Officieel orgaan van Vauxhall Owners Club Holland

Transcriptie

1 GRIFFIN Officieel orgaan van Vauxhall Owners Club Holland -Mijn VIVA'tje (deel 2) -Eerste Vauxhallmeeting in Neerpelt -Vauxhall 20/60 Hurlingham Roadster -Internationale Vauxhall Meeting in Ierland e jaargang, nr. 2, juni 2015

2 Voorzitter Rob Hogervorst Jacoba van Beierenweg KT Voorhout Secretaresse Marian de Wilde Junker Voss Straße Beesten (Duitsland) secretariaat@ vauxhallclub.nl Penningmeester Reyer Gerritsen Het Sander AM Enschede penningmeester@ vauxhallclub.nl Vice voorzitter Thed de Wilde Junker Voss Straße Beesten (Duitsland) vice-voorzitter@ vauxhallclub.nl Technische com. Herman van Eekeres Radioweg NE Amsterdam techniek@vauxhallclub.nl Evenementencom. Thed de Wilde Junker Voss Straße Beesten (Duitsland) evenementen@ vauxhallclub.nl Merchandising Harry Grandjean P.C. Delweg PJ Zevenaar merchandising@ vauxhallclub.nl Colofon Griffin Griffin is het officieel orgaan van de Vauxhall Owners Club Holland. Het verschijnt vier maal per jaar en wordt toegezonden aan alle leden. Losse nummer zijn á 2,50 (excl. verzendkosten) via de redactie te verkrijgen. Vauxhall Owners Club Holland De Vauxhall Owners Club Holland (VOCH) stelt zich tot doel het in stand houden van automobielen van het merk Vauxhall in de ruimste zin van het woord. De vereniging is opgericht op 6 september 1987 en is aangesloten bij de Federatie Historische Automobiel en Motorfietsclubs (FEHAC), de Vauxhall Bedford Opel Association (VBOA) en de Contactgroep Automobiel- en Motorrijwielhistorie (CONAM) Advertenties Het plaatsen van advertenties op de website en in de Griffin is voor leden gratis. Voor de kosten van periodieke plaatsingen op de website en in de Griffin kan contact met de penningmeester worden opgenomen. Internetadres Webmaster webmaster@vauxhallclub.nl FEHAC contactpersoon Reyer Gerritsen Contributie Inschrijfgeld 10,-- Lidmaatschap 40,-- Bankrelatie ING bank tnv Vauxhall Owners Club Holland te Enschede IBAN: NL26INGB BIC: INGBNL2A Vormgeving en Redactie Reyer Gerritsen Druk Editoo Arnhem Oplage 90 stuks ISSN 1389/8558 Opzeggen lidmaatschap De opzegtermijn voor beeindiging van het lidmaatschap is minimaal 1 maand. Opzeggingen moeten uiterlijk op 30 november van het lopende jaar binnen zijn. Dit kan geschieden door een bericht te sturen aan de secretaris. Alles uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden, mits er geen commercieel doeleind aan ten grondslag ligt 2

3 Inhoudsopgave Van de redactie 3 Van de voorzitter 4 Van het secretariaat 5 Vauxhall Cresta Geschiedenis van Vauxhall (deel 6) 7 Mijn Viva'tje (deel 2) 8 Vauxhall 20/60 Hurlingham Roadster 10 Eerste Vauxhall treffen in Neerpelt (België) 13 Internationale Vauxhall Meeting Ierland van 23 tot 25 mei Met diverse Victors op pad 21 Evenementen 22 Clubartikelen 22 Foto voorpagina: De Nederlandse equipe onderweg naar de Internationale Meeting in Ierland Achterpagina: Het rallybord van de Internationale Meeting in Ierland Van de redactie Enschede, 16 juni 2015 Het wil maar geen zomer worden, met de kachel aan zit ik hier het stukje van de redactie te schrijven. Buiten is het 14 C en het regent. Dat was een aantal weken geleden wel iets beter in Ierland en in Engeland. Over het algemeen mooi weer. Dus we kunnen terug kijken op een mooie vakantie, waarbij de Cresta ons km heeft rondgereden. Wat staat er allemaal in deze Griffin. Natuurlijk een lang verhaal over de Internationale meeting in Ierland met de nodige foto's. Daarnaast het vervolgverhaal van Henri Baeken over zijn Viva'tje. En ook een mooi verhaal van dezelfde schrijver over zijn ervaringen van de eerste meeting in 2015 bij hem thuis. Eigenlijk moest ik een verhaaltje schrijven na het winnen van de eerste prijs, maar toen ik het verhaal van Henri las, kon ik dat moeilijk overtreffen. Dan een wonderlijk verhaal van Ries van Leeuwen over een totaal vergeten Vauxhall Cresta uit En op pagina 10 mooie foto's van Hendrik Jan Bakker van de Hurlingham. Dus, lijkt mij, weer alle redenen om eens een uurtje deze Griffin te lezen en ik hoop dan achter in de tuin in het zonnetje en een temperatuurtje van ongeveer 25 C. N.b. Mochten jullie foto's die in de Griffin staan willen hebben, laat het dan even weten, dan kan ik ze natuurlijk altijd aan jullie toesturen. En als jullie foto's hebben die een keer in een Griffin zouden moeten, dan kun je mij natuurlijk ook altijd wat sturen. Veel leesplezier! Reyer Gerritsen De sluitingsdatum voor kopij voor de volgende Griffin is 19 september

