Planologische aanpak dorpskernen. Visienota 2.1. meergezinswoningen

Transcriptie

1 Planologische aanpak dorpskernen Visienota 2.1. meergezinswoningen Dienst Ruimte 30 maart 2015

2 Inhoudsopgave Inhoudsopgave Inleiding Historiek Woonbehoeftestudie (Universiteit Antwerpen o.l.v. prof. L. Goossens) Bestuursnota Schilde Probleemstelling Visie Niet verordenend toetsingskader voor vergunningsaanvragen Juridisch-planologisch kader Concretisering aspecten goede ruimtelijke ordening Bijlage afbakening zones voor meergezinswoningen Afbakening dorpskern Schilde Afbakening dorpskern s-gravenwezel Afbakening dorpskern Schildebergen

3 1 Inleiding 1.1 Historiek In oktober 2011 werd de eerste versie van de visienota planologische aanpak dorpskernen door de gemeenteraad goedgekeurd. Deze nota vormde de aanzet naar de opmaak van het RUP Dorpskernen. Tijdens de goedkeuring van de eerste visienota was de gemeente, in het kader van het woonbeleid, bezig met de uitwerking van de studie toekomstgerichte woonanalyse door de Universiteit Antwerpen en professor L. Goossens. In de loop van 2012 werd de woonbehoeftestudie afgerond en konden een aantal belangrijke conclusies getrokken worden rond wonen en de ruimtelijke ordening van de gemeente. In december 2012 werd tenslotte studiebureau Antea aangesteld als ontwerper voor het RUP Dorpskernen. De eerste versie van de nota planologische aanpak dorpskernen is ca. 2 jaar van toepassing geweest. De administratie heeft in deze periode de kwaliteiten en knelpunten van de voorschriften kunnen vaststellen en heeft deze vervolgens verwerkt tot een aangepaste nota. Visienota 2.0. werd goedgekeurd door de gemeenteraad van 7 oktober Conclusies vanuit de woonbehoeftestudie, de nieuwe beleidslijnen en de toetsing in de praktijk werden hierin meegenomen. Een verdere bijsturing van de nota dringt zich op wat betreft het wonen onder dak en de bouwtypologie in een versie 2.1. meergezinswoningen. 1.2 Woonbehoeftestudie (Universiteit Antwerpen o.l.v. prof. L. Goossens) De woonbehoeftestudie geeft een aantal duidelijke uitdagingen weer die te maken hebben met de vergrijzing en met specifieke kenmerken van het woningpatrimonium en de woningprijzen: Een groot deel van de bevolking (bijna een derde) is gepensioneerd. De meerderheid werkt (voorlopig) nog. Meer dan ooit is in de gemeente aandacht nodig voor de specifieke noden van een oude en nog verouderende bevolking. Het woningarsenaal van Schilde bestaat voor een groot deel uit open en halfopen bebouwingen. De woningen zijn van goede kwaliteit. Het grootste deel van de woningen is eigendom van de bewoners. Ondanks negatieve elementen zoals lawaaihinder en verkeersonveiligheid, oefent Schilde toch een aantrekkingskracht uit. Een groot deel van de oudere populatie wil verhuizen naar een appartement. Ze krijgen meer en meer te kampen met mobiliteitsproblemen en vinden de woonoppervlakte van hun huidige woning te groot. Het aanbod volstaat echter niet meteen om de vraag op te vangen. 3

