D r Noeëte Kweëler. Kerstnummer. Verenigingsblad Koninklijk Kerkraads Mannenkoor St. Lambertus. Jaargang 2009, nummer 21 (december 2009)

Transcriptie

1 D r Noeëte Kweëler Verenigingsblad Koninklijk Kerkraads Mannenkoor St. Lambertus Kerstnummer Jaargang 2009, nummer 21 (december 2009)

2 Voorwoord Beste mensen, Voor jullie ligt inmiddels de 21 e Noeëte Kweëler. Hoewel dit in 9 jaar natuurlijk geen overweldigend aantal is, blijft het een compliment naar Robert van Bussel waard dat hij ons verenigingsblad, heel vaak in zijn eentje, in leven gehouden heeft. Op het moment dat hij mij verzoekt een korte inleiding te schrijven, realiseer ik mij elke keer weer hoe functioneel zo'n blad is. Het is namelijk heel belangrijk dat je als lid van een vereniging mooie herinneringen kunt ophalen en er opnieuw van mag genieten. Is het immers niet aangenaam om middels foto's en/of teksten, festiviteiten of concerten opnieuw op je in te laten werken? Ik betrap mij er zelf namelijk soms op dat ik zaken die verleden tijd zijn te veel verwaarloos of uitwis en heel veel met de toekomst bezig ben. Maar juist de herinneringen moet ik gebruiken om een goede stap in die toekomst te zetten. De Noeëte Kweëler is zo'n herinneringsinstrument. Ik heb daarom de afgelopen dagen een aantal oude uitgaves gelezen. En met plezier!! Je realiseert je dan weer dat onze vereniging uit een rijk verleden put en daardoor een succesvolle toekomst kan verwezenlijken. Het is een vereniging met een zeer sterke basis die geschoeid is op sterke tradities. En die zorgen, vooral in deze tijd, voor stabiliteit. Ik zie daarom ook 2010 weer vol vertrouwen tegemoet. Ik wens jullie, ook namens het bestuur, fijne feestdagen en een gelukkig Nieuwjaar. Hein Dijksma Voorzitter Colofon Voor kopij, informatie, weetjes et cetera Redactie: Robert van Bussel redacteur@kkm-lambertus.nl Secretariaat: Willem van der Putten secretaris@kkm-lambertus.nl Website: 2

3 Interview met Toon Willems Interviewer: Robert van Bussel Dit interview is het eenentwintigste in een reeks die gehouden wordt met markante cq. prominente persoonlijkheden binnen en buiten het koor. In dit geval gaat het om een persoon die bovengenoemde kwalificaties meer dan verdiend heeft. Hij heeft de voorzittershamer in een turbulente periode van zijn voorganger overgenomen en vervolgens het koor door één van zijn meest succesvolle periodes geleid. Dit kan natuurlijk niemand anders zijn dan de huidige voorzitter van de Commissie van Bijstand: Toon Willems. Toon, ik ben zelf nu 10 jaar lid van het koor. In die tijd is het mij opgevallen dat de persoon Toon Willems altijd bij het koor te vinden is. Dat terwijl hij formeel geen functie meer heeft in het koor. Waar komt die verbondenheid met KKM vandaan? Ik heb altijd in het verenigingsleven gezeten. Met 18 jaar was ik al voorzitter van de Jongelingenvereniging Chèvremont en in 1973 heb ik de ruiterclub Galop mee opgericht. Daar ben ik 12,5 jaar voorzitter van geweest toen vond ik het genoeg geweest, niet omdat ik het niet meer leuk of interessant vond, maar als een voorzitterschap langer dan 10 jaren duurt dan is het tijd voor iets nieuws ook voor de vereniging. Iemand met andere nieuwe, frisse ideeën moet dan het roer overnemen. Ik ben in februari 1995 gestopt. In diezelfde periode is er een bestuurlijk probleem bij KKM opgetreden. KKM heeft toen een tijdje zonder volledig bestuur gezeten. Een vriend van mij heeft me toen gevraagd of het voorzitterschap van Lambertus niets voor mij was. Nu ben ik wel een verenigingsman maar ik heb geen verstand van muziek. Dat had ik eigenlijk ook met de ruiterclub, ik heb geen verstand van paarden maar ik vond wel dat ik die club kon managen. Toen dan ook de restanten van het toenmalig