4 Van de voorzitter Voorhout, 14 juni 2015 Beste Vauxhallvrienden, Het jaar is al weer half om. Mooie eerste puzzelrit gereden rondom Neerpelt in België bij Henri en Erna, met mooi weer en een geweldig eindpunt. Finish bij een bierbrouwerij waar we een leuke rondleiding kregen en uiteraard eindigden met een Belgisch pintje. Daar de twijfelachtige eer van het behalen van de troostprijs wat behalve de wisselbeker ook een kist uien opleverde. Die zijn de andere dag verdwenen in de hutspot, dus komt altijd goed van pas. Daarna de voorbereidingen getroffen voor de reis naar Ierland. Frits en Agnes zouden met de PA rijden en ik met de E-type Cresta. Motortjes nieuwe olie gegeven, filters vervangen en de remmen nagekeken en afgesteld. Van de E trapte ik in het weekend ervoor nog wat remslangen kapot dus gauw maandag nieuwe besteld bij C&C, dinsdag binnen en s avonds gemonteerd zodat we woensdag weg konden. Op zich leek aanvankelijk alles goed te gaan, maar in Engeland aangekomen moet ik helaas bekennen dat Frits het niet zo heeft getroffen met de PA. Radiateurslangen gescheurd, maar die lagen gelukkig nog in de E, dankjewel Henk! Beetje bijsnijden en dan paste dat weer prima. Verder bleek de koppelingcilinder te lekken, olie bijvullen en rijden maar weer. Met Herman samen het cupje vervangen maar dat was niet afdoende. De binnenkant van de cilinder was zo ver uitgesleten dat het vervangen van het cupje alleen niet voldoende bleek. Ergens langs de noordelijke rondweg van Cork een workshop gevonden en met behulp van een accuboormachine en wat schuurpapier de binnenkant van de cilinder gepolijst en toen ging het wel weer. Cilinder is weer dicht alleen de flexibele leiding er naar toe was ook wat poreus. Gelukkig wist Bill Ryan er een te bemachtigen bij het auto museum waar we op zondag heen gingen dus ook dat weer voor elkaar gekregen. Verder genoten van de mooie landschappen en de mooie landweggetjes en helaas al weer veel te snel terug naar huis. Maandag de middagboot naar Wales en daar overnacht in Llangollen. Dinsdagavond de boot naar Hoek van Holland en woensdag weer aan het werk. Zo vliegt de tijd voorbij. Wat mij betreft heeft Bill Ryan het evenement perfect georganiseerd. Hij heeft met een beperkt budget een goed evenement in elkaar gezet en we kijken uit wat er volgend jaar gaat gebeuren. Begin juli hebben we het kampeerweekend. Henk en Karin de Vries hebben het initiatief genomen om het kampeerweekend te organiseren. Dat kwam goed uit want Thed en Marian hadden wat anders aan hun hoofd en wij waren verder nog bezig met Ierland dus hun inzet was een welkom, aangenaam initiatief waarvoor nu alvast grote dank! Ik hoop iedereen dan graag daar weer te zien. Veel leesplezier! Rob Hogervorst 4

5 Van het secretariaat Oei, ik ben weer te laat! Maar druk, druk, druk. De Internationale Vauxhall Meeting in Ierland plus nog een weekje eraan vastgeplakt om de reis iets "goedkoper" te maken. (Niet gelukt hoor.) Eenmaal thuis was het tijd voor het Schützenfest dat drie dagen duurt. Amper ontnuchterd weer weg naar een eindexamen(-feestje) van de dochter van goede vrienden. En dan verwacht Reyer ook nog dat ik creatief ben geweest! Vooruit dan maar; daar gaat ie... In de afgelopen periode hebben de heren P. Happel en W. Bouland zich aangemeld als nieuw lid. Pieter Happel is al eerder lid geweest van de Vauxhall Owners Club Holland. Hij was en is bekend als leverancier voor Vauxhall onderdelen. De heer Bouland is echt nieuw binnen onze gelederen. Hij brengt een Vauxhall Sunshine Tickford uit 1929 mee. Meneer Bouland heeft inmiddels al contact opgenomen met Ries van Leeuwen. Heel verstandig om gegevens uit te wisselen en wegwijs te worden in dit vooroorlogse wereldje. Heren, namens bestuur en leden heet ik u (opnieuw) van harte welkom met het welgemeende advies om vaak naar de evenementen te komen. U voelt zich dan binnen de kortste keren opgenomen in de club. De voorjaarsrit was weer in België en weer een groot succes. Henri en Erna hadden er veel werk van gemaakt. Dit alles werd met zonneschijn overgoten. En we weten nu ten minste ook hoe de Hollandse penoze heeft gewoond. Nou, dat was niet mis!!! Dan de Internationale Vauxhall Meeting in Ierland. Qua concept niet verkeerd. De basisprijs was echt laag gehouden en je kon entrees "bijkopen" of niet. Dus echt vrijblijvend en de te bezoeken activiteiten hadden geen hoge entreeprijs. Het duurste van de hele reis zijn de ferries. Dat hakt er behoorlijk in. Maar volgend jaar hebben we maar één overtocht nodig. Ik heb in Ierland nog wat gelobbyd om de IVM toch een vervolg te geven en aan Ian Coomber gevraagd waar in Engeland de meeting 2016 plaats zou vinden. Enigszins overdonderd vroeg hij wie dat dan zou moeten organiseren. Tja, de VBOA (Vauxhall-Bedford-Opel-Association) misschien? Ik heb hem maar een paar ideeën aan de hand gedaan en toen begon het te leven in zijn gedachten. "Zullen we naar Schotland gaan? Daar weet ik goed de weg. Oh, nee dat is te ver weg voor de Nederlanders." Ik heb hem snel uit de droom geholpen en verteld dat er een ferry van IJmuiden naar Newcastle vaart. Niet ver van Edinburg. En Schotland is gaaf om te rijden. Daarna volgde nog een voorstel om naar de muur van Hadrianus te gaan. Deze muur stamt nog uit de Romeinse tijd en er is nog veel boeiends te zien en te bezoeken. Dat is ook een goede optie. Maar... punt is dat we in 2016 Engeland - waar dan ook - op de agenda kunnen zetten. Geregeld! O ja, tijdens deze Ierlandreis heb ik Danny en Monique Schrijver uit België gevraagd of ze het kampeerweekend 2016 willen verzorgen. Ze staan hier positief tegenover. Wordt vervolgd. Ik wens u ondertussen een fijne vakantie en tot de clubverjaardag in september! Marian de Wilde 5

