VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD

Transcriptie

1 STUK 574 ( ) Nr.1 VOORLOPIG VERSLAG VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING MEI 2015 SAMENGEVOEGDE INTERPELLATIES, INTERPELLATIE, VRAGEN OM UITLEG EN VRAAG Commissie voor Cultuur, Jeugd en Sport van dinsdag 26 mei 2015 INTEGRAAL VERSLAG Hebben aan de werkzaamheden deelgenomen: Vaste leden: de heer Jef Van Damme, voorzitter, de heer René Coppens, de heer Stefan Cornelis, mevrouw Annemie Maes, mevrouw Cieltje Van Achter Ander lid: de heer Paul Delva 1346

2 - 2 - INHOUD 1. Samengevoegde interpellaties (R.v.O., art.62,8) - Interpellatie van mevrouw Annemie Maes tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, betreffende de evaluatie van Paspartoe - Interpellatie van de heer Paul Delva tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, met betrekking tot een evaluatie en uitbreiding van de Paspartoe 2. Samengevoegde interpellaties (R.v.O., art.62,8) - Interpellatie van de heer Paul Delva tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de toekomst van Bronks - Interpellatie van mevrouw Cieltje Van Achter tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de plannen van de VGC met Bronks 3. Interpellatie (R.v.O., art.62) - Interpellatie van mevrouw Cieltje Van Achter tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de verhouding tussen de ondersteuning van sportclubs ten opzichte van een eigen VGC- sportaanbod 4. Vragen om uitleg (R.v.O., art.60) - Vraag om uitleg van mevrouw Cieltje Van Achter aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, met betrekking tot de Strategische Visienota Kunsten van minister Sven Gatz - Vraag om uitleg van de heer Paul Delva aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de dagelijkse werking van Muntpunt 5. Vraag (R.v.O., art.59) - Vraag van mevrouw Annemie Maes aan de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, betreffende het aanbod van feestzalen voor de Brusselse jeugd

3 Samengevoegde interpellaties (R.v.O., art.62,8) - Interpellatie van mevrouw Annemie Maes tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, betreffende de evaluatie van Paspartoe - Interpellatie van de heer Paul Delva tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, met betrekking tot een evaluatie en uitbreiding van de Paspartoe Mevrouw Annemie Maes (Groen): We vernamen via Brussel deze Week dat het afgelopen jaar Brusselaars de nieuwe vrijetijdspas Paspartoe aanvroegen. Onder hen vooral kansarmen. Volgens het artikel zouden de traditionele gebruikers van de vroegere cultuurwaardebon het vooralsnog laten afweten. Het eerste genoemde effect kunnen we als Groen alleen maar toejuichen. De cultuurwaardebon was destijds ingevoerd om op een laagdrempelige manier aan cultuurparticipatie te doen. Maar wat bleek: de cultuurwaardebonnen kwamen uiteindelijk vooral terecht bij mensen die de financiële steun eigenlijk niet nodig hadden om deel te nemen aan cultuur. Het fameuze Mattheuseffect. Het Paspartoesyteem is daarom in februari 2014 door voormalig collegelid Bruno De Lille, samen met Vlaams minister Joke Schauvlieghe ingevoerd, in navolging van andere steden in Vlaanderen. De kaart was gebaseerd op de filosofie, de principes en het systeem van de UiTPAS Vlaanderen - de spaarkaart - met daarnaast een aantal Brusselse extra's. Zo kwam er ook een groepenkaart en gaf Paspartoe ook jaarlijks recht op 1 cultuurbon van 6 euro. Het aanbod werd bovendien uitgebreid tot andere vrijetijdsactiviteiten. Kansarmen krijgen een speciale Paspartoe, de MIA, die helemaal gratis is en meer voordelen biedt. Zij kunnen naar een aantal voorstellingen voor 2 euro. Het is dus een goede zaak dat de kansarmen blijkbaar al goed de weg gevonden hebben naar het Paspartoesysteem. Tegelijk stelt men vast dat een groot deel van de traditionele gebruikers van de vroegere cultuurwaardebon de overstap naar Paspartoe nog niet gemaakt hebben én als ze dat wel deden, de kaart weinig gebruiken. Dit roept een aantal vragen op natuurlijk: bleven die mensen thuis of zijn ze gewoon verder aan cultuur blijven doen zonder de extra overheidsondersteuning? Is het systeem van de spaarkaart te ingewikkeld, zijn de laadpalen niet zichtbaar genoeg, zijn de cadeau's die men kan sparen te klein of vinden mensen het niet nodig en vragen zij ze daarom niet op? Veel vragen dus. Het zou dus goed zijn dat men na een goed jaar Paspartoe een analyse maakt van deze vragen op basis van degelijk studie- en cijferwerk. Elk nieuw systeem moet voortdurend geëvalueerd worden om waar nodig snel te kunnen bijsturen en tegemoet te komen aan terechte opmerkingen vanuit de gebruikers of de aanbieders. Ik denk hierbij concreet aan het gebruiksgemak voor organisaties die op laagdrempelige manier hun leden willen laten deelnemen. Voor het Paspartoesysteem in voege was, werd ongeveer 25% van de cultuurwaardebonnen door welzijnsorganisaties, die culturele uitstappen organiseerden voor kansarmen gebruikt, 30% door verenigingen en 45 % door individuele cultuurliefhebbers. Een aantal organisaties heeft laten verstaan dat ze het nu moeilijker hebben om hun kansarme jongeren te laten deelnemen. Typische kinderziektes of is er meer aan de hand?

4 - 4 - Tegelijk moet de administratie het systeem actief blijven bekend maken: een nieuw systeem vraagt altijd extra inspanning om zich volop te kunnen ontwikkelen. Beschikt de VGC over degelijk cijfermateriaal i.v.m. de traditionele gebruikers van de vroegere cultuurwaardebon? Weet u waarom ze Paspartoe minder gebruiken? Wat zijn de indicaties? Zijn ze minder of zelfs niet meer aan cultuur gaan participeren of bleven ze verder aan het rijke vrijetijdsaanbod van Brussel deelnemen en hebben ze Paspartoe niet nodig om dit te doen? Wat zijn de voornaamste verbeterpunten van het Paspartoesysteem die de aanbieders en/of de gebruikers vragen? Hoe hebt u daar eventueel al op gereageerd? Welke stappen heeft de administratie gezet om het Paspartoesysteem actief te promoten bij de traditionele gebruikers van de vroegere cultuurwaardebon? Welke acties heeft de administratie ondernomen om de bezitters van de Paspartoe de kaart actiever te laten gebruiken? Het Paspartoesysteem wordt als zeer succesvol beschouwd in Aalst. Heeft u informatie over de uitrol van het UiTPAS-systeem zoals ingevoerd in tal van andere Vlaamse steden (Gent, Hasselt, )? Op welke wijze kunnen we leren van de ervaringen in de Vlaamse steden om het spaarpuntsysteem aantrekkelijker te maken? Ik heb nog een bijkomende vraag die niet in de interpellatietekst stond. We zitten met de Brusselse realiteit. Mensen zeiden me dat Article 27 goed werkt en vrij goed is verspreid onder de kansarmen. In welke zin kan nagegaan worden met de verantwoordelijken van Article 27 om samen zaken aan te bieden en synergieën mogelijk te maken? De organisaties die werken met armen halen als pijnpunt aan dat het aanbod iets te beperkt is. Hun doelpubliek bekent zich, zoals vaak het geval is in Brussel, niet tot één gemeenschap, maar maakt ook gebruik van het andere systeem. De heer Paul Delva (CD&V): Begin vorig jaar werd door de VGC een nieuwe vrijetijdspas ontwikkeld. Geschoeid op de leest van de Vlaamse UiTPAS werd de Paspartoe, een vernieuwde en grondig herwerkte versie van de gekende cultuurwaardebon gelanceerd, uitgebreid met enkele concrete toepassingen voor mensen die zich in een kansarme situatie bevinden. De pas laat mensen toe om voordeliger te kunnen deelnemen aan cultuur-, jeugd- en sportactiviteiten. Iedere Brusselaar kan een Paspartoe aanvragen en die, op basis van enkele persoonlijke achtergrondcriteria, tegen een bepaald bedrag verkrijgen. Mensen met een beperkt inkomen krijgen een gratis Paspartoe en kunnen ook genieten van sterk verlaagde inkomprijzen. Van bij de invoering van Paspartoe waren er bedenkingen, bemerkingen, vaak van gebruikers. Eind vorig jaar interpelleerde ik het collegelid over de stand van zaken met betrekking tot de Paspartoe, de werking ervan en de reacties er op. Ik drong aan op een evaluatie, waarbij en dat vinden we belangrijk natuurlijk - verenigingen en partners actief zouden betrokken