bestuur in de personen van Ad Jedamzik en Chrit Claessen ook deze vraag bij mij neerlegden ben ik daar serieus op in gegaan. Ik ben echter niet over één nacht ijs gegaan. Ik heb daar goed over nagedacht en thuis overlegd en uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en heb ik ja gezegd. KKM was natuurlijk ook geen makkelijke club? Daarom heb ik ook gezegd: Wat in het verleden gebeurd is daar wil ik niets van weten! Ik wilde met een schone lei kunnen beginnen. Zodoende ben ik in september 1995 voorzitter geworden. Ik heb mezelf toen als doel gesteld om de vereniging weer te laten zingen toen ik aankwam als voorzitter vond ik dat ze namelijk niet meer zongen. Eén van mijn mooiste momenten is dan ook geweest tijdens een concert dat we samen met de Philharmonie van Bocholtz hebben gedaan in de Rodahal. Toen was ik bij Ed Gerets van de ROZ die het commentaar verzorgde. Hij maakte letterlijk de opmerking: het koor zingt weer, en toen wist ik dat die doelstelling gehaald was. Verder was het natuurlijk soms ook wel moeilijk de eindjes aan elkaar te knopen. Mijn voorganger had een wat ruimere beurs dan ik en sprong altijd financieel bij als het met KKM wat moeilijker ging. Dat wilde en kon ik echter niet doen het koor moest zichzelf financieel bedruipen. Wat dat betreft moesten we ook veel leren. Zo ben ik een keer met Vic Beckers naar Aken gegaan om te onderhandelen bij het Stadt Theater over een concert dat we daar onder Gabriël Chmura zouden geven. Onderweg vroeg ik aan Vic: Wat zouden we daar nu kunnen vragen?. Victor antwoordde iets in de geest van een paar honderd gulden misschien. Toen we eenmaal rond de tafel zaten werd ons dus die vraag gesteld en ik trok de stoute schoenen aan en vroeg 2000 Mark voor het concert. Daar keek men niet van op alleen werd gevraagd of dat inclusief repetities was. Daar heb ik jammer genoeg ja op gezegd anders hadden we er nog meer uit kunnen slepen. We hebben in Aken best een goede relatie opgebouwd en ook veel samen uitgevoerd. Via Aken zijn we in contact gekomen met de Bochumer Symphoniker. daar hebben we ook uitgebreid mee samengewerkt. Waarbij de zeer bijzondere uitvoeringen van de Carmina Burana in de Rodahal er wel uitspringen. We hadden namelijk samen met de Bochumer Symphoniker een aantal keren de tweede van Mahler voor niets uitgevoerd. Zij hebben ons daaropvolgend gratis begeleid tijdens de uitvoeringen van de Carmina Burana. Dit was zowel muzikaal alsook financieel een doorslaand succes. 3

4 Wat ik ook nooit zal vergeten is die dag dat Hennie Ramaekers zich met onmiddelijke ingang bedankte als dirigent. Dat was drie maanden voor het WMC waar wij met de Belgische gidsen de Babi Yar van Shostakovich zouden gaan opvoeren. Ik had net de contracten met het WMC rond, dus we zaten in een moeilijk parket. Ik heb toen met Ger Withag contact opgenomen en die stemde na enige nadenken in om KKM uit de brand te helpen. Dat betekende nog al wat! We zaten twee maanden voor het WMC en de Babi Yar zat er nog helemaal niet in. Wat ik toen van het koor en Ger Withag aan inzet heb gezien dat grenst aan het ongelooflijke! Met als gevolg dat we een geweldige Babi Yar op de planken hebben gezet! Is dat niet een karaktertrek van KKM ziet: als het echt ergens om gaat dat het koor zich dan volledig inzet en er vol voor gaat? Dat klopt inderdaad! Als KKM voor hete vuren staat komt het beste in ze naar boven. In die tijd ben ik via Ger Withag ook in contact gekomen met de Luikse opera. Samen met hen hebben we toen ook een aantal keren de opera Tannhäuser van Wagner uitgevoerd. Ook weer zo n geweldig spektakelstuk. Dat waren geweldige tijden maar ook zware tijden want al die moeilijke werken en de vele uitvoeringen dat vergde ook veel van het