VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD

Transcriptie

1 VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING Nr. 1 INTEGRAAL VERSLAG Vergadering van vrijdag 18 oktober 2013 Ochtendvergadering INHOUD OPENING VAN DE GEWONE ZITTING BENOEMING VAN HET BUREAU (R.v.O., art.3 en 4)... 2 Spreker : Carla Dejonghe TOESPRAAK VAN DE VOORZITTER... 3 MEDEDELINGEN... 5 BELEIDSVERKLARING (R.v.O., art.50,1) Algemene Bespreking... 5 Sprekers : Guy Vanhengel, collegevoorzitter - Jef Van Damme - Carla Dejonghe - Greet Van Linter - Bianca Debaets - Dominiek Lootens-Stael - Elke Van den Brandt - Paul De Ridder - Walter Vandenbossche - Elke Roex - Brigitte Grouwels, collegelid - Bruno De Lille, collegelid Stemming BIJLAGEN TREFWOORDENREGISTER... 51

2 - 2-1e vergadering Vergadering van vrijdag 18 oktober 2013 OCHTENDVERGADERING De vergadering wordt om 9.09 uur geopend. Voorzitter: De heer René Coppens, oudste lid in jaren. OPENING VAN DE GEWONE ZITTING De voorzitter.- De Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie komt heden van rechtswege bijeen op grond van artikel 71 van de bijzondere wet van 12 januari 1989 met betrekking tot de Brusselse Instellingen. Ik verklaar de gewone zitting geopend. BENOEMING VAN HET BUREAU (R.v.O., art. 3 en 4) De voorzitter.- Aan de orde is de benoeming van het Bureau. Het uittredende Bureau was als volgt samengesteld: Voorzitter: de heer Jean-Luc Vanraes Ondervoorzitter: mevrouw Annemie Maes Secretarissen: de heer Fouad Ahidar, mevrouw Bianca Debaets, de heer Johan Demol, de heer René Coppens, mevrouw Sophie Brouhon Het Bureau bestaat, conform artikel 3 van het Reglement van Orde van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie uit een voorzitter, een ondervoorzitter en 5 secretarissen. Vraagt iemand het woord over de benoeming van het Bureau? Mevrouw Carla Dejonghe.- Ik stel voor het uittredende Bureau opnieuw te benoemen. (Instemming) De voorzitter.- Aangezien het aantal uittredende bureauleden overeenkomt met het totaal aantal toe te wijzen mandaten verklaar ik het Bureau als volgt samengesteld : Voorzitter: de heer Jean-Luc Vanraes Ondervoorzitter: mevrouw Annemie Maes Secretarissen: de heer Fouad Ahidar, mevrouw Bianca Debaets, de heer Johan Demol, de heer René Coppens, mevrouw Sophie Brouhon. Ik nodig de voorzitter uit om hier plaats te nemen. (De heer René Coppens en de heer Jean-Luc Vanraes geven mekaar de accolade) Voorzitter: de heer Jean-Luc Vanraes

3 - 3 - TOESPRAAK VAN DE VOORZITTER De heer Jean-Luc Vanraes.- Ik dank alle raadsleden oprecht voor het hernieuwde vertrouwen. Dit jaar wordt een uitzonderlijk jaar. Iedereen beseft dat dit het laatste jaar is van deze legislatuur die in 2009 begon. Het is een jaar dat zeker beheerst zal worden door de verkiezingen die in mei 2014 plaatsvinden. Het gaat zowel om Europese, federale als regionale verkiezingen. Bijgevolg zal ook de Raad van de VGC moeten worden vernieuwd. Ik hoop dat de parlementaire werkzaamheden van de Raad in het licht van deze verkiezingen in alle rust en sereniteit zullen kunnen plaatsvinden. De verkiezingskoorts mag in ieder geval de kwaliteit van het parlementair werk niet dwarsbomen. Ik hoop dat ik hierbij mag rekenen op de medewerking van de leden van het Bureau en van de griffiediensten. Zij moeten er mee voor zorgen dat alle activiteiten ook dit jaar weer op een voortreffelijke manier kunnen plaatsvinden. Voor één keer heb ik mijn toespraken van de voorbije jaren nagekeken. Normaal gezien doe ik dit niet. Mijn eerste speech dateerde uit het zittingsjaar Reeds toen formuleerde ik een aantal opmerkingen over de visies en werking van de Raad. Ik volgde toen collegevoorzitter Guy Vanhengel op. Hij was toen mijn prominente voorganger. Door de jaren heen is er tussen ons beide altijd een wisselwerking geweest. In die openingstoespraak zei ik: Mijns inziens bestaat de uitdaging van de democratie erin zich permanent aan te passen aan de steeds verschillende maatschappelijke veranderingen. Als we bijgevolg willen bewijzen dat de democratie werkt, moeten we als representatieve politieke instelling getuigen van een permanent functionerend aanpassingsvermogen. In stelde ik dat dit een belangrijk item was voor een parlementair debat. Kijk hoe Brussel er vandaag uitziet. Ons aanpassingsvermogen heeft al heel wat mogen werken. Er zijn mensen die nog altijd over Brussel denken zoals het zoveel jaar geleden was en dat zijn vooral mensen die buiten Brussel wonen. Dit werd op een goede manier geparafraseerd door de rector van de VUB in zijn academische openingsrede, die dit jaar helemaal aan Brussel was gewijd. Hij zei dat sommigen aan Brussel denken met de drie V s voor ogen: viezigheid, vuiligheid en veiligheid. Zij denken aan de torenhoge werkloosheid en de dualiteit. Brussel was in die periode inderdaad vooral een stad die zijn inwoners zag wegvluchten. Het was een verouderde stad, een stad waar de gemeenschappen nog tegenover elkaar stonden, waar de communautaire strijd nog een hot item was, waar taalgenoten elkaar als concurrenten beschouwden. Dertien jaar later, in 2013, hebben wij en ik geloof dat u dat ook wel inziet een andere stad. Een stad waarin de gemeenschappen zich elk op hun terrein voor andere talen en culturen openstellen. Het uiteindelijk doel is de ontwikkeling van een kwalitatieve dienstverlening. Denk maar aan het onderwijs, de gezondheidszorg en de cultuur. Die rol moet de VGC blijven vervullen, zij moet ten dienste staan van alle Brusselaars. Met de opening van Muntpunt heeft de Vlaamse Gemeenschap in Brussel alvast opnieuw bewezen dat zij deze kwalitatieve informatie en begeleiding kan verstrekken. Brussel werd een volwassen gewest en kreeg dankzij de nieuwe staatshervorming een correcte financiering en meer bevoegdheden. Het is aan ons om die staatshervorming uit te voeren en onze nieuwe bevoegdheden optimaal te benutten, ook weer ten dienste van de Brusselaar.

