Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 4 JUNI 2010 C F/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. C F MONS EXPO, naamloze vennootschap, Mr. Thierry Afschrift, advocaat bij de balie te Brussel, tegen BELGISCHE STAAT, minister van Financiën, Mr. François T Kint, advocaat bij het Hof van Cassatie. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen een arrest, op 11 december 2008 gewezen door het hof van beroep te Bergen. Raadsheer Martine Regout heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal André Henkes heeft geconcludeerd.

2 4 JUNI 2010 C F/2 II. CASSATIEMIDDELEN De eiseres voert vijf middelen aan in haar cassatieverzoekschrift, waarvan een eensluidend verklaard afschrift aan dit arrest is gehecht. III. BESLISSING VAN HET HOF Eerste middel Eerste onderdeel Krachtens artikel 44, 3, 2, BTW-wetboek, zijn van de belastingen vrijgesteld, de verpachting, de verhuur en de overdracht van huur van uit hun aard onroerende goederen, met uitzondering van enkele gevallen die te dezen niet van toepassing zijn. Dat artikel is de omzetting, in het interne recht, van artikel 13, B, sub b), van de zesde richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der Lidstaten inzake omzetbelasting - Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag. Het Hof van Justitie van de Europese Unie, dat beslist dat het begrip verhuur van onroerende goederen bedoeld in artikel 13, B, sub b), ruimer is dan dat welk in de verschillende nationale wetgevingen is bepaald, omschrijft dat begrip als er in wezen in bestaande dat een verhuurder een huurder voor een overeengekomen tijdsduur en onder bezwarende titel het recht verleent een onroerend goed te gebruiken als ware hij de eigenaar ervan en ieder ander van het genot van dat recht uit te sluiten. In het arrest C-284/03 van 18 november 2004 (Belgische Staat c/ Temco Europe), heeft het Hof van Justitie voor recht gezegd dat de verhuur van onroerend goed, die in de regel een betrekkelijk passieve activiteit is die enkel verband houdt met het tijdsverloop en geen toegevoegde waarde van betekenis oplevert, moet worden onderscheiden van andere activiteiten die ofwel een zakelijk-industrieel en commercieel karakter hebben, ofwel een voorwerp hebben dat beter wordt

3 4 JUNI 2010 C F/3 gekarakteriseerd door het leveren van een prestatie dan door de enkele terbeschikkingstelling van een goed (punt 20). De duur van de verhuur is op zichzelf echter geen onderscheidend criterium en het feit dat de wederprestatie voor de verhuurder rekening houdt met andere elementen dan de duur van het gebruik van het goed, sluit niet noodzakelijkerwijs de kwalificatie als verhuur van onroerende goederen uit wanneer de andere elementen waarmee rekening wordt gehouden een kennelijk bijkomstig karakter hebben ten opzichte van het deel van de wederprestatie dat met het tijdsverloop verband houdt of geen vergoeding vormen voor een andere prestatie dan enkel de terbeschikkingstelling van een goed (punten 21 en 23). Dat in de overeenkomst dergelijke beperkingen van het recht het gehuurde goed te gebruiken zijn opgenomen, neemt daarenboven niet weg dat dit gebruik uitsluitend is ten opzichte van eenieder die niet op grond van de wet of de overeenkomst een recht kan doen gelden ten aanzien van het goed dat het voorwerp van de huurovereenkomst vormt (punt 25). De nationale rechter moet alle omstandigheden in aanmerking nemen waarin de litigieuze transactie zich afspeelt teneinde de kenmerkende elementen daarvan te achterhalen en te beoordelen of deze als verhuur van onroerende goederen in de zin van artikel 13, B, sub b), van de zesde Richtlijn kan worden gekwalificeerd, en hij moet aldus nagaan of de overeenkomsten zoals zij worden uitgevoerd, in hoofdzaak de passieve terbeschikkingstelling tot doel hebben van ruimtes of oppervlakten van onroerende goederen, tegen een vergoeding die verband houdt met het tijdsverloop, dan wel strekken tot het verrichten van een dienst die voor een andere kwalificatie in aanmerking komt. (punten 26 en 27). De vraag die in dat arrest wordt beantwoord en die welk te dezen wordt voorgesteld, zijn gelijklopend, zodat het Hof geen prejudiciële vraag aan het Hof van Justitie van de Europese Unie hoeft te stellen. Het bestreden arrest vermeldt, op grond van eigen redenen, het volgende: - de activiteiten van de eiseres bestaan hoofdzakelijk uit de terbeschikkingstelling, tegen betaling, van de volledige uitrusting in haar multifunctionele hall of van een gedeelte daarvan aan organisatoren van verschillende evenementen,