koor. Natuurlijk werd elk project altijd eerst aan het koor voorgelegd maar vaak wisten ze van tevoren niet waar ze aan begonnen. Na tien jaren vond ik toen dat het genoeg was geweest voor mijn voorzitterschap. Voordat je in een situatie komt waarin je geen inspiratie meer hebt en geen energie meer in de vereniging kunt steken moet je het stokje aan iemand anders geven. Dus ben ik gestopt en voorzitter van de commissie van Bijstand geworden. Toentertijd had de commissie van Bijstand 47 leden. Dat vond ik veel te weinig. Het koor had in die dagen 82 leden en mijn streven was om voor elk koorlid ook een commissielid te hebben. Na een jaar zaten we al op 60 leden en het maximum aantal wat we tot toe hebben gehad is 101 leden. Dat is op dit moment weer wat terug gelopen we zitten nu weer in de tachtig leden. Het blijkt de laatste jaren weer wat moeilijker te zijn om commissieleden aan KKM te verbinden. Komend jaar ga ik na 15 jaar afscheid nemen als voorzitter van de commissie van Bijstand. De commissie van Bijstand bestaat in jaren en dat is een mooi moment om te stoppen. Dit betekent ook dat het komende commissieconcert iets bijzonders gaat worden want het 60-jarig bestaan van de commissie van Bijstand mag natuurlijk niet ongemerkt voorbijgaan. Het is natuurlijk heel belangrijk om de commissie weer in ledental te laten groeien maar dat geldt natuurlijk ook voor het koor, hoe zie jij dat? Dat lijkt me heel moeilijk en ik weet niet waar dat aan ligt. In het verleden hebben we eens een open repetitie in Bleijerheide gehouden waaraan we 13 nieuwe leden aan overhielden maar dit hebben we nooit meer kunnen herhalen. Het is heel jammer maar ik denk dat we ons moeten richten op de generatie van de vijftigers. Mannen met gezinnen die de kinderen de deur uit hebben en weer wat om handen willen hebben. De problemen met ledenaantallen beperken zich echter niet alleen tot de koorwereld. Je ziet het ook bij de sportverenigingen en daar is een van de remedies het, al dan niet noodgedwongen, samengaan van verenigingen. Dat ligt in de koorwereld nog heel gevoelig. Het samengaan van KKM met een ander koor zie ik dan ook nog niet zo snel gebeuren. Wat wel mogelijk is en zelfs een noodzaak is samenwerken. Je kunt als KKM niet meer alleen een grote productie op de planken zetten daar zul je toch hulp van andere koren voor nodig hebben. Dat betekent dat je wel toenadering tot elkaar moet zoeken en open moet staan voor elkaar. Ik hoor jou Chèvremont niet noemen? Daar liggen nog heel veel gevoeligheden maar waar dat vandaan komt dat zou ik niet weten. Ik heb daar eens achter proberen te komen maar zelfs de oudere leden konden mij dat toen niet vertellen. Dus dat moet in een ver verleden liggen. Qua samenwerking, gaat het natuurlijk perfect tussen KKM en Chèvremont, maar praat niet over een eventueel samengaan want dan gaan de haren aan beide kanten recht overeind staan. 4

5 Vind je het niet moeilijk om niet te besturen, om aan de zijlijn te staan? Ja. Natuurlijk zit ik als voorzitter van de commissie van Bijstand bij de bestuursvergaderingen van het koor, officieel als toehoorder maar dat is vaak heel moeilijk voor mij. Dat is mede ook een van de redenen dat ik volgend jaar ook echt stop als voorzitter van de commissie van Bijstand, het is steeds moeilijker om afstand te nemen. Maar je kunt er op rekenen als ik volgend jaar afscheid neem als voorzitter van de commissie van Bijstand dan verdwijnt mijn betrokkenheid met het koor niet! Als men mij nodig heeft dan kunnen ze nog altijd op mijn hulp rekenen! Wat verwacht je van het koor en wat voor advies wil jij het koor geven? Eigenlijk twee adviezen: enerzijds probeer een bepaalde samenwerking te zoeken met andere koren en dat hoeven niet telkens dezelfde koren te zijn. Verder probeer de relaties zoals die er vroeger lagen met bijvoorbeeld de Bochumer Symphoniker, de Luikse opera, de Belgische Gidsen, nieuw leven in te blazen. Toon, ik heb je niet veel hoeven te vragen maar je hebt toch veel verteld heel hartelijk dank voor dit openhartige interview. 5