4 - 4 - Brussel is vandaag de economische motor van ons land. We kregen daarover nog een uitgebreide toelichting in de studiesessie die enkele dagen geleden door de Raad werd georganiseerd in samenwerking met de Vlaamse Adviesraad voor Bestuurszaken. Brussel stelt als het grootste werkgelegenheidsbassin veel pendelaars uit Vlaanderen en Wallonië te werk. We leven vandaag in een kosmopolitische stad waar vele gemeenschappen samenleven: de wereld in één stad. Brussel onderging een sociologische en demografische ommekeer. We beginnen stilaan de strijd der vooroordelen, die vaak in andere regio s leven, te winnen. Dat is allemaal positief. Maar we mogen ook de minder goede kanten van een grootstad niet uit het oog verliezen. Brussel is nog altijd de stad van aankomst van veel asielzoekers en illegalen. We zullen deze discussie volgende maandag in de samenwerkingscommissie voeren. We werden de voorbije weken nog hard met deze problematiek geconfronteerd. Brussel komt dikwijls in het nieuws als het gaat over religieus extremisme en terrorisme. Er zijn verontrustende fenomenen zoals het voorval met de jonge journaliste van tvbrussel die in Anderlecht werd beschoten. Wij werden daar allemaal sterk door geraakt. Vooral jongeren worden nog te veel door werkloosheid getroffen. Dat is erg want we moeten op die jongere generatie rekenen om de vergrijzing aan te pakken. Ook in onze eigen bevoegdheden moeten we opletten voor zelfgenoegzaamheid. Het Nederlandstalig onderwijs blijft een succesnummer, maar we mogen de ogen niet sluiten voor bijvoorbeeld het tekort aan leerkrachten. Het taalniveau blijft een probleem. Volgens studies neemt de meertaligheid af. U kent de enorme uitdagingen op het vlak van kinderopvang en goede gezondheidszorgen. Ook die maatschappelijke aspecten mogen dit parlement niet onberoerd laten. De voorbije weken maakte de parlementaire democratie in ons land niet zo n goede beurt. Zonder hierop verder in te gaan, u hebt het allemaal in de media kunnen volgen, verwijs ik naar de discussies over pensioenrechten en uittredingsvergoedingen. Maar er stoort mij iets fundamentelers. Sommigen menen de fundamenten van de parlementaire representatieve democratie helemaal onderuit te moeten halen en zelfs ter discussie te stellen. Zij formuleren voorstellen om een vorm van loting in te voeren waarbij burgers willekeurig uit een lijst geplukt worden om als volksvertegenwoordiger te gaan zetelen. Zogezegd om het populisme in de politiek te bestrijden, zogezegd omdat de parlementsleden niet met het algemeen belang maar met hun partijbelang zouden bezig zijn. Wat is de rol van een parlement? Burgers kiezen hun afgevaardigden in de parlementen. De volksvertegenwoordigers ontwikkelen daar hun visie. De burgers kunnen het parlementair werk het volgende keer bij de verkiezingen beoordelen. Zo werkt de parlementaire democratie. En daarbij is het belangrijk dat parlementsleden afstand nemen van de waan van de dag, dat zij een maatschappelijk project aan de burgers voorleggen waarin dynamiek en verandering zit. Als we dat doen, als we met passie en vol overgave deze schone en dankbare stiel beoefenen, zijn dergelijke visionaire voorstellen niet nodig en zal er niet getwijfeld worden aan het nut van parlementen en hun leden. Met deze gedachte wens ik u allen een vruchtbaar parlementair jaar toe.

5 - 5 - MEDEDELINGEN De voorzitter van het Parlement Wallon deelt bij brief mee dat de vergadering zich ter zitting van 18 september 2013 heeft geconstitueerd. De voorzitter van het Parlement de la Communauté Française deelt mee bij brief dat de vergadering zich ter zitting van 19 september 2013 heeft geconstitueerd. De voorzitter van het Vlaams Parlement deelt mee bij brief dat het Vlaams Parlement zich ter vergadering van 23 september 2013 heeft geconstitueerd. De voorzitter van de Senaat deelt mee bij brief dat de Senaat zich ter vergadering van 8 oktober 2013 heeft geconstitueerd. De voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers deelt mee bij brief dat de Kamer van Volksvertegenwoordigers ter vergadering van 8 oktober 2013 voor wettig en voltallig is verklaard. Bij Collegebesluit nr van 26 september 2013 sluit het College de zitting van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie op 17 oktober BELEIDSVERKLARING VAN HET COLLEGE VAN DE VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE Bespreking De heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter.- Bij de start van het laatste werkjaar van deze legislatuur heeft het College naar goede gewoonte zijn beleidsverklaring opgesteld. Daarin worden de plannen vermeld die het College dit jaar wenst en zal realiseren. Wij hebben er een lange versie van gemaakt. De gedrukte versie is aan jullie overgemaakt. Bij mijn toelichting zal ik mij beperken tot een samenvatting daarvan. Brussel, thuishaven van een groeiende en snel veranderende bevolking, bekleedt een unieke positie in ons land en Europa. De kosmopolitische en Europese roeping van Brussel, de dynamiek die uitgaat van haar jonge bevolking, de culturele en talige diversiteit van de stad: het zijn de bouwstenen van onze stad. Met deze stenen moeten wij dag na dag met enthousiasme aan de slag. Verantwoordelijkheid nemen voor Brussel betekent antwoorden zoeken voor de maatschappelijke uitdagingen die zich aandienen. Die noodzaken niet alleen tot een sterke samenwerking tussen de verschillende beleidsdomeinen van de VGC, maar ook tot een belangrijke onderlinge samenwerking tussen alle betrokken overheden. Door een bundeling van krachten slagen we erin om onze slagkracht te vergroten. Het College zet vandaag zijn beleidsvisie uiteen en hanteert daarbij kernbegrippen als capaciteit, stedelijke vernieuwing, kwaliteit, efficiëntie, ambassadeurschap, taalbeleid en sociale samenhang of gemeenschapsvorming. Deze begrippen vatten kernachtig de beleidsacties samen waaraan de volgende maanden wordt gewerkt.

6 - 6 - De voorbije jaren nam de demografische druk op onze stad alleen maar toe. De groei en de verjonging van de Brusselse bevolking verplichtten ons om prioritair in te zetten op de uitbreiding van de capaciteit, zowel in onderwijs, kinderopvang als vrijetijdsvoorzieningen. Ook in het laatste jaar van deze legislatuur zetten we die inspanningen krachtig voort. Op het vlak van onderwijsinfrastructuur zijn de uitbreiding van bestaande scholen en de bouw van nieuwe scholen de absolute prioriteit. Dat is noodzakelijk als we aan alle kinderen de onderwijskansen willen geven waar ze recht op hebben en waar hun ouders voor gekozen hebben. De VGC zal tijdens deze legislatuur ruim 125 miljoen euro hebben vrijgemaakt voor investeringen in onderwijs. Daarvan werd 73 miljoen euro bestemd voor gesubsidieerde infrastructuur en ruim 42 miljoen euro voor de VGC-onderwijsinstellingen. Daarnaast is ook, ten belope van bijna 7,5 miljoen euro, voorzien in investeringen voor onderwijsprojecten. Sinds het begin van deze legislatuur tot vandaag werden in het Nederlandstalig onderwijs al extra plaatsen gecreëerd. Het volgende werkjaar is het de ambitie om dat aantal te laten groeien met minstens 500 extra plaatsen. Daarmee zitten we op schema om de initiële doelstelling van extra plaatsen in het Nederlandstalig basisonderwijs te behalen. We trachten op deze wijze het aanbod af te stemmen op de vraag naar plaatsen in het Nederlandstalig onderwijs. Om deze doelstelling te realiseren zal de VGC bijkomend investeren in minstens 6 schoolgebouwen, bovenop de 18 projecten die nog lopen of al afgerond zijn. De VGC trok voor deze doelstelling al meer dan 33,4 miljoen euro uit en zal dit werkjaar bijkomend in 16 miljoen euro voorzien. Dat bedrag zal vooral worden ingezet in de capaciteitsdossiers in de gemeenten Sint-Jans-Molenbeek, Brussel Stad, Anderlecht, Sint-Gillis, Neder-Over-Heembeek en Jette. De capaciteitsuitbreiding situeerde zich tot nu toe vooral in het basisonderwijs. Maar ook in het secundair onderwijs zal de capaciteit onder druk komen te staan. De volgende maanden zullen benut worden om een onderbouwde en gestructureerde capaciteitsplanning voor het secundair onderwijs op te maken. Ook in de kinderopvang werd en wordt de capaciteit tijdens deze beleidsperiode sterk opgetrokken. In erkende en gesubsidieerde kinderdagverblijven werden tot en met vandaag maar liefst 381 plaatsen gecreëerd, waarvan 307 plaatsen door Kind&Gezin en 74 plaatsen door de VGC. In initiatieven voor buitenschoolse opvang werden 257 bijkomende plaatsen gecreëerd, waarvan 145 plaatsen door Kind&Gezin en 112 plaatsen door de VGC. Het totale aanbod rondt zo de kaap van 750 plaatsen. Verder heeft de VGC op het vlak van (brede) kinderopvang en opvoedingsondersteuning 2 ontmoetingsplaatsen: Baboes aan de Vlaamsesteenweg en eentje in Nieuwland. Ouders ontmoeten er elkaar en maken kennis met diverse opvoedingspraktijken. De opstart van 2 bijkomende ontmoetingsplaatsen in Helmet en Laken is in voorbereiding. Dit bijkomende aanbod gaat hand in hand met investeringen in infrastructuur. Voor kinderopvang en preventieve gezinsondersteuning zal tijdens deze legislatuur bijna 15 miljoen euro worden vastgelegd. Bovendien zitten een aantal belangrijke projecten nog in de pijplijn. Ook voor wat het vrijetijdsbeleid betreft, blijft de VGC inzetten op voldoende kwaliteitsvolle infrastructuren, met onder andere de opening van de nieuwe accommodatie van de RitterKlub, de opening van het zwembad van Ganshoren, de start van de werkzaamheden voor de bouw

