Hoog water op het schoolplein? Regio Land van Heusden en Altena

Transcriptie

1 Hoog water op het schoolplein? Regio Land van Heusden en Altena Naam: Klas:......

2 Inhoud 1 Introductie Opdrachten Leestekst Overstromi ngen Waterov erlas t Opdrachten (deel 2) Een overstroming in mijn omgeving, kan dat echt? Leestekst Sporen van overstromingen in het landschap Overstromi ngen in het verleden Hoge waterstanden door veel neerslag in het stroomgebied Hoge waterstanden door stormvloed op zee Opdrachten Hoe kan een dijk doorbreken? Leestekst Opdrachten Veldwerkopdrachten Het verloop en de gevolgen van een overstroming Leestekst Waterkeri ngen en di jkringen Het verloop van overstromingen Gevolgen van overstromingen Opdrachten Wat doet de overheid om de kans op overstromingen te verkleinen? Leestekst De organisatie van waterbeheer in Nederland Meerl aagsveiligheid Laag 1: Preventi e Laag 2: Gevolg-beperkende maatregelen Laag 3: Rampenbestri jding en crisisbeheer Preventie en bestri jding van wateroverlast Opdrachten Hoe kun je jezelf voorbereiden op een overstroming? Leestekst Twee manieren van vluchten De website Opdrachten Huiswerkopdracht...Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd. 7 Eindopdrachten Extra opdrachten Groepsopdrachten...46 Groepsopdrac ht 1: Gevolg-beperkende maatregelen...47 Groepsopdrac ht 2: Versterken van het bewustzijn bij bewoners

3 Bronnenlijst Bijlagen Bijlage 1: Begrippenlijst...51 Bijlage 2: Enquête...54 Bijlage 3: Staafdiagram...55 Bijlage 4: Werkwijzer voor de groepsopdrac hten...56 Bijlage 5: Beoordelingsformulieren voor de presentaties

4 Ella woont in Sleeuwijk. In de krant leest ze een bericht over een 'rampenoefening' bij in het Rivierengebied. In het berichtje leest Ella dat de oefening er voor moet zorgen dat politie, brandweer en andere hulpdiensten weten wat er moet gebeuren als een dijk doorbreekt. Eerst dringt het niet tot haar door en terwijl ze het bericht al weg geklikt heeft, zit ze toch even te denken. Immers, elke dag fietst Ella over de dijk naar school. Ze heeft er nog nooit bij stilgestaan dat die dijk zou kunnen doorbreken. En als dat wel zou kunnen gebeuren, moeten de bewoners van Sleeuwijk en zij zelf daar dan niets van weten? Een beetje ongerust gaat ze toch even zoeken op internet en typt in Google de woorden 'dijkdoorbraak' en Sleeuwijk in. Ze komt op een website over een dijkdoorbraak bij Sleeuwijk. Die dijkdoorbraak was niet zo ver weg! Haar vriendin en klasgenoot Roos woont daar. Als ze verder leest op deze website wordt ze gerustgesteld. Er staat namelijk dat die dijkdoorbraak al honderden jaren geleden heeft plaatsgevonden. Dan zit het volgens haar wel goed! 4

5 Dagblad De Morgen Oefening met overstromingsramp in het Rivierengebied. 30 januari 2015 Volgende week wordt een grote oefening uitgevoerd waarbij getest wordt hoe goed het Rivierengebied is voorbereid op een overstromingsramp. En dergelijke oefening wordt iedere twee jaar gedaan, steeds op een andere locatie in Nederland. Dit jaar is het Rivierengebied aan de beurt. In de oefening wordt net gedaan alsof er extreem hoge water standen zijn op de rivieren, en op sommige plaatsen de rivierdijken doorbreken. In totaal doen er meer dan mensen vanuit verschillende gemeenten, het Waterschap, Rijkswaterstaat, de politie, de brandweer en het leger mee aan de oefening. Tijdens de oefening wordt er een rampenbestrijding hoofdkwartier opgezet. Het team moet kijken of er een noodreparatie aan de gaten in de dijken kan worden uitgevoerd, en of het water zo snel mogelijk kan worden weggepompt. Daarnaast moeten de hulpverleners op zoek naar slachtoffers, en moeten ze mensen zien te redden en te behandelen. De hulpverleners moeten op meer dan tien locaties in ingrijpen. Zij hebben vijf helikopters, twintig boten en tientallen voertuigen tot hun beschikking. Er worden twee opvangcentra ingericht in een sporthal en in een buurthuis. Voor de oefening worden 400 acteurs ingehuurd. Zij spelen voor bewoner, en zullen proberen te handelen zoals mensen dat zouden doen bij een echte overstroming. Sommigen zullen weigeren te evacueren, en anderen zullen in paniek raken. Mogelijke overstromingen hebben de volle aandacht van de Nederlandse regering sinds Orkaan Katrina in 2005 leidde tot een overstromingsramp in de Verenigde Staten met slachtoffers en grote schade. De vraag rees of Nederland wel zo goed voorbereid is op een dergelijke overstroming. Deze discussie leidde tot de oprichting van de Tastforce Management Overstromingen. De taskforce besloot dat voor alle gebieden waar een overstroming plaats zou kunnen vinden een rampenplan opgesteld zou moeten worden. In dat plan zouden de bestuurders en hulpverleners vast moeten leggen hoe ze zouden communiceren met elkaar bij een overstromingsramp, en verkennen welke maatregelen ze zouden kunnen nemen. Daarnaast heeft de Taskforce Management Overstroming besloten dat er elke twee jaar ergens in Nederland geoefend zou moeten worden in het omgaan met een overstromingsramp. Twee jaar geleden werd er een dergelijke oefening in Friesland uitgevoerd. Uit deze oefening bleek dat de bestuurders en hulpverleners nog niet goed voorbereid waren op een overstromingsramp. Vooral bij de evacuaties waren de draaiboeken niet waterdicht. Er moest een bejaardentehuis geëvacueerd worden, en dat verliep te langzaam. Daarnaast ontstond er verkeerschaos op de weg, en konden mensen niet op tijd vluchten voor het water. Daarnaast was de communicatie tussen de hulpdiensten nog niet optimaal. Op basis van de oefening is het rampenplan voor dit gebied toen aangepast. Foto van de rampenoefening De vraag is of de jaar beter gaat tijdens de rampenoefening in het Rivierengebied. Simon Jaarsveld, coördinator van het rampenbestrijdingsteam: We hebben zeker geleerd van de oefening twee jaar geleden. Maar elke situatie is weer anders. Uit de oefening moet blijken of het Rivierengebied waterproef is.. 5