5 - 5 - worden. Het collegelid gaf toen ook aan dat zo n evaluatie opportuun zou zijn, maar pas in de loop van dit jaar zou plaatsvinden en verwacht kon worden in de tweede jaarhelft. Brussel Deze Week berichtte onlangs over Paspartoe. Tot nu toe zouden Brusselaars de nieuwe vrijetijdspas aangevraagd hebben. De grootste groep daarvan bevindt zich in de groep van mensen in een precaire situatie. De vraag is hoe en waarvoor zij de Paspartoe totnogtoe gebruikten. De informatica achter de kaart zou ons deze informatie perfect moeten kunnen verschaffen. De spaarfunctie blijkt niet zo in trek: gemiddeld zouden er slechts 2 spaarpunten per houder gespaard zijn, wat redelijk weinig is gezien de tijd dat de pas al in voege is. De VGC geeft in het artikel aan dat het systeem aangepast wordt en dat de verbeteringen in de herfst zichtbaar zouden moeten zijn. Wat vooral ook opvalt collega Maes had het al over - is dat de vroegere gebruikers van de cultuurwaardebonnen zich nog niet en masse aanmeldden voor de nieuwe Paspartoe. Wat is de oorzaak daarvan en wat kan eventueel gedaan worden om de Paspartoe bij die groep meer bekendheid te geven? Wat is de stand van zaken met betrekking tot de evaluatie en bijgevolg een mogelijke bijsturing van de Paspartoe? Welke partners (verenigingen, koepels van verenigingen, gebruikers, gemeenschapscentra, ) worden hier actief bij betrokken? Hoe worden zij hierbij betrokken? Zij staan het dichtst bij het gebruik van de Paspartoe. U meldde tijdens de besprekingen van begrotingswijziging 1 en A dat de evaluatie tegen de zomer 2015 klaar zou zijn. Ik veronderstel dat de evaluatie effectief bezig is. Welke bevindingen kunnen in deze evaluatie tot nu teruggevonden worden? Het artikel in Brussel Deze Week vertelt ons dat er aanpassingen gebeuren, bv. aan de spaarzuilen. Zijn dit louter praktische aanpassingen of wordt de pas ook inhoudelijk herwerkt? Op basis waarvan worden deze aanpassingen al doorgevoerd voor de evaluatie afgerond is? Belangrijk is de vraag naar de criteria die worden gebruikt om de Paspartoe te evalueren. Wordt enkel gekeken naar de praktische uitvoering (zuilen, spaarpunten, ) of gaat men ook iets dieper en durft men opnieuw nadenken over het concept. Bijvoorbeeld - dat is een vraag van heel wat verenigingen dat weet u en dat weten we allemaal dat de Paspartoe meer mogelijkheden zou moeten geven aan verenigingen om met hun leden te kunnen deelnemen aan activiteiten, zoals dat voordien het geval was met de cultuurwaardebon. Dan mochten de verenigingen 3 keer per jaar met een aantal leden deelnemen aan een activiteit. Dat was een groot succes. Dit stelsel werd niet behouden voor de nieuwe Paspartoe. Gaat de evaluatie zover om ook dat opnieuw ter discussie te stellen? We hopen het van harte. In de budgetwijziging 1 en A van de VGC staat een verhoging met euro voor de aankoop van erfgoed en museumtechnisch materiaal. Collega Van Achter stelde hier vragen over. Hieronder valt ook de aankoop van technisch materiaal ter ondersteuning van de uitbreiding van de Paspartoe. Kan het collegelid hier meer duidelijkheid in scheppen? Over welke uitbreiding spreekt u hier? Hoeveel wordt specifiek voor de Paspartoe uitgetrokken en waar concreet zal dat bedrag aan besteed worden?

6 - 6 - De heer René Coppens (Open Vld): Het afschaffen van de cultuurwaardebonnen en de invoering van de Paspartoe heeft op het einde van de vorige legislatuur heel wat stof doen opwaaien, zowel op de banken van de toenmalige meerderheid als bij de oppositie. Nu de eerste resultaten beetje bij beetje aan het licht komen, was die koudwatervrees misschien niet helemaal onterecht. Voor zover ik weet, is de eerste tussentijdse evaluatie nog aan de gang en worden de officiële resultaten daarvan zeer binnenkort bekendgemaakt. De Paspartoe werd in de winter van 2014 gelanceerd en geeft gestalte aan een zeer nobel doel: kansarmen op een laagdrempelige manier laten participeren aan cultuur, jeugdwerking en sport. Daarnaast biedt de pas een spaarkaart in het voordeel van wie vaak naar culturele manifestaties en evenementen gaat. De pas kost in principe 5 euro. Scholieren, studenten en onderwijzend personeel van een Brusselse onderwijsinstelling genieten van 3 euro reductie. Mensen die zich in een kansarme levenssituatie bevinden, kunnen de pas kosteloos verkrijgen. Voor hen gelden bovendien sterk verlaagde toegangsprijzen. Voor een activiteit van minder dan 16 euro betalen houders van de reductiepas slechts 2 euro. Het resterende bedrag wordt gedekt door de VGC en de aanbieder. Vraag is of de aanbieders die financiële last wel voldoende hebben ingecalculeerd en kunnen torsen. Werd hier het afgelopen jaar reeds melding over gemaakt bij de VGC? Des te beter als dit niet het geval is. Uit de cijfers die Brusselnieuws enkele weken geleden publiceerde, blijkt duidelijk dat de vroegere gebruikers van de cultuurwaardebon niet overtuigd zijn van het nut van diens opvolger, de Paspartoe. Het afgelopen jaar vroegen slechts Brusselaars een Paspartoe aan, weet Brusselnieuws. Vergelijk dat met de cultuurwaardebonnen die in het laatste jaar van hun bestaan werden omgeruild. Dat is een groot verschil. Kan het collegelid de cijfers die Brusselnieuws naar voor brengt, bevestigen? Tot voor de invoering van de Paspartoe had elke Brusselaar jaarlijks recht op 3 cultuurwaardebonnen ter waarde van 6,20 euro. In het seizoen ging 25% van die bonnen naar welzijnsorganisaties die er culturele uitstappen voor de sociaal zwakkeren mee organiseerden. Een derde van de bonnen waren in datzelfde jaar bestemd voor verenigingen en 45% van de ingeleverde bonnen werd gebruikt door individuele cultuurliefhebbers. Het afvoeren van de cultuurwaardebonnen betekent voor vele gewone Brusselaars niet alleen een reëel verlies, maar het invoeren van de Paspartoe vraagt van hen ook bijkomende inspanningen. Nu zien zij zich immers verplicht een pas aan te schaffen (al dan niet tegen betaling) waarvoor ze in ruil slechts één cultuurbon van 6 euro krijgen. Dat het verhoopte succes van de Paspartoe vooralsnog uitblijft, blijkt ook uit het tegenvallende gebruik van de spaarkaart. Tot nu toe hebben houders van de Paspartoe gemiddeld slechts 2 spaarpunten verzameld, waarbij één spaarpunt gelijk staat met één activiteit. Als blijkt dat de relatief beperkte belangstelling voor de Paspartoe te wijten is aan het feit dat mensen nog niet vertrouwd zijn met het nieuwe systeem, dan moet daar dringend werk van gemaakt worden. In tijden waarin alle mogelijke informatie eerst en vooral via internet verspreid wordt, zijn ouderen en sociaal zwakkeren het grootste slachtoffer. Ik hoop dat het collegelid daar waakzaam voor blijft. Daarnaast is de bekendheid van de Paspartoe bij jongeren ook niet fameus. Het is verontrustend dat zij, volgens Brusselnieuws, sinds de omschakeling minder cultuur consumeerden omdat zij niet of onvoldoende op de hoogte zijn van de Paspartoe. Kan het collegelid uit de doeken doen op welke manier hij het draagvlak voor de Paspartoe wil vergroten en hoe hij de Paspartoe, in deze vorm of onder een variante vorm, meer onder de aandacht van jongeren en ouderen wil brengen?