4 Een groter aantal betaalbare appartementen en woningen is een absolute must; niet enkel voor de ouderen, maar ook om jonge gezinnen uit de middenklasse aan te trekken. De ware uitdaging voor de woningmarkt in Schilde is het aanbod behoorlijk afstemmen op de wijzigende vraag en daarbij het groene karakter van de gemeente blijven waarborgen. Een belangrijke conclusie van de woonbehoeftestudie is dat Schilde een sterkere vergrijzing kent dan vergelijkbare gemeenten. Om werkende inwoners op actieve leeftijd aan te trekken, zal de gemeente op relatief korte termijn inspanningen moeten leveren om betaalbare woningen aan te bieden. 1.3 Bestuursnota Schilde In de bestuursnota komen volgende relevante aspecten aan bod: M.b.t. Ruimtelijke Ordening: Conform de woonbehoeftenstudie, uitgevoerd door professor Goossens, voorziet het gemeentebestuur een herziening van het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan (GRS). Het moet een plan zijn dat de verwachtingen van de bevolking inlost; het behoud en versterking van natuur en het groene en landelijke karakter, ruimte creëren voor betaalbare woningen, tegengaan van speculatie en de ontmoediging van de realisatie van luxeappartementen in de dorpskernen, slimme inbreiding in de dorpskernen (eengezinswoningen met tuin) en een toekomstgerichte visie op het wonen in het groen (woonparken). Een nieuw gemeentelijk retributiereglement met betrekking tot niet grondgebonden meergezinswoningen kan ook een sturend instrument zijn. Prioritair voor het nieuwe bestuur is de opmaak van het RUP Dorpskernen; door de bouwhoogte, het aantal wooneenheden en hun oppervlakte te relateren aan de grootte van de bouwpercelen en hun situering, wil het gemeentebestuur kazernebouw en megaprojecten uit het straatbeeld houden. Grotere en achterliggende percelen in de dorpskernen kunnen in aanmerking komen voor inbreiding via grondgebonden eengezinswoningen. De ontwikkelingsmogelijkheden zullen per straat worden bekeken in functie van de draagkracht van de straat, op het vlak van mobiliteit en met respect van het groene karakter. M.b.t. Woonbeleid: Meer betaalbaar wonen in de dorpskernen. Meer dan ooit staan de dorpskernen onder druk door grootschalige bouwprojecten. Wil Schilde s-gravenwezel een leefbare gemeente blijven, moeten er meer jonge gezinnen in de gemeente komen wonen. Het gemeentebestuur wil de twee dorpskernen met de vele typische eengezinswoningen versterken tot ideale woonplekken voor deze groep. Het streefdoel is een huis met een tuin en toch dicht bij winkels, scholen, kinderopvang en openbaar vervoer. Als het bestuur erin slaagt jonge gezinnen naar de dorpskernen van Schilde en s- Gravenwezel te trekken, kunnen deze later eventueel doorstromen naar een woning in het woonparkgebied. Dit komt de sociale cohesie alleen maar ten goede. Dit kan op verschillende manieren worden aangepakt: 4

5 het toekennen van een premie; de aankoop van gronden door het gemeentebestuur via een erfpachtsysteem om deze aan te bieden aan jonge gezinnen; het tegengaan van speculatie, waarbij eengezinswoningen in de dorpskernen worden vervangen door te grote appartementencomplexen; alle kansen benutten om samen met private en officiële partners gronden of woningen aan te kopen en/of te ontwikkelen en deze aan te bieden aan jonge gezinnen. 2 Probleemstelling In de woonbehoeftestudie van professor L. Goossens is er sprake van een dualiteit. De meeste mensen storen zich aan de appartementsbouw in de gemeente. Probleem is dat de vraag naar appartementen even groot is als de vraag naar eengezinswoningen. Omdat het woningpatrimonium voornamelijk bestaat uit eengezinswoningen is het gevolg dat alle hiervoor mogelijke gronden worden verkocht als projectgrond voor het realiseren van appartementen. Aangezien alleen gronden in de dorpskernen stedenbouwkundig in aanmerking komen voor het bouwen van appartementen, worden eigendommen in de dorpskernen verkocht aan prijzen die niet realistisch zijn voor jonge gezinnen. Deze hoge prijzen leiden naar een te dure prijsstelling van de appartementen zelf. Het kooppubliek bestaat daarom vooral uit villabewoners die hun villa verkopen en inruilen voor een appartement. Dit leidt tot een overaanbod van oudere villa s op de markt. 3 Visie Het bestuur wenst het bouwen van appartementen in de dorpskernen beter te sturen. Er wordt duidelijkheid gecreëerd over waar meergezinswoningen ruimtelijk inpasbaar zijn. Buiten deze zones gaat het bestuur voluit voor grondgebonden eengezinswoningen, waardoor wordt vermeden dat de woningprijzen in deze straten te hoog worden opgedreven. Op lange termijn wordt er gewerkt aan een planologische oplossing door de opmaak van een RUP dorpskernen. In tussentijd biedt deze visienota 2.1. een toetsingskader voor de beoordeling van aanvragen naar meergezinswoningen. 4 Niet verordenend toetsingskader voor vergunningsaanvragen De uitwerking en de goedkeuringsprocedures van stedenbouwkundige verordeningen en ruimtelijke uitvoeringsplannen vergen de nodige tijd. Om nu al de nodige duidelijkheid te bieden aan aanvragers/ontwikkelaars, wordt er een beleidsmatig toetsingskader aangereikt op basis waarvan vergunningsaanvragen zullen behandeld worden. 5

