MURRINGEN. Wandelen naar de Weissen Stein

Transcriptie

1 MURRINGEN Wandelen naar de Weissen Stein De Weissen Stein, de witte steen, is een kwartsietrots, achtergelaten door de modderstromen toen het klimaat opwarmde na de jongste ijstijd. Hij ligt officieel op een plek, 692,5 m boven het zeeniveau, het zogezegd op één na hoogste punt van België. Ter vergelijking: de Botrange, het hoogste punt van het land, ligt op 694 m, de Baraque Michel op 672 m. Maar de wandelboom Weissen Stein vermeldt slechts 665 m, en dat lijkt meer in overstemming met de NGI-kaarten, de bekende stafkaarten. is een landbouwdorpje, 3 km ten oosten van Büllingen, ongeveer 650 m boven de zeespiegel, volop in de prachtige, glooiende Oostkantons, het Duitssprekende deel van België. De wandeling begint niet in het centrum van het dorp, maar een eind ten oosten daarvan, bij de dichte naaldbossen langs de grens met Duitsland. AFSTAND 7 km. AARD VAN DE WEG Uitsluitend asfalt en een strook elementair verharde weg, behalve in de laatste 1300 m van het parcours, wanneer je een onverharde, op zijn smalst toch 1 tot 2 m brede bosweg volgt. Kinderwagens en rolstoelen kun je onmogelijk meenemen. Vooral tijdens het eerste derde deel van de wandeling moet flink hoogte gewonnen worden, maar alles verloopt erg geleidelijk, zodat enigszins geoefende wandelaars nergens in de problemen kunnen komen. BEWEGWIJZERING De ongeveer eerste 4 km is de te volgen weg gemarkeerd met liggende groene rechthoekjes (de routetekens zijn schaars, maar je kunt niet verdwalen als je de routebeschrijving volgt). Vanaf de schuilhut volg je een variant van het Grote-Routepad 56; het is aangegeven met de gebruikelijke wit-rode tekens, maar nu met een wit diagonaal streepje. Langs de volg je dan, tot aan het eind van de wandeling, de wit-rode tekens van het echte Grote-Routepad. PARKEREN Om naar het vertrekpunt te gaan, vertrek je in het centrum van bij de kerk, met de neus van de auto in de richting van de kerkdeur. Je rijdt de kerk links voorbij en je blijft gewoon rechtdoor gaan, dus niet linksaf naar Rocherath en evenmin wat verderop rechtsaf naar Büllingen en Hünningen. Met andere woorden: je volgt hier de wandelaanduidingen liggend rood ruitje, geel kruisje en liggend groen rechthoekje. Nog wat verder mag je niet rechts afslaan, richting Losheimergraben. Je rijdt rechtdoor tot aan de bosrand, tot bij een ruime parking, bij een vroegere steengroeve. TOPOGRAFISCHE KAARTEN NGI 50/7-8 en 50A/5-6. INFORMATIE Dienst voor Toerisme van de Oostkantons, Mühlenbachstrasse 2, 4780 Sankt Vith, tel , fax , info@eastbelgium.com, internet:

2 IN DE OMGEVING AMEL Heemkundig en Boomwortelmuseum. BÜTGENBACH Stuwdam en -meer op de Warche (watersport, wandelen, fietsen). Laatste herziening: november 2005

3 DE WANDELING Punt 1 naar 2 (2,0 km) Je volgt, vanaf de parking (1), gewoon de geasfalteerde verkeersweg, die stijgend het bos ingaat. Meteen passeer je een bord dat vermeldt dat alleen bosbouwers de weg mogen berijden. Bij de eerstvolgende Y-splitsing kies je de hoofdweg, dus de linkerweg, die door een majestueus sparrenbos leidt en aangegeven is met liggende groene rechthoekjes. In de ondergroei ontdek je blauwe bosbes (soms verrassend veel) en varens en in meer open stukken ook brem en (soms overvloedig) struikheide. Een paar honderd meter ver in het bos blinken rechts enkele vijvers en kabbelt een zijbeekje van de daar maak je straks nog wel kennis mee van rechts naar links onder de weg door. Het blijft maar bergop gaan. De parking ligt 610 m boven de zeespiegel, 2 km verderop overschrijd je al de 660 m-lijn. Intussen blijf je gewoon de asfaltweg volgen, zonder je iets aan te trekken van welke zijweg dan ook. In het bos groeien niet alleen fijnsparren; af en toe passeer je een aangeplant eilandje beuken, een lichtere groene toets tussen het donkergroene sparrengeweld. Ongeveer 1300 m ver in het bos, op de plek die Auf m Hahn heet, staat rechts, een beetje ter zijde van de weg, een boswachtersgebouw (materiaalhut? jachtpaviljoen?) 600 m verder bereik je een dwarsweg met een rustbank, een fotogeniek kruisbeeld (2) en aan de overkant van de weg een slagboom. Punt 2 naar 3 (1,8 km) Je slaat er rechts af (liggend groen rechthoekje). In de brede wegbermen ontdek je blauwe bosbes, struikheide en oneindig veel zaailingen (fijnsparren die zichzelf hebben uitgezaaid; het grote merendeel zal echter nooit opgroeien tot een hemelhoge boom). 400 m verderop bevind je je al 665 m boven de zeespiegel en bij het kruispunt aldaar lopen de groene rechthoekjes naar links van je weg. Je blijft koppig rechtdoor lopen (je volgt nu een wandelweg, aangegeven met liggende rode ruitjes, maar dan wel achterstevoren), langs sparren in alle mogelijke groeistadia, en ook weer langs wat beuken. Het eerstvolgende kruispunt van boswegen, met rechts een stenen kruis, ligt 700 m verderop. Daar zit je volgens de topografische kaart 677,5 m boven het zeeniveau, dus al meer dan 5 m hoger dan de Baraque Michel. Op dit punt passeer je de eerste rechterweg, maar pakweg 20 m verder moet je de daaropvolgende rechterweg wel ingaan. Daar buigt de geasfalteerde hoofdweg (die je dus verlaat) links af, naar de Duitse grens, die hier nauwelijks een halve kilometer oostelijker ligt. Je volgt nu een elementair verharde weg, licht dalend door een beschermd waterwinningsgebied (zie het blauwe bord). Verderop, vanaf bosperceelpaaltje 97, strekt zich aan je rechterkant het pittoreske veengebiedje het Box Venn uit, met brem, berken en geoorde wilg en de karakteristieke veenpollen. Bij de schuilhut (3) (1972) die je al van ver ziet, staat een wandelboom Weissen Stein, 665 m boven de zeespiegel. Er staat ook nog een Renaturierung-bord, dat aangeeft dat de vallei in haar vroegere (natuurlijke) staat wordt hersteld. Punt 3 naar 4 (0,2 km) Bij het kruispunt aldaar kies je de rechterweg en krijg je alweer asfalt onder de wandelschoenen. Iets verderop kom je bij een vlondertje over een sloot (rechts),