6 1 Introductie 1.1 Opdrachten Opdracht 1: Oefenen met een overstromingsramp, zinnig of onzinnig? Pas geleden stond er een artikel in de lokale krant over een geplande oefening met een overstromingsramp. Lees het artikel. A) Denk je dat het nuttig is dat er ook een rampenplan wordt gemaakt voor het Rivierengebied? Leg uit waarom je dat vindt. B) Denk je dat het nuttig is om een rampenoefening uit te voeren in het Rivierengebied? Leg uit waarom je dat vindt. Opdracht 2: Schattingen van het verloop van een overstroming In de kaart hieronder zie je een aantal locaties met dijken die in de rampenplannen worden gebruikt. Stel nou dat de dijken doorbreken bij deze locaties, hoe zou de overstroming dan verlopen? A) Bij welke doorbraaklocaties verwacht je dat jouw huis getroffen kan worden? Noteer de nummers. B) Hoe hoog denk je dat het water komt te staan bij jouw huis in het geval van een dijkdoorbraak? C) Hoe snel denk je dat het water bij je huis is in het geval van een dijkdoorbraak? Bron 1: Kaart met doorbraaklocaties die in de rampenplannen worden gebruikt. Opdracht 3: Berekeningen van het verloop van een overstroming Om een goed rampenplan te kunnen maken wil de Taskforce Management Overstromingen graag weten wat er gebeurt bij een eventuele dijkdoorbraak. Ze willen graag weten welk gebied getroffen kan worden bij een doorbraak, hoe snel het water naar binnen zal stromen, en hoe diep het water zou komen te staan. Om deze reden is met een computerprogramma

7 berekent hoe overstromingen zullen verlopen bij de verschillende doorbraaklocaties. We gaan nu naar berekeningen kijken van het verloop van overstromingen. Start internet op, en ga naar Zoom in naar jouw woonplaats. A) Bij welke dijkdoorbraaklocaties kan jouw huis volgens de berekeningen overstromen? Noteer de nummers. B) Vanuit welke kanten komt het gevaar? Komt het vanuit de Lek, de Nederrijn, de Waal en/of de Maas? C) Hoe hoog komt het water te staan bij jouw huis, volgens de berekeningen? D) Hoeveel tijd duurt het voordat het water bij jouw huis is aangekomen volgens de berekeningen, in het ergste geval? E) Vergelijk je antwoorden met de schattingen die je hebt gedaan bij de vorige opdracht. N.B. In de overstromingsrisicoatlas zijn de animaties van de dijkdoorbraken in Rivierenland nog niet beschikbaar. Vraag D is daarom nog niet te beantwoorden. Je ziet wel de maximale waterdiepte na een dijkdoorbraak (vraag C). 1.2 Leestekst Overstromingen Het Land van Heusden en Altena heeft door de ligging en het klimaat veel te maken met water. Het komt uit de lucht, zit in de rivieren, en in de sloten. En water zit ook in de grond. Dat water kan verschillende soorten problemen en bedreigingen opleveren, zoals overstromingen en wateroverlast. We spreken pas van een overstroming als de dijken langs de rivieren doorbreken. De kans daarop is klein, maar de gevolgen zullen enorm zijn. Als dat gebeurt, stroomt er water met grote snelheid het binnendijkse gebied in. Grote delen van het Land van Heusden en Altena komen dan metersdiep onder water te staan. De schade zal enorm zijn, en er kunnen ook vele honderden slachtoffers vallen. Het onderstaande kaartje geeft dijkring Het Land van Heusden en Altena weer. De zwarte lijnen stellen de rivierdijken voor, die het binnendijkse gebied proberen te beschermen tegen overstromingen. De dijkring ligt tussen de Waaldijk in het noorden, de dijk langs de Bergse Maas in het zuiden, en de dijk langs de Afgedamde Maas in het oosten. Aan de westkant wordt de dijkring begrensd door de dijk langs de Steurgat kreek. 7

8 Bron 2: Dijkring Land van Heusden en Altena Wateroverlast In tegenstelling tot overstromingen ontstaat wateroverlast niet door een doorbraak van de dijken langs rivieren, maar door een enorme regenbui. Misschien heb je dit zelf wel een keer meegemaakt, als er in korte tijd heel veel regen valt. In dorpen en vooral steden is een deel van de grond bedekt met asfalt, tegels en gebouwen. Hierdoor kan regenwater niet goed in de grond infiltreren. Het regenwater wordt dan via het rioolsysteem afgevoerd, maar bij een enorme hoosbui raken de riolen overbelast. Ze kunnen het water voor korte tijd niet wegvoeren. Hierdoor komen straten en tuinen blank te staan en lopen kelders onder water. Het verkeer heeft dan last van het water, treinen hebben vertraging en auto s staan in de file terwijl voetgangers en fietsers natte voeten krijgen. De wateroverlast blijft totdat het overtollige water is afgevoerd door het riool of in de grond is getrokken. Dit kan uren tot enkele dagen duren. In landelijke gebieden infiltreert het grootste deel van de regen normaal gesproken in de grond. Maar bij een enorme hoosbui kan het zo zijn dat de grond het water niet aan kan, waardoor er een laag water op de grond blijft staan. Hierdoor komt er een laag water op de akkers en weilanden te staan. Koeien kunnen dan niet naar buiten. De gevoeligheid van een gebied voor wateroverlast hangt af van de samenstelling van de ondergrond. Water sijpelt snel door zand heen, en juist heel langzaam door een veen of klei. Daardoor zijn veenbodems en kleibodems gevoeliger voor wateroverlast dan zandbodems. De schade die ontstaat tijdens wateroverlast noemen we materiële schade, dat is schade die we in euro s kunnen uitdrukken. De voorraad in de kelder is bijvoorbeeld onbruikbaar of het tapijt is zo vies dat je het kunt weggooien. Voor boeren kan wateroverlast tot lagere opbrengsten leiden. Als de wateroverlast lang duurt, kunnen de gewassen gaan rotten of kunnen de trekkers niet het land op om de oogst binnen te halen. Bij wateroverlast vallen vrijwel nooit dodelijke slachtoffers. Er komt immers maximaal enkele tientallen centimeters water op het land en op de straten te staan. Te weinig om te kunnen verdrinken. 8

9 Bron 3: Foto s van wateroverlast ten gevolge van een enorme hoosbui. 1.3 Opdrachten (deel 2) Opdracht 4: Wateroverlast Lees de leestekst over wateroverlast. Zoek uit of de omgeving van jouw huis getroffen kan worden door wateroverlast. Houdt rekening met: - de grondsoort in de bodem (zand, klein of veen). Zie ook de grondsoortenkaart in de Bosatlas (52 e druk: kaart 42; 53 e druk: kaart 44; 54 e druk: kaart 32) - de hoogte (relatief hoog of relatief laag) - de mate van bedekking van de bodem met asfalt, tegels, en stenen. Opdracht 5: Conclusie Is er in jouw woonplaats kans op alleen: (a) wateroverlast; (b) alleen overstromingen; (c) zowel wateroverlast als overstromingen; of (d) geen van beide 9

