Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 25 FEBRUARI 2009 P F/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P F J. R., Mrs. Benoît Lespire, advocaat bij de balie te Luik, en Raphaël Gevers, advocaat bij de balie te Brussel. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Luik, correctionele kamer, van 7 oktober De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, vier middelen aan. Afdelingsvoorzitter Jean de Codt heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Raymond Loop heeft geconcludeerd.

2 25 FEBRUARI 2009 P F/2 II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Het Hof vermag geen acht te slaan op de stukken die op 10 februari 2009 op de griffie zijn neergelegd, dus buiten de termijn die bij artikel 420bis, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering is bepaald. Eerste middel De eiser verwijt het arrest dat het geen acht slaat op de klacht met burgerlijke partijstelling, die hij wegens valse getuigenis had ingediend tegen een persoon die onder ede door de eerste rechter is verhoord en naar wiens verklaring de bodemrechters hebben verwezen om de telastlegging bewezen te verklaren. Volgens het middel, dat met name de schending aanvoert van de artikelen 408 en 413 van het Wetboek van Strafvordering, dient het arrest vernietigd te worden wegens het verzuim of de weigering om uitspraak te doen over een verzoek van de beklaagde dat ertoe strekt gebruik te maken van een bevoegdheid of een recht dat door de wet is verleend. Uit de stukken van de rechtspleging blijkt dat de eiser de vrijspraak heeft gevorderd en, bijkomend, de oproeping van de getuige. Hij heeft daarentegen niet de opschorting van de uitspraak geëist in afwachting van de beslissing op de strafvordering die tegen laatstgenoemde is ingesteld. Het arrest kan onmogelijk ongeldig zijn wegens een verzuim om uitspraak te doen over een vordering die niet bij de appelrechters aanhangig is gemaakt. Voor het overige kan geen miskenning van het recht van verdediging worden afgeleid uit de omstandigheid alleen dat de bodemrechter uitspraak heeft gedaan over de regelmatigheid van het bewijs, zonder de uitkomst van een desbetreffend onderzoek af te wachten. Hij beoordeelt immers in feite, in hoeverre dat onderzoek noodzakelijk is om tot zijn overtuiging te komen betreffende de bij hem aanhangig gemaakte feiten. De appelrechters miskennen dus niet het in het middel bedoelde algemeen beginsel door naar het verhoor onder ede van een getuige te verwijzen, zonder de

3 25 FEBRUARI 2009 P F/3 uitkomst af te wachten van de rechtsplegingen die de eiser tegen hem heeft ingesteld. Tweede middel De eiser wordt, met toepassing van artikel 432 van het Strafwetboek, vervolgd en veroordeeld wegens het feit dat hij het kind G. niet heeft afgegeven aan de moeder die, ingevolge een bij voorraad uitvoerbaar verklaard vonnis van de jeugdrechtbank, het recht had om hem op te eisen. De voormelde wettelijke bepaling stelt iedere daad strafbaar die van dien aard is dat de uitvoering wordt belemmerd van een ten aanzien van de minderjarige genomen gerechtelijke maatregel en bestraft onder meer de onttrekking van een kind aan het regelmatig toegekende omgangsrecht. De schuld aan dat misdrijf vereist geen voorafgaand overleg tussen de rechthebbende en de verschuldigde van het omgangsrecht, wat de wijze van uitoefening van dat recht betreft. Het volstaat dat de omgangsregeling werd vastgelegd door of krachtens de gerechtelijke beslissing en ter kennis is gebracht van de ouder die zich ernaar moet schikken. Het arrest wijst erop dat de klaagster, volgens het vonnis van de jeugdrechtbank, haar zoon twee uur per week kon ontmoeten in de kantoren van een organisatie voor sociale bijstand aan rechtzoekenden. Volgens het arrest was de eerste afspraak op 8 juli 2006 bepaald, ten kantore van de vereniging, en de eiser heeft er het kind niet aangeboden ofschoon hij de plaats en de datum van de ontmoeting kende en deze niet, in tegenstelling tot wat hij beweert, was verdaagd. Met deze overwegingen verantwoorden de appelrechters hun beslissing naar recht.

4 25 FEBRUARI 2009 P F/4 Derde middel In zoverre het middel de feitelijke beoordeling van de gegevens van de zaak door de bodemrechters betwist of het onderzoek ervan het nazicht van die gegevens vereist, waarvoor het Hof niet bevoegd is, is het niet ontvankelijk. Zoals het misdrijf in artikel 432 van het Strafwetboek is omschreven, vereist het alleen, wat het morele bestanddeel betreft, dat degene die het materiële feit pleegt, beseft dat hij de uitvoering van een beslissing van de overheid belemmert. Uit de overwegingen van het arrest, die in het antwoord op het tweede middel zijn samengevat, blijkt dat de eiser wist dat hij het kind diende aan te bieden op de dag die door de organisatie, belast met de planning van het door de jeugdrechtbank toegekende omgangsrecht, is bepaald. Het arrest wijst eveneens erop dat de eiser, daags voor de eerste afspraak, schriftelijk heeft laten weten dat het enig belang voor (zijn) zoon momenteel erin bestaat dat hij zijn moeder niet meer te zien krijgt. De appelrechters stellen aldus vast dat de eiser willens en wetens had gehandeld. ( ) Ambtshalve onderzoek van de beslissing over de strafvordering De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiser in de kosten. Aldus geoordeeld door het Hof van Cassatie, tweede kamer, te Brussel, door afdelingsvoorzitter Jean de Codt, afdelingsvoorzitter Frédéric Close, de raadsheren Benoît Dejemeppe, Pierre Cornelis en Gustave Steffens, en in

5 25 FEBRUARI 2009 P F/5 openbare terechtzitting van 25 februari 2009 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Jean de Codt, in aanwezigheid van advocaat-generaal Raymond Loop, met bijstand van griffier Patricia De Wadripont. Vertaling opgemaakt onder toezicht van afdelingsvoorzitter Edward Forrier en overgeschreven met assistentie van afgevaardigd griffier Véronique Kosynsky. De afgevaardigd griffier, De afdelingsvoorzitter,