6 VAUXHALL CRESTA 1956 (TG-34-96) door Ries van Leeuwen Dit is een story die niet iedereen direct zal willen geloven, maar toch is het zo. Het verhaal begint zo n 20 jaar geleden. Maar eerst even dit. Zo n 4 weken geleden word ik gebeld door één van mijn zonen, Martin, en hij vraagt, Pa, hoeveel Vauxhalls heb jij eigenlijk? Mijn antwoord, 23, nou zegt hij, dan heb je er nu 1 meer. Wat is er nu gebeurd? Hij wordt gebeld door een zekere Cevaal uit Kolhorn, Noord Holland en die zegt, er staat hier nog een Vauxhall van je vader en ik wil weten wat ik er verder mee moet. Bij mij gaat gelijk een lichtje branden, potverdorie, ineens is me alles weer duidelijk. In 1995 en zover daarvoor, heeft de heer Cevaal de zwarte Vauxhall Velox van 1950 gerestaureerd, maar ik heb hem zelf wel afgebouwd, nieuwe bekleding en deurpanelen en ook het chroomwerk is door mij vernieuwd.( hij staat nu in het museum). Als hij hem hier af komt leveren, heb ik op datzelfde moment een Vauxhall Cresta, van 1956, donkerblauw met een wit dak, gekocht. De auto heeft voorschade, maar is redelijk hard, loopt goed, bekleding goed, dus verder niks mis mee. Aan de heer Cevaal gevraagd of hij deze misschien ook wil afmaken en dat wil hij wel, maar hij heeft het eerst nog druk met allerlei andere dingen, maar neemt hem wel mee. Een maand later ga ik er langs, (toch een uur rijden hiervandaan) en ik doe hem een aanbetaling van gulden. Hij kan eraan beginnen. Wat er daarna gebeurt, is eigenlijk moeilijk te beschrijven, maar ik ga het toch proberen. Ik ben erg druk met mijn werk, want als je veel uitgeeft moet je ook veel verdienen, dus hard werken. Het bouwen van een gedeelte bij het museum, het gele autootje gehaald in Engeland, andere zaken, zoals het verkopen van ons bedrijf. Mijn compagnon-broer, ernstig ziek, dus allemaal dingen waardoor de Vauxhall in Kolhorn in de vergetelheid geraakt. Door het telefoontje van Martin is alles weer boven komen drijven en neem ik contact op met de heer Cevaal. We maken een afspraak en afgelopen vrijdag zijn Geiske en ik bij hem geweest. Het is een hartelijk weerzien en hij heeft de auto al strak gemaakt. We hebben foto s gemaakt, waarvan ik er enkele bijsluit en hij beloofd de auto er pico bello bij te zetten, en eind 2015 zal hij klaar zijn. Er zal dan ruimte gemaakt moeten worden in het museum, dus zal de Firenza eruit moeten. Dat is de jongste en daarna staan er 3 op een rij, De Wyvern, Velox en Cresta, en dat is zeker weer iets om trots op te zijn. Tot zover deze story en ik houd jullie op de hoogte van het vervolg. 6

