Algemeen juridisch en reglementair kader

Transcriptie

1 UITVOEREN NAAR TURKIJE Algemeen juridisch en reglementair kader OKTOBER 2012 Studie verwezenlijkt ter gelegenheid van de gezamenlijke economische zending onder het voorzitterschap van Z.K.H. Prins Filip

2

3 InhOUd INLEIDING... 7 DEEL 1: INVOERREGLEMENTERING EN DOCUMENTEN BIJ INVOER DOUANEREGLEMENTERING: ALGEMEEN KADER PRAKTISCHE BENADERING VAN DE TURKSE INVOERREGLEMENTERING INTERNATIONALE INTEGRATIE TURKIJE EN DE EUROPESE UNIE BILATERALE VRIJHANDELSAKKOORDEN OVERIGE REGIONALE AKKOORDEN WTO DOUANEREGLEMENTERING: INVOERFORMALITEITEN WETTELIJK KADER INVOERVERBODEN VERGUNNINGEN EN ANDERE INVOERRESTRICTIES DE AANGIFTE DOUANEWAARDE INVOERRECHTEN OORSPRONG BIJKOMENDE HEFFINGEN BTW SPECIAL CONSUMPTION TAX ANTIDUMPINGRECHTEN EN COMPENSERENDE RECHTEN TARIEFQUOTA OVERIGE HEFFINGEN VRIJHANDELSZONES TIJDELIJKE INVOER PROMOTIEMATERIAAL EN STALEN LEGALISATIE PRODUCTCERTIFICATEN NORMALISATIE EN CERTIFICERING

4 2. BIJZONDERHEDEN DIEREN EN DIERLIJKE PRODUCTEN PLANTEN EN PLANTAARDIGE PRODUCTEN CITES MEDICIJNEN, MEDISCHE APPARATUUR EN COSMETICA TEXTIEL OVERIGE VERPAKKING EN ETIKETTERING VERPAKKING CONSUMENTENVERPAKKING EN ETIKETTERING DEEL 2: ZAKENDOEN IN TURKIJE INTERNATIONALE KOOPOVEREENKOMSTEN RECHT EN CONTRACTEN CONTRACTEN EN MODELCONTRACTEN WEENS KOOPVERDRAG INTERN KOOPRECHT CODE OF OBLIGATIONS CODE OF COMMERCE VORMVEREISTEN TAAL VERJARING NIET-CONFORME LEVERING BETALING AGENTUUR EN DISTRIBUTIE INLEIDING AGENTUUR CONCESSIE VAN ALLEENVERKOOP

5 OPRICHTING VENNOOTSCHAP INLEIDING EEN VERTEGENWOORDIGINGSKANTOOR (İRTIBAT BÜROSU) EEN BIJKANTOOR (ŞUBE) EEN DOCHTERONDERNEMING NAAMLOZE VENNOOTSCHAP (ANONIM ŞIRKET) VENNOOTSCHAP MET BEPERKTE AANSPRAKELIJKHEID (LIMITED ŞIRKET) BURGERLIJKE VENNOOTSCHAP JOINT VENTURE UITVOEREN VAN WERKEN INLEIDING VENNOOTSCHAPSBELASTING BTW-ASPECTEN FACTURATIE VAN DE PRESTATIES LEVERING VAN DE GOEDEREN TERUGGAAF VAN BTW DIE IN TURKIJE WORDT BETAALD DETACHERING VAN PERSONEEL PERSONENBELASTING ARBEIDSWETGEVING EN SOCIALE ZEKERHEID VERBLIJFS- EN WERKVERGUNNINGEN INTERNATIONAAL PRIVAATRECHT PROCEDEREN IN TURKIJE GESCHILLENBESLECHTING VERDRAGEN RECHTSKEUZE IN HET TURKSE IPR FORUMKEUZE IN HET TURKSE IPR EXEQUATUR ARBITRAGE

