan. Ik ben zo v erdiept in het klaarzetten v an het spel dat ik niet m erk hoe stil Katarina is, hoe geconcentreerd ze is. Pas als ik m ijn nekw erv els hard laat kraken en zij m e daar niet eens om berispt Doe dat alsjeblieft niet, zegt ze m eestal, om dat ze griezelt v an dat g elu id kijk ik op en zie ik da t ze m et open m on d n a a r een v a n h a a r beeldscherm en kijkt. Ka t? v r a a g ik. Ze zegt niets. Ik sta op en sta p ov er h et speelbor d n a a r h a a r bu r ea u. Da n zie ik w a t haar aandacht gev angenhou dt: een nieu w sbericht ov er een soort ex plosie v a n een bu s in En g ela n d. Ik kr eu n. Ka ta r in a is a ltijd op in ter n et op zoek n a a r n ieu w s ov er m y ster ieu ze ster fg ev a llen. Ster fg ev a llen die h et w er k v a n de Mog a dor en zou den ku nnen zijn. Sterfgev allen die ku nnen betekenen dat het tw eede lid v a n de Ga r de is g edood. Da t doet ze a l sin ds w e n a a r de A a r de zijn gekom en, en ik ben behoorlijk gefru streerd geraakt door de m istroostigheid erv an. Bov endien is het niet zo dat het ons de eerste keer iets goeds heeft g ebr a ch t. Ik w as toen negen en w oonde sam en m et Katarina in Nov a Scotia.

10 On ze tr a in in g sr u im te da a r w a s op de zolder. Ka ta r in a h a d die da g n iet w illen trainen, m aar ik had nog steeds energie ov er en w as oefeningen aan het doen op het v oltigepaard toen er opeens een felle pijn sch eu t door m ijn en kel tr ok. Ik v er loor m ijn ev en w ich t en v iel op de m a t, g r eep n a a r m ijn en kel en g ilde h et u it v a n de pijn. Mijn eerste litteken. Dat betekende dat de Mogadoren Nu m m er Eén h a dden v er m oor d, de eer ste v a n de Ga r de. En on da n ks Ka ta r in a s intensiev e zoektocht op internet, w erden w e er totaal door ov erv allen. In de w eken da a r n a za ten w e op h ete kolen, v er w a ch tten een tw eede dode en een tw eede litteken. Maar dat gebeu rde niet. Ik denk dat Ka ta r in a n og steeds g espa n n en is, a ler t. Ma a r er zijn a l dr ie ja a r v erstreken bijna een kw art v an m ijn lev en en inm iddels denk ik er n iet v a a k m eer a a n. Ik ga tu ssen haar en het beeldscherm staan. Het is zondag. Tijd v oor een spel. Alsjeblieft, Kelly. Ze spreekt m ijn m eest recente alias bijna stijfjes u it. Ik w eet dat ik v oor haar altijd Zes zal zijn. Voor m ezelf eigenlijk ook. Mijn a lia ssen zijn n iet m eer da n om h u lsels, ze zijn n iet w ie ik ech t ben. Ik ben er v a n ov er tu ig d da t ik op Lor iën een n a a m h a d, een ech te n a a m, n iet a lleen een n u m m er. Ma a r da t is a l zo la n g g eleden en sin ds die tijd h eb ik a l zov eel n a m en g eh a d da t ik m e die n a a m n iet m eer kan herinneren. Zes is m ijn ech te n a a m. Zes is w ie ik ech t ben. Ka ta r in a du w t m e w eg, w il m eer deta ils lezen. We h ebben a l h eel v eel spelda g en g em ist door dit soor t nieu w sberichten. En ze blijken nooit iets te betekenen. Het zijn g ew oon n or m a le r a m pen. De A a r de, h eb ik in m iddels on tdekt, h eeft g een tekor t a a n r a m pen. Toe n ou, h et is m a a r een bu son g elu k. Kom, la ten w e dit spel spelen. Ik tr ek a a n h a a r a r m en, w il da t ze zich on tspa n t. Ze ziet er zo m oe en on g er u st u it da t ze die a dem pa u ze w el ka n g ebr u iken. Ze v er zet zich. Er is een bu s on tploft! En ken n elijk, zeg t ze en dr a a it zich w eer om n a a r h et beeldsch er m, is de str ijd n og g a a n de. Da t is de str ijd a ltijd, zeg ik en r ol m et m ijn og en. Kom n ou. Met een u itg epu t la ch je zeg t ze h oofdsch u dden d: Oké, pr im a. Ka ta r in a sta a t op en g a a t op de g r on d zitten. Ik m oet m e beh eer sen om m e n iet bij v oor ba a t te v er h eu g en op m ijn kom en de zeg e: ik w in n a m elijk a ltijd m et Risk.

11 Ik g a n a a st h a a r zitten, op m ijn kn ieën. Je h ebt g elijk, Kelly, zeg t ze en g r ijn st ev en. Ik m oet n iet om elke onbelangrijke gebeu rtenis in paniek raken... Opeens piept een v an de beeldscherm en op Katarina s bu reau! Een v an haar alerts. Haar com pu ters zijn zo geprogram m eerd dat ze op zoek gaan naar ongebru ikelijk nieu w s, blogs, zelfs opv allende v eranderingen in het m ondiale w eer... allem aal zoektochten naar m og elijk n ieu w s v a n de Ga r de. O, n ee h è, zeg ik. Maar Katarina is al ov ereind gekom en en staat bij haar bu reau ; ze scr olt en klikt w eer v a n de en e lin k n a a r de a n der e. Prim a, zeg ik geïrriteerd. Maar ik heb geen m edelijden m et je als w e str a ks w eer v er der spelen. Opeen s zit Ka ta r in a r oer loos, v er stijfd door iets w a t ze h eeft g ev on den. Ik sta op en sta p ov er h et bor d h een. Ik loop n a a r h et beeldsch er m. Kijk ernaar. Het is n iet, zoa ls ik h a d g eda ch t, een n ieu w sitem u it En g ela n d. Het is een eenv ou dige, anoniem e blog. Slechts een paar angstaanjagende, kw ellende w oorden : Neg en, n u a ch t. Wa a r is de r est?

12 I 2 em and in de w ildernis roept ons, een lid v an de Garde. Een jongen of een m eisje, ev en ou d als ik, die op zoek is naar ons. Binnen een fractie v an een seconde heb ik het toetsenbord v an Katarina gepakt en ty p een a n tw oor d. Ja! Wij zijn h ier. Katarina slaat m ijn hand w eg v oordat ik op de Enter -knop kan dr u kken. Zes! Ik dein s a ch ter u it en sch a a m m e v oor m ijn on v oor zich tig h eid, m ijn h a a st. We m oeten v oorzichtig zijn! De Mogadoren zijn op jacht. Ze hebben Eén a l v er m oor d en m issch ien w eten ze ook a l w a a r Tw ee is, en Dr ie... Ma a r zij is a lleen! zeg ik. Ik fla p h et er a l u it v oor da t ik de w oor den heb ku nnen ov erdenken. Ik w eet n iet h oe ik dit w eet. Da t g ev oel h eb ik g ew oon. A ls dit lid v a n de Garde zo w anhopig is dat ze op internet om hu lp v raagt, op zoek gaat naar anderen, dan m oet haar Cêpaan w el v erm oord zijn. Ik stel m e de pa n iek v a n deze Ga r de v oor, h a a r a n g st. Ik ka n m e n iet v oorstellen hoe het zou zijn om m ijn Katarina kw ijt te raken, om a lleen te zijn. A ls ik er a a n den k h oe ik dit a lles m oet ov er lev en... zonder Katarina? Dat is onm ogelijk. Stel dat het Tw ee is? Stel dat zij in Engeland is en dat de Mogs a ch ter h a a r a a n zitten en da t ze om h u lp r oept? Zoju ist baalde ik er nog v an dat Katarina het nieu w s steeds v olgt. Maar dit is anders. Dit is iem and zoals ik. Nu w il ik hem of haar w anhopig graag helpen, deze kreet om hu lp beantw oorden. Missch ien is h et tijd, zeg ik en ba l m ijn v u isten. Tijd? Ka ta r in a is ba n g, lijkt in de w a r. Tijd om te v echten! Katarina laat haar hoofd in haar handen v allen en begint te lachen. Als Katarina gestrest is doet ze dit som s: ze lacht als ze ernstig zou m oeten zijn en is er n stig a ls ze zou m oeten la ch en. Katarina kijkt op en dan zie ik dat ze niet tegen m ij lacht. Ze is g ew oon zen u w a ch tig, in de w a r. Jou w Erfgav en zijn nog niet eens ontw ikkeld! roept ze u it. Hoe m oeten w e da n a a n de str ijd beg in n en?

13 Ze sta a t h oofdsch u dden d op. Nee. We zijn er n og n iet kla a r v oor om te v ech ten. Tot je kr a ch ten zich tba a r zijn, g a a n w e n iet a a n deze strijd beginnen. Tot de Garde er klaar v oor is, m oeten w e ons v er ber g en. Da n m oeten w e h a a r een boodsch a p stu r en. Ha a r? Je w eet n iet een s óf h et een zij is! V oor zov er w ij w eten, is h et niem and. Gew oon iem and die een taal gebru ikt die per ongelu k door m ijn alert is opgepikt. Ik w éét da t h et een v a n on s is, zeg ik en kijk Ka ta r in a str a k a a n. En jij ook. Katarina knikt, ze geeft toe dat ze v erslagen is. Eén ber ich tje m a a r. A lleen m a a r om h a a r te la ten w eten da t ze n iet alleen is. Om haar hoop te gev en. Je zegt alw eer haar, zegt Katarina lachend, v erdrietig bijna. Ik denk dat het een m eisje is, om dat ik m e v oorstel dat degene die deze boodsch a p h eeft g esch r ev en op m ij lijkt, da t ze ba n g er en een za m er is da n ik, da t ze iem a n d is die h a a r Cêpa a n kw ijt is. Oké, zegt ze. Ik ga tu ssen haar en het beeldscherm staan, en m ijn v ingers zw ev en bov en de toetsen. Ik kies de boodsch a p die ik a l h a d g ety pt: Ja! Wij zijn hier. Da t m oet m a a r g en oeg zijn. En ik dr u k op En ter. Katarina schu dt haar hoofd, ze schaam t zich om dat ze m e heeft toeg esta a n zo on v oor zich tig te zijn. Ev en la ter zit zij a ch ter de com pu ter en ze w ist elk spoor v a n on ze loca tie. V oel je je n u beter? v r a a g t ze en ze zet h et beeldsch er m u it. Ja, een beetje. De g eda ch te da t ik een lid v a n de Ga r de een beetje tr oost en bem oedig in g h eb g eg ev en, zor g t er v oor da t ik m e g oed v oel, m e v er bon den v oel m et de g r oter e str ijd. Voordat ik kan antw oorden, trekt er een pijnscheu t door m e heen, n et zo n pijn a ls ik één keer eer der h eb g ev oeld: een g loeien d h eet spoor door h et v lees v a n m ijn r ech ter en kel. Mijn been kla pt on der m e v andaan en ik begin te gillen, probeer de pijn te v erdov en door m ijn en kel v a st te g r ijpen en zo v er m og elijk v a n m ijn lich a a m a f te h ou den. Da n zie ik h et: de h u id op m ijn en kel sist, beg in t te r oken. Een n ieu w litteken, m ijn tw eede, tr ekt ov er m ijn h u id. Ka ta r in a! g il ik en ik stom p op de v loer, w a n h opig v a n pijn. Ka ta r in a zit r oer loos, v ol a fsch u w, ka n m e n iet h elpen.

