Avondmaalsviering op Witte Donderdag 2018 in de Bornse Vermaning VERLANGEN

Transcriptie

1 Orgelspel voor de dienst Welkom en mededelingen Aansteken van de kaars Moment van stilte Openingstekst (René van Loenen) Avondmaalsviering op Witte Donderdag 2018 in de Bornse Vermaning Gij die een teken zijt in de woestijn, een vindplaats in de chaos, een bloem in dorre aarde, Gij onze God, bevrijd ons uit voetangels van de dood, doe ons opstaan en laat ons verder trekken. VERLANGEN Lied Liedboek 276 Zomaar een dak boven wat hoofden Gebed God, bron van liefde, we leggen voor je neer alles wat ons verontrust, alles wat ons angstig maakt, alles waar we geen grip op hebben, maar ook alles wat we hebben willen en willen houden, alles waar we verslaafd aan zijn, waar we niet zonder menen te kunnen. We leggen ook voor je neer ons verlangen naar bevrijding van bezitsdrang, bevrijding van angst en onrust, ons verlangen naar meer vertrouwen in de mensen om ons heen, vertrouwen in onszelf, ons verlangen naar vrede. We leggen voor je neer ons verlangen om mensen van vrede te zijn voor elkaar zoals Jezus mens van vrede was en is. God, ontferm je en hou ons vast. Een gedicht naar Psalm 27: Verlangen (Ferlangst, Henk Pietersma) Niet ik maar jij hebt het bedacht jijzelf zei immers kom dichtbij jouw weg is die van mij

2 wacht maar je mag schuilen niet alleen maar wonen ook mijn huis is nu voor jou ik help met goedheid en verwachtingsvolle rust al sta je dan alleen maar breken zul je niet wees maar niet bang ik houd van jou Schriftlezing: Lucas 22, 7 en (NBV) 7 De dag van het Ongedesemde brood waarop het pesachlam geslacht moest worden, brak aan. 14 Toen het zover was, ging hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. 15 Hij zei tegen hen: Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van mijn lijden aanbreekt. 16 Want ik zeg jullie: ik zal geen pesachmaal meer eten voordat het zijn vervulling heeft gevonden in het koninkrijk van God. 17 Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en zei: Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. 18 Want ik zeg jullie: vanaf nu zal ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het koninkrijk van God gekomen is. 19 En hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken. 20 Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en zei: Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. 21 Maar weet wel dat degene die mij zal uitleveren samen met mij aan deze tafel aanligt. 22 Want de Mensenzoon moet heengaan zoals het voor hem bepaald is, maar wee de mens die hem zal uitleveren. 23 Ze vroegen zich onder elkaar af wie van hen zoiets zou kunnen doen. 24 Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. 25 Jezus zei tegen hen: Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. 26 Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar. 27 Want wie is belangrijker, degene die aanligt om te eten of degene die bedient? Is het niet degene die aanligt? Maar ik ben in jullie midden als iemand die dient. Lied Liedboek 1005 Longing for light, we wait in darkness Overdenking Verlangen, een liedje van verlangen zongen we zojuist. Verlangen naar licht voor wie in het duister gaan, naar veiligheid voor wie dagelijks de onveiligheid van oorlogen en rampen beleven. Verlangen naar voedsel voor wie honger heeft en bovenal verlangen naar vrede voor heel onze geteisterde aarde. Verlangen spreekt ook uit de psalm die schilder/dichter Henk Pietersma heeft verbeeld en verwoord. In de bijbelversie van Psalm 27 lezen we de vraag van de psalmdichter: Het enige wat ik verlang: te wonen in het huis van de Heer alle dagen van mijn leven, om de liefde van de Heer te aanschouwen, hem te ontmoeten in zijn tempel.