6

7 Inleiding

8 8

9 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER De Republiek Turkije (in het Turks: Türkiye Cumhuriyeti), hierna kortweg Turkije, wordt wel vaker de brug tussen oost en west genoemd. Niet alleen omdat het land deels in Europa en deels in Azië gelegen is, maar ook omdat Turkije, hoewel een seculiere en democratische staat, een voornamelijk islamitische bevolking heeft en dus zeggenschap heeft in de islamitische wereld die na 9/11 danig doorheen werd geschud. Ook in de Westelijke Balkan is de rol van Turkije niet uitgespeeld. Deze politieke rol als stabilisator in de omringende gebieden is van groot belang. Turkije is naast een belangrijke politieke partner voor het westen echter ook een belangrijke economische partner. Nadat het land in 2001 de zwaarste economische crisis in haar moderne geschiedenis meemaakte, kroop het land uit het dal en liet het jaar na jaar spectaculaire groeicijfers van het bbp optekenen. Daarenboven worden de begrotingstekorten beter gecontroleerd. Ook is de financiële sector gesaneerd. Na de crisis zorgde een IMF-programma voor een beter gereguleerde financiële markt en een vernieuwd bankensysteem. Verder is de handel met het buitenland dankzij nieuwe en hervormde wetgeving gemoderniseerd. In deze liberalisering en modernisering wordt het land geholpen door een jonge, actieve bevolking. Momenteel telt het land zo n 80 miljoen inwoners en kent het een bevolkingsgroei die stukken hoger ligt dan in Europa. Turkije wordt dan ook genoemd als één van de landen behorende tot de Next Eleven waarvan samen met de BRIC-landen verwacht wordt dat zij het economische mooie weer zullen maken de komende jaren. Deze dynamische economische rol in de regio zal Turkije de komende jaren zeker nog verder uitbouwen. Zo profileert Turkije zich voor Europese ondernemers meer en meer als bevoorrechte toegangspoort naar de nieuwe groeimarkten in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Ook wat betreft energiezekerheid is Turkije een belangrijke partner voor Europa. Dankzij de oliepijplijn Baku Tbilisi Ceyhan en de gaspijpleiding die gas uit Centraal-Azië door Turkije vervoert, wordt Europa minder afhankelijk van andere landen voor haar energietoevoer. 9

10 Dat het land zich geleidelijk hervormt, is ook te zien aan de groeiende industrie- en dienstensector. Naast de traditionele textielsector, zijn nu ook de automobiel-, bouw- en elektronicasector belangrijke groeipolen. Toch mag de landbouwsector niet vergeten worden. Deze is nog steeds goed voor zo n 25% van de tewerkstelling in Turkije. De landbouwsector wordt dan ook erg beschermd via quota, hoge invoerrechten enz. Het grootste pijnpunt voor de Turkse economie is het forse handelstekort dat het land reeds decennia met zich mee draagt en het hiermee samenhangende tekort op de lopende rekeningen. Hoewel het tekort begin 2012 een stuk werd teruggedrongen, ondermeer door een verzwakte lira, is het probleem structureel. De hoofdstad van Turkije is Ankara met zo n 5 miljoen inwoners, maar veruit de grootste stad is Istanbul met meer dan 13 miljoen inwoners. Andere belangrijke centra zijn Izmir, Bursa, Adana, Gaziantep, Konya en Antalya. Turkije bestaat uit 81 provincies die sterk van elkaar verschillen wat betreft bevolkingsaantallen, economische activiteiten, rijkdom en klimaat. Turkije grenst zowel aan de Zwarte Zee, de Middellandse Zee, de Zee van Marmara als aan de Egeïsche Zee en heeft dan ook vele zeehavens. De belangrijkste zijn: Aliaga, Diliskelesi, Eregli, Izmir, Izmit (Kocaeli), Mercin (Icel), Limani en Yarimca. Sinds Atatürk in 1923 Turkije seculariseerde, sloeg het land een nieuwe richting in, weg van het gecentraliseerd islamitisch bestuur. Turkije kan dan ook beschouwd worden als een parlementaire democratie. Het land heeft een parlement met een eenkamerstelsel. De 550 leden van de Grand National Assembly (Türkiye Büyük Millet Meclisi) worden net als de premier van het land om de vier jaar verkozen. Bij de laatste nationale verkiezingen van 12 juni 2011 won de AKP, de partij van premier Recep Tayyip Erdoğan, andermaal de verkiezingen. De AKP is een islamitische geïnspireerde centrum-rechtse politieke partij. Ook de president van Turkije, Abdullah Gül, is lid van deze partij. Hij werd herverko- 10