14 De tw eede, zeg t ze. Nu m m er Tw ee is dood.

15 K 3 atarina rent naar de kraan, v u lt een aarden kru ik en gooit hem leeg ov er m ijn been. Ik ben bijna gek v an de pijn en bijt zo hard op m ijn lip da t die beg in t te bloeden. Ik kijk n a a r h et w a ter da t beg in t te sissen zodr a h et m ijn v er br a n de v lees r a a kt. Het str oom t v er v olg en s ov er h et spelbor d w a a r door de stu kken op de v loer terechtkom en. Jij w in t, zeg ik. Een fla u w g r a pje. Katarina doet net alsof ze niet m erkt dat ik een grapje probeer te m a ken. Mijn besch er m ster is m eteen in de Cêpa a n -sta n d g esch oten en h a a lt u it elk h oekje v a n on ze h u t eer steh u lpspu llen. A lg a u w h eeft ze m ijn litteken m et een v erkoelende zalf besm eerd en in v erband gew ikkeld. Zes, zegt ze, m et tranen in haar ogen v an angst en m edelijden. Ik schrik erv an, ze gebru ikt m ijn echte naam alleen m aar als er een ernstige crisis is. Ma a r da n dr in g t h et tot m e door da t die er ook is. Na de dood v a n Eén zijn er ja r en v er str eken zon der da t er iets gebeu rde. We konden ons gem akkelijk v oorstellen dat er niets aan de hand w as. Als w e heel optim istisch w aren, konden w e ons zelfs v oor stellen da t Eén s dood een on g elu k w a s, da t de Mog a dor en on s spoor niet hadden geroken. Die tijd is v oor bij. Nu w eten w e h et zeker. De Mog a dor en h ebben h et tw eede lid v a n de Ga r de g ev on den en h em of h a a r g edood. De boodsch a p v a n Tw ee a a n on s, a a n de w er eld, w a s h et la a tste w a t h ij of zij ooit zou doen. De g ew eldda dig e dood v a n Nu m m er Eén en Tw ee zijn n u op m ijn h u id g esch r ev en. We w eten dat tw ee doden geen ongelu k ku nnen zijn. Het aftellen is nu echt begonnen. Ik v a l bijn a fla u w, m a a r blijf bij bew u stzijn door n og h a r der op m ijn lip te bijten. Zes, zegt Katarina en ze w rijft m et een doekje het bloed v an m ijn lippen. Ontspan je. Ik sch u d m ijn h oofd. Nee. Ik ka n m e n iet on tspa n n en. Ech t n iet!

16 Ka ta r in a doet h a a r u iter ste best zich te v er m a n n en. Ze w il m e n iet bang m aken. Maar ze w il ook het ju iste doen, haar v erantw oordelijkheid als Cêpaan nem en. Ik zie dat ze alle m ogelijke reacties tegen elkaar afw eegt, v an hev ige paniek tot gelaten kalm te; dat ze zich afv raagt w at het beste is v oor m ij en v oor het lot v an de Ga r de. Ze str eelt m ijn h oofd, v eeg t h et zw eet v a n m ijn v oor h oofd. Het w ater en de zalf hebben de ergste pijn w eggenom en, m aar de pijn is n og ev en h ev ig a ls de eer ste keer, m issch ien n og w el er g er. Ma a r ik za l er niets ov er zeggen. Ik kan w el zien dat m ijn pijn, en dit bew ijs v an Tw ees dood, Ka ta r in a a l er g g en oeg kw elt. Het kom t w el g oed m et on s, zeg t Ka ta r in a. Er zijn n og steeds v ele a n der en... Ik w eet da t ze n iet n a den kt bij w a t ze zeg t. Ze bedoelt n iet te zeg g en da t h et lev en v a n de Ga r des v óór m ij Dr ie, V ier en V ijf belangrijker zijn dan m ijn lev en. Ze probeert m e gew oon te troosten. Ma a r ik w il n iet n et doen a lsof ze n iets h eeft g ezeg d. Ja. Het is h eel fijn da t er eer st n og a n der en m oeten ster v en. Da t bedoel ik n iet. Ik ka n w el zien da t m ijn w oor den h a a r v a n sla g hebben gem aakt. Ik sla a k een zu ch t en la a t m ijn h oofd op h a a r sch ou der r u sten. Som s, diep v anbinnen, gebru ik ik een andere naam v oor Katarina. Som s is ze v oor m ij n iet Ka ta r in a of V icky of Celeste of w elke a n der e a lia s da n ook. Som s n oem ik h a a r, in g eda ch ten, m a m a.

17 E 4 en u u r la ter zijn w e a l op w eg. Ka ta r in a klem t h et stu u r v a n on ze tr u ck stev ig v a st, w e r ijden ov er la n dw eg en en ze v er v loekt de loca tie v a n on ze sch u ilpla a ts. Deze w eg en zijn te h obbelig en te stoffig om harder dan zestig kilom eter per u u r te ku nnen rijden, terw ijl w e allebei het liefst honderdtw intig kilom eter per u u r zou den rijden. A lles om m a a r zo v eel m og elijk a fsta n d te sch eppen tu ssen on s en on ze n u v er la ten h u t. Ka ta r in a h eeft g eda a n w a t ze kon om on ze spor en u it te w issen, m aar als het w aar is w at w e denken dat de Mogadoren Nu m m er Tw ee hebben gedood, een paar seconden nadat w e haar h u lpkr eet h a dden g ezien da n w er ken ze h eel sn el en is h et h eel g oed m og elijk da t ze op dit m om en t n a a r on ze v er la ten h u t on der w eg zijn. Ik kijk naar de akkers en de heu v els w aar w e langs rijden en r ea liseer m e da t ze n u m issch ien a l bij on ze h u t zijn. Missch ien r ijden ze zelfs a l a ch ter on s a a n. Ik v in d m ezelf een la fa a r d a ls ik achterom kijk door het achterraam, naar het stofspoor dat w e opw erpen. We w or den n iet g ev olg d. Nog n iet, in elk g ev a l. We hebben w einig spu llen m eegenom en. De tru ck w as al v oorzien v an een v erbanddoos, een lichtgew icht kam peerset, flessen w ater, zaklam pen en dekens. Toen ik w eer kon lopen, hoefde ik alleen m aar een paar kleren in te pakken en m ijn kistje u it de grote kist onder de h u t te h a len. Toen w e ons in paniek v oorbereidden op onze v lu cht, had ik geen tijd om de felle pijn v a n m ijn tw eede litteken te v oelen, m a a r n u v oel ik hem w eer, heftig en doordringend. We hadden niet m oeten reageren, zegt Katarina. Ik snap niet w at ons bezielde. Ik kijk n a a r Ka ta r in a of ze m e da t kw a lijk n eem t ik w a s im m er s deg en e die er op ston d da t w e een a n tw oor d stu u r den en zie tot m ijn oplu chting dat dit niet zo is. Ik zie w el dat ze bang is, en ook v astbesloten om ons hier zo v er m ogelijk v andaan te krijgen. Ik realiseer m e dat ik in alle v erw arring en door de snelheid w a a r m ee w e op de v lu ch t zijn g esla g en, n iet h eb g em er kt of w e toen

18 w e Pu erto Blanco v erlieten naar het noorden of naar het zu iden zijn a fg esla g en. De V S? v r a a g ik. Katarina knikt, haalt onze m eest recente paspoorten u it de binnenzak v an haar legerjasje en legt het m ijne op m ijn schoot. Ik kla p h em open en kijk n a a r m ijn n ieu w e n a a m. Ma r en Eliza beth, zeg ik h a r dop. Ka ta r in a in v esteer t v eel tijd in h a a r v er v a lsin g en, h oew el ik m eesta l kla a g ov er de n a m en die ze v oor m e kiest. Toen ik acht w as en w e naar Nov a Scotia gingen, heb ik h a a r g esm eekt of ik Sta r la m och t h eten. Ka ta r in a w eig er de. Ze da ch t dat die naam te v eel aandacht zou trekken, te opv allend zou zijn. Nu ik daaraan denk, schiet ik bijna in de lach. Een Katarina in Mexico is zo ongev eer het m eest opv allende w at je m aar ku nt v erzinnen. En natu u rlijk hou dt zij haar eigen naam ; Katarina is aan haar eigen naam gehecht geraakt. Ik denk w eleens dat Cêpanen helem aal niet v eel a n der s zijn da n ech te ou der s. Maren Elizabeth... Het is geen Starla, m aar de klank v an die naam bev a lt m e w el. Ik bu k m e en grijp naar m ijn onderbeen, iets bov en de kloppende littekens op m ijn enkel. Door m ijn onderbeen v ast te pakken, v erm indert de pijn een beetje. Maar als de pijn w egebt, kom t de angst teru g. De angst v oor onze hu idige situ atie, de afschu w ov er de dood v an Tw ee. Ik beslu it m ijn on der been los te la ten en de pijn m a a r v oor lief te n em en. Katarina w il alleen m aar stoppen om te tanken en te plassen. Het is een lange reis, m aar w e ku nnen de tijd op allerlei m anieren v er dr ijv en. Meesta l spelen w e Sch a du w, een spel da t Ka ta r in a tijden s onze v orige reizen heeft v erzonnen om dat w e w ilden blijv en trainen ook a l kon den w e on ze fy sieke tr a in in g n iet doen. Er kom t een Mogadoorse v erkenner op je af, op tw ee u u r, en hij h eeft een zw a a r d in zijn h a n d. Hij m a a kt een zw a a ibew eg in g. Ik h u r k, zeg ik. Spr in g n a a r lin ks. Hij dr a a it r on d, m et h et zw a a r d bov en je h oofd. V a n a f de g r on d tr a p ik in zijn lies. Een been zw a a i, v a n zijn r ech ter - naar zijn linkerkant. Hij lig t op zijn r u g, m a a r g r ijpt je a r m. Ik la a t h em zijn g a n g g a a n. Ik g ebr u ik de kr a ch t v a n zijn g r eep om

19 m ijn benen v rij te zw aaien, om hoog, en dan naar beneden, naar zijn g ezich t. Ik g a op zijn g ezich t sta a n, tr ek m ijn h a n d los. Het is een v reem d spel. Het dw ingt m e om het fy sieke te scheiden v an de realiteit, om te v echten m et m ijn hersenen en niet m et m ijn lichaam. Vroeger klaagde ik ov er spelletjes als Schadu w, dan zei ik dat het allem aal v erzonnen w as, dat het niet echt w as. Vechten w as v oor m ij v ech ten m et je v u isten, je v oeten, je h oofd. Niet m et je h er sen en. Niet m et w oor den. Ma a r h oe v a ker w e Sch a du w speelden, h oe beter ik er in w er d. Ik kon niet ontkennen dat het spel een goede oefening w as. Het m aakte een beter e v ech ter v a n m e. Ik ben er v a n g a a n h ou den. Ik r en w eg, zeg ik. Te laat, zegt ze. Ik ga er bijna tegenin, ik w eet w at ze nu gaat zeg g en. Je ben t h et zw a a r d v er g eten, zeg t ze. Hij h eeft h et a l g eh ev en en je in je zij g er a a kt. Niet w aar, zeg ik. Ik heb zijn zw aard bev roren en het als glas v er br ijzeld. O, is dat zo? Katarina is m oe, haar ogen zijn rood v an tien u u r achter het stu u r, m aar ik zie ook dat ze m e w el grappig v indt. Dan h eb ik da t stu kje g em ist. Ja, zeg ik en la ch zelf ook. En h oe h eb je da t v oor elka a r g ekr eg en? Met m ijn Erfgav e. Dat is net begonnen. Ik blijk dingen te ku nnen bev r iezen. Ik doe n et a lsof. Ik m oet m ijn Er fg a v en n og on tw ikkelen en ik w eet n iet w elke h et zijn á ls h et een m a a l zov er is. Dat is een goeie, zegt Katarina.

