(she has news) > In deze editie:

Transcriptie

1 Nieuwsbrief #02 > juni 2008 > een uitgave van Mama Cash (she has news) > In deze editie: (she fights for economic rights) > Prioriteit voor economische rechtvaardigheid / 1 > Verborgen huishoudsters in Jemen / 4 > Sekswerkers in Taiwan / 6 > Gestolen land in Guatemala / 7 Veranderingen bij Mama Cash > Nicky McIntyre nieuwe directeur / 3 > Welkom Annie Hillar / 3 > Vertrek Hanneke Kamphuis / 3 (she publishes) > Jaarverslag 2007 / 4 (she s looking for money) > Samenwerken in Latijns-Amerika / 5 (her financial courses) > Cursussen najaar 2008 / 5 (she invests) > Marjo van Loosdregt / 8 (her supporters) > Twee betrokken vrouwen overleden / 8 Een door COSWAS georganiseerde demonstratie voor de rechten van sekswerkers in Taiwan. Zie artikel pagina 6. (she fights for economic rights) > Prioriteit voor economische rechtvaardigheid Mama Cash investeert in de rechten en positie van vrouwen wereldwijd. Eén van de voorwaarden voor een beter leven voor vrouwen is economische rechtvaardigheid. Wat verstaan we hieronder, waarom is het zo urgent en wat zijn de belangrijkste discussiepunten? Een uitleg van Gisela Dütting en Esther Vonk, respectievelijk adviseur en programmamedewerker van Mama Cash. Mama Cash / Fund for women postadres Postbus ND Amsterdam bezoekadres Eerste Helmersstraat 17 III Amsterdam T F E info@mamacash.nl I Giro 528 Wat is economische rechtvaardigheid? De core business van Mama Cash is vrouwenrechten. Van seksuele en reproductieve rechten tot het recht op politieke zeggenschap. Maar rechten kun je niet eten, zoals feministische activistes het al decennia geleden formuleerden. Dus economische zelfstandigheid én rechtvaardigheid zijn heel belangrijk. Mama Cash heeft niet voor niets het nieuwe Economic Justice Fund opgericht. Economische rechtvaardigheid is een breed begrip. Het gaat niet alleen om het recht op gelijke beloning en betere arbeidsomstandigheden, maar ook om het verzet tegen onrechtvaardige economische structuren die (onder andere) vrouwen arm houden. In het kadertje op pagina 2 staan de belangrijkste aspecten van economische rechtvaardigheid genoemd. Waarom nu? Het aantal vrouwen dat in armoede leeft, wordt steeds groter. Zowel de huidige globalisering- en migratieprocessen, de flexibilisering van arbeidsmarkten en de toename van informeel werk liggen daar aan ten grondslag. Al deze ontwikkelingen pakken vaak negatief uit voor vrouwen. Van alle mensen die onder de armoedegrens leven, is 70% vrouw, en vrouwen verdienen slechts 5% van het totaal verdiende inkomen, terwijl steeds meer vrouwen betaald werk verrichten. Wereldwijd zijn er veel meer vrouwen in formele en informele loonarbeid als ooit tevoren. 1

2 Economische rechtvaardigheid: > gelijke rechten, gelijke kansen, gelijke betaling > eerlijke arbeidsomstandigheden > economische onafhankelijkheid en economische zekerheid > arbeidsparticipatie > mobiliteit > toegang tot eerlijk betaald werk > zeggenschap over gelden en middelen > toegang tot basisvoorzieningen voor iedereen > duurzame en rechtvaardige economie > einde aan oneerlijke internationale economische verhoudingen Het is daarom logisch dat vrouwenbewegingen economische rechtvaardigheid momenteel op grote schaal op de agenda zetten. En dat we steeds meer initiatieven van vrouwen zien in de strijd voor economische rechtvaardigheid. Mama Cash steunt deze initiatieven zoveel mogelijk; in deze nieuwsbrief vind je daar voorbeelden van. We weten nog te weinig Deze nieuwe omstandigheden vragen om nieuwe feministische strategieën. Momenteel worden theoretische en politieke inzichten ontwikkeld die heel relevant zijn voor de vrouwenbeweging. Nu is het de kunst om deze inzichten te vertalen in concrete