Genoteerd. Innovatie fiscaal gefaciliteerd Fiscale innovatiemaatregelen anno Share the Expertise. April nummer 94

Transcriptie

1 Genoteerd April nummer 94 Innovatie fiscaal gefaciliteerd Fiscale innovatiemaatregelen anno 2013 Share the Expertise

2 In deze uitgave S&O-afdrachtvermindering Kwalificerende S&O-activiteiten Procedure en administratie Innovatiebox Kwalificerende immateriële activa Winstallocatie Toepassing innovatiebox Forfaitaire regeling innovatiebox Slotopmerking Research & Development Aftrek Kwalificerende kosten en/of uitgaven Samenloop met de fiscale eenheid Samenloop EIA, MIA en KIA Procedure en administratie Forfaitair RDA-bedrag Slotopmerking 2

3 De Nederlandse regering zet sinds enige jaren stevig in op de verdere stimulering van de Nederlandse kenniseconomie door middel van een gevarieerd palet aan fiscale innovatiemaatregelen. Het doel daarvan is de bevordering van duurzame economische groei en de versteviging van de Nederlandse concurrentiepositie en het Nederlandse fiscale vestigingsklimaat. Inmiddels hebben we in Nederland een drietal succesvol werkende fiscale innovatiemaatregelen: - de Speur- en Ontwikkelingsafdrachtvermindering ( S&O-afdrachtvermindering ); - de innovatiebox (voorheen octrooibox); en - de Research & Development-aftrek ( RDA ) De S&O-afdrachtvermindering en de RDA zijn fiscale innovatiemaatregelen die research & development activiteiten stimuleren door in de ontwikkelfase tegemoetkomingen te verlenen aan de kostenkant. De innovatiebox is een fiscale innovatiemaatregel die in de exploitatiefase leidt tot een lagere effectieve vennootschapsbelastingdruk. Door zowel in het voortraject als in het exploitatietraject een fiscale stimulans te bieden, is een evenwichtig en aantrekkelijk landschap aan fiscale innovatiemaatregelen gecreëerd. Ondanks de significante bezuinigingen die het kabinet Rutte II heeft aangekondigd, zijn de fiscale innovatiemaatregelen voor het grootste deel buiten schot gebleven. In deze Genoteerd wordt een korte beschrijving gegeven van de S&O-afdrachtvermindering, de innovatiebox en de RDA anno S&O-afdrachtvermindering De S&O-afdrachtvermindering is een belastingvoordeel op loonkosten die verband houden met Speuren Ontwikkelingswerkzaamheden ( S&Owerkzaamheden ). Ondernemingen met werknemers die kwalificerende S&O-werkzaamheden verrichten, kunnen een zogenoemde S&O-verklaring aanvragen bij Agentschap NL, een agentschap van het Ministerie van Economische Zaken. Op grond van een dergelijke S&O-verklaring kan een tegemoetkoming worden verkregen voor de loonkosten van de bij een Speur- en Ontwikkelingsproject ( S&O-project ) betrokken werknemers. De tegemoetkoming bestaat uit een vermindering van het aan de belastingdienst af te dragen bedrag aan loonbelasting en sociale zekerheidspremies dat is ingehouden ten laste van de betreffende werknemers. Voor 2013 is het bedrag van de afdrachtvermindering 38% 1 van de eerste EUR aan S&O-loonkosten (1 ste schijf) en 14% van het meerdere (2 de schijf). De maximale afdrachtvermindering per onderneming (of per fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting, indien van toepassing) is EUR in De S&O-loonkosten worden bepaald door de toegewezen S&O-uren te vermenigvuldigen met het S&O-uurloon. Hierbij wordt het S&O-uurloon berekend door (a) de S&O-loonkosten van twee kalenderjaren daarvoor te delen door (b) 85% van de in dat voorafgaande kalenderjaar daadwerkelijk gerealiseerde aantal S&O-uren. 2 Indien er geen S&O-uurloon kan worden berekend, is in 2013 een forfaitair S&O-uurloon van EUR 29 van toepassing. 1.1 Kwalificerende S&O-activiteiten Kwalificerende S&O-activiteiten zijn systematisch georganiseerde, binnen de EU verrichte werkzaamheden, die te scharen zijn onder één van de volgende categorieën 3 : i. Technisch-wetenschappelijk onderzoek dat de verklaring van bepaalde fenomenen tot doel heeft. 1 Voor startende ondernemingen kan in de 1 ste schijf een hoger percentage worden toegepast (50% voor 2013). 2 Bij de berekening van het S&O-uurloon mag naar boven worden afgerond op hele euro s. Tot 2013 mocht worden afgerond op een veelvoud van EUR 5. 3 Voor uitgebreide voorbeelden en nadere beschrijvingen wordt verwezen naar de website van Agentschap NL en de aldaar gepubliceerde Handleiding Wet Bevordering Speur- en Ontwikkelingswerk (WBSO)