7 - 7 - Positief is dat de Paspartoe wel degelijk doet waarvoor hij bedoelt is en dus ook kansarmen weet te bereiken, maar misschien toch te weinig in deze formule. Vraag is echter - en die suggestie wordt ook gewekt door Brusselnieuws - of zij de pas niet enkel gebruiken met het oog op sport en jeugdwerking, maar ook aanwenden voor cultuur. Misschien geven de cijfers over de participatiegraad van kansarme groepen wel een vertekend beeld. Het onderzoek van de VGC-administratie zal dat moeten uitwijzen. Kan het collegelid nu misschien al zeggen hoever het daarmee staat? Open Vld is voorstander van een efficiënt en zo eenvoudig mogelijk systeem dat de participatie aan vrijetijdsactiviteiten verhoogt en dus drempelverlagend werkt. Het is in dat opzicht noodzakelijk dat de administratieve lasten die de Paspartoe met zich meebrengt tot een absoluut minimum herleid worden. De VGC belooft stappen in die richting, zo blijkt uit het artikel op Brusselnieuws. Kan het collegelid verduidelijken welke precieze stappen juist zullen worden gezet en klopt de timing nog einde van de zomer zoals onlangs werd meegedeeld? Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Er zijn heel wat interessante vragen gesteld waar ik me bij aansluit. Het heeft geen zin om het allemaal te herhalen, maar ik wil toch een paar puntjes aankaarten omdat ik in het verleden meermaals vroeg naar de evaluatie van de Paspartoe. Ik pleitte er voor om in gang te schieten en benadrukte dat de evaluatie een belangrijk instrument is dat niet op de lange baan mag worden geschoven teneinde de bereikbaarheid van de pas snel te vergroten. Uit de cijfers van vandaag leren we dat de bereikbaarheid niet is wat ze zou moeten zijn, behalve voor mensen in precaire situaties. Daar wordt een mooi cijfer gehaald. Ik denk dat de evaluatie al werd opgestart of alleszins weldra zal worden aangevat. Toch heb ik al een aantal aandachtspunten. Voor mij lijken de voordelen te weinig bekend. Dit zal wel onderzocht worden in de evaluatie. Vijf euro betalen om nadien een gadget te krijgen, dat spreekt niet aan. Ik hoor dat in mijn vriendenkring. Bij nader toezien, krijgt een gebruiker ook nog een cultuurwaardebon van 6 euro en kan de gebruiker bovendien nog kortingen krijgen bij de kunstinstellingen, zoals bv. bij Wiels. Eigenlijk hangt aan de Paspartoe meer dan een gadget, maar dat moet dan natuurlijk ook geweten zijn. Hoe zien de Vlaamse culturele instellingen in Brussel dit? Krijgt u hen mee in dit verhaal om kortingen te geven? Is een bioscoop bv. geïnteresseerd om van een weinig bezette weekavond een Paspartoe-avond te maken zodat de cultuurparticipatie toch toeneemt? Er moeten toch mechanismen zijn om meer voordelen te geven. Op dat vlak moeten we kijken naar de steden in Vlaanderen waar de UiTPAS werd uitgerold en waarvan we kunnen leren. In Antwerpen heeft men de A-kaart, die gewoon kan worden aangekocht in het museum dat men wenst te bezoeken. Ook iemand die niet in Antwerpen woont kan een A-kaart kopen. Kan dit aspect meegenomen worden, dat de Paspartoe openstaat voor de niet-brusselaars en de cultuurparticipatie van niet-brusselaars in de hoofdstad groter wordt? Mevrouw Annemie Maes (Groen): Dat is nu toch al? Niet-Brusselaars kunnen onder bepaalde voorwaarden een Paspartoe aanschaffen. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Dit vraag ik juist. Ik dacht dat de Paspartoe voorbehouden was voor Brusselaars. Dit moet bekeken worden. Brussel is onze hoofdstad. We willen mensen uit de Rand en de rest van Vlaanderen naar mooie producties laten komen kijken in de hoofdstad. Als we het enkel beperken tot de Brusselaars, is het misschien een gemiste kans.

8 - 8 - Ook de fysieke toegang tot de pas, hoe hij kan worden aangeschaft, dient geëvalueerd te worden. Nu moet een belangstellende naar Muntpunt, de VGC-administratie of - sporadisch op welbepaalde dagen naar een gemeenschapscentrum gaan om een pas te kopen. Dit is een aandachtspunt. Het is immers veel gemakkelijker als de pas kan worden aangekocht tegelijk met de aankoop van een ticket voor een culturele activiteit. Dat is een interessanter en meer toegankelijk systeem dan het huidige, beperkte aankoopsysteem. Collegelid Pascal Smet: Ik dank de sprekers voor hun tussenkomsten en vragen. De evaluatie is nog niet klaar en de afronding ervan is gepland voor eind juni. Ik stel voor als we over die evaluatie beschikken dat we een week de tijd krijgen om ze door te nemen en dat we dan een eerste participatief gesprek in de Commissie voor Cultuur, Jeugd en Sport kunnen hebben in juli als het kan, zo niet, in september. We kunnen dan nagaan of de evaluatie voldoet aan wat we allen verwachten en welke bijkomende vragen nog moeten worden gesteld. Dan kunnen we die bijkomende vragen ook eventueel laten onderzoeken. Dit lijkt me de beste werkwijze. Als we de eerste evaluatieresultaten krijgen, kunnen we in deze commissie een eerste gedachtewisseling hebben daarover. In dat verband is het sowieso belangrijk om een onderscheid te maken indien dit niet duidelijk zou zijn tussen de cultuurwaardebon, de UiTPAS en de Paspartoe. De Paspartoe is de Brusselse versie van de UiTPAS, en dus een vertaling naar Brussel van een beleidskeuze die de vorige Vlaamse Regering maakte, en die deze Vlaamse Regering bevestigde. Met Vlaams minister voor Cultuur, de heer Sven Gatz, deel ik de overtuiging dat die UiTPAS een instrument voor participatie is met een heel groot potentieel. De VGCmeerderheid engageert zich om zo sterk mogelijk in te spelen op het beleid van de Vlaamse Gemeenschap. Het is dus niet de bedoeling van de evaluatie van de Paspartoe om de Brusselse UiTPAS in vraag te stellen, maar om hem te verbeteren. Daarnaast is er de cultuurwaardebon. De cultuurwaardenbon is niet de voorloper van de Paspartoe, noch heeft de Paspartoe dezelfde doelstellingen als de cultuurwaardenbon. Dit maakt dat we in 2 verschillende kaders zitten, die niet hetzelfde zijn. Dat zal uit de evaluatie blijken. De VGC streeft naar een maximale participatie aan cultuur en vrije tijd. Als sleutel voor deelname aan cultuur moeten we snel evalueren of de Paspartoe die mensen bereikt voor wie de (financiële en culturele) drempel het hoogst is. Inzake toeleiding naar het culturele en het vrijetijdsaanbod via groepsactiviteiten als vereniging, als onderwijs- of als gezinsinstelling moet het meest geschikte en laagdrempelige instrument ontwikkeld worden. De vraag is of de Paspartoe het meest geschikte instrument is voor dit aspect. Ik denk dat er een gedeeltelijke overlapping is, maar geen volledige. Op dat punt ontstaat een soort spanningsveld, dat is misschien niet het juiste woord. Er zit enige rek op. Over dit punt moet in het debat goed worden nagedacht. In VGC-bestuursakkoord zijn beide dimensies vervat. De vraag zal zich stellen of we een ander instrument moeten ontwikkelen, of is het compatibel met de Paspartoe en hoe kunnen we dat desgevallend doen. Ook de budgettaire kant dient onderzocht te worden in het licht van de begroting Er moet voldoende tijd worden uitgetrokken voor reflectie, dat samen met de commissie kan gebeuren. Het is belangrijk er met zijn allen over na te denken en er geen meerderheid- versus oppositie-verhaal van te maken. Dit engagement wil ik aangaan.

