Studie. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen

Transcriptie

1 Studie Onderwijs en opvang voor jonge kinderen

2

3 Onderwijs en opvang voor jonge kinderen Deelname aan opvang door driejarigen en kwaliteit van onderwijs en opvang voor drie- en vierjarigen Annemiek Veen Jaap Roeleveld Anna Heurter Kohnstamm Instituut

4 Colofon De Onderwijsraad is een onafhankelijk adviescollege, opgericht in De raad adviseert, gevraagd en ongevraagd, over hoofdlijnen van het beleid en de wetgeving op het gebied van het onderwijs. Hij adviseert de ministers van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. De Eerste en Tweede Kamer der Staten-Generaal kunnen de raad ook om advies vragen. Gemeenten kunnen in speciale gevallen van lokaal onderwijsbeleid een beroep doen op de Onderwijsraad. De raad gebruikt in zijn advisering verschillende (bijvoorbeeld onderwijskundige, economische en juridische) disciplinaire aspecten en verbindt deze met ontwikkelingen in de praktijk van het onderwijs. Ook de inter nationale dimensie van educatie in Nederland heeft steeds de aandacht. De raad adviseert over een breed terrein van het onderwijs, dat wil zeggen van voorschoolse educatie tot aan postuniversitair onderwijs en bedrijfsopleidingen. De producten van de raad worden gepubliceerd in de vorm van adviezen, studies en verkenningen. Daarnaast initieert de raad seminars en websitediscussies over onderwerpen die van belang zijn voor het onderwijsbeleid. De raad bestaat uit twaalf leden die op persoonlijke titel zijn benoemd. Studie Onderwijs en opvang voor jonge kinderen, uitgebracht aan de Minister en aan de Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Nr /977, mei 2010 Uitgave van de Onderwijsraad, Den Haag, ISBN Bestellingen van publicaties: Onderwijsraad Nassaulaan JS Den Haag secretariaat@onderwijsraad.nl telefoon: (070) of via de website: Ontwerp en opmaak: Drukwerk: DeltaHage grafische dienstverlening Onderwijsraad, Den Haag. Alle rechten voorbehouden. All rights reserved.

5 Ten geleide In het advies Naar een nieuwe kleuterperiode in de basisschool pleit de Onderwijsraad voor een publiek bekostigd aanbod van vijf dagdelen voor alle kinderen vanaf drie jaar. In de opleiding voor mensen die werken in de opvang van en het onderwijs aan jonge kinderen dient ook meer aandacht te komen voor jonge kinderen. Met deze twee veranderingen denkt de raad een belangrijke stap te kunnen zetten naar een hogere kwaliteit van het aanbod voor jonge kinderen buitenshuis. Deze aanbevelingen zijn een nadere uitwerking van het advies Een rijk programma voor ieder kind uit Voor de analyse die aan de aanbevelingen voorafgaat was behoefte aan een volledig en actueel overzicht van de deelname aan en de kwaliteit van vooren vroegschoolse voorzieningen in Nederland. Voor dit advies heeft de Onderwijsraad daarom het Kohnstamm Instituut gevraagd om gegevens te verzamelen over de deelname aan opvang voor driejarigen en de kwaliteit van opvang en onderwijs voor drie- en vierjarigen. Belangrijke vragen daarbinnen hebben betrekking op de deelname aan voorschoolse voorzieningen in relatie tot sociale en etnische herkomst van jonge kinderen. Het overgrote deel van de jonge kinderen bezoekt een kinderdagverlijf en/of een peuterspeelzaal. Een opvallende uitkomst is de groei van deelname aan kinderdagverblijven, met name bezocht door autochtone kinderen met hoogopgeleide ouders. Van het kleine percentage (8%) dat van geen van beide voorzieningen gebruikmaakt, is het merendeel van allochtone afkomst met laagopgeleide ouders. Ook de lengte en intensiteit van het bezoek aan beide voorzieningen blijkt in relatie te staan met de afkomst: autochtone Nederlandse kinderen bezoeken deze langer dan allochtone Nederlandse kinderen. Het bezoek aan de voorschoolse voorzieningen is bovendien het geringst onder kinderen die thuis een andere moedertaal spreken en korter in Nederland zijn. Dit met uitzondering van de deelname aan vve-programma s, want die ligt weer iets hoger bij kinderen bij wie thuis een andere taal wordt gesproken. Tot slot is in deze studie de kwaliteit van de voorzieningen, het opleidingsaanbod van actoren daarbinnen en de dagindeling of kwaliteitstijd van jonge kinderen thuis bekeken. Er blijkt een gebrek aan voldoende (empirische) gegevens over de kwaliteit van voor- en vroegschoolse voorzieningen en de dagindeling van peuters en kleuters in de thuissituatie. Het beeld van de educatieve en ontwikkelingsstimulerende kwaliteit van voorschoolse voorzieningen en de vroegschoolse educatie lijkt zorgelijk, maar dit kon door de auteurs van deze studie niet hard worden gemaakt bij gebrek aan empirische gegevens. Over de kwaliteit van het aanbod dat jonge kinderen thuis krijgen is ook weinig bekend. Wel blijkt de hoeveelheid en complexiteit van het taalaanbod en mediagebruik een relatie te hebben met de etnische herkomst en sociaal-economische achtergrond. De raad wil de auteurs op deze plek van harte bedanken voor hun waardevolle bijdrage aan het advies in de vorm van deze studie. Namens de Onderwijsraad Prof.dr. A.M.L. van Wieringen Voorzitter

6

7 Inhoud Samenvatting 7 1 Inleiding 11 2 Resultaten onderzoeksvraag Landelijke cijfers deelname Bezoek kinderdagverblijf naar herkomst Bezoek peuterspeelzaal naar herkomst Deelname aan programma 23 3 Resultaten onderzoeksvraag Kwaliteit personeel De dagindeling van drie-, vier- en vijfjarigen 28 Afkortingen 32 Literatuur 34 Bijlage Bijlage 1: Frequentietabellen duur en intensiteit 37

