Alle merken onder één dak

Transcriptie

1 }<(l(tp$=adbcb < Een échte Haagse krant Vrijdag 7 juni 2013 Economie Sportschool in retrostijl Actueel Pulchri wacht onzekere toekomst 5 jaargang 7 nummer 317 1,95 Sport Beachvolleybal: wereldtop in Scheveningen 9 17 Dooievaar: renovatie theaters kan t nodig e i n m u r o f >Spui m in u i r o t a v r e > Cons Justitie n a v e i r e t s Mini iforum u p S n a d r ee én zaal m >E lager n e o j l i m 3 >Kosten 4 zie pagina 3 >Fotocollage: Hans Fresen Ingezonden mededeling 4=2 U komt met 4 personen eten en maakt alle 4 gebruik van het 4 gangen 4 = 2 menu à 57,50 per persoon. De twee gasten die u inviteert eten gratis met u mee. Kijk voor meer informatie op pagina 11 UIT-agenda Laan van Hoornwijck 29 l Rijswijk l info@savarin.nl l

2 2>varia Den Haag Centraal > Vrijdag 7 juni 2013 Uitbreiding Bijenkorf: Alle merken onder één dak De verbouwing van de Bijenkorf is sinds deze week af. Opbrengst: geen enkel ander filiaal heeft zoveel cosmetica-artikelen als hier. En nog chiquer: Den Haag heeft de grootste schoenenafdeling van Nederland. Een gesprek over de noodzaak van luxe. Door Annerieke Simeone Terwijl de roltrap in een ontspannen tempo naar beneden glijdt, kijken store manager Christian van Drumpt (39) en zijn collega Els den Dekker (31) geconcentreerd in het rond. Deze week wordt het laatste gedeelte van de verbouwing aan het publiek gepresenteerd. Alles moet er perfect uitzien. Leuk gedaan, zegt Van Drumpt, wijzend op de nieuwe herenmodelijn. Den Dekkers ogen glijden over de in pak gestoken paspoppen. Zij is verantwoordelijk voor de aankleding en de etalages van het warenhuis. Ik kan niet meer normaal door een winkel lopen, vertelt de teammanager visual. Overal waar ik kom, of het nu hier is of ergens in het buitenland, leg ik stapels kleren recht. Het moet kloppen. Lachend: Typisch een geval van beroepsdeformatie. Op de begane grond laten de twee zien waar de verbouwing vooral om te doen is geweest: een nieuwe damesschoenenafdeling met zestig luxe merken, daarmee de grootste van Nederland, en een uitgebreidere cosmeticacluster. Deze week presenteert het Haagse filiaal naast oude vertrouwde producten van onder meer Lancôme, Chanel en Dior twee exclusieve merken die nergens anders in Nederland worden aangeboden: Armani Cosmetics en Jo Malone. Maar niet alleen de vrouwen worden op hun wenken bediend, ook de mannenmode, die van de parterre naar de eerste etage is verhuisd, heeft meer vierkante meters gekregen. Voor de nieuwe stijl, formeel en klassiek, zijn namen als Ted Baker en vanaf volgend seizoen Paul Smith aan het herenassortiment toegevoegd. Om ruimte te creëren voor alle nieuwe merken, is de parterre nu net zo groot als de eerste etage. Van Drumpt: Dat betekent dat we vierkante meter aan verkoopoppervlakte erbij hebben gekregen. Den Haag is niet de enige die een metamorfose heeft ondergaan. Ook de filialen Amsterdam en Eindhoven maken ruimte voor meer luxe merken. De upgrading van artikelen roept bij meerdere media de kritische vraag op: Zit de Nederlandse consument in tijden van crisis wel op die luxe te wachten? Den Dekker pareert de vraag. We zijn zeker niet te luxe geworden. Het is wel zo dat we op alle niveaus merken toevoegen, maar dat zijn zowel mainstream- als exclusieve producten. De klant ervaart het misschien als luxe, maar eigenlijk zou je moeten spreken van nieuw. Van Drumpt valt haar bij: Natuurlijk is het crisis, maar deze plannen liggen er al jaren. In Den Haag wilden we op bepaalde afdelingen dominant worden. We hadden de grootste schoenenafdeling van Nederland voor ogen. Die hebben we gekregen. We wilden de grootste cosmetica-afdeling van alle twaalf de Bijenkorf-filialen. Die is er nu ook. Dat is ook de kracht van een warenhuis, dat je alle merken onder één dak hebt. En om een volledig merkenaanbod aan te bieden heb je een bepaald aantal vierkante meters nodig. Superieur Meer oppervlakte, meer merken, maar niet luxer? In NRC Handelsblad, dat onlangs een interview had met de Bijenkorfbaas Giovanni Colauto, repte de journalist over de luxe strategie van de Bijenkorf. Ofwel premiumship: door jezelf als superieur neer te zetten en dito prijzen te hanteren, word je het vanzelf. Van Drumpt kijkt bedenkelijk: Premiumship is wat Het glas-in-lood-raam op de eerste verdieping is voor het eerst zichtbaar.