11 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER zen in de laatste presidentsverkiezingen van De presidentsverkiezingen vinden om de vijf jaar plaats. Turkije kent een civil law-systeem, gebaseerd op het Europees continentaal recht. Formele wetteksten vormen dus de basis en rechterlijke uitspraken hebben geen kracht van wet (precedentwaarde). Bij het schrijven van de moderne seculiere wetboeken werden verschillende Europese (voornamelijk Zwitserse) wetteksten als voorbeeld genomen. Alle wetgeving wordt gepubliceerd in het Turkse Publicatieblad (T.C. Resmi Gazete; Opzoekingen zijn het eenvoudigst via de zoekfunctie ( gelişmiş arama ): er kan worden gezocht op naam, datum van uitvaardiging of publicatie, nummer enz. Turkije kent een gerechtelijke organisatie die sterk op de onze lijkt. De algemene rechtbanken zijn opgedeeld in vredegerechten voor kleinere zaken (tot ongeveer 7200 lira) en rechtbanken van eerste aanleg voor zaken boven dit bedrag of hoger beroep tegen uitspraken van de lagere rechtbanken. Appeal courts (hoven van beroep) behandelen het hoger beroep tegen uitspraken van de rechtbank van eerste aanleg. Deze rechtbanken behandelen zowel strafzaken als burgerlijke zaken. Bijzondere rechtbanken oordelen over familiezaken, jeugdzaken, verkeerszaken, arbeidszaken, consumentenzaken enz. Het supreme court of appeals (Yargıtay Başkanlığı) treedt op als cassatierechtbank. Naast de algemene rechtbanken zijn ook bijzondere hoven opgericht voor militaire en administratieve zaken. Het Grondwettelijk Hof (Anayasa Mahkemesi) tenslotte controleert alle handelingen van de Turkse instellingen op hun grondwettelijkheid. Voor wie op zoek is naar een nuttig vertrekpunt om meer te weten te komen over de invoerformaliteiten in Turkije, is er de website van de Turkse douaneadministratie (Ministerie van Douane en Handel; eski.gumruk.gov.tr/eng/homepage/pages/default.aspx). Deze web- 11

12 site bevat heel wat nuttige informatie over de Turkse douaneformaliteiten, wetgeving, externe betrekkingen enz. De meeste informatie is echter enkel in het Turks consulteerbaar. Andere nuttige internetbronnen voor wie op zoek is naar Turkse invoerformaliteiten en handelsgerelateerde wetgeving: Customs Tariff Information and Legislation of Turkey in English Website met de geldende Turkse douanetarieven, wetgeving en informatie rond investeren, import & export, het belastingssysteem, vrijhandelszones enz. Bepaalde delen van de website zijn enkel te bereiken na inschrijving en betaling. Türkiye Büyük Millet Meclisi (Turks nationaal parlement) Website over de werkzaamheden van het parlement met informatie over de leden en een mogelijkheid tot het opzoeken van wetgeving en de Engelse vertaling van de Turkse grondwet. Website van de president, Abdullah Gül Website van de Eerste Minister, Recep Tayyip Erdoğan Belangrijkste ministeries voor deze studie: Ministerie van Buitenlandse Zaken 12

13 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER Ministerie voor EU-aangelegenheden Ministerie van Binnenlandse Zaken / Ministerie van Justitie Ministerie van Economische Zaken Schatkist Ministerie van Financiën Centrale Bank Consulaire website van de Republiek Turkije Website met alle mogelijke procedures wat betreft visa, werkvergunningen en andere consulaire procedures. Grondwettelijk Hof Hooggerechtshof (Cassatie) Istanbul Stock Exchange Invest in Turkey Dit is de Turkse One-Stop-Shop van het Investment Support and Promotion Agency (ISPAT). Zeer goede overzichtelijke website 13

