Standard Mortality Ratio s (SMR) en de Hospital Standardized Sterftecijfers (HSMR) per specifieke diagnosegroep

Transcriptie

1 Standard Mortality Ratio s (SMR) en de Hospital Standardized Sterftecijfers (HSMR) per specifieke diagnosegroep SMR s per specifieke diagnosegroep De Standard Mortality Ratio s (SMR) geeft per diagnosegroep (ziektebeeld) de verhouding weer tussen het werkelijk aantal overleden patiënten, ten opzichte van het verwachte aantal te overlijden patiënten in een ziekenhuis. Deze worden berekend op basis van administratieve gegevens. Daarin zijn geen gedetailleerde medische gegevens opgenomen. Zo vindt onvoldoende correctie plaats voor de mix van patiënten die een ziekenhuis heeft behandeld. Het LUMC gebruikt de SMR-gegevens daarom als signaal. Op basis daarvan kan een nadere analyse plaatsvinden. Het LUMC vindt dat bij de interpretatie van SMR s rekening gehouden moet worden met het karakter van het LUMC als universitair medisch centrum. Het LUMC heeft relatief meer overnames van ernstig zieke(re) patiënten uit andere ziekenhuizen, bijvoorbeeld direct op de Intensive Care. Hiervoor wordt in het SMR-model niet gecorrigeerd. HSMR In het algemeen is de sterfte in het LUMC zoals in de andere ziekenhuizen in Nederland. De HSMR (Hospital Standardised Mortality Ratio s) van het LUMC wordt gepubliceerd op het Kwaliteitsvenster. De HSMR van de Nederlandse ziekenhuizen varieert in 2017 van 58 tot 127. De HSMR van het LUMC in 2017 is 100. Het 95%-betrouwbaarheidsinterval is Dat betekent dat de HSMR van het LUMC voor 2017 niet significant afwijkt van het landelijk gemiddelde. Omdat de cijfers over één verslagjaar relatief grote betrouwbaarheidsintervallen hebben, is de HSMR ook berekend voor een driejaarsperiode. Dit geeft een preciezer, maar iets minder actueel cijfer. De HSMR van de Nederlandse ziekenhuizen varieert in de periode van 69 tot 119. De HSMR van het LUMC over de periode is 100. Het 95%-betrouwbaarheidsinterval is Dat betekent dat de HSMR van het LUMC voor de genoemde periode niet significant afwijkt van het landelijk gemiddelde. SMR s Het berekenen van de SMR s in subgroepen moet ziekenhuizen helpen te duiden in welke groepen patiënten de uitkomst van zorg eventueel verbeterd kan worden. Maar er worden dan wel veel betrouwbaarheidsintervallen berekend. Zeker waar men in de huidige berekeningen SMR s berekend voor 157 diagnosegroepen ten opzichte van 50 in eerdere jaren. Dit geeft een meervoudig toetsingsprobleem. Ongeveer 5% van de keren dat een 95%-betrouwbaarheidsinterval wordt berekend zal deze ten onrechte een significant resultaat laten zien. Dat betekent dat 157 diagnosegroepen naar verwachting ongeveer 8 ten onrechte significante bevindingen geven, die tot onterechte maatregelen kunnen leiden. Door 98% in plaats van 95%-betrouwbaarheidsintervallen te gebruiken wordt het probleem gereduceerd tot 2% onterechte resultaten. Op 157 diagnosegroepen leidt dat nog steeds tot ongeveer 3 problematische conclusies. Gevolg hiervan is dat ziekenhuizen mogelijk een te groot aantal significant afwijkende SMR s aan nader onderzoek onderwerpen. Via een door het LUMC ontwikkelde methode genaamd hommel kan worden gecorrigeerd voor dit meervoudig toetsen, en resulteren alleen die diagnosegroepen waar ook na correctie nog steeds een significant afwijkende SMR wordt gevonden.

2 Tabellen SMR s per specifieke diagnosegroep In onderstaande tabel worden de SMR s voor deze diagnosegroepen over de periode weergegeven. In 5 diagnosegroepen is de SMR over deze periode hoger (rood aangegeven in de Tabel) en 2 zijn lager (groen aangegeven in de Tabel) dan het landelijk gemiddelde. Door het corrigeren voor meervoudig toetsen bleef er 1 diagnosegroep over met een hogere SMR, namelijk de groep Sepsis, waar wij nader onderzoek naar hebben gedaan. Daarnaast bleef er na het corrigeren voor meervoudig toetsen ook een diagnosegroep over met een lagere SMR, namelijk de groep Metastasen Sepsis Bij de groep patiënten die is opgenomen met Sepsis wordt er een hogere sterfte geobserveerd dan verwacht in de jaren 2015 en 2017, maar niet in Juist in de jaren 2015 en 2017 is er sprake van een aanzienlijk lagere verwachte sterfte dan in 2016, waarschijnlijk verklaard door een onderregistratie van co-morbiditeit (patiënten met meerdere ernstige aandoeningen, waardoor kans op overlijden groot is) bij deze patiënten. Deze co-morbiditeit ligt in 2015 en 2017 veel lager dan in 2016 en het lijkt onwaarschijnlijk dat de patiënten-mix in werkelijkheid zo zou variëren tussen het ene en het andere jaar. Over de hele periode wordt ongeveer 90% van deze patiënten met spoed opgenomen via de EHBO en acute opname afdeling. We zien dat in zowel 2015 als 2017 een veel grotere deel van deze patiëntengroep bij opname direct op de intensive care moet worden opgenomen. Dit duidt op een relatieve zieke patiëntengroep waarvoor in het HSMR model niet wordt gecorrigeerd, maar wel deel uitmaakt van de regionale functie die een UMC heeft.

3

4

5

6

7