7 - 7 - van de nieuwe bibliotheek in Sint-Pieters-Woluwe, de start van de projecten voor de jeugdhuizen Alleman en De Branding, en de opening van het nieuwe gemeenschapscentrum Den Dam. Ook de ontwikkeling van een groen speeldomein staat hoog op de agenda van het jeugdbeleid. Infrastructuren vereisen natuurlijk ook personeel. De opgave om de demografische groei op te vangen, hangt direct samen met de nood aan extra leerkrachten, begeleiders, animatoren en vrijwilligers. Met de campagne over lesgeven in Brussel werd een eerste stap gezet om leerkrachten aan te trekken en hen te motiveren om in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel te blijven. Er werd ook ingezet op het creëren van een vorm van community-gevoel onder de Brusselse leerkrachten. Deze campagne wordt dit jaar aangevuld met gerichte acties voor leerlingen van het Brussels secundair onderwijs en voor studenten lerarenopleiding van het hoger onderwijs. Samen met Vlaanderen voert de VGC de campagne ik ga ervoor, die de promotie en de sensibilisering van een ruim publiek met betrekking tot een zorgjob voor ogen heeft. Deze algemene campagne wordt ook aangevuld met zeer gerichte inspanningen ter promotie van de zorgberoepen en acties om de instap in een zorgjob voor volwassenen mogelijk te maken. De VGC heeft een participatief traject opgestart met de Brusselse sportclubs, sportorganisaties en de betrokken Vlaamse sportpartners. In eerste instantie worden het aanbod, de behoeftes en de hiaten inzake clubondersteuning en vrijwilligerswerking in beeld gebracht. Dit traject zal resulteren in concrete beleidsaanbevelingen voor een optimalere ondersteuning van een duurzaam, toegankelijk, divers en kwalitatief sportaanbod in verenigingsverband waarbij ook de vrijwilliger verder zal worden versterkt. Het College maakt dit jaar werk van een nieuw Stedenfondsprogramma voor de periode Het Stedenfonds is een belangrijk hefboominstrument om te investeren in stedelijke vernieuwing. De nieuwe beleidsovereenkomst is opgebouwd rond de 3 thema s die centraal stonden in het inspraak en participatietraject Stadspiratie : opgroeien in de stad, investeren in sociale mobiliteit en emancipatie, en stedelijke coalities als hefboom voor vernieuwing. Met het nieuwe Stedenfondsprogramma wil het College maximaal inzetten op de verbetering van de leefbaarheid van de stad en het versterken van de sociaaleconomische positie van haar inwoners. In het kader van stedelijke vernieuwing zal het College ook zijn schouders zetten onder een vernieuwend stadsvernieuwingsproject in de kanaalzone. Die biedt heel wat mogelijkheden op het vlak van de opvang van de demografische groei, het creëren van tewerkstelling voor Brusselse jongeren enzovoort. Het stimuleren en ontwikkelen van het lokale economische en sociale potentieel in de kanaalzone vormt een belangrijke strategie om uitsluiting en sociaalruimtelijke verdringing tegen te gaan. Het College van de VGC wil met de ontwikkeling van het stadsvernieuwingsproject Abattoir-Erasmus een bijdrage leveren aan die uitdagingen op en rond de site van de slachthuizen, Abattoir, en van de campus van de Erasmushogeschool Brussel in Anderlecht. Ook de kwaliteit moet centraal staan. Investeren in capaciteit gaat hand in hand met het behoud en de verbetering van de kwaliteit zowel op het vlak van de bestaande infrastructuur als van de werking.

8 - 8 - Extra ondersteuning bieden om de kwaliteit van het onderwijsaanbod in een grootstedelijke context blijvend te garanderen is het hoofddoel van het Onderwijscentrum Brussel (OCB). Al 5 jaar ondersteunt het OCB onderwijsteams in de Brusselse Nederlandstalige scholen. De focus is nog altijd taalvaardigheidonderwijs Nederlands en ouderbetrokkenheid, maar sinds 2012 ondersteunt het OCB ook de ontwikkeling van de Brede School in Brussel en besteedt het steeds meer aandacht aan omgaan met meertaligheid op school en de impact van sociaaleconomische diversiteit in het onderwijs. Het OCB wil in de toekomst ook kijken naar de plaats van het vreemdetalenonderwijs in de Brusselse scholen met het oog op een functionele meertaligheid van alle leerlingen die uitstromen. Ook in de kinderopvang voor baby s en peuters wordt bijkomend ingezet op ouderbeleid. Met het project Kinderopvang en ouders: partners in opvoeding begeleidt het centrum voor Vernieuwing in de Basisvoorzieningen voor Jonge Kinderen (VBJK) 9 Nederlandstalige kinderdagverblijven in Brussel bij het versterken van hun opvoedingsondersteunende functie. Eind 2012 zijn 2 Huizen van het Kind opgestart. Zij beogen een geïntegreerde dienstverlening aan gezinnen met kinderen waarbij meerdere organisaties en werkvormen op het vlak van de preventieve gezinsondersteuning worden samengebracht. Rekening houdend met de ervaringen van deze proefprojecten wil de VGC komen tot een werkbaar model voor preventieve gezinsondersteuning op maat van Brussel. Tot nu toe kregen 22 Brede Scholen in Brussel ondersteuning van de Vlaamse Gemeenschap en van de VGC. Het uiteindelijke doel van een Brede School is een krachtige leeromgeving uitbouwen voor kinderen en jongeren dankzij de samenwerking en de inbreng van de verschillende partners van de Brede School. Het College van de VGC heeft ook beslist om dit jaar bijkomend 5 nieuwe Brede Scholen te ondersteunen. Het worden er dus 27. In de buitenschoolse opvang werd, in het verlengde van de Brede School, de voorbije jaren voluit ingezet op de versterking van de buurtgerichte werking met nest- en webfunctie. Kinderen kunnen vrij spelen of deelnemen aan een gevarieerd eigen speelaanbod in het nest of van daaruit vertrekken naar een web van activiteiten van partnerorganisaties in de buurt. De dvd Knopjesman zal worden gebruikt als vormingsinstrument in de buiten- en naschoolse opvang en in geïnteresseerde vrijetijdsorganisaties met een aanbod voor jonge kinderen. In functie van een doorgaande en brede ontwikkelingslijn van jonge kinderen en binnen het kader van Brede School ambieert de VGC een maximale inhoudelijke synergie tussen Nederlandstalige kinderopvang en kleuteronderwijs. Zoals in preschools waar alle kinderen van 0 tot 6 jaar terechtkunnen, verschuift de focus gradueel van zorg naar educatie, de zogenaamde edu-care. Die inclusieve benadering van de ontwikkeling van jonge kinderen draagt bij aan de sociale integratie en preventie van (kans)armoede. Omdat de overgang tussen basisonderwijs en secundair onderwijs voor veel kinderen een moeilijke fase is, werkt de VGC, samen met een aantal onderwijsinstellingen, aan een model voor een andere aanpak: het opzetten van een Schakelschool op maat van Brussel. Dat model moet bruggen slaan tussen het basisonderwijs en het secundair onderwijs om gradueel te werken aan talentontwikkeling en het maken van een weloverwogen studiekeuze. Om de Brusselse jeugdhuizen beter te ondersteunen is in 2013 de vzw Jeugdhuis Ondersteuning Brussel opgericht. Het komende jaar moet de nieuwe organisatie volledig operationeel

