vijftig jaar bwp hengsten

Transcriptie

1 In dit laatste deel van de reeks over Bwp stempelhengsten, gaan we bij enkele professionele ruiters te rade. Logisch, want als ruiter krijg je allerhande paarden onder het zadel, en op die manier heb je toch een beter zicht op de vererving van bepaalde hengsten. Daarnaast vullen veel ruiters hun verdiensten aan door wat handel te doen. Wat natuurlijk betekent dat ze nóg meer paarden te zien krijgen, waarvan ze de kwaliteit op korte tijd moeten zien in te schatten. Met de ruiters komen we trouwens een stap dichter bij de sport, en dat is nog altijd het einddoel, waarvoor de paarden worden gefokt. Anderzijds moeten we het ook eens over de jonge garde hebben. In deze reeks zijn al heel wat legendarische hengsten ter sprake gekomen, maar per slot van rekening willen we allemaal graag weten wie de verervers van de toekomst zullen worden. vijftig jaar bwp hengsten door Bart Wuyts deel III Harrie Theeuwes is de eerste ruiter die aan het woord komt. De ideale man om mee te praten, want Harrie is zo n beetje van alle markten thuis. Hij weet hoe de springsport in elkaar zit, verdient zijn boterham in de handel, en heeft daarnaast veel interesse voor de fokkerij. De afgelopen jaren heeft Harrie een hele reeks jonge paarden getraind en gereden. Daar hoorden ook een aantal aankomende hengsten bij, die onder andere in de cyclus werden uitgebracht. Bekende namen als Heureka de la Loge, Chatman, en Tangelo van de Zuuthoeve kregen bij Stal Theeuwes hun opleiding. Ondertussen heeft Harrie ook zijn eerste successen in de fokkerij geboekt. Hengsten als Winning Mood (Darco) en Der Senaat 111 (President) werden door hem gefokt. De eerste vraag ligt eigenlijk voor de hand. Wat zoek je als ruiter in een paard? Harrie Theeuwes : In de eerste plaats wil ik kwaliteit op de sprong zien. Een paard moet voorzichtig zijn, en een goede instelling hebben. Dat is het belangrijkste. Wat verkoopt er? Zestot zevenjarige paarden die makkelijk te rijden zijn, en 1.30 tot 1.40 lopen. Dat soort paarden kun je heel gemakkelijk kwijt raken, maar moeilijk vinden. De kleur en zo maakt weinig uit. Het exterieur is minder belangrijk. Natuurlijk, een lelijk paard verkoopt moeilijker. Zo kun je een ruin van 1.70 ook makkelijker verkopen dan een merrie van 1.60 meter. Als ik zeg dat het minder belangrijk is, bedoel ik dat ik liever een goed paard zie met een minder exterieur, dan een chique paard dat minder springt. Bij een goed paard met een goede uitstraling kun je op exterieur altijd een beetje water bij de wijn doen. Zaken als kwaliteit en instelling zijn erg belangrijk, maar hoe zit het met de origine? Voor een fokker draait de hele wereld rond een stamboom, maar hoe denkt een ruiter daarover? Bij een jong paard is wat je ziet erg belangrijk. Op de tweede plaats komt de vraag of zo n paard uit een goed nest komt, Harrie Theeuwes met de toen zevenjarige Chatman (Corofino) in de klassieke cyclus. Chatman is nauw verwant aan de bekende Zweedse vererver Cortez PK, februari FOTO PAARDEKRACHT

2 want dat is dikwijls een garantie, of toch bijna een garantie op succes. Maar één keer een paard zes tot acht jaar is, bekijk je alleen nog het paard op zich. Op die leeftijd mag er bij wijze van spreken een wc-papier bij zijn. Als de kwaliteit maar aanwezig is... Wat niet betekent dat afstamming geen belang heeft. Er bestaan hengsten die doorlopend goede paarden brengen. Darco bijvoorbeeld, dat staat buiten kijf. Darco is volgens mij de beste leverancier van springpaarden in de wereld. Waar je op de grote concoursen ook gaat kijken, of dat nu hier in Europa is, in Calgary, of in Palm Beach, overal kom je producten van Darco tegen. Heartbreaker (Nimmerdor) brengt ook goede springpaarden, en zijn nafok via bijvoorbeeld Quickfeuer en Toulon valt best mee. Hengsten die zelf op het hoogste niveau presteren brengen nagenoeg altijd goede producten. De enige uitzondering op die regel is