3 De dichter zegt verder: Hij laat mij schuilen onder zijn dak op de dag van het kwaad, hij verbergt mij veilig in zijn tent, hij tilt mij hoog op een rots. Het zijn de basisbehoeften van een mens: een dak boven het hoofd, een beschermend thuis, voedsel en water, vrede en de liefde en zorg van een ander mens. De psalmdichter zoekt ze bij zijn God. Voor wie de psalm in zijn geheel leest wordt het duidelijk dat de ikfiguur wordt belaagd door vijanden. Valse getuigen dreigen met geweld. Toch blijft hij overeind en blijft vertrouwen houden: Al verlaten mij vader en moeder, de Heer neemt mij liefdevol aan. Ook in de Lucasversie van het laatste avondmaal van Jezus gaat het over verlangen: het verlangen van Jezus om nog een laatste keer met zijn vrienden Pesach te vieren in de geborgenheid van een huis dat niet eens het zijne was. Het was zomaar een dak boven wat hoofden. En toch, de basisbehoeften waren aanwezig: een veilig dak, brood, wijn en vrienden die van hem hielden. Is het genoeg om straks de storm te doorstaan? Is het genoeg om het gewicht van de verlatenheid te torsen die straks komen zal? Juist die verlatenheid en de bedreigingen heeft Henk Pietersma heel bijzonder verbeeld. Een mens als op een eiland in een waterstroom, staande in de storm, gevangen in een bedreigende situatie. Toch valt er ook licht door het raam, licht dat van de andere kant komt. Ongetwijfeld kennen velen van ons situaties als deze uit het eigen leven. Misschien niet direct levensbedreigend, maar wel diep ingrijpend. Situaties waarin heel je gevoel van zekerheid en veiligheid verdwenen is en de eenzaamheid keihard toeslaat. Dan heb je een raam nodig waar wat licht doorheen valt. Soms heel letterlijk omdat alles zo donker lijkt om je heen. Maar vaker is dat in de gedaante van een mens die van de andere kant komt, als van God gezonden. Een mens die begrip heeft of zelfs uitzicht of hoop biedt in uitzichtloos lijkende omstandigheden. Het enige wat ik verlang: te wonen in het huis van de Heer alle dagen van mijn leven, om de liefde van de Heer te aanschouwen, hem te ontmoeten in zijn tempel, zegt de psalmdichter. Het lijkt misschien alsof de dichter alleen maar geborgenheid zoekt, een leven in rust en comfortabele zekerheid. Maar niets in minder waar. Want wie God zoekt te ontmoeten is z n leven lang bezig. En zelfs wie God of het goddelijke meent te hebben gevonden is niet klaar. Want bij elke ontmoeting ontstaan nieuwe vragen en nieuwe zoekontwerpen. Want wat wij -vaak met de nodige aarzeling- God noemen ís geen vastomlijnd zoekontwerp. Sterker nog, we weten niet eens wie of wat we zoeken. Wist Jezus wat hij zocht, wat hij verlangde? Door de evangelist Lucas wordt verteld dat hij als twaalfjarige jongen al te vinden was in de tempel, verlangend naar de ontmoeting met God in zijn gesprekken met de rabbijnen. Zijn zoekontwerp was volgens de evangelist de God die hij vader noemde. Die aanspreekvorm onthult een vertrouwensrelatie, een intieme band, een zich veilig voelen, zelfs als het erop aan zal komen in zijn leven. Vader, vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen, klinkt het aan het eind van zijn leven. Dezelfde aanspreekvorm, hetzelfde vertrouwen, dezelfde intimiteit. Hij laat mij schuilen onder zijn dak op de dag van het kwaad, hij verbergt mij veilig in zijn tent, hij tilt mij hoog op een rots, zegt de dichter van Psalm 27.