4 4 JUNI 2010 C F/4 - de overeenkomsten met de organisatoren hebben hoofdzakelijk betrekking op de terbeschikkingstelling van tentoonstellingsruimten, - de vermelding, in die overeenkomsten, van beperkingen op het recht om de gehuurde ruimten te gebruiken, belet niet dat dit gebruik uitsluitend is ten aanzien van alle andere in de overeenkomst bedoelde personen, - de korte huurtijd houdt inherent verband met de bestemming van de ruimten. Het arrest beslist daarenboven wat volgt : - de diensten zoals de schoonmaak van de ruimten, de verzekeringen, de elektrische aansluitingen en koffers, het technisch personeel, het onderhoudspersoneel en het personeel voor het onthaal, de terbeschikkingstelling van containers, enz. zijn slechts bijkomstig ten aanzien van de terbeschikkingstelling van de ruimten, - de terbeschikkingstelling van parkeerplaatsen, ruimten voor gebruik als cafetaria, keuken, vergaderzalen, vestiaires, alsook telefoon- en ADSL-lijnen zijn eveneens slechts bijkomstig ten aanzien van de verhuur van de ruimten. Het arrest beslist, met aanneming van de redenen van de eerste rechter, dat die diensten bijkomstige prestaties zijn - waarvoor de btw-aftrek is toegekend - ten opzichte van de passieve terbeschikkingstelling van de ruimten tegen betaling van een vergoeding die verband houdt met het tijdsverloop (waarbij de eiseres geenszins deel(neemt) aan de organisatie van het evenement of van de tentoonstelling die in haar ruimten plaatsvindt). Het arrest, dat de uitlegging van het begrip verhuur van onroerende goederen door het Hof van Justitie op het geschil toepast, leidt uit die vermeldingen wettig af dat de activiteiten van (de eiseres) bestaan uit de verhuur van onroerende goederen, zodat er geen grond tot aftrek van de litigieuze belasting bestaat. Het onderdeel kan niet worden aangenomen. ( )

5 4 JUNI 2010 C F/5 Dictum Het Hof, Vernietigt het bestreden arrest, in zoverre het de verminderde geldboete, vastgesteld overeenkomstig de artikelen 70, 1, en 84, derde lid, Btw-wetboek en de bepalingen van het koninklijk besluit nr. 41, verschuldigd is en uitspraak doet over de kosten. Verwerpt het cassatieberoep voor het overige. Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde arrest. Veroordeelt de eiseres in twee derden van de kosten, houdt de overige kosten aan en laat de beslissing daaromtrent aan de feitenrechter over. Verwijst de aldus beperkte zaak naar het hof van beroep te Luik. Aldus geoordeeld door het Hof van Cassatie, eerste kamer, te Brussel, door afdelingsvoorzitter Paul Mathieu, de raadsheren Didier Batselé, Albert Fettweis, Christine Matray en Martine Regout, en in openbare terechtzitting van 4 juni 2010 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Paul Mathieu, in aanwezigheid van advocaat-generaal André Henkes, met bijstand van griffier Patricia De Wadripont. Vertaling opgemaakt onder toezicht van raadsheer Alain Smetryns en overgeschreven met assistentie van griffier Johan Pafenols. De griffier, De raadsheer,