>foto s: Eveline van Egdom Trappenhuis Door de uitbreiding aan de zijde van de Gedempte Gracht is het glas-inloodraam in het trappenhuis op de eerste etage voor het eerst in het monumentale pand zelf zichtbaar. Voorheen was het kunstwerk alleen vanaf de buitenkant te bewonderen. Het originele trappenhuis uit 1926 is tot nu toe bij elke verbouwing gespaard gebleven. De Haagse Bijenkorf, gebouwd naar een ontwerp van de beroemde architect Piet Kramer, wordt gerekend tot de Amsterdamse School. Glas-in-loodramen waren zeer geliefd onder aanhangers van deze stroming vanwege de expressiviteit en de decoratieve werking. De trap is gemaakt van padouckhout met houtsculpturen van H.A. van den Eynde, die ook meewerkte aan het beeldhouwwerk aan de gevels. Het gebrandschilderde glas is van de hand van J. Gidding, P. Hofman en J. Linse en beeldt een hoorn des vooruitgangsovervloed uit. ons betreft het overtreffen van klantverwachtingen. En om dat te bewerkstelligen heb je bepaalde service en merken nodig, maar we kiezen ook voor mooie panden in de binnenstad. Bij alles denken we: wat vindt de klant handig? Een typisch Haagse klant is er niet. Volgens de store manager kun je nog het best spreken van global shoppers: toeristen en Nederlanders die regelmatig reizen. Zij zijn bekend met onze producten. Hoe groot het aantal toeristen is in de Haagse vestiging wil Van Drumpt niet zeggen: Dat is onze policy: niet over cijfers praten. Niet over het aantal klanten, niet over de groei en niet over de omzet. Over onderzoeksresultaten wil hij wel wat kwijt. De klant bleek onder meer behoefte te hebben aan meer paskamers. Van Drumpt: Waar we in het verleden een grote centrale paskamerstraat hadden, voegen we nu paskamers op merkniveau toe. Ook zijn de twee dominante roltrappenpartijen vanaf de parterre verdwenen. Die namen veel zichtlijnen weg. Waardoor sommige klanten gedesoriënteerd raakten. De trappen hebben we recht naar boven doorgetrokken. Je hoeft nu ook niet meer een halve cirkel te lopen naar de volgende roltrap. Niet alleen in het warenhuis, maar ook online wordt het de consument gemakkelijker gemaakt. De click en collect-service is populair. Op internet gedane aankopen laat je hier in de winkel bezorgen, vertelt de store manager. Voordeel is dat je voor thuisbezorging moet betalen en als je het item hier laat brengen niet. En voor veel klanten geldt: dan heb ik de zekerheid dat mijn aankoop klaarligt, en dat ik een kleding-item in meerdere maten kan passen. Als het item niet bevalt, kan het meteen worden teruggegeven. Voor ons is het goed dat de klanten weer even in onze winkel zijn en zien wat hier gebeurt. Koffieconcept Acne, Burberry, Valentino en Chloé, het zijn slechts een paar labels die aan het assortiment worden toegevoegd. Maar hoe weet Den Dekker nou dat de klant op zoek is naar een Burberryjurk? Dat weet je niet, het is een kwestie van uitproberen. Net zoals bij nieuwe merken. In het zogenaamde Labveld bieden we kleinere designermerken een podium. We kijken of het wordt opgepikt door de consument. Van Filippa K hadden we vroeger maar een paar items. Nu hebben we het kledingmerk een shop gegeven, omdat het aansloeg. Ook Nederlandse designers kunnen aankloppen bij de Bijenkorf. Van Sjaak Hullekes hebben we in Rotterdam en Amsterdam al een tijdelijke minishop. Wie weet krijgt hij wel een plek hier. In theorie staan de deuren altijd open voor talentvolle ontwerpers. Maar niet hier in Den Haag, hè. Dat loopt via de hoofdvestiging. Daar buigen de Lidewij Edelkoorten van de Bijenkorf zich dagelijks over het inkoopbeleid. Is het warenhuis voorlopig klaar met verbouwen? Tuurlijk niet, zegt Van Drumpt. We zijn nooit klaar met onze winkel. Want als je klaar bent, sta je stil. In het najaar presenteren we een nieuw koffieconcept en een nieuwe meesterbanketbakker. Die verhuist van de derde etage naar de parterre. En nee, verder kan ik er nog niks over zeggen.