8

9 Ter voorbereiding op een advies van de Onderwijsraad over het kleuteronderwijs binnen de basisschool heeft de raad een onderzoek uitgezet met het oog op het verzamelen van gegevens over de deelname aan opvang voor driejarigen en de kwaliteit van de opvang en het onderwijs voor drie- en vierjarigen. Samenvatting De eerste onderzoeksvraag luidde: 1. Welke driejarigen nemen er nu deel aan verschillende vormen van voor- en vroegschoolse edu- catie en opvang en welke niet? Het gaat daarbij om uitsplitsingen naar sociale en etnische herkomst. Voor de beantwoording van deze vraag is gebruikgemaakt van de gegevens uit de oudervragenlijst voor kinderen in groep 2 van de basisschool, in het kader van het cohortonderzoek COOL 5-18 (Cohort Onderzoek OnderwijsLoopbanen onder leerlingen van vijf tot achttien jaar; meting ). Uit de gegevens komt naar voren dat de meeste kinderen (75%) een peuterspeelzaal bezoeken voorafgaand aan de basisschool. Ruim 40% van de leerlingen in groep 2 heeft voor ze naar de basisschool gingen een kinderdagverblijf bezocht, meestal meerdere jaren. De meeste van deze kinderen bezochten het kinderdagverblijf voor hooguit twee dagen per week. Het kinderdagverblijfbezoek ligt in de grote steden iets hoger dan in de rest van het land. De kerncijfers van het Ministerie van OCW (Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen) laten zien dat het aantal peuterspeelzaalbezoekers jaarlijks met 5-10% daalt. In 2008 nam volgens deze gegevens nog maar ruim 50% van de kinderen deel aan een peuterspeelzaal. De deelname aan kinderdagverblijven daarentegen stijgt. Uit de gegevens van het COOL-cohort blijkt dat minder dan een kwart van de kinderen een combinatie van beide voorzieningen bezoekt, waarbij niet bekend is of dat bezoek tegelijkertijd of na elkaar plaatsvond. Slechts 8% van de kinderen heeft géén van beide voorzieningen bezocht; dat zijn vooral allochtone leerlingen met laagopgeleide ouders. Onder autochtone kinderen met hoogopgeleide ouders is het aandeel kinderen dat geen voorziening heeft bezocht, het laagst. De peuterspeelzaal werd het meest bezocht door kinderen van laagopgeleide autochtone ouders en het minst door kinderen van hoogopgeleide autochtone ouders. Wanneer we inzoomen op de etnische herkomst blijkt dat Turkse kinderen de peuterspeelzaal het vaakst hebben bezocht en kinderen van Surinaamse of Antilliaanse herkomst het minst. Kinderen die hier langer dan vijf jaar wonen of hier geboren zijn, hebben vaker een peuterspeelzaal bezocht dan kinderen die niet in Nederland geboren zijn en die hier korter dan vijf jaar wonen. Deelname aan kinderdagverblijven ligt hoger bij de Surinaams-Antilliaanse kinderen dan bij kinderen van Turkse en Marokkaanse herkomst. Kinderdagverblijven worden minder bezocht door kinderen die thuis een buitenlandse taal spreken en door kinderen die nog niet zo lang in Nederland zijn. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 7

10 De verblijfsduur blijkt dus, en dat is ook begrijpelijk bij jonge kinderen, een rol te spelen bij zowel peuterspeelzaal- als kinderdagverblijfbezoek. Bij de lengte van het bezoek aan kinderdagverblijven blijkt het opleidingsniveau en de etnische herkomst van de ouders ertoe te doen: allochtone kinderen met laagopgeleide ouders gaan vaak het kortst (hooguit een jaar) naar het kinderdagverblijf, het langst (meer dan drie jaar) gaan autochtone kinderen met middelbaar en vooral hoogopgeleide ouders. Kinderen van Surinaamse of Antilliaanse herkomst hebben wat vaker een kinderdagverblijf meer dan drie jaar bezocht dan de overige allochtone kinderen. En kinderen waar thuis een andere taal wordt gesproken zijn minder lang op een kinderdagverblijf geweest dan kinderen waar thuis Nederlands wordt gesproken. Allochtone kinderen gaan dus vaak wat korter naar een kinderdagverblijf, maar doen dit duidelijk wel intensiever (meer dagen per week) dan de autochtone kinderen. De intensiteit is het hoogst bij de Surinaamse en Antilliaanse groep. Ook bij het bezoek aan peuterspeelzalen speelt herkomst een rol: allochtone groepen gaan, ongeacht de opleiding van de ouders, vaker maar kort (tot één jaar) naar de peuterspeelzaal. Wel hebben allochtone kinderen de peuterspeelzaal vaker meer dan een dag per week bezocht dan de autochtone kinderen, eveneens los van het opleidingsniveau van de ouders. Wat betreft de intensiteit geldt dat de helft van de kinderen de speelzaal tot een dag per week bezocht, de andere helft ging vaker. Verder heeft 10% van de kinderen deelgenomen aan een specifiek programma, zoals Piramide, Opstap of Boekenpret. De deelname hieraan ligt hoger onder allochtone kinderen dan onder autochtone en is het hoogst onder de Turkse en Marokkaanse kinderen. Kinderen bij wie thuis een andere taal wordt gesproken, namen iets vaker deel aan een vve-programma (voor- en vroegschoolse educatie). Resumerend In grote lijnen is het beeld dus dat autochtone kinderen uit de hogere en middelbare milieus vaker een kinderdagverblijf bezoeken dan allochtone kinderen uit de lagere milieus. Surinaamse en Antilliaanse kinderen vormen hierop een uitzondering ten opzichte van de andere allochtone groepen; zij bezoeken vaker een kinderdagverblijf. Bovendien doen zij dat langer (meer jaren) en intensiever (meer dagen per week). De peuterspeelzaal wordt vaker door kinderen van laagopgeleide dan door kinderen van hoogopgeleide autochtone ouders bezocht en onder de allochtone groepen bezoeken de Turkse kinderen de speelzaal het vaakst. Het bezoek aan de voorschoolse voorzieningen is bovendien het geringst onder kinderen die thuis een andere moedertaal spreken en korter in Nederland zijn. Wel nemenkinderen bij wie thuis een andere taal wordt gesproken iets vaker deel aan een vve-programma. De tweede onderzoeksvraag luidde: 2. Wat is het niveau van de kwaliteit van de verschillende vormen van voor- en vroegschoolse educatie en opvang voor driejarigen? a. Wat is bekend over het opleidingsniveau, de ervaring, en de feitelijke bekwaamheden van pedagogisch medewerksters en kleuterleerkrachten? b. Hoe ziet de dagindeling van drie- en vier-/vijfjarigen eruit? Hoeveel kwaliteitstijd ontvangen de kinderen thuis, gelet op het opleidingsniveau van de ouders? Hieronder verstaat de Onderwijsraad de gelegenheid die ouders hun kinderen gericht aanbieden om te leren en zich te ontwikkelen. 8 Onderwijsraad, mei 2010