4 Het onderzoek moet leiden tot nieuwe theoretische of praktische kennis. Het is niet noodzakelijk dat het resultaat van het onderzoek leidt tot een technisch nieuw product of productieproces. ii. De ontwikkeling van technisch nieuwe producten, productieprocessen, software of onderdelen daarvan. Een belangrijk vereiste is dat het onderwerp van ontwikkeling technisch gezien nieuw is binnen het bedrijf. Het bedrijf moet zich richten op een nieuwe oplossing voor een technisch probleem. iii. Een systematisch opgezette analyse van de technische haalbaarheidsstudie van een S&Oproject als bedoeld onder i of ii hierboven. iv. Technisch onderzoek gericht op de significante verbetering van een productieproces of software die in het bedrijf wordt gebruikt. ( aanvraagperiode ). Een S&O-verzoek mag niet later dan één kalendermaand voor aanvang van de aanvraagperiode worden gedaan. In geval van tijdnood kan een vormvrije aanvraag overwogen worden waarbij na verloop van een aantal weken Agentschap NL de gelegenheid zal geven de aanvraag te motiveren. Het voordeel hiervan is dat de ingangsdatum al vastgelegd is en dat in zoverre geen rechten worden verspeeld. Indien in het voorgaande jaar reeds een S&Overklaring is verkregen, kan men ook volstaan met het indienen van één aanvraag voor het gehele jaar. Een onderneming mag echter niet meer dan drie aanvragen per jaar doen. Van belang is dat wanneer een aanvraag eenmaal is gedaan voor een bepaalde periode, een nieuwe aanvraag slechts kan zien op een periode die nog niet in een eerdere aanvraag is betrokken. Indien de S&O-werkzaamheden door werknemers worden verricht in een andere lidstaat van de EU 4, kunnen deze werkzaamheden alleen onder de S&Oafdrachtvermindering worden gebracht indien de werkgever in Nederland is gevestigd en de S&Owerkzaamheden worden verricht door werknemers waarvoor in Nederland loonheffing wordt ingehouden. Indien sprake is van activiteiten die worden verricht voor rekening en risico van een derde (contract Research & Development), dan kunnen deze activiteiten toch kwalificeren als S&O-activiteiten en kan een S&Overklaring worden verkregen. 1.2 Procedure en administratie Een aanvraag voor een S&O-verklaring mag meerdere S&O-projecten betreffen. Een aanvraag dient onder meer een gedetailleerde omschrijving van de geplande S&O-projecten te bevatten met daarbij voor elk project een reële inschatting van de S&O-uren die de onderneming verwacht te spenderen aan het project. Een aanvraag heeft betrekking op een (project) periode van minimaal drie en maximaal zes maanden Na het indienen van de aanvraag dient de onderneming zorg te dragen voor een S&O-administratie, waarin voor elk S&O-project gedetailleerde informatie betreffende het onderwerp, de voortgang en het aantal bestede uren is opgenomen. De uren die door S&Owerknemers worden besteed dienen binnen tien dagen na het verrichten van de werkzaamheden te worden geadministreerd. De rest van de S&O-administratie dient uiterlijk twee maanden na afloop van elk kwartaal up to date te zijn. Tot 2013 hoefde een onderneming Agentschap NL slechts te informeren 5 indien het daadwerkelijk gerealiseerde aantal S&O-uren minder dan 90% van het toegekende aantal S&O-uren in de S&O-verklaring bedroeg (zogenoemde marge-regeling ). Deze margeregeling is afgeschaft met ingang van 1 januari Als gevolg daarvan zal een onderneming met ingang van 2013 binnen drie maanden na het einde van het kalenderjaar Agentschap NL dienen te informeren indien het daadwerkelijk gerealiseerde aantal S&O-uren minder bedraagt dan 100% van het toegekende aantal S&O-uren in de S&O-verklaring. 4 Hiertoe behoren niet de landen van de Europese Vrijhandels Associatie: Zwitserland, IJsland, Noorwegen, en Liechtenstein. 5 Binnen drie maanden na het einde van het kalenderjaar. 4