de Trakhener Abdullah (Donauwind). Die heeft internationaal gepresteerd, en met Conrad Homfeld zelfs de wereldbekerfinale gewonnen. Toch is er in de Nagano (Lux) is een hengst die zelf veel bloed toont, maar in de fokkerij toch een merrie met wat bloed kan gebruiken. Dat is tenminste de mening van Harrie Theeuwes. fokkerij niets van gekomen. In België hebben we op dit ogenblik veel interessante hengsten. Van Chatman bijvoorbeeld heb ik al een paar goede jonge paarden gezien. Chatman (Corofino x Lord Calando) is een sterke Holsteiner, die vorig jaar onder Ludo Philippaerts het Belgisch kampioenschap op zijn naam schreef. De hengst is eigendom van Henri Reyntens. Harrie en Henri hebben trouwens samen een aantal merries, en fokken daar ieder jaar een lot veulens uit. Voor alle duidelijkheid ook nog even vermelden dat Chatman niet bij het Bwp, maar wel bij het Ik heb liever een goeie, met minder exterieur, dan een chique paard dat niet kan springen. Harrie Theeuwes sbs gekeurd is. Maar ook het Bwp heeft volgens Harrie Theeuwes wel interessante hengsten voor de toekomst. Nagano, Clinton, en Parco zijn hengsten die zelf zoveel kwaliteit hebben, dat daar volgens mij wel goede paarden móeten van komen. Jawel, dat zijn hengsten die tegenwoordig links en rechts kritiek krijgen, en naar die kritiek moet je ook luisteren. Als fokker is het belangrijk dat je niet alleen de sterke, maar ook de mindere punten van een hengst goed kent. Fokken is de kunst om de juiste hengst bij de juiste merrie te zoeken. Als je een merrie hebt die te heet is, kun je beter geen hengst met veel bloed gebruiken, maar dat zal iedereen wel snappen. Je hebt sowieso een goede merrie nodig om te starten, want uiteindelijk zijn het de betere sportpaarden die de fokkerij misschien rendabel kunnen maken. Met rendabel bedoel ik dat je de kosten een beetje kunt recupereren, en dat is op zich al moeilijk genoeg. De enige in België die daar op dit ogenblik misschien in slaagt, is Joris De Brabander. Zelf probeer ik altijd te fokkenmet bewezen stammen, of met merries die goed gepresteerd hebben in de sport. Op het vlak van exterieur wil ik dan eventueel wel wat toegevingen doen. Liever zo n merrie, dan een merrie met een perfect exterieur, die geen sterke stam achter zich heeft. Harrie zei het al, de kunst bestaat erin om een geschikte combinatie van hengst en merrie te vinden. De volgende vraag ligt dan ook voor de hand. Welke merries passen bij het trio Nagano, Clinton en Parco? Volgens mij past Nagano bij bloedmerries, merries van Lys of Heartbreaker bijvoorbeeld. Nagano heeft zelf wel bloed genoeg, maar Lux en Calvados zijn hengsten die dikwijls wat trage paarden geven. Van de producten van Nagano die ik zelf heb gezien, kwamen de paarden die goed sprongen toch eerder uit bloedmerries. Clinton zou ik niet gebruiken op merries met veel karakter. Om een braaf en fijn paard voor een doorsnee ruiter te fokken, moet je met Clinton voorzichtig zijn. Toch denk ik wel dat Clinton goede dingen kan doen in de fokkerij. Als je geluk hebt bij het combineren van een brave merrie met de kwaliteit van Clinton, kun je misschien een apart sportpaard fokken. Parco is een hengst die altijd wil werken. Hij heeft een gepaste dosis bloed, ideaal voor een sportpaard. Parco past dan ook op alle soorten merries. Ik ben voorlopig nog wat voorzichtig om februari 2006, PK