11 Onderzoeksvraag 2a Over de feitelijke kwaliteit van het personeel en het aanbod in voorschoolse voorzieningen is nog weinig bekend. Uit het schaarse onderzoek komt in grote lijnen het volgende beeld naar voren. In veel peuterspeelzalen waar vroeger met vrijwilligers werd gewerkt, is het personeelsbestand inmiddels geprofessionaliseerd. Recente gegevens zijn er niet, maar onderzoek van een aantal jaren geleden laat zien dat op 62% van de peuterspeelzalen de betaalde leidster het gewenste opleidingsniveau (middelbaar beroepsonderwijs) heeft. De gemiddelde staf-kindratio is één leidster op twaalf kinderen. Op peuterspeelzalen waar gewerkt wordt met een vve-programma is het overgrote deel van de daar werkzame pedagogisch medewerksters geschoold in het werken met dit programma. Op kinderdagverblijven hebben de meeste pedagogisch medewerkers een mbo-opleiding (middelbaar beroepsonderwijs; 81%) of hoger (15%). De gemiddelde bezetting is één pedagogisch medewerker op vijf kinderen. Gegevens over feitelijke bekwaamheden en aantal ervaringsjaren van pedagogisch medewerkers in de voorschoolse voorzieningen hebben we niet kunnen vinden. Over opleidingsniveau, feitelijke bekwaamheden en ervaringsjaren van leerkrachten in de kleutergroepen van het basisonderwijs zijn eveneens weinig onderzoeksgegevens voor handen. De beschikbare gegevens over werkervaring dateren van ongeveer vijf jaar terug. Toen bleek uit in het kader van het PRIMA-cohort verzamelde gegevens dat groep 2-leerkrachten gemiddeld ruim zestien jaar onderwijservaring hadden. Ruim 78% werkte langer dan drie jaar in de kleutergroepen. Wanneer er in de kleutergroepen gewerkt wordt met een vve-programma, zijn in veel gevallen alle kleuterleerkrachten in dit programma geschoold. Er wordt echter lang niet altijd voldaan aan de eis van dubbele bezetting. Over de kwaliteit van het handelen van pedagogisch medewerkers in de kinderopvangvoorzieningen en van kleuterleerkrachten is weinig bekend. Er is tot op heden weinig (observatie) onderzoek op dit terrein verricht. Het inspectieonderzoek naar de kwaliteit van voor- en vroegschoolse educatie in de grote steden is één van de weinige grootschalige onderzoeken waarin gewerkt is met groepsobservaties om de kwaliteit van het pedagogisch en educatief handelen vast te stellen. In grote lijnen komt het pedagogisch klimaat als het sterkst ontwikkelde onderdeel van voor- en vroegschoolse educatie naar voren. Het educatief handelen in de vvelocaties is voldoende tot goed, maar er zijn veel verbeterpunten. Het gaat dan om belangrijke leidster- en leerkrachtvaardigheden, zoals de verbale, kindgerichte interacties en de afstemming van educatieve activiteiten op de ontwikkeling van de kinderen. Op ruim de helft van de onderzochte instellingen wordt te weinig doelgerichte en planmatige zorg verleend aan de kinderen die dat nodig hebben. Verschillende onderzoeken wijzen eerder op een verlaging dan op een verhoging van de kwaliteit van vve. Het reguliere peuterspeelzaalwerk is nooit systematisch op kwaliteit onderzocht. De kwaliteit van de kinderopvang is herhaaldelijk in kaart gebracht in de landelijke studies van het NCKO (Nederlands Consortium Kinderopvang Onderzoek). De focus van dit onderzoek is de pedagogische kwaliteit en niet zozeer het educatief handelen van pedagogisch medewerkers. Uit het onderzoek blijkt onder meer dat pedagogisch medewerkers voldoende tot goed scoren op de basale interactievaardigheden (sensitieve responsiviteit, respect voor autonomie, en structureren en grenzen stellen). Op andere belangrijke ontwikkelingsstimulerende vaardigheden, zoals praten en uitleggen en het begeleiden van interacties tussen kinderen scoren veel pedagogisch medewerkers onvoldoende. Op basis van verschillende achtereenvolgende metingen concludeert het NCKO dat over de jaren heen sprake is van enige teruggang in pedagogische kwaliteit in de kinderopvang. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 9

12 Resumerend Al met al komt uit verschillende onderzoeken een enigszins zorgelijk beeld naar voren over met name de educatieve en ontwikkelingsstimulerende kwaliteit van voorschoolse voorzieningen en de vroegschoolse educatie. Er zijn echter vooralsnog onvoldoende empirische gegevens voorhanden die uitwijzen of deze zorgen terecht zijn. Over de kwaliteit van het onderwijs in de kleutergroepen zijn helaas geen systematische, longitudinale gegevens voorhanden. Onderzoeksvraag 2b Ook onderzoeksgegevens over de kwaliteitstijd van kinderen in de thuissituatie zijn maar beperkt beschikbaar. Het COOL-cohortonderzoek bevat alleen gegevens over de kleutergroepen; niet over de driejarigen. Een duidelijke bevinding uit dit onderzoek is dat naarmate het onderwijsniveau van de ouders stijgt, er vaker samen met de kinderen wordt gelezen en voorgelezen. Door allochtone ouders wordt er iets minder (voor)gelezen dan door autochtone. Opvallend hierbij is dat allochtone ouders iets vaker dan autochtone ouders een bibliotheek bezoeken. Een mogelijke verklaring daarvoor is dat er bij allochtone ouders minder vaak Nederlandse boeken in huis zijn, zodat daarvoor vaker een beroep op de bibliotheek moet worden gedaan. Uit COOL 5-18 blijkt verder dat alle onderscheiden groepen evenveel met hun kinderen over school praten. Uit het (kleinschaliger kwalitatieve) onderzoek van Leseman en Mayo (2008) komen echter wel verschillen naar voren in hoeveelheid en kwaliteit van taalactiviteiten en gesprekken tussen ouders en kinderen, die met name samenhingen met de sociaaleconomische achtergrond van de gezinnen. Er zijn nauwelijks verschillen tussen de groepen in de mate waarin zij televisie kijken met hun kind of samen een (computer)spelletje doen. Het COOL-cohortonderzoek differentieert hierbij niet naar kwaliteit van de televisieprogramma s die de kinderen bekijken of de spelletjes die zij samen met hun ouders doen. Uit het kwalitatieve onderzoek blijkt echter dat in Turkse en Marokkaanse gezinnen aanzienlijk frequenter televisie wordt gekeken door driejarigen dan in de Nederlandse gezinnen. Naast televisieprogramma s voor kinderen werd er in deze gezinnen door kinderen relatief veel gekeken naar talkshows en soaps voor volwassenen. Resumerend Er is in Nederland nog geen systematisch onderzoek gedaan naar de dagindeling van peuters en kleuters. Enkele onderzoeken focussen op aspecten als de hoeveelheid en kwaliteit van taalactiviteiten en het mediagebruik in gezinnen met jonge kinderen. Met name de kwalitatieve studies wijzen op verschillen in hoeveelheid en complexiteit van het taalaanbod en het mediagebruik in de gezinnen, gelet op de etnische herkomst en het sociaal-economisch milieu. 10 Onderwijsraad, mei 2010

13 De Onderwijsraad bereidt samen met de SER (Sociaal-Economische Raad) een advies voor over het kleuteronderwijs binnen de basisschool. Het advies gaat over een verruiming van de kleuteronderwijsperiode voor drie-, vier- en vijfjarigen. Ter voorbereiding op dit advies is door de Onderwijsraad een onderzoek uitgezet, waarin gegevens moeten worden verkregen over de deelname aan opvang voor driejarigen en de kwaliteit van de opvang en het onderwijs voor drie- en vierjarigen. 1 Inleiding De onderzoeksvragen luiden: 1. Welke driejarigen nemen er nu deel aan verschillende vormen van voor- en vroegschoolse edu- catie en opvang en welke niet? Het gaat daarbij om uitsplitsingen naar sociale en etnische herkomst. 2. Wat is het niveau van de kwaliteit van de verschillende vormen van vve en opvang voor driejarigen? a. Wat is bekend over het opleidingsniveau, de ervaring, en de feitelijke bekwaamheden van pedagogisch medewerkers? b. Hoe ziet de dagindeling van driejarigen eruit? Hoeveel kwaliteitstijd ontvangen de kinderen thuis, gelet op het opleidingsniveau van de ouders? De tweede onderzoeksvraag moet ook beantwoord worden voor de vier/vijf- jarigen (de kleuters). In deze rapportage bespreken we de onderzoeksbevindingen per onderzoeksvraag. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 11