3 Vrijdag 7 juni 2013 > Den Haag Centraal actueel<3 Het alternatief van Dooievaar: Meer zalen, minder geld en het conservatorium in een eigen huis Door Casper Postmaa In tegenstelling tot wat de gemeente beweert, is het toch mogelijk om de theaters van Residentie Orkest (RO) en Nederlands Danstheater (NDT) te behouden, terwijl het gehele complex een uitbreiding krijgt en een grootscheepse renovatie ondergaat. De Haagse werkgroep Dooievaar heeft de afgelopen maanden een alternatief plan opgesteld dat 22 juni (de Dag van de Architectuur) tijdens een manifestatie op het Spuiplein zal worden gepresenteerd. Het Dooievaarplan is goedkoper dan het Spuiforum (138 miljoen tegen 181 miljoen), het heeft een zaal meer en het Koninklijk Conservatorium krijgt een eigen gebouw met een eigen ingang in de toren van het voormalige ministerie van Justitie. Actiegroep Dooievaar heeft een uitgewerkt alternatief gemaakt voor het door architect Neutelings ontworpen theatercomplex Spuiforum. Dooievaar handhaaft de zalen van NDT en RO, het Koninklijk Conservatorium komt in de toren van Justitie (midden) als de actiegroep zijn zin krijgt. >Foto: C&R Dooievaar, waarbij onder anderen de Haagse architecten Hans van Beek, Jan Ledderhof, Peter Drijver en Joop ten Velden zijn aangesloten, heeft zich van begin af aan fel verzet tegen de komst van het Spuiforum als nieuwe accommodatie van RO, NDT en Koninklijk Conservatorium. Volgens de architecten is het verkeerd dat het Spuiplein moet wijken voor het gebouw van het Spuiforum. Daarnaast, vindt Dooievaar, zal het supertheater (maximale hoogte 70 meter) een verpletterende werking hebben op de Nieuwe Kerk. In de plaatjes van de gemeente krijg je dat effect niet te zien. Het zal lijken op een oceaanstomer die aan het Spui ligt afgemeerd, aldus Drijver. Hans van Beek is nog stelliger. Met dit plan maakt Den Haag zich volstrekt belachelijk. Zo ga je niet met de Nieuwe Kerk, een kostbaar icoon van de stad, om. Het Spuiplein moeten we niet weghalen, we moeten het verbeteren, want het is een prachtige plek voor een plein. De uitkomst van het onderzoek van Dooievaar is opmerkelijk, want aanvankelijk was de gemeente tot een geheel andere conclusie gekomen. Renovatie zou veel te duur zijn, sloop en nieuwbouw de enige oplossing. Uit de daarop gehouden prijsvraag kwam het Nederlandse architectenbureau Neutelings Riedijk als winnaar uit de bus. Neutelings hield aanvankelijk het Spuiplein open, maar in een later stadium draaide het gebouw een kwartslag en kwam het theater aan het Spui te liggen. De gemeente wil voor de zomer een beslissing nemen over de bouw van het Spuiforum. Volgens Dooievaar is dat onmogelijk. Er is nog steeds geen voorlopig ontwerp, Neutelings is nog aan het tekenen. Hoe kun je dan weten hoeveel het kost, vraagt Van Beek zich af. Dooievaar is wel al zover, zegt Drijver. Er is een voorlopig ontwerp inclusief alle plattegronden, zowel van de theaters als van het nieuwe conservatorium, aldus Ten Velden. Plein Het alternatieve plan is, volgens Dooievaar, op essentiële punten beter dan het Spuiforum. Te beginnen met het Spuiplein. Dat wordt kleiner en intiemer, legt Van Beek uit, waardoor ook de Nieuwe Kerk veel beter tot zijn recht komt. De trappen van het Mercure-hotel slopen we en we vullen die ruimte op met lage bebouwing zodat het plein ook aan die zijde een wand heeft. Mercure wil daar graag zitten met een restaurant en een bar. De voorgevel