4 Kun je zó de storm tegemoet gaan, kun je je zó vol vertrouwen overgeven op de dag van het kwaad? Hij deed het en liet ons zo zien dat bevrijding mogelijk is als mensen - gedreven door verlangen- met hun leven willen instaan voor Gods toekomst, voor een wereld die als het ware de hemel weerspiegelt. Amen Open ruimte Vieren van de maaltijd De open en uitnodigende houding van Jezus past ook bij zijn gemeente. Daarom mag ieder hier zich uitgenodigd weten om deel te nemen aan deze maaltijd van gedenken, maar ook van bevrijding en vreugde. Bevrijding omdat Jezus ons heeft geleerd de grenzen en vijandschap tussen mensen te doorbreken en vreugde omdat deze maaltijd even zicht biedt op een wereld waarin ieder mens in de ander zijn broeder of zuster herkent. Waar we samen vieren en gedenken is het goed om ook de vele mensen te gedenken die niets te vieren hebben. Hen noemen wij in onze voorbeden. Maar eerst zamelen we geld in voor wie niet veel heeft om feest te vieren, en die wel wat extra s kan gebruiken van de Voedselbank Twente. Collecte t.b.v. de Voedselbank Twente (orgelspel tijdens de collecte) Voorbeden, stil gebed en Onze Vader We bidden om Pasen, God, voor de wereld waarin we leven, voor landen en volken die in conflict leven met elkaar. Dat angst en wantrouwen op den duur veranderen in openheid en vertrouwen. Wij bidden om Pasen, God, voor al die mensen die zich inzetten voor vrede en rechtvaardigheid, voor een ommekeer in denken en doen van regeringsleiders, kerkelijk leiders, politieke kopstukken. Dat corruptie, hebzucht en handelsbelangen veranderen in de wil om de bevolking te dienen. Wij bidden om Pasen, God, voor wie zich inzetten voor behoud van de aarde, voor schone oceanen. Dat er een eind komt aan vervuilende industrieën en aan uitbuiting en marteling van dieren. Wij bidden om Pasen, God, voor onszelf, voor onze gemeenten, voor kerken en geloofsgemeenschappen wereldwijd, dat we met elkaar een lichtje zijn en een handje vol zout in onze directe omgeving, voor de mensen die op ons pad komen.

5 Stil gebed Onze Vader verborgen, uw Naam worde zichtbaar in ons, uw koninkrijk kome op aarde uw wil geschiede, een wereld met bomen tot in de hemel, waar water schoonheid en brood gerechtigheid is en genade waar vrede niet hoeft bevochten, waar troost en vergeving is en mensen spreken als mensen waar kinderen helder en jong zijn, dieren niet worden gepijnigd nooit één mens meer gemarteld, niet één mens meer geknecht. Doof de hel in ons hoofd leg uw hand op ons hart breek het ijzer met handen breek de macht van het kwaad. Van U is de toekomst, kome wat komt. Lezing uit 1 Korintiërs 11, Want wat ik heb ontvangen en aan u heb doorgegeven, gaat terug op de Heer zelf. In de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd nam hij een brood, 24 sprak het dankgebed uit, brak het brood en zei: Dit is mijn lichaam voor jullie. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken. 25 Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. Doe dit, telkens als jullie hieruit drinken, om mij te gedenken. We zingen: ZZZ 660 Het brood in de aarde gevonden Woorden bij brood en wijn (gezamenlijk gesproken): Moge het delen van dit brood en deze beker ons hart versterken: dat wij vol hoop meewerken aan een nieuwe wereld waar brood en recht en waardigheid en liefde is voor al wat leeft. We delen het brood, terwijl we à capella zingen: Ubi caritas We delen de wijn en zingen opnieuw à capella: Ubi caritas Moment van stilte

6 We zingen: ZZZ 646 Brood hier gedeeld om het leven We wensen elkaar vrede Slotwoorden Deze viering is bijna ten einde. We gaan straks weer naar huis. Achter deze deuren wacht het doodgewone leven, het onbegonnen werk. In de doordeweekse maalstroom slijt al snel de glans van onze dromen. Als wij dan gaan en hardop durven doen wat we hier in stilte durfden dromen, bid dan om nieuwe geestkracht, om vuur dat branden blijft, om dromen die te doen blijken. Lied Liedboek 1013 Als alle mensen vogels dromen Zegenbede Behoed ons zegen ons bewaar ons Jij, Eeuwige die ons hebt toegekeerd naar elkaar, om elkaar te zegenen te bewaren te behoeden We zingen ter beaming: Met vrede gegroet en gezegend met licht (strofe uit Liedboek 430) Doven van de kaars Orgelspel na afloop van de dienst