14 Welke driejarigen nemen er nu deel aan verschillende vormen van voor- en vroegschoolse educatie en opvang en welke niet? 2 Resultaten onderzoeksvraag 1 Zoals de Onderwijsraad zelf al opmerkt in het offerteverzoek, is er in Nederland slechts beperkt onderzoek voorhanden naar de deelname van kinderen aan voorschoolse voorzieningen. Er worden geen systematische statistieken meer bijgehouden over deelname aan voorzieningen naar achtergrondkenmerken. Om de onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden hebben we daarom twee wegen bewandeld. In de eerste plaats is gebruik gemaakt van het databestand van het langlopende cohortonderzoek COOL 5-18 (CohortOnderzoek OnderwijsLoopbanen). Hiernaast hebben we andere rapportages met deelnamegegevens onderzocht, zoals de vvemonitor (voor- en vroegschoolse educatie; Jepma e.a., 2007; Van der Vegt e.a., 2008) en rapportages van het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) en CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek; bijvoorbeeld Portegijs e.a., 2006b), alsmede lokale gegevens zoals de Monitor Opvang Utrecht. Een ordening van de gegevens uit deze verschillende bronnen bleek zeer verschillendsoortige (en daardoor onvergelijkbare) gegevens op te leveren. Daarom hebben we gekozen voor het presenteren van zo gedetailleerd mogelijke gegevens uit één bron, namelijk het bestand COOL 5-18,, meer specifiek de gegevens uit de eerste dataverzamelingsronde, schooljaar (Driessen e.a., 2009). Opzet van de analyses op COOL 5-18 In het cohortonderzoek COOL 5-18 worden driejaarlijks gegevens verzameld bij leerlingen van 550 basisscholen in Nederland. 400 van deze scholen vormen samen een representatieve steekproef uit alle basisscholen in Nederland. Bij de overige scholen is er sprake van een oververtegenwoordiging van scholen met veel doelgroepleerlingen. In de eerste ronde van COOL (schooljaar ) zijn onder meer vragenlijsten uitgezet bij ouders van leerlingen uit groep 2, waarin naar deelname aan voorschoolse voorzieningen is gevraagd. In dit rapport worden de uitkomsten van dit onderzoek gepresenteerd, waarbij nader onderscheid gemaakt wordt naar de sociaal-etnische achtergrond van de desbetreffende leerlingen. Daarvoor maken we gebruik van de indeling COOL-SES (sociaal-economische status) die ook in het technisch rapport van COOL wordt gehanteerd (Driessen e.a., 2009, p.31). In deze indeling worden leerlingen onderscheiden naar de opleiding van hun ouders en naar hun etnische herkomst: maximaal lager beroepsonderwijs en niet-westers allochtoon; maximaal lager beroepsonderwijs en autochtoon (+ westers allochtoon); maximaal middelbaar beroepsonderwijs en niet-westers allochtoon; maximaal middelbaar beroepsonderwijs en autochtoon (+ westers allochtoon); hoger onderwijs en niet-westers allochtoon; en hoger onderwijs en autochtoon (+ westers allochtoon). Verder zal bij leerlingen van niet-westers allochtone herkomst nog nader onderscheid gemaakt worden naar herkomstland (Turkije, Marokko, Suriname of de Antillen, overig niet-westers), 12 Onderwijsraad, mei 2010

15 thuistaal (wel of geen Nederlands) en verblijfsduur (hooguit vijf jaar in Nederland versus langer of altijd). In de oudervragenlijst werd gevraagd of het kind vóór de basisschool een kinderdagverblijf en/of peuterspeelzaal had bezocht; en zo ja, hoe lang en voor hoeveel dagen of dagdelen. Bij bezoek van een kinderdagverblijf wordt de lengte daarvan ingedeeld in: gedurende maximaal 1 jaar; gedurende maximaal 2 jaar; gedurende maximaal 3 jaar; en meer dan 3 jaar; en de intensiteit in: maximaal 2 dagen per week; en meer dan 2 dagen per week. Bij de peuterspeelzalen is de lengte ingedeeld in: gedurende maximaal 1 jaar; gedurende maximaal 1½ jaar; en meer dan 1½ jaar en de intensiteit in: maximaal 1 dag per week; en meer dan 1 dag per week. Voor de volledigheid geven we in bijlage 1 wel de uitgebreide frequentieverdelingen van lengte en intensiteit. In de volgende paragraaf geven we allereerst de landelijke cijfers, gebaseerd op de referentiesteekproef van COOL. In de paragrafen daarna presenteren we gegevens, waarbij de leerlingen nader onderverdeeld zijn naar hun sociaal-etnische achtergrond en de allochtone leerlingen vervolgens naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur. Deze cijfers zijn afkomstig uit de totale steekproef van COOL (waarin grotere aantallen achterstandsleerlingen zijn opgenomen). 2.1 Landelijke cijfers deelname De volgende tabel geeft een overzicht van het aandeel leerlingen dat vóór de basisschool een kinderdagverblijf heeft bezocht. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 13

16 Tabel 1 Bezoek van kinderdagverblijf vóór de basisschool Aantal Bezoek kinderdagverblijf? Niet 58,3% Wel 41,7% Lengte bezoek Tot 1 jaar 13,6% Tot 2 jaar 32,6% Tot 3 jaar 11,0% Meer dan 3 jaar 42,8% Intensiteit bezoek Tot 2 dagen per week 64,6% > 2 dagen per week 35,4% Ruim 40% van de leerlingen uit groep 2 heeft voor de basisschool een kinderdagverblijf bezocht. Voor het overgrote deel van de leerlingen was dat meer dan een jaar; vaak zelfs meer dan drie jaar (42.8%). En voor een meerderheid van de leerlingen was het bezoek aan het kinderdagverblijf beperkt tot hooguit twee dagen per week. Ongeveer een derde ging meer dan twee dagen per week naar een kinderdagverblijf In de volgende tabel geven we een vergelijkbaar overzicht van het bezoek aan een peuterspeelzaal, voorafgaand aan de basisschool. 14 Onderwijsraad, mei 2010