6 Carnavalsavond KKM 2009 Hoewel vlak na de kerst de carnaval 2010 alweer van start gaat, hier toch ook nog een kleine reprise van de geweldige KKM carnavalsavond Er werd dit jaar extra aandacht besteed aan promotie van de carnavalsavond door middel van een extra uitgave van d r Noeëte Kweëler, het uitdelen van flyers tijdens de repetities, en een aparte uitnodiging voor iedereen. Er werd een fraai programma in elkaar gestoken dat eenieder zou kunnen bekoren. Daarom was het jammer dat de opkomst toch wat achterbleef bij de verwachtingen. Dat weerhield de aanwezigen, onder leiding van Prins Andreas I, er niet van om zich toch in een gezellige avond te storten. Er waren diverse optredens, waaronder een aantal van leden van KKM, die de aanwezigen nog lang zullen heugen. Zo was er bijvoorbeeld een operettemedley waarbij diverse beroemde operettes de revue passeerden en zowaar de wereldberoemde zanger Johannes Heesters nog acte-de-présence gaf. Dit optreden werd ook luister bij gezet door de fraaie balletkunsten van een tweetal volslanke danseressen, die menigeen zeer bekend voorkwamen. Zij huppelden lichtvoetig tussen het publiek door en strooiden volop met bloemblaadjes dit natuurlijk tot grote hilariteit van alle aanwezigen. Natuurlijk bestaat zo n carnavalsavond niet alleen uit feestvreugde en jolijt, er moeten ook serieuze taken uitgevoerd worden. Zoals daar is de abdicatie van de carnavalsprins van 2008, Prins Andreas I. Toen de tijd dan ook was gekomen deed Prins Andreas I met moeite afstand van zijn officiële versierselen om weer gewoon als Andreas Büttgen door het leven te gaan. Na een korte ceremonie werd hij opgenomen in het illustere gezelschap van de ex-prinsen van KKM St. Lambertus. Toen was het wachten op de nieuwe prins, waarbij het wachten werd bekort door een aantal fraaie optredens. Tijdens één van die optredens werd de nieuwe prins op obscure wijze, verkleed als oud omaatje, de moeder van "Ma Flodder", naar binnen geloodst. Zoals het bij een goede onthulling hoort, was de identiteit van de nieuwe prins een complete verrassing voor de aanwezigen. Het bleek te gaan om Prins Robert I (van Bussel) een KKM er die zich graag bij de baritons laat horen maar ook op andere manieren binnen het koor actief is: zo verzorgt hij het verenigingsblad en de website... Toen de geboren Heerlenaar ze ook nog in onvervalst Kerkraads toesprak was de verrassing compleet. De carnavalsavond kon na deze onthulling niet meer stuk en ging door tot in de kleine uurtjes... Meer foto s van deze geweldige avond op onze website: Prins Robert I 6

7 KKM en het WMC Quatorze juillet. Traditioneel is het Koninklijk Kerkraads Mannenkoor St. Lambertus altijd prominent op het WMC aanwezig. Is het niet als gewild begeleider van een fanfareorkest tijdens de wedstrijden danwel als deelnemer aan één of meer van de nietwedstrijdevenementen. Dit jaar nam KKM zelfs aan twee evenementen deel, te weten de opening van het WMC in het Parkstad Limburg stadion en de deelname aan de zogenaamde Kerkradeavond waarbij Kerkraadse verenigingen samen zich konden presenteren aan het WMC-publiek. Het Kerkraads Symfonieorkest had het voortouw genomen om deze avond in Franse sfeer uit te voeren. Dit vanwege het feit dat dit concert was gepland op 14 juli, de beroemde dag van de Franse revolutie. Het thema was dus Quatorze Juillet en daarin paste de Messe Solenelle van Gounod perfect. Dit prachtige werk zou