20 U 5 ren geleden al zijn w e de Am erikaanse grens gepasseerd, probleem loos. Ik heb nooit begrepen hoe het kan dat Katarina zu lke per fecte v a lse docu m en ten ka n m a ken. Katarina stopt op een stoffige parkeerplaats langs de snelw eg. Daar sta a t een klein m otel m et één v er diepin g, een ou der w ets en v er v a llen restau rant en een benzinestation, nieu w er en lichter dan de tw ee a n der e g ebou w en. A ls w e u it de tr u ck sta ppen, is h et n og sch em er ig. Bov en de h or izon v erschijnt een streepje roze lu cht, net v oldoende om onze hu id in een v r eem de g loed te dopen. Ka ta r in a v loekt en sta pt w eer in. Jij g a a t n iet m ee ta n ken, zeg t ze. Wacht hier. Ik doe w a t m e g ezeg d w or dt en zie da t ze v a n a f de pa r keer pla a ts v a n het m otel naar een v an de benzinepom pen rijdt. We hebben afgesproken dat w e een dag of tw ee in het m otel gaan u itru sten, om bij te kom en v an onze afschu w elijke rit v an v ijftien u u r en v an de schok v an de recente gebeu rtenissen. Maar ook al zu llen w e hier een tijdje blijv en, de ta n k m oet w el v ol zijn. Da t is Ka ta r in a s g ew oon te. Zor g da t je n ooit een leg e ta n k h ebt, zeg t ze v a a k. V olg en s m ij zeg t ze da t ev en zeer teg en zich zelf a ls teg en m ij. Het is een goede gew oonte. Je w eet m aar nooit w anneer je ergens ov erhaast m oet v ertrekken. Ik zie da t Ka ta r in a n a a r de pom p r ijdt en beg in t te ta n ken. Ik kijk om m e heen. Door het raam v an het restau rant aan de ov er ka n t v a n de pa r keer pla a ts zie ik een pa a r dikke v r a ch tw a g en ch a u ffeu r s die zitten te eten. Bov en de sta n k v a n u itlaatgassen en de v age geu r v an benzinedam pen u it de pom pen, r u ik ik on tbijtg eu r en. Of m issch ien v er beeld ik h et m e m a a r. Ik h eb r a zen de h on g er. Het w a ter loopt m e in de m on d a ls ik a a n on tbijten den k. Ik dr a a i m e om en pr obeer n iet a a n eten te den ken. Da n kijk ik n a a r de stad aan de andere kant v an het hek rondom de parkeerplaats. Er staan hu izen die niet v eel m eer zijn dan golfplaten hu tten. Een v er v a llen, v er la ten plek.

21 Ha llo, ju ffr ou w. Geschrokken draai ik m e snel om. Er loopt een lange, grijsharige cow boy v oorbij. Het du u rt ev en v oordat ik m e realiseer dat hij niet probeert een gesprek aan te knopen, m aar gew oon beleefd is. Hij tikt ev en tegen zijn enorm e hoed en loopt langs m e heen het restau rant in. Mijn h a r t klopt m e in de keel. Dit soort dingen w as ik v ergeten. Als w e ons ergens hebben gev estigd, zelfs in een afgelegen stadje als Pu erto Blanco, leren w e de m en sen u it de bu u r t ken n en. We w eten m in of m eer w ie w e ku n n en v ertrou w en. Ik heb nog nooit een Mogadoor gezien, m aar Katarina zegt dat de m eeste Mogadoren er heel gew oon u itzien. Na w at Eén en Tw ee is ov er kom en, v oel ik m e h elem a a l n iet op m ijn g em a k, ben ik heel achterdochtig en alert. Een parkeerplaats langs de snelw eg is v ooral lastig om dat niem and elkaar kent, om dat niem and a ch ter doch tig is, n iet ech t. V oor on s beteken t dit da t ieder een een bedreiging kan zijn. Katarina heeft de au to geparkeerd en loopt m et een v erm oeide blik op m e a f. Eten of slapen? v raagt ze. Voordat ik antw oord kan gev en, zegt ze hoopv ol: Ik ben v oor slapen. Ik ben v oor eten. Ka ta r in a la a t h a a r sch ou der s za kken a ls ze dit h oor t. Je w eet da t eten bela n g r ijker is da n sla pen, zeg ik. Da t is a ltijd zo. Dat is een v an onze regels als w e onderw eg zijn en Katarina accepteert dit v onnis zonder tegen te stribbelen. Oké, Maren Elizabeth, zegt ze. Ga jij m aar v oorop.

22 E 6 r hangt een v ettige lu cht in het restau rant. Het is nog geen zes u u r s och ten ds, m a a r bijn a a lle ta feltjes zijn bezet, v oor n a m elijk m et v rachtw agenchau ffeu rs. Terw ijl ik op ons eten w acht, kijk ik naar de m annen die grote happen ontbijtv lees w orstjes, bacon, g eh a ktbr ood m et sir oop er ov er in h u n m on d stoppen. A ls m ijn eten ein delijk kom t, on tdek ik da t ik m eer h eb g ekr eg en da n ik h eb besteld. Dr ie pa n n en koekjes, v ier r eepjes ba con, een r östi en een g r ote ju s d or a n g e. A ls ik kla a r ben m et eten, la a t ik een stev ig e boer, m a a r Ka ta r in a is te m oe om m e een u itbr a n der te g ev en. Den k je...? v r a a g ik. Ka ta r in a la ch t, w eet w a t ik w il v r a g en. Da t ka n toch n iet? Ik h a a l m ijn sch ou der s op. Ze kn ikt en r oept de ser v eer ster. Met een schu ldige glim lach bestel ik nog een paar pannenkoekjes. Prim a, zegt de serv eerster m et een droge lach, u w kleine m eid heeft een grote m aag! De serv eerster is een ou dere v rou w en heeft zo n gerim peld en afgetobd gezicht dat je haar v oor een m an zou ku n n en h ou den. Ja, m ev r ou w, zeg ik. De ser v eer ster loopt w eg. Ik blijf m e m aar v erbazen ov er je eetlu st, zegt Katarina. Maar ze w eet h oe da t kom t. Ik tr a in a ltijd en ook a l ben ik n og m a a r der tien, ik h eb n u a l h et g espier de lich a a m v a n een a tleet. Ik h eb h eel v eel br a n dstof n odig en ik sch a a m m e da n ook n iet v oor m ijn eetlu st. Een n ieu w e g a st kom t h et dr u kke r esta u r a n t bin n en. Ik zie dat de andere m annen v ol argw aan naar hem kijken als hij naar een tafeltje achterin loopt. Toen Katarina en ik binnenkw am en, keken ze on s ev en a r g w a n en d a a n. Ik da ch t da t dit een w eg r esta u r a n t w as, w aar alleen m aar m ensen zaten die elkaar niet kenden, m aar ken n elijk m oet je bepa a lde on beken den w a n tr ou w en en a n der en n iet. Katarina en ik doen ons best en hebben gew one Am erikaanse kleren aangetrokken : een T-shirt en een geelbru ine korte broek. Ik zie w el w aarom w e opv allen, kennelijk hebben w ij een ander idee v an g ew oon da n de m en sen h ier in een v er r e u ith oek v a n West Tex a s. Maar deze andere onbekende is m oeilijker te plaatsen. Hij draagt

23 zo n Texaanse stropdas, m et die bu ngelende zw artleren riem pjes. En net als de andere m annen hier heeft hij laarzen aan. Toch lijken zijn kleren ou derw ets en zijn du nne zw arte snorretje heeft iets griezeligs: in eer ste in sta n tie lijkt die sn or r ech t, m a a r a ls je beter kijkt, zie je da t iets a a n die sn or n iet h elem a a l klopt. Het is n iet beleefd om zo te sta r en, zeg t Ka ta r in a ; ze g eeft m e w eer een standje. Ik staarde niet, lieg ik. Ik keek, geïnteresseerd. Katarina schiet in de lach. In de afgelopen v ierentw intig u u r heeft ze m eer gelachen dan in de laatste m aanden. Ik m oet w el ev en w en n en a a n deze n ieu w e Ka ta r in a. Niet da t ik h et er g v in d... Ik g a la n g u it op h et h otelbed lig g en, ter w ijl Ka ta r in a in de ba dka m er is en een dou che neem t. De lakens zijn goedkoop, poly ester of ku n stzijde, m a a r ik ben zo m oe v a n de r it da t ze a a n v oelen a ls zijde. Toen Ka ta r in a de la ken s open sloeg, on tdekten w e een lev en de oor w u r m. Zij g r u w de er v a n, m a a r ik h a d er g een m oeite m ee. Maak hem alsjeblieft dood, zei ze en dru kte haar handen tegen haar or en. Da t w eig er de ik. Het is m a a r een in sect. Maak hem dood! sm eekte ze. In pla a ts da a r v a n v eeg de ik h em v a n h et bed en liet m e op de koele lakens v allen. Nee, zei ik koppig. Dan niet, zei ze en ze ging zich dou chen. Ze zette de kranen open, m a a r kw a m ev en la ter de ba dka m er w eer u it. Ik ben ba n g... zei ze. Wa a r v oor? v r oeg ik. Ik ben ba n g da t ik je n iet g oed h eb g etr a in d. Ik r ol m et m ijn og en. Om da t ik da t in sect n iet w ilde doodm a ken?! Ja. Nee, ik bedoel, dat zette m e aan het denken. Je m oet leren zon der en ig e a a r zelin g te doden. Ik h eb je n iet g eleer d h oe je op knaagdieren m oet jagen, laat staan op Mogadoren... Je hebt nog nooit iets g edood... Katarina zw eeg, de dou che achter haar stond nog steeds aan. Ze dacht na. Ik za g da t ze m oe w a s, in g eda ch ten. Zo doet ze w eleen s v a ker, a ls w e te h a r d h ebben g etr a in d. Ka t, zei ik. Ga je dou ch en. Ze keek op, opg esch r ikt u it h a a r da g dr om en. Ze la ch te ev en en deed

24 de deu r a ch ter zich dich t. Terw ijl ik w acht tot ze klaar is, zet ik m et de afstandsbediening de telev isie a a n. De v or ig e g a st h a d h em op CNN la ten sta a n en ik w or d beg r oet m et h elikopter beelden v a n de gebeu rtenis in Engeland. Ik blijf heel ev en kijken en kom te w eten da t de per s en de Br itse a u tor iteiten n iet w eten w a t er g ister en pr ecies is g ebeu r d. Ik ben te m oe om h ier ov er n a te den ken ; de deta ils h oor ik la ter w el. Ik zet de tv u it en g a w eer op h et bed lig g en. Ik h eb zin om te sla pen. Ev en later kom t Katarina de badkam er u it. Ze heeft een kam erjas a a n en bor stelt h a a r h a a r. Ik kijk n a a r h a a r m et m ijn og en h a lfdich t. Er w or dt op de deu r g eklopt. Ka ta r in a la a t de bor stel op h et bu r ea u v a llen. Wie is daar? v raagt ze. Manager, m ev rou w. Ik kom u een paar schone handdoeken br en g en. Ik ben zo geïrriteerd door deze storing ik w il slapen en het is heel du idelijk dat w e helem aal geen schone handdoeken nodig hebben om da t w e deze ka m er n og m a a r n et h ebben betr okken da t ik zon der ech t n a te den ken opsta. We h ebben g een h a n ddoeken n odig, zeg ik en zw a a i de deu r open. Ik h oor Ka ta r in a n og n et zeg g en : Niet doen! a ls ik h em v oor m e zie sta a n. De m a n m et de sch ev e sn or. Mijn g il blijft in m ijn keel steken a ls h ij de ka m er bin n en kom t en de deu r a ch ter zich slu it.