17 Tabel 2 Bezoek van peuterspeelzaal vóór de basisschool Aantal Bezoek peuterspeelzaal? Niet 25,6% Wel 74,4% Lengte bezoek Tot 1 jaar 19,7% Tot 1½ jaar 55,5% Meer dan 1½ jaar 24,8% Intensiteit bezoek Tot 1 dag per week 48,8% Meer dan 1 dag per week 51,2% De leerlingen uit groep 2 zijn vaker naar een peuterspeelzaal geweest (74,4%) dan naar een kinderdagverblijf (41,7%, tabel 1).Ruim de helft van de leerlingen die naar een peuterspeelzaal ging, deed dat ruim één jaar; bij de overige was het bezoek korter dan een jaar of meer dan anderhalf jaar. En ongeveer de helft bezocht tot een dag per week de peuterspeelzaal, de andere helft deed dat vaker. We hebben ook gekeken naar de combinatie van kinderdagverblijf en peuterspeelzaal. In de referentiesteekproef heeft 22% van de kinderen beide voorzieningen bezocht. Uit de gegevens is overigens niet te bepalen of beide voorschoolse voorzieningen tegelijk of na elkaar (en in welke volgorde dan) zijn bezocht. In totaal heeft 8% van de kinderen juist géén van beide voorschoolse voorzieningen bezocht. Dit aandeel is bij allochtone leerlingen met laagopgeleide ouders het hoogst (16%) en bij autochtone leerlingen met hoogopgeleide ouders het laagst (6%). Deelname aan voorschoolse voorzieningen hangt ook samen met de gezinssituatie. Kinderen uit gezinnen waarbij beide ouders betaald werk hebben (voor twaalf uur of meer per week; tweeverdieners ) hebben vaker een kinderdagverblijf bezocht dan kinderen waarvan hooguit één ouder betaald werk heeft: 48% tegenover 29%. Maar kinderen van tweeverdieners hebben wel iets minder vaak een peuterspeelzaal bezocht: 71% tegenover 81%. Kinderen uit éénoudergezinnen hebben vaker een kinderdagverblijf bezocht dan kinderen uit twee-oudergezinnen: 53% tegenover 41%. Bij het bezoek van een peuterspeelzaal zijn de verschillen niet significant. Wanneer we naar de combinatie van beide voorschoolse voorzieningen kijken, dan heeft slechts 4% van de kinderen van tweeverdieners geen van beide voorzieningen bezocht, tegenover 13% van de kinderen waarbij hooguit één van beide ouders betaald werk heeft. Kinderen uit één- en twee-oudergezinnen zijn ongeveer even vaak naar een voorschoolse voorziening geweest. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 15

18 Tot slot is de ouders ook nog gevraagd of het kind had deelgenomen (of nog steeds deelnam) aan een voor- of vroegschools programma. Dat bleek te gelden voor 9,8% van de leerlingen. De meest genoemde programma s daarbij zijn Piramide, Opstap en Boekenpret. In de volgende paragrafen gaan we na of er verschillen in deelname aan voorschoolse voorzieningen zijn tussen leerlingen van verschillende (sociaal-etnische) achtergrond. 2.2 Bezoek kinderdagverblijf naar herkomst Als eerste onderzoeken we in deze paragraaf het bezoek aan een kinderdagverblijf. De volgende tabel geeft een overzicht van dat bezoek, uitgesplitst naar de sociaal-etnische herkomst van de leerlingen. Tabel 3a: Bezoek van kinderdagverblijf vóór de basisschool; naar sociaal-etnische achtergrond Niet Wel Aantal Totale steekproef 57,4% 42,6% Nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 50,6% 49,4% 875 Max lbo autochtoon 66,2% 33,8% Max mbo allochtoon 54,0% 46,0% 533 Max mbo autochtoon 65,7% 34,3% Hbo/wo allochtoon 49,2% 50,8% 266 Hbo/wo autochtoon 46,8% 53,2% Vooraf merken we op dat het aandeel bezoek in de totale steekproef (42,6%) weinig afwijkt van dat in de totale steekproef (41,7%, tabel 1). Vervolgens zien we dat bij autochtone leerlingen met lager of middelbaar opgeleide ouders het bezoek aan een kinderdagverblijf lager ligt (rond 34%) dan bij de overige groepen. Die overige groepen schelen onderling weinig. Kinderdagverblijven worden in de grotere steden meer bezocht (48%) dan in de rest van het land (39%) Voor de allochtone leerlingen uit de totale steekproef zijn we ook nog nagegaan of er verschillen tussen allochtone leerlingen zijn naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur (tabel 3b). 16 Onderwijsraad, mei 2010

19 Tabel 3b: Bezoek van kinderdagverblijf vóór de basisschool door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen Niet Wel Aantal Herkomstland Turkije 54,9% 45,1% 466 Marokko 56,5% 43,5% 444 Suriname/Antillen 41,7% 58,3% 230 Overig niet-westers 48,5% 51,5% 534 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 45,1% 54,9% 536 Buitenlandse taal 54,5% 45,5% Verblijfsduur kind in Nederland Maximaal 5 jaar 64,6% 35,4% 113 Langer of altijd 50,6% 49,4% De deelname ligt bij leerlingen met een Surinaams/Antilliaanse achtergrond wat hoger dan die bij de Turkse en Marokkaanse kinderen. Verder wordt het kinderdagverblijf minder bezocht door kinderen die thuis een buitenlandse taal spreken en door kinderen die nog niet lang in Nederland zijn. Vervolgens gaan we na of er verschillen zijn in de lengte van het bezoek aan het kinderdagverblijf. Tabel 4a: Lengte bezoek kinderdagverblijf vóór de basisschool; naar sociaal-etnische achtergrond Tot 1 jaar Tot 2 jaar Tot 3 jaar > 3 jaar Aantal Totale steekproef 15,2% 35,4% 10,9% 38,5% Nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 36,0% 49,7% 9,2% 5,1% 392 Max lbo autochtoon 20,9% 59,1% 7,9% 12,1% 330 Max mbo allochtoon 25,9% 47,8% 12,9% 13,4% 232 Max mbo autochtoon 10,7% 38,6% 11,5% 39,3% Hbo/wo allochtoon 20,6% 42,7% 12,2% 24,4% 131 Hbo/wo autochtoon 8,9% 19,6% 11,2% 60,2% Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 17

20 De allochtone leerlingen met laagopgeleide ouders gaan vaak het kortst naar het kinderdagverblijf (36% hooguit een jaar). Het langste gaan de autochtone leerlingen met middelbaar opgeleide ouders (39,3% meer dan drie jaar) en vooral die met hoogopgeleide ouders (60,2% meer dan drie jaar). In de volgende tabel gaan we nog in op verschillen tussen allochtone leerlingen onderling. Tabel 4b: Lengte bezoek kinderdagverblijf vóór de basisschool door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen Tot 1 jaar Tot 2 jaar Tot 3 jaar > 3 jaar Aantal Herkomstland Turkije 36,2% 50,5% 8,5% 4,8% 188 Marokko 31,9% 51,1% 9,9% 7,1% 182 Suriname/Antillen 14,2% 45,7% 15,0% 25,2% 127 Overig niet-westers 32,6% 45,0% 11,2% 11,2% 258 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 25,7% 42,4% 12,0% 19,9% 276 Buitenlandse taal 32,8% 51,1% 10,2% 5,8% 479 Verblijfsduur kind Maximaal 5 jaar 40,5% 35,1% 8,1% 16,2% 37 (ns) Langer of altijd 29,3% 49,2% 10,9% 10,6% 697 (ns: verschil in percentageverdelingen is niet significant) De leerlingen van Surinaamse of Antilliaanse herkomst hebben wat vaker het kinderdagverblijf meer dan drie jaar bezocht dan de overige allochtone leerlingen. En leerlingen bij wie thuis een buitenlandse taal wordt gesproken, lijken wat minder lang op een kinderdagverblijf te zijn geweest. Naar verblijfsduur zijn er geen significante verschillen. Tot slot kijken we naar de intensiteit van het bezoek aan het kinderdagverblijf. 18 Onderwijsraad, mei 2010