6 Dit toetsingskader heeft geen verordenend karakter, maar is toch zinvol. De gemeente geeft aan de aanvragers/ontwikkelaars duidelijke richtlijnen mee waarmee men rekening dient te houden bij de uitwerking van projecten met meergezinswoningen. Hierdoor worden mogelijke knelpunten bij de latere beoordeling van de vergunningsaanvraag sterk ingeperkt. 4.1 Juridisch-planologisch kader Met het juridisch-planologisch kader moet rekening gehouden worden. Sommige juridischverordenende documenten zijn echter verouderd en niet meer aangepast aan de huidige maatschappelijke ruimtenoden en ruimtelijke normen. De Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening biedt in beperkte mate mogelijkheden om af te wijken van dit geldende juridisch-planologisch kader. Afwijken van het toetsingskader is enkel mogelijk vanuit een functionele noodzaak eigen aan de nagestreefde activiteit(en) en/of verantwoord vanuit een ruimtelijke logica eigen aan de omgeving ( goede ruimtelijke ordening ). Afwijkingen waardoor de bebouwing dusdanig vergroot dat de ruimtelijke draagkracht van het betreffend bouwperceel wordt overschreden, zal de gemeente weigeren. 4.2 Concretisering aspecten goede ruimtelijke ordening Bij de inplanting en dimensionering van de bebouwing en omgevingsaanleg moet er specifieke aandacht besteed worden aan een ruimtelijk verantwoorde morfologische en typologische inpassing van de meergezinswoningen in de omgeving. Dit betekent concreet dat er een toetsing van de aanvraag inzake overeenstemming met de bebouwing in de omgeving moet gebeuren o.b.v.: bouwdieptes over de verschillende bouwlagen; dakvorm en dakkapellen; materiaalkeuze; breedte gebouw(en); horizontale/verticale gebouwgeleding; gevelritmering (in- en uitspringen, verschillende kroonlijst- en nokhoogtes, enz.); specifieke omgevingsaspecten (beboste woonomgeving, waardevol onroerend erfgoed in omgeving, enz.). De bouwhoogte(s) van de aanvraag is (zijn) overeenkomstig de gabarieten van de bestaande omgevende bebouwing en rekening houdende met het streven naar het behoud van het landelijk karakter van de dorpskernen: inzake bouwhoogtes wordt in Schilde het overwegend gabariet gekenmerkt door 1 à 2 bouwlagen (al dan niet gecombineerd met een dakverdieping). 6