9 - 9 - We beschikken inderdaad over vrij gedetailleerde gegevens over de gebruikers van de cultuurwaardebon, die publiek beschikbaar zijn. Zo niet, maken we ze nog eens over (bijlage 1). Die kunnen quasi onmogelijk vergeleken worden met de voorlopige cijfers van de Paspartoe, omdat het om een andere instrument gaat met andere bedoelingen. Ook omdat belangrijke culturele afnemers van de cultuurwaardebon vandaag nog niet wensen in te stappen in de Paspartoe: musea, de Munt het aanbod in de Paspartoe is dus breder, maar het culturele aanbod vandaag lager. Deze elementen zullen verder aan bod komen in de evaluatie die in de maak is. Hoe komt dit en wat kan er aan veranderd worden? Hopelijk zit in de eerste evaluatie. De individuele aanvragers van de cultuurwaardebon van het laatste seizoen ( mailadressen) werden aangeschreven door VGC in februari Er is een vergadering geweest met de sector van sociaal-culturele verenigingen op 17 februari Er zijn verschillende vergaderingen geweest met het seniorencentrum in de loop van 2014 over de toepassing. Er zijn in de startperiode verschillende toelichtingen gegeven door de administratie aan OKRA, West-in en andere verenigingen. Er is een informatieve vergadering voor verenigingen kansarmoede (breed) georganiseerd samen met Lasso in Bozar op 5 juni Via de entiteit Gemeenschapscentra zijn er toelichtingen gegeven aan de medewerkers onthaal en communicatie. De bezorgdheid is bekend en er zal aandacht aan worden besteed. De vragen en bemerkingen van de gebruikers worden op dit ogenblik verzameld en verwerkt. Het rapport volgt eind juni. Cultuurnet Vlaanderen maakt deel uit van de stuurgroep Paspartoe en beschikt over gedetailleerde informatie over de Uitpas in andere steden in Vlaanderen. De ervaringen daar zullen meegenomen worden in de evaluatie. De middelen die bij begrotingswijziging ingeschreven werden, anticiperen enkel op wat materiële uitgaven. De partners de administratie, CultuurNet en Muntpunt werken op dit ogenblik een gedetailleerd actieplan uit met voorstellen van verbetertrajecten. Daarbij ook inhoudelijke aandachtspunten, aandacht voor spreiding en voor vorming van aanbieders en bemiddelaars. Het draaiboek van die voorstellen zal toegevoegd worden aan de eerste evaluatie. Voor het gesprek in de commissie heeft plaatsgevonden, wordt er niets beslist. De heer Jef Van Damme (sp.a), commissievoorzitter: ik noteer alvast het engagement van het collegelid ten aanzien van de commissie voor Cultuur, Jeugd en Sport. Het is meer dan welkom. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ik dank u voor uw antwoord en voor het feit dat u in een participatief project stapt samen met deze commissie. Ik kijk uit naar het debat van juli of september De reden waarom we interpelleren is het artikel in Brussel deze Week. Zij beschikken blijkbaar over informatie die wij niet hebben, maar die u wellicht heeft. Collegelid Pascal Smet: Het komt uit het jaarverslag van Muntpunt. Dat komt niet van ons. Ik heb niet gecommuniceerd daarover. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ah zo zit dat. Ik wil nog even reageren. Het is juist dat de Paspartoe effectief een Brusselse vertaling is van de Uitpas. Deze politieke keuze werd

10 eerst door Vlaams minister Joke Schauvliege gemaakt en werd later bevestigd door Vlaams minister Sven Gatz. U haalde het spanningsveld aan. Paspartoe gaat gedeeltelijk over iets anders dan de cultuurwaardebon. Paspartoe gaat ruimer dan de cultuurwaardebon en is niet meer enkel gefixeerd op culturele participatie. We moeten het debat aangaan over of we de keuze voor Brussel van de ministers Schauvliege en Gatz bevestigen of niet. Een keuze waar trouwens in Brussel verschillende actoren vragende partij voor waren. Ik begrijp niet goed wat wordt bedoeld met het materieel verbetertraject. Het is de VGCadministratie die dat bekijkt samen met de aanbieders? Collegelid Pascal Smet: Ja, met CultuurNet en met Muntpunt. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Niet de aanbieders zelf? Bijvoorbeeld Kaaitheater? Het zou nochtans nuttig zijn hen er ook bij te betrekken. Collegelid Pascal Smet: Toch wel. Ook de gemeenschapscentra en de bibliotheken. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Dat is goed. Ik spreek nu voor mezelf en mijn naaste omgeving. Er zijn heel wat mensen die de zuilen voorbijlopen omdat de zuilen op de foute plaats staan, niet zichtbaar genoeg. Mijn eigen beleving is misschien niet de beleving van iedereen. Maar ik kijk ook uit naar de verbetervoorstellen. De heer Paul Delva (CD&V): Ik dank u voor uw antwoord. De eerste evaluatie zou af zijn eind juni Worden bij de evaluatie niet enkel de individuele gebruikers betrokken, maar ook de verenigingen en koepels? Collegelid Pascal Smet: Ja. De heer Paul Delva (CD&V): Ik sprak met een aantal mensen van de koepels. Zij zeggen nog niet gecontacteerd te zijn door de VGC in verband met een dergelijke evaluatie. Ik herhaal dus mijn vraag. Het is juist dat de doelstellingen van de Paspartoe en de cultuurwaardebon niet geheel gelijklopend zijn. De hoofddoelstelling van Paspartoe moet er in bestaan om net zoals de Uitpas, een aantal drempels naar een aantal kansengroepen toe te slechten. De cultuurwaardebon bevond zich op een wat andere piste. U zei zelf dat het gaat over toeleiding naar culturele of activiteiten via verenigingen. Dat klopt. Maar het woord toeleiding heeft een dubbele lading die ik even wil benadrukken. Het is belangrijk voor het gevolg van het gesprek, ook in deze commissie. Toeleiding wordt begrepen als volgt: mensen bij elkaar brengen die dat niet uit zichzelf doen en ze via een vereniging naar een bepaalde activiteit brengen. Daarna moet het de bedoeling zijn dat de mensen sterker worden op zichzelf om niet meer op een vereniging te moeten rekenen voor deelname aan een activiteit. Met andere woorden: de vereniging wordt voor een aantal mensen gebruikt als een soort glijmiddel om te participeren aan een activiteit. Er is nog een tweede piste, die voor ons een zeer belangrijke is. Die piste is dat mensen met verenigingen naar verschillende activiteiten gaan. Het gemeenschapsvormend aspect van deze

