HEPSCHEID. Naar de bron van de Amel

Transcriptie

1 HEPSCHEID Naar de bron van de Amel Amel is niet alleen de naam van een stadje dat groot belang hecht aan het feit dat het Duitssprekend en Duits-cultureel is maar ook de naam van een rivier, een van de belangrijkste van Hoog-België. In het Duitssprekende landsdeel heet ze inderdaad Amel dat geldt voor de hele bovenloop maar wanneer ze het Franstalige deel van de provincie Luik binnenstroomt, wordt ze Amblève genoemd. Hoe dan ook, deze Amel/Amblève heeft haar bron iets te noordoosten van, in een subliem landschap. is een gehucht van Heppenbach, en dat moet je zoeken in de Oostkantons het Duitssprekende deel van de provincie Luik tussen Amel en Büllingen, in een prachtig, glooiend, bos- en weiderijk land, dat driekwart van het jaar alle tinten van groen vertoont. AFSTAND 8,5 km. AARD VAN DE WEG Een mengeling van bijzonder rustige, geasfalteerde verkeerswegen en elementair verharde en onverharde boswegen en een poosje ook onverharde bospaden. Adembenemende hoogteverschillen zijn er niet, dus is de wandeling geschikt voor al wie normaal ter been is, maar helaas niet voor rolstoelen en kinderwagens. Bij of na regenweer zijn rubberlaarzen niet echt een must, maar waterdicht schoeisel is dan wél comfortabel. BEWEGWIJZERING Soms volg je een eind van een wandeling, aangegeven met liggende groene rechthoekjes en, in de tweede helft van het parcours, een poos de wit-rode verfstreepjes van het Grote-Routepad 56, het pad van de Oostkantons. In de beschrijving van de wandeling worden alleen de routetekens vermeld die van belang zijn. PARKEREN In is er niet veel parkeergelegenheid. Het stille gehucht is inderdaad niet uitgerust om horden toeristen te ontvangen. Je kunt de auto een poos kwijt op een grasveldje vlak bij de kapel (met een koperen spitsje dat in de zon glanst als echt goud) ofwel, ongeveer 100 m daarvandaan, bij een laag, natuurstenen muurtje met ervoor een gietijzeren pomp, een dubbele, hardstenen waterbak en twee rustbanken. TOPOGRAFISCHE KAART NGI 50/7-8. INFORMATIE Dienst voor Toerisme van de Oostkantons, Mühlenbachstrasze 2, 4780 Sankt Vith, tel , fax , info@eastbelgium.com, internet:

2 IN DE OMGEVING AMEL Heemkundig en Boomwortelmuseum. BÜTGENBACH Stuwdam en -meer op de Warche (watersport, wandelen, fietsen). Laatste herziening: november 2005

3 DE WANDELING Punt 1 naar 2 (1,2 km) Je keert het toegangsweggetje tot de kapel (1) de rug toe. Je moet de eerste straat links (teruglopend) niet ingaan, wel de eerstvolgende linkerstraat, langs het pand met huisnummer 23. Je volgt dus de wandeling, aangegeven met een liggend groen-wit-groen rechthoekje (maar die bewegwijzering gaat zo dadelijk van je weg via de eerstvolgende rechterweg). Voorbij een pand in vakwerkbouw passeer je de genoemde rechterweg (daaruit zul je dan wel aan het eind van het tochtje komen aanwandelen), dus volg je, rechtdoor, de stijgende weg, die doodloopt voor verkeer. Rechts kijk je uit over de weiderijke vallei van de Heckbach (in feite de prille bovenloop van de Amel). Je loopt door een droom van een landschap, karakteristiek voor de Oostkantons: glooiende weiden, omsloten door (vooral) meidoornhagen en bossen. Verderop is het dalen geblazen langs een grote veestal en steek je, op het diepste punt, een naamloos bronbeekje van de Amel (2) over, dat van links naar rechts onder het weggetje doorloopt. Punt 2 naar 3 (1,1 km) Bij een wit-rode slagboom blijf je, stijgend, rechtdoor lopen en krijg je elementair verhard wegdek onder je wandelschoenen. Verderop kom je uit op een met keitjes verharde dwarsweg en die moet je links inslaan; meteen volg je vanaf hier een stuk van de wandelweg, aangegeven met liggende groene rechthoekjes. Die weg stijgt aanvankelijk fors door een indrukwekkend naaldbos, daalt dan weer wat af, om vervolgens weer stevig omhoog te gaan. Blijf ongeveer 900 m rechtdoor lopen, tot bij een rechterzijweg waarin de groenerechthoekjeswandeling verdwijnt (3). Punt 3 naar 4 (1,1 km) Sla die zijweg in en blijf dus de groene rechthoekjes volgen, door een fijnsparrenbos, langs enkele oefenplekken van een trimbaan. Verderop maken de fijnsparren een poosje plaats voor beuken, wat zorgt voor een heel andere lichtval. Aan het einde van de bosweg bevindt zich een rood-witte slagboom, met erachter een asfaltweg, die je links inslaat, waarna je dadelijk een kruispunt van wegen (4) bereikt. Punt 4 naar 5 (0,7 km) Je passeert de eerste rechterweg (VITA-parcours trimbaan), maar je moet de daaropvolgende, geasfalteerde rechterweg wel ingaan. Terloops: de groene rechthoekjes ben je voorlopig kwijt; ze gingen bij het kruispunt rechtdoor. Je volgt dus de bosrand, met een rustbank, en links een weidelandschap, richting Büllingen. Je verliest hier vrij fors hoogte, maar daar kun je tegen, zo n 600 m boven het zeeniveau. Aan het eind van de weiden (links) bereik je een dwarsweg, net voor een sparrenbosje en, iets verderop, een pomphuis (5) met daarachter de groene vallei van de nog heel smalle Amel. Punt 5 naar 6 (1,1 km) Sla de dwarsweg links in. Hij gaat, min of meer elementair verhard, door een klein sparrenbos. Buiten het bos buigt hij links af, is meteen geasfalteerd en gaat de hoogte in langs, rechts, een beukenbos in aanbouw. Bij het eerstvolgende kruispunt sla je rechts af en meteen volg je alweer de groene rechthoekjes en bovendien de wit-rode tekens van het Grote-Routepad 56. Links voor je kun je de kerktoren van het dorp Hünningen ontdekken. Je komt uit op een dwarsweg, met links een ijzeren kruis (6) en een rustbank.

