Christelijk Centrum Groningen

Transcriptie

1 Christelijk Centrum Groningen Inleiding: We zijn bezig met een korte serie over het fundament van het evangelie en wat dat betekent voor je persoonlijk leven. Op 17 juni gesproken over het Nieuwe Verbond en een Nieuwe schepping. Afgelopen zondag (24-7) over bouwen op het fundament van het Nieuwe Verbond. Thema vandaag: Je leven als offer voor God. Achtergrond: Veel christenen (ook evangelische) leven onder de Wet, omdat ze graag God op een goede manier willen dienen, maar niet precies weten hoe dat moet. Het gevolg is dat we het evangelie lezen met een wettische bril. Voorbeelden: Efez. 4:17: NBG: Dit zeg ik dan en betuig ik in de Here, dat gij niet langer moogt wandelen zoals ook de heidenen wandelen, in de ijdelheid van hun denken. NBV: Op gezag van de Heer zeg ik u dus met klem: ga niet langer de weg van de heidenen met hun loze denkbeelden. Interlineair: Daarom zeg ik dit en betuig in de Heer, dat je niet langer wandelt als de rest van de volkeren. Vgl. Efez. 4:20: NBG: Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen. NBV: Maar zo hebt u Christus niet leren kennen! Interlineair: Maar u niet hebt Christus zo niet leren kennen. Vgl. Rom. 6:1: NBG: Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! NBV: Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? Dat in geen geval. Interlineair: Wat zullen we dan zeggen? Zullen we doorgaan in zonde, zodat genade overvloedig wordt? Laat dat niet zijn! Er zijn enkele redenen waarom christenen de aansporingen en statements uit de Bijbel als wet interpreteren: 1. Zo zijn we in veel gevallen opgevoed. Christendom heeft dan te maken met doen. Echter, dat was het kenmerk van het Oude Verbond: (Lev. 18:5; vgl. Gal. 3:12). 2. Omdat veel aansporingen in de Bijbel in de imperatief (gebiedende wijs) zijn gesteld. De reden daarvan is niet dat de Bijbelschrijvers willen dat we wettisch gaan leven, maar hiermee willen ze het belang van wat ze zeggen benadrukken (b.v. volstrekt niet!). 3. Door slordig lezen van de Bijbel. In het Nieuwe testament komen we vaak woordjes tegen als dan, dus, daarom etc. Daar lezen mensen overheen. Voorbeeld: 2 Petrus 1:5: om deze reden : nl. dat we door God met kostbare

2 gaven zijn begiftigd waardoor we deel hebben aan Zijn natuur en ontkomen aan het verderf dat in de wereld heerst. En dan gaat Petrus verder: dat je om die reden je beijvert om aan je geloof deugd toe te voegen en aan de deugd de kennis etc. Als we als nieuwe scheppingen willen leven, moeten we ons realiseren dat dit leven alleen mogelijk is uit genade en door geloof en niet uit inspanning. Als we zlef proberen te leven naar Gods maatstaven, mengen we opnieuw het Oude Verbond ( doe dit en gij zult leven ) met het Nieuwe (de rechtvaardige zal uit het geloof leven Rom. 1:17). De enige manier om als nieuwe schepping daadwerkelijk te leven naar Gods wil, is door de inwoning van de Heilige Geest. Maar daarvoor is één stap heel essentieel: dat je je leven aan Jezus geeft. Het nieuwe leven begint ermee dat we Christus uitnodigen om de Heer van ons leven te zijn: niet meer mijn ik,maar Christus leeft in mij. (Gal. 2:20). Daarover gaat de preek van vandaag. Lezen: Rom. 12:1-2; 14:7-9; 1 Kor. 6:19, Een levend offer: Rom. 12:1,2 In Rom. 12:1 staat het veelzeggende woordje dan (of daarom ). Rom. 12:1 is de cesuur in de brief van Paulus aan de Romeinen: in de eerste 11 hoofdstukken legt Paulus uit wat voor mensen we waren, hoe we gered zijn door het geloof in Jezus en hoe we door de Heilige Geest als vrije mensen kunnen leven: vrijgemaakt van de zonde en van de dood (Rom. 6 en 8). Ten slotte legt hij uit hoe wij (heidenen) door de struikeling van Israël de zegen van het bij God horen, hebben ontvangen en dat aan het einde van de tijden ook Israël weer in genade door God wordt aangenomen. Kortom, het verhaal van God, de hele heilsgeschiedenis. En dan komt de toepassing: daarom... Paulus concludeert als gevolg van het feit dat God ons heidenen gered heeft, twee dingen: Omdat je gered bent is het vanzelfsprekend dat je je lichamen (jezelf) als een offer voor God stelt: levend (dat wil zeggen vol van het nieuwe leven), heilig (dat wil zeggen afgezonderd van de wereld) en Gode welgevallig (d.w.z. dat je het verlangen hebt om te doen wat God wil; vgl. Jezus: Ik doe altijd wat de Vader behaagt). Hoe doe je dat? Feitelijk is dat voortdurend de keuze maken om de Heilige Geest je leven te laten besturen. Dat begint met de doop op geloof en dat strekt zich uit naar de dagelijkse levenswandel. Jezus noemt dit: je kruis opnemen, of: sterven aan jezelf; of: jezelf verloochenen: niet meer mijn ik. Word niet gelijk aan deze wereld, maar verander in je denken. Mensen die door de Geest geleid worden, hebben een ander denkraam: ze hebben