strategieën. Ook voor Mama Cash. Hieronder een aantal sleuteldiscussies die belangrijk zijn voor ons toekomstige beleid. > Strategische strijd of concrete actie? De vrouwenbeweging is geen academische discussieclub. Concrete resultaten zijn belangrijk en noodzakelijk. De vraag is hoe we het meest effectief te werk gaan. Gaan we verder met de strategische strijd voor economische vrouwenrechten die al in de jaren negentig van de vorige eeuw is begonnen? Sluiten we ons aan bij de vele concrete acties tegen economisch onrecht die vrouwen vanuit hun lokale omstandigheden ondernemen? Of streven we naar een combinatie van beide strategieën? Op beide niveaus wordt belangrijk werk geleverd, maar het verband tussen de twee wordt vaak niet gelegd. Aan deze missing link moet worden gewerkt. Door de relaties en de strategische implicaties van beide soorten werk te bekijken, kunnen we tot een nieuwe feministische visie op economie komen. > Economische rechtvaardigheid en migratie De helft van de migranten in de wereld is tegenwoordig vrouw. De belangrijkste reden om te migreren is de hoop op een betere economische positie en een beter leven. Migrantenvrouwengroepen maken zich sterk voor hun rechten, maar tegelijkertijd staan de rechten van migranten in het algemeen nog helemaal niet vast. Vele vragen over burgerschap, klasse en solidariteit zijn nog niet beantwoord, en de discussies over toegang van (arbeids-)migranten tot publieke voorzieningen zijn in allerlei landen nog volop gaande. > Onbetaalde en informele arbeid Waarom wordt traditioneel vrouwenwerk niet of zelden betaald, en wat zou een meer rechtvaardige indeling van de economie zijn? Een oude discussie herleeft hier in een nieuw jasje. De huidige discussie spitst zich toe op de kwestie huishoudelijke arbeid wie doet het werk, is het betaald of onbetaald, geldt het als formele of informele arbeid, en wat is de status van degene (meestal een vrouw) die het werk doet? Over de auteurs Gisela Dütting is onderzoeker op het gebied van sociale bewegingen, economie en gender, en programmaadviseur van Mama Cash. Esther Vonk is programmamedewerker Europa en de Gemenebest der Onafhankelijke Staten bij Mama Cash. > Werken op alle niveaus Werken aan een economisch rechtvaardige wereld gebeurt op verschillende niveaus. De strijd wordt zowel op de werkvloer gevoerd, als op het beleidsniveau van de meest invloedrijke financiële instellingen. Vrouwenbewegingen hebben ervaring met de concrete problemen van vrouwen op de werkvloer en de genderspecifieke aspecten van arbeid. Zij strijden wereldwijd voor zwangerschapsverlof, voor secundaire arbeidsvoorwaarden en voor een stem in de reguliere vakbonden. Maar er zijn ook vrouwengroepen die op een heel ander niveau werken. Zij houden zich bezig met oneerlijke handelsverdragen en de effecten van het beleid van bijvoorbeeld de Wereldbank op de positie van vrouwen. Wat ook meespeelt, is de informalisering en criminalisering van bepaalde sectoren van de economie. Bekende voorbeelden daarvan zijn de naaiateliers en mensenhandel. Hierdoor komen lonen en toegang tot sociale voorzieningen onder druk te staan. Het zijn met name multinationale bedrijven en criminele netwerken die in deze omstandigheden enorme winsten weten te maken. De vraag is nu welke strategie de vrouwenbeweging het beste kan hanteren om in deze situatie verandering te brengen. Mama Cash gaat verder Sinds haar oprichting steunt Mama Cash al groepen die de economische situatie van vrouwen willen verbeteren. Met het Economic Justice Fund geven we een extra impuls aan economische rechtvaardigheid. Voorbeelden van gesteunde projecten vind je in deze nieuwsbrief (pagina 4, 6 en 7) en op onze website << Met de antwoordkaart in deze nieuwsbrief kun je meer informatie aanvragen over het Economic Justice Fund. 2

