Onderzoek naar shunts

Transcriptie

1 LONGGENEESKUNDE Onderzoek naar shunts Bij de ziekte van Rendu-Osler-Weber ONDERZOEK

2 U wordt op dag om uur verwacht op de poli/afdeling. Als u verhinderd bent, wilt u dit dan tijdig melden en een nieuwe afspraak maken? Wij verzoeken u om 10 minuten voor het onderzoek aanwezig te zijn in verband met de administratieve afhandeling. Onderzoek naar shunts Bij de ziekte van Rendu-Osler-Weber komen nogal eens afwijkingen voor van de bloedvaten in de longen. Zo kunnen er abnormale verbindingen ontstaan tussen slagaders en aders. Een dergelijke ongewenste verbinding wordt een shunt genoemd. In deze folder kunt u lezen wat een shunt precies is en welke onderzoeken er nodig zijn om vast te stellen of er bij u ook sprake is van een of meer shunts. Wat is een shunt? De bloedsomloop Bij een normale bloedsomloop pompt het hart bloed naar de longen. Dit bloed bevat weinig zuurstof. De slagaders die het bloed naar de longen voeren vertakken zich in de longen in een heel netwerk van dunne haarvaatjes. Ter plekke neemt het bloed zuurstof op uit de ingeademde lucht. Het zuurstofrijke bloed wordt vervolgens via aders weer naar het hart teruggevoerd. Het hart pompt uiteindelijk het zuurstofrijke bloed naar alle delen van het lichaam. De shunt Een shunt is een abnormale verbinding tussen bloedvaten. Bij de ziekte van Rendu- Osler-Weber kunnen er in de longen shunts ontstaan tussen de daar aanwezige slagaders en aders. Het bloed loopt in dat geval via de shunt direct van een slagader naar een ader, zonder de haarvaten te passeren. Gevolg is dat er geen of onvoldoende opname van zuurstof plaatsvindt. Het bloed dat vervolgens naar alle delen van het lichaam gepompt wordt, bevat daardoor te weinig zuurstof. Dit is nadelig voor het functioneren van die lichaamsdelen en organen. 1

3 Welke onderzoeken kunnen een shunt aantonen? Wanneer de arts bij u wil onderzoeken of er in uw longen shunts gevormd zijn, zal hij/zij één of twee onderzoeken doen: eerst een gewone arteriepunctie en indien nodig opnieuw een arterie-punctie, maar nu na het inademen van zuivere zuurstof. Gewone arteriepunctie Een arteriepunctie is een bloedafname uit een slagader (bij een gewone bloedafname wordt een ader aangeprikt). U gaat voor dit onderzoek naar de afdeling Longfunctieonderzoek. Wanneer u aan de beurt bent, prikt de arts/analist met een naald in de slagader in uw pols of uw elleboog en neemt wat bloed af. Dit kan even pijnlijk zijn. Na afloop krijgt u een drukverband op de plek waar geprikt is. U mag dit drukverband zelf na twee uur verwijderen Het bloed wordt vervolgens onderzocht op de hoeveelheid zuurstof die het bevat. Is die hoeveelheid normaal, dan is er geen sprake van een (belangrijke) shunt en is verder onderzoek niet nodig. Arteriepunctie na inademen zuurstof Wanneer de hoeveelheid zuurstof in het bloed te laag is, volgt een tweede onderzoek. Hierbij krijgt u via een mondstuk zuivere zuurstof toegediend. Ook dit onderzoek vindt plaats op de afdeling Longfunctie-onderzoek. U neemt het mondstuk in uw mond en ademt ongeveer 30 minuten lang zuivere zuurstof in. Daarbij krijgt u een klemmetje op uw neus, om ervoor te zorgen dat u geen lucht, maar alleen zuurstof inademt. Na 30 minuten doet de arts een arteriepunctie. Deze verloopt op dezelfde wijze als de eerste. Ook nu krijgt u na afloop een drukverband dat u zelf na twee uur mag verwijderen. Vervolgens wordt het bloed onderzocht en kan de arts vaststellen of er bij u sprake is van een shunt. Tot slot Hebt u na het lezen van deze folder nog vragen, stel deze dan aan de arts die u behandelt. U vindt het telefoonnummer in het adreskader achterin deze folder. De uitslag van het onderzoek is na twee dagen bij hem/haar bekend. Is de hoeveelheid zuurstof te laag, dan is verder onderzoek wel nodig. Een te laag zuurstofgehalte hoeft namelijk niet te duiden op een shunt, maar kan ook veroorzaakt worden door andere aandoeningen, zoals astma, longontsteking of overgewicht. 2

4 St. Antonius Ziekenhuis T E patienteninformatie@antoniusziekenhuis.nl Notities: 3

5 Meer weten? Ga naar LON 34/05-13 Dit is een uitgave van St. Antonius Ziekenhuis