5 Doordat toetsing per S&O-verklaring plaatsvindt, is het toegestaan om te schuiven met S&O-uren van S&O-projecten die in één en dezelfde S&O-verklaring zijn opgenomen. Het is echter niet mogelijk om te schuiven met S&O-uren tussen S&O-projecten uit verschillende S&O-verklaringen. Indien er minder S&O-uren zijn gerealiseerd dan aangevraagd en verkregen, dan zal Agentschap NL een correctie- S&O-verklaring afgeven. Het teveel genoten bedrag aan S&O-afdrachtvermindering dient te worden terugbetaald door dit bedrag op te nemen als negatieve S&O-afdrachtvermindering in de aangifte loonheffingen over het tijdvak waarin de correctie-s&overklaring is gedagtekend of over het daaropvolgende aangiftetijdvak. Omdat de innovatiebox per 1 januari 2007 is ingevoerd 7, geldt de innovatiebox niet voor voordelen uit (i) immateriële activa die reeds vóór 1 januari 2007 zijn ontwikkeld op basis van octrooien en/of kwekersrechten, en (ii) immateriële activa die reeds vóór 1 januari 2008 zijn ontwikkeld op basis van S&O-verklaringen. Eén van de meest belangrijke voorwaarden is dat het immaterieel actief door de belastingplichtige zelf is voortgebracht. Dit is doorgaans het geval indien het immaterieel actief is ontwikkeld door werknemers van de belastingplichtige. Daarnaast wordt ook in de volgende gevallen een immaterieel actief mits aan de gestelde voorwaarden wordt voldaan geacht te zijn voortgebracht door de belastingplichtige zelf: Agentschap NL kan bedrijfsbezoeken afleggen om te controleren (i) of het S&O-verzoek in lijn is met de uitgevoerde S&O-activiteiten en (ii) of de S&Oadministratie in orde is. Indien onregelmatigheden worden geconstateerd kunnen de S&O-verklaringen worden gecorrigeerd. Een dergelijke correctie-s&overklaring kan gepaard gaan met de oplegging van een boete. 2. Innovatiebox De innovatiebox is een speciaal regime in de vennootschapsbelasting voor innovatieve winst. Waar fiscale winst in beginsel is onderworpen aan een regulier vennootschapsbelastingtarief van 25% 6, worden de netto-voordelen uit zelf voortgebrachte (innovatieve) immateriële activa effectief belast tegen een verlaagd vennootschapsbelastingtarief van 5%. 2.1 Kwalificerende immateriële activa De innovatiebox is alleen van toepassing ten aanzien van door de belastingplichtige zelf voortgebrachte immateriële activa waarvoor een of meer S&Overklaringen, octrooien of kwekersrechten zijn verkregen. - indien een belastingplichtige over een immaterieel actief beschikt dat is voortgebracht in de periode vóór 2007 (octrooien en/of kwekersrechten) dan wel in de periode vóór 2008 (op basis van S&O-verklaringen) én tevens sprake is van een doorontwikkeling van wezenlijke omvang waarvoor door de belastingplichtige een octrooi, kwekersrecht en/of S&O-verklaring is verkregen; of - indien een belastingplichtige een immaterieel actief heeft verworven én tevens sprake is van een doorontwikkeling van wezenlijke omvang waarvoor door de belastingplichtige een octrooi, kwekersrecht, en/of S&O-verklaring is verkregen; of - indien (i) een belastingplichtige immateriële activa heeft verkregen als gevolg van een interne reorganisatie (bijv. fusie of splitsing), en (ii) de interne reorganisatie heeft plaatsgevonden met gebruikmaking van een fiscale reorganisatiefaciliteit en (iii) de immateriële activa door de rechtsvoorganger zelf zijn voortgebracht; of - indien de ontwikkeling van het immaterieel actief voor - kort gezegd - minder dan 50% is uitbesteed aan een derde ( contract Research & Development ); of 6 Tot een bedrag van EUR bedraagt het vennootschapsbelastingtarief 20%. 7 Destijds octrooibox genaamd. 5