3 Clinton (Corrado) beschikt over veel vermogen, en een stevige dosis kwaliteit, maar zijn moeilijk karakter is een minpunt in de fokkerij. hem als vererver in te schatten. Parco heeft zeker nog niet de status van zijn vader. Aan de andere kant, Kannan was precies hetzelfde verhaal. Over Kannan was iedereen op een bepaald moment ook minder enthousiast, maar nu de hengst wat ouder is, blijken er links en rechts toch goede paarden van te komen. Met Kannan zijn we opnieuw bij het sbs terecht gekomen. Bij de Bwp fokkers raakte de hengst vooral bekend omwille van zijn uitstekende prestaties in de klassieke cyclus. Het is in het verleden meer dan eens gebeurd dat hengsten werden afgewezen op de keuring, en het vervolgens goed tot uitstekend deden in de sport. Zijn dat gemiste kansen? Natuurlijk zijn er wel eens gemiste kansen geweest, maar dat kan ook niet anders. Volgens mij is dat ook niet zo erg. Als de eigenaar in zijn hengst gelooft, komt die uiteindelijk toch boven water. Neem Up to Date Miltoo als voorbeeld. Of Tauber, want dat is eigenlijk hetzelfde verhaal. Hengsten die als driejarigen niet genoeg vaderdier waren om gekeurd te worden, maar dankzij sterke prestaties toch een dekbrevet hebben verdiend. Ze hebben ook genoeg kwaliteit om door te geven. Zeker op zware merries kunnen hengsten als Up to Date Miltoo en Tauber goed werk doen. Dat hengsten in de sport worden uitgebracht, is een prima zaak. Op die manier krijgen de fokkers veel informatie over de hengst in handen. Voor merries ligt dat moeilijker, ook met embryotransplantatie. Embryotransplantatie betekent een serieuze psychologische belasting voor de merrie. Bij merries is het dus nog altijd kiezen, óf fokkerij, óf sport. Voor een merrie is sport op serieus niveau praktisch onmogelijk te combineren met de fokkerij. Waar moet het Bwp nog aan werken om de kwaliteit van de paarden te verbeteren? In vergelijking met andere stamboeken zit het Bwp vrij goed. Alleen moeten we opletten dat we met Darco niet dezelfde kant uitgaan als in Holstein met Cor gebeurd is. Op het papier van een Holsteiner zie je soms drie keer de naam van Cor staan, en dat is ook niet echt de bedoeling. Het model van de gemiddelde Bwp-er zou iets luxueuzer mogen. Het is niet het belangrijkste, maar daar kan zeker aan gewerkt worden. Voor de rest zitten we op de goede weg. In Holstein hebben ze goede springpaarden, maar een minpunt daar is de gezondheid. Bij het Kwpn fokken ze mooie pony s, zou ik bijna zeggen, want ze houden geen paard meer over. De Bwp-ers zijn sterke paarden met een goede instelling. Als klein stamboek staan ze toch op elke jumping vooraan. Dat is een geweldige verdienste van de Belgische fokkers. Op het vlak van springpaarden kan het Bwp met de beste stamboeken concurreren. Ik denk er twee zaken eigen zijn aan de Belgische fokkerij. Enerzijds hebben we altijd open gestaan voor het beste buitenlandse bloed. En anderzijds is het jammer dat de gemiddelde Belgische fokker niet meer vertrouwen heeft in de eigen hengsten. Als Clinton in Holstein had gestaan, zou heel België hem vereren. Nu krijgt hij veel commentaar, hoewel hij al veel goede dingen heeft gedaan. We zouden best wat chauvinistischer mogen zijn. Maar ik ben bang dat het stamboek daar weinig kan aan doen. De vrije markt bestaat nu éénmaal, en dat kun je moeilijk nog PK, februari 2006

4 Over de nafok van Parco (Darco) is wel eens kritiek te horen, maar er zijn natuurlijk heel weinig hengsten die zo n sterke prestaties hebben neergezet. Er bestaat geen enkele hengst, die alleen maar goede paarden brengt. Peter Postelmans veranderen. Misschien zou het stamboek wat meer promotie voor de eigen hengsten kunnen maken. Peter Postelmans Naast Harrie Theeuwes, vroeg PK ook Peter Postelmans om tekst en uitleg. Peter verdient de kost als handelaar, organiseert jaarlijks het Csio van Lummen, en presteerde als ruiter tot op het hoogste niveau van de sport. Hij begon trouwens zijn carrière als militaryruiter, en had toen al contact met de fokkerij. Zo kwam Peter onder andere met Cidre Bouché ( 1968) in actie, een bruine Le Mioche xx x Ibrahim, die bij Luc Berlengé ter dekking stond. Een hengst met veel bloed, een sprekend hoofd, en een ferme kont, maar een moeilijk karakter. Zeker gezien zijn papier heeft Cidre Bouché te weinig producten nagelaten, maar dat even terzijde. Terug naar Peter Postelmans. De band met de fokkerij is ook later blijven bestaan. Zo was Peter indertijd betrokken bij de vernieuwing van de Bwp hengstenkeuring, en