10 2. Een overstroming in mijn omgeving, kan dat echt? 2.1 Leestekst Sporen van overstromingen in het landschap Van de overstromingen in het verleden zijn op kaarten en in het landschap nog steeds overblijfselen te zien. Is het je wel eens opgevallen dat de dijken langs de rivieren niet helemaal recht lopen maar nogal kronkelen? En heb je bij sommige van die kronkels ook wel eens een klein meertje gezien? Door de enorme kracht van het water is bij een dijkdoorbraak niet alleen een deel van de dijk weggeslagen, maar is ook een diep gat uitgeschuurd, en dat zien we nu nog steeds als een meertje. Zo n meertje wordt een wiel, weel, waal of waai genoemd. Na een dijkdoorbraak moest de dijk hersteld worden. Het kostte vaak te veel moeite om het kolkgat te dichten met klei, en de dijk weer op te bouwen. Daarom werd er meestal een nieuwe dijk om het wiel heen aangelegd. Dit kon op twee manieren: aan de kant van de rivier; of aan de kant van het binnendijks gebied. De dijken hebben door de aanleg om het wiel heen een sterk slingerend verloop gekregen. Bron 4: Het ontstaan van een wiel. 10

11 Bron 5: Luchtfoto en kaart van twee wielen langs de Waal, bij het dorp Wamel Overstromingen in het verleden In Midden Nederland heeft de Rijn en Maas het karakter van een laagland rivier, waarbij de rivier even hoog of zelfs iets hoger ligt als het omringende land. Het riviersysteem is hier in de loop der eeuwen door de mens ingericht. In de 11 e en 12 e eeuw hebben mensen dijken gelegd om hun huizen en akkers droog te houden. Eerst waren het lage dijken om kleine gebieden rond dorpen te beschermen. In de loop der eeuwen zijn de dijken met elkaar verbonden en verhoogd en versterkt. Zo ontstond het huidige systeem van doorgaande dijken langs rivieren. Ondanks deze bedijkingen is het gebied in het verleden meerdere malen getroffen door overstromingen, doordat de dijken niet sterk genoeg waren en doorbraken, of doordat het water over de dijk heen stroomde. Vooral in de 18 e eeuw en het begin van de 19 e eeuw vonden er veel dijkdoorbraken en overstromingen plaats. het hele rivierengebied waren er in 200 jaar tijd wel 229 doorbraken! In 1820 braken de dijken op 20 locaties, en liep het grootste deel van het rivierengebied onder water. 11

12 Bron 6: De overstroming van Overstromingen in het Rivierengebied zijn niet alleen iets van heel lang geleden. Nog geen honderd jaar geleden, in 1926, heeft er nog een grote overstroming plaatsgevonden in het rivierengebied. In dat jaar werden de hoogste waterstanden ooit gemeten in de Rijn. Op verschillende plaatsen zijn de dijken toen bezweken. Als gevolg daarvan raakten grote delen van het rivierengebied overstroomd. Het Land van Heusden en Altena bleef toen droog. Bron 11: Overstroomde gebieden in

13 Bron 7: Foto s van de overstroming van Twintig jaar geleden, in 1995, was er sprake van een bijna-overstroming in het rivierengebied. Eind januari 1995 was het dagenlang noodweer in Europa, het stopte maar niet met regenen. De waterstand in de Nederlandse rivieren steeg snel. Op 29 januari 1995 was de waterstand in de rivieren zó hoog, dat het dreigend werd. Alarmfasen werden afgekondigd en evacuaties voorbereid. Bij sommige dijken sijpelde er zelfs al water door heen! Het leger moest eraan te pas komen om de dijk tegen te houden, honderden militairen probeerden met zand het scheuren van de dijk tegen te gaan. Uit voorzorg zijn op 30 en 31 januari mensen uit het Rivierengebied geëvacueerd. Daarnaast zijn ook complete veestapels van boeren verplicht geëvacueerd. Gelukkig ging het allemaal net goed, en hebben de dijken het gehouden. Maar het was op het nippertje. Bron 8: Extreem hoog water in de winter van Dijkdoorbraken in het verleden vonden steeds plaats tijdens extreem hoge waterstanden op de rivieren. Er kunnen verschillende oorzaken zijn van hoge waterstanden: veel neerslag in het stroomgebied; en/of opstuwing door stormvloed op zee. In de volgende paragrafen gaan we kijken naar de diepere oorzaken van hoogwater. 13

14 2.1.3 Hoge waterstanden door veel neerslag in het stroomgebied Om inzicht te krijgen in de oorzaak van hoge waterstanden op de rivier, moeten we ons verdiepen in de werking van het stroomgebied van de Rijn. Het stroomgebied van een rivier is het gebied waarbinnen alle neerslag wordt afgevoerd via die rivier. Zijrivieren horen ook bij het stroomgebied. Het stroomgebied van de Rijn omvat delen van Duitsland, Frankrijk en Zwitserland. De Rijn begint in de Zwitserse Alpen. Onderweg komen er grote zijrivieren bij zoals de Main en de Moezel. In Nederland aangekomen splitst de rivier zich in drie takken: (1) de Waal; (2) de Nederrijn-Lek en (3) de IJssel. De Waal is de belangrijkste tak van het Rijnsysteem, want de Waal tak voert 2/3 van het water van de Rijn af. De Maas ontspringt in Noord Frankrijk, en stroomt via België naar Nederland. Het stroomgebied van de Maas is stukken kleiner dan dat van de Rijn. Het duurt enkele dagen voordat de regen die in Noord Frankrijk valt in Nederland aankomt. Doordat de Rijn in Nederland uitmondt in zee, wordt Nederland ook wel het afvoerputje van Europa genoemd. Al het regenwater dat in het stroomgebied valt (op het water dat verdampt na), komt uiteindelijk in Nederland terecht. Hoge waterstanden op de Rijn ontstaan als in het Duitse, Franse en Zwitserse deel van het stroomgebied veel regen valt. De kans op hoge waterstanden is groter als de bodem weinig water op kan nemen, als hij na een lange periode met regen verzadigd is met water of als hij bevroren is. De neerslag komt dan snel in de rivier terecht. Het smelten van sneeuw in het bovenstroomse deel van het stroomgebied kan er ook voor een snelle toename van de afvoer zorgen. Regen die in het stroomgebied valt komt niet direct in Nederland aan. Het duurt bijvoorbeeld bijna een week voordat regen die in Zwitserland valt via de Rijn bij Lobith de Nederlands- Duitse grens over komt. Zware regenval in Nederland heeft weinig effect op de waterstand in de Rijn. De regen verzamelt zich in beken die in de Rijn uitmonden. Maar de afvoer van deze beken is meestal klein in vergelijking met de afvoer die de Rijn al heeft. 14