9 - 9 - zijn en zal ook de langetermijnwerking op punt staan. Om dat te realiseren wordt een convenant gesloten tussen de nieuwe vzw en de VGC. Moderne, kwaliteitsvolle en duurzame schoolinfrastructuur draagt in belangrijke mate bij tot de onderwijskwaliteit, het welbevinden op school en het leercomfort van de leerlingen. In deze legislatuur zal de investering in onderwijsprojecten in totaal 7,5 miljoen euro bedragen. Daarmee worden programma s als Plassen met Klasse, Energiezorg op school en het Schoolinterventieteam (SIT) gefinancierd. Aan het einde van dit werkjaar zullen er 98 nieuwe sanitaire installaties zijn, 110 energiedossiers, 43 dossiers Sport&Spel en meer dan 200 tussenkomsten van het SIT. Aangezien het onderwijs een voorbeeldfunctie heeft en scholen kampen met hoge energiefacturen, wordt het accent gelegd op het energiezuinig maken van scholen. Dat zal gebeuren in samenwerking met het SIT voor een budget van euro. Daarnaast wordt er werk gemaakt van de inrichting van multifunctionele speelplaatsen om zo beter aansluiting te vinden bij de veranderende leer- en leefomgeving van kinderen. De VGC trekt voor dit programma meer dan 6 miljoen euro uit. In een eerste fase wordt gestart met een aantal proefprojecten om op termijn te komen tot een nieuw subsidiekader inzake speelplaatswerking. Tijdens deze legislatuur heeft de VGC voluit ingezet op de gemeenschapscentra, zowel op inhoudelijk als op infrastructureel vlak. Met de nieuwe verordening voor de Brusselse gemeenschapscentra werd een bijna 10 jaar oude regelgeving nieuw leven ingeblazen. De doelstelling van de nieuwe verordening bestaat erin de relaties van de gemeenschapscentra met de lokale overheid en de inrichtende overheid, de Vlaamse Gemeenschapscommissie, zo goed mogelijk te organiseren zodat de doelstellingen van de gemeenschapscentra kunnen gerealiseerd worden binnen de Vlaamse decreet- en regelgeving. Aansluitend daarbij is er de realisatie van het Cultuurcentrum Brussel. Onder het motto samen staan we sterker bundelen de 22 gemeenschapscentra hun krachten. Het doel van de samenwerking is komen tot een meer gestroomlijnd en overkoepelend cultureel aanbod waarbij het sociaal-cultureel werk en het cultureel en educatief programma elkaar versterken. De VGC investeert sinds het begin van de legislatuur in infrastructuur van gemeenschapscentra waarbij het accent ligt op kwaliteit, ecologie en volledige toegankelijkheid. Tijdens deze legislatuur werd al meer dan 10 miljoen euro geïnvesteerd in de verschillende gemeenschapscentra. Ook het komende jaar zullen de investeringen van de VGC in de gemeenschapscentra duidelijk blijken. Ook binnen de sector personen met een handicap investeert de VGC in verschillende initiatieven waarbij kwaliteit en verscheidenheid voorop staan. In deze legislatuur wordt voor meer dan 4 miljoen euro geïnvesteerd in infrastructuur voor personen met een handicap. Binnen het Nederlandstalige welzijnsbeleid vervullen de lokale dienstencentra een belangrijke spilfunctie. Dat werd onder meer vertaald in verscheidene infrastructuurinvesteringen, zodat de initiatieven voldoen aan alle vereisten om ook een Vlaamse erkenning en subsidiëring te kunnen verkrijgen of behouden. Dat is essentieel voor een goede werking. De VGC zal in deze legislatuur ruim 1,8 miljoen euro investeren in deze infrastructuur. Het College zet in op een toegankelijke en efficiënte dienstverlening, een dynamische personeelsplanning, een modern financieel en een adequaat facilitair beheer. Dat zijn belangrijke

10 randvoorwaarden om te komen tot een efficiënt beleid en een optimale ondersteuning van het werkveld. In het kader van het sociaal-cultureel werk voor jeugd en volwassenen worden nieuwe subsidiereglementen opgemaakt. Voor de zomer van 2013 werd een reglement voor de ondersteuning van jeugdinfrastructuur goedgekeurd in het kader van de verordening over het ondersteunen van het vrijetijdsaanbod binnen het jeugdbeleid. Dit werkjaar worden ook de reglementen voor de kadervorming, de hoofdstedelijke verbonden en het lokaal jeugdwerk vernieuwd. De verordening sociaal-cultureel werk wordt uitgevoerd, met onder meer een vernieuwde subsidiëring van de regionale verenigingen. Tegelijkertijd wil de VGC de erkenningdossiers van lokale verenigingen vlotter verwerken door onder meer gebruik te maken van Yesplan, het registratieprogramma dat sinds dit jaar in de 22 gemeenschapscentra is geïmplementeerd. Met behulp van uniforme registratie- en planningssoftware wil de VGC het volgende jaar de werking van de lokale dienstencentra efficiënter en doelgerichter maken. Met die nieuwe software kunnen gebruikersgegevens systematisch worden geregistreerd. Op die manier is de VGC in staat om de evaluatie van de werking van de lokale dienstencentra te versterken. Naar analogie met het aanmeld- en inschrijfbeleid in het basisonderwijs werkt de VGC samen met het LOP Secundair Onderwijs Brussel aan een aanmeld- en inschrijfsysteem voor het secundair onderwijs. De VGC voorziet in een subsidie om daarvoor de eerste stappen te zetten. In de kinderopvang van baby s en peuters werd de voorbije jaren verder werk gemaakt van een evenwichtig opnamebeleid, met voorrang voor zowel gezinnen waarvan minstens 1 ouder voldoende Nederlands kent, als voor kwetsbare gezinnen. In 2014 zal een Lokaal Loket Kinderopvang van start gaan dat ouders moet helpen in hun zoektocht. Het loket zal alle opvangvragen centraal registreren en voor voorzieningen die dat willen, ook de inschrijvingen centraliseren. De VGC wil via diverse initiatieven de troeven van Brussel in de verf zetten en bijdragen aan een positieve beeldvorming. Daarnaast wil de VGC de Brusselse burger informeren en wegwijs maken in het uitgebreide Brusselse Nederlandstalige aanbod, met aandacht voor een open en laagdrempelige communicatie. Het College ontwikkelt en vernieuwt de komende maanden verschillende websites in functie van een meer klantgerichte informatieverstrekking over het gevoerde beleid en de dienstverlening. Begin 2014 wordt de nieuwe website www;vgc.be gelanceerd: een gebruiksvriendelijke en moderne website met handige zoekmodules. Het concrete VGC-aanbod voor burgers en professionele gebruikers, de ondersteuning die de VGC biedt en het beleid staan centraal. Binnen het kader van Lokaal Sociaal Beleid faciliteert en stimuleert de VGC een doorgedreven samenwerking tussen verschillende actoren op het terrein. Personen met een hulp- of zorgvraag kunnen terecht in de verschillende onthaalpunten, vandaag hoofdzakelijk ingebed in de lokale dienstencentra. Nederlandstalige organisaties die vanuit hun eigen onthaalfunctie deze dienstverlening willen aanbieden, zoals bijvoorbeeld de gemeenschapscentra, kunnen zich vanaf 2014 ook inschrijven voor vorming en ondersteuning.

11 Klantvriendelijke informatie op maat van Brussel vertrekt vanuit de behoeften van de burger en kan dus bestuurlijke krijtlijnen overschrijden. Brusselse sporters en sportverenigingen moeten een beter zicht krijgen op geschikte en kwaliteitsvolle infrastructuur in Brussel. In samenwerking met de Cocof en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest maakte de VGC een kadaster van de sportinfrastructuur en het sportaanbod in het gewest. Deze informatie zal ontsloten worden voor sporters en clubs. Ook als het gaat over planning van sportinfrastructuur biedt het kadaster een objectief overzicht over de noden die er bestaan in Brussel. De VGC zal, samen met de Cocof, een gezamenlijke databank ontwikkelen die alle artistieke en culturele activiteiten in Brussel in kaart brengt. Daarmee brengt het College uitvoer aan een actiepunt uit het Cultuurplan van het Brussels Kunsten Overleg(BKO). Samen met de Vlaamse Gemeenschap voert de VGC een nieuw merkenbeleid in. Centraal in het nieuwe merkenbeleid staat het gekende N -logo, dat al jarenlang fungeert als kwaliteitslabel voor het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. De gemoderniseerde versie van het logo zal binnenkort over de sectoren heen worden ingezet om het brede Nederlandstalige netwerk in Brussel te visualiseren. De N wordt zo een symbool voor kwaliteit, vertrouwen en verbondenheid. De nieuwe fusieorganisatie be.brusseleir heeft tot doel de Brusselse streektaal als evoluerend en levend taalerfgoed in een multicultureel Brussel te conserveren, ontsluiten en met een gemeenschapsvormend karakter te activeren. Deze doelstellingen sluiten aan bij het VGC-beleid rond talig erfgoed. Omgaan met de meertalige Brusselse context blijft ook het komende jaar een belangrijke uitdaging voor de VGC. Het stimuleren van het Nederlands in Brussel, maar ook een positieve benadering van andere talen staan daarbij voorop. De VGC ontwikkelde eerder een gedragen visie op taalbeleid. Vanuit deze visie wil zij schoolteams, begeleiders en animatoren helpen bij het uitwerken van een eigen taalbeleid binnen de organisatie of instelling. Dat gebeurt via het Onderwijscentrum Brussel en de taalondersteuners die binnen de verschillende beleidsdomeinen van de VGC werkzaam zijn. Ook het Huis van het Nederlands, dat verleden jaar een record brak door bezoekers te ontvangen, en Brusselleer spelen hierin een stimulerende en ondersteunende rol. Specifieke aandacht gaat naar etnisch-culturele minderheden. Groeien in taal is een project dat beantwoordt aan de ondersteuningsbehoeften voor taalbeleid van Nederlandstalige kinderdagverblijven, initiatieven voor buitenschoolse opvang en consultatiebureaus. Voorzieningen krijgen ondersteuning om vanuit die doelstellingen een taalbeleid te ontwikkelen op maat van de organisatie. Voor dit project werken de taalondersteuners van de entiteit Gezin samen met het Huis van het Nederlands Brussel. De dualisering en de superdiversiteit in Brussel vragen om een verhoogde aandacht voor de participatie, de betrokkenheid en de emancipatie van kansengroepen. De VGC wil blijven werken aan een gelijkekansenbeleid om zo de dualisering tegen te gaan en de sociale samenhang in Brussel te bevorderen. Het bevorderen van samenleven in diversiteit blijft een belangrijk aandachtspunt. Het beperkt zich niet tot culturele of etnische diversiteit, maar omvat evenzeer de toegankelijkheid van

