Thema: Visioen van de hoop

Transcriptie

1 Liturgie voor de ochtenddienst op zondag 11 juni. Aanvang: uur, in de Hervormde Kerk te Den Ham Thema: Visioen van de hoop Voorganger: Ouderling van dienst: Organist: Ds. H.M. Klaassen Hans Nijland Bram Jaspers Orgelspel Afkondigingen Zingen: lied In de veelheid van geluiden in het stormen van de tijd, zoeken wij het zachte suizen van het woord, dat ons verblijdt. 2. En van overal gekomen, drinkend uit de ene bron, bidden wij om nieuwe dromen, richten wij ons naar de zon. 3. Want wij mensen op de aarde raken van het duister moe. Als uw hart ons niet bewaarde sliepen wij ten dode toe. 4. Laat uw dauw van vrede dalen in de voren van de tijd. Vat ons samen in de stralen van uw goedertierenheid. 5. Die ons naam voor naam wilt noemen, al uw liefde ons besteedt, zingend zullen wij U roemen en dit huis zingt met ons mee!

2 Onze hulp en groet Zingen: psalm 14: 1, 2 & 3 1. De dwaas zegt in zijn hart: 'Er is geen God', en ieder doet wat goed is in zijn ogen. 't Gebinte van het leven wordt bewogen, de zonde woekert, ieder drijft de spot met Gods gebod. 2. De Heer ziet uit de hemel, of nog één de wijsheid heeft om naar zijn woord te horen, of één Hem zoekt. Geen mens wil zich aan Hem storen. Geen mens die goed doet in de wereld, neen, God vindt er geen. 3. Is er op aarde geen spoor van inzicht meer bij hen die in het kwaad behagen vinden, hen die mijn volk als was het brood verslinden? Zij roepen God niet aan, zij roven d' eer van God de Heer. Tien geboden van God ons gegeven Zingen: psalm 14: 4, 5 4. Zie hoe de schrik hen eensklaps overmant: God treedt in 't krijt voor hen die naar Hem vragen, Hij maakt te schande wie zijn volk belagen; het blijft verdrukt, bedreigd van alle kant, maar in Gods hand. 5. Breng, Here, breng een keer in 't aards bestel, kom toch van Sion uit uw volk bevrijden. Wend, Heer, ons lot, stel paal en perk aan 't lijden, dan brengt U vrolijk lof met zang en spel heel Israël. Gebed om de opening de leiding door de Heilige Geest Kindernevendienst Schriftlezing: Ezechiël 37:1-14 (HSV) 1 De hand van de HEERE was op mij, en de HEERE bracht mij in de geest naar buiten en zette mij neer, midden in een vallei. Die lag vol beenderen. 2 Hij deed mij er aan alle kanten omheen gaan. En zie, er lagen er zeer veel op de grond van de vallei, en zie, ze waren zeer dor. 3 Hij zei tegen mij: Mensenkind, zullen deze beenderen tot leven komen? En ik zei: Heere HEERE, Ú weet het! 4 Toen zei Hij tegen mij: Profeteer tegen deze beenderen en zeg tegen hen: Dorre beenderen, hoor het woord van de HEERE. 5 Zo zegt de Heere HEERE tegen deze beenderen: Zie, Ik ga geest in u brengen en u zult tot leven komen. 6 Ik zal pezen op u leggen, vlees op u doen komen, een huid over u heen trekken, en geest in u geven, zodat u tot leven komt. Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben. 7 Toen profeteerde ik zoals mij geboden was, en er ontstond een geluid zodra ik profeteerde, en zie, een gedruis! De beenderen kwamen bij elkaar, elk been bij het bijbehorende been. 8 En ik zag, en zie, er kwamen pezen op, er kwam vlees op en Hij trok er een huid overheen, maar er was geen geest in hen. 9 Hij zei tegen mij:

3 Profeteer tegen de geest, profeteer, mensenkind! Zeg tegen de geest: Zo zegt de Heere HEERE: Geest, kom uit de vier windstreken en blaas in deze gedoden, zodat zij tot leven komen. 10 Ik profeteerde zoals Hij mij geboden had. Toen kwam de geest in hen en zij kwamen tot leven. Zij gingen op hun voeten staan, een zeer, zeer groot leger. 11 Toen zei Hij tegen mij: Mensenkind, deze beenderen zijn heel het huis van Israël. Zie, ze zeggen: Onze beenderen zijn verdord en onze hoop is vergaan, wij zijn afgesneden! 12 Profeteer daarom, en zeg tegen hen: Zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zal uw graven openen en Ik zal u uit uw graven doen oprijzen, Mijn volk, en Ik zal u brengen in het land van Israël. 13 Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben, als Ik uw graven open en als Ik u uit uw graven doe oprijzen, Mijn volk. 14 Ik zal Mijn Geest in u geven, u zult tot leven komen en Ik zal u in uw land zetten. Dan zult u weten dat Ík, de HEERE, dit gesproken en gedaan heb, spreekt de HEERE. Zingen: Psalm 77:1, 2 1. Roepend om gehoor te vinden, om bij God gehoor te vinden, roep en smeek ik onverpoosd, maar mijn ziel blijft ongetroost. Nu de druk mij overmande, hef ik tot de Heer mijn handen, maar t gedenken is mij pijn, nu ik zonder God moet zijn. 2. s Nachts doet Gij mijn ogen staren. Denkend aan het spel der snaren, aan de dagen van weleer, vindt mijn hart geen woorden meer. En ik vraag aan mijn gedachten: Laat de Heer voor immer smachten? Neemt Hij hen die smekend staan niet meer in genade aan? Lezen vragen: Opdat wij tot onze troost het avondmaal des Heren mogen vieren, zijn twee dingen nodig: - In de eerste plaats dat wij ons vooraf op de juiste wijze beproeven. Dus met aandacht zien naar ons leven in het licht van de Heilige Schrift - In de tweede plaats dat wij het avondmaal gebruiken met het doel waartoe Jezus Christus het heeft bevolen en ingesteld: namelijk tot zijn gedachtenis. Wat houdt deze beproeving van onszelf, dit met aandacht zien naar je leven, in: 1e Een ieder overdenkt bij zichzelf zijn zonden en vervloeking ( dat is het leven zonder God en met zijn oordeel) opdat hij zichzelf mis haagt in dat leven buiten God en zich voor God verootmoedigt omdat de toorn van God tegen de zonde zo groot is dat Hij- eerder dan dat Hij die ongestraft kon laten- de straf aan Zijn geliefde Zoon Jezus Christus heeft voltrokken. 2e Onderzoekt een ieder zijn hart of hij de vaste en zekere belofte van God gelooft dat hem al zijn zonden alleen vanwege het lijden en sterven van Jezus Christus vergeven zijn en dat de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigendom is toegerekend en geschonken. En dit zo volkomen alsof hijzelf, in eigen persoon, voor al zijn zonden heeft betaald en alle gerechtigheid volbracht 3e Onderzoekt een ieder zijn geweten of hij ook gezind is voortaan met zijn hele leven waarachtige dankbaarheid aan God vorm te geven en voor Gods aangezicht oprecht te wandelen. En eveneens of

4 hij terwijl hij van harte en zonder schijn alle vijandschap, haat en afgunst van zich aflegt, een ernstig voornemen heeft in het vervolg in waarachtige liefde en eensgezindheid met zijn naaste te leven. Zingen: psalm 77: 3, 4 3. Zou de Heer zijn volk verstoten? Heeft de toorn zijn hart gesloten? Is zijn gunst voorgoed voorbij? Blijft niet wat Hij eenmaal zei? Kan God zijn gena vergeten? Heb ik steeds vergeefs geweten, dat des Allerhoogsten kracht stand houdt tot het laatst geslacht? 4. God, op wat Gij eens verrichtte, wil ik mijn betrouwen stichten. Wat Gij eens gedaan hebt is steeds in mijn gedachtenis. Heel de wereld zag uw sterkte, zag de wonderen die Gij werkte, toen Gij, groot in heiligheid, Jakobs volk hebt uitgeleid. Verkondiging Zingen: gezang 127: 2, 3, 4 2. Vat moed, bedroefde harten, de Koning nadert al. Vergeet uw angst en smarten, daar Hij u helpen zal. Er is weer nieuwe hoop: Hij noemt u zijn beminden, in t woord laat Hij zich vinden, in avondmaal en doop. 3. Hoort toe, gij zwaarbeproefden, uw Koning is niet ver! Voor wie in t duister toefden, rijst nu de morgenster. De Heer geeft in nood zijn wonderbare bijstand; Hij slaat de laatste vijand, Hij overwint de dood. 4. Weest onbezorgd, gij armen, aan kinderen gelijk; in koninklijk erbarmen maakt God u groot en rijk. Hij die het veld bekleedt, de vogelen kan spijzen, wil ook zijn kind bewijzen dat Hij zijn noden weet.

5 Collecten Dankgebed en voorbede Zingen: lied Zomaar te gaan met een stok in je hand, zonder te weten wat je zult eten. Zomaar te gaan met een stok in je hand; eindeloos ver is t beloofde land. 2. Zomaar te gaan, wordt het leven of dood? Altijd maar banger, duurt het nog langer? Zomaar te gaan, wordt het leven of dood? In de woestijn worden kinderen groot. 3. Zomaar te gaan, met zijn woord als bewijs, altijd maar lopen, altijd maar hopen. Zomaar te gaan met zijn woord als bewijs; straks wonen wij in een paradijs. Zegen