14 met algemene informatie over Turkije, een investeringsgids, investeringssectoren die in het bijzonder belicht worden, een interactieve kaart met bijvoorbeeld de verschillende douanekantoren, havens, vrije zones enz., info over de Turkse steden, provincies, sectorclusters en een investment process wizard die aanduidt welke registraties, licenties, werkvergunningen, en dergelijke nodig zijn. General Directorate of Exports Turkey Contact Point Deze website is een informatief platform voor internationale ondernemers. Zo is informatie beschikbaar met betrekking tot invoer, uitvoer, FDI, vrije zones, technische standaarden en veiligheidsstandaarden, handelsakkoorden enz. Belgisch-Turkse Kamer van Koophandel in Turkije (Istanbul) met meer dan 150 leden. Union of Chambers and Commodity Exchanges of Turkey Dit is de grootste private vertegenwoordiger van Turkse ondernemingen. Bovendien verspreidt de Union dagelijks het Turks handelsregister en reikt het ATA-carnets uit aan Turkse bedrijven die hierom verzoeken. Website met heel wat nuttige informatie. 14

15 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER Index Index met nuttige informatie over Turkije, opgemaakt door het Turkish News Agency welke afhangt van het Office of the Prime Minister, Directorate General of Press and Information. Info over onder meer de Turkse bevolking, geografie, gerechtelijk system, economische sectoren, enz. Websites waar Engelstalige Turkse wetgeving terug te vinden is: (betalend) 15

16

17 Deel 1 INVOERREGLEMENTERING EN DOCUMENTEN BIJ INVOER

18

19 douanereglementering algemeen kader 19

20 20

21 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER 1. PRAKTISCHE BENADERING VAN DE TURKSE INVOERREGELING Turkije en de Europese Unie sloten, althans wat de handel in industriegoederen betreft (d.w.z. vanaf hoofdstuk 25 van het douanetarief), een douane-unie. Dit heeft de invoer van deze goederen in Turkije danig vereenvoudigd. Toch moet er rekening mee gehouden worden dat de Turkse douane, ook voor goederen die onder toepassing van de douane-unie vallen, naast het bewijs van vrij verkeer (A.TR; zie verder vanaf p. 30 en 49) nog steeds bijkomende documenten (al dan niet te legaliseren) kan vragen, dat bijzondere, d.w.z. van de EU verschillende, handelspolitieke maatregelen (antidumping ) van toepassing kunnen zijn en dat de correcte naleving van verpakkingsregels en technische voorschriften sterk gecontroleerd wordt. Voor de handel in landbouwproducten hebben Turkije en de EU een vrijhandelsakkoord afgesloten. Voor deze goederen is er enkel vrijstelling van invoerrechten als een bewijs van oorsprong (EUR.1) kan worden voorgelegd. De Global Competition Index van het World Economic Forum (WEF) rangschikt Turkije op een 59 ste plaats op 142 onderzochte landen (België haalt hier een 15 de plaats). Turkije scoort vooral goed wat betreft de grootte en het potentieel van de markt, de gezonde concurrentie en de goed ontwikkelde infrastructuur (voornamelijk weg- en luchttransport). Turkije verliest echter punten op het vlak van onderwijs en gezondheidszorg, het tewerkstellingspotentieel wordt nog te weinig benut en de publieke instellingen werken nog niet voldoende transparant (1). De Transparency International World Corruption Index van 2011 plaatst Turkije, samen met Cuba en Letland, op een 61 ste plaats op 183 landen (België haalt hier een 19 de (1) world economic forum, The global Competitiveness Report , p. 27, weforum.org/issues/global-competitiveness. 21