7 3 bouwlagen (al dan niet gecombineerd met een dakverdieping) vormen een uitzondering en zijn enkel aangewezen waar de bebouwing een stedenbouwkundige landmarkfunctie (lees: hoekpercelen) heeft of waar deze bouwhoogte nu reeds duidelijk overwegend aanwezig is in de directe visuele omgeving en/of openbaar domein én waar dit ruimtelijk ook aangewezen is om in de toekomst te bestendigen/te versterken; o maximaal 3 bouwlagen met hellend dak: enkel toegelaten langsheen de Turnhoutsebaan volgens de zonering op plan onder 5.1.; o maximaal 3 bouwlagen met plat dak: enkel toegelaten langsheen de Van de Wervelaan volgens de zonering op plan onder 5.1. hoogte van bouwlagen (gemeten vanaf de vloerpas): als maximale bouwhoogte voor de bouwlagen en nokhoogtes worden volgende afmetingen gehanteerd t.a.v. het referentiepeil: Maximale kroonlijsthoogte per bouwlaag Maximale nokhoogte bij bijkomende dakverdieping onder hellend dak Gelijkvloers 4,00 meter 8,00 meter Eerste verdieping 7,00 meter 11,50 meter Tweede verdieping 10,00 meter 14,50 meter Tabel 1 maximale kroonlijsthoogte en nokhoogte Inzake bouwdieptes t.a.v. de voorbouwlijn wordt het profiel 17/13/(13)/9 of het profiel 15/15/(15)/15 gehanteerd: 17/13/(13)/9 : o o op het gelijkvloers max. 17,00 meter bouwdiepte voor de functie wonen. Een grotere bouwdiepte is functioneel enkel aanvaardbaar voor activiteiten met een publiek karakter zoals handel, horeca, andere dienstverlening, enz.; op de verdieping(en) max. 13,00 meter bouwdiepte; 7

8 o o o terrassen op de eerste verdieping hebben een maximale uiterste bouwdiepte van 17,00 meter; hangende terrassen mogen maximaal 2,00 meter diep zijn; dakbasis (denkbeeldig) hellend dak: max. 9,00 meter. 15/15/(15)/15 : o op het gelijkvloers: max. 15,00 meter bouwdiepte; o op de verdieping(en): max. 15,00 meter bouwdiepte; o hangende terrassen mogen maximaal 2,00 meter diep zijn; o dakbasis (denkbeeldig) hellend dak: max. 15,00 meter. De keuze van het profiel wordt bepaald in functie van wat aanvaardbaar is in de directe omgeving. Inrichting van de dakverdiepingen: Dakverdiepingen kunnen ingericht worden als afzonderlijke wooneenheid mits voldaan wordt aan volgende aspecten: o de woning moet voldoen aan het decreet van 15 juli 1997 houdende de Vlaamse Wooncode; o terrassen kunnen enkel inpandig voorzien worden; o dakkapellen zijn niet toegelaten met uitzondering van projecten gelegen langsheen de Turnhoutsebaan en Brasschaatsebaan. In de dakverdieping wordt slechts 1 volwaardige bouwlaag voorzien. In de top van het dak mag een mezzanine worden voorzien die ruimtelijk één geheel vormt met de onderliggende dakverdieping; De dakhelling bij een hellend dak bedraagt maximaal 45 ; Een dakverdieping met plat dak is toegelaten binnen de contouren van het denkbeeldige hellende dak; 8