6 - indien (i) de ontwikkeling van het immaterieel actief voor kort gezegd meer dan 50% is uitbesteed aan een derde, en (ii) de belastingplichtige tevens een coördinerende en regisserende functie heeft ten aanzien van de uitbestede S&O-werkzaamheden en (iii) voor deze coördinerende en regisserende functie tevens een S&O-verklaring is verkregen door de belastingplichtige; of - indien immateriële activa zijn ontwikkeld op basis van een zogenoemde cost contribution agreement en de belastingplichtige mede-eigenaar is. De voortbrengingskosten van zelf voortgebrachte immateriële activa kunnen in het jaar waarin deze worden gemaakt direct ten laste van de winst worden gebracht. De voortbrengingskosten zijn derhalve aftrekbaar tegen het reguliere vennootschapsbelastingtarief van 25% Winstallocatie Voor toepassing van de innovatiebox is het van belang dat de eigen R&D-werkzaamheden waarvoor een octrooi, kwekersrecht of S&O-verklaring is verkregen in belangrijke mate bijdragen aan de voordelen die toerekenbaar zijn aan de immateriële activa. In de praktijk betekent dit dat moet worden aangetoond dat de R&D-werkzaamheden significant zijn binnen de onderneming van de belastingplichtige. De volgende stap is om te bepalen welk deel van de winst van een belastingplichtige toerekenbaar is aan de zelf voortgebrachte kwalificerende immateriële activa. De in de praktijk gebruikte methoden van winstallocatie sluiten aan bij systemen zoals die worden toegepast voor transferpricingdoeleinden. De meest gebruikte methode om te komen tot een toerekening van winst aan de immateriële activa is gebaseerd op een functionele analyse. Op grond van deze functionele analyse worden allereerst de kernfuncties en ondersteunende functies van een onderneming geïdentificeerd. Vervolgens splitst men de commerciële of fiscale EBIT over deze functies. De ondersteunende functies worden daarbij vaak beloond op basis van een cost-plussysteem, terwijl de resterende EBIT via een verdeelsleutel aan de kernfuncties wordt toegerekend (bijvoorbeeld een verdeelsleutel op basis van kostentoerekening of op basis van fte-verhoudingen). Een voorbeeld van een andere methode die wel wordt toegepast is de cost-plusmethode. Deze wordt doorgaans gebruikt in gevallen waarin de R&Dactiviteiten niet kunnen worden beschouwd als een kernfunctie van de belastingplichtige, maar een meer ondersteunend karakter hebben. Veelal wordt de te hanteren methode van winstallocatie in vooroverleg met de belastingdienst besproken en wordt het resultaat vastgelegd in een vaststellingsovereenkomst voor een periode van doorgaans vier boekjaren. 2.3 Toepassing innovatiebox Nadat de methode van winstallocatie is vastgesteld, kan worden bepaald welk deel van de winst van de belastingplichtige kwalificeert voor toepassing van de innovatiebox. Deze kwalificerende innovatiewinst is, na inhaal van de eerder in aftrek gebrachte voortbrengingskosten, effectief belast tegen een vennootschapsbelastingtarief van 5%. 9 Indien en voor zover sprake is van een verlies bij de belastingplichtige dat toerekenbaar is aan de R&D-activiteiten van de belastingplichtige, dan is dit verlies aftrekbaar tegen het reguliere vennootschapsbelastingtarief. Dit verlies wordt echter 8 Tot een bedrag van EUR bedraagt het vennootschapsbelastingtarief 20%. 9 Op grond van overgangsregelingen kunnen voordelen toerekenbaar aan octrooien en kwekersrechten die zijn voortgebracht in de jaren 2007, 2008 en 2009 slechts tot viermaal de voortbrengingskosten onder de reikwijdte van de innovatiebox worden gebracht. Voordelen toerekenbaar aan S&O-activa verkregen in de periode 2008 en 2009, kunnen slechts tot een maximum van EUR onder de reikwijdte van de innovatiebox worden gebracht. 6