toen hij op het Wereldkampioenschap in Jerez België aan brons hielp, was dat met de Bwp gekeurde hengst Oleander van de Herkkant (Feinschnitt). Peter Postelmans : Wat zoek je in een paard? Dat is geen gemakkelijke vraag om in twee woorden te beantwoorden. Je zoekt een paard dat goed springt natuurlijk, maar dat is een combinatie van allerlei zaken, en eigenlijk gaat het eerder om een gevoel dat je krijgt. Zelf heb ik graag paarden met veel vermogen, en met een goed schoudergebruik. Dat laatste is nodig omdat de parcoursen tegenwoordig zo moeilijk en technisch zijn, dat de paarden het voorbeen extra snel moeten wegplooien. Dat kunnen alleen paarden met een goed schoudergebruik. Vermogen komt dan weer uit de rug, en dus moet een sportpaard ook een goede rug hebben. Waarschijnlijk is de rug het allerbelangrijkste. Een goede schouder, en veel vermogen, dat zijn eigenschappen die Peter graag bij een springpaard ziet. Bestaan er verervers die dat soort paarden maken? Ik geloof niet niet dat er hengsten zijn die consequent zulke paarden geven. Dat is ook nooit het geval geweest. Er bestaat nu éénmaal geen enkele hengst die alleen maar goede paarden brengt. Als je de betere paarden wat nader bekijkt, zie je een groot aantal verschillende afstammingen. Je kunt het vergelijken met menselijke atleten. Er zijn duizenden, of zelfs miljoenen voetballers. Toch is er maar één Zidane. Echt goede paarden lopen niet dik. Als ik een paard wil kopen, kijk ik alleen naar het paard zelf, en niet naar het papier. Ik zal nooit een paard laten staan, omdat het geen goed papier zou hebben. Ik denk ook niet dat een goed papier noodzakelijk is. In de fokkerij moeten we streven naar een zo goed mogelijk gemiddelde. Als we een goed gemiddelde halen, zullen daar ook wel een paar cracks tussen zitten. Een crack kun je niet zo maar eventjes fokken. Als het zo gemakkelijk was, hadden ze dat op Zangersheide al lang gedaan. Zangersheide heeft jaren aan een stuk de beste hengsten op de beste merries gebruikt, en toch is er maar één crack uitgekomen, namelijk Ratina. Mijnheer Melchior heeft lange tijd een heel goed gemiddelde gehaald. Dat wel, maar uiteindelijk heeft hij maar één crack gefokt. Laten we de vraag dan maar eens anders formuleren. Zijn er hengsten, die dat gemiddeld niveau helpen verbeteren? Die zijn er zeker, maar ik vind het moeilijk om daar metéén namen op te plakken. Ik denk aan Darco. Skippy hoort daar voor mij ook nog altijd bij, en Heartbreaker. Dat zijn er drie, die me nu direct te binnen schieten, maar er ik ben er zeker nog een paar vergeten. Het hangt ook allemaal van de omstandigheden af. Van Skippy wordt wel eens gezegd dat hij meer goede paarden had moeten brengen. Dat hij er minder heeft gebracht dan Darco staat vast, maar misschien heeft hij ook wel de helft minder merries gekregen. Van Darco, Skippy, en Heartbreaker weten we dat het interessante verervers zijn. Alleen, welke merries passen in combinatie met deze drie hengsten? Ik denk dat je het altijd zult moeten proberen. Fokken werkt volgens het principe van trial and error. Ik zou niet direct kunnen zeggen wat voor merries je precies moet gebruiken bij die hengsten. Ik heb trouwens veel bewonfebruari 2006, PK

5 FOTO JULIEN COUNET dering voor mensen die er in slagen om telkens opnieuw de goede combinatie te vinden. Neem bijvoorbeeld Christian Duez en Catherine de Buyl, de mensen achter de fokkerij du Mury Marais. Met paarden uit hun fokkerij draait Patrick McEntee nu al jaren mee aan de top. Ik vind dat bijzonder knap, maar het is niet gemakkelijk. Zij zeggen ook, het publiek krijgt nu de goede paarden te zien, maar weinig mensen weten hoe lang wij gezocht hebben, en hoeveel inspanningen het gekost heeft om zover te komen. Dat klopt natuurlijk. Je kunt moeilijk regels opstellen over de manier waarop je bepaalde hengsten en merries moet combineren. Namen als Darco, Skippy, en Heartbreaker liggen gemakkelijk in de