21 Tabel 5a: Intensiteit bezoek kinderdagverblijf vóór de basisschool; naar sociaaletnische achtergrond Tot 2 dagen per week > 2 dagen per week Aantal Totale steekproef 60,3% 39,7% Nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 32,2% 67,8% 395 Max lbo autochtoon 62,8% 37,2% 317 Max mbo allochtoon 32,5% 67,5% 231 Max mbo autochtoon 75,6% 24,4% Hbo/wo allochtoon 29,0% 71,0% 131 Hbo/wo autochtoon 64,2% 35,8% In deze tabel valt op dat bij alle allochtone groepen (ongeacht de opleiding van de ouders) er vaker sprake is van een bezoek van meer dan twee dagen per week aan het kinderdagverblijf. Terwijl de allochtone leerlingen vaak wat korter naar een kinderdagverblijf gaan (tabel 5a), doen ze dat wel duidelijk intensiever (meer dagen per week) dan de autochtone leerlingen. Ook hier kijken we weer naar verschillen tussen de allochtone leerlingen onderling. Tabel 5b: Intensiteit bezoek kinderdagverblijf vóór de basisschool door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen Tot 2 dagen > 2 dagen Aantal per week per week Herkomstland Turkije 34,0% 66,0% 188 Marokko 36,6% 63,4% 186 Suriname/Antillen 23,4% 76,6% 128 Overig niet-westers 30,6% 69,4% 255 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 30,5% 69,5% 272 (ns) Buitenlandse taal 32,4% 67,6% 485 Verblijfsduur kind in Nederland Maximaal 5 jaar 17,9% 82,1% 39 (ns) Langer of altijd 32,5% 67,5% 698 (ns: verschil in percentageverdelingen is niet significant) Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 19

22 In deze tabel komen we weinig verschillen tegen. Hooguit is de intensiteit bij de Surinaamse en Antilliaanse kinderen nog iets hoger dan bij de andere allochtone kinderen. 2.3 Bezoek peuterspeelzaal naar herkomst Ook voor het bezoek aan de peuterspeelzaal gaan we weer na welke verschillen er zijn tussen leerlingen van verschillende herkomst. Tabel 6a: Bezoek van peuterspeelzaal vóór de basisschool; naar sociaal-etnische achtergrond niet wel aantal Totale steekproef 25,6% 74,4% Nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 25,3% 74,7% 889 Max lbo autochtoon 17,0% 83,0% Max mbo allochtoon 24,9% 75,1% 538 Max mbo autochtoon 20,1% 79,9% Hbo/wo allochtoon 28,1% 71,9% 263 Hbo/wo autochtoon 36,8% 63,2% Vooraf merken we weer op dat het deelnamecijfer in de totale steekproef niet afwijkt van dat in de referentiesteekproef (tabel 2). Verder zien we dat het bezoek van een peuterspeelzaal het hoogst is bij kinderen van laagopgeleide autochtone ouders (83.0%) en het laagst bij kinderen van hoogopgeleide autochtonen ouders. De overige groepen zitten daar tussenin. In de volgende tabel wordt weer op allochtone leerlingen ingezoomd. 20 Onderwijsraad, mei 2010

23 Tabel 6b: Bezoek van peuterspeelzaal vóór de basisschool door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen Niet Wel Aantal Herkomstland Turkije 16,2% 83,8% 469 Marokko 29,9% 70,1% 458 Suriname/Antillen 34,5% 65,5% 232 Overig niet-westers 26,4% 73,6% 531 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 28,3% 71,7% 541 (ns) Buitenlandse taal 24,4% 75,6% Verblijfsduur kind in Nederland Maximaal 5 jaar 44,6% 55,4% 112 Langer of altijd 24,0% 76,0% (ns: verschil in percentageverdelingen is niet significant) Leerlingen van Turkse herkomst hebben het vaakst een peuterspeelzaal bezocht, leerlingen van Surinaams of Antilliaanse herkomst het minst. Er zijn geen significante verschillen naar thuistaal. En kinderen die hooguit vijf jaar in Nederland zijn, hebben minder vaak een peuterspeelzaal bezocht dan kinderen die hier langer wonen of hier geboren zijn. Tabel 7a: Lengte bezoek peuterspeelzaal vóór de basisschool; naar sociaal-etnische achtergrond Tot 1 jaar 1 ½ jaar > 1 ½ jaar Aantal Totale steekproef 20,5% 52,9% 26,6% Nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 34,4% 34,2% 31,4% 646 Max lbo autochtoon 18,6% 49,3% 32,1% 901 Max mbo allochtoon 28,6% 44,4% 27,1% 399 Max mbo autochtoon 15,9% 58,4% 25,7% Hbo/wo allochtoon 25,4% 43,4% 31,2% 189 Hbo/wo autochtoon 21,2% 56,5% 22,2% Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 21

24 Over het algemeen zien we hier geen grote verschillen. Wel geldt voor alle drie allochtone groepen kinderen (ongeacht de opleiding van hun ouders) dat zij wat vaker maar kort (tot 1 jaar) de peuterspeelzaal hebben bezocht. Tabel 7b Lengte bezoek peuterspeelzaal vóór de basisschool door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen Tot 1 jaar 1 ½ jaar > 1 ½ jaar Aantal Herkomstland Turkije 28,4% 41,7% 29,9% 384 Marokko 35,2% 37,8% 27,0% 315 Suriname/Antillen 24,0% 41,3% 34,7% 150 Overig niet-westers 33,2% 36,1% 30,6% 385 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 33,5% 35,9% 30,6% 379 (ns) Buitenlandse taal 30,1% 40,2% 29,7% 855 Verblijfsduur kind Maximaal 5 jaar 49,2% 27,9% 23,0% 61 Langer of altijd 29,8% 39,9% 30,4% (ns: verschil in percentageverdelingen is niet significant) Naar herkomstland zien we in deze tabel geen opvallende verschillen en de verschillen naar thuistaal zijn niet significant. Alleen bij de verblijfsduur zien we dat kinderen die hooguit vijf jaar in Nederland zijn, ook vaker maar kort (tot één jaar) de peuterspeelzaal hebben bezocht. Tot slot kijken we ook weer naar de intensiteit van het bezoek aan de peuterspeelzaal. Tabel 8a: Intensiteit bezoek peuterspeelzaal vóór de basisschool; naar sociaal-etnische achtergrond Tot 1 dag per week > 1 dag per week Aantal Totale steekproef 42,6% 57,4% 6,399 nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 7,7% 92,3% 647 Max lbo autochtoon 34,1% 65,9% 891 Max mbo allochtoon 8,6% 91,4% 394 Max mbo autochtoon 52,0% 48,0% 2,686 Hbo/wo allochtoon 12,3% 87,7% 187 Hbo/wo autochtoon 57,7% 42,3% 1, Onderwijsraad, mei 2010

25 Uit deze tabel wordt duidelijk dat alle drie allochtone groepen (ongeacht de opleiding van de ouders) vaker (rond de 90%) meer dan één dag per week naar de peuterspeelzaal zijn geweest dan de autochtone groepen. Tabel 8b: Intensiteit bezoek peuterspeelzaal vóór de basisschool door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen Tot 1 dag per > 1 dag per Aantal week week Herkomstland Turkije 6,0% 94,0% 383 Marokko 7,9% 92,1% 315 Suriname/Antillen 8,7% 91,3% 149 Overig niet-westers 12,1% 87,9% 381 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 13,1% 86,9% 382 Buitenlandse taal 6,7% 93,3% 846 verblijfsduur kind in Nederland Maximaal 5 jaar 8,2% 91,8% 61 (ns) Langer of altijd 8,7% 91,3% 1138 (ns: verschil in percentageverdelingen is niet significant) Het algemene percentage (rond de 90%) zien we eigenlijk overal in deze tabel terug. Er zijn weinig opvallende verschillen naar herkomstland, thuistaal of verblijfsduur. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 23