3 Veranderingen bij Mama Cash > Nicky McIntyre, de nieuwe directeur Nicky McIntyre Foto: Terry Lorant Amsterdam is wereldberoemd vanwege haar schoonheid. Mijn partner Carrel en ik waren al verliefd geworden op de stad toen we op zoek gingen naar een appartement. Onze dochter Yosi leek zich ook direct thuis te voelen. Tijdens onze tochtjes door de stad wees ze naar de grachten en riep ze opgetogen Agua! Agua!. Ze komt uit Guatemala en agua, Spaans voor water, was een van haar eerste woordjes. Voor mij waren er andere redenen om opgetogen te zijn. Na twintig jaar in de Verenigde Staten keerde ik terug naar Europa om bij Mama Cash Manager Fondsenwerving & Communicatie te worden. Mama Cash is ook beroemd. We zijn beroemd vanwege de risico s die we nemen. We zijn beroemd vanwege ons lef. We zijn beroemd omdat wij vrouwenorganisaties traceren en ondersteunen die zich op het scherpst van de snede inzetten voor mensenrechten. Onze vijf grondlegsters steunden de eerste vrouwvriendelijke sekswinkel in Amsterdam. Ze steunden arbeidsrechten voor prostituees. Mama Cash steunde als eerste Women on Waves, de organisatie die legendarisch is geworden vanwege haar abortusboot. Tegenwoordig steunen we met onze subsidies wereldwijd activisme op allerlei gebied, van de strijd van vrouwen in China en India voor arbeidsrechten, het streven van vrouwen in Sierra Leone en Georgië naar politieke vertegenwoordiging tot het bevorderen van de rechten van meisjes in Nederland en Nicaragua. We zijn uniek omdat we altijd investeren in zaken waarin anderen niet investeren en waaraan ze wellicht niet eens denken. Mama Cash staat niet stil en nieuwe aandachtsgebieden dringen zich op. De komende jaren zal de verslechtering van het milieu bijvoorbeeld een van de belangrijkste kwesties worden. Vrouwen worden hiervan als eerste de dupe. Vrouwen moeten tegenwoordig steeds verder om vers water en brandstof te halen. Ze moeten omgaan met de gevolgen van ecologische rampen in hun gemeenschap én in hun eigen lichaam. Mijn droom is een Mama Cash die grote risico s blijft nemen en zo trouw blijft aan haar verleden en haar oprichtsters. Laten we aansluiting zoeken bij nieuwe gemeenschappen en bij opkomende vrouwenbewegingen op terreinen die nieuw zijn voor ons. Laten we de vrouwengroepen die wij steunen helpen slimmer gebruik te maken van de media en van populaire cultuuruitingen. Laten we uitbreiden: laten we nog breder investeren en laten we ervoor zorgen dat nog meer mensen de boodschap van gelijkheid en gerechtigheid van onze begunstigden horen. Laten we durven. Laten we ambitieus zijn. Laten we onbevreesd zijn. Laten we Mama Cash zijn. << Annie Hillar In de volgende nieuwsbrief komt Annie Hillar uitgebreid aan het woord over haar visie op het investeren in vrouwenrechten. > Welkom Annie Hillar Met trots stellen wij onze nieuwe Manager Programma s aan je voor: Annie Hillar. Zij heeft elf jaar ervaring in het bevorderen van vrouwenrechten, met name in Centraalen Oost-Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De laatste drie jaar werkte ze als onafhankelijk consultant voor verschillende onafhankelijke stichtingen, lokale vrouwen- NGO s en vrouwenfondsen in Centraal- en Oost-Europa, op het gebied van strategische fondsenwerving en evaluatie. Voor die tijd werkte Annie zes jaar bij het Global Fund for Women. Daarnaast bekleedde ze posities in de raad van bestuur en in het bestuur van vele vrouwenorganisaties. Wij zijn blij dat we zo n ervaren vrouw in het Mama Cash team mogen verwelkomen. << > Afscheid van Hanneke Kamphuis Per 1 mei is Hanneke Kamphuis uit dienst getreden als algemeen directeur van Mama Cash. We zijn Hanneke erkentelijk voor haar grote inzet