3 andere waarden, andere idealen, ze denken eerst aan God, dan aan een ander en daarna pas aan zichzelf. Alleen dan, zegt Paulus, ben je in staat om te weten wat God wil in je leven: namelijk alles wat goed is, wat God bevalt en wat volmaakt is. We spreken hier over kwaliteit van leven (de Bijbel noemt dat het eeuwige leven). Dit is een heel ander soort leven dan dat van de wereld die in feite vegetatief leeft en er het beste van probeert te maken: maar jullie zo niet.! Helaas zijn er nog veel christenen die wel belijden dat ze hun leven aan God hebben gegeven, maar dat in feite niet gedaan hebben. Ze zitten zelf op de troon: zij bepalen zelf wat fijn is, wat goed is, hoe hun leven eruit moet zien, wat ze wel/niet accepteren etc. En het evangelie is verworden tot een ideologie waarin God er voor ons moet zijn i.p.v. wij voor God. Toen Abraham God hoorde spreken in het heidense Babylon en de heerlijkheid van God zag, probeerde hij niet om God in zijn verhaal (zijn leven) in te passen, maar wat er gebeurde was dat God Abraham uit zijn veilige omgeving haalde en hem inpaste in Gods plan (Philip Greenslade). God neemt ons op in zijn plan en maakt ons leven een leven tot Zijn eer, voor Zijn doel en tot verheerlijking van Zijn naam. Dat betekent je leven aan God geven. Onze oude mens is daar niet van gediend en probeert voortdurend weer zichzelf op de troon te zetten. Daarom is de doop zo belangrijk: het is de openbare belijdenis dat niet meer mijn ik, maar Christus mijn leven beheerst. En daarom begint Paulus in Rom. 12 e.v. zijn aanmoedigen om in de kwaliteit van het nieuwe leven te leven met de eerste stap: je leven geven als offer. 2. Wat betekent het om je leven als offer te geven? Rom. 14:7-9 Je leeft niet meer voor jezelf, je leven heeft een andere wending en een andere leider gekregen. Het gevolg is dat je niet meer je besluiten baseert op je gevoel, of je eigen ideeën, maar op de principes die God heeft neergelegd in de Bijbel en die de Geest voor ons uitwerkt. De eerste stap die je neemt om je leven als offer te geven, is de erkenning dat je niet meer voor jezelf leeft: niemand van ons (= kinderen van God) leeft voor zichzelf en niemand sterft voor zichzelf. Zoals Jezus niet voor Zichzelf leefde en stierf, leven en sterven wij ook niet voor onszelf. Hij leefde en stierf voor ons, wij leven en sterven voor Hem (v. 8). Het doel van Jezus sterven en leven (omgekeerde volgorde!) is niet slechts dat wij behouden zouden worden, maar dat Hij over ons heerschappij zou voeren. Toen Jezus in ons leven kwam, hebben wij een andere meester gekregen: niet meer slaaf van de zonde, maar slaaf van Christus: Weet je niet, dat je hem, in wiens dienst jij je stelt als slaven ter gehoorzaamheid, ook moet gehoorzamen als slaven, hetzij dan van de zonde tot de dood, hetzij van de gehoorzaamheid tot gerechtigheid? (Rom. 6:16).