samen met diverse koren, waaronder ook KKM St. Lambertus, uitgevoerd worden. Deze prachtige symfonische mis was een mooi podium voor de deelnemers om zich van hun beste kant te laten horen. Natuurlijk was hier een stevige voorbereiding voor nodig. Alle deelnemers bereidden zich voor in eigen kring maar op een gegeven moment moet het natuurlijk allemaal samenkomen. Hiervoor waren een aantal gezamenlijke repetities gepland. Eén van deze repetities was op een zondag van uur tot uur gepland in sporthal Rolduc. Vol verwachting kwamen de zangers van KKM en het ook deelnemende Duitse Kirchenchor und Junger Chor St Katharina uit Kohlscheid even voor tienen aan. Daar bleek dat om 10 uur de zaal pas voor het orkest ingericht zou gaan worden en dat de eigenlijke repetitie pas om 11 uur zou beginnen. Jammer genoeg had niemand van het KSO eraan gedacht om de koren hier ook van in kennis te stellen. De dag begon dus voor de koren in mineur. Wat volgde was echter een geweldige repetitie waarin een bevlogen dirigente Manon Meijs de koren en het orkest samenbracht. Het was dan ook jammer dat de dag met een dissonant moest eindigen: om uur werd een pauze ingelast waarin het orkest uitgenodigd werd om koffie met gebak te gaan eten. de koren werden echter aan hun lot overgelaten. Dat was op zich niet zo erg maar het was al een lange dag en nu moesten de koren nog maar eens 3 kwartier van hun vrije zondag niets doen. Daarna werd nog een half uur gerepeteerd waarna de repetitiedag werd afgesloten. Op zich een prima repetitiedag waar goed werk werd verricht in het kader van de Messe Solenelle maar ook een dag waar de samenwerking tussen de koren en het KSO danig op de proef werd gesteld. Na een gedegen voorbereiding van enige maanden hard repeteren, zowel binnen de eigen gelederen alsook samen met de andere deelnemende verenigingen, was het dan op 14 juli jongstleden eindelijk zover: het "Quatorze Juillet" concert van het WMC met als hoogtepunt daarin de opvoering van de "Messe Solenelle" van Gounod. Op deze drukkend warme dag verzamelden de koren, solisten en het orkest zich om uur in de verbouwde Rodahal, alwaar ze een prettige verrassing wachtte: het was binnen heerlijk koel! Blijkbaar omvatte de verbouwing van de Rodahal ook de installatie van een nieuwe airconditioning installatie die gelukkig prima functioneerde. Een andere zeer prettige verrassing bleek de sterk verbeterde akoestiek van de Rodahal te zijn: alle deelnemers bleken, zonder dat zij zich extra moesten inspannen, zeer goed te beluisteren te zijn in de zaal. Voorwaar de architecten/bouwers van de nieuwe Rodahal hebben wat dat betreft zeer goed werk geleverd! Jammer genoeg was er met het opbouwen van het podium wel een en ander mis gegaan aangezien er veel te weinig ruimte voor de koren was gereserveerd. Hierdoor stond iedereen veel te dicht bij elkaar en moesten enkele tientallen zangers zelfs naast het podium staan! Desalniettemin zette 7

8 iedereen toch zijn beste beentje voor en de maanden van repeteren hadden hun vruchten afgeworpen! Zoals de recensie in het Limburgs Dagblad vemeldde: "Amateur-musici van eigen bodem schitteren met Ceciliamis van Gounod" en "Kerkrade maakt feest van 14 Juillet". Een langdurige staande ovatie viel de solisten, koren, het orkest en dirigent ten deel. Zoals ieder die aanwezig was zal kunnen beamen, was het "Quatorze Juillet" concert een schitterend evenement met als stralend hoogtepunt de opvoering van de "Messe Solenelle" van Gounod. Het blijkt maar weer dat de samenwerking tussen de Kerkraadse verenigingen het beste in ieder naar voren brengt. Wanneer we als gelijkwaardige partners dit soort evenementen aangaan dan komt dit allen ten goede! KSO-dirigente Manon Meijs 8