van het theatercomplex schuiven we vijftien meter naar voren, zodat het plein een wat bescheidener maat krijgt. Het verschil met het Spuiplein, in het gemeentelijke plan, dat in de nieuwe situatie ligt ingeklemd tussen de zijkanten van stadhuis en theater, is groot. Dat is een soort restruimte dat het grootste deel van de dag in de schaduw ligt. Maar ook dat zie je niet op de plaatjes van de gemeente, oordeelt Ten Velden. Wisselzaal Waarschijnlijk het meest omstreden gevolg van het Spuiforum is de sloop van het Lucent Danstheater. De zaal is vanwege de goede zichtlijnen populair bij het publiek, bovendien heeft het theater internationaal gezien een bijna monumentale status. Het is het eerste werk van architect Rem Koolhaas, die nadien uitgroeide tot één van de bekendste architecten ter wereld. In het plan van Dooievaar blijft de zaal, ook die van het RO, behouden. Hij komt in een soort vitrine te staan. Dus die gouden kegel van Piccolo Mondo staat straks in de foyer te glanzen, vertelt Van Beek. In het Dooievaarplan wordt tussen de bestaande theaters en het ministerie van justitie een grote theaterzaal gebouwd. Daarin kan, bijvoorbeeld, eerst het RO spelen tot de renovatie van de concertzaal gereed is, en daarna krijgt het NDT het ter beschikking. Beide gezelschappen hoeven dus tijdens de bouw niet te verhuizen. Vervolgens wordt de nieuwe zaal in twee kleinere gesplitst, zodat het conservatorium, net als in de huidige situatie, over twee zalen kan beschikken: één met een toneeltoren voor opera s en een concertzaal. Het Spuiforum heeft dat niet, tot verdriet van de deelnemende instellingen, weet Drijver. Volgens Dooievaar is het conservatorium het grootste slachtoffer van het Spuiforum. Hun ruimtes slingeren zich door het hele gebouw en worden als voering voor de zalen gebruikt, oordeelt Ten Velden, er is geen sprake meer van een eigen identiteit. In het ontwerp dat Jan Ledderhof heeft gemaakt voor het conservatorium hebben ze een eigen gebouw en een eigen identiteit, mét de sfeer van een grote onderwijsinstelling waar jongeren rondhangen en briefjes aan de muur of iemand nog een kamer weet. Architect Het Plan Dooievaar is volgens de actiegroep niet bedoeld om architect Neutelings zijn opdracht af te nemen. Van Beek: Nee, hìj blijft de architect, we willen alleen dat er nieuwe uitgangspunten voor het ontwerp komen, want met dìt Spuiforum beschadig je de stad enorm. Drijver vindt dat het plan van Dooievaar op waarde moet worden geschat. Als je weet dat er zoveel tegenstand is in de stad, dan weeg je toch beide plannen tegen elkaar af. Laat ze allebei uitwerken door Neutelings. Dan heeft de gemeenteraad een echte keus. Dans Theater en Residentie Orkest spelen al jaren voor halfvolle zalen Het Nederlands Dans Theater en het Residentie Orkest spelen al jaren voor half gevulde zalen. De door accountants gecontroleerde bezoekerscijfers over 2011 en 2012 van het Lucent Danstheater en de Dr Anton Philipszaal laten daar geen misverstand over bestaan. Door Coos Versteeg De schok was groot toen Jim Vincent in de zomer van 2009 op sollicitatiegesprek in Den Haag terugkeerde om de nieuwe artistiek directeur van het Nederlands Dans Theater te worden. De Amerikaan Vincent had als danser de bloeiperiode van de jaren tachtig bij het NDT met merendeels uitverkochte zalen meegemaakt. Nu trof hij een Lucent Danstheater dat slechts voor tweederde was gevuld. Hij begreep er niets van. Is