11 piste is op zich waardevol. Nadien kunnen die mensen ook alleen of met vrienden aan activiteiten deelnemen. Als mensen, nadat ze eerst met verenigingen deelnemen aan activiteiten, later de stap zetten om buiten een vereniging naar een activiteit te gaan, is dat mooi meegenomen. Als ze die stap niet zetten, is dat jammer. Maar het feit dat ze per jaar een aantal keren met een vereniging kunnen participeren aan een vrijetijdsaanbod is voor ons ook cruciaal. Dàt gemeenschapsvormende aspect van de cultuurwaardebon vinden we belangrijk. Het feit dat het culturele aanbod slonk omwille van het feit dat een aantal aanbieders het niet ziet zitten om met Paspartoe te werken, is een interessant gegeven. Ik hoop dat we daar verder kunnen op werken. U noemde de Munt, er zijn ook een aantal andere. Dit moet aandachtig worden opgevolgd. Er rest mij nog u te bedanken omdat u het participatief proces uitbreidt naar deze commissie. Mocht het ook worden uitgebreid naar de verenigingen en de koepels van verenigingen, dan zouden we nog meer tevreden zijn. Collegelid Pascal Smet: Dat zal gebeuren. *** 2. Samengevoegde interpellaties (R.v.O., art.62,8) - Interpellatie van de heer Paul Delva tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de toekomst van Bronks - Interpellatie van mevrouw Cieltje Van Achter tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de plannen van de VGC met Bronks De heer Paul Delva (CD&V): We vernamen onlangs dat u voorstelt om het jeugdtheater van Bronks, inclusief de exploitatie, over te dragen aan de Vlaamse Gemeenschap. Ook bij andere Brusselse cultuurhuizen zoals de AB of de Beursschouwburg is de Vlaamse Gemeenschap de financiële ondersteuner. Bronks wordt al mee ondersteund door de Vlaamse Gemeenschap vanuit zowel het decreet lokaal cultuurbeleid als het Kunstendecreet. Jeugdtheater Bronks vervult al jaren met verve zijn taak, biedt een grote uitstraling en is nuttig voor veel jonge Brusselse ketjes en kinderen van buiten Brussel. Vorig jaar won Bronks de Vlaamse Cultuurprijs voor cultuureducatie. In 2009 werd voor Bronks een prachtig gebouw neergezet op de Varkensmarkt. De VGC was zowel financierder als bouwheer. In de begroting 2015 werd nog euro ingeschreven voor subsidies aan de vzw Bronks. Het bedrag werd enkele jaren geleden op dat niveau gebracht. In 2013 liep de rekening voor de subsidie aan Bronks vanuit de VGC al op tot euro. Er bleef nadien terug euro gebudgetteerd. Dat de (exploitatie)kosten stegen werd dus al enkele jaren geleden duidelijk. De VGC paste jaarlijks al euro bij en ook Bronks zelf moest jaarlijks euro putten uit werkingsmiddelen. Vandaar waarschijnlijk dat u de

12 vraag stelt aan de Vlaamse Gemeenschap om niet enkel de exploitatie, maar heel Bronks over te nemen. Op welke manier had de VGC overleg met de directie en het bestuur van de vzw Bronks vooraleer dit nieuws naar buiten kwam? Wanneer vond dit overleg plaats? Zo ja, wanneer? Kan het collegelid een overzicht geven van de exploitatiekosten van Bronks van de afgelopen jaren? Werd er in de aflopen jaren bekeken of en hoe de exploitatiekosten van Bronks konden ingeperkt worden? Zijn hier effectief stappen in gezet? Ik meen te weten dat Bronks zelf serieuze stappen zette door een festival te schrappen dat zou plaatsvinden in het najaar. Blijkbaar volstaat dit niet. We vernamen dat Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz bereid is om over deze ontwikkeling te onderhandelen. Hij bevestigde dit in de commissie Cultuur van het Vlaams Parlement waar collega Joris Poschet een soortgelijke vraag stelde. Welke concrete stappen zijn of worden er gezet? Op welke manier wordt de vzw Bronks hier zelf bij betrokken? Welke timing ziet u? Indien de Vlaamse Gemeenschap Bronks overneemt, komt er een aanzienlijk bedrag vrij in de VGC-begroting. Welke pistes overweegt het collegelid voor de besteding hiervan? Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Collega Delva gaf al de hele inleiding. Via de pers vernamen we dat u het kind- en jeugdtheater Bronks wil afstaan aan de Vlaamse Gemeenschap. U zou hierdoor afstand kunnen nemen van het exploitatietekort. Als ik het goed begrijp uit de pers en uit de begrotingsdocumenten, is het geraamde budget voor de exploitatie van Bronks te gering ingeschat en werd dit nu verhoogd. Het is grappig als de 2 interpellaties naast mekaar worden gelegd. Collega Delva stelt dat er in het verleden nog minder werd voorzien. Ik ging nog een stapje verder en kwam terecht bij het budget dat werd vooropgesteld bij de opening, in Toen werd een veel groter exploitatiebudget ingeschreven. Dat kan natuurlijk te maken hebben met de opstart, dat weet ik niet. Maar exploitatie lijkt me toch exploitatie. Uit de pers, ten tijde van de opening, verneem ik het volgende in verband met de kosten die gemaakt werden voor de bouw van het jeugdtheater: Het nieuwe gebouw kostte 10 miljoen euro en werd betaald door de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). Via verhoogde inkomsten van de Vlaamse Gemeenschap geeft de VGC Bronks bovendien een werkingsbudget van euro per jaar. ( Uit de VGC-begrotingsdocumenten voor 2010 werd er inderdaad ongeveer euro voorzien als subsidies voor Bronks, waaronder euro voor exploitatiekosten. De 2 opeenvolgende jaren zie ik in de begrotingsdocumenten dat er euro subsidie voor de exploitatiekost wordt gegeven, naast een werkingssubsidie. Wat wenst u juist af te staan aan de Vlaamse Gemeenschap? Wat vraagt u concreet aan de Vlaamse Gemeenschap m.b.t. het jeugdtheater? Wie is er eigenaar van het gebouw? Komen hier veranderingen in?

13 Hoeveel bedraagt de exploitatiekost voor 2015? Krijgt de VGC vanuit de Vlaamse Gemeenschap al verhoogde inkomsten via het decreet Lokaal Cultuurbeleid voor de exploitatie van Bronks? Zo ja, hoeveel? Zullen de middelen die de VGC krijgt via dit decreet verminderen, mocht de VGC de exploitatiekost niet meer dragen? Ik las in het artikel van Brusselnieuws, waar ik naar verwees, dat er verhoogde inkomsten waren. Mochten de exploitatiekosten overgedragen worden, dan zullen de inkomsten van Bronks uit de VGC verminderen. Collega Delva denkt er al over na wat er met deze vrijgekomen middelen zou kunnen gebeuren. Als die middelen er niet meer zouden zijn, is het wel een ander verhaal. Ondanks het feit dat we weten dat er bereidheid is van de Vlaamse minister van Brussel en Cultuur om samen met u aan tafel te zitten, wil ik graag vragen of dit reeds is gebeurd of nog moet plaatsvinden? Zo ja, wat is er precies besproken en bepaald? Zo neen, wanneer zal deze eerste vergadering plaatsvinden? De heer Stefan Cornelis (Open Vld): Zoals al gezegd bij de begrotingsbespreking en bij de bespreking van de Beleidsnota Cultuur, maakte Open Vld duidelijk dat ze achter een structurele verankering staat van het budgettaire kader van Bronks. Het jeugdtheater krijgt veel lof. Ze hebben alle redenen om in rustiger budgettair vaarwater terecht te komen. Open Vld pleit er voor dat het niet allemaal overhaast zou gebeuren. Het gaat over de overdracht van de exploitatiekosten. De vraag wordt gesteld aan de Vlaams ministere van Cultuur om het Bronksdossier te kaderen in het totale jeugdtheaterlandschap met o.m. De Kopergieterij en het Paleis. Zo kan men tot een duurzame en gedragen oplossing voor Bronks komen. Net zoals voor de fuifzaal, pleit ik ook hier voor geen overhaasting en niks te willen forceren, zodat jeugdtheater Bronks er als winnaar kan uitkomen. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Als ik het goed begreep van de vorige sprekers, zijn alle partijen het er over eens dat er een oplossing moet gezocht worden voor Bronks en dat die oplossing ligt bij de Vlaamse Gemeenschap. De heer Stefan Cornelis (Open Vld): Dat is niet met zoveel woorden gezegd. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Dat is een démarche die werd gedaan naar Vlaanderen die wij kunnen ondersteunen. U kent de context in Vlaanderen, waar nog andere jeugdtheaters staan te springen om te worden overgenomen door de Vlaamse Gemeenschap. Ik meen me te herinneren dat er nog zijn, in Kortrijk bv. Collegelid Pascal Smet: Antwerpen, Gent... (Opmerkingen) Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ja, maar er zijn er nog een aantal. (Opmerkingen) Ik denk dat het niet zo eenvoudig is. In Vlaanderen zijn er nog een aantal jeugdtheaters die vragende partij zijn. Het is zeker een goede zaak dat in Brussel stappen worden gezet naar Vlaanderen. Ik heb ook begrepen dat minister Gatz recent in de commissie Cultuur van het Vlaams Parlement geen neen heeft gezegd. Hij gaat het onderzoeken. Ik vraag me af of er een timing of een bepaald traject kan uitgestippeld worden om duidelijkheid te geven aan Bronks zelf. U kan natuurlijk bepaalde wensen hebben, al dan niet gedragen door uw meerderheidspartners, maar indien een te lang traject wordt uitgestippeld, gaat Bronks in de problemen geraken omdat ze niet weten waar ze aan toe zijn. Wat is uw planning, uw

