Terug naar het Grenslandpad-overzicht. Kruiningen - Krabbendijke

Transcriptie

1 Terug naar het Grenslandpad-overzicht. Kruiningen - Krabbendijke

2 Vrijdag Kruiningen - Krabbendijke. Om half tien zijn we er pas uit! Dat kleine KLM-dekentje op de slaapzak heeft ons perfect warm gehouden. Na het ontbijt brengen we eerst de fietsen naar Krabbendijke of beter gezegd een klein haventje ten noorden van dit dorp. Aan de Oosterschelde dus. Daar op een platje zetten we de fietsen aan een paal en rijden weer terug naar de camping. Daar wordt om twaalf uur Zippy achtergelaten. We kuieren vervolgens het campingterrein af. Een luidruchtige specht laat zich goed fotograferen. Een kwartier later staan we op de dijk bij een plakkaat dat de dijkdoorbraak hier van 1953 herdenkt. De kreek achter ons is daardoor ontstaan. Tegen de rand van een stuk bos wemelt het van de konijnen, die zelfs op deze grote afstand het hazenpad nemen! Het is laag tij, zodat grote oppervlakten blubber vrij liggen. Daar scharrelen allerlei vogels rond. Tineke vindt een mobiele Alcatel telefoon Wel flink wat vocht achter het display. Toch steek ik hem in mijn zak. Met wat puzzelen krijg ik hem misschien weer aan de gang. Grote bonte specht, Dendrocopos major. Camping Kruiningen.

3 Een van de plekken, waar in 1953 de dijk doorbrak. Westerschelde.

4 Blik op Zeeuws Vlaanderen. Een haas gaat aan de haal, we kunnen hem op dat open veld lang volgen

5 Haas, Lepus Europaeus.

6

7 Wilde eend, Anas platyrhynchos. Iets later komen we langs een inham met op de achtergrond het radarstation, een watertorenachtige constructie. Daar zijn opnieuw weer vele watervogels. Waarde.

8 Waarde.

9 Om half twee komen we bij Waarde aan. We doen even een rondje om de kerk. Die is dicht door huisjes omgeven. We krijgen een demonstratie van semi-automatisch vuilnisophalen. De chauffeur pikt de containers (twee aan twee) op en kiept die om. Dat vereist wel de nodige discipline van de mensen die die bakken buiten zetten. Ze moeten netjes aan de straat gezet worden. We zoeken de dijk weer op. Om twee uur passeren we een minihaventje en een kwartier later het eerder genoemde radarstation. Radarstation.

10 Tegen drie uur ronden we het drassige terrein van Oud-Valkenisse. Een dorp dat lang geleden in de golven verdween, maar daaruit weer tevoorschijn kwam. Nu ligt het onder de blubber om het zo beter te kunnen bewaren voor het nageslacht! Om drie uur passeren we Gawege met zijn grote uienopslag. (Zelfs de schapen krijgen hier uien te eten.) Buiten een constructiewerkplaats staat een apparaat zoals we ze vanuit het Medoc-gebied kennen. Daar gebruiken ze ze om de druivenplanten te verzorgen. Hier voor de vele appelboomgaarden? In Krabbendijke duiken we voor rust en drinken een kroegje in. (Witbier en jus d orange.) Dan gaan we een tien minuten internetten in de bibliotheek aan de andere kant van de straat in een steegje. Ik kijk even op mijn Telfort mail. Lucas en Loek Eekhout (kennen we van de Costa Rica groep) hadden wat gestuurd. Loek zegt dat we welkom zijn. Zeg hem toe dat we morgen middag in Kwintsheul zullen langs komen. Radarstation.

11 Oud-Valkenisse. Gawege. Oosterscheldedijk, Krabbendijke.

12 Dan lopen we het laatste stuk naar de Oosterscheldedijk en langs de dijk naar het haventje, waar we eerder de fietsen neerzetten.

13 Om half vijf stappen we op de fiets en gaan grotendeels dezelfde weg terug naar Kruiningen. Eerst gaan we echter in Krabbendijke bij de C1000 boodschappen doen. Naast de spullen voor het avondeten (o.a. een wokschotel), pinda s, een trappist voor vanavond, sokken en Amaretto voor Tineke, ook een fles Australische wijn en een pak met 4 Zeeuwse bolussen voor de Eekhouts morgen. Om half zes als we net Waarde uit rijden komen we achter een grote kudde schapen te zitten. We krijgen buurt met de herder, die ons mee naar binnen uitnodigt om zijn spiksplinternieuwe schaapskooi te bekijken. Het is de 1e keer dat er schapen in komen. Hij vertelt honderduit over zijn bedrijvigheden. De schoonzoon heeft de schapen overgenomen. Zelf houdt deze 71 jarige zich nog bezig met kuikens en akkerbouw. Aan ophouden denkt hij nog niet. Een echt familiebedrijf, want ook enkele jonge kleinzoons steken al een handje toe. Bij thuiskomst is het al weer stevig aan het schemeren. Ik ga het zweet wegspoelen, Tineke begint aan de soep. Na soep en wokschotel schrijf ik het verslag bij