7 7

8 Mijn VIVA'tje (deel 2) door Henrie Baeken Toen ik zelf tegen de 18 jaar aan ging werd het tijd voor mijn rijbewijs te halen. In die tijd moest je een volle week elke avond theorie lessen volgen met dan een theorie examen. Als ik in theorie examens slaagde en dat was ik, kon ik verder met de praktijk lessen. De eerste twee uur praktijk lessen waren op een plein om een auto te leren kennen. Vertrekken met de auto, koppelen, remmen en stoppen. Alle handelingen en als dat lukte mocht ik de weg op. Na vijf lessen van 2 uur op de weg was ik geslaagd en kon ik mijn rijbewijs afhalen op de gemeente. Mijn rijbewijs kosten mij toen 125. In die tijd was het nog een heel stuk rustiger op de weg. Als beginneling chauffeur was het heel goed te doen. Het mooiste was dat de auto waar ik in leerde rijden een VAUXHALL VIVA was. Een Vauxhall van Rijschool Hendriks in Overpelt. Die had een wagenpark van 15 stuks en allen - Vauxhalls. ik was meteen verliefd op de VIVA. 14 dagen nadat ik 18 werd had ik mijn rijbewijs. Nog voor dat ik mijn rijbewijs had kocht ik mijn eerste autootje. Een Mini Cooper precies de zelfde zoals deze foto. Maar dan een knalgele Een wagen van een buurman. Dat wagentje was op de draad versleten. Maar door dit Coopertje kon ik ervaring op doen met rijden.3 maanden heb ik met dat Coopertje gereden. Dat was geen doen, versleten tot op de draad en als ik door een plas water reed was het van ppffffffffffffff en dan was het gedaan met de pret. Dan moest ik de Delco, het ontstekingssysteem los maken. Die moest ik dan laten drogen en kon na een uurtje weer rijden. Geen enkele garagist kan dat euvel verhelpen. Dat was ik in de kortste tijd ko.beu. Maar wat dan!! Zoeken naar een andere wagen was toen geen makkie. Toen was er zeker niet dat aanbod van 2de hands wagens zoals nu. De wagen die ik naar mijn ziens wilde, kon ik niet betalen en die ik betalen kon waren in mijn ogen versleten. Zoals ik al eerder schreef was mijn vader toen een Vauxhall rijder. Hij reed toen met een VX4/90 maar dat kon ik zeker niet betalen. Hij overtuigde mij toch eens mee te gaan naar Garage Gielkens in Molenbeersel. Dus pa en ik, wij op een mooie zomeravond gaan kijken. En toen gebeurde het ondenkelijke daar stond mijn 2de hands droomauto MIJN VIVAtje.Te duur verdorie!!!!!! De wagen zou BFr moeten kosten ( 1.125). Toen behoorlijk veel geld. Dat was ook net iets te veel voor mij en lenen voor mijn auto mocht ik van thuis niet. Mijn vader begon met de garagist te onderhandelen en uiteindelijk deed hij er 5000 BFr ( 125) van de prijs af BFr. ( 1.000) Dat was de uiteindelijke prijs voor de VIVA wat die kosten moest en dat was als 18 jarige toch een heel bedrag voor mij. Dat was net iets meer dan ik kon betalen met mijn spaarcenten. Mijn pa heeft toen 5000 BFr als voorschot betaald. Ik mocht dus zorgen dat de overige BFr er waren bij levering van de VIVA. Twee dagen later leverde Garage Gielkens mijn VIVAtje. Het was wachten zoals een kind dat naar Sinterklaas uitkijkt. Het duurde veel 8

9 te lang. Maar daar was ie dan. Ik was door het dolle heen toen ze de wagen leverde zo een mooie auto, dat had ik nu echt niet verwacht. Alle papierwerk werd in orde gebracht en ik kon rijden. Die geleende 5000 BFr heb ik ook netjes moeten afbetalen aan mijn pa maar die had er zin in dat ik, zijn zoon met een VAUXHALL VIVAtje reed. Dit was mijn eerste aankoop van een VAUXHALL VIVA. Wekelijks poetste ik dat VIVAtje en blonk dus als een spiegel. Zo fier als een gieter reed ik in Neerpelt rond met mijn VIVAtje. Vele van mijn vrienden lieten het wel niet zien maar ik voelde een tikkeltje jaloersheid. Ze wilden allen in het weekend met mij mee om op stap gaan. Van dancing naar dancing rijden. Dat was ook al wat. Zo een sportief bakske had toen ook wel iets. Vooral die lampen, dat was toen HET van HET. Ik was eigenlijk ook een van de eerste in mijn vriendenkring die een auto bezat. 4 jaar heb ik met dat VIVAtje gereden. Heel veel rond de deur en verder. Naar de Ardennen, de zee, overal reed ik met het VIVAtje naar toe. Ik ben er zelfs mee op huwelijksreis geweest. Helemaal naar Oostenrijk gereden en terug, een hele belevenis. Uiteindelijk kocht mijn broer de VIVA over. Maar die maakte het VIVAtje na enkele weken korter. Met als gevolg schroot. Heel veel plezier heb ik met het wagentje gehad en denk er nog dikwijls aan terug. Zo dikwijls dat. (Einde deel 2, deel 3 volgt in Griffin nr ) 9

10 Vauxhall 20/60 Hurlingham Roadster Van de Vauxhall 20/60 Hurlingham Roadster werden in de periode 1929 tot en met 1931 zo'n 48 exemplaren gebouwd. Er werd mee geadverteerd als tweezitter, maar in feite bood de auto plaats aan drie personen. De derde kan plaats nemen in de dickey achter op de auto. Heel apart is dat deze passagier door een "eigen" ruit in V-vorm uit de wind werd gehouden. Het chassis van de 20/60 werd voor de Hurlingham Roadster aangepast. Zo had hij bijvoorbeeld een hogere achteras ratio. De carrosserie was gemaakt van aluminium plaatdelen die waren bevestigd op een houten frame. De motorkap en de spatborden waren van staal. Vanwege het lage gewicht hadden de half elliptische bladveren één blad minder. De prijs was in die tijd 650 Engelse ponden. 10