12 voorzieningen. Zo is er het project Bruggenbouwer, dat sinds 2009 heel specifiek inzet op mensen met een beperking die de weg naar gepaste begeleiding en zorg binnen de gehandicaptensector niet vinden en terechtkomen in aanverwante sectoren. De VGC zet ook in op jongvolwassenen met een verleden in de jeugdhulp. Het komende werkjaar worden aanvullende middelen vrijgemaakt om deze jongeren op eigen benen te leren staan. De VGC besteedt aandacht aan zorginnovatie. Dat doet zij met het oog op het betaalbaar houden van het zorgsysteem en met het oog op woonzorg op maat van kwetsbare wijken en jongeren. Naast het protocol 3-project met de zorgregisseurs, volgt de VGC de proeftuinprojecten in de Brabantwijk en de Chambérywijk op. Begin 2014 wordt de nieuwe vrijetijdspas van de VGC gelanceerd, in nauwe samenwerking met Cultuurnet Vlaanderen en Muntpunt. Deze pas moet enerzijds een instrument worden voor een ruime vrijetijdsparticipatie. Anderzijds is het ook de ambitie van de VGC om de deelname van kansengroepen aan het vrijetijdsaanbod te versterken. De cultuurwaardebon wordt dus getransformeerd in een vrijetijdspas. In 2009 zette het College in het Regeerakkoord Ideeën tot leven brengen de bakens uit voor een ambitieus verhaal waaraan de voorbije jaren door ons allen hard werd gewerkt. Met een open blik op de toekomst en met oog voor samenwerking werden ideeën omgezet in daden, in bouwstenen voor de stad van onze kinderen. Het laatste jaar van de legislatuur is een jaar van afwerking voor het huidige College. Tegelijkertijd wordt het een jaar dat de basis legt voor de verdere toekomst van Brussel en haar inwoners. We spreken over een jaar, maar in feite scheiden slechts 6 maanden ons nog van de verkiezingen. In deze beleidsverklaring beschrijft het College van de VGC het project dat tijdens de komende 6 maanden volledig moet worden gerealiseerd. Het College zal dat niet alleen doen. Het College neemt zijn verantwoordelijkheid op en zal samen met de Raad, de burgers, het middenveld, bedrijven en andere overheden verder werken aan een duurzaam stadsproject voor Brussel. We hopen daarbij ook op uw individuele medewerking. Ik ben ervan overtuigd dat we nog een fijne 6 maanden tegemoet gaan, en wens u veel arbeidsvreugde en succes voor wat nadien moet komen. De heer Jef Van Damme.- Eerst en vooral wens ik het College te bedanken om de beleidsverklaring tijdig door te sturen, waardoor we die grondig hebben kunnen bekijken. Ik kom even terug op de studiedag van de Raad in samenwerking met Vlabest die 3 dagen geleden plaatsvond. Het was een interessante studiedag, een gemiste kans voor zij die er niet waren. Het ging over de relatie van Brussel met de Rand. In dat verband zou ik een historisch citaat willen aanhalen uit De heer Paul De Ridder.- Dat is retro-actualiteit. De heer Jef Van Damme jaar geleden is geen geschiedenis, dat is duidelijk. Dit is een citaat van een Brussels schepen van Openbare Werken, de heer Auguste Blaes, over de samenwerking tussen Brussel en de gemeenten rondom de stad. De discussie ging over de afschaffing van het octrooirecht in Brussel. Het probleem dat hier wordt gesteld, is veel belangrijker voor Brussel dan voor eender welke andere gemeente. Het gaat er, net als elders, niet enkel om het huidig stelsel van gemeen-

13 tebelastingen te vervangen door een ander, maar om de hoofdstedelijke grenzen te verleggen, zodat in zekere zin het gedeelte van de bevolking dat naar de voorsteden is uitgeweken terug in de schoot van de stad wordt opgenomen. Net als voor de andere steden is de afschaffing van het octrooirecht voor Brussel een financiële omwenteling, maar voor Brussel is het nog iets meer dan dat: voor Brussel betekent de afschaffing van het octrooirecht de inlijving van de voorsteden. Toen waren dat Sint-Joost-ten-Node, Sint-Jans-Molenbeek en Anderlecht. Wij worden hier geconfronteerd met een bevolking van zielen, gesplist in twee groepen, en deze twee bevolkingsgroepen met hun gemeenschappelijke oorsprong en hun sterke onderlinge verbondenheid, blijven van elkaar gescheiden door grachten en muren, in plaats van dichter naar elkaar toe te groeien en te versmelten. Onze stad is het slachtoffer van een administratieve fictie. De voorsteden zijn, wat naam en juridisch statuut betreft, onafhankelijke gemeenten, doch in werkelijkheid zijn het echte wijken van Brussel, maar dan bevoorrechte wijken. Het is niet Sint-Joost-ten-Node dat gegroeid is, maar Brussel dat buiten de stadsmuren is getreden en de voorsteden overspoeld heeft. De voorsteden zijn wat ze zijn dankzij Brussel. Schaf de voorsteden af en Brussel blijft. Schaf Brussel af en het is gedaan met de voorsteden. De discussie van afgelopen dinsdag is 170 jaar geleden eigenlijk al gevoerd. Toen was de Rand wat vandaag deel uitmaakt van de 19 gemeenten. We kunnen concluderen uit dit citaat dat wat toen niet opgelost kon worden, namelijk de integratie van de 19 randgemeenten in de stad Brussel, terugkeert als probleem. De discussie over de 19 gemeenten wordt nog steeds gevoerd. Indien men een probleem niet oplost op het moment dat het zich stelt, dan keert het probleem later terug. Nu zijn we bij de beleidsverklaring van het College beland. De uitdagingen die zich in 2009 aandienden moesten structureel worden aangepakt. De heer Walter Vandenbossche.- Is er een institutionele dimensie aan die uitspraken? Denken we aan 52 gemeenten voor Brussel? De heer Jef Van Damme.- Mijnheer Vandenbossche, u kunt straks tussenkomen indien gewenst. De voorzitter.- Het woord is aan de heer Jef Van Damme. De heer Jef Van Damme.- Mijn punt was dat problemen terugkeren indien ze niet worden aangepakt op het moment dat ze zich stellen. De uitdagingen in 2009 waren ondermeer een antwoord bieden op de enorme bevolkingsgroei, om te gaan met een steeds diversere bevolking en voorzien in hun opleiding, vorming, integratie en taalonderricht. Men moest een toekomst geven aan onze jeugd, die het al te vaak zonder werk moet stellen, maar anderzijds ook zorgen voor een groeiende groep ouderen in de stad en iets doen aan het stijgende armoedeprobleem. Die uitdagingen zijn er nog altijd. Bij het lezen van de Beleidsverklaring zien we dat de antwoorden van het College nog altijd even vaag en even weinig doortastend zijn als in de initiële beleidsverklaring uit 2009.