de afgelopen vier jaar, zowel voor onze organisatie als voor vrouwenrechten wereldwijd. Hanneke heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de opbouw van een internationaal bestuur van Mama Cash en ze realiseerde een verdere diversificatie van onze bronnen van inkomsten. Tevens zorgde zij ervoor dat Mama Cash een sterke partner is voor vele organisaties, met name voor de nieuwe lokale vrouwenfondsen die overal ter wereld zijn ontstaan. We wensen Hanneke heel veel succes in haar verdere carrière. << Anastasia Posadskaya Vanderbeck en Marjo Meijer > Duo-voorzitters bestuur Mama Cash 3

4 (she fights for economic rights) > Verborgen huishoudsters in Jemen Jemen is het armste land van het Arabische schiereiland. Veel Afrikaanse vrouwen, voornamelijk uit Ethiopië en Somalië, werken er als huishoudelijke hulp. Hoewel hun situatie niet zo slecht is als die van de Aziatische huishoudelijke hulpen in de omringende landen, werken ze onder zware omstandigheden en worden ze niet wettelijk beschermd. De in Nederland gevestigde migrantengroep Unidom heeft een boeiende documentaire gemaakt over hun leven en werkomstandigheden. Jonge Afrikaanse vrouwen die naar Jemen komen om als huishoudsters economische zelfstandigheid voor zichzelf en hun families te creëren, krijgen te maken met slechte werkomstandigheden, zoals mishandeldeling, verkrachting en opsluiting in huis. Weglopen is voor hen vaak geen optie. Er is geen enkele instelling waar zij terecht kunnen of organisatie die hen kan helpen. Sommigen plegen vanwege de uitzichtloosheid van hun situatie zelfs zelfmoord. Gevoelig De organisatie Unidom wil de belangen van deze migrantenvrouwen behartigen en hun leven structureel verbeteren. Eén van hun strategieën is aandacht voor hen te vragen via een documentaire. De film wordt vertoond in de landen van herkomst, in Nederland en in andere landen. Het is natuurlijk ook de bedoeling om de film in Jemen zelf te vertonen. De vrouwen zelf zullen zich door de film bewuster worden van hun rechten en van de stappen die ze kunnen nemen om hun situatie te verbeteren. Wanneer dat gaat gebeuren is nog niet duidelijk. Het onderwerp ligt zeer gevoelig bij de Jemenitische autoriteiten. Door de film te vertonen aan het Jemenitische ministerie van Arbeid en Binnenlandse Zaken en aan Afrikaanse ambassadeurs in Jemen, hoopt Unidom dat er uiteindelijk wetten worden aangenomen die deze vrouwen beschermen bij het uitoefenen van hun werk. De vrouwen zelf zullen zich door de film bewuster worden van hun rechten en van de stappen die ze kunnen nemen om hun situatie te verbeteren. Onzichtbaar Elise Le Guil, programma-assistent Midden-Oosten en de Maghreb bij Mama Cash: Wij steunen Unidom omdat het een startende vrouwengroep is die het in het Midden- Oosten gevoelige probleem van huishoudsters aanpakt. Vrouwen, en zeker huishoudsters, zijn in deze regio vaak onzichtbaar. De camera van Unidom begeeft zich achter de muren van de huizen om hun realiteit zichtbaar te maken. De documentaire African domestic workers in Yemen geeft een indringend beeld van hun leven. << > Mama Cash Jaarverslag 2007 Wil je weten hoe het Mama Cash het afgelopen jaar is vergaan en meer lezen over de bijzondere en inspirerende vrouwengroepen die wij steunden? Het jaarverslag Women Wake Up The World is te vinden op: (zie: publicaties). Omslag van het Jaarverslag 2007 Om papier en kosten te besparen stuurt Mama Cash het papieren jaarverslag niet naar alle donateurs. Wil je toch graag een gedrukt exemplaar ontvangen? Vul dan de antwoordkaart in of neem contact op met het secretariaat: (020) of << 4