15 Bron 9: Aantal dagen dat het water erover doet om in Nederland aan te komen. 15

16 Bron 10: Takken van de Rijn. De hoeveelheid water die door een rivier stroomt heet de afvoer. De afvoer wordt meestal uitgedrukt in m 3 /s. De gemiddelde afvoer van de Rijn bij de Nederlands-Duitse grens is ongeveer m 3 /s. Dit is ongeveer 3 zwembaden per seconde! De gemiddelde afvoer van de Maas bij de Nederlands-Belgische grens is ongeveer 250 m 3 /s. In de winter en in het voorjaar is de afvoer meestal hoger dan in de zomer. De afvoer is vooral hoog als er regen valt terwijl er nog sneeuw ligt die aan het smelten is. In de winter van 1995 viel er extreem veel regen, en was er sprake van een extreem hoge afvoer. De afvoer liep toen op tot wel m 3 /s (ongeveer 16 zwembaden per seconde). In het figuur hieronder zie je hoe de afvoer in de loop van de dagen toe en afnam. Het figuur laten zien dat de extreem hoge afvoer al een paar dagen daarvoor verder stroomopwaarts in Duitsland merkbaar was. Bron 11: Afvoer van de Rijn in de winter van

17 De rivierdijken liggen bijna nergens direct langs de rivier. Ze liggen meestal honderden meters tot enkele kilometers van de hoofdgeul af. Het gebied tussen de hoofdgeul en de dijk heet de uiterwaard. Bron 12: Schematische weergave van de Rijn in Nederland bij gemiddelde afvoer (2.200 m 3 /s), wanneer de uiterwaarden niet onder water staan. Bron 13: Foto s van de uiterwaard bij normale afvoer (2.200 m 3 /s). 17

18 Een paar keer per jaar komt de afvoer boven de m 3 /s (= 8 zwembaden per seconde). Dan lopen de uiterwaarden onder water, en spreken we van een hoge afvoer en een hoogwater situatie. Het onderlopen van de uiterwaarden is geen probleem, want de uiterwaarden zijn hiervoor gemaakt! De uiterwaarden zorgen voor extra wateropvang en waterdoorstroming. Er zijn geen dorpen in de uiterwaarden. Wel zijn er enkele boerderijen, steenfabrieken en campings. Deze staan op heuveltjes, zodat ze bij hoog water niet overstromen. Tijdens de extreem hoge afvoer van 1993 en 1995 was er sprake van een extreme hoogwater situatie. De afvoer liep toen op tot wel m 3 /s (= 16 zwembaden per seconde), en het water stond toen tot vlak onder de rand van de dijk. De dijken waren maar net hoog en stevig genoeg. Het ging net goed. Bron 14: Schematische weergave van de Rijn in Nederland bij een extreem hoge afvoer, wanneer de uiterwaarden geheel onder water zijn gelopen. Bron 15: Foto s van de uiterwaard bij hoge afvoer (> m 3 /s). 18

19 2.1.4 Hoge waterstanden door stormvloed op zee De waterstanden op de rivieren worden niet alleen bepaald door de afvoer, maar ook door het getij op zee. Langs de kust is het verschil tussen eb en vloed rond de 2 meter. Bij vloed kan het rivierwater niet door de monding van de rivieren naar de Noordzee stromen, en wordt het opgestuwd. In de Lek loopt de invloed van het getij door tot Culemborg. Op de Waal is de invloed van eb en vloed nog net merkbaar in Zaltbommel, maar niet meer in Tiel. Bij een zware noordwesterstorm op de Noordzee wordt het zeewater bij de kust metershoog opgestuwd. Het zeewater stroomt dan de riviermondingen in. Verder landinwaarts wordt het rivierwater opgestuwd. In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 was er een zware noordwesterstorm die samenviel met springtij (extra vloed omdat de zon, aarde en maan in dezelfde baan stonden). De waterstanden in de zeearmen en rivieren in het zuidwesten van het land werden tot recordhoogten opgestuwd. Op veel plekken stond het water meer dan 4 meter hoger dan normaal, en beukten golven op de dijken. In Zeeland, op de Zuid Hollandse Eilanden en in West Brabant braken de dijken op meerdere locaties, en stroomde het water het land in. Het werd een van de grootste natuurrampen die ooit in Nederland plaatsvonden: de watersnoodramp. Ook het land van Heusden en Altena werd getroffen. Het water werd zover opgestuwd in de rivieren dat het over de dijk langs het Steurgat stroomde, en over de Vissersijk in Werkendam. Het grootste deel van het gebied kwam onder water te staan, inclusief de dorpen Werkendam, Sleeuwijk en Woudrichem. Er stond meer dan twee meter water. Bron 16: Overstroomd gebied tijdens de watersnoodramp in

20 Bron 17: Foto s van de stormvloedramp van 1953 bij Werkendam Ruim mensen kwamen om het leven tijdens de watersnoodramp van 1953 in Nederland. De schade aan de veestapel, woningen, gebouwen en infrastructuur was enorm. Rond de mensen verloren hun huis en bezittingen. Vijfduizend huizen werden totaal verwoest. De hulpverlening van buiten werd bemoeilijkt door het zware weer, en kwam pas twee dagen later op gang. Veel mensen moesten dagen wachten op hun zolderverdieping voordat ze gered werden. In Werkendam vielen geen slachtoffers, ook kwam 90% van de huizen onder water te staan. In de zwaargetroffen dorpen Hank, Kille en Nieuwendijk waren er wel vele slachtoffers te betreuren. Voor veel overlevenden vormt de herinnering aan de watersnoodramp een trauma. Direct na de watersnoodramp stelde de regering de Deltacommissie in. Een paar maanden na de ramp kwam de commissie met het advies om de zeearmen van de Oosterschelde, de Grevelingen en het Haringvliet af te sluiten met vaste dammen of stormvloedkeringen die gesloten konden worden tijdens stormvloed. Zo werd de kustlijn met 700 km verkort, en het achterliggende land beschermd. De Westerschelde kon niet afgesloten kon worden om scheepvaart naar de haven van Antwerpen niet te hinderen. Hier werd besloten om de dijken te verhogen. Het gehele plan wordt De Deltawerken genoemd, en is uitgevoerd in de jaren 50 tot jaren 90 van de vorige eeuw. Na de bouw van de Deltawerken is de kans op overstromingen door stormvloed kleiner geworden. Als er sprake is van stormvloed, worden de stormvloedkeringen gesloten, en kan de zee het rivierwater niet opstuwen. Echter, als stormvloed samenvalt met een zeer hoge afvoer, dan kan het rivierwater niet naar buitenstromen. Er is dan alsnog sprake van opstuwing. Alles bij elkaar is de kans op een overstroming wel sterk afgenomen door aanleg van de Deltawerken, maar het gevaar is niet volledig weg. 2.2 Opdrachten Opdracht 6: Afvoergolf Bekijk het figuur van de afvoer in A) Hoeveel dagen duurde de hoogwater in 1995? B) Als er bij Koblenz een hoge afvoer wordt gemeten, hoe lang duurt het voordat deze afvoergolf in Nederland aankomt? 20