22 plaats) met een score van 4,2. Dit wijst erop dat goede relaties met de overheid in een aantal gevallen zwaarder doorwegen dan objectieve factoren en relatief weinig transparantie in de publieke sector (2). De Economic Freedom Index 2012 van The Heritage Foundation plaatst Turkije dan weer op een 73 ste plaats op 184 landen (België behaalt er een 38 ste plaats). Het bijbehorende rapport looft enerzijds de dynamische markt met een groeiende private sector en een banksector die de huidige financiële crisis goed opvangt, anderzijds verliest Turkije heel wat plaatsen door de structurele institutionele tekortkomingen die niet het hoofd kunnen bieden aan aanslepende problemen zoals daar zijn de bescherming van intellectuele eigendom, te trage justitie die onvoldoende middelen heeft om op te treden tegen corruptie (bureaucratic red tape) en de overheidsuitgaven, die sterk doorwegen (3). Wat de grensoverschrijdende goederenbewegingen betreft, scoort Turkije een pak slechter dan België in de ranking (een 80 ste plaats t.o.v. een 36 ste plaats). Het verschil zit vooral in de snelheid van de goederenbeweging. Dit blijkt uit het Doing Business onderzoek van de Wereldbank voor 2012 (4). De cijfers (voor een dry-cargo, 20-foot, full container load) tonen aan dat Turkije zich in de middenmoot van het peloton bevindt. Singapore en Hongkong voeren de ranglijst aan. Wat de kost van de invoer betreft is Turkije tot een derde goedkoper dan België. Qua snelheid van de goederenbewegingen is België dan weer beter geplaatst. In België neemt de export zo n 8 dagen in beslag, in Turkije 14 dagen. De import in België neemt eveneens 8 dagen in beslag, terwijl dit in Turkije 15 dagen duurt. (2) Transparency International, world Corruption Index 2011, research/surveys_indices/cpi/2010/results. (3) The heritage foundation, economic freedom Index 2012, Report, pp , heritage.org/index/. (4) world Bank, doing Business Report Turkey 2012, trading-across-borders 22

23 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER Dit vertaalt zich in volgende cijfers: Cijfers voor Turkije ( Trading Across Borders -ranking: 80 ste plaats): Turkije - Export Procedure (2012) Duur (in dagen) Kost (in USD) per container Voorbereiding documenten Binnenlands vervoer en behandeling Douane-afhandeling en technische controle Haven- en terminalhandling Totaal: Turkije - Import Procedure (2012) Duur (in dagen) Kost (in USD) per container Voorbereiding documenten Binnenlands vervoer en behandeling Douane-afhandeling en technische controle Haven- en terminalhandling Totaal: Cijfers voor België ( Trading Across Borders -ranking: 36 ste plaats): België - Export Procedure (2012) Duur (in dagen) Kost (in USD) per container Voorbereiding documenten Binnenlands vervoer en behandeling Douane-afhandeling en technische controle Haven- en terminalhandling Totaal:

24 België - Import Procedure (2012) Duur (in dagen) Kost (in USD) per container Voorbereiding documenten Binnenlands vervoer en behandeling Douane-afhandeling en technische controle Haven- en terminalhandling Totaal: The Global Enabling Trade Report (2012), eveneens opgesteld door het WEF, legt de volgende pijnpunten bloot (5). Turkije staat in het algemene klassement op een 62 ste plaats staat, net na Macedonië en voor Zuid- Afrika. Het WEF heeft volgende bemerkingen: Positief zijn enerzijds de openheid van het handelsbeleid in tegenstelling tot landen van het zelfde formaat, de goede infrastructuur (voornamelijk voor weg- en luchttransport) en de goed werkende logistieke diensten; Negatief is anderzijds de zware procedure bij de douaneadministratie die bovendien weinig transparant is. Ook heft Turkije zeer hoge invoerrechten op landbouwgoederen, al heeft het land heel wat preferentiële akkoorden gesloten zodat dit enigszins afgezwakt wordt (6). (5) world economic forum, The global enabling Trade Report Reducing supply Chain Barriers (2012): (6) The global enabling Trade Report, p