5 (she s looking for money) > Strategisch samenwerken in Latijns-Amerika In januari 2007 kwamen zeven vrouwenfondsen uit heel Latijns-Amerika bij elkaar in Mexico om ervaringen uit te wisselen en na te denken over het verbeteren van hun strategieën. Ze bleken veel gemeenschappelijke uitdagingen te hebben, met als belangrijkste vraag: hoe komen we aan geld voor vrouwenrechten? Overal ter wereld is het moeilijk om geld voor de strijd voor vrouwenrechten te vinden, maar in Latijns-Amerika is het de laatste decennia extra lastig. Landen als Brazilië, Mexico, Chili en Argentinië worden tegenwoordig niet meer als ontwikkelingslanden aangemerkt en dat bemoeilijkt de internationale fondsenwerving. Zou het lukken om voor dit gevoelige thema voldoende fondsen te werven? Het werd een succes; de aanvraag van het consortium werd volledig toegekend. Afgelopen januari volgde een tweede bijeenkomst in Colombia waar weer een nieuw projectvoorstel werd voorbereid. Praten over geld Hetzelfde gebrek aan geld voor vrouwenrechten leidde in december 2007 tot een ander initiatief in Brazilië. Drie vrouwenfondsen het Fondo Alquima uit Chili, het Fundo Angela Borba uit Brazilië en het Fondo Mujeres del Sur uit Argentinië organiseerden een bijeenkomst met het Canadese Association of Women in Development (AWID), dat in 2007 het rapport Where is the Money for Women s Rights? publiceerde. Tijdens de bijeenkomst in Rio de Janeiro werd specifiek naar de uitdagingen voor Latijns-Amerikaanse landen gekeken en gezocht naar passende strategieën om geld voor vrouwenrechten te mobiliseren. Carmen Reinoso (m) van Mama Cash met Silvia Borsellino (r), de directeur van het vrouwenfonds Fondo de Mujeres del Sur in Argentinië en Martha Alanis (l), co-founder van dit fonds en zeer actief in het netwerk van Catolicas por el Derecho a Decidir. Samen sterker Tijdens de bijeenkomst in Mexico werd het idee geboren om met alle aanwezige vrouwenfondsen een consortium op te richten en gezamenlijk projectvoorstellen in te dienen. Want vele geldschieters, zoals de Nederlandse regering, geven alleen geld aan grote organisaties met grote projecten. Als consortium kunnen de vrouwenfondsen aanvragen indienen waarmee grotere bedragen zijn gemoeid. Bovendien kunnen de kleine, pas opgerichte vrouwenfondsen, zoals dat van Argentinië en de Andes-regio, leren van hun grote zusters. Het eerste gezamenlijke projectvoorstel, voor het verbeteren van de rechten van lesbische vrouwen, was een echte test. Carmen Reinoso, programmamedewerker Latijns-Amerika van Mama Cash: Vrouwen en geld vormen in Latijns-Amerika geen vanzelfsprekende combinatie. Vrouwen zijn niet gewend om over geld te praten, laat staan om erom te vragen. Mama Cash stimuleert vrouwenfondsen in Latijns-Amerika om sterker en slimmer te worden, vooral op het gebied van fondsenwerving. Niet dat we onszelf overbodig willen maken, we kunnen elkaar juist ondersteunen en aanvullen. << Financiële cursussen > najaar 2008 De Mama Cash cursus Beleggen voor beginners blijft onverminderd populair. Komend najaar bieden we deze tweedaagse cursussen weer aan, zowel in oktober als november. Ook zijn we bezig andere financiële cursussen te ontwikkelen. Interesse? Kijk voor meer informatie en cursusdata op 5

6 (she fights for economic rights) > Sekswerkers in Taiwan Wat hebben sekswerkers in Taiwan aan gelegaliseerde prostitutie en officiële vergunningen als de overheid nauwelijks vergunningen afgeeft? De Taiwanese groep COSWAS strijdt voor legalisering van sekswerk in Taiwan. Het grootste deel van de prostitutie in Taiwan speelt zich ondanks het vergunningenbeleid af in de illegaliteit. De handel vindt plaats in hotels, massagesalons, theehuizen, kapperswinkels en sauna s. Naast problemen met veeleisende klanten, hebben de vrouwen te maken met ondermaatse werkomstandigheden, worden ze lastiggevallen door de politie en hebben ze geen recht