21 C) De duur van het hoogwater bepaalt wanneer mensen na evacuatie weer naar huis kunnen. Na hoeveel dagen mochten de mensen weer naar huis? Opdracht 7: Wielen Lees de paragraaf over sporen van overstromingen in het landschap, en gebruik de topografische kaart van de omgeving van jouw school. A) Markeer in de topografische kaart van de omgeving van jouw school: - de hoofdgeul - de rivierdijken - alle wielen die je kunt vinden - de uiterwaarden - het binnendijks gebied B) Gebruik de wielenkaart ( en zoek de wielen op die je hebt gevonden op de topografische kaart. a. Hoe lang geleden zijn de wielen ontstaan? b. Heb je alle wielen die op de wielenkaart staan gevonden? C) Na de dijkdoorbraken is de dijk gerepareerd. Is dit voornamelijk gedaan door een nieuwe dijk aan de kant van de rivier om het wiel heen te leggen, of door de nieuwe dijk aan de kant van het binnendijks gebied om de dijk heen leggen? D) Hoe komt het dat de dijk niet overal even ver van de rivier af ligt? Bedenk hierbij dat de dijken er al ruim 800 jaar liggen. Opdracht 8: Hoogteligging Bekijk de topografische kaart uit de vorige opdracht. A) Bepaal de hoogteligging van: - de grond in de uiterwaarden - de grond in het binnendijkse gebied vlak bij de dijk - de grond in het binnendijkse gebied ver van de dijk Let op: De schuin gedrukte getallen (bijvoorbeeld '10.7' ) in de kaart geven aan hoe hoog de grond ligt ten opzichte van NAP. Hoogtepunten met een pijltje erbij gaan over dijken, bruggen en andere door mensen gemaakte objecten. B) Hoe kun je het verschil in hoogte verklaren? C) Waarom liggen de dorpen niet op een plek zo ver mogelijk van de rivier af? Opdracht 9: De Deltawerken Bekijk de kaart van het overstroomd gebied tijdens de watersnoodramp in 1953 in de leestekst. Na de overstromingen zijn de Deltawerken gebouwd. Enkele zeearmen werden afgesloten, terwijl er langs andere zeearmen de dijken zijn versterkt. Gebruik de topografische kaart in de Bosatlas om te kijken welke maatregelen waar zijn genomen: kaart 42 (GB53) of kaart 28 (GB54). A) Markeer met kleurpotlood in de kaart: (1) de Oosterschelde kering; (2) de Brouwersdam; (3) de Haringvlietdam; en (4) de Maeslandkering. 21

22 B) Teken met een ander kleurpotlood in de kaart langs welke zeearm de dijken werden verhoogd. C) Wat zijn de belangrijkste redenen geweest om de zeearmen in Zeeland af te sluiten? Gebruik de leestekst om je antwoord te onderbouwen. D) Wat is de belangrijkste reden geweest om de Westerschelde niet af te sluiten? Gebruik de leestekst om je antwoord te onderbouwen. Opdracht 10: Conclusie Nu kunnen we samenvatten wat we hebben geleerd van de geschiedenis. Kun je zeggen, op basis van de geschiedenis, dat het zinvol is om rekening te houden met overstromingen? Verklaar je keuze. 22

23 3 Hoe kan een dijk doorbreken? 3.1 Leestekst Hoewel er alles aan gedaan wordt om dijken hoog en stevig genoeg te maken, is het nooit 100% uitgesloten dat een dijk kan doorbreken. Een doorbraak kan verschillende oorzaken hebben. Hieronder worden de belangrijkste faalmechanismen van dijken besproken. Overloop en golfoverslag Als het water hoger staat dan de dijk, kan het over de dijk heen stromen. Dat gebeurt ook als er veel golven zijn. Als de dijkbekledig wegslaat, kan uit de binnenkant van de dijk grond wegspoelen, waardoor de dijk verzwakt en een dijkdoorbaak kan ontstaan. Erosie van het buitentalud Als grote golven tegen de buitenkant van het talud aan beuken, en de dijkbekleding beschadigd wordt, kan de grond aan de buitenkant van de dijk weg eroderen. Afschuiving van het binnentalud Als het water langdurig (meer dan een week) tegen de dijk aan staat, raakt op een gegeven moment de dijk doorweekt. Het water komt dan tussen de gronddeeltjes in komt te zitten. Hierdoor verliest de grond van de dijk zijn sterkte en kan de dijk als een plumpudding onderuit zakken. Meestal zakt het binnentalud weg, door de druk van het water dat tegen de dijk aan staat. De kans of afschuiving is afhankelijk van de ondergrond, en is vooral hoog als er slappe klei- of veenlagen in de ondergrond aanwezig zijn. Ondertunneling (piping) Als er een langdurig water tegen de dijk aan staat, kan het water tussen de zandkorrels onder de dijk door gaan stromen, en aan de andere kant naar buiten komen. Als de grondwaterstroom gronddeeltjes meeneemt, ontstaat er een tunneltjes. Door de tunneltjes kan de stabiliteit van de dijk in gevaar komen. Bron 18: Vier faalmechanismen van dijken (Bron: VNK) 23

24 Het faalmechanisme erosie van het buitentalud is minder relevant in het Rivierengebied dan aan de Noordzeekust. In de kustzone kunnen bij storm golven van vele meters hoog op de dijken beuken. In het rivierengebied kunnen zulke krachtige golven zich niet ontwikkelen. Daarentegen is het faalmechanisme ondertunneling (piping) een zeer berucht faalmechanisme in het Rivierengebied. Bij hoogwater kan het water door de ondergrond van de uiterwaard naar het binnendijkse gebied stromen. De kans op ondertunneling is het grootst als er zand in de ondergrond aanwezig is, omdat zandkorrels makkelijker loslaten dan stukken klei. In de sloot aan de binnenkant van de dijk kun je dan opwellend bodemmateriaal zien. Door de tunneltjes kan de stabiliteit van de dijk in gevaar komen. Bron 19: Eerst tekenen van ondertunneling: (links) opwellend water en zand in een sloot achter een dijk; en (rechts) vorming van plassen achter de dijk. Ongeveer 80% van de wielen blijken voor te komen op plaatsen waar dijken zandbanen in de ondergrond voorkomen. Deze zandbanen zijn lang geleden gevormd door rivieren die inmiddels al duizenden jaren niet meer bestaan. In de bron hieronder zie je het Wiel van Bassa, in de Diefdijk. Dit wiel is gevormd op de plek waar de Diefdijk een zandbaan van een oude rivierloop kruist. Bron 20: Het Wiel van Bassa in de Diefdijk. Geel = zandbaan. 24

25 3.2 Opdrachten Opdracht 11: Doorsnede over een dijk De onderstaande bron geeft een schematische doorsnede over een dijk. Noteer de nummers van de volgende begrippen op de juiste plaats in de doorsnede: 1. laag water (bij een afvoer van m 3 /s) 2. hoog water (bij een afvoer van m 3 /s) 3. extreem hoog water (bij een afvoer van m 3 /s) 4. binnentalud 5. buitentalud 6. kruin van de dijk 7. binnendijks gebied 8. sloot 9. uiterwaard Bron 21: Doorsnede over een dijk. Opdracht 12: Faalmechanismen Een dijk kan op verschillende manieren zijn sterkte verliezen. Maak de juist combinatie van oorzaken, gevolgen en namen van de faalmechanismen, door de vakjes met lijntjes te verbinden. 25