14 Deze nieuwe beleidsverklaring is wel een trendbreuk qua stijl: er zijn meer cijfers, er is meer inhoud en minder hoogdravende wollige taal, wat zeker positief is... De heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter.- Dat hebben we gedaan omdat u dat vroeg. (Glimlachjes) De heer Jef Van Damme.- Ik ben blij dat u dat na vier jaar toch begrepen hebt. Maar verder blinkt de beleidsverklaring vooral uit door het opsommen van wat er gerealiseerd werd in plaats van zich toe te spitsen op de laatste sprint. In 2009 was de titel van de beleidsverklaring: Ideeën tot leven brengen. Er was toen al weinig concrete invulling. Anno 2013 moeten we vaststellen dat weinig ideeën zijn uitgevoerd. De newspeak van toen heeft de realiteit te weinig beïnvloed. Na meer dan 4 jaar beleid is het bilan van het College te mager en daar zal deze beleidsverklaring weinig aan veranderen. Ik overloop een aantal problemen en uitdagingen waar het College niet aan tegemoet is kunnen komen. De collegevoorzitter kondigde in 2009 een aantal innovatieve projecten aan. De motor van de VGC was het vooruitlopen in stedelijke innovatie. Ik citeer: Een betere afstemming van de Brusselse arbeidsmarkt is nodig, alsook de campagne om een positieve studiekeuze te maken voor het TSO en BSO. Deze richtingen zijn vaak minder gekend en dus minder bemind. U beloofde een beroepenhuis dat er niet komt. Dit is een tweede citaat uit de beleidsverklaring van 2009: Voor het jeugdwerk blijft een degelijke en gepaste infrastructuur noodzakelijk om een volwaardige werking te kunnen ontwikkelen. Sinds de start van deze legislatuur hanteert het College een duurzame en samenwerkingsgerichte aanpak om stapsgewijs de talrijke noden op het gebied van jeugdinfrastructuur in Brussel weg te werken. Dure woorden uit U beloofde een polyvalente culturele broedplaats voor jongeren met onder andere een fuif- en concertzaal en verschillende repetitieruimtes. Er komt geen culturele broedplaats, net zoals er geen biologische zwemvijver of wielerpiste komen. De aankondigingspolitiek heeft niet gewerkt, maar zelfs nu worden studies en onderzoek aangekondigd. Dat heeft in het verleden tot weinig geleid en ik zie niet in waartoe dat de komende 6 maand nog kan leiden. Ik geef enkele voorbeelden. Er wordt dit jaar een nieuw onderzoek naar de vrijetijdsbesteding van de Brusselse jeugd georganiseerd. De VGC wil meer mensen aan het fietsen krijgen. Samen met de Brusselse fietspartners onderzoekt het College of een fietsschool een meerwaarde kan zijn. Om de vrijwilligersploeg van de naschoolse opvang en van de zomer- en lenteschool te verruimen en zo het aanbod te vergroten, wordt onderzocht in welke mate studenten van de lerarenopleiding kunnen worden ingezet. Opnieuw worden dus een aantal onderzoeken en pistes gelanceerd, maar is er geen concreet resultaat. Ik geef nog een laatste voorbeeld, en ik citeer opnieuw: Verder zitten er nog een aantal belangrijke projecten in de pijplijn rond kinderopvang. Over welke projecten gaat het? Dat wordt niet uitgelegd. Proficiat. We merken een kleine stijging van het aantal kinderopvangplaatsen: van 60 naar 74 plaatsen op een jaar. Maar er is nog een lange weg te gaan. U becijferde zelf dat er 4000

15 nieuwe Nederlandstalige plaatsen nodig zijn tegen Met 60 of 74 nieuwe plaatsen per jaar zullen we er niet geraken. We kunnen wel opmerken dat het College inzake onderwijs heel wat kon realiseren en nieuwe plaatsen kon creëren, maar dat we op het vlak van welzijn, meer bepaald wat kinderopvang betreft, achterop hinken. Nochtans draaien twee ministers van dezelfde partij aan de knoppen: collegelid Brigitte Grouwels en Vlaams minister Jo Vandeurzen. Net als in de vorige lezen we in deze beleidsverklaring: Met de nieuwe verordeningen voor Welzijn, Gezondheid en Gezin wil het College de uitbouw, de uitbreiding en de vernieuwing van de diverse voorzieningen binnen deze beleidsdomeinen stimuleren en faciliteren. De collegevoorzitter wil opnieuw een kaderordonnantie maken, waardoor hij het parlement opnieuw buiten spel zet. De architect van de volmachtenwetten is nochtans onlangs overleden, moge hij rusten in vrede. Maar u doet net hetzelfde. Het zijn lege dozen die carte blanche geven aan het College zonder enige democratische controle of zekerheid voor de toekomst. Ze werden niet overlegd met het werkveld en zijn zodanig vaag opgesteld dat alles nog vastgelegd moet worden in uitvoeringsbesluiten. Voortaan kan collegelid Grouwels de criteria alleen regelen zonder de democratische inmenging van het parlement. Het College zet daarmee opnieuw de deur open voor willekeur en subsidiëring à la tête du client. De facto is geen enkele organisatie nog zeker van toekomstige financiering. Opnieuw herhaalt u hier wat u in het verleden verschillende keren hebt gedaan met catastrofale gevolgen. Nog een constante sinds 2009 is dat we nog steeds wachten op de verwezenlijking van concrete infrastructuurprojecten binnen de gemeenschapscentra. U hield zich niet aan het door u opgestelde investeringsplan. Jaar na jaar werd de planning gewijzigd en vooruitgeschoven en werd de timing aangepast. Ik verwijs naar de catastrofale situatie bij De Rinck of de Vaartkapoen. In beide gevallen hadden de werken al een paar jaar geleden moeten beginnen. In deze laatste beleidsverklaring noemt u eindelijk een aantal projecten die nog snel voor het einde van deze legislatuur moeten worden aangepakt. Het wordt tijd dat de VGC zich ernstige vragen stelt over de lange termijnen tussen het vastleggen van de middelen en de uitgave ervan. De gemeenschapscentra wachten al te lang. Dan wil ik nog even stilstaan bij het grootste probleem dat het College nog wacht voor de komende 6 maanden. Dit probleem had men al lang zien aankomen, en gaat over het personeel. Het College schrijft in de Beleidsverklaring dat men een onderbouwde personeelsplanning wil ontwikkelen. Het College heeft al meermaals verschillende beloftes gedaan rond het personeelsplan, maar telkens zonder resultaat. Reeds in de beleidsverklaring van 2010 konden we al een heleboel lezen. Wat werd toen voorgesteld? Het finaliseren en implementeren van het beleid op het gebied van de loopbaanmogelijkheden, het organiseren van aanwerving- en bevorderingsexamens, het starten met de uitwerking van een persoonlijk ontwikkelingsplan in het raam van het competentiemanagement, het aanpassen van het personeelsstatuut, het opstellen van een arbeidsreglement, en het wegwerken van de verschillen tussen contractuele en statutaire personeelsleden. Nu is de maat vol. Voor de derde keer stuurt uw personeel u een duidelijk signaal. En 3 maal is scheepsrecht, of voor de katholieken onder ons, ten derde male kraaide de haan....

