De lichtsnelheid kromt de ruimte. Mogelijke verklaring voor de grens van het heelal

Transcriptie

1 1 De lichtsnelheid kromt de ruimte Mogelijke verklaring voor de grens van het heelal

2 Inleiding 2 De lichtsnelheid, zo snel als meter per seconde, heeft wellicht grote gevolgen voor de omvang van ons heelal. Als de lichtsnelheid daadwerkelijk de hoogst haalbare snelheid is, dan kunnen het licht of voorwerpen met een gelijkwaardige snelheid de ruimte krommen en geheel blokkeren, volledig onafhankelijk van alle tijdlijnen / wereldlijnen. Kort gezegd: in alle mogelijke omstandigheden in alle mogelijke punten in de tijd, is het niet mogelijk buiten de rand van het heelal te treden, zolang je onder de lichtsnelheid zit. Dit is tevens een theoretische dimensionale limiet - tot hier en niet verder. Tot zo ver kan het universum zich dus uitstrekken, ruimtelijk gezien. En aangezien licht een constante snelheid heeft, zal het heelal zich volgens die constante snelheid uitbreiden. Zwart gat duidt einde aan Een reeds bestaand voorbeeld van zo n blokkade door het licht is een zwart gat. In alle mogelijke wereldlijnen kun je niet ontsnappen door de gebeurtenishorizon, zolang je beneden de snelheidslimiet blijft. Dit is te verduidelijken aan de hand van Kruskal-Szekeris coördinaten. Hier is de ruimtetijd opgedeeld in kwadranten, met in kwadrant II de toekomstige singulariteit en in kwadrant IV de verleden singulariteit.

3 Snelheid kromt de ruimte 3 Het wordt duidelijk dat snelheid invloed heeft op de vorm van ons universum, want andere voorwerpen moeten in staat kunnen zijn die maximumsnelheid in te kunnen halen. Kunnen ze dat niet, dan ontstaat een afgesloten dimensionale kamer. Transcendente ruimte Het is mijn bedoeling de interessante gevolgen van vaststaande natuurkundige gegevens te verklaren. Ik omarm de natuurkundige feiten en probeer de grote implicaties ervan vatbaar te maken. Bijvoorbeeld een vrij bekende constante: de lichtsnelheid in het heelal, die afgerond neerkomt op meter per seconde. Ik heb zelf een figuur geschetst van wat ik zelf beschouw als de transcendente ruimte, namelijk de ruimte die de mogelijke gebeurtenissen en onmogelijke gebeurtenissen overstijgt. Transcendent komt uit het Latijn en betekent letterlijk overstijgend. Hiermee wil ik een maas in mijn persoonlijke theorie dichten, die er als volgt uitziet. Met mijn paper tracht ik mij visueel voor te stellen wat zich buiten de grens van het universum bevindt, waarom wij niet buiten die grens kunnen treden en wat de rol van de lichtsnelheid is. Ook introduceer ik het concept van een anti-universum, een theoretische tegenhanger van het waarneembare universum, dat er voor zorgt dat dit universum zich niet bevindt in het veld van gebeurtenissen die niet mogelijk zijn in wat voor punten van de tijd en ruimte dan ook. Het anti-universum bevat alles wat buiten de gebeurtenishorizon ligt, en bestaat uit alle gebeurtenissen die niet mogelijk zijn. Het anti-universum zorgt er juist voor, dat het universum bestaat, omdat het voorkomt, dat het universum gebeurtenissen bevat, die niet kunnen voorkomen, wat mazen in de theorie zou kunnen

4 4 veroorzaken. De transcendente ruimte is de som van het anti-universum en het universum. Oftewel, het universum is volgens mijn beschouwing een onderdeel van de set, waaruit de transcendente ruimte bestaat. De grijze ruimte Tussen het universum en de gebeurtenishorizon bevindt zich volgens mijn theorie een grijze ruimte omdat de gebeurtenishorizon zich altijd sneller voortbeweegt dan de materie in het universum. Deze grijze ruimte is een overgang tussen mogelijke gebeurtenissen en onmogelijke gebeurtenissen. Hij bevindt zich echter nog vóór de gebeurtenishorizon. De grijze ruimte behoort daarmee nog wel tot het universum. Let wel, het universum zal de grijze ruimte niet bereiken omdat zijn snelheid (aanzienlijk) lager is dan de lichtsnelheid. De lichtsnelheid c Ik stel even dat de lichtsnelheid c is, wat tevens de universeel aanvaarde constante is. Als c een constante snelheid blijft aanhouden en niet een snelheid van 0 m/s aanneemt, dan zal de gebeurtenishorizon almaar opschuiven richting het anti-universum. Echter, de oorsprong O kan niet met de gebeurtenishorizon mee schuiven, dus in feite raakt het universum mijns inziens steeds krommer. Niet alleen massa, zoals Einstein beweert in zijn relativiteitstheorie, kan de ruimte krommen, maar ik vind dat we ook de lichtsnelheid als een serieuze kandidaat moeten toevoegen. Licht stopt niet Er is geen externe kracht dat de lichtsnelheid aandrijft: het licht begint bij de bron en blijft eindeloos doorgaan. Alle andere snelheden zijn variabele snelheden, die afnemen zodra de kracht afneemt, die de snelheid mogelijk maakt. Kortom, zolang je maar voldoende energie geeft aan materie, kan de snelheid behouden blijven, en anders zal zij automatisch terugkeren naar de ruststand, dus geen (extra) snelheid krijgen, invloeden als zwaartekracht niet meegerekend. Zwarte gaten Echter bij het licht geldt het omgekeerde: de lichtsnelheid heeft de neiging automatisch zijn constante snelheid aan te willen houden. Er wordt als het ware meer ruimte, met daarbij een grotere set aan mogelijke gebeurtenissen, gecreëerd in dezelfde dimensie. De dimensie wordt hiermee gekromd, en ter compensatie ontstaan waarschijnlijk zwarte gaten. Binnen de gebeurtenishorizon van zwarte gaten zijn ook geen gebeurtenissen mogelijk, voor zover dat momenteel in de natuurkunde bekend is, maar de zwarte gaten zelf zijn wel een mogelijke gebeurtenis. Het totale oppervlak van de zwarte gaten moet dus gelijk zijn aan het grijze veld tussen de gebeurtenishorizon en de materie in het universum.

5 Normale snelheden 5 Normale snelheden kunnen variëren van 0 m/s tot c - ( > x < c) De normale snelheden bestaan uit een set van mogelijke snelheden, die c kunnen naderen. Een snelheid van 0 m/s is echter geen snelheid volgens mijn definitie van snelheid. Snelheid is volgens mij de waarde die een object krijgt zolang een kracht op hem wordt uitgeoefend, tenzij het object een constante snelheid heeft. Hier komt de lichtsnelheid van pas, want zij kan geen waarde van 0 m/s hebben, omdat zij de snelheid niet heeft gekregen ten gevolge van een externe kracht. De lichtsnelheid heeft theoretisch gezien geen eindbestemming omdat zij nooit het anti-universum zal bereiken.