dit maandag of dinsdag vroeg ik mezelf af? Nee, het was vrijdagavond met niet meer dan 650 mensen. En dat is niet goed, vertelde hij in oktober 2009 in deze krant. Inmiddels is Jim Vincent alweer teleurgesteld vertrokken. Hij heeft twee jaar terug plaats gemaakt voor choreograaf Paul Lightfoot. Het aantal bezoekers is onderwijl alleen maar minder geworden. Bij de laatste première School of Thought van Paul Lightfoot en zijn vrouw Sol León was de zaal nog niet eens voor de helft gevuld, terwijl bij premières een aanzienlijk deel van de gasten ook nog eens gratis uitgenodigd is. De cijfers over 2011 laten zien dat het Nederlands Dans Theater toen bij 45 voorstellingen in totaal toeschouwers mocht begroeten. Dat komt op een gemiddeld aantal van 566 per voorstelling. De zaal van het NDT telt nèt geen duizend stoelen, namelijk 996. Het jaar 2012 heeft geen verbetering gebracht. Er werden 41 voorstellingen gegeven met een totaalresultaat van bezoekers, ofwel een gemiddelde van 563. Daarnaast verzorgde het Nederlands Dans Theater in 2012 zes programma s samen met het Residentie Orkest verdeeld over de beide zalen. Hierbij werden bezoekers getrokken, wat neerkomt op een gemiddelde van 1427 mensen. Bij een zaalcapaciteit van 2886 (996 in het Danstheater plus 1890 in de Philipszaal) komt dat zelfs uit op minder dan de helft. Het Residentie Orkest kampt met dezelfde zorgwekkende resultaten. Weliswaar steeg het aantal bezoekers van in 2011 naar in 2012, terwijl er vorig jaar 56 concerten werden gegeven tegen 58 in het jaar ervoor. Gemiddeld geeft dat in 2011 een aantal van 881 bezoekers en in 2012 van 921 bezoekers per uitvoering bij een zaalcapaciteit van 1890 stoelen. Ondanks de stijging nog steeds een halfvolle of zo men wil half lege zaal, zij het dat daarin ook de vijf kamerconcerten in de Nieuwe Kerk (400 plaatsen) begrepen zijn wat het gemiddelde omlaag haalt. Gecorrigeerd komt het daarmee op een gemiddelde van 992 bezoekers; op de valreep net boven de helft dus. Achilleshiel Met de eigen programmering en culturele verhuringen erbij kwamen de twee Spuizalen met 312 voorstellingen/concerten in 2012 op een totaal van bezoekers. Dat is 590 gemiddeld bij een zaalcapaciteit van Iets meer dan twintig procent dus. Niettemin een verbetering ten opzichte van 2011, toen men op gemiddeld 543 bezoekers uitkwam. Een hotel zou bij een dergelijke bezettingsgraad al lang de deuren hebben gesloten. Voor de exploitatie van het nieuwe Spuiforum spelen bezoekerscijfers straks een cruciale rol. In maart 2011 ging het college van B & W voor het nieuwe Spuiforum uit van ruim bezoekers, wanneer de nieuwbouw is gerealiseerd. Dat is meer dan een verdubbeling. Een wensdroom. De fracties van de PvdA, VVD, de PVV, de SP en de Haagse Stadspartij twijfelden begin 2011 ten zeerste aan de realiteit van deze sprong. Het bezoekersaantal is de Achilleshiel van het hele project, aldus de PvdA er Jos de Jong toen. Hij kreeg bijval van de VVD er Arjen Lakerveld. Is zo n forse stijging wel haalbaar? Van de samenwerking met het Koninklijk Conservatorium zullen de gewenste extra inkomsten uit kaartverkoop op het Spui zeker niet komen. Het conservatorium beschikt nu in het Bezuidenhout over drie zalen met respectievelijk 650, 110 en 70 plaatsen. Volgens een woordvoerder heeft men echter geen bezoekerscijfers, omdat bijna alle concerten gratis zijn. > Zie ook de ingezonden brieven over het Spuiforum op pagina 6.