9 De aanzet van een dakverdieping wordt gemeten in het verlengde van de gevellijn; Dakverdiepingen worden niet aangezet via een uitkraging van de kroonlijst waardoor een verdoken volwaardige verdieping wordt gerealiseerd; Dakkapellen zijn toegelaten langsheen de straatzijde van de Turnhoutsebaan en Brasschaatsebaan: o boven de vlakken van hellende daken zijn op 1/2 van de lengte van het dakvlak uitbouwen toegelaten met een verticale wand evenwijdig aan de gevel; o de breedte van één dakkapel wordt beperkt tot maximaal 1/4 van de totale breedte van de betreffende gevel; o de afstand tussen de dakkapellen onderling bedraagt minimum 1,00 m; o de afstand tussen de dakkapellen en de gevelgrens bedraagt minimum 0,60 m; o de hoogte van een dakkapel bedraagt maximum 1,75 m gemeten vanaf de aanzet in het dakvlak. De aanzet van de dakkapel wordt voorzien op minimum 0,50 m achter de gevellijn; Inpandige dakterrassen zijn toegestaan over de gehele dakbreedte met een minimum afstand van 0,60 m t.o.v. de eventuele aanpalenden. De afsluiting van het terras heeft een maximale hoogte van 1,20 m boven de kroonlijst en dient te worden gerealiseerd: o in het verlengde van de voor- of achtergevel. De afsluiting dient open van aard te zijn; o binnen de contouren van het (denkbeeldige) hellende dak. Inzake de dakvorm wordt er gestreefd naar het versterken van de continuïteit van het straatbeeld. Inzake materiaalkeuze is er een vrije keuze voor zover deze materialen de continuïteit in het straatbeeld ondersteunen of er positief mee contrasteren. De materiaalkeuze dient esthetisch verantwoord en duurzaam te zijn en dient harmonisch te worden ingepast ten opzichte van de aanpalende en/of omringende gebouwen. Alle gevels, ook de wachtgevels, dienen met esthetisch verantwoorde en duurzame materialen te worden afgewerkt. De voorziene bebouwingsbreedte van de meergezinswoning dient zich in te passen in de gemiddelde bebouwingsbreedte die in de omgeving (straat, plein, wijk) aanwezig is. Schaalsprongen dienen hierbij vermeden te worden. Horizontale/verticale gebouwgeleding: de voorziene gebouwgeleding dient zich in te passen in de overwegende/nagestreefde gebouwgeleding in de omgeving (straat, plein, wijk). Hierdoor wordt vermeden dat de meergezinswoning architecturaal-typologisch een vreemde eend in de spreekwoordelijke bijt vormt in de omgeving. 9

10 Gevelritmering (in- en uitspringen, verschillende kroonlijst- en nokhoogtes, enz.): Dit aspect betreft de schaal van het gebouw in zijn omgeving. Hierbij dient de breedte van het (de) gebouw(en) passend te zijn in de omgeving. Indien de meergezinswoning grootschalig is van breedte in zijn omgeving kan men via een gepaste gebouwgeleding en gevelritmering toch een visueel kleinschalig gebouw creëren dat toch passend is in de kleinschaligere bebouwde omgeving; In functie van gevelritmering kunnen geveluitbouwen voorzien worden: o indien deze geveluitbouw niet uitkraagt over de rooilijn: maximaal 1,00 m diep, maximaal 2/3 van de totale gevelbreedte. o geveluitbouwen in de zijgevel mogen niet doorlopen in een eventuele dakkapel in de dakverdieping. Ze moeten bijkomend ook steeds minimaal 3,00 meter afstand houden t.a.v. de zijperceelsgrens. Specifieke omgevingsaspecten: Er kunnen in de omgeving van de aanvraag specifieke elementen aanwezig zijn die mede bepalend zijn voor de aftoetsing of een aanvraag al dan niet als passend kan worden beschouwd. Het betreft o.a. ligging in een beboste woonomgeving, waardevol onroerend erfgoed in omgeving, enz. Bij de aftoetsing zal worden nagegaan of de aanvraag voldoende rekening houdt met deze specifieke omgevingsaspecten. Functioneel worden volgende randvoorwaarden nagestreefd voor meergezinswoningen: Per woongelegenheid moet een vrije private open ruimte voorzien worden onder de vorm van een tuin of terras; Autoparkeerplaatsen en randinfrastructuur: o autoparkeerplaatsen hebben een minimale afmeting van 2,50 meter x 5,50 meter; o bij haaks parkeren dient er tussen de rijen parkeerplaatsen minimaal een 6,00 meter brede obstakelvrije rij- en manoeuvreerstrook voorzien te worden; o als hellingen naar ondergrondse parkeergarages wordt er teruggegrepen naar vigerende Nederlandse normen (zie ondergaande tabel cfr. NEN 2443 en Bouwbesluit 2003): wanneer er fietsstallingen worden voorzien in de ondergrondse parkeergarage is 16% het maximaal toegelaten hellingspercentage; indien hellingspercentage > 14%, dan dienen overgangs-hellingen voorzien te worden om de auto zonder schade de garage te laten in- en uitrijden. Voor en na de helling wordt ook een horizontale strook voorzien van minimaal 5,00 m; 10

