Transitietraject Dongemondgebied Enquête Doelgroepen ronde 1

Transcriptie

1 Enquête Doelgroepen ronde 1 MOVISIE

2 Vragen In totaal hebben 73 personen de enquete ingevuld. De verdeling over de verschillende groepen staat in onderstaande tabel.. Vraag 1: Ik ben betrokken bij het transitietraject in het Dongemondgebied als... (er is maar één antwoord mogelijk, kies de rol die in dit verband het meest voor de hand ligt) Anders Manager woningcorporatie Vrijwillig ouderen adviseur Vrijwillig ouderenadviseur This report has been generated by SyncForce Surveyworld van 6

3 Stelling 1 Voor de invulling van ondersteuning bij zelfredzaamheid en participatie willen we in het Dongemondgebied toe naar maatwerk. Dat wil zeggen: oplossingen die aansluiten op iemands persoonlijke kenmerken en omstandigheden. Stelling 1: Echt maatwerk betekent helemaal afstappen van doelgroepdenken. Indeling in doelgroepen staat het aansluiten op de persoon alleen maar in de weg Het overgrote deel van de mensen is het eens of enigszins eens met de stelling. In de toelichting geven enkele geenqueteerden aan dat mensen met een vergelijkbare beperking of ziektebeeld, soms specifiek daarop aansluitende ondersteuning nodig hebben en zij vinden dat dit wel mogelijk moet blijven. Soms zal namelijk specifieke kennis over een bepaalde beperking nodig zijn. Dan kan het omschrijven van de groep voor wie dat nodig is, wel een praktisch hulpmiddel zijn om het aanbod te ordenen. Dus: algemeen als het kan, specifiek als het moet This report has been generated by SyncForce Surveyworld van 6

4 De commentaren bij stelling 1: De indeling is een ''meetinstrument'' Een huis wordt ook gebouwd door meerder specialisten en eisen. Doelgroep denken houdt het wel uitvoerbaar. Echter, doelgroep wil niet altijd zeggen dat iedereen hetzelfde nodig heeft, iedereen blijft uniek. Uniciteit binnen de doelgroep. ''Doelgroep'' is een hulpmiddel om tot maatwerk te komen, zeker als de verdeling over doelgroepen onderwerp wordt van politiek debat. Doelgroepdenken is wederkerig, iemand met een LVB is evengoed onderdeel van een groep die speciale aandacht verdient als iemand die regulier gebruik maakt van voorzieningen en andersom. doelgroepen zijn eigenlijk ziektebeelden. Als je ontkent dat er op dat punt verschillen zijn, houdt je daar geen rekening mee. Rekening houden met de verschillende eisen en kernmerken van doelgroepen, betekent niet dat je niet flexibel kunt zijn in je aanpak. Er zijn wel specifieke zaken die bij bv de doelgroep verstandelijk gehandicapten horen welke van invloed zijn op de manier waarop je het aanbod vorm geeft. Graag afstappen van doelgroepdenken, echter voor goede ondersteuning is deskundigheid op doelgroepniveau noodzakelijk helemaal afstappen van doelgroepdenken is onmogelijk Het is wel praktisch om enige doelgroepverdeling te hanteren. M.i. hoeft dit niet op gespannen voet te staan met maatwerk en draagt het wel bij aan duidelijkheid Mits basiskennis aanwezig is bij hulpverlener, mensen met bv. ASS profiteren vaak van ''dezelfde'' aanpak zoeken naar samenhang in problematieken kan tot bruikbare oplossingen leiden, maar is niet heilig This report has been generated by SyncForce Surveyworld van 6

5 Stelling 2. Mensen kunnen samen meer dan je denkt. Er zijn veel oplossingen mogelijk in goede samenwerking met alle mensen die deel uitmaken van iemands leefomgeving. Niet iedereen staat daar echter nog voor open. Er heersen veel vooroordelen. Stelling 2: Echte winst is alleen te behalen als de samenleving daarin verandert, zodat men actief ruimte máákt voor de kwetsbare persoon met zijn kwaliteiten. Het realiseren van deze ruimte moet een belangrijk aandachtspunt zijn in het nieuwe beleid. Ook hier is het overgrote deel van de mensen het eens of enigszins eens met de stelling. In de toelichtingen wordt door enkele geenqueteerden gewezen op het feit dat het er niet om gaat dat er regels van de overheid komen, maar dat het gaat om de cultuuromslag die in alle delen van de samenleving moet plaatsvinden. Er wordt voor verschillende groepen benoemd wat daarbij van hen verwacht wordt. Zo moeten kwetsbare mensen zelf ook een stap willen maken richting samenleving en zichzelf niet stigmatiseren. Professionals moeten hun cliënten - maar ook de ontvangende partijen actief steunen. Bovendien moeten er alternatieven zijn, als het (vooralsnog) niet lukt This report has been generated by SyncForce Surveyworld van 6

6 De commentaren bij stelling 2: De inleiding op en de stelling zelf vormen voorbeelden van het nieuwe geloof dat in de plaats moet komen van het idee van de verzorgingsstaat. Daardoor is er te vaak onvoldoende aandacht voor de beperking van deze benadering. De samenleving wil best wel ruimte maken voor de kwetsbare mens, alléén wil hij/zij daarbij geholpen worden én, indien het niet lukt, moet er een weg terug zijn. Ik ben het eens met de stelling, maar heb een kanttekening waardoor ik enigszins eens heb ingevuld. Mijn kanttekening is ingegeven door de term ''nieuw beleid''. Dit geeft mij weer de indruk dat de overheid het weer moet gaan regelen, terwijl ik juist denk dat de overheid dit minder zou moeten doen. De maakbare samenleving bestaat niet en we moeten burgers juist meer voorhouden dat ze zelf verantwoordelijk zijn: dus zonder overheidsbeleid. is slechts een middel; focus op resultaat klinkt niet onredelijk maar is wel erg ruim omschreven positieve discriminatie leid tot ongelijkheid. Stimuleer de beide groepen, maar maak er geen beleidsstandpunt van. Ongedwongen en op basis van succeservaringen bouw je de meest stevige basis. Volledig mee eens. Zolang de samenleving niet zelf verantwoording neemt en elk probleem bij de overheid deponeert, verandert er niets. Vooral de instellingen moeten uit het hokjes denken. Samenwerking, samen sterker! Wat gebeurt er als er een ''nieuwe vijand'' komt. is er dan nog ruimte voor nieuw beleid. Gaan we terug naar de uitgangspunten van alle grote religies. Die hebben toch het goede voor met de mensheid. Waarom is dat dan niet gelukt? Dus terug naar de echte basis? De evolutie laat echter het tegenovergestelde zien. Strijden voor je gezin en stam. De rest is niet belangrijk. We moeten af van het idee dat mensen (bijvoorbeeld met een autisme aanverwante stoornis) daarom dus bepaalde dingen niet kunnen en ook niet kunnen ontwikkelen. Dit komt veelal voort uit omgekeerde redenatie, ik heb autisme dus kan ik niet... Dit is onzin, de classificatie autisme zegt niets over de individuele mogelijkheden maar is een samenvatting om een doelgroep te formuleren. Maar hij leidt veelal tot stigmatiserende vooroordelen. Ieder mens kan veranderen (ofwel door leren door ervaring, ofwel door leren omgaan met) This report has been generated by SyncForce Surveyworld van 6