14 strategie? U overlegde met minister Gatz. Is het voor volgend jaar, over 2 jaar? Ik hoor de Open Vld pleiten om niet overhaast te werk te gaan. Wat betekent dat? Vijf jaar? Collegelid Pascal Smet: Het gebouw is nu eigendom van de VGC. Destijds kwam de Vlaamse Gemeenschap haar engagement voor een verhoogde tussenkomst niet na. De discussie over de eigendom van culturele infrastructuur is er een die je moet kaderen in de Visienota van minister Gatz en de bijdrage van het College van de VGC aan die Visienota. Het voorstel om te onderzoeken of de Vlaamse Gemeenschap eigenaar kon worden van het jeugdtheater en op die manier ook middelen kon voorzien voor de exploitatie, werd vooraf afgetoetst. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Ja? Getelefoneerd of zo? Wij waren niet op de hoogte. Collegelid Pascal Smet: In elk geval afgetoetst. We vergaderen regelmatig. Het kabinet van minister Gatz was op de hoogte. Het kwam een beetje ongelukkig in het nieuws. Niet door ons, want wij hebben er niet over gecommuniceerd. De vraag is of de Vlaamse Gemeenschap in de toekomst eigenaar kon worden van het jeugdtheater Bronks en op die manier in de exploitatiemiddelen kan voorzien. Wie de oefening maakt, moet goed nadenken over de formule. We kunnen dat gebouw of niet overdragen, of wél overdragen voor 1 euro. Dat is perfect mogelijk. Daar kan bv. een financieel engagement van de Vlaamse Gemeenschap tegenover staan: voor minstens X jaar werkingsmiddelen om te bestemmen aan het jeugdtheater. Het hoeft niet zo heel veel te kosten aan de Vlaamse Gemeenschap. We kennen natuurlijk de huidige financiële context van de Vlaamse Gemeenschap. Er is evenwel een wil om dit te realiseren, dat begreep ik van collega Gatz. Er zit logica in. Als men zegt dat de Vlaamse Gemeenschap Brussel niet moet loslaten, dan kan in navolging van wat er geldt voor de Ancienne Belgique, Kaaitheater, Beursschouwburg, Rosas-Parts, de Vlaamse Gemeenschap tussenkomen voor de exploitatiekosten van het Bronksgebouw. Men kan uiteraard discussiëren over wat precies exploitatiekost is en wat werkingskost is. Daar heeft iedereen een eigen mening over. Men raamt de kosten voor uitbaten, onderhouden, beveiligen op ongeveer euro per jaar. Ongeacht de uitkomst van dit overleg, engageerde ik me om dit jaar euro extra te voorzien en om vanaf volgend jaar structureel euro extra te zoeken gedurende deze legislatuur. We geven meer zuurstof aan Bronks, los van het gesprek met Vlaanderen over het eigenaarschap van het gebouw en wie de exploitatiekosten draagt. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Vanaf 2016 dus euro per jaar extra, gedurende 4 jaar? Collegelid Pascal Smet: Ja. Het is ook Logisch. Nu is het een overgangsjaar. Een structurele oplossing geldt voor de volgende 4 jaar. De subsidie aan Bronks is een enveloppefinanciering, dat betekent dat de exploitatie- en werkingskosten in 1 bedrag zijn gebundeld. Het wordt dus euro in totaal. Dat bedrag biedt de ruimte die Bronks nodig heeft. De heer Stefan Cornelis (Open Vld) : Zij beschouwen het als een exploitatiekost. Collegelid Pascal Smet: Dat is wat ik juist zei. Er zijn meerdere visies over dat aspect.

15 Ik ben blij dat iedereen het er over eens dat het gebouw mogelijk wordt overgedragen aan Vlaanderen, dat de exploitatie dan zou dragen. Vlaanderen krijgt iets in de plaats. (Discussie) Mevrouw Annemie Maes (Groen): Is dat zo? Is iedereen het eens? Ik hoorde Collegelid Pascal Smet: Ik hoorde dat hier toch. We moeten natuurlijk voorzichtig zijn. Het is niet de bedoeling dat de Vlaamse Gemeenschap, eens eigenaar van het gebouw, het gebouw verkoopt en Bronks er uit zet. Dat gaat niet, het gebouw werd opgericht met VGC-geld. Er moeten sluitende afspraken gemaakt worden. De bal ligt nu in het kamp van de Vlaamse Gemeenschap, niet in het kamp van de VGC. We hebben onze wensen geuit. We staan open voor gesprekken hierover met het kabinet Gatz. Dit kwam in het nieuws. Soms komt er iets in het nieuws, terwijl men dat eigenlijk niet in het nieuws wilde hebben. Daar kunnen we helaas niet aan doen. Samenvattend: we willen dat er meer geld naar Bronks gaat. We willen niet van Bronks af. Het is de bedoeling een structurele oplossing te bieden samen met de Vlaamse Gemeenschap. In die filosofie zijn we aan het werken. De heer Paul Delva (CD&V): Ik dank u voor uw antwoord. Het is een goede zaak dat de VGC euro per jaar meer gaat uittrekken voor Bronks, en dit gedurende 4 jaar. Dat wie de eigenaar is van een gebouw bijdraagt aan de band Vlaanderen Brussel, vind ik niet zo vanzelfsprekend. We moeten er wel voor opletten, dat de VGC zich niet terug laat sturen met een beperkte winst op korte termijn, nl. dat de exploitatiekosten wat ruimer zullen, maar dat de VGC op lange termijn met een verlies zal zitten omdat we het gebouw aan Vlaanderen schenken voor een beperkte prijs. U draagt als collegelid verantwoordelijkheid, wij moedigen u aan in uw beleid en controleren u. Ik wil dit dus niet polemiseren en hoop dat alles in de beste verstandhouding kan gebeuren. We weten echter dat onderhandelingen niet altijd even gemakkelijk verlopen. Het moet een win-win situatie zijn voor de 3 partners : Bronks, de Vlaamse Gemeenschap en de VGC. Het gebouw en de locatie ervan zijn een fortuin waard. De Vlaamse Gemeenschap wint sowieso. Of de VGC winnende partij is, zal moeten blijken uit de modaliteiten die u afspreekt met de Vlaamse Gemeenschap. Het is goed dat de VGC van bij het begin zegt aan Vlaanderen welke duurzame stappen noodzakelijk zijn om Bronks ook op lange termijn goed te laten functioneren. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): We hebben veel geleerd vandaag inzake de eigendomsoverdracht. Ik wist niet dat er verschillende formules tegenover stonden. De piste moet bekeken worden met alle argumenten voor en tegen op tafel. Ik heb begrepen dat de exploitatie wordt geschat op euro, die Bronks effectief nodig heeft, en waar het College vanaf 2016 zal aan tegemoet komen tot het einde van de legislatuur. Waarschijnlijk krijgt Bronks werkingsmiddelen van de Vlaamse Gemeenschap? Collegelid Pascal Smet: 1 miljoen euro. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): De VGC draagt dus vanaf volgend jaar de volledige exploitatiekost zoals berekend door Bronks.