7 wel opgeteld bij het bedrag aan voortbrengingskosten, zodat innovatieve winsten pas effectief belast zijn tegen 5% voor zover de toerekenbare verliezen zijn ingehaald. 2.4 Forfaitaire regeling innovatiebox In afwijking van de hiervoor beschreven systematiek van winstallocatie is met ingang van 1 januari 2013 een regeling ingevoerd op basis waarvan de innovatieve winsten van een onderneming op forfaitaire wijze bepaald worden. De bedoeling van deze forfaitaire regeling is enerzijds om de innovatiebox toegankelijker te maken voor het MKB en anderzijds om de uitvoeringskosten aan de kant van de belastingdienst te beperken. De forfaitaire regeling houdt op hoofdlijnen in dat 25% van de winst van een belastingplichtige, met een maximum van EUR , wordt aangemerkt als innovatiewinst welke effectief belast wordt tegen een vennootschapsbelastingtarief van 5%. Een belastingplichtige kan maximaal drie jaren (het jaar waarin het immaterieel activum is voortgebracht en de daaropvolgende twee jaren) gebruik maken van de forfaitaire regeling. Daarna vervalt de mogelijkheid om voor de forfaitaire regeling te kiezen, tenzij inmiddels een nieuw immaterieel activum is voortgebracht (waarvoor een nieuwe driejaarstermijn zal gaan lopen). De forfaitaire regeling is een keuzeregime zodat een belastingplichtige er voor kan kiezen om het ene jaar de forfaitaire regeling toe te passen en in het andere jaar niet meer. In dat laatste geval zal de reguliere systematiek van winstallocatie zoals hiervoor beschreven weer opgeld doen. 2.5 Slotopmerking Ten slotte merken wij op dat de Staatssecretaris van Financiën heeft toegezegd de innovatiebox-faciliteit in 2013 te evalueren. Daarbij zal worden beoordeeld in welke mate de innovatiebox een doeltreffende en doelmatige bijdrage levert aan de stimulering van innovatie in Nederland. 3. Research & Development Aftrek Ter complementering van het palet aan fiscale innovatiemaatregelen is per 1 januari 2012 de RDA ingevoerd. De RDA is vormgegeven als een aanvullende aftrekpost bij het bepalen van de belastbare winst en is gericht op het faciliteren van kosten (niet zijnde loonkosten) en investeringen die toerekenbaar zijn aan S&O-werkzaamheden. Voor 2013 bedraagt de aanvullende aftrekpost 54% van de totale som aan kwalificerende kosten en uitgaven. Uitgaande van een vennootschapsbelastingtarief van 25% resulteert dit in een netto belastingbesparing van 13,5%. De RDA is een gebudgetteerde regeling. Afhankelijk van de budgettaire ruimte en de uitputting daarvan in 2013 kan voor 2014 een afwijkend percentage worden vastgesteld. 3.1 Kwalificerende kosten en/of uitgaven Uitgangspunt is dat kosten en uitgaven een duidelijk aanwijsbaar oorzakelijk verband moeten hebben met S&O-projecten. Hierbij put Agentschap NL uit ervaringen met andere regelingen waar kosten aan projecten worden toegerekend. Kosten en uitgaven komen enkel voor de RDA in aanmerking indien verplichtingen daarvoor na 1 januari 2012 zijn aangegaan. Hiervoor is gekozen om te voorkomen dat eventuele investeringsbeslissingen uit het verleden onbedoeld aanspraak geven op de budgettaire ruimte die is ingeruimd voor de stimulering van toekomstige investeringsbeslissingen. In het Besluit RDA 10 en de daarbij behorende toelichting wordt nader ingegaan op het begrip kosten en uitgaven. 10 Besluit van 21 december 2011, houdende regels voor de aanvullende aftrek voor speur- en ontwikkelingswerk, Staatsblad 2011, nr. 657 (Besluit RDA). 7