4 geflankeerd door twee houten pijltjes Weisserstein (je merkt dat de Duitse spelling van varianten houdt). Steek de sloot over en via een paadje, met op de natste delen ervan een plankenweggetje, loop je naar de bekende Weissen Stein (4), een half miljard jaar oud kwartsietblok, waarvan de tijd alle hoeken heeft afgerond. Je bevindt je daar wel in een prachtige omgeving. Punt 4 naar 5 (2,1 km) Daarna moet je uiteraard terug naar de asfaltweg (nu bewegwijzerd als variant van het Grote-Routepad) die je rechts inslaat en verder volgt, langs ontelbare sparren, hoewel de beuk zich geregeld niet onbetuigd laat, en langs hier en daar nesten van de rode bosmier, een erg nuttig insect dat de bossen vrijhoudt van schadelijk ongedierte en, alle verhoudingen in acht genomen, enorme koepels bouwt van sparrennaalden. De weg stijgt nog even, maar gaat dan over het algemeen dalen, erg geleidelijk evenwel. Bij de eerstvolgende Y-splitsing blijf je de (linker)hoofdweg volgen. Nog een eind verder passeer je, bij een linkerzijweg, een oude steengroeve, zoals steeds een moeilijk te genezen wonde in het landschap. Links ligt het groene valleitje van de Edesbach, een bronbeekje van de. Op die plek groeien enorm veel berken en ook geoorde wilgen. De berken hebben zich, met hun heel lichte zaad, overal uitgezaaid en schieten links en rechts van de weg op, vooral tussen de sparren. Verderop passeer je een rood-witte slagboom. 25 m voorbij het punt waar de Edesbach tot tegen de weg aan komt stromen, steek je een van rechts komende, elementair verharde bosweg over en ga je een met gras begroeide, onverharde bosweg in, dat alles duidelijk aangegeven met de witrode tekens van het Grote-Routepad. Het op-en-neer-weggetje leidt links, langs het prachtige, vrijwel ongeschonden valleitje (en natuurreservaat) van de, met daarachter het glooiende weiland, richting. Langs het weggetje groeien en bloeien brem en struikheide. Jammer dat hoge sparren de vallei een tijdlang aan het zicht onttrekken. Ongeveer 650 m ver in het weggetje waar een bosweg van rechts achter zich bij je weg voegt staat een monumentale, stokoude beuk: de Dicker Baum (5). Hij torst drie dikke stammen, waaruit dan weer andere imposante stammen opgeschoten zijn. Kortom, een natuurmonument, met tussen zijn stammen een kapelletje van Onze-Lieve-Vrouw van het Woud. Punt 5 naar 1 (0,9 km) Bij een bank net voorbij de dikke boom kun je genieten van een goed uitzicht over de vallei van de, die in honderd meanders haar weg vervolgt naar het stuwmeer van Bütgenbach. De te volgen weg wordt ten slotte een brede, onverharde bosweg en komt uiteindelijk uit bij de parking (1) waar deze aantrekkelijke natuurwandeling begon.

5 Wolfsseif Krinkelt Enkelberg Enkelbergermühle Wetthau Auf Leuters Alteroth Dickesknipp 1 Kaltenburgsknipp Kirchenbend 5 Josthaus Kohnenpütz Hünningen N632 Bolder Wolfsseif Wolfsberg Iverst Edesbach Holzbruchseifen Altebrett Holzbusch Wintschensvenn Monschau > Katezenbach < Büllingen Tiefenbach < Büllingen DUITSLAND m 500 m G e m e i n d e w a l d K r i n k e l t Duitsland > WEGDEK HOOGTE 30% onverhard 610 tot 692,5 m SITUERING Dijle Albertkanaal BRUSSEL HASSELT E40 LEUVEN DUITSLAND E313 WAVER E40 Nijvel LUIK E42 E25 Sambre NAMEN Ourthe Meuse E411 7 km AFSTAND REFERENTIEPUNTEN vertrek 1 Parking bij bosrand 2 km 2 3,8 km 3 4 km 4 6,1 km 5 Fotogeniek kruisbeeld Schuilhut Weissen Stein Bicker Baum Weg van kerk naar parking bij bos D e s s e l s k n e p p Z u m B ü s c h e l Kalvarienberg Auf'm Hahn 2 Langelenvenn Auf'm Herschelt Boxvenn 4 3 Odepatt Weissen Stein Holzbruchvenn