25 I 7 k reageer zonder erbij na te denken. Ik du w hem naar de deu r, m aar hij du w t m ij m et gem ak w eg, tegen het bed. Ik grijp naar m ijn borst en m erk tot m ijn afschu w dat m ijn hanger onder m ijn sh ir t v a n da a n is g ekom en. Open en bloot. Leu ke h a lskettin g, g r om t h ij m et een blik v a n h er ken n in g. A ls h ij tw ijfels h a d ov er w ie ik ben, da n zijn die n u w el v er dw en en. Ka ta r in a r en t n a a r v or en, m a a r h ij g eeft h a a r een h a r de tik. Ze kla pt teg en de telev isie, v er br ijzelt h et sch er m m et h a a r elleboog en v a lt op de g r on d. Hij g r ijpt n a a r zijn m iddel en tr ekt een w a pen m et een la n g, du n lem m et en zw a a it h et zo sn el om h oog da t ik n iet een s tijd h eb om op te staan. Ik zie het lem m et flitsen en dan slaat hij het m et één m a ch tig e zw a a i in m ijn sch edel. Mijn h oofd w or dt m eteen ov er spoeld m et w a r m te en lich t. Zo v oelt de dood, den k ik. Ma a r n ee, h et doet g een pijn. Ik kijk op. Hoe is het m ogelijk dat ik iets zie, denk ik. Ik ben dood. Maar ik kan echt iets zien, en ik realiseer m e dat ik v an top tot teen on der h et bloed zit. De m a n m et de r a r e sn or h eeft zijn a r m n og steeds gestrekt en heeft nog steeds een triom fantelijke blik op zijn gezicht, m aar zijn schedel is opengespleten en zijn bloed spu it ov er m ijn kn ieën. Ik h oor Ka ta r in a ja m m er en ; h et is zo n oer g elu id da t ik n iet h oor of het een kreet v an pijn of v an oplu chting is. Als de m an helem aal is leeggebloed, v erandert hij in een hoopje as. Voordat ik zelfs m aar kan adem halen, is Katarina al opgestaan. Ze tr ekt h a a r ka m er ja s u it, kleedt zich a a n en pa kt on ze ta ssen. Hij is dood, zeg ik. En ik n iet. Ja, zegt Katarina. Ze trekt een w itte bloes aan die ze m eteen v er pest door h et bloed a a n h a a r elleboog die open is door h a a r v a l tegen het beeldscherm v an de telev isie. Ze trekt hem w eer u it, dept m et een h a n ddoek h et bloed v a n h a a r elleboog en tr ekt een a n der shirt aan. Ik v oel m e n et een kin d, ik ben spr a keloos, ka n m e n iet bew eg en en

26 lig h elem a a l on der h et bloed op de g r on d. Dit w as het het m om ent w aar ik m ijn hele lev en al v oor heb g etr a in d en h et en ig e w a t ik kon doen, w a s een zw a kke, g em a kkelijk te ontw ijken du w gev en v oordat ik zelf opzij w erd gedu w d en g estoken. Hij w ist h et n iet, zeg ik. Hij w ist h et n iet, zeg t ze. Wa t h ij n iet w ist, is da t elke opzettelijke v er w on din g die m ij w or dt toeg ebr a ch t, m eteen bij m ijn a a n v a ller zelf w or dt v er oor za a kt. Ik ben v eilig v oor elke dir ecte a a n v a l. Da t w ist ik, m a a r eig en lijk w ist ik h et ook n iet. Toen h ij h et lem m et in m ijn h oofd sta k, da ch t ik da t ik dood w a s. Ik m oest h et eer st zien, v oor da t ik h et kon g elov en. Ik v oel aan m ijn schedel. De hu id is onbeschadigd, niet eens v och tig... Da t is h et bew ijs. We w or den besch er m d door de besch er m for m u le. Zolang w e niet bij elkaar zijn, ku nnen w e alleen in de v olgorde v an on s n u m m er w or den g edood. Ik zie dat zijn bloed nu net als zijn v lees tot as is v ergaan. Ik zit er niet langer onder. We m oeten w eg. Ka ta r in a h eeft m e m ijn kistje g eg ev en en ze kijkt m e recht aan. Ik realiseer m e dat ik er ev en niet bij w as, dat ik m e er g en s in m ijn eig en h oofd bev on d, du izelig door a lles w a t er zoju ist is gebeu rd. Door de m anier w aarop ze het zegt, begrijp ik dat het al de der de of v ier de keer is da t ze h et zeg t, h oew el ik h et n u pa s h oor. Nu, zeg t ze. Katarina pakt m e bij de pols en trekt m e m ee; haar tas hangt aan haar schou der. Het w arm e asfalt v an de parkeerplaats plakt aan de zolen v a n m ijn blote v oeten a ls w e n a a r de tr u ck r en n en. Mijn kistje is ontzettend zw aar. Ik ber eid m e a l m ijn h ele lev en v oor op de str ijd en n u h et zov er is w il ik alleen m aar slapen. Mijn v oeten slepen ov er de grond, m ijn a r m en v oelen zw a a r. Sn eller! zeg t Ka ta r in a en ze tr ekt m e m et zich m ee. De tr u ck is n iet op slot. Ik stap in en Katarina sm ijt onze spu llen achterin en springt achter het stu u r. Ze heeft net haar portier dichtgetrokken als ik een m a n n a a r on s toe zie r en n en. Ev en den k ik da t h et de m otelm a n a g er is die on s a ch ter n a kom t m et de rekening. Maar dan herken ik hem, het is de cow boy die m e zo

27 beleefd begroette. Maar er is niets beleefds aan de m anier w aarop hij n u n a a r on s toe r en t, m et zijn v u isten in de lu ch t. Hij slaat m et zijn v u ist dw ars door m ijn zijraam pje en ik w ord bedolv en onder het glas. Zijn v u ist grijpt de stof v an m ijn shirt en ik v oel da t ik u it m ijn stoel w or d g etr okken. Katarina gilt. Hé! Een stem v an bu iten. Ik kijk om m e h een n a a r iets w a a r a a n ik m e ka n v a sth ou den. Ik zie alleen m aar m ijn gordel die ik nog niet had v astgem aakt en die gem akkelijk m eegeeft als de Mog m e door het raam naar bu iten pr obeer t te tr ekken. Ik v oel Ka ta r in a s h a n d die de a ch ter ka n t v a n m ijn shirt v astgrijpt. Dat zou ik niet doen! Ik hoor de m an roepen en zodra ik w ord losg ela ten, v a l ik ter u g op m ijn stoel. Ik ben bu iten a dem, m ijn h oofd tolt. Bu iten staat een groepje m ensen. Vrachtw agenchau ffeu rs en cow boy s, g ew on e A m er ika a n se m a n n en. Ze h ebben de Mog om sin g eld. Een v an hen richt zijn gew eer op hem en m et een w range, bittere g lim la ch steekt de Mog zijn h a n den in de lu ch t. De sleu tels. Katarina is in paniek, bijna in tranen. Ik heb ze in de kam er laten liggen. Ik den k n iet n a, ik kom m eteen in bew eg in g. Ik w eet n iet h oe la n g de Mog door onze bescherm ers, onze redders, w ordt v astgehou den, m aar da t ka n m e n iets sch elen : ik r en ter u g n a a r de ka m er, g r is de sleu tels v an het nachtkastje en ren teru g naar de parkeerplaats. De Mog zit nu geknield op de grond, om ringd door w oedende m a n n en. We hebben de politie gebeld, ju ffrou w, zegt een v an hen. Ik knik, m et tranen in m ijn ogen. Ik ben te opgew onden om zelfs m aar dankjew el te zeggen. Het is v reem d en heerlijk dat deze m annen die on s n iet ken n en on s w el h ebben g eh olpen, m a a r ook g r iezelig om da t ze niet w eten hoe m achtig de Mog in feite is, dat hij de m annen lev end had ku nnen v illen als hij niet de opdracht had gekregen zich gedeisd te h ou den. Ik sta p in en g eef Ka ta r in a de sleu tels. Ev en la ter v er la ten w e de pa r keer pla a ts. Ik kijk n og één keer a ch ter om. De Mog en ik kijken elka a r r ech t a a n. Zijn ogen gloeien m et een reptielachtige haat.

28 Hij kn ipoog t a ls w e w eg r ijden.

29 K 8 a ta r in a h eeft on g elijk. Ik h eb a l een s g edood. Ja r en g eleden, in Nov a Scotia. De w inter w as net begonnen en Katarina had m e v rijgegev en v an onze lessen om in onze besneeu w de achtertu in te spelen. Ik rende rondjes in de sneeu w, sprong in grote sneeu w hopen en gooide sn eeu w ba llen n a a r de zon. Ik droeg slobberige kleren en baalde v an m ijn lastige jas en m ijn w a ter dich te br oek. Du s toen ik zeker w ist da t Ka ta r in a n iet m eer v oor het raam stond te kijken, trok ik ze u it zodat ik alleen nog m ijn spijker br oek en T-sh ir t a a n h a d. Het w a s on der h et v r iespu n t, m a a r ik h eb n ooit g a u w la st v a n de kou. Ik bleef spelen en r en n en m et Cliffor d, de sin t-ber n a r d v a n de bu r en die m e g ezelsch a p w a s kom en h ou den. Het w a s een en or m g r ote h on d en ik w a s toen klein, zelfs v oor m ijn leeftijd. Da a r om klom ik bov en op h em en h ield m e v a st a a n de w arm e v acht op zijn flanken. Vooru it! gilde ik en hij begon te r en n en. Ik ber eed h em a ls een pon y, en h ij r en de r on djes door de tu in. Ka ta r in a h a d m e kor t da a r v oor m eer v er teld ov er m ijn v er leden, en ov er m ijn toekom st. Ik w a s n og n iet ou d g en oeg om h et h elem a a l te beg r ijpen, m a a r ik w ist da t h et beteken de da t ik een str ijder w a s. Da t v ond ik prim a, w ant ik had m e altijd al een held gev oeld, een kam pioen. Ik beschou w de het ritje op Clifford als een andere v orm v a n tr a in in g. Ik deed n et a lsof ik v ija n den zon der g ezich t door de sneeu w achterv olgde en u itschakelde. Bij de r a n d v a n h et bos bleef Cliffor d sta a n en beg on te g r om m en. Ik keek op en za g een lich tbr u in kon ijn tu ssen de bom en h u ppelen. Ev en later lag ik op m ijn ru g, om dat Clifford m e v an zijn ru g had gew orpen. Ik ston d op en r en de a ch ter Cliffor d a a n h et bos in. Mijn denkbeeldige jacht w as heel realistisch gew orden toen Clifford achter het hu ppelende konijn aan rende en ik hem achterv olgde. Ik w a s opg ew on den, bu iten a dem en g elu kkig. Of da t w á s ik, tot de jacht v oorbij w as. Clifford v ing het konijn tu ssen zijn kaken en rende teru g naar de tu in v a n zijn ba a sjes. Ik w a s ba n g v oor de a floop v a n deze

30 a ch ter v olg in g en v oor de w a a r sch ijn lijke dood v a n h et kon ijn, en daarom rende ik achter Clifford aan in een poging hem ov er te halen h et kon ijn los te la ten. Slechte hond, zei ik. Heel slechte hond. Hij w a s te blij m et zijn pr esta tie om zich iets v a n m e a a n te tr ekken. Toen hij in zijn eigen tu in w as aangekom en, snu ffelde hij blij aan de v och tig e v a ch t v a n h et kon ijn. Na da t ik h em m et m oeite v a n h et kon ijn a f h a d g etr okken, h a pte h ij n a a r m e. Ik siste tegen Clifford en hij liep chagrijnig w eg. Ik keek naar het konijn, zijn v acht klitte en zat onder het bloed. Ma a r h ij w a s n iet dood. Al m ijn stoerheid w as v erdw enen toen ik het lichte, zachte diertje teg en m ijn bor st dr u kte. Ik kon v oelen h oe sn el zijn h a r tje klopte, v la k v oor hij doodging. Hij had een glazige, onbegrijpende blik in zijn ogen. Ik w ist w a t er m et h em zou g ebeu r en. Zijn w on den w a r en n iet diep, m aar hij zou doodgaan aan shock. Hij w as nog niet dood, m aar hij leefde ook n iet m eer. Het en ig e w a t h et dier tje n og te w a ch ten ston d, w a s v er la m m in g door zijn eig en a n g st en een la n g za m e, kille dood. Ik keek naar het raam. Katarina w as niet te zien. Ik draaide m e w eer om n a a r h et kon ijn en w ist on m iddellijk w a t ik v oor h em m oest doen. Je bent een strijder, had Katarina gezegd. Ik ben een strijder. Mijn w oorden v eranderden in ijs in de lu cht v oor m ijn g ezich t. Ik sloeg m ijn beide h a n den om de n ek v a n h et fr a g iele w ezen tje en dr a a ide h em sn el de n ek om. Ik begroef het lijkje diep onder de sneeu w, w aar zelfs Clifford hem n iet zou ku n n en v in den. Katarina had ongelijk: ik heb al gedood. Uit m edelijden. Ma a r n og n iet u it w r a a k.