4 4>varia Den Haag Centraal > Vrijdag 7 juni 2013 stadsmens HDM ers Eva, Marjet en anderen bieden in vakantie hulp in Oeganda Spannend en interessant. Zo omschrijven Eva Martens (17) en Marjet Joosse (16) hun komende verblijf in Oeganda. Ze kijken er weliswaar naar uit, maar denken niet lichtvaardig over hun bezoek in juli aan het ontwikkelingsland. De twee, die worden uitgezonden door de Haagsche Hockeyvereniging HDM om zich onder meer op scholen en in kinderziekenhuizen in te zetten, beseffen dat zij met heftige indrukken zullen worden geconfronteerd. Zoveel is wel duidelijk geworden uit de ervaringen van hun voorgangers. Ze hebben ons verteld dat vooral het bezoek aan een vluchtelingenkamp er heel erg inhakt. Marjet en Eva maken in juli deel uit van de Youth Academy van HDM, een project dat in 2003 is begonnen. Sindsdien zendt de hockeyclub leden van ongeveer 17 jaar oud uit naar een ontwikkelingsland. De jongeren moeten zelf de reis- en verblijfkosten, minimaal 1200 euro, bijeen brengen. Dit jaar zijn er vier groepen die naar Ghana, Nepal of Equador gaan, of, zoals Eva en Marjet, naar Oeganda. Met de laatste twee reizen ook Lisanne Verzijl, Astrid Rutten en Vincent Vroom mee. Wij zijn de enige groep van vijf, de andere Eva Martens en Marjet Joosse worden uitgezonden door hockeyvereniging HDM. >Foto: Eveline van Egdom groepen bestaan uit vier jongeren. Zij logeren straks in Kisoro, een plaatsje in het uiterste zuidwesten van Oeganda aan de grens van Rwanda en Congo. Wat de vijf daar op scholen gaan doen, staat nog niet helemaal vast. Zeker is wel dat zij zullen sporten met leerlingen. En ons plan is om een voorstelling te maken die over hygiëne gaat. We willen op een speelse manier voorlichting geven. Dat theaterstuk schrijven ze samen met Aagje en Wil Laarakker, oprichters van de stichting you4uganda. Het echtpaar bezocht Kisoro en werd geraakt door de schrijnende armoede. Sinds 2000 zetten de Laarakkers zich in om onder meer watertanks te realiseren en scholen te restaureren. Eva: Wij gaan helpen met het bouwen van een watertank bij een school, zodat kinderen iedere dag een jerrycan water kunnen meenemen naar huis. Ze hoeven dan s ochtends niet meer vroeg van huis om water te halen. Vaak konden ze daardoor niet naar school of kwamen ze veel te laat. Marjet en Eva reageerden vorig jaar op de oproep van HDM voor een voorlichtingsbijeenkomst van de Youth Academy. Marjet: Er waren veel meer jongeren op afgekomen dan verwacht; er zaten zelfs hele hockeyteams bij. Maar uiteindelijk hebben zich maar zeventien leden opgegeven voor het project. Samenwerken De groepen zijn de afgelopen tijd voorbereid op hun verblijf in een ontwikkelingsland. Ook op het samenwerken met elkaar. Dat gebeurde onder leiding van Frank van der Laan, een van de initiatiefnemers van Youth Academy. De jongeren werd duidelijk gemaakt dat drie weken intensief met elkaar optrekken nogal wat vraagt. Ergernissen uitspreken, was een belangrijk advies. Marjet: Vorig jaar had een van de groepen na het eten een klaagkwartiertje ingesteld. Alle irritaties werden meteen geuit. Eva vult aan: Je moet niets opsparen, hebben we geleerd. Als jou iets dwarszit, moet je dat zeggen. Dat is best moeilijk. Geld voor hun reis en verblijf brengt de groep van Eva en Marjet onder meer bijeen met de verkoop van armbanden en kettingen. Die worden in Oegandese gevangenissen gemaakt via het project Product of Prison, een initiatief van de Nederlandse Celesta Duivenvoorde. De helft van de opbrengst gaat naar de gevangenen. Zij leven onder vreselijke omstandigheden in veel te kleine ruimten, weet Eva. Honderden mannen zitten er vast zonder enige vorm van proces. Dankzij de opbrengst van de sieraden kunnen de gedetineerden hun gezin onderhouden. De vijf arriveren overigens niet met lege handen in Oeganda. We nemen opblaasbare voetballen met pompen mee, hockeysticks en vijf grote dozen lego. De kleren die we bij ons hebben laten we daar achter. Terug in Nederland zijn Marjet en Eva nog een paar weken vrij. Die hebben ze ook nodig. Want: Volgens Aagje en Wil Laarakker zullen in Oeganda de indrukken binnenknallen; we moeten hier dan echt bijkomen. Wie de groep van Marjet en Eva wil