11 Technische gegevens Vauxhall 20/60 Hurlingham Roadster Motor 6 cilinder lijnmotor cc Boring x slag 75 x 110 mm Compressieverhouding 5.1 : 1 Lengte x breedte 422 x 168 cm Wielbasis 312 cm Productieaantal 48 Foto's Hendrik Jan Bakker 11

12 Advertentie uit The Autocar van 3 maart 1950 voor velgringen voor het L-type Vauxhall 12

13 Ons eerste Vauxhall treffen bij ons thuis in Neerpelt. (B) op 12 april 2015 Na de aankoop van ons VIVA-tje hadden Erna en ik besloten om ook kennis te maken met de VOCH. Onze eerste uitstap naar de club was in Zoersel bij Danny en Monique. We zijn hartelijk ontvangen en hebben heel de dag mee genoten van de rondrit en het bezoek aan het radio museum. We hebben ons meteen bij de club aangesloten want onze eerste ervaring met de club was reuze, fijne mensen, prachtige sfeer, mooie wagens.. We kregen daar om een of andere reden een prachtige beker in onze handen gestopt. Dat was voor ons een hele eer maar er was wel een voorwaarde aan verbonden.. We moesten van Marian een bijeenkomst en een rondrit doen... en wij trapte daar met onze grote voetjes in toch leuk hè. Onderweg naar huis waren Erna en ik over onze eerste VOCH ervaring en onze opdracht aan het babbelen. Geen van ons tweetjes had enige ervaring om zoiets te organiseren. Maar wat we niet kennen kunnen we leren zeggen we maar. En we hadden een jaar om het voor te bereiden. Ergens in januari zijn we met ideeën een programma gaan samen stellen. Zo een beetje van alles en nog wat bekeken en besproken. Via Google maps hadden we een route uitgepland. Die hebben we dan ook gereden en verder uit gestippeld zodat die niet te lang of te kort zou zijn. Ook zouden we bij de rit een vragenlijst gaan toevoegen. Zo groeide ook het idee om klanten van onze kapsalon mee te laten genieten van onze meeting. Zo hadden we na enkele avonden samen aan tafel gezeten te hebben ons programma in grote lijnen klaar. 12 april naderde. Ons progamma was klaar, de hulp van buiten uit hadden we op de rit. Nu was het afwachten hoeveel inschrijvingen er zouden volgen want voor vele was Neerpelt een heel eind weg van huis. De lijst groeide stevig aan waardoor we een goede plaatsing van de wagens op onze parking moesten voorzien. En dan was het 12 april. De weergoden waren ons helemaal goed gezind. De zon straalde in volle glorie. Mooier weer kon het niet zijn. Tegen de klok van 10.30u kwamen de eerste wagens aan. Mijn broers André en Guido, de parkingwachters hebben alle wagens perfect op hun plaats gebracht. Ook verschillende klanten zijn met hun oldtimer naar onze Vauxhall meeting gekomen en stonden her en der in de straat geparkeerd. Zowel een Porsche, een Mercedes, een Triumph, een oude Peugeot en nog enkele anderen Ook de Lé Baroudeur, de Citroen Café wagen paste helemaal in het plaatje. Het was heel mooi om alles bij elkaar te zien. Maar voor ons waren de Vauxhalls het belangrijkste. Vooral ons blinkend VIVA-tje tussen al die mooie Vauxhalls was voor ons de max. De kers op de taart was wel dat Ries met één van zijn meest prachtigste Vauxhalls, de Richmond naar Neerpelt kwam. Dat deed onze harten allemaal sneller kloppen. Dat wij zoiets op onze parking mochten hebben was.. daar zijn geen woorden voor.op onze parking heeft zowat iedereen zijn ogen uit het hoofd gekeken. Achter op ons terras was het heel gezellig. Allemaal heel kort bij elkaar werd daar genoten van de koffie, thee of het fris samen met de broodjes. Mijn schoonzusjes Brigitte en Marie- Jose hebben dat allemaal verzorgd tot in de puntjes. Om 13.30u was het zowat tijd om onze rondrit aan te kondigen. Dat is vooraf gegaan 13