4 Punt 6 naar 7 (1,2 km) Sla rechts af, maar blijf de verkeersweg slechts kort volgen, aangezien je de eerstvolgende, elementair verharde rechterlandweg in moet gaan (Grote- Routepad, groen rechthoekje). Je loopt vooralsnog tussen weiden. Wat verderop, bij een rustbank, ligt een Y-splitsing: het Grote-Routepad slaat de linkerweg in, maar jij neemt de rechterweg (groen rechthoekje), door een beschermd waterwinningsgebied (zie de meertalige infoborden). Je passeert een rechterzijweggetje en vervolgens, iets voor de hoofdweg rechts afbuigt, bevindt zich rechts een bosje met (maart 2004) nog jonge sparren (toekomstige kerstbomen?), geplant op een vroegere weide. Achter dat smalle sparrenbosje zie je een rijtje loofbomen. Ze overschaduwen een kleine kloof, met daarin de echte bron van de Amel/Amblève die, zoals veel rivieren, geboren wordt uit enkele druppels, helemaal niets spectaculairs dus. Het begin van heel veel rivieren is inderdaad erg bescheiden. De te volgen weg buigt, met de groene rechthoekjes, rechts af. De Amelbron ligt nu rechts, ongeveer 50 m van je vandaan. Je passeert een slagboom. De elementair verharde weg mag alleen door bosbouwers bereden worden. Verderop blijf je, bij een kruispunt van boswegen, rechtdoor lopen, en nog wat verder bereik je een schuilhut van de boswachterij (7). Punt 7 naar 1 (2,1 km) Voor de hut verdwijnen de groene rechthoekjes rechtsaf, maar jij blijft rechtdoor lopen, langs de hut. Hooguit 20 m verder buigt de hoofdweg rechts af, maar daar (bij bosperceelpaaltje 17) moet je linksaf een met gras begroeide, stijgende weg ingaan. Hij loopt dood tegen de prikkeldraadomheining van een weide: sla daar rechts af en volg een smal pad, voor in het sparrenbos. Je blijft het pad volgen tot aan het eind van de weide. Sla daar links af en volg een onverharde weg tussen de weide en een gekapt bos. Verderop krijgt hij een dekbed van asfalt. Hij buigt eerst scherp rechts af, dan links af en duikt vervolgens een bos in, langs een eindeloze optocht van fijnsparren. In de berm rechts groeien, tussen de brandnetels, heel lekkere frambozen. De weg komt uit op een grotere verkeersweg die je rechts moet inslaan, fors de diepte in. Uiteindelijk duik je op uit het bos, bij (links) een verlaten steengroeve, zoals altijd en overal een wonde in het landschap en een wezenlijk gevaarlijke plek voor wie zich bij de rotswanden waagt. Voor je, op de brede heuvelflank, ligt, met het vakwerkgeveltje en het kapelspitsje uit het begin van de wandeling. Rechts strekt zich de vallei van de Heckbach uit en kijk je uit over een stukje van de heenweg. Je steekt de Heckbach over en tot slot moet je nog een eind fors bergop. Links kijk je uit over de groene vallei, waardoor de Heckbach/Amel haar bochten trekt, op weg naar een boeiende toekomst. Voorbij het witte plaatsnaambord van bereik je een dwarsweg. Sla hem links in, passeer het fotogenieke vakwerkgeveltje en iets verderop blinkt alweer de koperen spits van de kapel (1), waarbij de wandeling eindigt.

5 Auf 'm Höcht Amel m 1500 m Heckbach WEGDEK HOOGTE 5% onverhard 530 tot 615 m SITUERING Dijle Albertkanaal BRUSSEL HASSELT E40 LEUVEN DUITSLAND E313 WAVER E40 Nijvel LUIK E42 E25 Sambre NAMEN Ourthe Meuse E411 8,5 km AFSTAND REFERENTIEPUNTEN vertrek 1 Kapel van 1,2 km 2,3 km 3,4 km 4,1 km 5,2 km 6,4 km Naamloos beekje kruisen Zijweg aangeduid met groen driehoekje Kruispunt boswegen Pomphuis IJzeren kruis Boswachtershut Stein Furt Campingplatz La Hêtraie Mühlenbusche Steingrube Berscheid