25 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER 2. INTERNATIONALE INTEGRATIE 2.1. TURKIJE EN DE EUROPESE UNIE GESCHIEDENIS De Europese Unie en Turkije hebben reeds een lange geschiedenis samen. Al in september 1963 sloten beide partners een associatieovereenkomst (Overeenkomst van Ankara (7) ) waarin werd besloten dat een douane-unie zou worden opgericht tussen de EU, toen nog de EEG, en Turkije met als einddoel de toetreding van Turkije tot de Gemeenschap/Unie. De volgende grote stap in de onderlinge samenwerking kwam er in De Associatieraad EG-Turkije sloot er een overeenkomst die het startsein moest geven voor een douane-unie (8). De douane-unie, een vrijhandelszone die niet op oorsprong maar op vrij verkeer is gebaseerd en waar een gemeenschappelijk douanetarief wordt gehanteerd t.a.v. invoer van buiten de zone en dus ook een gemeenschappelijk buitenlands handelsbeleid wordt opgezet, trad op 1 januari 1996 in werking (meer over de douaneunie onder punt 3). Drie jaar later, in december 1999, werd Turkije op de EU-top in Helsinki erkend als volwaardig kandidaat-lid van de EU. Pas in 2005 worden de onderhandelingen over de toetreding effectief opgestart nadat men geoordeeld had dat Turkije zowel de politieke als economische criteria van Kopenhagen kon vervullen (9). (7) Besluit van de Raad van 23/12/1963 houdende sluiting van de Overeenkomst waarbij een associatie tot stand wordt gebracht tussen de eeg en Turkije (pb l 217, 29/12/1964). (8) Besluit nr. 1/95 van de associatieraad eg-turkije van 22/12/1995 inzake de tenuitvoerlegging van de slotfase van de douane-unie (pb l 35 van 13/02/1996) (9) de criteria van kopenhagen zijn deze criteria waaraan een land dat wenst toe te treden tot de eu moet voldoen, wil het tot lidstaat gemaakt worden. het gaat meer bepaald om het hebben van stabiele instellingen die de democratische waarden, het rule of law-principe, bescherming van mensenrechten en minderheden garanderen (de politieke criteria), een vrije markteconomie, overname van het acquis communautaire (de economische criteria) en een europese identiteit. 25

26 De onderhandelingen verlopen volgens een strikt schema. Turkije zal zich institutioneel moeten hervormen en de wetgeving van het land in lijn brengen met het meer dan pagina s tellende acquis communautaire, het Europees wetgevend kader dat alle lidstaten in wetgeving hebben omgezet (zie meer hierover onder punt ). Het acquis is overzichtelijk opgedeeld in 35 afzonderlijke hoofdstukken. Omdat Turkije echter het Aanvullend Protocol van de Associatieovereenkomst van Ankara weigert toe te passen, wordt al in 2006 besloten de onderhandelingen over bepaalde hoofdstukken die verband houden met dit Aanvullend Protocol af te breken en te bevriezen (10). Het gaat om volgende acht hoofdstukken: het vrij verkeer van goederen, het recht om zich te vestigen, het vrij verkeer van diensten, het vrij verkeer van kapitaal, landbouw en plattelandsontwikkeling, visserij, vervoersbeleid, douane-unie en buitenlandse betrekkingen. In 2008 werden dan nieuwe accenten en prioriteiten afgesproken om de onderhandelingen die door de Cyprus-kwestie muurvast zaten, opnieuw vlot te trekken (11). Dit werkt echter maar gedeeltelijk. Hoewel achter de schermen grote hervormingen worden doorgevoerd die grote rechtsdomeinen zoveel mogelijk in lijn brengen met de Europese wetgeving, ligt het officiële onderhandelingsproces zo goed als stil. Toch vinden nog enkele hoopgevende initiatieven plaats die aantonen dat de toetreding van Turkije tot de EU nog niet opgegeven is. Zo richtte Turkije in 2009 het Ministerie voor EU-aangelegenheden op (Law No van 9/07/2009; dat de onderhandelingen en de implementering van het acquis in goede banen moet leiden. (10) aanvullend protocol bij de Overeenkomst van ankara (pb l 254, 30/09/2005). de uitvoering van het vrij verkeer van goederen uit Cyprus wordt systematisch door Turkije tegengehouden. het protocol wil de totale eliminatie van invoertarieven en quota voor goederen in het vrije verkeer bewerkstelligen. Maar dit wordt tot dusver niet waargemaakt. (11) Via accession partnerships (zoals er ook al werden afgesproken in 2001, 2003 en 2006). 26