16 We weten hoe laat het is. Op 22 maart 2011 schreven 40 onderdirecteurs van de VGC een brief naar de collegeleden. In de brief uiten de adjunct-directeurs hun ongenoegen over de samenwerking tussen de kabinetten en de administratie en stellen ze zich openlijk vragen over hun rol en positie als adjuncten in de VGC-administratie. Ze kloegen verschillende dingen aan: verslagen van vergaderingen die door kabinetten worden gewijzigd, ramingen die de administratie moet uitvoeren maar die met één pennentrek naar de prullenmand worden verwezen door de kabinetten, dienstreizen die georganiseerd werden zonder de administratie op de hoogte te brengen. Het vertrouwen tussen de kabinetten van de 3 collegeleden en de administratie van de VGC was toen helemaal zoek. In december 2012 voerden de bonden actie naar aanleiding van de opmaak van de begroting 2013, waarbij 1,4 miljoen bespaard werd op personeelskosten. De angst voor banenverlies zat er bij de vakbonden diep in. Een twintigtal militanten en vrijgestelden van het gemeenschappelijk vakbondsfront kwamen betogen bij het raadsgebouw. Ze vreesden vooral dat de contracten van tijdelijke werknemers niet zouden worden verlengd. Collegelid Bruno De Lille verkondigde toen dat er geen ontslagen zouden vallen, en dat het maar gaat om het wegtrekken van middelen op personeelsuitgaven die anders toch niet worden uitgegeven. De vakbonden kondigden aan dat ze op hun hoede bleven. Ondertussen beloofde u in de Raad van 21 juni 2013 dat er een globaal akkoord zou komen voor het zomerreces, en dat het feitelijke personeelsplan vanaf 1 januari 2014 in werking zou treden. In de Raad van 7 juni 2013 haalde u aan dat - en ik citeer - het personeel zeker niet te klagen heeft, in vergelijking met andere werkplaatsen. Dit antwoordde u toen ik u wees op de grote ontevredenheid die leeft onder het personeel van de VGC. U verklaarde toen ook dat u er van overtuigd was dat - en ik citeer opnieuw - de werkwijze waarop de onderhandelingen liepen het personeelsbeleid van de VGC een goede, langlopende en structurele oplossing zou bieden. Quod non, als ik vandaag het parlementsgebouw binnenkom door een haag van vakbondsleden van de verschillende vakbonden. Vandaag, 3 jaar na de eerste beloftes rond het personeelsplan, zijn we op een pijnlijk punt gekomen. Het personeel van de VGC heeft het globaal akkoord afgewezen dat het VGC- College heeft voorgesteld. De vakbonden stoppen de onderhandelingen en dienen een stakingsaanzegging in. Dit is toch een trieste primeur voor de VGC. Een personeelsplan kan inderdaad enkel slagen als het gedragen is. Maar ik wees er al meerdere malen op dat het personeel zich niet gehoord voelt. De onderhandelingen hebben veel te lang stil gelegen en zijn de mist in gegaan. Tijdens de Raad van 7 juni 2013 ontkende u de katastrofale situatie. En toch was de malaise toen al groot. U heeft te lang gewacht om met concrete acties te komen, u heeft te lang de ontevredenheid van het personeel genegeerd, u heeft de misnoegdheid van het personeel laten groeien. Steeds meer mensen raken gedemotiveerd. U verliest goede werkkrachten door het gebrek aan een duidelijk personeelsbeleid. U verliest de motor van een sterke VGC!

17 Geachte collegevoorzitter Guy Vanhengel, ik denk dat het tijd wordt dat u dit dossier zelf in handen neemt. Neem uw verantwoordelijkheid voor het College en ga in overleg met de vakbonden. Luister naar het personeel en zorg dat we uit deze beschamende impasse komen. Hoe gaat u het personeel tegemoet komen? Welke maatregelen zal u nemen om opnieuw tot overleg te komen? Wat is het nieuw tijdspad om het personeelsplan te implementeren? Wat is de impact voor de begroting van de VGC? Ik concludeer. We gaan naar het laatste halfjaar van deze legislatuur. Samen met mijn collega s roep ik u op om het personeel au sérieux te nemen. De heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter.- Dat doen we. De heer Jef Van Damme.- Dat gevoel heb ik en velen met mij, niet. Het personeel is uw eerste partner om een antwoord te bieden op de vele Brusselse uitdagingen. Maak nu eindelijk een personeelsplan op en doe dit in dialoog met de vakbonden. Neem ook het parlement serieus. De heer Guy Vanhengel, collegevoorzitter.- Dat doen we ook. De heer Jef Van Damme.- Ook dat wordt door de feiten tegengesproken. Schrap uw volmachtwetten waardoor u het parlement in feite buitenspel zet. Respecteer de democratie en het parlementaire werk. Zorg er voor dat niet alle macht in het College wordt gecentraliseerd. Tot slot vragen wij ook de Brusselaar serieus te nemen. Schrap het geld voor vage studies waar u toch niets meer mee kan doen en investeer het in zaken die we hier en nu echt nodig hebben, zoals kinderopvang en crècheplaatsen. U hebt nog een half jaar de tijd om actie te ondernemen. Maak er alsjeblieft iets van. Mevrouw Carla Dejonghe.- Deze beleidsverklaring komt er in het laatste jaar of beter gezegd de laatste maanden van de legislatuur. Ze toont een mooie opsomming van wat er de voorbije jaren door dit College werd gerealiseerd en deze beleidsverklaring is daar in zekere zin het sluitstuk van. Het is duidelijk dat de VGC heeft geïnvesteerd. Dat is ook nodig aangezien de bevolkingstoename in Brussel ons voor enorme eisen stelt op het vlak van gemeenschapsinfrastructuur. De VGC heeft daarom een krachtdadig antwoord geformuleerd door haar middelen in te zetten voor kinderopvang, schoolinfrastructuur en vrijetijdsvoorzieningen. We weten echter allemaal dat er nog heel wat werk aan de winkel is. We weten dus ook al min of meer wat de inzet van de komende legislatuur wordt. In een vorig leven gaf ik les in een Brusselse school. Ik weet hoe broodnodig de zware investeringen in nieuwe schoolinfrastructuur zijn. Dat rendeert. Als je door de straten van Brussel loopt of in de metro zit, hoor je hoe langer hoe meer zeer jonge kinderen met elkaar Nederlands spreken. Het gaat daarbij heus niet alleen om blanke middenklassekindjes. Op korte tijd is dat een element geworden van de Brusselse identiteit, wat Stromae trouwens ook duidelijk maakte enkele weken geleden. Het Nederlandstalig onderwijs is een goed en sterk merk geworden. Het Nederlands is duidelijk de taal van de opwaartse sociale mobiliteit. We mogen natuurlijk niet voorbijgaan aan de uitdagingen die zich in de dagelijkse praktijk stellen. Het blijft geen sinecure om voor een

18 heel diverse klas te staan, waarvan het merendeel thuis geen Nederlands spreekt. Het is dan ook belangrijk dat de VGC en het Onderwijscentrum blijven investeren in de verfijning van de begeleiding van leerkrachten en onderwijspersoneel. Bestaan er specifieke plannen om de ondersteuning nog te verbeteren? Uit studies blijkt bijvoorbeeld dat teruggaan naar de basis van de taal heel nuttig kan zijn. Eén van de grote zorgen is voldoende leerkrachten te vinden voor het Brusselse Nederlandstalige onderwijs. Het blijft een enorme uitdaging om mensen warm te krijgen om in het onderwijs aan de slag te gaan. De actie Word jij de leerkracht van mijn ketje?, een recente radiospot, is zeer enthousiast onthaald. Maar het blijft een moeilijk punt. Veel leerkrachten uit het Brussels onderwijs zoeken na verloop van tijd een baan dichter bij huis of kunnen hun opgebouwde expertise met lesgeven in een meertalige grootstedelijke context elders beter valoriseren. Dat is natuurlijk ieders vrije keuze, maar we hopen dat Vlaanderen snel inziet dat leerkrachten in een stedelijke context op een andere manier verloond moeten worden of sneller anciënniteit moeten verwerven. Ik weet dat dit geen bevoegdheid van de VGC is, maar zijn er misschien al signalen dat de Vlaamse Gemeenschap hiermee rekening wil houden? De VGC werkt intussen zelf voort aan de ontwikkeling van Brede Scholen. Elke school zou een Brede School moeten zijn, al is dat in de praktijk waarschijnlijk niet overal even eenvoudig te realiseren. Welke projecten zitten er nog aan te komen? Wat zijn de ambities van het College ter zake? Ik verneem dat het concept met mondjesmaat bekendheid begint te verwerven aan Franstalige kant. Wordt op dit vlak expertise uitgewisseld met de Franse Gemeenschap? Ook in de kinderopvang wordt een tandje bijgestoken. Er is veel voorbereidend werk geleverd. Hopelijk zal dat snel renderen en extra plaatsen opleveren. Het is positief dat de VGC initiatieven ontplooit op het vlak van opvoedingsondersteuning en brede kinderopvang zoals Baboes. Ik denk dat Baboes een succesformule is hoewel de prioriteit natuurlijk naar de opvang zelf moet blijven uitgaan. Onze fractie heeft er al meermaals op aangestuurd om privé-initiatieven sterker te ondersteunen. Is al onderzocht hoe met grote bedrijven kan worden samengewerkt? De VUB beschikt bijvoorbeeld over een zeer kwalitatieve kinderopvang voor zijn personeel. Maar er zijn zonder twijfel nog privébedrijven die veel jonge mensen en Brusselaars tewerkstellen die op zoek zijn naar kinderopvang dicht bij het werk. Dat is misschien een win-winsituatie voor zowel het bedrijf als de werknemer en de overheid. De dienstencentra doen het goed. Ik heb natuurlijk weet van de plannen in Sint-Pieters- Woluwe, van de verbouwplannen achteraan het gemeenschapscentrum. Ook in Oudergem op de Lutgardissite zou er een inplanting van het dienstencentrum komen. Over dit project bestaat wel nog onduidelijkheid, zeker nu er lokaal protest is opgedoken. Kan het collegelid hierover toelichting verschaffen? Er worden in de beleidsverklaring tal van initiatieven opgesomd op het vlak van cultuur en vrijetijdsbeleving. De infrastructuurdossiers komen bijvoorbeeld aan bod. De mensen van Den Dam kijken reikhalzend uit naar hun nieuwe gebouw. Laat ons eerlijk zijn, het was ook