8 3.1.1 Kwalificerende kosten Het begrip kosten wordt voor de RDA gedefinieerd als (i) al hetgeen is betaald voor de realisatie van eigen S&O-werk, (ii) voor zover deze betalingen niet eerder in aanmerking zijn genomen, (iii) uitsluitend dienstbaar zijn aan het uitvoeren van eigen S&O-werk, en (iv) drukken op de belastingplichtige. Te denken valt aan onder andere de volgende kosten: aanschaf van verbruiksgoederen, materialen en grondstoffen voor het doen van proeven of het maken van proefbatches; aanschaf van materialen en onderdelen voor het zelf vervaardigen van prototypes in het kader van een eigen S&O-project; kosten voor het door derden laten vervaardigen van prototypes zonder productieve of commerciële eindbestemming in het kader van een eigen S&Oproject; aanschaf van licenties voor specifieke softwarepakketten of ICT-tools die noodzakelijk zijn in het kader van een eigen S&O-project; kosten voor het doen van metingen aan of het testen van prototypes in het kader van een eigen S&Oproject; en kosten van huur van apparatuur van derden welke noodzakelijk is in het kader van een eigen S&Oproject. In het Besluit RDA wordt een aantal kostencategorieën genoemd die in ieder geval niet in aanmerking komen voor de RDA. Het betreft de volgende categorieën van kosten (geen limitatieve opsomming): a. kosten van uitbesteed onderzoek; b. kosten van het inhuren van arbeid; c. financieringskosten; d. kosten van grondverwerving of grondverbetering; e. kosten betaald aan een verbonden lichaam die een vergoeding vormen voor het ter beschikking stellen van een bedrijfsmiddel; en f. afschrijvingskosten Kwalificerende uitgaven Het begrip uitgaven is voor de RDA gedefinieerd als (i) al hetgeen is betaald voor de verwerving van nieuw vervaardigde bedrijfsmiddelen, (ii) die niet eerder gebruikt zijn, (iii) die dienstbaar zijn aan eigen S&Owerk, en (iv) waarvan de betalingen drukken op de belastingplichtige. Te denken valt aan onder andere de volgende uitgaven: uitgaven aan gebouwen of delen van gebouwen die direct en uitsluitend dienstbaar zijn aan S&Owerkzaamheden; uitgaven aan apparatuur of instrumenten specifiek bedoeld voor S&O-werkzaamheden; uitgaven aan apparatuur of instrumenten specifiek bedoeld voor het kunnen vervaardigen van modellen, proefbatches of prototypes zonder productieve en/of commerciële eindbestemming; en uitgaven aan ICT-middelen specifiek bedoeld voor S&O-werkzaamheden. Indien een uitgave slechts ten dele direct toerekenbaar is aan door de belastingplichtige verricht S&O-werk, dan komt deze uitgave mogelijk slechts voor dat gedeelte in aanmerking voor de RDA (pro rata). Door de eis dat sprake moet zijn van nieuw vervaardigde bedrijfsmiddelen wordt voorkomen dat voor dezelfde bedrijfsmiddelen meerdere malen de RDA kan worden geclaimd. Deze eis wordt echter niet gesteld bij het begrip kosten. Daarom kan worden overwogen om gebruikte R&D-investeringen te huren of leasen. Uitgaven van EUR of meer per bedrijfsmiddel kunnen per jaar voor slechts 20% in aanmerking komen voor de RDA. Deze regeling moet voorkomen dat (grote) investeringen slechts zeer tijdelijk worden ingezet voor S&O-werkzaamheden. De volledige investering komt dus pas in aftrek indien het bedrijfsmiddel voor ten minste vijf jaren toe te rekenen is aan S&O-werkzaamheden. 11 Het gevaar van het 11 Het is niet vereist dat het om vijf aaneengesloten jaren gaat. Het is bovendien niet vereist dat het bedrijfsmiddel vijf jaar lang aan hetzelfde S&O-project valt te relateren. 8