14 met het rondgaan van de bokaal met de vervangen onderdeeltjes van mijn VIVA-tje. Ieder moest raden hoeveel stuks er in de bokaal zaten om het later als schiftingsvraag in te vullen op hun vraagjes blad van de rondrit. De getallen die geraden werden waren echt wel heel uit een lopend. Dat ging van 45 tot 280 stukjes. Een iemand rade het aantal heel juist en heeft later op zijn blad door het aanraden van iemand anders een hoger getal in gevuld. Het was even leuk om te doen Erna deed een woordje uitleg over de rondrit zodat iedereen vertrekken kon. één voor één vertrokken de Vauxhall vrienden voor hun rondrit. De reacties achteraf van mensen uit onze omgeving waren heel leuk om te horen. Velen hadden de Vauxhalls zien rijden. De vragen in onze lijst waren niet al te moeilijk gemaakt maar toch komen we er even op terug. Vraag 1 was wie in die villa gewoond had, dat was voor iedereen wel gemakkelijk. Vraag 2 was welk visueel onderdeel je kon vinden onder de brug. Daar was in een grote graffiti tekening het logo van VIVA in gespoten. Weinigen hebben dat gezien Vraag 3 het militair kerkhof. Hoeveel Engelse soldaten zouden daar begraven zijn? Het antwoord was geen enkele. Het was een Pools kerkhof. Maar we hebben wel vernomen dat onze deelnemers op het kerkhof grondig aan het zoeken geweest zijn. Vraag 4, 5 en 6 waren gemakkelijk. Die had ook iedereen juist. Vraag 7 op de markt in Peer.1ste vraag had bijna iedereen juist. Maar de 2de vraag over de parking bonnetjes heeft velen doen struikelen. Het oudste had iedereen. Maar het meest recentste bijna niemand. Er waren er drie van de zelfde dag. Daar moest ook het uur van vermeld worden. Dit laatste hadden velen over het hoofd gezien. Vraag 8 had ook ieder juist. Op de schiftingsvraag waren de getallen heel erg uiteenlopend over de juiste inhoud er van. Het waren er precies 174. Na de rondrit hadden we een begeleid bezoek aan Brouwerij Martens in Bocholt gedaan. Wie er bij was zal het wel bevestigen dat het museum super interessant was om te bezoeken. Wij zelf, Erna en ik hadden er geen idee van dat er zo een mooi brouwerij museum in onze eigen streek ligt. We hebben daar een zeer boeiende en humoristische rondleiding gehad. Na heel veel wijzer geworden te zijn over bier hadden we de afsluiting met prijsuitreiking in de zaal van het museum. Daar werd gezellig samen geklets over de dag terwijl Erna en ik de rondritquiz aan het uitwerken waren. Eenmaal dat gedaan kon de prijsuitreiking beginnen. De 3de prijs. Iets voor de auto, een fles shampoo was voor Trix en Wil. De 2de prijs. Iets en nog iets voor de auto, een fles shampoo, cocpitspray was voor Manuela, Ronny en Sam. De 1ste prijs, iets, nog iets en nog iets voor de auto, een fles shampoo, cocpitspray en banden spray was voor Reyer en Hanny. Maar dan was er nog de hoofd troost prijs. Dat was voor degene die de minste vragen goed had. De beker en het weekendje Wenen was voor Rob en Loes en de kinderen. We weten wel zeker dat zij daaraan een prachtig weekend wenen aan gehad hebben. Dan was er de afsluiting van onze eerste Vauxhall meeting rondrit. In ons gevoel was het een zeer geslaagde dag. Een 2de geslaagde Vauxhall meeting van VOCH in België. In het vervolg zou er bij VOCH ook een B mogen bijstaan. Dat zou leuk zijn. Voor ons was het een super mooie ervaring en dag en hopen op nog meer van deze dagen te beleven bij de VOCH + B club. Erna en Henri 14

15 Lé Baroudeur, lekker koffie De mooie Richmond van Ries van Leeuwen Henri's VIVA'tje Hoe vertel ik het ze? Tweede prijs Hoeveel onderdelen zitten er in het potje? Weekendje wenen?! Een weekendje "wenen" voor Rob, Loes, Rick en Roos! Lekker Bier! 15

16 Internationale Meeting in Ierland van 23 tot 25 mei 2015 Natuurlijk waren we al lang met de voorbereidingen bezig voor de IVM (Internationale Vauxhall Meeting). En bijna alle zaken gingen goed in de voorbereiding. Thed en Marian hadden de overtochten geregeld. Het routeboek was klaar (Complimentjes Rob!), de fleecevesten waren besteld, Hanny en Loes hadden de cadeaus geregeld en iedereen stond te popelen om mee te gaan. En dan toch op het laatst een vervelend bericht dat Geiske en Ries niet mee konden. Dat was balen! Ries was ziek geworden en ze wisten nog niet wat het was. (Inmiddels is hij weer aan de beterende hand en gaat hij de niet gemaakte reis naar Ierland goedmaken met een bezoekje aan Engeland). Woensdagavond 20 mei was iedereen ruimschoots op tijd in Hoek van Holland om met de veerboot van de Stena Line in te schepen richting Harwich. Ynze, Mattie, Adri en Mary waren er niet bij, want die zouden per vliegtuig naar Ierland vertrekken. Toen eenieder zijn hut gevonden had was er een gezellig samenzijn in de stiltebar van het schip. Nou die stilte kun je met een groep uitgelaten Vauxhallisten wel vergeten. Maar gelukkig stoorde niemand zich daaraan. Rob beklom het meubilair en gaf uitleg over de dag van morgen waar we in één dag van Harwich naar Holyhead in Wales moesten. Toch een rit van ongeveer 550 km met zeven auto s dwars over het eiland. Greenjacks in Harwich Rob legt het routeboek uit tijdens de reis van HvH naar Harwich Zo lukt het wel! Na een goede nachtrust kwamen we de volgende morgen aan in een zonnig Harwich en nadat we een regroup hadden gehad bij het eerste beste tankstation konden we vertrekken richting Holyhead. Voor sommigen was het eerst nogal wennen op die Britse wegen: Veel rotondes, weinig verkeerslichten en natuurlijk links rijden. Daarbij moest je ook nog het routeboek in de gaten houden, wat een aantal wel maar ook een aantal niet goed in de smiezen hadden. Ik reed voorop en Rob reed achteraan. Toch wel vermoeiend om alsmaar op te letten of ze er alle zes nog achter zaten. Soms ging dat mis, maar middels telefonisch contact lukte het steeds weer, de groep bijeen te krijgen. Onderweg nog even gestopt bij Rob s Oom Aad, wat voor een aantal van ons de memorabele rit van 2003 weer naar boven bracht. Hier hadden we namelijk verzameld om de 1000 Mile Trial ivm 100 jaar Vauxhall te rijden. Gauw verder naar Coventry waar we bij een zakenrelatie van Rob een bezichtiging kregen door het bedrijf en werden getrakteerd op koffie met koekjes. Van één van de medewerkers kregen we een goede tip. Anders dan in het routeboek adviseerde hij om de tolweg via de noordkant van Birmingham te nemen. Dit bleek een goed advies want voor een paar Pond waren we reuzensnel om deze grote stad, zonder enige file. We lagen dus weer goed op schema. Nadat we Oswestry hadden gepasseerd kwamen we in Cymru (oftewel Wales). Vanaf nu staat alles in twee 16