11 T Tabel 2 - maximaal toe te passen hellingspercentages afhankelijk van de lengte van de hellingsbaan (Pieter Omlo en Jasper Felsch TU Delft) een garage heeft een nuttige breedte van minstens 3 meter, een lengte van minimaal 5,5 meter en de garagepoort heeft een breedte van minimaal 2,60 meter; aantal: minimaal 1,5 autoparkeerplaatsen per woongelegenheid 120m²; minimaal 1 autoparkeerplaatsen per woongelegenheid < 120m²; o autoparkeerplaatsen worden zoveel mogelijk ondergronds voorzien. Ze kunnen enkel voorzien worden in het gebouw daar waar de in-/uitritten de visuele relatie/sociale controle vanuit de woon-, werk- of commerciële ruimten op de openbare weg niet verstoren én kwalitatief geïntegreerd worden in de architectuur van het gebouw. Per woongelegenheid kan maximaal één autoparkeerplaats voorzien worden op het maaiveld, met een totaal maximum aantal van 10; o indien ondergrondse parkeergarages meer dan 4,00 meter uitsteken voorbij de uiterste bouwgrens van het hoofdgebouw, dan dient er bovenop het gedeelte van deze ondergrondse parkeerlaag die uitsteekt buiten het gebouwvolume een teelaardelaag van minimaal 0,60 meter voorzien te worden. Fietsstalplaatsen: o aantal: minimaal 2 fietsstalplaatsen per woongelegenheid; o de fietsstalplaatsen kunnen per individuele woongelegenheid voorzien worden of collectief in een gemeenschappelijke ruimte; o steeds dienen de fietsstalplaatsen zo ingeplant en ontsloten te worden dat de bewoner/fietser met zijn rijwiel vlot van en naar de openbare weg kan; o er dient een gemeenschappelijke ruimte te worden voorzien voor huisvuil. Voor de niet-bebouwde delen van het perceel worden specifiek volgende randvoorwaarden nagestreefd voor meergezinswoningen: Minstens 15 % van de buitenruimte dient te bestaan uit een representatieve groenaanleg met uitzondering van de zone langsheen de Turnhoutsebaan: o tussen de Frans De Beuckeleerlaan en de Liersebaan waarbij het minstens 25 % van de buitenruimte moet zijn; 11

12 o tussen de Liersebaan en de Louis Marienlaan waar het minstens 50 % van de buitenruimte moet zijn. Indien er een bouwvrije zijdelingse strook wordt voorzien, dan dient deze afhankelijk van de bouwhoogte minimaal volgende afstand te hebben: Bouwhoogte in aantal bouwlagen (al dan niet met dakverdieping) Minimale afstand bouwvrije zijdelingse strook 1 bouwlaag 3,00 m 2 bouwlagen 3,00 m 3 bouwlagen 5,00 m Tabel 3 minimale afstand bouwvrije zijdelingse strook afhankelijk van bouwhoogte De minimale afstand tussen het hoofdgebouw en de achterkavelgrens bedraagt 10 meter. Op deze 10-meterlijn wordt onder 45 een denkbeeldige lijn getrokken. Het hoofdgebouw (inclusief terrassen) mag niet voorbij deze denkbeeldige lijn komen; Op de zij- en de achterste kavelgrenzen worden afsluitingen voorzien waarbij de fysieke afscheiding gecombineerd wordt met streekeigen groenaanplantingen. Hierdoor wordt het algemene groene karakter van de gemeente versterkt wordt. Wanneer er voortuinstroken aanwezig zijn, dan worden deze ingericht als een kwalitatieve overgangsruimte tussen het openbaar domein en de hoofdfunctie van de gebouwen. De verharding wordt beperkt tot wat strikt noodzakelijk is voor de toegang(en) tot het gebouw/de gebouwen. De rest van de voortuinstrook wordt ingericht met streekeigen groenaanplantingen, waardoor het algemene groene karakter van de gemeente versterkt wordt. Parkeerplaatsen worden niet toegelaten in de voortuinstrook. De toegang voor voetgangers tot het gebouw/de gebouwen wordt steeds voorzien op maaiveldniveau: het aanzetpeil van de toegangsdorpel wordt voorzien op max. 0,40 meter boven het maaiveldniveau (gemiddelde hoogte aan de rooilijn); 12