9 Concert 150-jarig jubileum van Zangkoor Harmonia Simpelveld. In het voorjaar van 2009 bereikte het bestuur van KKM St. Lambertus het verzoek om een concert ter ere van het 150-jarig jubileum van Kerkelijk Zangkoor Harmonia uit Simpelveld, te verzorgen. Dit koor dat onder de leiding staat van voormalig KKM-dirigent Jan Mertens, was bereid om de volledige invulling van dit concert door de Kerkraadse vereniging te laten verzorgen. Deze uitdaging werd door het bestuur en dirigent Wim Schepers met beide handen aangegrepen. Dirigent Wim Schepers stelde een mooi en gevarieerd programma samen waarin KKM zich van zijn beste kant kon laten horen. Verder kreeg KKM de vrijheid om een aantal solisten te arrangeren die, al dan niet samen met het koor, een aantal hoogtepunten van het concert mochten verzorgen. Hierbij viel de keus op sopraan Kim Savelsbergh en tenor Hubert Delamboye. Behalve deze twee geweldige solisten mocht natuurlijk ook onze eigen baritonsolist Paul Jedamzik niet ontbreken. Voor de begeleiding werd gerenommeerd pianist Jean Lardinois aangetrokken en daarmee was het gezelschap compleet. Voor de zomervakantie lag de focus, zeer begrijpelijk, op het WMC en de samen met het KSO uit te voeren Messe Solenelle van Gounod. Na de zomervakantie echter, stonden de repetities van KKM volledig in het teken van het komende concert in Simpelveld. Doordat er na de zomervakantie tot aan het concert slechts acht repetities beschikbaar waren om de, soms niet altijd even goed beheerste, werken onder de knie te krijgen, bleek de kwetsbaarheid van KKM St. Lambertus op dit moment. In deze periode, en ook tijdens het concert, moest KKM door ziekte en andere redenen een aantal zangers missen die normaal wel altijd acte-de-présence gaven. Hierdoor kwam het bezettingspercentage van een aantal koorpartijen op sommige momenten op een, voor KKM, te laag niveau. Dit legde natuurlijk ook extra druk bij de wel aanwezige leden die het ontbreken van hun medekoorleden moesten opvangen. Dat er, bij de wel aanwezige leden, ook nog een aantal relatieve nieuwelingen waren, deed ook geen goed aan de stabiliteit en zelfverzekerdheid van het koor. In de aanloop naar het concert was dan ook een zekere spanning merkbaar tijdens de repetities. Dit alles zorgde ervoor dat met name de generale repetitie in de Remigius kerk in Simpelveld niet prettig verliep. Een gespannen dirigent probeerde zijn mannen op scherp te zetten voor het komende concert waarbij een van de 9

10 koorpartijen die minder goed bezet was het behoorlijk te verduren kreeg. Uiteindelijk was het wel een goede generale, maar het was merkbaar dat de onvolledige koorbezetting, de druk zowel bij dirigent alsook het koor behoorlijk opvoert. Het tekent echter wel de kracht en de flexibiliteit van het koor en ook het commitment van het koor aan de dirigent, wanneer je dan ziet wat er tijdens het concert voor een geweldige prestatie is neergezet. Het concert was namelijk zeer bijzonder. In een goed gevulde Remigiuskerk in Simpelveld, voldeden alle deelnemers aan het concert aan de opdracht: het brengen van een eerbetoon aan jubilerend Zangkoor Harmonia. Het Koninklijk Kerkraads Mannenkoor St. Lambertus mocht het concert openen met, een door dirigent Wim Schepers samengesteld openingsgezang, waarbij hijzelf en bariton Paul Jedamzik de solopartijen voor hun rekening namen. Daarna kwamen wederom twee werken waarbij het koor en solist Paul Jedamzik het voortouw namen. Vervolgens werd een mix van moderne mannenkoorwerken en operastukken ten gehore gebracht waarbij een breed scala van het repertoire van KKM ten gehore kwam. Het eerste deel van het concert werd vervolgens afgesloten met het wereldberoemde La vergine degli angeli uit de opera La forza del destino van