9 opsplitsen van uitgaven tot bedragen van minder dan EUR is onderkend. Het is aan Agentschap NL om te beoordelen of een uitgave al dan niet terecht door de aanvrager is aangemerkt als zelfstandige uitgave voor een bedrijfsmiddel. 3.2 Samenloop met de fiscale eenheid Kosten en uitgaven betaald aan een groepsvennootschap binnen een fiscale eenheid voor de heffing van vennootschapsbelasting kunnen niet in aanmerking komen voor de RDA, omdat deze kosten en uitgaven niet drukken op de belastingplichtige (de fiscale eenheid). Echter, voor zover deze kosten en uitgaven te linken zijn aan kosten en uitgaven betaald aan een groepsvennootschap buiten fiscale eenheid dan wel aan een externe partij, drukken de kosten en uitgaven wel en kunnen deze in aanmerking worden genomen voor de RDA. 3.3 Samenloop EIA, MIA en KIA Uit het Besluit RDA blijkt dat toepassing van de RDA is uitgesloten voor investeringen die in aanmerking komen voor de Energie-Investerings-Aftrek (EIA) en de Milieu- Investerings-Aftrek (MIA). Samenloop van de RDA met deze fiscale investeringssubsidies wordt onwenselijk geacht. Een samenloop tussen de Kleinschaligheids- Investerings-Aftrek (KIA) en de RDA lijkt wel mogelijk, nu deze samenloop niet specifiek is uitgesloten. 3.4 Procedure en administratie Bij de RDA is ervoor gekozen om aan te sluiten bij de definitie van S&O-werk in de sfeer van de S&Oafdrachtvermindering. Doordat de RDA gekoppeld is aan een S&O-verklaring is ook de aanvraagprocedure voor de RDA gekoppeld aan de aanvraagprocedure voor een S&O-verklaring. Bij de aanvraag doet belastingplichtige een schatting van de - voor de RDA kwalificerende - direct toerekenbare kosten en uitgaven voor de periode waarop de S&O-verklaring betrekking heeft. Agentschap NL beoordeelt vervolgens welke kosten en uitgaven direct toerekenbaar zijn aan de S&O-projecten. Agentschap NL zal - indien de aanvraag gehonoreerd wordt - een RDA-beschikking afgeven. Het bedrag van de RDA-beschikking kan als aanvullende aftrekpost in mindering worden gebracht op de belastbare winst van het boekjaar waarin de datum van de RDA-beschikking is gelegen. De belastingplichtige die een RDA-beschikking heeft gekregen, moet om aanspraak te kunnen maken op de RDA een administratie bijhouden. Indien de RDAbeschikking betrekking heeft op meerdere projecten dan moet de administratie ook per project worden bijgehouden. De administratie moet binnen twee maanden na afloop van het kalenderjaar waarop de RDA-beschikking betrekking heeft beschikbaar zijn voor controle. De administratie moet gedurende vijf jaar worden bewaard en beschikbaar zijn voor controle door Agentschap NL. Na afloop van het kalenderjaar moet een belastingplichtige die een RDA-beschikking heeft ontvangen een verplichte mededeling doen over de werkelijk gemaakte kosten en uitgaven in de periode waarop de RDA-beschikking betrekking heeft. Deze mededeling dient binnen drie kalendermaanden na afloop van het kalenderjaar of, indien dat later is, binnen drie kalendermaanden na afgifte van de laatste RDAbeschikking te worden gedaan. Het bedrag van de RDA kan niet hoger zijn dan het eerder ingeschatte RDA-bedrag. Indien in een RDAbeschikking meer dan één project wordt vermeld, dan kan de belastingplichtige schuiven met de daadwerkelijke kosten en uitgaven over de verschillende projecten. Indien minder kosten en uitgaven zijn gemaakt dan aangevraagd en verkregen, dan zal Agentschap NL een correctie-rda-beschikking afgeven. 9

10 Het bedrag van de correctie-rda-beschikking wordt opgeteld bij de fiscale winst van het boekjaar waarin de datum van de correctie-rda-beschikking is gelegen. Indien de belastingplichtige niet tijdig of niet op de juiste manier voldoet aan de mededelingsplicht, onjuiste of onvolledige gegevens verstrekt of geen of een onvolledige administratie voert, dan is sprake van een overtreding. In dit geval kan een correctie- RDA-beschikking worden opgelegd. Daarnaast kan Agentschap NL deze overtreding beboeten met ten hoogste EUR of tweemaal het bedrag dat in de RDA-beschikking is opgenomen (als dit meer is). 