31 K 9 atarina rijdt de tru ck v an de onv erharde w eg af en w e stappen u it. We hebben v andaag goed doorgereden en het is nu drie u u r in de n a ch t. We zijn in A r ka n sa s, in h et La ke Ou a ch ita Sta te Pa r k. De ingang v an het park w as afgesloten m et een ketting, m aar Katarina m aakte de ketting kapot en reed de tru ck het park in. Daarna reden w e in het donker door de bossen tot w e bij de w eg naar de ka m peer pla a ts kw a m en. We zijn hier al eens gew eest, m aar dat kan ik m e niet herinneren. Ka ta r in a zeg t da t w e h ier h ebben g eka m peer d toen ik v eel jon g er w a s en dat zij toen dacht dat dit een goede plek w as om m ijn kistje te beg r a v en, a ls h et ooit n odig w a s. Nu w a s h et ken n elijk n odig. We stappen u it en ik hoor het w ater v an het m eer zacht tegen de oev er klotsen. Katarina en ik lopen tu ssen de bom en door, in de r ich tin g v a n da t g elu id. Ik dr a a g h et kistje. We v in den a llebei da t h et te la stig en te g ev a a r lijk is om h et bij on s te h ou den. Ka ta r in a zeg t da t h et kistje n ooit in h a n den v a n de Mog a dor en m a g v a llen. Ik v raag niet door, m aar ik m aak m e w el zorgen nu w e dit gaan doen. A ls Ka ta r in a den kt da t w e h et kistje m oeten beg r a v en, den kt ze du s da t de ka n s da t w e g epa kt w or den g r oot is. Of w a a r sch ijn lijk. De koele nachtlu cht m aakt m e aan het rillen en ik sla de m u ggen v a n m e a f. Hoe dich ter w e bij h et w a ter kom en, h oe m eer er zijn. Ein delijk kom en w e bij de oev er. Midden in h et m eer zie ik een g r oen eila n dje en ik ken Ka ta r in a g oed g en oeg om te w eten w a t ze v a n pla n is. Ik doe h et w el, zeg t ze. Ma a r ze is a m per in sta a t deze w oor den u it te spreken. Ze is u itgepu t, ze stort bijna in. Ze heeft al dagen niet geslapen. Ik heb ook am per geslapen, hoogstens af en toe een paar m in u u tjes in de a u to. Ma a r da t is m eer da n Ka ta r in a en ik w eet da t ze m oet r u sten. Ga jij m a a r lig g en, zeg ik. Ik doe h et w el. Ka ta r in a pr otesteer t zw a kjes, m a a r ev en la ter lig t ze a l op de g r on d bij de oev er. Ru st m aar ev en u it, zeg ik. Ik pak de deken die ze als handdoek had w illen gebru iken en leg die ov er haar heen om haar

L i mb u r g s e L a n d m a r k s

L i mb u r g s e L a n d m a r k s L i mb u r g s e L a n d m a r k s P r o g r a m m a I n v e s t e r e n i n S t ed e n e n D o r p e n, l i j n 2 ; D e L i m b u r g s e I d e n t i t e i t v e r s i e 1. 0 D o c u m e n t h i s t o

Nadere informatie

M IJN W E R K STU K O V E R K A R A TE. G em aakt door Rob van den E yssel 11-2008 G roep 6 Johanna huiskam pschool E erbeek

M IJN W E R K STU K O V E R K A R A TE. G em aakt door Rob van den E yssel 11-2008 G roep 6 Johanna huiskam pschool E erbeek M IJN W E R K STU K O V E R K A R A TE G em aakt door Rob van den E yssel 26-11 11-2008 G roep 6 Johanna huiskam pschool E erbeek Bronverm elding Ik heb de inform atie van dit w erkstuk uit m ijn hoofd

Nadere informatie

Bepaling toezichtvorm gemeente Simpelveld

Bepaling toezichtvorm gemeente Simpelveld Bepaling toezichtvorm 2008-2011 gemeente Simpelveld F i n a n c i e e l v e r d i e p i n g s o n d e r z o e k P r o v i n c i e L i m b u r g, j u n i 2 0 0 8 V e r d i e p i n g s o n d e r z o e k

Nadere informatie

DEBUT ANT EN ZONDER VLUCHT PLAN. Inhoud

DEBUT ANT EN ZONDER VLUCHT PLAN. Inhoud DEBUT ANT EN ZONDER VLUCHT PLAN Inhoud V oor w oor d A d Bosch - Geen v lu ch tpla n Ch r ista Gr a a fla n d - Een g en ia a l pla n Ha llon - Dig ita le sch a du w Jom m eke - Bitter e Er n st Yv on

Nadere informatie

Schoolkrant. December 2016

Schoolkrant. December 2016 Schoolkrant December 2016 De Groep kleutergroepen 4 De Groep kleutergroepen 4 De Groep kleutergroepen 4 De Groep kleutergroepen 4 De Groep kleutergroepen 4 De Groep kleutergroepen 4 De Groep kleutergroepen

Nadere informatie

Bepaling toezichtvorm gemeente Venray

Bepaling toezichtvorm gemeente Venray Bepaling toezichtvorm 2007-2010 gemeente Venray F i n a n c i e e l v e r d i e p i n g s o n d e r z o e k P r o v i n c i e L i m b u r g, april 2 0 0 7 V e r d i e p i n g s o n d e r z o e k V e n

Nadere informatie

Q u i c k -s c a n W M O i n L i m b u r g De e e r s t e e r v a r i n g e n v a n g e m e e n t e n e n c l i ë n t e n

Q u i c k -s c a n W M O i n L i m b u r g De e e r s t e e r v a r i n g e n v a n g e m e e n t e n e n c l i ë n t e n Q u i c k -s c a n W M O i n L i m b u r g De e e r s t e e r v a r i n g e n v a n g e m e e n t e n e n c l i ë n t e n M w. d r s. E. L. J. E n g e l s ( P r o v i n c i e L i m b u r g ) M w. d r s.

Nadere informatie

B e l e i d s k a d e r K e r k e n, K l o o s t e r s e n a n d e r e r e l i g i e u z e g e b o u w e n

B e l e i d s k a d e r K e r k e n, K l o o s t e r s e n a n d e r e r e l i g i e u z e g e b o u w e n B e l e i d s k a d e r K e r k e n, K l o o s t e r s e n a n d e r e r e l i g i e u z e g e b o u w e n I n é é n d a g k a n r e l i g i e u s e r f g o e d v a n m e e r d e r e g e n e r a t i e

Nadere informatie

Bepaling toezichtvorm gemeente Stein

Bepaling toezichtvorm gemeente Stein Bepaling toezichtvorm 2008-2011 gemeente Stein F i n a n c i e e l v e r d i e p i n g s o n d e r z o e k P r o v i n c i e L i m b u r g, juni 2 0 0 8 V e r d i e p i n g s o n d e r z o e k S t e i

Nadere informatie

H a n d l e i d i n g d o e l m a t i g h e i d s t o e t s M W W +

H a n d l e i d i n g d o e l m a t i g h e i d s t o e t s M W W + H a n d l e i d i n g d o e l m a t i g h e i d s t o e t s M W W + D o e l m a t i g h e i d s t o e t s v o o r g e b i e d e n w a a r v o o r g e e n b o d e m b e h e e r p l a n i s v a s t g e s

Nadere informatie

Bepaling toezichtvorm gemeente Meerlo-Wanssum

Bepaling toezichtvorm gemeente Meerlo-Wanssum Bepaling toezichtvorm 2007-2010 gemeente Meerlo-Wanssum F i n a n c i e e l v e r d i e p i n g s o n d e r z o e k Provincie L i m b u r g, april 2 0 0 7 V e r d i e p i n g s o n d e r z o e k M e e

Nadere informatie

onderzoeksopzet WATT Defin itieve versie dd 2 ju li 2010 1 D oel- en vraagstelling De reken kam er beoogt m et dit on derzoek de gem een teraad in zich t te geven in h et on tstaan van de fin an ciële

Nadere informatie

INHOUDSOPGAVE SPREEK BEURT SPREEK BEURT IN GROEP 6 SPREEK BEURT IN GROEP 8.

INHOUDSOPGAVE SPREEK BEURT SPREEK BEURT IN GROEP 6 SPREEK BEURT IN GROEP 8. %DVLVVFKRRO+HW3DOHW +HWKRXGHQYDQ HHQVSUHHNEHXUW INHOUDSOPGAVE SPREEK BEURT SPREEK BEURT IN GROEP 5 SPREEK BEURT IN GROEP 6 SPREEK BEURT IN GROEP 7. SPREEK BEURT IN GROEP 8. HOE BEREID IK MIJ N SPREEK BEURT

Nadere informatie

H O E D U U R I S L I M B U R G?

H O E D U U R I S L I M B U R G? H O E D U U R I S L I M B U R G? N AD E R E I N F O R M A T I E S T A T E N C O M M I S S I E S OV E R O N D E R AN D E R E A F V A L S T O F F E N H E F F I N G E N I N L I M B U R G 1 6 a u g u s t u

Nadere informatie

R e s u l t a a t g e r i c h t h e i d e n c o m p e t e n t i e m a n a g e m e n t b i j d r i e o v e r h e i d s o r g a n i s a t i e s

R e s u l t a a t g e r i c h t h e i d e n c o m p e t e n t i e m a n a g e m e n t b i j d r i e o v e r h e i d s o r g a n i s a t i e s R e s u l t a a t g e r i c h t h e i d e n c o m p e t e n t i e m a n a g e m e n t b i j d r i e o v e r h e i d s o r g a n i s a t i e s O p le i d i n g: M a s t e r P u b l i c M a n a g e m e n

Nadere informatie

T I P S I N V U L L I N G E N H O O G T E T E G E N P R E S T A T I E S B O M +

T I P S I N V U L L I N G E N H O O G T E T E G E N P R E S T A T I E S B O M + T I P S I N V U L L I N G E N H O O G T E T E G E N P R E S T A T I E S B O M + A a n l e i d i n g I n d e St a t e nc o m m i s si e v o or R ui m t e e n G r o e n ( n u g e n o em d d e St at e n c

Nadere informatie

Inhoud. Een nacht 7. Voetstappen 27. Strijder in de schaduw 51

Inhoud. Een nacht 7. Voetstappen 27. Strijder in de schaduw 51 Inhoud Een nacht 7 Voetstappen 27 Strijder in de schaduw 51 5 Een nacht 6 Een plek om te slapen Ik ben gevlucht uit mijn land. Daardoor heb ik geen thuis meer. De wind neemt me mee. Soms hierheen, soms

Nadere informatie

Die nacht draait Cees zich naar me toe. In het donker voel ik heel zachtjes zijn lippen op mijn wang.

Die nacht draait Cees zich naar me toe. In het donker voel ik heel zachtjes zijn lippen op mijn wang. Vanavond ga ik mijn man vertellen dat ik bij hem wegga. Na het eten vertel ik het hem. Ik heb veel tijd besteed aan het maken van deze laatste maaltijd. Met vlaflip toe. Ik hoop dat de klap niet te hard

Nadere informatie

R e g i o M i d d e n -L i m b u r g O o s t. G r e n z e l o o s w o n e n i n M i d d e n -L i m b u r g R e g i o n a l e W o o n v i s i e

R e g i o M i d d e n -L i m b u r g O o s t. G r e n z e l o o s w o n e n i n M i d d e n -L i m b u r g R e g i o n a l e W o o n v i s i e R e g i o M i d d e n -L i m b u r g O o s t G r e n z e l o o s w o n e n i n M i d d e n -L i m b u r g R e g i o n a l e W o o n v i s i e 4 o k t o b e r 2 0 0 6 P r o j e c t n r. 2 9 5 7. 7 2 B o

Nadere informatie

BINNENSUIS Jehudi van Dijk

BINNENSUIS Jehudi van Dijk BINNENSUIS Jehudi van Dijk Op het toneel staat een vrouw. Ze draagt gewone kleren en ze heeft een horloge om. Ook staat er een stoel en een prullenbak en ligt er een pluisje op de grond. Ik denk altijs

Nadere informatie

Help, mijn papa en mama gaan scheiden!