Verdi. Hierbij verzorgden Kim Savelsbergh en Paul Jedamzik de soli. Na de pauze werd het programma voortgezet met de opera I Lombardi van Verdi, waaruit het Kruisvaarders en pelgrimskoor gezongen werd. Daarna was het de beurt aan de solisten Hubert Delamboye en Kim Savelsbergh die met hun geweldige zang en met hun fantastische samenspel de toehoorders in verrukking brachten. Twee geweldige stemmen en twee prachtige persoonlijkheden die de door hun gezongen duetten net dat beetje extra gaven om het geweldig te maken! Tenslotte konden, met een werk uit de opera La Traviata, alle zangers en solisten zich nog eens van hun beste kant laten horen en werd het concert hiermee feestelijk afgesloten. Een zeer enthousiast onthaal van het publiek was hun deel! Het concert was in zeer goede aarde gevallen! Al met al mag gezegd worden dat het Koninklijk Kerkraads Mannenkoor St. Lambertus zich op dit concert van zijn beste kant heeft laten zien en horen. Ondanks een moeizame aanloop werd toch een geweldig concert op de planken gezet! Compliment! 10

11 Patroonsfeest In september vond dit jaar wederom het traditionele patroonsfeest van KKM St. Lambertus plaats. Na lange tijd, zeker 10 jaar, was het patroonsfeest weer eens op een zaterdagavond gepland in plaats van op een zondagmiddag. Of het verplaatsen van de middag naar de avond eraan heeft bijgedragen is niet duidelijk, maar dit was het gezelligste patroonsfeest in jaren. maakte om gedurende een zo lange tijd de zangkunst te blijven beoefenen. Natuurlijk werden beide jubilarissen daarop voorzien van de nodige speldjes, oorkondes en bloemen die natuurlijk bij deze feestelijke gelegenheid horen. Zoals te doen gebruikelijk werden beide jubilarissen door allen van harte gefeliciteerd. Na het eerbetoon aan de jubilarissen kwamen de feestelijkheden pas echt op gang. Dit alles werd luister bijgezet door een aantal optredens waaronder die van het Lambertus klein koor die met hun zoetgevooisde stemmen en verzorgde zang de zangerskwaliteiten van KKM weer eens onderstreepten. De jubilarissen Paul en Paul Voorafgaand aan het patroonsfeest luisteren de mannen van Lambertus altijd de Heilige Mis op in de Lambertuskerk, zo ook dit jaar. Nadat de zangers van KKM tijdens de mis hun beste beentje voorgezet hadden wachtte hen in de Wieëtsjaf een warme maaltijd. Toen zijn mannen eenmaal voldaan waren kon de voorzitter zich aan zijn officiële taken voor die avond gaan wijden. Eén van die taken is het, letterlijk en figuurlijk, in de bloemetjes zetten van eventuele jubilarissen. Tijdens het Patroonsfeest, stonden dit jaar een tweetal jubilarissen in de schijnwerpers. Beide zangers zijn spreekwoordelijke voorbeelden voor hun collegazangers door hun inzet en zangvreugde. Het gaat hierbij om de naamgenoten Paul Kranzel en Paul Jedamzik, die respectievelijk hun veertigjarig en vijfentwintigjarig jubileum vierden. Natuurlijk werden zij op deze avond, samen met hun familie, eens goed in de bloemetjes gezet. Onze eigen voorzitter Hein Dijksma haalde hen één voor één voor het voetlicht om ze separaat te fêteren. Van beiden werd uitgebreid hun verhaal, aan de hand van een fraaie presentatie, verteld. Daarna was het de beurt aan de voorzitter van de KNZV-Limburg die speciaal naar het verre Kerkrade was afgereisd om beide jubilarissen te eren. Hij roemde de spirit van beide koorleden die het voor hen mogelijk Er was echter ook een optreden van een groepje zangers onder leiding van Huub Klinkenberg die met, onder andere, een Blues Brothers medley de hele zaal aan het swingen brachten. Hierbij werden de Blues Brothers fraai ten tonele gebracht door Theo van Oppen en Huub Klinkenberg, Daarna was er ook een bijzonder mooi duet waarbij Wiel te Poel en wederom Huub Klinkenberg een mooie vertolking van Perhaps love ten gehore brachten. Dit mooie optreden werd vervolgens afgesloten door Wiel te Poel met een solo zoals hij die ook al bij zijn ballottage tijdens de afgelopen ledenvergadering ten gehore had gebracht. Het blijkt steeds maar weer dat KKM een weelde aan talent herbergt... Al met al was het een geweldig Patroonsfeest dat door velen tot in de kleine uurtjes werd gevierd! De Blues Brothers 11