mond, maar vroeg of laat zullen we voor die bewezen verervers geschikte opvolgers moeten vinden. Lopen er jonge hengsten die, omwille van hun sterke prestaties misschien, bepaalde verwachtingen wekken voor de fokkerij? Ik geloof niet dat je aan de hand van prestaties kunt voorspellen of een hengst ja dan neen interessante sportpaarden zal brengen. Ik zal in dat verband dan ook geen namen noemen. Er is één hengst waarvan ik kan zeggen dat ik erg zou ontgoocheld zijn als hij het niet goed zou doen in de fokkerij. Ook al omdat ik hem zelf voor mijn merries heb gebruikt. Dat is Canturo (Cantus), de bruine Holsteiner van Bernardo Alves. Voor mijn eigen fokkerij gebruik ik momenteel twee Heartbreaker merries, die zelf gepresteerd hebben in de sport. Het zijn merries die ik heb teruggehaald uit Italië, toen ze al wat ouder werden. De fokkerij is voor mij puur hobby, maar ik probeer het wel zo goed mogelijk te doen. Gilbert De Roock Gilbert De Roock is nog zo iemand die de wereld van sport en fokkerij door en door kent. Een koele, en opvallend efficiënte ruiter, die voor het ogenblik bij de subtop hoort, maar met paarden als Marinero en Neron de la Tourelle ook al van het grote werk heeft geproefd. Gilbert is stalruiter bij de handelsstal van Stephan Conter. Voor hem is paarden beoordelen dagelijkse kost. Dat laatste mogen we letterlijk nemen, want Gilbert verdient er zijn boterham mee. Wat voor eigenschappen zoekt Gilbert in een sportpaard? Gilbert De Roock : Elk paard springt op zijn eigen manier. Elk paard heeft ook zijn goede eigenschappen, en eigenlijk moet je elk paard apart bekijken. Maar goed, in het algemeen kun je wel zeggen dat de achterhand erg belangrijk is. Zowel wat beweging betreft, als op de sprong. D er wordt wel eens gezegd dat de achterhand de motor is van het paard, en dat klopt vrij goed. Hoe een paard zijn achterhand gebruikt bij het lopen, en bij het springen, zijn twee zaken die nauw samengaan. Bepaalde hengsten vererven een bepaalde vorm van Canturo (Cantus) is een hengst die sterk presteert in de sport, maar ook aan de hand weet te imponeren. De Holsteiner loopt met opvallend veel afdruk van de grond af. Canturo is sbs gekeurd. RUITERSPORTARTIKELEN RECHTSTREEKS VAN DE IMPORTEUR TEGEN GROOTHANDELSPRIJZEN MERANO DRESSUURZADEL Compleet met leren singel, beugelriemen en rvs beugels. Met een fijne, diepe zit en comfortabele kniesteunen. 2 Jaar garantie. Normaal 999,- v.a. 250,- VEELZIJDIGHEIDSZADEL Met rvs beugels, beugelriemen en singel. Diverse modellen en maten. Normaal drie keer zo duur. v.a. 115,- MERANO SPRINGZADEL Zeer comfortabel. Zowel voor springen als veelzijdigheid, met rvs beugels, beugelriemen en singel. 2 Jaar garantie. Normaal 613,- 225,- USA WESTERNZADEL Zeer luxe, topkwaliteit. Dubbel leer. Verschillende modellen, maten, kleuren. 3 Jaar garantie. Normaal 1795,- v.a. 285,- SUPER WINTERDEKENS 1000 denier ribstof, waterproof en ademend, 300 gr. gevoerd. Met dubbele frontsluiting, loopsplitten, schoftbeschermer, kruissingels, bilkoorden en staartflap. Normaal 169,- 65,- MEER DAN 5000 ZADELS UIT VOORRAAD LEVERBAAR! Balen Telefoon: PK, februari

6 kwaliteit meer dan anderen. Darco geeft duidelijk veel vermogen, en een braaf karakter. Hoewel hij wat zware paarden brengt, geeft hij ook wel bloed. Darco is een stempelhengst, geen discussie. Heartbreaker geeft wat moeilijker paarden met veel kwaliteit. Van Nonstop komen ook veel interessante paarden. Je moet ook in de gaten houden waarvoor een paard moet dienen. Codexco heeft bijvoorbeeld veel producten gebracht die dikke proeven winnen met amateurs. In België hebben we veel goede hengsten. Als we naar de cyclus kijken, zou ik zeggen dat Kashmir van t Schuttershof interessante producten fokt. De hengst kipt extra goed uit met de lendenen en het achterbeen, en geeft dat ook door aan zijn nakomelingen. Hij is nogal ouderwets op model, maar we hebben niet alleen paarden met een mooi type nodig, maar