op sociale voorzieningen. Kwetsbare groep Saskia Vliek, programma-assistent Azië en de Pacific bij Mama Cash: Sekswerkers in Azië vormen een kwetsbare groep vrouwen. Ze zijn niet of nauwelijks wettelijk beschermd bij het uitoefenen van hun beroep. Bovendien gaat het in Azië vaak om migrantenvrouwen van het platteland of uit andere Aziatische landen die om economische redenen elders hun geluk beproeven en die onbedoeld, of als enige uitweg, in de prostitutie terechtkomen. Stigma De groep COSWAS strijdt al tien jaar voor de rechten van sekswerkers in Taiwan en probeert een eind te maken aan de heersende moralistische oordelen over sekswerkers en hun klanten. Alleen zo kan het criminele stigma rondom sekswerk worden weggenomen en ontstaat er ruimte voor het ontwikkelen van beschermende wetgeving waaraan vrouwen ook echt iets hebben. In de aanloop naar de Taiwanese presidentsverkiezingen van maart dit jaar, voerde COSWAS het afgelopen jaar een grootscheepse bewustwordingscampagne. Daarbij lobbyde ze ook actief onder beleidsmakers en de aankomende presidentskandidaten. Uiteindelijk won de nationalistische kandidaat Ma Ying-Jeou, die tot nu toe heeft geweigerd begrip te tonen voor de doelstellingen van COSWAS. Saskia: Voor politieke verandering moet je een lange adem hebben en dat lukt niet zonder bewustwording. Voor dit laatste zet COSWAS zich onvermoeibaar in. << Naast demonstraties, organiseert COSWAS ook festivals waarbij de rechten van sekswerkers centraal staan. 6

7 (she fights for economic rights) > Gestolen land in Guatemala Overal in Latijns-Amerika zijn vrije handelszones ingesteld. Grote multinationals die zich in die gebieden vestigen, beroven de inheemse boeren van hun land. Mannen trekken weg op zoek naar werk, vrouwen blijven achter en hebben moeite om hun gezin te voeden. Ook in Guatemala is dat het geval. Als je inheemse boeren hun grond afneemt, neem je ze niet alleen hun bron van bestaan, maar hun hele leven af, vertelt Carmen Reinoso, programmamedewerker Latijns-Amerika en de Cariben bij Mama Cash. In Guatemala steunt Mama Cash de groep Servicios Ecuménicos de Formación Cristiana en Centro América (SEFCA). Deze groep maakt educatieve folders in het Spaans en de Maya-taal Q eqchi over het recht op land en voedsel. Ook verwerken ze deze informatie in een radio-soap, die de vrouwen en mannen tijdens het werk kunnen beluisteren. Vrouwen verkopen kleding op een lokale markt in Guatemala. Het resultaat is armoede en gebrek aan voedsel. De mais die ze vroeger op hun eigen land verbouwden, moeten ze nu in de supermarkt kopen. Voor het water dat vroeger over het land stroomde, moeten ze nu betalen. Onderwijs als emancipatie Carmen: De inheemse vrouwen van Latijns-Amerika zijn moeilijk te bereiken. Ze hebben een sterke eigen cultuur, met uitgesproken ideeën over sekseverschillen, waarin niet echt ruimte is voor vrouwenemancipatie. Daarom is het heel belangrijk dat SEFCA een gemengd publiek aanspreekt, maar wel drie sterke vrouwelijke leiders heeft. In de loop der jaren hebben we geleerd dat educatie in dit gebied de belangrijkste sleutel is voor vrouwenemancipatie. Als vrouwen leren over hun rechten, komen ze vanzelf op het idee om ervoor op te komen. << SEFCA maakte een prachtig filmpje over het belang van traditionele landbouw. Bekijk het op: > Mama Cash steunt veel meer vrouwengroepen die werken aan economische rechtvaardigheid. Op vind je projectvoorbeelden in Moldavië, Sri Lanka, Tanzania en Kirchistan. 7