Help, mijn papa en mama gaan scheiden! Help, mijn papa en mama gaan scheiden! Joep ligt in bed. Hij houdt zijn handen tegen zijn oren. Beneden hoort hij harde boze stemmen. Papa en mama hebben ruzie. Papa en mama hebben vaak ruzie. Ze denken

Nadere informatie

Shrek De Musical Voor Eeuwig. RIDDERS: Dat deden wij ook, jongen.

Shrek De Musical Voor Eeuwig. RIDDERS: Dat deden wij ook, jongen. - 57 - Draak Ezel Ridders Backstage Zangers CUE:...wij haar achtergrondkoortje zijn. Voor Eeuwig Dat dachten wij ook, jongen. Dat deden wij ook, jongen. Dat zeiden wij ook, jongen. DRAAK: Al - weer een

Nadere informatie

Geelzucht. Toen pakte een vrouw mijn arm. Ze nam me mee naar de binnenplaats van het huis. Naast de deur van de binnenplaats was een kraan.

Geelzucht. Toen pakte een vrouw mijn arm. Ze nam me mee naar de binnenplaats van het huis. Naast de deur van de binnenplaats was een kraan. Geelzucht Toen ik 15 was, kreeg ik geelzucht. De ziekte begon in de herfst en duurde tot het voorjaar. Ik voelde me eerst steeds ellendiger worden. Maar in januari ging het beter. Mijn moeder zette een

Nadere informatie

Stil blijft Lisa bij de deur staan. Ook de man staat stil. Ze kijken elkaar aan.

Stil blijft Lisa bij de deur staan. Ook de man staat stil. Ze kijken elkaar aan. Wild Op het laatste moment ziet Lisa de man pas. Ze hangt de was op in de tuin. En ineens komt hij achter de lakens vandaan. Lisa laat het mandje met was in het gras vallen. Ze gilt. De man ziet er slecht

Nadere informatie

R O S A D E D I E F. Arco Struik. Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl

R O S A D E D I E F. Arco Struik. Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl R O S A D E D I E F Arco Struik Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl In de winkel 3 Bart 5 Een lieve dief 7 De telefoon 9 Bij de dokter 11 De blinde vrouw 13 Een baantje 15 Bijna betrapt

Nadere informatie

LILLIE LOLLIE IN DE SNOEPJES TOVERTUIN Geschreven en geïllustreerd door PetraLouise Muris.

LILLIE LOLLIE IN DE SNOEPJES TOVERTUIN Geschreven en geïllustreerd door PetraLouise Muris. LILLIE LOLLIE IN DE SNOEPJES TOVERTUIN Geschreven en geïllustreerd door PetraLouise Muris. Leesboek voor kinderen 6+ Voorlezen vanaf 4 jaar Kleine zinnen, grote letters met lettergrepen. Alle werken van

Nadere informatie

De Kerstboomballenbeer

De Kerstboomballenbeer e Kerstoomalleneer aar is hi eer de kerstoomalleneer Met itte rode gele en ook laue kerstoomallen aar is hi eer de kerstoomalleneer Hoe zal hi ons verrassen deze keer eze keer heeft die eer, a mevrou,

Nadere informatie

Principe verzoek tot het verlenen van een vergunning voor het realiseren van een zonne-energie park in de Gemeente Tiel.

Principe verzoek tot het verlenen van een vergunning voor het realiseren van een zonne-energie park in de Gemeente Tiel. gemeente Tiel ontvangen op: 31-07-2017 *BD00025649* BD00025649 Principe verzoek tot het verlenen van een vergunning voor het realiseren van een zonne-energie park in de Gemeente Tiel. Opgesteld door Frans

Nadere informatie

9. Ik w eet hoe ik m oet om gaan m et pijn. 10. Ik w eet hoe ik m oet om gaan m et m oeheid. 11. Ik w eet hoe ik m oet om gaan m et andere licham elij

9. Ik w eet hoe ik m oet om gaan m et pijn. 10. Ik w eet hoe ik m oet om gaan m et m oeheid. 11. Ik w eet hoe ik m oet om gaan m et andere licham elij Individueel Transitieplan voor Jongeren N aam : D atum van invullen: 1. Ik kan m ijn A. M IJN A A N D OEN IN G aandoening beschrijven. 2. Ik begrijp w at m ijn arts vertelt. 3. Ik w eet w elke m edicijnen

Nadere informatie

Ik schrijf op wat ik hoor.

Ik schrijf op wat ik hoor. Categorie 1a Woorden met a Groep 3 Ik schrijf op wat ik hoor. kam Categorie 1a Woorden met a Groep 3 tak kar hal gas Categorie 1b Woorden met aa Groep 3 Ik schrijf op wat ik hoor. raam Categorie 1b Woorden

Nadere informatie

Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen, jongens en meisjes,

Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen, jongens en meisjes, Gemeente van onze Heer Jezus Christus, lieve mensen, jongens en meisjes, Hé Joyce, ga je mee? Emma rent achter Joyce aan als ze van het schoolplein lopen. Joyce, wij gaan vanmiddag op bezoek bij mijn oom,

Nadere informatie

TEKENLIJST SPIJKERSCHRIFT

TEKENLIJST SPIJKERSCHRIFT TEKENLIJST SPIJKERSCHRIFT Dit is een vereenvoudigde lijst met spijkerschrifttekens uit Mesopotamië. Deze lijst maakt het mogelijk de tijdens de workshop Graven om te Weten bestudeerde tablet te vertalen.

Nadere informatie

Al g e m e e n : O p a l o n z e a a n b i ed i n g en, a a n v a a r d i n g en, m ed ed el i n g en en o v er een k o m s t en v o o r o n d er s t a a n d e v er r i c h t i n g en z i j n u i t s l

Nadere informatie

Soms ben ik eens boos, en soms wel eens verdrietig, af en toe eens bang, en heel vaak ook wel blij.

Soms ben ik eens boos, en soms wel eens verdrietig, af en toe eens bang, en heel vaak ook wel blij. Lied: Ik ben ik (bij thema 1: ik ben mezelf) (nr. 1 en 2 op de CD) : Weet ik wie ik ben? Ja, ik weet wie ik ben. Weet ik wie ik ben? Ja, ik weet wie ik ben. Ik heb een mooie naam, van achter en vooraan.

Nadere informatie

1 Kussen over mijn hoofd

1 Kussen over mijn hoofd 1 Kussen over mijn hoofd De woonkamerdeur valt met een klap achter mij dicht. Ik ren de trap op, sla hier en daar een tree over. Niet vallen, denk ik nog, of misschien wel vallen. Mijn been breken en dan

Nadere informatie

Er was eens een heel groot bos. Met bomen en bloemen. En heel veel verschillende dieren. Aan de rand van dat bos woonde, in een grot, een draakje. Dat draakje had de mooiste grot van iedereen. Lekker vochtig

Nadere informatie

_ FONDAMENTSTEENEN / SPEL-ENLEESBOEK, VOOR. De Afrikaansche Jet1gd. JliiJN J3oEK MET JwAALF J--ETTEf\S. VlcJFfdE ldi{uk.

_ FONDAMENTSTEENEN / SPEL-ENLEESBOEK, VOOR. De Afrikaansche Jet1gd. JliiJN J3oEK MET JwAALF J--ETTEf\S. VlcJFfdE ldi{uk. _ FONDAMENTSTEENEN. ---- / SPEL-ENLEESBOEK, VOOR De Afrikaansche Jet1gd. JliiJN J3oEK MET JwAALF J--ETTEf\S. VlcJFfdE ldi{uk. De Serie Spel~ en Leesboekjcs die ik mij voorstel onder den titcl van " Fonda.ruentst

Nadere informatie

b e s p r e k in g op teneinde plannen Sanderse F t. a.v. R e d i c h e m s e Waard voortgang te kunnen doen [vinden

b e s p r e k in g op teneinde plannen Sanderse F t. a.v. R e d i c h e m s e Waard voortgang te kunnen doen [vinden b e s p r e k in g op 23-4-1971 teneinde plannen Sanderse F t. a.v. R e d i c h e m s e Waard voortgang te kunnen doen [vinden r a p p o r t v o o r b u r g e m e e s t e r en" w e t h o u d e r s I /

Nadere informatie

De ontelbaren is geschreven door Jos Verlooy en Nicole van Bael. Samen noemen ze zich Elvis Peeters.

De ontelbaren is geschreven door Jos Verlooy en Nicole van Bael. Samen noemen ze zich Elvis Peeters. Over dit boek De ontelbaren is geschreven door Jos Verlooy en Nicole van Bael. Samen noemen ze zich Elvis Peeters. Dit boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over een man die vlucht naar Europa.

Nadere informatie

HANDIG ALS EEN HOND DREIGT

HANDIG ALS EEN HOND DREIGT l a n d e l i j k i n f o r m a t i e c e n t r u m g e z e l s c h a p s d i e r e n HANDIG ALS EEN HOND DREIGT OVER HOUDEN VAN HUISDIEREN HIER LEES JE HANDIGE INFORMATIE OVER HONDEN DIE DREIGEN. JE KUNT

Nadere informatie

Tik-tak Tik-tak tik-tak. Ik tik de tijd op mijn gemak. Ik haast me niet zoals je ziet. Tik-tak tik-tak, ik denk dat ik een slaapje pak.

Tik-tak Tik-tak tik-tak. Ik tik de tijd op mijn gemak. Ik haast me niet zoals je ziet. Tik-tak tik-tak, ik denk dat ik een slaapje pak. Tik-tak - Lees het gedicht tik-tak voor. Doe dit in het strakke ritme van een langzaam tikkende klok: Tik - tak - tik - tak Ik tik - de tijd - op mijn - gemak. Enzovoort. - Laat de kinderen vrij op het

Nadere informatie

Verhaal: Jozef en Maria

Verhaal: Jozef en Maria Verhaal: Jozef en Maria Er was eens een vrouw, Maria. Maria was een heel gewone jonge vrouw, net zo gewoon als jij en ik. Toch had God haar uitgekozen om iets heel belangrijks te doen. Iets wat de hele

Nadere informatie

Lekker ding. Maar Anita kijkt boos. Hersendoden zijn het!, zegt ze. Die Jeroen is de ergste. Ik kijk weer om en zie hem meteen zitten.

Lekker ding. Maar Anita kijkt boos. Hersendoden zijn het!, zegt ze. Die Jeroen is de ergste. Ik kijk weer om en zie hem meteen zitten. Lekker ding Pas op!, roept Anita. Achter je zitten de hersendoden! Ik kijk achterom. Achter ons zitten twee jongens en drie meisjes hun boterhammen te eten. Ze zijn gevaarlijk, zegt Anita. Ze schudt haar

Nadere informatie

Luistervaardigheid - 1

Luistervaardigheid - 1 bijlage - 4.1 Luistervaardigheid - 1 In het bezoekwerk zij n wij kt eam leden regelm at ig m et m ensen in gesprek. Tij dens deze gesprekken kunnen allerlei onderwerpen aan de orde komen. 1 Wat is volgens

Nadere informatie

Herman gaat met zijn dochter Lies naar de dierentuin. Joppie de hond gaat ook mee. Ze gaan gelijk naar de apen, die dicht bij de ingang zijn.