26 Opdracht 13: Begroeiing Waarom is het belangrijk dat het binnentalud begroeid is met gras en geen onbegroeide plekken heeft? Opdracht 14: Duur van de hoogwater Niet alleen de hoogte van de waterstand is van belang, maar ook de duur van het hoogwater. Waarom neemt de kans op een dijkdoorbaak toe als het hoogwater langer aanhoudt? Opdracht 15: Dijkpatrouille In Nederland worden de dijken regelmatig gecontroleerd. Dat gebeurt ook tijdens hoog water. De dijkwachters gaan dan op pad. Om het te leren maken ze gebruik van het simulatieprogramma Dijk patrouille (in het Engels: Levee Patroller), het is eigenlijk een serious game. Start het programma Dijk patrouille, lees de instructie en speel het spel, hiervoor heb je 2,5 minuut. Probeer zoveel mogelijk punten te halen. Als je te weinig punten haalt, breekt de dijk door. Ben je een heel goede dijkwachter, dan kun je zeker 3000 punten scoren. Speel het programma 2 of 3 keer. Wat is je hoogste score? Je kunt dit programma ook als app downloaden op je smartphone: 'dijk patrouille app' 26

27 3.3 Veldwerkopdrachten Opdracht 16: Waarnemen Voer een klein veldwerk uit bij een dijk. Je krijgt van je docent een veldwerklocatie toegewezen. Ga met een drietal naar een plek langs de dijk. Beantwoord de volgende waarnemingsvragen: 1) Stroomt de rivier vrijwel langs de dijk, of is er een uiterwaard tussen de rivier en de dijk? 2) Vergelijk de hoogte van de uiterwaard met de hoogte van het binnendijkse gebied. Wat ligt hoger, de uiterwaard of het binnendijkse gebied? 3) Schat het hoogteverschil tussen het water in de hoofdgeul en de uiterwaard. 4) Schat het hoogteverschil tussen de uiterwaard en de kruin van de dijk 5) Schat het hoogteverschil tussen het binnendijkse gebied en de kruin van de dijk 6) Staan er huizen vlakbij de dijk? 7) Zo ja, staan de huizen een dijkversterking in de weg? 8) Welk talud is steiler, het binnentalud of het buitentalud? 9) Is er sprake van een steunberm binnendijks? 10) Waarmee is het buitentalud bekleed, met gras, met steen of met beide? Teken op een wit vel een doorsnede over de dijk. Noem alles wat je hebt gezien in de doorsnede. Maak een paar foto s van je groepje op of bij de dijk. Opdracht 17: Verwerken Beantwoord de volgende verwerkingsvragen (gebruik zo nodig de informatie): 1) Hoeveel meter kan het water stijgen voordat de dijk overloopt? 2) Zijn er op deze plaats maatregelen genomen om de dijk te versterken? 3) Is de dijk stevig genoeg? Zo ja, waaruit leid je dit af? Zo niet, met welke maatregelen zou de dijk op deze plaats nog moeten worden versterkt? 4) Is er ruimte om de dijk te verstevigen? Zo niet, hoe kan dat worden opgelost? 27

28 4. Het verloop en de gevolgen van een overstroming 4.1 Leestekst Waterkeringen en dijkringen Een verzamelnaam voor dijken, duinen, dammen en kades is waterkeringen. Rijkswaterstaat en de waterschappen maken onderscheid tussen twee typen waterkeringen: (1) hoofdwaterkeringen; en (2) regionale keringen. De dijken langs de grote rivieren worden hoofdwaterkeringen genoemd. Het gebied dat wordt omringd door hoofdwaterkeringen heet een dijkring. Naast de hoofdwaterkeringen zijn er ook regionale keringen. Dit zijn dijken en kades die in het binnendijkse gebied liggen. Als er een doorbraak van de rivierdijk plaatsvindt, zorgen de regionale keringen dat de overstroming enigszins beperkt blijft en vertraagd wordt. De regionale keringen zijn niet altijd goed zichtbaar in het landschap. Op sommige locaties zijn ze verscholen of opgenomen in het straatbeeld van een stad of dorp Het verloop van overstromingen Om een goed rampenplan te kunnen maken, is het belangrijk om te weten wat er gebeurt bij een eventuele dijkdoorbraak. Daarvoor wordt bepaald welk gebied getroffen kan worden bij een doorbraak, hoe snel het water naar binnen zal stromen, en hoe diep het water zou komen te staan. Om deze reden hebben de waterschappen met een computerprogramma berekend hoe overstromingen zullen verlopen bij de verschillende doorbraaklocaties. Zo n doorbraaklocatie wordt een bres genoemd. Om het verloop van de overstroming voor een bepaalde bres te kunnen berekenen heeft het computer programma gebruik gemaakt van de volgende gegevens: 1. Gegevens van de breedte en diepte van de bres in de dijk. 2. Gegevens van de hoogteverschillen in het binnendijkse gebied 3. Gegevens van obstakels dat het water tegen kan komen in het binnendijkse gebied (zoals regionale keringen). 4. Gegevens van de hoogte van het water dat tegen de dijk staat, en de duur van de hoogwaterstand Gevolgen van overstromingen Een overstroming kan leiden tot enorme materiële schade. Vlakbij de doorbraak stroomt het water hard, waardoor gebouwen het kunnen begeven. Maar ook verder van de doorbraak kunnen huizen onder water komen te staan. De schade die de overstroming heeft aangedaan is afhankelijk van hoe hoog het water is gekomen (tot welke verdieping van huizen) en hoelang een gebied overstroomd is. Daarnaast kunnen overstromingen ook leiden tot vele dodelijke slachtoffers. Uit bronnen van overstromingen in het verleden blijkt gemiddeld ongeveer 1% van de mensen overleed in gebieden die door een overstroming werden getroffen. Hiervan kwam meer dan de helft om door verdrinking en onderkoeling. Een klein deel van de mensen kwam om tijdens de ramp door stress (hartstilstand), verwondingen, elektrocutie, ondervoeding, of doordat ze geen medicijnen konden nemen. Daarnaast kwamen er ook na afloop van de ramp nog mensen om, o.a. door ziekte. Waarschijnlijk ligt de overlijdenskans bij een overstroming nu iets lager, doordat er betere communicatiemiddelen zijn, en betere evacuatiemiddelen. Toch kunnen er tegenwoordig ook tientallen tot vele honderden doden vallen bij een overstroming. 28