steunen, kan mailen naar evamartens1996@gmail.com Joke Korving Ingezonden mededeling Savelberg Ook op ons heerlijke terras serveren wij tijdens lunch en diner het Zomerarrangement aperitief, wijnarrangement, viergangenmenu, koffie met friandises 85,00 p.p. all in voor de inhoud van het menu. Wij hopen u binnenkort bij ons te mogen verwelkomen! Reserveren kan per telefoon: o.v.v. zomerarrangement Of per info@restauranthotelsavelberg.nl Werft u een nieuwe jaarabonnee voor Den Haag Centraal? Dan ontvangt zowel de nieuwe abonnee als u een Restaurantcheque van 35,- óf een Kunstbon van Kunstuitleen Heden t.w.v. 100,- Ga naar of bel onze abonneeservice: *vermeld in het vakje opmerkingen de actiecode AWA ~ Oosteinde 14, 2271 EH Voorburg ~ Op zondag en maandag is het restaurant gesloten ~

5 Vrijdag 7 juni 2013 > Den Haag Centraal actueel<5 Lege rijkskantoren zijn voor Norder geschenk uit de hemel Het ministerie van buitenlandse zaken, in de volksmond de apenrots genoemd, heeft nu al de uitstraling van een appartementencomplex in Torremolinos. > Foto s: Pan Chen De twee oude torens van justitie en binnenlandse zaken dreigen een blok aan het been van Norder te worden. Hij hoopt op meer levenskansen als daarnaast het nieuwe Spuiforum wordt gebouwd. Door Jan van der Ven Als geen ander weet PvdA-wethouder Marnix Norder van de nood een deugd te maken. Dat bleek vorige week weer eens, toen hij onder het toeziend oog van minister Blok van wonen en rijksdienst zijn handtekening plaatste onder afspraken met het rijk over het afstoten van honderdduizenden vierkante meters rijkskantoorruimte. Normaal gesproken zou een wethouder die te maken krijgt met een onvoorstelbare hoeveelheid lege kantoorruimte direct in overspannen toestand het pand verlaten. Zo niet de PvdA-wethouder. Die tekende de afspraak met het rijk zelfs met enige graagte. Want hoe vreemd het ook mag klinken, Den Haag zit verlegen om woonruimte. En de lege kantoren zullen voor een groot deel worden omgebouwd tot woningen, als het aan Norder ligt. De tevredenheid van Norder geldt tevens voor de afspraak die hij met het rijk maakte om niet alle kantoorkolossen in één keer te sluiten, want dan zou de markt voor kantoorruimtes ernstig ontregeld worden. Nu al staat 13 procent van de kantoren in Den Haag leeg. De gefaseerde komst van lege rijkskantoren biedt de gemeente kans om stapsgewijs te werken aan het ombouwen van de panden tot woningen. De kantoren komen leeg te staan als gevolg van het afslanken van het ambtenarenapparaat en het efficiënter werken van het rijk. Eerder al liet Norder zich verheerlijkt uit over de kansen die het complex van bijvoorbeeld buitenlandse zaken biedt voor de moderne stadsbewoner. Wonen in de binnenstad, het moet een plezier worden, te vergelijken met wonen in een Vinex-wijk. Norders propaganda voor wonen in de stad doet vergeten dat onder het toeziend oog van dezelfde wethouder de slopershamer een einde maakte aan de Zwarte Madonna om plaats te maken voor nieuwe kantoren van onder meer justitie en binnenlandse zaken. Deze sloop had tot gevolg dat er ruim 300 ruime en goede huurwoningen in het centrum tegen de vlakte gingen, terwijl er juist behoefte is aan meer woonruimte, zo becijfert Norder in een brief aan de gemeenteraad. Want jaarlijks moeten er in Den Haag 1500 woningen bijkomen om de groei van de bevolking op te vangen. De lege rijkskantoren komen in dit verband als een geschenk uit de hemel. Norder schat dat er kleine en middelgrote woningen gecreëerd kunnen worden in al die lege rijkspanden. Het gaat dan om een stedelijke behuizing voor studenten, starters op de woningmarkt en arbeidsmigranten. Zomer Speciale aandacht is er voor de beide kantoortorens van justitie en binnenlandse zaken. Die worden deze zomer eigendom van de gemeente, als onderdeel van een ingewikkelde afspraak die eerder met het rijk werd gemaakt: Den Haag sloopte in dat kader de Zwarte Madonna en op dat terrein verrees nieuwbouw voor justitie en binnenlandse zaken. De gemeente Den Haag kocht volgens de twee kantoortorens die deze zomer leeg komen voor 75 miljoen euro. De beide torens dreigen echter een blok aan het been van Norder te worden. Ze krijgen, hoopt hij, meer levenskansen