12 Jubilaris. Fouten worden overal gemaakt zo ook bij KKM. Toen we tijdens het afgelopen patroonsfeest onze jubilarissen Paul Jedamzik en Paul Kranzel fêteerden, was het niemand opgevallen dat we dit jaar nog een jubilaris mochten eren. Het ging hierbij om Jan Schrijvers die dit jaar maar liefst 40 jaren binnen de vereniging actief is. Deze blunder van jewelste moest natuurlijk rechtgezet worden en daarom wordt Jan Schrijvers tijdens de kerstviering van KKM op 19 december 2009 alsnog geëerd voor zijn jubileum. Jan alsnog van harte proficiat!!! Jubilaris Jan Schrijvers mörrege hüj sjtüert mich nit, wat mörrege is, mesjiens is 't mörrege dühster en onvrundlich, mesjiens bin ich mörrege krank en kunt mich dat miensj bezeuke, wat zoe zoeër en sjneppig is. mar 't sjtüert mich nit, wat mörrege is, mesjiens zal ich mörrege al mieng knöksjkes breëke, en likg ich in d'r gieps vur twintig weëke, mar griehne kan ich ummer nog, went 't zoewied is. hüj veul ich mich, es went ich twintig wuër, gee leed, ging pieng, gee wulksjke aan de lóch, d'r gaad um mich erum, deë vruit zich óch, en wurpt zich in zieng aldersjunste kluër. bis mörrege da...d'r hergod han ich gevroag, of heë mich nog inne tied hij ónge lieët.. ich weet nit, zien ich dat verkied.. ich wil waal oeëts noa boave, mar ich han tied genóg Eva Mofers-Koenen 12

13 Activiteitenkader 19 december 2009 Kerstviering 26 december 2009 Pontificale Hoogmis St. Lambertuskerk 28 februari 2010 Concert ter ere van de commissie van Bijstand Nieuw lid. Op de algemene ledenvergadering van 19 april 2009 mochten de leden van het Koninklijk Kerkraads Mannenkoor St. Lambertus wederom een nieuw lid verwelkomen. Het ging hierbij om eerste tenor Wiel te Poel die met de traditionele applausstemming binnen de gelederen van KKM verwelkomd werd. Wiel verraste ons allemaal toen nog met een prachtig lied, waarbij het duidelijk werd dat we een goeie zanger binnen onze gelederen erbij hadden gekregen. Wiel, welkom bij KKM! Afsluiting eerste federatieve koorscholing. Wiel te Poel in actie Zoals velen van jullie wellicht weten, is onder auspiciën van de Kerkraadse federatie van zanggezelschappen een koorscholing opgezet. Deze koorscholing wordt op de muziekschool op de campus in Kerkrade verzorgd door professionele muziekdocenten. De eerste groep koorscholers bestond uit een selectie van zangers uit een drietal Kerkraadse koren. KKM was ook vertegenwoordigd door een vijftal zangers. Zij werden op professionele wijze begeleid door zangdocente Marijke Elieveld. Er werd aandacht besteed aan klank-, zang- en ademhalingstechnieken. Hoewel er voor een aantal wel wat bekende stof bij was is het altijd prettig als je eens op de foutjes wordt gewezen én je leert altijd wat bij. In juni zwaaide de eerste lichting koorscholers af waarbij de gelegenheid te baat werd genomen om docente Marijke Elieveld te bedanken voor haar inspanningen en leuke lessen. Het voortouw hierin werd genomen door René Schupp die een leuke voordracht had gemaakt. Het was een mooi einde aan een leerzame periode. René bedankt Marijke Elieveld Ondertussen is de tweede groep koorscholers van start gegaan. Wellicht zijn er voor een derde ronde ook nog geïnteresseerden te vinden. De koorscholers van de eerste lichting kunnen het in ieder geval van harte aanbevelen! 13