3.6 Slotopmerking De regering heeft aangekondigd uiterlijk voor het einde van 2016 de RDA-regeling te evalueren. Daarbij zal worden bekeken in welke mate de RDA een doeltreffende en doelmatige bijdrage levert aan een toename van de private uitgaven aan R&D in Nederland. In het kader van deze evaluatie zullen ook de andere relevante aspecten, zoals de uitvoeringspraktijk, worden bezien. 3.5 Forfaitair RDA-bedrag In afwijking van de hoofdregel dat de werkelijke kosten en uitgaven leidend zijn voor de bepaling van het RDAbedrag, is een regeling ingevoerd op basis waarvan de voor de RDA kwalificerende kosten en uitgaven op forfaitaire wijze worden bepaald. De forfaitaire regeling geldt voor belastingplichtigen die per maand minder dan 150 S&O-uren realiseren en heeft ten doel de relatief hoge administratieve lasten die de RDA met zich meebrengt te beperken. Het RDA-bedrag onder de in beginsel verplichte forfaitaire regeling wordt bepaald door het aantal gerealiseerde S&O-uren te vermenigvuldigen met EUR 15. Indien een belastingplichtige kan aantonen dat de som van werkelijke kosten en uitgaven meer dan EUR bedraagt in een kalenderjaar, dan blijft de forfaitaire regeling op verzoek buiten toepassing. Een belastingplichtige die onder de forfaitaire regeling valt hoeft niet te voldoen aan de mededelingsplicht en administratieplicht, en kan als zodanig ook niet worden beboet wegens het niet naleven van deze verplichtingen (zie hiervoor onder 3.4). 10

11 Over Loyens & Loeff Loyens & Loeff N.V. is een onafhankelijk full service kantoor van advocaten, belastingadviseurs en notarissen, waar de civiele en fiscale dienstverlening geïntegreerd worden aangeboden. De advocaten en notarissen enerzijds en de belastingadviseurs anderzijds hebben binnen het kantoor een gelijkwaardige positie. Met deze opzet en haar omvang is Loyens & Loeff N.V. uniek in de Benelux. De praktijk is vooral gericht op het (internationale) bedrijfsleven en de overheid. Loyens & Loeff N.V. is een kantoor met uitgebreide kennis en ervaring op het gebied van onder meer belastingrecht, ondernemingsrecht, fusies en overnames, beursnoteringen, privatiseringen, bank- en effectenrecht, commercieel onroerend goed, arbeidsrecht, bestuursrecht, technologie, media en procesrecht, EU en mededinging, bouwrecht, energierecht, insolventie, milieurecht, pensioenrecht en ruimtelijke ordening. Bij Loyens & Loeff N.V. werken ruim 1600 mensen van wie ruim 900 als advocaat, belastingadviseur of notaris. Het kantoor heeft zes vestigingen in de Benelux en elf in belangrijke financiële centra daarbuiten. Genoteerd Genoteerd is een periodieke nieuwsbrief voor relaties van Loyens & Loeff N.V. Genoteerd verschijnt sinds oktober Auteurs van deze bijdrage zijn mr. T.H.P. van Straaten en mr. G.M.R. Blokland Deze nieuwsbrief is tevens verkrijgbaar in elektronische vorm, zowel in de Nederlandse als in de Engelse taal. (Na)bestelling is mogelijk via Redactie prof. mr. M.W. den Boogert mw. mr. E.H.J. Hendrix mw. mr. drs. A.N. Krol prof. mr. W.J. Oostwouder prof. mr. A.J.A. Stevens mr. A.C.J. Viersen prof. mr. D.F.M.M. Zaman mr. A.G. Wennekes Uiteraard kunt u zich ook wenden tot uw eigen contactpersoon binnen Loyens & Loeff N.V. Hoewel deze nieuwsbrief met grote zorgvuldigheid is samengesteld, aanvaardt Loyens & Loeff N.V. geen enkele aansprakelijkheid voor de gevolgen van het gebruik van de informatie uit deze uitgave zonder haar medewerking. De inhoud ervan is bedoeld ter algemene informatie en kan niet worden beschouwd als advies. 11

12 Amsterdam Arnhem Aruba Brussel Curaçao Dubai Eindhoven Genève Hong Kong Londen Luxemburg New York Parijs Rotterdam Singapore Tokio Zürich Klik hier als u deze mailing niet meer wenst te ontvangen. Klik hier als u in het geheel geen digitale mailings van Loyens & Loeff meer wenst te ontvangen. Share the Expertise