16 Collegelid Pascal Smet: Ik wil nog iets toevoegen om het verhaal volledig te maken. Nu is het Bronksgebouw nog relatief nieuw. Over een paar jaar komen er nog eigenaarverplichtingen bij. FOCI raamt dat er nog eens tot euro extra kan bijkomen voor de vervanging van bepaalde zaken, zoals de lift. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Daar dacht ik aan. Wat zijn de verborgen gebreken? Het gebouw is nog maar 5 jaar oud! Collegelid Pascal Smet: Dat is niet voor morgen. Over 10 of 15 jaar duiken er kosten op die door de eigenaar van het gebouw moeten gedragen worden. Bv. vervangen lift, podium, Dat hebben wij niet begroot op dit moment. De eigenaar van het gebouw zal op dat moment wel voor de eigenaarkosten moeten instaan. Indien we het gebouw van Bronks voor 1 euro overdragen aan de Vlaamse Gemeenschap moeten er engagementen komen, niet enkel voor de exploitatie, maar ook voor de eigenaarverplichtingen. Dat moet besproken worden. De vraag is of de Vlaamse Gemeenschap financieel bereid is om deze dingen op zich te nemen. Ik verwacht geen antwoord van de Vlaamse Gemeenschap voor de zomer. Het ligt ook niet in het vuur. Structureel gezien zou het wel een verstandige keuze zijn, denk ik. We gaan er van uit dat de infrastructuur van de AB, Kaaitheater, etc. in handen blijft van de Vlaamse Gemeenschap. De VGC gaat dit niet overnemen, denk ik. Daar kan natuurlijk ook voor gepleit worden, maar dat is totaal iets anders. Ik pleit daar niet voor en denk dat we met Bronks en de andere culturele infrastructuren in Brussel in eenzelfde pakket zitten. De heer Stefan Cornelis (Open Vld): Vandaar mijn oproep om niet overhaast te werk te gaan. We zijn het er allemaal over eens: Bronks moet meer middelen krijgen. Dat is het eindpunt. Het gebeurde effectief in 2015 met en vanaf 2016 voor 4 jaar met euro per jaar. We moeten goed nadenken over een formule die een win-win zal opleveren voor de 3 betrokken partijen. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Inzake het onderscheid tussen exploitatiekosten en werkingskosten: wij betalen enkel voor de exploitatiekosten? Collegelid Pascal Smet: Er wordt 1 post gebruikt voor beide. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Maar als wij, vanaf 2016, euro geven, dan zegt u dat indien de exploitatiekosten euro belopen, de overige euro kan aangewend worden voor werkingskosten. Daar komt het op neer? Als blijkt dat de exploitatiekosten oplopen tot euro dan rest er maar euro voor werkingskosten? Collegelid Pascal Smet: Ja. De werkingskosten worden gefinancierd via het Kunstendecreet. Dat is 1 miljoen euro. Soms geeft de VGC specifiek werkingsmiddelen aan instellingen, maar die zijn projectgebonden. Historisch gezien over de afgelopen 5 jaar, had Bronks er belang bij dat de VGC de middelen niet al te expliciet oormerkte. Een nieuw gebouw heeft minder exploitatiekosten dan een gebouw dat wat ouder is. Zij hadden er voordeel bij dat een deel van de exploitatiemiddelen naar werking kon gaan en dat de VGC er niet met een vergrootglas naar keek. Het is een soort enveloppefinanciering geworden, met middelen die niet strikt

17 moeten besteed worden aan exploitatie. Naarmate de jaren vorderen, zou de behoefte wel kunnen bestaan om een duidelijk onderscheid te maken, wat begrijpelijk is. Mevrouw Annemie Maes (Groen): Het was gewoon voor een goed begrip. Ik heb er helemaal geen probleem mee. Het is gewoon omdat een collega zei dat de exploitatiekosten op euro zijn geschat. Neen dus, wellicht niet. Wellicht zijn ze lager en liggen ze tussen de en de euro. Dat is wat ik hier begrijp. Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): Ik hoorde van het collegelid dat onderhoud, beveiliging, etc. op euro zijn geschat. *** 3. Interpellatie (R.v.O., art.62) Interpellatie van mevrouw Cieltje Van Achter tot de heer Pascal Smet, collegelid bevoegd voor Cultuur, Jeugd, Sport en Stedelijk beleid, over de verhouding tussen de ondersteuning van sportclubs ten opzichte van een eigen VGC- sportaanbod Mevrouw Cieltje Van Achter (N-VA): In de beleidsnota Verbinden, die ik nu al voor de 3 de keer heb gelezen, heeft u te kennen gegeven dat de VGC wil inzetten op het oprichten van sportclubs zelf, naast de obligate en evidente ondersteuning van Nederlandstalige clubs. Zo heeft de VGC al zelf een zwemclub opgericht, zo wil de VGC een polysportclub oprichten en wil u de vzw Buurtsport inkantelen in de VGC-sportdienst. Over deze inkanteling had ik tijdens de bespreking van uw nota reeds een vraag gesteld, maar u bleef hierover bijzonder vaag. U liet weten dat dit een belangrijke optie is waarin u wenst te slagen ter versterking van de sportdienst. De VGC heeft al een groot sportaanbod en heeft nu ook al een zwemclub opgericht. Dit is een pad dat de VGC inslaat. In Vlaanderen richtte BLOSO ook vanalles op, maar daarvan is men aan het afstappen. De rol van de overheid moet het ondersteunen van het middenveld, de verenigingen, de sportclubs zijn. Dit is niet zo makkelijk, maar de focus in Brussel ligt nu anders. De ondersteuning van sportclubs wordt als obligaat en evident beschouwd. In de nota gaat het vooral over wat de VGC en de sportdienst zelf zullen doen. De administratie Sport zal nog verruimd worden. Daarom volgende vragen. Welke Nederlandstalige sportclubs worden ondersteund? Hoe gebeurt deze ondersteuning? Hoeveel VTE s binnen de VGC-sportdienst werken op de ondersteuning van Nederlandstalige clubs? Hoeveel budget wordt gespendeerd aan de ondersteuning van clubs? Wat is uw motivering om als overheid zelf sportclubs op te richten? Waarom hebt u hiervoor gekozen? Waarop zal de polysportclub zich toeleggen? Kan u het Barcelona-model uitleggen?

18 Worden de VGC sportclubs een onderdeel van het sportaanbod dat door de VGC wordt aangeboden of zijn dit aparte entiteiten? Hoeveel VTE s binnen de VGC sportdienst werken op het VGC sportaanbod en op de VGC sportclubs? Hoeveel budget wordt gespendeerd aan dit VGC-sportaanbod en aan de VGC sportclubs? U wenst gebruik te maken van de sporthal van Kasterlinden na de schooluren. We hebben veel geleerd uit ons bezoek aan de sporthal van het K.A. E. Hiel. Waar legt u hier de focus: op eigen sportaanbod of eerder op een samenwerking met Nederlandstalige sportclubs, wat voor mij de focus zou moeten zijn? Hoe wordt dit dossier aangepakt? U heeft te kennen gegeven dat u een versterking wil van de VGC sportdienst, en al wie beroepshalve met de uitvoering van het sportbeleid bezig is, zoals de vzw Buurtsport, wenst in te kantelen in de sportdienst. U wil m.a.w. gaan voor een grotere administratie omdat u er van uitgaat dat dit een efficiëntere inzet van middelen zou zijn? Kan u verduidelijken of dit de jusite weg is om te volgen? Mevrouw Annemie Maes (Groen): Mijn opmerkingen gaan in dezelfde richting. Ten eerste vindt Groen het belangrijk dat het sportaanbod wordt uitgebreid. Dit is zeer belangrijk met een groeiende bevolking. De vraag is echter of het aan de VGC-administratie of aan de overheid is om zelf vrijetijdsverenigingen op te richten. Ik heb dit ook aangehaald in de plenaire vergadering. De zwemclub die werd opgericht door de VGC is misschien een goed voorbeeld, maar Groen heeft er een probleem mee wat dit betekent voor andere sporten, zeker in het kader van de lokale verankering. Er zijn problemen bij de vzw Buurtsport en die moeten opgelost worden. Er is iets misgegaan met het beheer en het is belangrijk dat de VGC ingrijpt. Ik denk dat dit correct is. Maar Groen heeft moeite met de stap die verder gezet wordt door zelf sportclubs op te richten. Hoe moeten we dit concreet op het Brusselse niveau zien? Het collegelid haalt Barcelona aan als voorbeeld, wat aantoont dat hij zeer ambitieus is. FC Barcelona is een professionele sportclub, één van de grootste en meest succesvolste ter wereld in de meeste van haar disciplines. Maar het is geen correcte vergelijking die wordt gemaakt. Dergelijk model overplanten op Brussel is niet makkelijk. Zijn er andere voorbeelden van omnisportclubs die meer de Brusselse realiteit benaderen, zowel op het vlak van de uitdagingen als op het vlak van de financiële middelen? Een ander aandachtspunt is dat het sportaanbod voldoende divers moet zijn. Niet alleen divers in disciplines, maar ook toegankelijk voor zowel jongens als meisjes. Vaak wordt er teveel gefocust op de typische jongenssporten. Er gaat minder aandacht uit naar meisjes of gemengde sporten. Graag hierover een woordje uitleg.