17 talen op de verkeersborden. Eerst het Cymraeg en daarna het Engels. Je snapt niet hoe die mensen dat uit kunnen speken. Door het mooie plaatsje Llangollen (Llan betekent overigens kerk en spreek je uit als glen) moesten we klimmen (tot wel 25%) om de Horseshoe pas te nemen. Henk Loeve verwoordde het zo mooi met Holletje op, Holletje af. En dan nog het laatste stuk naar Holyhead. In Holyhead zocht ieder zijn B&B op en om acht uur aan tafel in het door Marian gereserveerde mooie bistrootje aan de haven. De verjaardag van Marianne van Werkhoven werd hier natuurlijk nogmaals uitbundig gevierd. En alweer na een goede nachtrust, de volgende morgen op tijd bij de veerboot naar Ierland zijn. Dit was geen groot probleem. De haven ligt midden in Holyhead, dus in de buurt van de B&B s. Na een rustige overtocht kwamen we in de hoofdstad van Ierland, Dublin aan. Nu proberen het routeboek te volgen, maar dat ging niet helemaal goed. Voordat we (Rob, Danny, Frits, Harry en ik) er erg in hadden zaten we in de tunnel de stad uit. Echter de verkeerde kant op. Dan maar weer terug, maar dat leverde in het centrum van Dublin nogal problemen op en een verkeersongeluk op de weg lang de Liffey maakte de chaos compleet. Zeker een uur vertraging. Maar uiteindelijk toch weer alles compleet en op weg naar Cork aan de zuidkust van Ierland. We reden nog door Athy de plaats waar ons hotel in 2010 stond tijdens de vorige IVM in Ierland. In Kilkenny zouden we nog het kasteel bezoeken. Maar gebrek aan parkeerplaatsen noopte ons ertoe toch maar verder te reizen. Ruim op tijd voor het diner arriveerden we in Mallow bij het Hibernian Hotel. We zochten onze mooie kamers op. Na een leuke maar enerverende tocht konden we na het diner onze dorst nog eens lessen in de mooie hotelbar, waarna we voldaan onze kamer opzochten om lekker uit te rusten. Geschreven door een Holyheader! Vier typen Cresta op één rij in Coventry Our ladies op de ferry Bill Ryan had voor ons een mooi programma in elkaar gezet met weinig plichtplegingen. Eigenlijk kon je gaan en staan waar je wilde, maar om toch enige orde in de zaken te scheppen. Was het wel de bedoeling dat we op zaterdagmorgen gezamenlijk om klokslag half tien zouden vertrekken. Bill had politiebegeleiding geregeld om ons uit Mallow te lootsen. Natuurlijk reed hij voorop in zijn Victor FD politieauto. De rit ging lang mooie wegen naar het prachtige plaatsje Cobh (spreek uit Koof). Je kon hier een boottocht maken of met een treintje de stad verkennen. Of gewoon op eigen gelegenheid de stad verkennen. Dat hebben Hanny en ik gedaan. Een aantal hebben een boottocht gemaakt, maar dat was, wat ik gehoord heb, eigenlijk wel een tegenvaller. In ieder geval vertrokken we om twee uur weer vanuit Cobh. Bill was hierin nogal precies. Waardoor er een aantal 17

18 Vauxhall voor het Hibernian Pauze op de Horseshoe pas in Wales Op weg naar Cobh mensen niet direct op de groep aan konden sluiten. Via een mooie veerpont en door smalle straatjes kwamen we aan bij Fort Camden Meagher. Een oud verdedigingsfort wat tegenwoordig door een grote groep vrijwilligers wordt gerenoveerd. Voor de speciale gelegenheid dat wij van de IVM aanwezig waren, werden de deuren al voor ons geopend. (De officiele opening zou pas later plaats vinden) De vrijwilligers konden enthousiast vertellen over het fort en hebben ons de mooiste delen laten zien. De terugreis verliep voorspoedig. En iedereen was wel te vinden voor een diner en een afzakkertje in de pub. Zondagmorgen weer om half tien vertrekken richting het Kilgarvan Motor Museum. Verscholen in de bossen vonden we daar een museum met veel auto s in diverse stadia. Van een autokerkhof met vele wrakken tot een mooie Armstrong Siddeley. Op de parkeerplaats waren echter vele mooie auto s te zien. Hier stonden namelijk alle Vauxhalls die mee reden in de IVM. Een prachtig gezicht. Na dit bezoek (wat Marian nog mooie onderzetters opleverde en Karin nog mooie tuintijdschriften) vertrokken we richting het Killarney National Park. Daar zie je Ierland pas zoals je het op plaatjes ziet. Wat een pracht en ongerepte natuur. Schitterende vergezichten en mooie meren en watervallen. De route voerde een deel door de zo beroemde Ring of Kerry. Te kort om alles te bekijken. We moeten er zeker nog weer eens naar terug. s Avonds werd er weer een goed diner gepresenteerd en voor het entertainment had Bill een lokale volksdansgroep ingehuurd. Ze lieten zien hoe hier in het zuiden van Ierland op de traditionele muziek gedanst werd. Ook werden we uitgenodigd om mee te doen, en dat lieten een aantal dames uit ons Nederlandse gezelschap zich geen twee keer zeggen. O.a. Ans, Monique en Hanny lieten zich verleiden om mee te dansen. Monique maakte nog even een onplezierige kennismaking met de parketvloer in de zaal, maar na goede behandeling kon iedereen weer opgelucht ademhalen. Danny bleef uitermate rustig tij- Cobh Autokerkhof Kilgarvan Moois in Kilgarvan 18