ook met maat en vermogen. Kashmir kan wel een merrie met wat bloed gebruiken. Dat zal waarschijnlijk beter passen dan een merrie die groot en zwaar gemaakt is. Ook Mister Blue brengt goede paarden, hoewel hij zelf niet echt uit een goede stam komt. Mister Blue heeft wel de betere merries ter dekking gekregen. Dat helpt natuurlijk. Een goede moeder betekent alles in de fokkerij. Kijk maar eens wat voor goede paarden Joris de Brabander al uit de stam van Kerly heeft gefokt. Gilbert De Roock met Kashmir van t Schuttershof (Nabab de Rêve). De hengst heeft zelf veel vermogen, en fokt dat ook opvallend sterk door. Kashmir van t Schuttershof is een zoon van Nabab de Rêve, gefokt uit een Hannoveraanse moederlijn die in Nederland ook al de hengst Holland (Concorde) heeft gebracht. Kashmir werd geboren en gekeurd bij het sbs. Mister Blue (Couperus) werd nooit in België gekeurd. Pas na een succesvolle carrière in de sport, kreeg hij in zijn geboorteland Nederland een dekbrevet van het Kwpn. Kashmir en Clinton zullen zeker goede paarden geven. Toulon fokt ook niet verkeerd. In België hebben we op dit ogenblik heel wat hengsten lopen die sterk presteren in de sport. Dat de nakomelingen van die hengsten even hoog scoren als de hengsten zelf, is op een paar uitzonderingen na bijna niet mogelijk. Je moet bedenken dat er dikwijls met heel gewone merries wordt gefokt. Krijg je van zo n gewone merrie een product met dezelfde kwaliteit als de hengst, dan mag je niet Je kunt beter met twee goede, dan met tien slechte merries fokken. Gilbert De Roock klagen. Eigenlijk zijn de fokkers niet kritisch genoeg tegenover hun eigen merriemateriaal. Je kunt beter met twee goede dan met tien slechte merries fokken. De kans dat je een goed paard zult fokken, zal veel groter zijn. Per slot van rekening komt het er in de fokkerij toch op neer dat je de minpunten van de merrie moet compenseren met de pluspunten van de hengst. Aan de andere kant hebben de fokkers te gemakkelijk kritiek op de hengst. Mensen verwachten te veel. Neem een paard als Rex Z (Rebel I Z), de zoon van Ratina (Ramiro). Daar werd al snel van gezegd dat het een simpel sportpaard, en zeker geen interessante hengst was. Rex verdween naar het buitenland, maar ondertussen zijn er toch een paar fijne producten van gekomen. Precies hetzelfde gebeurde met Promise (Darco), de volle broer van King Darco. Iedereen had zo zijn commentaar, maar in mijn ogen was Promise een goed paard. Wat is tegenwoordig trouwens een goed paard? Vroeger had je een goed paard, als het dier veel vermogen had. Tegenwoordig heb je wel wat meer nodig. De lat wordt bij wijze van spreken hoger en hoger gelegd, maar voor mij is een paard dat 1.30 loopt nog altijd een goed paard. Lys de Darmen heeft veel gedekt, en misschien weinig toppers gebracht, maar wel veel goede paarden. Als vader van de moeder is het zeker een interessante vererver geweest. Als wij in de handel naar een paard kijken, dan kijken we in de eerste plaats naar het paard zelf, maar als je dan achteraf de papieren bekijkt, zie je toch dikwijls dezelfde merriestammen terugkomen. Voorbeelden zijn er genoeg. Kerly (Pachat) van Joris De Brabander heb ik al genoemd. En dan Telle du Moulin (Inducteur), de moeder van Karioka en Banghui del Follee. Patrick Spits heeft nu een fijn paard in Whitney van de Dwergse Hagen (Codex). Dat is geen toeval. Nee, want Whitney komt uit de moeder van Premium (Galoubet), en daar zit ook weer een sterke stam achter. Neem Uno de Laubry (Galoubet). Uno is volgens mij een interessant paard. Zijn moeder was een dochter van Laudanum xx, die zelf niet echt goed heeft gelopen, maar het was wel een dochter van Keldona, die super heeft gesprongen. Het kan dus wel eens een generatie wat minder zijn, maar uiteindelijk komt die kwaliteit toch terug. De paarden die uit de stam van Big Ben komen springen allemaal. De één al wat beter dan de ander, maar springen dóen ze februari 2006, PK