Herman gaat met zijn dochter Lies naar de dierentuin. Joppie de hond gaat ook mee. Ze gaan gelijk naar de apen, die dicht bij de ingang zijn. Herman gaat met zijn dochter Lies naar de dierentuin. Joppie de hond gaat ook mee. Ze gaan gelijk naar de apen, die dicht bij de ingang zijn. De ondeugendste aap Snoei pakt de hoed van Herman af. Snoei

Nadere informatie

Inhoud. Aan jou de keuze 7. Niet alleen maar een boek 187. Auteurs 191. Dankwoord 197

Inhoud. Aan jou de keuze 7. Niet alleen maar een boek 187. Auteurs 191. Dankwoord 197 Inhoud Aan jou de keuze 7 D/2012/45/239 - isbn 978 94 014 0183 8 - nur 248 Tweede druk Vormgeving omslag en binnenwerk: Nanja Toebak, s-hertogenbosch Illustraties omslag en binnenwerk: Marcel Jurriëns,

Nadere informatie

Ga daar dan staan. Hou je meer van geel, dan kies je de kant van de muur. Ga daar dan staan.

Ga daar dan staan. Hou je meer van geel, dan kies je de kant van de muur. Ga daar dan staan. Rood of geel? Joris Denoo Ik ken een heel leuk spel, zegt juf Lotte. Je kunt het doen hier in de klas. Wie doet mee met mij? Ik juf! Ik! Ik! Ik ook! Juf! Ik! Ik! Ja, ik ook! Dat is prima, knikt de juf.

Nadere informatie

NAAM. Uil kijkt in een boek. Het is een boek over dieren. Er staan plaatjes in. Van elk dier één. Uil ziet een leeuw. En een pauw. En een bever.

NAAM. Uil kijkt in een boek. Het is een boek over dieren. Er staan plaatjes in. Van elk dier één. Uil ziet een leeuw. En een pauw. En een bever. Vos en Waar is Haas het ijs? NAAM Uil kijkt in een boek. Het is een boek over dieren. Er staan plaatjes in. Van elk dier één. Uil ziet een leeuw. En een pauw. En een bever. Wat een raar beest! lacht Uil.

Nadere informatie

Weer naar school. De directeur stapt het toneel op. Goedemorgen allemaal, zegt hij. * In België heet een mentor klastitularis.

Weer naar school. De directeur stapt het toneel op. Goedemorgen allemaal, zegt hij. * In België heet een mentor klastitularis. Weer naar school Kim en Pieter lopen het schoolplein op. Het is de eerste schooldag na de zomervakantie. Ik ben benieuwd wie onze mentor * is, zegt Pieter. Kim knikt. Ik hoop een man, zegt ze. Pieter kijkt

Nadere informatie

O, antwoordde ik. Verder zei ik niets. Ik ging vlug de keuken weer uit en zonder eten naar school.

O, antwoordde ik. Verder zei ik niets. Ik ging vlug de keuken weer uit en zonder eten naar school. Voorwoord Susan schrijft elke dag in haar dagboek. Dat dagboek is geen echt boek. En ook geen schrift. Susans dagboek zit in haar tablet, een tablet van school. In een map die Moeilijke Vragen heet. Susan

Nadere informatie

o o

o o o o 1 1 1. 2. 3. 4. 1. 2 2. 3. 1 2 2 Elke stam groep kent een team van ped agogisch m edew erkers. Eén van de vaste pedagogisch m edew erkers is aanw ezig op de groep als het kind er is, behoudens

Nadere informatie

In dit gebouw vragen ze je: Kan je op je rug in slaap vallen? Ze vragen je: Zie je vaak iets vanuit je ooghoek dat er later niet blijkt te zijn?

In dit gebouw vragen ze je: Kan je op je rug in slaap vallen? Ze vragen je: Zie je vaak iets vanuit je ooghoek dat er later niet blijkt te zijn? Loopdrang De gangen in dit gebouw beginnen alweer nog voordat ze zijn geëindigd. Het zijn cirkels. Dit gebouw was vroeger een opvanghuis voor demente bejaarden. En de gangen hier lopen rond, omdat sommige

Nadere informatie

inhoud 1. er kan nu friet door hijs het zeil! piet snot ben jij nou een boef! je bent een held!...

inhoud 1. er kan nu friet door hijs het zeil! piet snot ben jij nou een boef! je bent een held!... inhoud 1. er kan nu friet door...7 2. hijs het zeil!...14 3. piet snot...21 4. ben jij nou een boef!...29 5. je bent een held!...37 1. er kan nu friet door kas rent de klas in. hee juf! roept hij. mijn

Nadere informatie

veeg de tranen van me weg. Ik kijk nog eens rond en er valt een hoop spanning van me af. Er komt zelfs een kleine glimlach op me gezicht terug.

veeg de tranen van me weg. Ik kijk nog eens rond en er valt een hoop spanning van me af. Er komt zelfs een kleine glimlach op me gezicht terug. Het DOC Ik kruip in één van de buikpijn terwijl ik in bed lig. Mijn gedachten gaan uit naar de volgende dag. Ik weet wat er die dag staat te gebeuren, maar nog niet hoe dit zal uitpakken. Als ik hieraan

Nadere informatie

Tijd om even een beknopte boom op te zetten

Tijd om even een beknopte boom op te zetten Tijd om even een beknopte boom op te zetten Beknopt Handboek Bedrijfstakpensioenfondsen Het Bedrijfstakpensioenfonds - Welke ondernemingen krijgen er mee te maken en wat zijn de nan i le risi o s wanneer

Nadere informatie

Nieu s rief jeugdopleidi g

Nieu s rief jeugdopleidi g Nieu s rief jeugdopleidi g ZATERDAG MAART JAARGANG, NR VOORBEREIDINGEN SEIZOEN - GESTART O da ks dat het huidige seizoe og olop gaa de is, zij de oor ereidi ge op het ieu e seizoe al a start. Door hier

Nadere informatie

Bernd Roemmelt / Greenpeace HET KLIMAAT EN DE NOORDPOOL

Bernd Roemmelt / Greenpeace HET KLIMAAT EN DE NOORDPOOL Bernd Roemmelt / Greenpeace HET KLIMAAT EN DE NOORDPOOL HET KLIMAAT EN DE NOORDPOOL Greenpeace is een organisatie die ereldijd opkomt voor het milieu. We illen de natuur en de dieren daarin beschermen.

Nadere informatie

Het speelhuis van Lotte en Nina

Het speelhuis van Lotte en Nina VERHAAL Het speelhuis van Lotte en Nina Uit logeren Nina zit achter in de auto van mama. Spannend, hè? zegt mama. Voor het eerst ga jij ergens logeren. Aap steekt zijn kop uit haar rugzak. Hij lacht, omdat

Nadere informatie

m Page 1 of 12 Alle persberichten over Jouw 5-S terren R a d io F orest. Bron - F M R a d i o/ R a d i ov i s i e 0 4 d e c e m b e r 2 0 0 4 F orest: V a n D ex ters en U ltiem e K erstpla ten V a na

Nadere informatie

De eekhoorn kon niet slapen. Hij liep van zijn deur om zijn tafel heen naar zijn kast, bleef daar even staan, aarzelde of hij de kast zou opendoen,

De eekhoorn kon niet slapen. Hij liep van zijn deur om zijn tafel heen naar zijn kast, bleef daar even staan, aarzelde of hij de kast zou opendoen, De eekhoorn kon niet slapen. Hij liep van zijn deur om zijn tafel heen naar zijn kast, bleef daar even staan, aarzelde of hij de kast zou opendoen, deed hem niet open, liep langs de andere kant van de

Nadere informatie

Tekening voorkant: Tara van Veen. Tekeningen binnenin: Alette Straathof. Leeftijd: 10 11 12 jaar AVI: E3 M4. Lettertype: Dyslexie

Tekening voorkant: Tara van Veen. Tekeningen binnenin: Alette Straathof. Leeftijd: 10 11 12 jaar AVI: E3 M4. Lettertype: Dyslexie Tekening voorkant: Tara van Veen Tekeningen binnenin: Alette Straathof Leeftijd: 10 11 12 jaar AVI: E3 M4 Lettertype: Dyslexie Kleine Joe Arco Struik 2 www.gratiskinderboek.nl K L E I N E J O E A R C O

Nadere informatie

Vlucht AVI AVI. Ineke Kraijo Veerle Hildebrandt. Kraijo - Hildebrandt Vlucht De Vier Windstreken. De Vier Windstreken AVI

Vlucht AVI AVI. Ineke Kraijo Veerle Hildebrandt. Kraijo - Hildebrandt Vlucht De Vier Windstreken. De Vier Windstreken AVI AVI E4* Alcoholisme, ruzie, bang zijn Midden in de nacht rinkelt de telefoon. Anna weet wat dat betekent. Ze moet vluchten, alweer. Ze rent de donkere nacht in. De volgende dag valt Anna in de klas in

Nadere informatie

IK WIL GEEN KALE KOP!

IK WIL GEEN KALE KOP! IK WIL GEEN KALE KOP! Het begon zo... Op een avond zat ik op mijn gemak televisie te kijken. Ik zapte een beetje van de ene zender naar de andere toen een Bel Snelprogramma mijn aandacht trok. Een presentatrice

Nadere informatie

KIND TOCH! Een bad op straat

KIND TOCH! Een bad op straat KIND TOCH! Een bad op straat Bom bom bom bom Bom bom bom bom doet de klok op het plein. Het is acht uur. Noor stapt naar haar school. Het is erg nat op straat. En ook op het plein. Kijk, daar staat Vik

Nadere informatie

De Echte Waarheid. Shawna Grin

De Echte Waarheid. Shawna Grin De Echte Waarheid Shawna Grin 1 Merel (15) woont samen met haar zusje Lies (8) en haar moeder Ans (40) in een woning in Arnhem. Merels vader is weggegaan toen ze 6 was. Ans was onbedoeld zwanger geraakt

Nadere informatie

MEMORY WOORDEN 1.1. TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 1

MEMORY WOORDEN 1.1. TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 1 MEMORY WOORDEN 1.1 TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 1 ik jij hij zij wij jullie zij de baby het kind ja nee de naam TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 2 MEMORY WOORDEN 1.2 TaalCompleet A1 Memory Woorden

Nadere informatie

!!!!! !!!!!!!!!!!! Uit: Glazen Speelgoed (Tennesse Williams)! (zacht) Hallo. (Ze schraapt haar keel)! Hoe voel je je nu? Beter?!

!!!!! !!!!!!!!!!!! Uit: Glazen Speelgoed (Tennesse Williams)! (zacht) Hallo. (Ze schraapt haar keel)! Hoe voel je je nu? Beter?! Uit: Glazen Speelgoed (Tennesse Williams) Jim Laura Jim Laura Jim wijn aan) Laura Hallo Laura (zacht) Hallo. (Ze schraapt haar keel) Hoe voel je je nu? Beter? Ja. Ja, dankje. Dit is voor jou. Een beetje

Nadere informatie

Vraag aan de zee. Vraag aan de tijd. wk 3. wk 2

Vraag aan de zee. Vraag aan de tijd. wk 3. wk 2 Bladzijde negen, Bladzijde tien, Krijg ik het wel ooit te zien? Ander hoofdstuk, Nieuw begin.. Maar niets, Weer dicht, Het heeft geen zin. Dan probeer ik achterin dat dikke boek. Dat ik daar niet vaker

Nadere informatie

Oud wit Prins de Vos. Ik wil je.

Oud wit Prins de Vos. Ik wil je. Oud wit Prins de Vos Ik wil je. Het is het eerste berichtje dat ik vandaag van hem ontvang. De uren waarin het stil blijf zijn ondragelijk. Pas als ik de trilling in mijn broekzak voel begint mijn hart

Nadere informatie

Eerste druk, 2013 2013 Arinka Linders AVI E5 M6 Illustraties: Michiel Linders

Eerste druk, 2013 2013 Arinka Linders AVI E5 M6 Illustraties: Michiel Linders Leo Leeuwtje Eerste druk, 2013 2013 Arinka Linders AVI E5 M6 Illustraties: Michiel Linders isbn: 9789048431052 nur: 282 Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer www.freemusketeers.nl Hoewel aan de totstandkoming

Nadere informatie

Pasen met peuters en kleuters. Jojo is weg

Pasen met peuters en kleuters. Jojo is weg Pasen met peuters en kleuters Beertje Jojo is weg Thema Maria is verdrietig, haar beste Vriend is er niet meer. Wat is Maria blij als ze Jezus weer ziet. Hij is opgestaan uit de dood! Wat heb je nodig?