8 (she invests) > Wat heb ik het goed in deze wereld. Dat wil ik graag delen. wie Marjo van Loosdregt (62 jaar) achtergrond manager in het welzijnswerk, stopte haar loopbaan 4 jaar geleden donateur sinds 2001 donatie maandelijkse donatie, jaarlijkse schenking per notariële akte, testament Als klein meisje vond ik de wereld al onrechtvaardig in elkaar zitten. Waarom mocht ik niet kamperen en mijn broer wel? En waarom werd mijn broer altijd gestimuleerd om te leren terwijl ik de boodschap kreeg dat ik toch ging trouwen? Godzijdank kwam toen de Tweede Feministische Golf. Aan het woord is Marjo van Loosdregt. Ik werd actief in de homobeweging en keek al snel verder dan Nederland. Daarom vind ik het heel belangrijk dat Mama Cash zich inzet voor de rechten van lesbische vrouwen wereldwijd. Zij steunt kleinschalige groepen die de situatie van vrouwen aan de basis verbeteren. Ook al duurt het op die manier misschien lang voordat je op grote schaal resultaat ziet, ik ben ervan overtuigd dat dit de enige manier is om echte verandering te bewerkstelligen. Ik ken Mama Cash al sinds de oprichting in Een aantal jaar geleden dacht ik: Wat heb ik het goed in deze wereld, ik zou meer willen weggeven en delen. Toen ben ik donateur geworden en later, toen ik stopte met werken, ook vrijwilliger. In het begin deed ik hand en spandiensten, maar al snel werd duidelijk dat ik vanwege mijn professionele achtergrond beschikte over goede ideeën en een waardevol netwerk. Nu zet ik me één dag per week in voor de afdeling fondsenwerving. Naast een maandelijkse donatie, schenk ik eens per jaar mijn vrijwilligersvergoeding, zo n 250 via een notariële akte terug. Mama Cash staat ook in mijn testament. Toen ik drie jaar geleden een nieuw huis kocht, heb ik besloten dat ik de waarde van mijn huis na aftrek van de hypotheek, ongeveer , na mijn overlijden zal schenken aan Mama Cash. De waarde van een huis in Amsterdam stijgt immers met de dag en ik heb geen kinderen om mijn geld aan na te laten. Mijn oproep: laat anderen meedelen in jouw rijkdom. Je kunt de wereld ermee veranderen. << (her supporters) > Twee betrokken vrouwen overleden Colofon teksten Gisela Dütting Eva van der Plas Ingrid Verver Esther Vonk (eind)redactie Eva van der Plas, Anna Maria Doppenberg Ingrid Verver grafisch ontwerp Jacqueline Heijmerink druk drukkerij SSP ISSN Vorige maand ontvingen we het droevige bericht dat twee vrouwen die een band hadden met Mama Cash vlak na elkaar zijn overleden aan de gevolgen van kanker. Camille Dorresteyn (58) uit Hoornsterzwaag overleed op 14 mei. Ze is één van de initiatiefnemers van het Noordelijk Initiatief, een betrokken groep donateurs die in het Camille Dorresteyn Noorden van Nederland bijeenkomsten organiseert om aandacht te vragen voor het werk van Mama Cash. Mede-oprichter Lida van den Broek schreef ons: Camilles crematie vond in besloten kring plaats. De groep vrouwen van het Noordelijk Initiatief heeft zelf een herdenkingsbijeenkomst van liefde en licht gehouden, waarin we afscheid hebben genomen en herinneringen opgehaald aan Camille en haar bijdrage aan Mama Cash. We missen haar kracht, moed, eigenzinnigheid, warmte en liefde. Op 9 mei overleed Jacqueline de Vries (47) uit Bleiswijk. Haar zussen Annemarie en Chris lieten ons weten: Jacqueline gebruikte de beperkte tijd die ze nog kreeg goed. Niet alleen om te rouwen met de mensen die haar lief waren, maar ook om haar afscheid goed voor te bereiden. Zo wenste ze zich geen ingetogen rouwdienst maar een echt afscheidsfeest met een goed glas wijn en fijne dansmuziek! En in plaats van bloemen op haar kist zag ze dat geld liever besteed aan Mama Cash. Als geëmancipeerde vrouw wenste ze vrouwen meer mogelijkheden toe om hun leven in eigen hand te nemen en te verbeteren, vooral in de landen waar Jacqueline op haar reizen zo van had genoten. Jacqueline de Vries Mama Cash is dankbaar voor de betekenis van beide vrouwen voor ons werk. We wensen de familie en vrienden van Jacqueline en Camille veel sterkte toe. << 8