27 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER In mei 2012 lanceerden EU-Commissaris voor Uitbreiding Füle en de Turkse Minister voor Europese Aangelegenheden Bagis een positive agenda waarin opnieuw gefocust wordt op thema s die los van de geblokkeerde hoofdstukken van het acquis wel bespreekbaar zijn. Nieuwe werkgroepen zullen hiervoor worden opgericht. Dit moet nieuwe constructieve gesprekken op gang brengen. Op korte termijn rijst evenwel de vraag hoe de onderlinge verhoudingen zullen evolueren onder het EU-voorzitterschap in de tweede helft van 2012 door Cyprus. Turkije heeft reeds aangegeven dat het dit voorzitterschap niet zal erkennen. Quid met de toetredingsonderhandelingen? Meer informatie is terug te vinden op de website van: De Europese Commissaris voor de Uitbreiding van de EU: ec.europa.eu/enlargement/; De delegatie van de EU in Turkije met info over onder meer de voortgang van de toetredingsonderhandelingen: ACQUIS COMMUNAUTAIRE: IMPLEMENTATIE Zoals hierboven reeds kort aangehaald, moet Turkije, om lid te kunnen worden van de EU, voldoen aan de economische criteria van Kopenhagen. Turkije heeft reeds een goed functionerende vrije markteconomie. Bovendien wordt de concurrentie voldoende gegarandeerd en een structureel hervormingsprogramma moet Turkije in staat stellen ook het hoofd te bieden aan de marktkrachten binnen de EU. Andere positieve aspecten zijn de groei van het bbp, de solide financiële sector en een versnelde privatisering van overheidsbedrijven. 27

28 Wat de implementatie van het acquis betreft, gaat dit een stuk moeizamer. Zoals vermeld zijn momenteel 8 van de 35 hoofdstukken geblokkeerd en kunnen deze niet afgesloten worden. Toch kan al vooruitgang genoteerd worden in volgende domeinen die in deze bijdrage van belang zijn: Vennootschaprecht: door het nieuwe Turkse wetboek van koophandel (zie verder) wordt het mogelijk om een eenmanszaak op te richten in de vorm van een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid. Ook komt er een (door de wet verplichte) internetsite waarop de jaarrekeningen van vennootschappen op aandelen kunnen worden geconsulteerd (vergelijkbaar met de balanscentrale in België op de website van de Nationale Bank). Online registratie in het handelsregister van ondernemingen (denk aan het KBO in België) zal ook mogelijk worden. Het wetboek brengt verder meer transparantie, openheid, naleving van internationale normen inzake boekhouding en audit; Mededinging: Turkije past de principes van de Europese concurrentiewetgeving (bestrijding kartelafspraken, fusiecontrole en misbruik economische macht) al toe; Fiscale wetgeving: problematisch zijn o.m. de noodzakelijke verhoging van de accijnzen op alcoholhoudende dranken en ook de bepalingen met betrekking tot de directe belastingen (moeder- dochterrichtlijn...) zijn nog niet aangepast (discriminatoire bepalingen); Intellectuele eigendom: de wetgeving is reeds in lijn, maar de handhaving schiet voorlopig tekort; Ondernemings- en industriebeleid: Turkije is voldoende aangepast. Het heeft een nieuw actieplan opgesteld, de beschikbaarheid van 28