13 Er wordt maximaal 1 bijgebouw voorzien naast het hoofdgebouw met een maximale oppervlakte van 40m² in functie van tuinbeleving of beheer, fietsenberging en afvalberging. Dit bijgebouw heeft een maximale kroonlijsthoogte van 3,00 meter. Het gevelmateriaalgebruik is hetzelfde als dat van het hoofdgebouw of in hout. Doelgroepenmix: er wordt in projecten met een significant aantal meergezinswoningen (meer dan 6 woongelegenheden) gestreefd naar een gezonde mix van bevolkingsgroepen (gezinnen met kinderen/eenpersoonsgezinnen, jongeren/ouderen, enz.). Een element om dit te realiseren is het voorzien van woongelegenheden met sterk verschillende vloeroppervlaktes en dit gecombineerd met verschillen in aantal voorziene slaapkamers. 13

14 5 Bijlage afbakening zones voor meergezinswoningen 5.1 Afbakening dorpskern Schilde Straten opgenomen in de gele zone: Turnhoutsebaan: o Rechts: vanaf nr. 67 tot het kruispunt De Rest o Links: vanaf het kruispunt Termaelenbaan tot en met nr. 476 (de hoek met Louis Marienlaan) Brasschaatsebaan: o Rechts: vanaf het kruispunt Turnhoutsebaan tot het kruispunt Kapelstraat o Links: vanaf het kruispunt Turnhoutsebaan tot het kruispunt Heidedreef Van de Wervelaan Schoolstraat Kerkelei Dorpstraat Kerkplein meergezinswoningen toegelaten max. 3 bouwlagen + hellend dak max. 3 bouwlagen + plat dak 14

15 Straten opgenomen in de gele zone: Turnhoutsebaan: o Rechts: vanaf nr. 67 tot het kruispunt De Rest o Links: vanaf het kruispunt Termaelenbaan tot en met nr. 476 (hoek met Louis Marienlaan) Brasschaatsebaan: o Rechts: vanaf het kruispunt Turnhoutsebaan tot het kruispunt Kapelstraat o Links: vanaf het kruispunt Turnhoutsebaan tot het kruispunt Heidedreef Van de Wervelaan Schoolstraat Kerkelei Dorpstraat Kerkplein meergezinswoningen toegelaten max. 3 bouwlagen + hellend dak max. 3 bouwlagen + plat dak 15

16 5.2 Afbakening dorpskern s-gravenwezel meergezinswoningen toegelaten Straten opgenomen in de gele zone: Kerkstraat: o Links: van het kruispunt Moerstraat tot het kruispunt Oudaen o Rechts: van het kruispunt Wijnegemsteenweg tot nr. 34 o Rechts: van het kruispunt Frans Pauwelslei tot het kruispunt Eikenlei Gilles de Pelichylei: 16

17 o Rechts: van het kruispunt Eikenlei tot Veldlei August Dilslei: o Rechts: vanaf het kruispunt Veldlei tot het kruispunt Constant Joossenslei o Rechts: vanaf het kruispunt Constant Joossenslei tot het kruispunt Karel Werrebroecklei Constant Joossenslei Wijnegemsteenweg o Rechts: vanaf het kruispunt De Kaak tot nr. 55B o Links: vanaf het kruispunt Kerkstraat tot het kruispunt Karel Werrebroecklei Frans Pauwelslei 17

18 5.3 Afbakening dorpskern Schildebergen meergezinswoningen toegelaten Straten opgenomen in de gele zone: Turnhoutsebaan van de Kasteeldreef tot nr. 106 Kasteeldreef nr. 129b tot nr