19 nodig. Ook voor de bibliotheek van Sint-Pieters-Woluwe werd onlangs de eerste steen gelegd. Het was geen steen maar een fiets die werd onthuld, al wordt het wel degelijk een bibliotheek en geen fietsschool! Dit is een grapje. (Glimlachjes) Graag wilde ik weten waar zich nog noden voordoen op het vlak van infrastructuur die in dit beleidsplan nog niet zijn ingevuld. Ik wil ook graag extra informatie over de renovatie van De Kriekelaar en de infrastructuuraanpassingen aan De Vaartkapoen. Wat ik in dit luik van de beleidsverklaring mis, is een plan op lange termijn voor het personeelsbeleid van de gemeenschapscentra. Uiteraard is de volledige administratie betrokken bij het personeelsplan, maar de lokale gemeenschapscentra zorgen voor de lokale inzet op het terrein. Dat is volgens ons één van de zaken waar de VGC in de toekomst nog meer haar middelen moet op inzetten. De convenanten met de gemeenschapscentra werden onder voorbehoud getekend. Misschien moet daarin wat meer duidelijkheid komen want de eerste niet-verlengingen en verplaatsingen van personeel beginnen zich te laten voelen. Als men dit tegenover de hogere eisen van het Cultuurcentrum Brussel plaatst, wordt het voor veel centra krap om hun werking nog naar behoren te vervullen. Meer dan ooit is het sleutelwoord efficiëntie! Daarnaast vang ik ook zeer positieve geluiden op. Zo begint de administratieve ondersteuning van de centra stilaan te draaien. Dat loopt niet overal van een leien dakje, maar er wordt wel vooruitgang geboekt. Het is ook een goede zaak dat de gemeenten en gemeenschapscentra integrale partnerschappen zullen opzetten, onder meer voor het gebruik van infrastructuur. Dat lijkt ons evident, al is niet elke gemeente even gewillig om een doorgedreven samenwerking op het getouw te zetten. Er zijn een aantal andere zaken op het vlak van het cultuurbeleid van de VGC waarvan de gevolgen pas na deze legislatuur duidelijk zullen worden. Zo is er de hervorming van de cultuurwaardebon. Dat was een waardevol instrument waarvan veel verenigingen gebruik maakten om aan cultuurparticipatie te doen. In het huidige systeem valt dat aspect zo goed als weg. Is daarover al een beslissing getroffen? Tegen wanneer mogen we de beslissing verwachten? We willen ervoor waarschuwen dat het Nederlandstalige sociaal-culturele netwerk een sterke traditie heeft, maar fragiel wordt en ondersteuning nodig heeft. Ondersteuning vereist natuurlijk middelen. Het wordt voor sommigen heel moeilijk om de programmatie op poten te zetten. Onlangs hebben we samen Muntpunt officieel geopend. Naast de bibliotheekfunctie van het gebouw, die van groot belang blijft, hopen we dat Muntpunt laagdrempelig wordt en alle lagen van de Brusselse bevolking kan bedienen. Het is niet slecht dat we een megafoon hebben naar Vlaanderen, maar Vlaanderen mag ook weten dat Brussel niet zo exotisch is als het lijkt. Brusselaars kijken ook naar Thuis en Familie. Ook het Muntplein is een aandachtspunt dat heel wat mogelijkheden biedt. Ten slotte zijn wij blij dat de VGC en de Vlaamse Gemeenschap het N-logo in hun nieuwe merkenbeleid zullen hanteren. Zoals ik al aanhaalde, is het toenemende belang van het Nederlands in Brussel een realiteit. We hebben een positief merk en dat moeten we uitspelen in het nieuwe merkenbeleid.

20 Mevrouw Greet Van Linter.- De voorliggende Beleidsverklaring is de naam beleidsverklaring eigenlijk niet waardig. Een beleidsverklaring is een verklaring van het College waarin wordt aangegeven op welke wijze het College het beleid van de VGC in wil uitvoeren en uitdragen. Vooreerst, gaat deze beleidsverklaring vooral over het verleden en niet over de toekomst, niet over Vandaar dat we ook zoveel werkwoorden in de verleden tijd terugvinden en de term deze legislatuur meermaals terugkomt. De meeste opgesomde initiatieven vloeien voort uit beslissingen uit het verleden. Alle projecten en initiatieven over de aanmoediging van het Nederlands, de sociale cohesie, het sociaal beleid, cultuur, sport en jeugd vertellen ons niets nieuws en zijn een louter uitvloeisel van vroegere beslissingen. De enige nieuwe, concrete zaken zijn de investeringen in onderwijs en kinderopvang, een nieuwe volleybalploeg, een fietsschool, een nieuw aanmeld- en inschrijfsysteem voor het secundair onderwijs en een gezamenlijke databank van culturele activiteiten. Bij de kinderopvang wordt alleen het cijfer van 15 miljoen euro meegegeven. Over welke concrete plaatsen en projecten gaat het? Wat is de juiste datum voor het Lokaal Loket Kinderopvang? Bovendien verzandt de beleidsverklaring te veel in een opsomming van initiatieven. Het lijkt wel een jaarlijkse beleidsnota van een kleine gemeente. Zonder afbreuk aan gemeenten te willen doen, vind ik dat de VGC met haar verantwoordelijkheid en begroting dat niveau moet overstijgen. Over een echt beleid met doelstellingen op het punt van sport, cultuur, welzijn, gezondheid en gezin lezen we bijna niets. De verklaring is een opsomming van initiatieven zonder concrete beleidsvisie. Het is me niet duidelijk waar de VGC concreet naartoe wil. Wat is het doel van het VGC-beleid op het vlak van sport, cultuur, jeugd, welzijn, gezondheid, gezin en onderwijs? Wat is het doel van de Vlaamse investeringen in Brussel? Het doel moet toch het voeren van een doelbewuste en zelfbewuste Vlaamse politiek zijn, waarbij dankzij Nederlandstalige initiatieven zowel Vlamingen als mensen met een anderstalige en andersculturele achtergrond bereikt kunnen worden. De uiteindelijke finaliteit is toch dat de Vlaamse gemeenschap behouden blijft en hopelijk straks uitbreidt. Het is belangrijk dat deze mensen onze taal leren kennen en spreken, niet alleen voor de integratie en de verrijking van hun eigen cultuur, maar ook omdat het voor sociaal-economische emancipatie zorgt. Bereikt de VGC dat doel met dit beleid en deze beleidsverklaring? Ik ga ervan uit dat we het er allemaal over eens zijn dat er meer investeringen in het onderwijs nodig zijn. Maar overschatten we de absorptiekracht van het Nederlandstalige onderwijs niet? Is er wel een Vlaamse uitstroom uit het Nederlandstalig onderwijs in klassen waarin soms geen enkele Nederlandstalige leerling zit? Kan de VGC de geroemde kwaliteit van het onderwijs wel handhaven zonder voldoende Nederlandstalige leerlingen of soms zonder Nederlandstalige leerlingen? Is het zo dat de Franse Gemeenschap te weinig investeert in haar eigen onderwijs? Moet Vlaanderen de desinvestering van de Franse Gemeenschap dan zomaar voor haar rekening blijven nemen?