29 ALGEMEEN JURIDISCH EN REGLEMENTAIR KADER beleidsinstrumenten wordt op punt gesteld en de betalingsachterstand bij handelstransacties wordt weggewerkt; Douanewetgeving: de wetgeving is via de douane-unie aangepast, maar zijn toepassing laat nog te wensen over. Zo moeten importeurs nog steeds oorsprongsinformatie over producten doorgeven terwijl deze zich reeds in het vrije verkeer bevinden. Ook de wetgeving m.b.t. vrije zones en tariefcontingenten is nog niet in lijn. Wat de handhaving van intellectuele eigendom betreft en de bestrijding van namaakgoederen moeten nog bijkomende stappen ondernomen worden; Buitenlandse betrekkingen inzake handel: het geografisch toepassingsgebied van het algemene preferentiestelsel voor invoer uit ontwikkelingslanden (GSP) is nog niet volledig in overeenstemming met het acquis (12) DOUANE-UNIE Het besluit nr. 1/95 van de Associatieraad EG-Turkije (13) bevat de regels voor de tenuitvoerlegging van de slotfase van de douane-unie tussen de EU en Turkije. De uitvoeringsbepalingen zijn opgenomen in het besluit nr. 1/2006 (14). Hierin was overeengekomen dat een douane-unie tussen beide partners werd opgericht. Een douane-unie is een gebied waarbinnen vrij verkeer van goederen geldt. Alle leden van de unie hebben eenzelfde gemeenschappelijk buitentarief en een zelfde gemeenschappelijk buitenlands handelsbeleid. Verschillen in invoerquota blijven echter mogelijk. De douane-unie tussen de Gemeenschap en Turkije geldt voor industriele goederen en verwerkte landbouwgoederen. Voor landbouwgoederen en EGKS-goederen gelden andere overeenkomsten (zie p. 31). (12) Uitbreidingstrategie en voornaamste uitdagingen , europese Commissie, COM(2011)666. (13) Besluit nr. 1/95 van de associatieraad eg-turkije van 22/12/1995 (pb l 35 van 13/02/1996). (14) Besluit nr. 1/2006 van het Comité douanesamenwerking eg-turkije van 26/09/2006 tot vaststelling van toepassingsbepalingen van Besluit nr. 1/95 van de associatieraad eg-turkije (pb l 265 van 26/09/2006). 29

30 Voor de goederen die vallen onder de douane-unie worden geen in- of uitvoerrechten geheven en ook kwantitatieve beperkingen zijn opgeheven (of alle maatregelen die dezelfde uitwerking hebben). Het gaat om goederen die zich in een partnerland van de douane-unie in het vrij verkeer bevinden. Dit zijn niet alleen goederen die in de EU of Turkije vervaardigd werden ( oorsprongsgoederen ), maar ook goederen uit derde landen waarvoor in de EU of in Turkije de invoerformaliteiten zijn vervuld en de verschuldigde douanerechten zijn voldaan. Bovendien mag geen gehele of gedeeltelijke teruggave van die rechten of heffingen zijn verleend ( no drawback ). De oorsprong van de goederen is in dit geval niet langer relevante informatie voor de douaneautoriteiten. Compenserende rechten en antidumpingrechten kunnen wel nog apart voorzien worden. Hiervoor zal de oorsprong van de goederen toch nog van belang blijven, ondanks het feit dat de goederen zich in het vrij verkeer bevinden. Dat goederen zich in het vrije verkeer bevinden, wordt aangetoond door een A.TR-certificaat. Bovendien moeten de goederen rechtstreeks tussen de verschillende delen van de douane-unie worden vervoerd ( rechtstreeks vervoer ) om zonder rechten te kunnen worden ingevoerd. Als derde landen worden aangedaan tijdens het transport (bv. transit via de Balkan landen) moeten de goederen onder douanetoezicht blijven (bv. TIR-vervoer, ATA ). Het A.TR-certificaat wordt geviseerd door de douaneautoriteiten van het land van uitvoer op het moment van deze uitvoer. Dit certificaat is het voornaamste bewijs dat de goederen zich in het vrij verkeer bevinden en dus van het preferentiestelsel kunnen genieten. De exporteur kan gevraagd worden bijkomende documenten voor te leggen om de communautaire status van de goederen bijkomend te bewijzen. Zoals gezegd is de oorsprong van de goederen normaal gezien niet van belang, gezien de goederen zich reeds in het vrij verkeer bevin- 30