19 dens dit voorval. Inmiddels had een bandje zich opgesteld en begon mooie muziek ten gehore te brengen, waarop natuurlijk gedanst mocht worden. Waarbij Hanny en ondergetekende de dans opende, waarna er snel een drukte van belang op de dansvloer ontstond. Vooral Ans liet zich van de lenige kant zien en ging helemaal uit haar dak. Na de nodige plichtplegingen door de deelnemers richting Bill hebben Rob, Marian en ik nog een paar mooie cadeaus aan Bill overhandigd. Ook Ian dankte Bill namens de VBOA voor deze mooie meeting. Bills police car Op de veerpont bij Cobh Mooie Vauxhalls bij het Kilgarvan museum Bill the singer Ring of Kerry, prachtig uitzicht over de meren en bergen in het zuiden van Ierland Vauxhalls in Kenmare Wachten bij de waterval De terugreizigers op 25 mei in Ierland 19

20 Klap op de vuurpijl voor mij van deze avond was nog wel het optreden van Bill zelf als zanger. Als het aan het enthousiasme van deze man lag kwam er elk jaar een IVM in Ierland. De volgende morgen namen we al weer afscheid van onze oude en nieuwe Vauxhall vrienden uit de landen waar ooit Vauxhall werd geassembleerd cq verkocht. Rob, Loes, Frits, Agnes, Danny en Monique reisden met ons mee naar de veerboot in Dublin. De rest bleef nog een weekje in Mallow. Nadat we een snelle terugreis van Dublin naar Holyhead hadden gemaakt. De terugtocht werd namelijk met een snellere boot gemaakt dan de heenweg, moesten we helaas afscheid nemen van de medereizigers. Waarna wij op eigen houtje nog een week in de James Herriot county of Yorkshire hebben vertoeft. Reyer Gerritsen p.s. Natuurlijk had ik in dit verhaal ook nog kunnen vertellen over slippende koppelingsplaten, lekkende koppelingcilinders, haperende remmen, haperende starter, lekke waterslangen en spuitende koelers, maar dat zou afbreuk doen aan de tekst die bijna al onze Vauxhalls op de achterruit hebben staan: It s not just a car, It s a VAUXHALL! Vertrek vanuit Hoek van Holland met een mooie zonsondergang Vauxhall E-type 30/98. Dit model Vauxhall werd geproduceerd van 1919 tm 1922 Hij had een 4,5 liter 4 cilinder lijn motor met een vermogen van 98 pk. De topsnelheid was 137 km per uur. Over de snelheid van 0 naar 100 km per uur deed hij 17 seconden! Benzineverbruik 1 op 7.Totaal zijn er 274 van gebouwd. 20

21 Met diverse Victors op pad Een pagina uit het scrapbook van Frans Vrijaldenhoven. 21

22 Evenementen tot 5 juli Kampeerweekend in Zuidlaarderveen 6 september Barbecuerit in de omgeving van Zevenaar en Goch (Duitsland) 24 oktober Dag en nacht rit met diner in Noord-Holland 21 november Technische dag in Zevenaar Overige evenementen en 13 juli VBOA National Rally Billing Aquadrome Northampton (GB) Clubartikelen Mocht u belangstelling hebben voor één of meer van onderstaande artikelen, neem dan contact op met Harry Grandjean tfn Alle prijzen zijn exclusief verzendkosten. Indien op voorraad dan zijn de clubartikelen ook verkrijgbaar op de clubevenementen. VOCH T-shirt 11,-- Baseball cap 12,50 VOCH senseo mok 4,-- Vauxhall badge 7,50 Sleutelhanger 100 jaar Vauxhall 8,-- Vauxhall sleutelhanger 6,-- Badge 100 jaar Vauxhall 5,-- Vauxhall paraplu 15,-- Autoruit sticker 2,-- Vauxhall stropdas 10,-- Reversspeldje 5,-- Vauxhall heritage badge 10,-- Cresta modelauto 20,-- Vauxhall pen 6,50 25 jaar VOCH lamp 12,50 Dit zijn slechts de standaard artikelen uit het assortiment. Op de clubevenementen zijn ook vaak andere Vauxhall memorabilia te koop, afhankelijk van de op dat moment verkrijgbare artikelen. Een mooie Hurlingham 20/60 tijdens de Internationale Vauxhall Meeting 2012 in Nederland. 22

23 23

24 Indien onbestelbaar retour: t Sander 50, 7522 AM Enschede 24