Nadere informatie

Ik heb een nieuw horloge, zegt papa. Kijk.

Ik heb een nieuw horloge, zegt papa. Kijk. Prent 1 Sst, ik hoor iets! Prent 1. Sst, ik hoor iets! Said en Jamal zitten aan tafel te eten. Samen met papa en mama. Ik heb een nieuw horloge, zegt papa. Kijk. Papa laat het horloge zien. Het is een

Nadere informatie

Het kasteel van Dracula

Het kasteel van Dracula Uit het dagboek van Jonathan Harker: Het kasteel van Dracula 4 mei Eindelijk kom ik bij het kasteel van Dracula aan. Het kasteel ligt in de bergen. Er zijn geen andere huizen in de buurt. Ik ben moe. Het

Nadere informatie

De allerliefste oppas

De allerliefste oppas De allerliefste oppas Met de ene oppas ga ik buiten spelen door de andere wordt altijd thee gezet bij de derde zal ik mij echt nooit vervelen en van de vierde mag ik lekker laat naar bed Met de ene oppas

Nadere informatie

Help me, Zoey, zeg ik. Zoey kijkt verbaasd. Waarmee?, vraagt ze.

Help me, Zoey, zeg ik. Zoey kijkt verbaasd. Waarmee?, vraagt ze. 1 Ik wou dat ik een vriendje had. Ik wou dat hij in mijn kast zat. Dan kon ik hem tevoorschijn halen wanneer ik maar wilde. Hij zou naar me kijken alsof ik mooi ben. Zwijgend. Hij zou zijn leren jack uittrekken

Nadere informatie

yvon jaspers Ties en Trijntje op vakantie

yvon jaspers Ties en Trijntje op vakantie yvon jaspers Ties en Trijntje op vakantie met tekeningen van Philip Hopman Uitgeverij Ploegsma Amsterdam Inhoud Dunne billen 8 Valse start 13 Klein kreng 18 Ganzenfamilie 23 Muizendansvloer 27 Hebben hebben

Nadere informatie

Vogels die vlees eten

Vogels die vlees eten Thijs de Boer Vogels die vlees eten Nieuw Amsterdam Uitgevers Thijs de Boer 2010 Alle rechten voorbehouden Omslagontwerp en illustratie Bloemendaal & Dekkers Foto auteur Jelmer de Haas nur 303 isbn 978

Nadere informatie

LET-TER-GRE-PEN. De paas-haas heeft het op 1 A-pril zo druk met grap-jes ma-ken dat hij Pa-sen ver-geet.

LET-TER-GRE-PEN. De paas-haas heeft het op 1 A-pril zo druk met grap-jes ma-ken dat hij Pa-sen ver-geet. 1 De paas-haas ver-geet Pa-sen. geschreven en geïllustreerd door PetraLouise Muris. (Petronella Louise Muris) Voor de kleintjes. LET-TER-GRE-PEN. Waarom ergens lid worden of betalen? Alle geschreven kinderboeken

Nadere informatie

Draak trekt haar zwempak aan. Lekker zwemmen, juicht ze. Muis aarzelt. Ga je niet mee? vraagt Draak. Ik wil wel, maar Draak begrijpt het opeens.

Draak trekt haar zwempak aan. Lekker zwemmen, juicht ze. Muis aarzelt. Ga je niet mee? vraagt Draak. Ik wil wel, maar Draak begrijpt het opeens. De zon schijnt. Het is warm. Nee, heel warm. Draak zweet. Dikke druppels rollen langs haar nek naar beneden. Zweet jij niet? vraagt ze aan Muis. Ridders zweten nooit. En die druppels op je gezicht dan?

Nadere informatie

't gummybeertje le journal D' Hoge School redactie: Tom & Senne 24-10-08 jaargang 3 nr. 7 http://zevensprong.org frankieweyns@hotmail.

't gummybeertje le journal D' Hoge School redactie: Tom & Senne 24-10-08 jaargang 3 nr. 7 http://zevensprong.org frankieweyns@hotmail. 't gummybeertje le journal D' Hoge School redactie: Tom & Senne 24-10-08 jaargang 3 nr. 7 http://zevensprong.org frankieweyns@hotmail.com Het aapje en de sleutels Er was eens een man en die had de sleutels

Nadere informatie

Brandweerman. 1 Brandweerman, brandweerman. Red die kat, als je kan. Zet je ladder neer en draag snel die kat omlaag.

Brandweerman. 1 Brandweerman, brandweerman. Red die kat, als je kan. Zet je ladder neer en draag snel die kat omlaag. vanaf 4 jaar tekst: Marian van Gog muziek: Ton Kerkhof ouplet Brandweerman Intro D7 G man, Refrein brand -weer - man. Red die kat, Brand-weer Œ Œ Œ G Œ Ó als je kan. Zet je lad - der neer en draag snel

Nadere informatie

sarie, mijn vriend kaspar en ik

sarie, mijn vriend kaspar en ik sarie, mijn vriend kaspar en ik Leen Verheyen sarie, mijn vriend kaspar en ik is een theatertekst voor kinderen vanaf 4 jaar en ging in première op 12 september 2009 bij HETPALEIS in Antwerpen 1 ik: het

Nadere informatie

Laura zelf heeft bijna nooit ruzie met haar moeder. De moeder van Laura komt uit Peru. Yasmina vindt haar lief, zacht en zorgzaam.

Laura zelf heeft bijna nooit ruzie met haar moeder. De moeder van Laura komt uit Peru. Yasmina vindt haar lief, zacht en zorgzaam. 1. Yasmina doet het tuinhekje achter zich dicht. Hoe kan ze zo stom zijn niet aan de verjaardag van haar moeder te denken? Haar moeder blijft woedend achter. Yasmina voelt zich even rot, maar na drie stappen

Nadere informatie

Copyright Beertje Anders

Copyright Beertje Anders Copyright Beertje Anders Beren hebben allerlei gevoelens. Kun jij zien hoe Beertje Anders zich nu voelt? Blij. Ik ben blij als ik jarig ben, als ik spelen mag met Beertje Bruin, als ik met de andere beren

Nadere informatie

Plakzijde Schutblad links Schutblad rechts Ziek Eerder verscheen: Niks zeggen! Bekroond met een Vlag en Wimpel 2008 www.gideonsamson.nl www.leopold.nl Gideon Samson Ziek Leopold / Amsterdam Voor Jolijn,

Nadere informatie

J A P U O I Z S E O G K G J V S Z H T J U Z V I O E U A L I G I T K U I H U U K O Z A E I Z J L O G P B E L V H P

J A P U O I Z S E O G K G J V S Z H T J U Z V I O E U A L I G I T K U I H U U K O Z A E I Z J L O G P B E L V H P 1 80 Cijfers(45) Beschikbare letters: A B E G H I J K L O S T U V J A U O I Z S E O G K G J V S Z H T J U Z V I O E U A L I V K I B G T H G I T K U O H B I I H U U K O Z A E I Z J L O G G J B A Z E S H

Nadere informatie

Ideeën van bewoners herstel groenstrook Opaalweg. Bewoners Opaalweg en omgeving, 3 november 2009

Ideeën van bewoners herstel groenstrook Opaalweg. Bewoners Opaalweg en omgeving, 3 november 2009 Ideeën van bewoners herstel groenstrook Opaalweg Bewoners Opaalweg en omgeving, 3 november 2009 a wen s ertrou Met v e menw rken! Gerrit Rietveld Gerrit Rietveld (1888-1964) was betrokken bij het ontwerp

Nadere informatie

Rianne haalt haar hand door Jochems haar terwijl ze naar de kamer loopt. Kijk eens wie we daar hebben? roept ze als ze uit het raam kijkt.

Rianne haalt haar hand door Jochems haar terwijl ze naar de kamer loopt. Kijk eens wie we daar hebben? roept ze als ze uit het raam kijkt. Hoofdstuk 1 Zullen we deze ballonnen nog aan de lamp hangen? Vragend kijkt Rianne Jochem aan. Is goed, mompelt haar stiefbroertje zacht. Hé, wat is er? vraagt Rianne verbaasd. Vind je de slingers niet

Nadere informatie

D Artagnan gaat naar Parijs

D Artagnan gaat naar Parijs D Artagnan gaat naar Parijs Artagnan reed op zijn oude paard, een uitgeputte knol met een trieste blik. Ook al was zijn paard op zijn minst vreemd te noemen en ook al waren de kleren die hij droeg verbleekt,

Nadere informatie

rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005

rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005 rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005 Provided by Fanart Central. http://www.fanart-central.net/stories/user/fightgirl91/21803/rijm Chapter 1 - rijm 2 1 - rijm Gepaard

Nadere informatie

W el k rekenb la d gebru ik j ij?

W el k rekenb la d gebru ik j ij? > VOORBEELD 1 Aan 50 leerli n g e n u it h et v ie r d e j a a r werd gevraa gd welk reke nbl ad z i j h e t l i ef s t g e b r uike n. D e r e s u l t a t e n vi n d j e i n o n d e r s t a a n d e t

Nadere informatie

Poekie is verdrietig. Want zijn papa en mama gaan scheiden. Geschreven door. Mariska van der Made. Illustraties van. Dick Rink

Poekie is verdrietig. Want zijn papa en mama gaan scheiden. Geschreven door. Mariska van der Made. Illustraties van. Dick Rink Poekie is verdrietig Want zijn papa en mama gaan scheiden Geschreven door Mariska van der Made Illustraties van Dick Rink Poekie is een lief klein monstertje van vijf jaar oud. Hij woont samen met zijn

Nadere informatie

1 Vinden de andere flamingo s mij een vreemde vogel? Dat moeten ze dan maar zelf weten. Misschien hebben ze wel gelijk. Het is ook raar, een flamingo die jaloers is op een mens. En ook nog op een paard.

Nadere informatie

Huilend geromantiseerd en schijnend geëerd

Huilend geromantiseerd en schijnend geëerd Huilend geromantiseerd en schijnend geëerd 1 2 Aurora Stevens Huilend geromantiseerd en schijnend geëerd Autobiografie 3 Copyright Aurora Stevens Omslagontwerp Aurora Stevens Auteursfoto Janna de Jong

Nadere informatie

Wat is PDD-nos? VOORBEELDPAGINA S. Wat heb je dan? PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen.

Wat is PDD-nos? VOORBEELDPAGINA S. Wat heb je dan? PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen. Wat is PDD-nos? 4 PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen. Eigenlijk vind ik stoornis een heel naar woord. Want zo lijkt het net of er iets niet goed aan me

Nadere informatie

extra oefenen les 2 thema 2 1 = v Schrijf het woord op. 2 Welk dier is het? Een dier met v of w. Schrijf het woord op. spelling 3a v l a g

extra oefenen les 2 thema 2 1 = v Schrijf het woord op. 2 Welk dier is het? Een dier met v of w. Schrijf het woord op. spelling 3a v l a g les 2 spelling 3a 1 = v Schrijf het woord op. schrijft die beginnen met v. 1 ers lees!, roept de slager. V e r s v l ee s 2 Een lieg liegt om hem heen. v l ie g v l ie g t 3 Met een uist angt de slager

Nadere informatie

Psalmen voor Nu. Compleet gelukkig. Muziekboek bij CD 10A. Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer

Psalmen voor Nu. Compleet gelukkig. Muziekboek bij CD 10A. Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer Psalmen voor Nu ompleet gelukkig Muziekboek bij 10 Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer Bij de productie van dit boek is gebruikgemaakt van papier dat het keurmerk Forest Steardship ouncil (FS ) draagt.

Nadere informatie