4 Toen de zonde in de wereld kwam, heeft de mens zich onder de heerschappij van de zonde geplaatst; ons leven wordt bepaald door onze zondige natuur. Daarom doen we dingen die we eigenlijk helemaal niet willen, en wat we wel willen, doen we niet (Rom. 7:15, 18,19); we kunnen niet anders, en het einde daarvan is de geestelijke dood. De hele wereld is doortrokken van zonde en dood. Daarom kwam Jezus ons weer terug brengen tot God. Hij bevrijdde ons van de slavernij van de zonde en bracht ons terug onder de heerschappij van God. Zijn we dan nog wel vrij? Ja, want de ene heer is de andere niet: Maar Gode zij dank: jullie wáren slaven van de zonde, maar jullie zijn van harte gehoorzaam geworden aan die vorm van onderricht, die je overgeleverd is; en, vrijgemaakt van de zonde, ben je in dienst gekomen van de gerechtigheid. (v. 17,18) Slavernij van de zonde brengt ongerechtigheid, verdriet, wrok, boosheid, onvrijheid; slavernij aan Christus brengt gerechtigheid, vreugde, vrede en de vrijheid om niet te hoeven zondigen. M.a.w. een werkelijk vrij leven. Echter, die vrijheid ervaren we alleen als we ons leven als offer overgeven aan Christus. 3. De voorwaarde voor de vrijheid in Christus is je leven als offer te geven 1 Kor. 6:19, 20 leert dat toen ik mijn leven aan Jezus gaf, ben ik een woonplaats van God geworden: Zijn Heilige Geest zit op de troon. Ik ben niet meer van mezelf. En omdat ik niet meer van mezelf ben,. Heb ik een nieuwe bestemming gekregen: God te verheerlijken met mijn lichaam; m.a.w. met wie ik ben, wat ik kan, wat ik heb etc.. Dit is niet alleen mijn bestemming in dit leven, maar voor eeuwig. Openbaring laat dit zien in de voortdurende lofprijs van de vrijgekochten. Toen ik mijn leven aan Jezus gaf, zei ik feitelijk: vanaf nu is mijn leven van u ( gekocht en betaald ), doe ermee wat u wilt. Dat is de ware aanbidding van God: aanbidding in Geest en in waarheid (Joh. 4:23,24). 4. Wat betekent dit concreet voor de dagelijkse praktijk van het leven? Dat betekent dat niet jij, maar God feitelijk de besluiten neemt op alle terreinen van je leven. Studie/opleiding, werk, woonplaats, levenspartner, tijd, bezit, plaats in de kerk etc. Niet in een soort krampachtige houding van doe ik het wel goed? Maak ik wel de juiste keuze?, maar in een ontspannen dagelijks leven, waarin ik me in mijn motieven en keuzes voortdurend indachtig ben wat God vreugde geeft: Micha 6:8, Je leeft je leven van alledag in constant overleg met God (zoals Jezus deed). Niet kunstmatig of overdreven vroom ( ik zal er voor bidden ), maar je geeft je in je hart al sprekend met God rekenschap van de gevolgen van de stappen en besluiten die je zet en vraagt Zijn leiding: Is dit wat U wilt Heer?

5 5. God leidt ons en leert ons in dit proces van ons leven aan Hem geven. Hebr. 12:7-11 geeft ons inzicht in dit proces. De schrijver zegt hier dat God met ons handelt zoals een vader met zijn kinderen. Hij leert ons, Hij traint ons, Hij voedt ons op. Het in Hebr. 12 gebruikte woord voor tuchtigen is het Griekse: paideuo, wat we ook terug vinden in pedagogiek. Het betekent zoveel als het trainen en opvoeden van kinderen. Soms vinden we dat niet leuk en protesteert onze oude mens, maar het resultaat is dat we betere en blije mensen wporden; mensen die echt van het leven genieten en wier leven doel heeft en anderen tot zegen is. Hebr. 12:11: Want alle tucht (paidea) schijnt op het ogenblik zelf geen vreugde, maar smart te brengen, doch later brengt zij hun, die erdoor geoefend zijn, een vreedzame vrucht, die bestaat in gerechtigheid. Het resultaat van Gods proces van opvoeden door de Heilige Geest, is dat we steeds meer gaan lijken op Jezus, die gerechtigheid was. Slot Maar wat als ik faal en niet luister naar de stem van de Geest? Dan richt Hij mij in Zijn genade weer op,want God laat niet toe dat Zijn dienstknechten vallen (Rom. 14:4). en Hij gaat verder met mij te heiligen. Immers, wij leven uit genade: niets kan ons scheiden van de liefde van Christus (Rom. 8:37-39). Mijn kinderen, dit schrijf ik jullie, opdat je niet tot zonde komt. En als iemand gezondigd heeft, wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige; en Hij is een verzoening voor onze zonden en niet alleen voor de onze, maar ook voor die van de gehele wereld. (1 Joh. 2:1,2).