26 2.4 Deelname aan programma In deze paragraaf onderzoeken we of het kind heeft deelgenomen (of nog steeds deel neemt) aan een voor- of vroegschools programma. Tabel 9a: Deelname aan voor- of vroegschools programma; naar sociaal-etnische achtergrond Wel Niet Aantal Totale steekproef 13,0% 87,0% 8,568 Nader verdeeld in: Max lbo allochtoon 29,5% 70,5% 862 Max lbo autochtoon 13,6% 86,4% 1,060 Max mbo allochtoon 29,4% 70,6% 521 Max mbo autochtoon 9,7% 90,3% 3,329 Hbo/wo allochtoon 22,4% 77,6% 263 Hbo/wo autochtoon 7,3% 92,7% 2,533 In de totale steekproef ligt de deelname met 13,0% wat hoger dan in de referentiesteekproef (9,8%; zie paragraaf 2). En uit de tabel blijkt dat het deelnamecijfer bij de verschillende allochtone groepen duidelijk hoger ligt dan bij de autochtone leerlingen. Tabel 9b: Deelname aan voor- of vroegschools programma door allochtone leerlingen; naar herkomstland, thuistaal en verblijfsduur Allochtone leerlingen wel niet aantal Herkomstland Turkije 33,3% 66,7% 456 Marokko 30,0% 70,0% 447 Suriname/Antillen 20,2% 79,8% 223 Overig niet-westers 26,0% 74,0% 520 Thuistaal Nederlands (evt. dialect) 22,6% 77,4% 527 Buitenlandse taal 31,0% 69,0% Verblijfsduur kind in Nederland Maximaal 5 jaar 23,2% 76,8% 112 (ns) Langer of altijd 28,4% 71,6% (ns: verschil in percentageverdelingen is niet significant) 24 Onderwijsraad, mei 2010

27 De deelname aan voor- of vroegschoolse programma s is het hoogst bij de kinderen van Turkse en Marokkaanse herkomst en lager bij de Surinaamse en Antilliaanse kinderen. Er zijn geen significante verschillen naar verblijfsduur en er is slechts een klein verschil naar thuistaal: kinderen bij wie thuis een buitenlandse taal wordt gesproken, nemen iets vaker deel aan een voor- of vroegschools programma. Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 25

28 Wat is het niveau van de kwaliteit van de verschillende vormen van vve en opvang voor driejarigen? 3 Resultaten onderzoeksvraag 2 Deze onderzoeksvraag wordt als volgt onderverdeeld. a. Wat is bekend over het opleidingsniveau, de ervaring, en de feitelijke bekwaamheden van pedagogisch medewerksters en kleuterleerkrachten? b. Hoe ziet de dagindeling van drie- en vier-/vijfjarigen eruit? Hoeveel kwaliteitstijd ontvangen de kinderen thuis, gelet op het opleidingsniveau van de ouders? Hieronder verstaat de Onderwijsraad de gelegenheid die ouders hun kinderen gericht aanbieden om te leren en zich te ontwikkelen. 3.1 Kwaliteit personeel Wat is bekend over het opleidingsniveau, de ervaring, en de feitelijke bekwaamheden van pedagogisch medewerksters en kleuterleerkrachten? Over de feitelijke kwaliteit van het personeel en het aanbod in voorschoolse voorzieningen is nog weinig bekend. Het uitgevoerde onderzoek naar de kwaliteit en effectiviteit van voorzieningen verloopt tot nu toe langs twee sporen. Enerzijds is er onderzoek dat veel aandacht besteedt aan aspecten van de pedagogische kwaliteit en in relatie hiermee vooral de sociaalemotionele ontwikkeling van kinderen. Het onderzoek naar de kwaliteit van de Nederlandse kinderopvang (NCKO, Nederlands Consortium voor Kinderopvang Onderzoek) is hiervan een voorbeeld. Anderzijds is er het onderzoek dat veel aandacht heeft voor de taal- en cognitieve ontwikkeling. Het onderzoek naar voor- en vroegschoolse educatie is hiervan een voorbeeld. De reguliere peuterspeelzaal zonder voor- en vroegschoolse educatie is voor zover wij hebben kunnen nagaan niet systematisch op kwaliteit en effectiviteit onderzocht. In het kader van een literatuurstudie naar pedagogische basisvoorzieningen is gezocht naar onderzoek naar effecten van interventies in het reguliere peuterspeelzaalwerk. Hieruit kwam naar voren dat geen effectonderzoek in het reguliere peuterspeelzaalwerk is verricht in de onderzochte periode (Veen e.a., 2007). Tot nu toe zijn de verschillende typen voorschoolse voorzieningen (kinderdagverblijven, reguliere peuterspeelzalen en voorzieningen met een vve-programma) dus nog weinig geïntegreerd onderzocht, op dezelfde dimensies en met behulp van hetzelfde onderzoeksinstrumentarium. Onderzoek naar de kwaliteit van het onderwijs in de kleutergroepen hebben wij niet kunnen vinden. Al met al zijn de gegevens over de kwaliteit in voorschoolse voorzieningen en de kleutergroepen van het basisonderwijs dus beperkt en fragmentarisch. De gegevens die we hebben gevonden zetten we hieronder op een rij. Personeel Veel peuterspeelzalen werkten vroeger met vrijwilligers. Een groot deel van de peuterspeelzaalleidsters is ooit begonnen als vrijwilliger (Jepma, Schonewille, Beekhoven & De Roode, 2009). Inmiddels is het personeelsbestand van het peuterspeelzaalwerk meer geprofessionaliseerd. 26 Onderwijsraad, mei 2010