29 Naast materiele schade en slachtoffers zal een overstroming ook leiden tot ontwrichting van het dagelijks leven. Sommige wegen en tunnels zijn niet meer begaanbaar waardoor mensen vast zitten in hun gebied. Vooral in stedelijke gebieden is dat een probleem, daar wonen veel mensen bij elkaar. Zonder begaanbare wegen kunnen mensen de stad niet uit, en kunnen er geen hulpmiddelen, eten en medicijnen de stad in. In landelijke gebieden kunnen mensen compleet geïsoleerd worden door een overstroming. Overstromingen zullen indirecte gevolgen hebben in naastgelegen gebieden, ook al lopen die niet onder water. Denk aan grote hoeveelheden mensen die gevlucht zijn voor het water, en moeten worden opgevangen. De elektriciteit kan uitvallen en het telefoonnetwerk en internet raakt overbelast. Daarnaast kan een gebied afgesloten raken, of moeilijker bereikbaarder, als wegen en spoorlijnen van en naar het gebied door de overstroming uitgeschakeld worden. Mensen kunnen dan niet gemakkelijk weg, en de toevoer van voedingsmiddelen en andere goederen kan belemmerd worden. De waterschappen hebben met computermodellen een berekening uitgevoerd aan de gevolgen van overstromingen voor verschillende doorbraaklocaties. Op basis van de kenmerken van de overstroming (snelheid waarmee het water zich verplaatst en stijgt en de maximale waterdiepte), en kenmerken van de bewoning en bebouwing in het gebied hebben ze een schatting gemaakt van de hoeveelheid schade en het aantal slachtoffers. Bij elke berekening wordt natuurlijk van bepaalde zaken uitgegaan die in werkelijkheid net iets anders kunnen uitpakken. Een overstroming in de winter zal bijvoorbeeld leiden tot meer slachtoffers dan een overstroming in de zomer, omdat dan het water warmer is en er minder kans op onderkoeling is. Vandaar dat ook deze berekeningen altijd een bepaalde onzekerheid hebben. De voornaamste bron van onzekerheid zit echter in de samenstelling van de dijk. Voor veel locaties is het niet goed bekend uit welke materialen de dijk is opgebouwd. De samenstelling van de dijk bepaald de vorm van de bres, en hoe snel de bres kan groeien. 4.2 Opdrachten Opdracht 18: Het verloop van een overstroming We gaan nu naar deze berekeningen kijken. Start internet op, en ga naar Zoom in naar de dijkring waar jij woont. A. Bij welke dijkdoorbraaklocaties kan jouw huis volgens de berekeningen overstromen? Noem de nummers. B. Waarom kan jouw huis niet overstromen bij de andere dijkdoorbraken? Bedenk een verklaring. Gebruik hierbij de kaart met de waterkeringen. C. Bij welke dijkdoorbraaklocaties kan jouw school volgens de berekeningen overstromen? Noem de nummers. D. Waarom kan jouw school niet overstromen bij de andere dijkdoorbraken? Bedenk een verklaring. Gebruik hierbij de kaart met de waterkeringen en de kaart met de hoogte. E. Is er een verschil in waterdiepte bij overstroming van jouw huis, en bij overstroming van jouw school? Verklaar waarom er wel of geen verschil is. Gebruik hierbij de hoogtekaart. 29

30 Opdracht 19: Overstromingsvrije gebieden A. Zijn er gebieden in jouw dijkring die niet overstroomd raken bij een doorbraak? Welke gebieden vallen op? B. Waarom denk je dat deze gebieden niet overstromen? Gebruik de kaart met regionale keringen en de hoogtekaart. C. Bedenk nog even bij welke doorbraak locaties jouw huis bedreigd wordt (zie opdracht X). Zijn er regionale keringen die het gebied waar jij woont tegen overstromingen beschermen? Opdracht 20: Onzekerheden in de berekeningen A. Wanneer denk je dat er meer slachtoffers zullen vallen, als de overstroming zich in de winter voordoet, of als de overstroming zich in de zomer voordoet? Leg je antwoord uit. Opdracht 21: Gevolgen van overstromingen. We gaan nu kijken naar de gevolgen van de overstromingen volgens de berekeningen van de waterschappen. Als je op de knop gevolgen klikt, kun je per doorbraaklocatie een schatting van het aantal slachtoffers en de grootte van de schade zien. A. Bij welke doorbraaklocatie zullen er volgens de berekeningen de meeste slachtoffers vallen in jouw dijkring? B. Bij welke doorbraaklocatie zal de schade het grootst zijn? C. Welke factoren bepalen het aantal slachtoffers? Noem twee factoren. D. Welke factoren bepalen de grootte van de schade? Noem twee factoren. 30

31 Opdracht 22: Gevolgen van overstromingen in een stad bij jou in de buurt Zoom nu in op een stad in jouw dijkring. Bekijk de kaarten van de waterdiepte, aantal slachtoffers, en schade. A. In welk deel van de stad vallen de meeste slachtoffers? Hoe denk je dat dit komt? B. In welk deel van de stad vallen weinig of geen slachtoffers? Hoe denk je dat dit komt? Opdracht 23: Indirecte gevolgen van overstromingen Lees de leestekst over de gevolgen van overstromingen. Welke steden in de buurt zullen indirect gevolgen kunnen ondervinden van een overstroming in jouw dijkring? 31

32 5. Wat doet de overheid om de kans op overstromingen te verkleinen? 5.1 Leestekst De organisatie van waterbeheer in Nederland Het waterbeheer in Nederland wordt uitgevoerd door Rijkswaterstaat en de waterschappen. Rijkswaterstaat beheert de geulen en uiterwaarden van de grote rivieren (Rijn en Maas). Ze zorgen ervoor dat de rivieren bevaarbaar blijven voor de scheepvaart. Ook probeert Rijkswaterstaat ervoor te zorgen dat de geulen en uiterwaarden zo veel mogelijk water op een veilige manier door de rivieren kunnen laten stromen van de Duitse grens tot aan de Noordzee. Daarnaast bepaalt Rijkswaterstaat de eisen waar de dijken aan moeten voldoen wat betreft hoogte, breedte en stevigheid. Ook al stelt Rijkswaterstaat de eisen op waaraan de dijken moeten voldoen, het onderhoud van de dijken wordt door Waterschap Rivierenland gedaan. Het waterschap moet er voor zorgen dat de dijken hoog, breed en stevig genoeg zijn. Daarnaast beheert het waterschap ook het water binnen de dijkringen. Het gaat hier om de kanalen en de sloten. In de rivierpolders stroomt het regenwater niet vanzelf weg, en het waterschap zorgt dat dit op tijd wordt weggepompt richting de rivieren zodat weilanden, kelders en wegen niet onder water komen te staan bij een hevige regenbui. In die zin heeft het waterschap een belangrijke rol bij het verminderen van de kans op overstromingen, en bij het verminderen van de kans op wateroverlast Meerlaagsveiligheid De dijken langs de Merwede en Maas zijn bedoeld om het Land van Heusden en Altena tegen overstromingen te beschermen. Toch is er altijd kans op extreem veel regen in het stroomgebied van de Rijn en Maas, met extreem hoge afvoeren tot gevolg. De kans dat het fout gaat is klein, maar niet uit te sluiten. 100% veiligheid bestaat niet. En de gevolgen van een overstroming zijn enorm. Waterbeheerders hebben besloten dat het verstandig is om niet alleen er voor te zorgen dat de kans op een overstroming zo klein mogelijk is, maar dat er ook onderzocht moet worden hoe de gevolgen van een overstroming zo klein mogelijk kunnen worden gehouden. Dit doen ze door te onderzoeken hoe het gebied zo ingericht kan worden dat als het misgaat, er niet te veel schade en slachtoffers zijn. Daarnaast stellen ze plannen op voor als het misgaat, en proberen ze bewoners voor te lichten over wat ze het beste kunnen doen op het moment van een overstroming. Er wordt dus op drie verschillende manieren nagedacht over veiligheid. Dit wordt meerlaagsveiligheid genoemd. In de volgende paragraaf worden de drie lagen van het meerlaagsveiligheid verder toegelicht. 32