19 De heer Paul Delva (CD&V): Ik begrijp de vraag van collega Van Achter. Het lijkt in de eerste plaats niet de opdracht van een overheid om zelf sportclubs op te richten. Anderzijds is in Brussel de situatie soms helemaal anders dan in de rest van Vlaanderen. Misschien zijn er een aantal specifieke redenen die aanleiding geven tot deze actie vanuit de VGC. Als dit zo is, ben ik benieuwd naar het antwoord van het collegelid. De heer René Coppens (Open Vld): Wat de heer Delva zegt is juist. Wie zou er een zwemclub hebben opgericht in Ganshoren? Ik als schepen van Cultuur niet. Gelukkig heeft de VGC het initiatief voor de oprichting van de zwemclub genomen. Collegelid Pascal Smet: De VGC erkent vandaag 197 sportverenigingen (zie bijlage 2). Mevrouw Annemie Maes (Groen): Is er een opsplitsing van het aantal jongens/meisjes? Collegelid Pascal Smet: Neen, maar dat kunnen we eventueel wel toevoegen. Tot mijn verbazing is één van de grootste sportclubs die we ondersteunen een gay-vereniging: the Brussels Gay, Sports. Mevrouw Annemie Maes: Welke sport beoefenen ze? Collegelid Pascal Smet: Het is een vzw die omnisport aanbiedt. Het gaat over heel verscheiden verenigingen: zowel recreatieve als competitieve clubs, als verenigingen die kampen of lessenreeksen aanbieden. Ook de ondersteuning is heel divers: van een uitgewerkt subsidiebeleid (werkingssubsidies, startsubsidies, projectsubsidie) over logistieke ondersteuning (eerstelijnshulp, op maat begeleiding, projectmatig, ) tot het uitlenen van sportmateriaal. De VGC-Sportdienst zet vandaag 1 VTE in als verantwoordelijke voor sportclubondersteuning, 3 sportzonewerkers, 1 verantwoordelijke G-sport en 1 verantwoordelijke seniorensport. Zij kunnen de sportclubs bijstaan en kunnen de clubs die zich richten op specifieke doelgroepen extra ondersteunen. De werkingssubsidies aan sportverenigingen bedragen euro. Bovenop zijn er projectsubsidies, extra steun voor startende clubs, aanstelling van sportlesgevers in de clubs aan voordeeltarieven,. Daarnaast subsidieert de VGC een aantal beroepskrachten bij intermediaire organisaties (Buurtsport, Bis Foyer, Brussels Ouderenplatform, D Broej), die ook instaan voor de uitbouw en ondersteuning van sportclubs. De VGC sportdienst heeft een lange traditie in het zelf organiseren van sportinitiaties, lessenreeksen, kampen, tot de eigen zaalvoetbalcompetitie, en is op die manier zelf een erg operationele sportvereniging. De motivering daarvoor is duidelijk: het invullen van een duidelijk deficit op het vlak van sporten in het Nederlands. De motivering voor het zelf oprichten van sportclubs ligt in het verlengde daarvan. De sportclub blijft immers de beste omgeving voor een kwalitatief sportaanbod en een duurzame sportbeleving in functie van levenslang sporten. Het is niet de ambitie de sportclubs in eigen beheer te houden. Ze worden verzelfstandigd, ze worden autonoom. Maar de ambitie is wel om te faciliteren, om initiatief te nemen. Mensen

20 bij mekaar brengen en ze nadien de vrijheid geven om in het leven te gaan. Ik zou een goede pastoor geweest zijn. (opmerkingen) Politiek moet dingen mogelijk maken. Dat is belangrijk. In de Brusselse context is het niet gemakkelijk om zich te verenigen. De VGC zal voor een extra duwtje zorgen. Eens het extra duwtje is gegeven, laat de VGC het los. De vereniging wordt dan een autonome sportclub. De VGC-Sportdienst heeft in het bijzonder aandacht voor doorgroeiclubs met een jeugdopleiding. Zo richtte de sportdienst bij de heropening van Nereus in Ganshoren zelf een Nederlandstalige zwemclub op, die intussen bijna 400 leden telt en zelfstandig functioneert. Mevrouw Annemie Maes (Groen): In welke mate is de zwemclub zelfstandig? Collegelid Pascal Smet: De zwemclub heeft een eigen bestuur. Op dit ogenblik wordt in Emanuel Hiel in Schaarbeek nauw samengewerkt met onder andere de Vlaamse Volleybalbond en Brussels Volley voor de oprichting van een nieuwe volleybalclub, die volgend jaar start. Dat gebeurde via de organisatie van lessenreeksen en schoolinitiaties. De overheid moet dingen mogelijk maken en dat doen we nu. Ik kan me voorstellen dat dit in Vlaanderen minder nodig is. Uw vragen naar concretisering van de polysportclub zijn wat prematuur. Het is een experiment, waarbij we zelf proactief willen optreden, vertrekkend vanuit eigen infrastructuur, van het aanbod van clubjes dat in de omgeving van die infrastructuur al aanwezig is en van de vragen van ouders en van kinderen. Veel meer dan herhalen wat er in de beleidsnota staat, kan ik vandaag niet. Geef ons wat tijd om alles uit te werken. Ik zal u het huidige organogram van de VGC-sportdienst bezorgen (bijlage 3). Momenteel worden de voorbereidingen getroffen om het naschools beheer door de Sportdienst te realiseren. De focus in volgorde van de ontwikkeling van het aanbod ligt op: - Ontwikkeling van een G-sport aanbod, aansluitend bij de school; - Invullen van uren door de (VGC-erkende) sportclubs en andere partners binnen het duurzaam sportaanbod en sportief vakantieaanbod; - Een complementair eigen VGC-aanbod. We onderzoeken de inkanteling in de sportdienst van alle functies die te maken hebben met het buitenschools beheer van sportinfrastructuur, met het oprichten en ondersteunen van sportclubs en met het organiseren en ondersteunen van het zogenaamd andersgeorganiseerd sportaanbod. De keuze is er een voor schaalvergroting en synergiën. De keuze voor inkanteling is een pragmatische: de fundamenten van de professionele ondersteuning van het Nederlandstalig sportaanbod in Brussel ligt vandaag vooral bij de sportdienst. Iedereen is daar blij mee. Deze dienst werkt goed door de goede ondersteuning, maar ook door de goede medewerkers. De keuze om die uit te breiden, lijkt me dan ook logisch, zeker op een ogenblik dat er bijkomende sportinfrastructuur buitenschools beheerd moet worden. Dit is niet eigen aan