29 Momenteel bestaat nog ongeveer een kwart van het personeel uit vrijwilligers. Bij vrijwel alle peuterspeelzalen staat er op elke peutergroep ten minste één professionele leidster. Slechts 2% van de peuterspeelzalen draait nog volledig op vrijwilligers; in 2001 was dit 15% (Jepma, Van der Vegt, Cuelenaere, Siegert & Thio, 2009). Er zijn wel landelijke verschillen. In de grote gemeenten zijn de peuterspeelzaalgroepen gemiddeld kleiner dan in de kleinere gemeenten. Leidsters in de grote steden hebben een grotere aanstellingsomvang dan hun collega s in kleinere gemeenten. Daardoor werken er in de grotere steden relatief minder leidsters op de peuterspeelzalen, althans volgens het onderzoek dat in 2001 werd uitgevoerd naar de kwaliteit van peuterspeelzalen (De Weerd & Van der Vegt, 2001). Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat op 62% van de peuterspeelzalen de betaalde leidster het gewenste opleidingsniveau (middelbaar beroepsonderwijs) heeft. De gemiddelde staf-kindratio op een speelzaal is één leidster op twaalf kinderen. Op kinderdagverblijven werken in tegenstelling tot de peuterspeelzalen vrijwel geen vrijwilligers. Van de pedagogisch medewerksters op een kinderdagverblijf heeft 81% een opleiding op mbo-niveau (voornamelijk SPW-3); 3% heeft een lagere en 15% heeft een hogere opleiding. De pedagogisch medewerkster heeft gemiddeld 5,5 jaar ervaring in het werken op de kinderopvang (Jepma, Schonewille, Beekhoven & de Roode, 2009). Van de pedagogisch medewerksters op een kinderdagverblijf is 90% in Nederland geboren (De Kruif e.a., 2009). De gemiddelde bezetting op een kinderdagverblijf is één pedagogisch medewerkster op vijf kinderen. De wettelijke norm voor staf-kindratio wordt soms overschreden. Van de kinderdagverblijven is 45% in het bezit van een kwaliteitskeurmerk, het HKZ-certificaat (De Kruif e.a., 2009). De landelijke kwaliteitsmonitor naar voor- en vroegschoolse educatie rapporteert gegevens op gemeentelijk niveau (Jepma, Van der Vegt & Kooiman, 2007; Van der Vegt, Kooiman & Jepma, 2008). Uit de rapportage 2007 blijkt dat in 76% van de gemeenten vrijwel alle pedagogisch medewerksters op de peuterspeelzaal waar met een vve-programma wordt gewerkt, geschoold zijn in een vve-programma. Voor de kinderdagverblijven met een vve-programma is dit in 32% van de gemeenten het geval. In de rapportage over 2008 is dit gegeven certificering niet meer verzameld, zodat we geen zicht hebben op de ontwikkeling op dit aspect. Een stand van zaken komt wel naar voren uit de rapportage van de Onderwijsinspectie over de kwaliteit van voor- en vroegschoolse educatie in de vier grote steden. Hieruit blijkt dat op 84% van de vve-locaties de leidsters voldoende gekwalificeerd en gecertificeerd zijn (Inspectie van het Onderwijs, 2008). Zowel uit de vve-monitor als uit het inspectieonderzoek blijkt dat het initiële opleidingsniveau vrijwel nooit hoger is dan mbo. De gemiddelde leeftijd van een medewerker in de kinderopvang is 35 jaar (slechts 13% is ouder dan 50) en 95% van de medewerkers is vrouw (Onderwijsraad, 2008). Ook in de kleutergroepen van het basisonderwijs is verreweg het merendeel vrouw (97,5%). Uit gegevens verzameld in het kader van PRIMA-cohortonderzoek over de jaren blijkt dat groep 2-leerkrachten gemiddeld ruim zestien jaar werkervaring hebben in het onderwijs. Ruim 78% werkt langer dan drie jaar in de kleutergroepen (6% korter dan een jaar, 15% heeft één tot drie jaar ervaring in de kleutergroep (Van der Veen, Van der Meijden & Ledoux, 2006). Op de basisscholen waar gewerkt wordt met een vve-programma zijn in 64% van de gemeenten (bijna) alle leerkrachten geschoold in een vve-programma (Jepma, Van der Vegt & Kooiman, 2007). Kleuterleerkrachten in vve-basisscholen in de vier grote steden volgen de ontwikkeling van kinderen doorgaans systematisch, dit is inclusief de taalontwikkeling. In 39% van de locaties wordt echter te weinig doelgerichte en planmatige zorg verleend aan kinderen die dat Onderwijs en opvang voor jonge kinderen 27

30 nodig hebben en in 32% van de kleutergroepen wordt niet voldaan aan de eis van dubbele bezetting (Inspectie van het Onderwijs, 2008). Uit de meest recente gegevens van de landelijke vve-monitor (Van der Vegt, Kooiman & Jepma, 2008) blijkt dat op de basisscholen de extra personele inzet in 2008 minder vaak voorkomt dan in 2007, vooral in de kleinere gemeenten. Daar steeg het percentage met (vrijwel) geen extra personele inzet van 34% naar 47%; in de middelgrote gemeenten van 11% naar 16%. In Nederland werken naast de basisschoolleerkrachten ook wel onderwijsassistenten in de groepen 1 tot en met 4. Uit gegevens over de landelijke steekproef van het PRIMA-cohort bleek in in ongeveer 29% van de groepen soms en in 26% vaak een klassenassistent aanwezig te zijn (Van der Veen, Van der Meijden & Ledoux, 2006). De inzet van klassenassistenten is mogelijk toegenomen de laatste jaren. Onderwijsassistenten hebben een opleiding op mbo 4-niveau gevolgd. Basisscholen zijn echter ontevreden over de competenties van onderwijsassistenten die de opleiding voltooid hebben. Zij zouden onvoldoende competent zijn op pedagogisch-didactisch gebied en tekortschieten op andere terreinen, zoals sociale vaardigheden en theoretisch en analytisch vermogen. Ook zou het vaak schorten aan voldoende beheersing van de Nederlandse taal (Van Kessel, Thomassen & Kurver, 2007: Onderwijsraad, 2008). Kwaliteit in voorzieningen De kwaliteit van voor- en vroegschoolse educatie is bijvoorbeeld bekeken in het Inspectieonderzoek in de vier grote steden (Inspectie van het Onderwijs, 2008). Hierin is onder meer gekeken naar het pedagogisch klimaat en het educatief handelen van leidsters en kleuterleerkrachten. Uit de gegevens komt het pedagogisch klimaat als het sterkst ontwikkelde onderdeel van voor- en vroegschoolse educatie naar voren. In 26% van de vve-locaties is de ondersteuning die leidsters en leraren de kinderen bieden een voorbeeld voor anderen. De inrichting is volgens de inspectie bij 19% van de vve-locaties aan de sobere kant. Het educatief handelen is voldoende tot goed, maar er zijn veel verbeterpunten. In meer dan 25% van de voorscholen (vooral Amsterdam en Den Haag) valt nog veel te verbeteren aan de kwaliteit van de stimulering, de interactiekwaliteit (tussen leidsters en kinderen en kinderen onderling) en de afstemming van activiteiten op de ontwikkeling van individuele kinderen. Op 51% van de locaties wordt te weinig doelgerichte en planmatige zorg verleend aan kinderen die dat nodig hebben en 58% van de voorscholen bereikt nog te weinig doelgroepkinderen (Inspectie van het Onderwijs, 2008). De kwaliteit van de kinderopvang is diverse malen (2001, 2005, 2008) in kaart gebracht door het NCKO (Gevers Deynoot-Schaub & Riksen-Walraven, 2002; Vermeer e.a, 2005; De Kruif e.a., 2009). Op basis van metingen (in de twee laatste metingen met behulp van internationale kwaliteitsschalen, de ITERS-R en de ECERS-R) constateert men in 2008 een dalende lijn van de algemene proceskwaliteit ten opzichte van de voorgaande meting in De totaalkwaliteit is tussen 2005 en 2008 significant gedaald (groot effect, Cohen s d =.80). De algemene pedagogische kwaliteit van de opvang is in 51% van de kinderdagverblijven matig en in 49% onvoldoende. In geen enkele groep is de algemene pedagogische kwaliteit goed. Wel zijn de basale interactievaardigheden (sensitieve responsiviteit, respect voor autonomie en structuren en grenzen stellen) van de pedagogisch medewerksters over het algemeen voldoende tot goed. Op het onderdeel praten en uitleggen scoren de medewerksters matig en op de onderdelen ontwik- 28 Onderwijsraad, mei 2010