indien om de hoek het Spuiforum wordt gebouwd. Want dan wordt het wonen in een verbouwd kantoor in dat stukje van de stad ineens extra aantrekkelijk, is de gedachte. De komst van dat Spuiforum is deze week een stukje dichterbij gekomen, het college van burgemeester en wethouders stemde in met versneld uitgevoerde bouwplannen. Die worden waarschijnlijk volgende week al gepresenteerd. Musici, schrijvers, filmers, acteurs, architecten, wat mij betreft zijn ze allemaal welkom Pulchri, een nieuwe koers of op weg naar het einde Door Casper Postmaa Even was er opwinding in de tent. Maar nee, Pulchri Studio (sinds 1847) wankelt toch niet. Een verslag van de laatste ledenvergadering in het blad van de kunstenaarsvereniging doet anders vermoeden. Voorzitter Siebrand Weitenberg stelde toen vast dat het voortbestaan van Pulchri op het spel staat. Hij doelde niet alleen op de financiële positie, maar ook de stroperige wijze waarop Pulchri besluiten neemt. Weitenberg bracht als tegengif ideeën ter sprake ( een artistiek directeur, projectmanager, salesmanager, een communicatieprofessional ) die Jos Poels, hoofdredacteur van Pulchri s huisorgaan, tot het inzicht bracht dat de voorzitter plannen heeft de vereniging om te vormen tot een bedrijf waar weinig plaats is voor democratische besluitvorming. Maar volgens Weitenberg is niets besloten, hij is nog aan het onderzoeken, aan het luisteren. En als het er op aan komt beslissen de leden, zegt hij keer op keer. Dat wil niet zeggen dat hij loze dreigementen heeft geuit. Als we ons niet opnieuw uitvinden is het over zes jaar gedaan. Het is crisis en ook bij ons lopen de inkomsten terug. We verhuren minder zalen, we verdienen minder aan de catering, kunstenaars exposeren minder en ze verkopen minder schilderijen. We maken elk jaar verlies. Je kunt uitrekenen wanneer het geld op is, verzucht hij. Pulchri kan niet op de oude voet verdergaan. Ook als de crisis voorbij is, zijn we niet uit de problemen als we nu niet ingrijpen. Want de tijden van voor de crisis keren niet terug. Het gedrag van mensen is veranderd en wij moeten ons aanpassen. Kunstliefhebbers kopen steeds minder in galeries en wij hebben er zeven. Daar moet je dan wel over nadenken. Op onze openingen is het nog steeds stampvol, dán wordt er verkocht, maar de weken erna niet meer. Kunnen we daar niet iets aan doen? Zorgen dat je ook tijdens de exposities happenings hebt waardoor er opnieuw mensen, liefst uit andere groepen, komen kijken. Clustering Als het aan de voorzitter ligt, is Pulchri straks niet langer een schilderkundig genootschap. Musici, schrijvers, filmers, acteurs, architecten, wat mij betreft zijn ze allemaal welkom. Maar het is niet genoeg. Weitenberg noemt clustering als een mogelijkheid om de attractiviteit van de vereniging te verhogen. Wat is het tentoonstellingsbeleid van Pulchri? Je ziet van alles wat, diversiteit is een sterke kant van ons, maar een visie zit er niet achter. Clustering kan daar een antwoord op zijn. Een voorbeeld: de tentoonstellingscommissie wijst twee man aan die een budget en een jaar krijgen om een leading expositie over abstracte kunst neer te zetten. Andere kunstenaars die abstract werken, kunnen in de zalen er omheen exposeren. Dan heb je wat! Zo kun je allerlei thema s bedenken die wellicht meer opleveren dan het gepraat in commissies. Want dat is het stroperige besluitvormingsproces waarop hij doelt. Het moet allemaal dynamischer en slagvaardiger, anders gaat ook dit veranderingsproces jaren duren. Onder de kunstenaars heersen verschillende opvattingen over vernieuwing, Weitenberg is gecharmeerd van wat hij van de jongere leden hoort. Die gaat het niet om gezelligheid en het goedkope pilsje in de sociëteit, zij willen inhoud. Workshops over nieuwe materialen, masterclasses en excursies. Maar net als de andere kunstenaarsleden moeten ook zij zich vaker laten zien dan bij de opening van hun expositie, vindt de voorzitter. Anders ontstaat er geen contact tussen kunstenaar en kunstliefhebber, en dat is juist ons unique selling point. Op de volgende algemene ledenvergadering, dit najaar, zal Weitenberg met zijn eerste voorstellen komen. Tot dan blijft het onrustig aan het Lange Voorhout.