33 Bron 22: Meerlaagsveiligheid Laag 1: Preventie Preventie gaat dus om het verkleinen van de kans op een overstroming. Door klimaatverandering krijgen de rivieren meer regen- en smeltwater te verwerken. Volgens de voorspellingen zal de neerslag in het stroomgebied van de Rijn namelijk toenemen. Om voorbereid te op de toekomst heeft de regering vastgesteld dat de rijntakken m 3 /s zouden moeten kunnen afvoeren naar de zee zonder dat er overstromingen plaatsvinden. Dit zijn 25 zwembaden per seconde! In het verleden zijn de dijken zo nu en dan versterkt en verhoogd. We kunnen echter niet de dijken altijd maar blijven verhogen. Dit kost namelijk veel geld, en betekent dat er veel huizen op de dijk zouden moeten verdwijnen. Daarom heeft de regering besloten om andere manieren te vinden om te zorgen dat de rivieren meer water kunnen afvoeren, bijvoorbeeld door het vergroten van de waterdoorstroming en de wateropvang. Het idee is dat als we kunnen zorgen dat het water makkelijker door de uiterwaarden kan stromen, er minder opstuwing zal zijn, en dus minder hoge waterstanden. En als het systeem meer water kan opvangen, zal de waterstand ook minder hoog zijn. De rivier moet dus meer ruimte krijgen, waardoor de waterstand bij extreem hoge afvoer lager uitkomt. Dan is het niet nodig om de dijken verder te verhogen. In het project Ruimte voor de Rivier worden verschillende maatregelen genomen om de waterdoorstroming en wateropvang te vergroten. De nadruk ligt op, zoals de naam al zegt, het meer ruimte geven aan rivieren. Dit is iets anders dan het verhogen van de dijken. Er zijn verschillende manieren om een rivier meer ruimte te geven, 33

34 bijvoorbeeld door het verleggen van dijken, het graven van nevengeulen, en het verdiepen van uiterwaarden. Vergelijk nu eens een rivier met een gang in een schoolgebouw. Tijdens de pauze lopen er honderden leerlingen door de gangen, en vinden er op verschillende plekken opstoppingen plaats. De kans op opstoppingen kan verkleind worden door de gangen te verbreden. Leerlingen kunnen dan makkelijker doorlopen. Deze maatregel zorgt dus voor betere doorstroming. Als een docent een klaslokaal open doet, kunnen de leerlingen opgevangen worden in dat lokaal, en neemt de drukte op de gang af. Deze maatregel zorgt dus voor extra opvang. Door dit soort maatregelen neemt de kans op opstoppingen op de gang af. Het Ruimte voor de Rivierproject werkt precies zo! Bron 23: Locaties waar Ruimte voor de Rivier maatregelen worden uitgevoerd. 34

35 Kribverlaging Kribben zijn kleine stenen dammen die een stukje de riviergeul inlopen. Ze zorgen ervoor dat de rivier op zijn plaats blijft en de juiste diepte houdt. Maar kribben zorgen ook voor opstuwing van water. Door de kribben te verlagen, kan het rivierwater sneller worden afgevoerd. Het verhoogt dus de waterdoorstroming. Waterberging / Retentiepolder Een waterbergingsgebied of retentiepolder is een gebied dat omringd wordt door een dijk, waar water opgevangen kan worden bij extreem hoge afvoer. Dit leidt tijdelijk tot een waterstandsverlaging. Verwijderen van obstakels De uiterwaard is niet geheel vlak. Er zijn ook heuvels met steenfabrieken en bouwwerken zoals verhoogde wegen. Bij hoge afvoer, als de uiterwaarden onder water staan, vormen deze bouwwerken obstakels voor de snelle afvoer van water. Het verwijderen van deze obstakels vergroot de waterdoorstroming van het riviersysteem. Uitdiepen van de hoofdgeul De rivierbedding van de hoofdgeul wordt verdiept door een bodemlaag af te graven. De rivierbodem komt daardoor dieper te liggen waardoor er meer ruimte voor het water is. Dijkverlegging Door dijken landinwaarts te verleggen, worden de uiterwaarden breder, en neemt de wateropvang en waterdoorstroming toe. Hoogwatergeul Een hoogwatergeul is een bedijkt gebied met een inen een uitlaat. Het is een aftakking van een rivier om een deel van het rivierwater via een andere route af te kunnen voeren. Uiterwaardverlaging (afgraving) Door de uiterwaard een paar meter te verlagen kan er bij hoge afvoeren meer water door de uiterwaard stromen Bron 24: Maatregelen in het Ruimte voor de Rivier project 35

36 Naast dat er ruimte wordt gegeven aan de rivier, moet er toch ook op sommige plekken verbeteringen aan de dijk worden aangebracht. Elke vijf jaar worden de dijken gecontroleerd, en tijdens de laatste controle werden er een aantal dijken afgekeurd. Er kunnen verschillende maatregelen genomen worden om de dijken te versterken. De tabel hieronder noemt de belangrijkste dijkversterkingsmaatregelen, en legt uit wat de effecten van die maatregelen zijn. Bron 25: Kwaliteit van de dijken in het rivierengebied. De rode lijnen stellen dijken voor die zijn afgekeurd tijdens de laatste controle. De groene lijnen stellen dijken voor die zijn goedgekeurd. Maatregel Dijkverhoging Minder steil maken van het buitentalud Aanleg van een steunberm tegen binnentalud Aanbrengen van een damwand bovenop de dijk Aanleg kleibedekking op het buitentalud Effect De hoogte neemt toe: Er is een kleinere kans dat de dijk overloopt Golven verliezen aan kracht wanneer ze uit lopen over een brede flauwe helling De stabiliteit neemt toe: De dijk kan het water beter tegenhouden De hoogte neemt toe: Er is een kleinere kans dat de dijk overloopt. Water trekt minder makkelijk de dijk in Stevige grasbegroeiing aanleggen op het buitentalud Water dat over de dijk heen stroomt kan de dijk minder eroderen. Bron 26: Maatregelen die genomen kunnen worden om dijken te versterken Laag 2: Gevolg-beperkende maatregelen De dijken zijn nog nooit zo hoog en sterk geweest als nu. Toch is een overstroming niet helemaal uitgesloten. De overheid heeft daarom plannen gemaakt om de gevolgen van een overstroming te beperken, door het gebied slim in te richten. Dit kan onder andere door het binnendijkse gebied op te delen in compartimenten, door aanleg van regionale keringen. Zo 36