Vergadering van de A.R. Kiesver,,N. & O te Zuidwolde (dr), gehouden op woensdag 11 januari 1933, s avonds 7 uur.

Transcriptie

1 Vergadering van de A.R. Kiesver,,N. & O te Zuidwolde (dr), gehouden op woensdag 11 januari 1933, s avonds 7 uur. Deze vergadering werd niet gehouden in onze gewone vergaderzaal, maar in huize Trasselt bewoner: de heer Flokstra. Stel u voor een kamer, van dezelfde grootte als deze consistoriekamer. In de lengte zijn twee huis- of keukentafels geplaatst in elkaars verlengde. Over die tafels een net kleedje. Langs die tafels zijn stoelen geplaatst en langs de eéne lengte zijde een bank. Achter in die kamer bevindt zich een breede schoorsteen en daaronder, iets hooger dan de vloer, een groote ijzeren plaat, droefgeestig glimmend zwart. Vroeger brandde daar een knappend haardvuur, thans torst die ijzeren plaat de zwaarte van een groot geëmailleerd fornuis, dat zelfs de ouderwetsche brandstof niet meer in zich opnemen en verwerken mag: de buik wordt gevuld met eierkolen. In een tegenovergestelde hoek brandt, verlicht en verwarmt een petroleumkachel. De zolderhoek naast de schoorsteen schijnt betere dagen te hebben gekend. Tenminste bedriegt het oog zich niet, dan wijzen sommige tekenen er op, dat zich daar vroeger een z.g.,,wrimel bevond. Echter de plaats is leeg. De korte schets teekent u de vergaderplaats voor deze avond: de keuken der boerderij Trasselt. O Tempora, o mores. Als enkele getrouwe leden der Kiesvereniging binnentreden, zijn er reeds 6 personen bijeen. De heer des huizes ontvangt allen zeer hartelijk. Echter valt het op, dat de gastheer zelfs in eigen woning en in den winter schoenen draagt, in plaats van het ouderwetsche schoeisel: klompen met vulling. Deze staan zeer waarschijnlijk in een vergeten hoek achter de deur en roepen met wijdopengesperde mond: O tempora o mores. Wanneer het vastgestelde uur reeds verstreken is, zijn er juist 13 personen bijeen. Wij A.R. kijken niet in de 1 e plaats naar het getal. Zoo vindt het dan ook niemand vreemd, dat met dit getal de vergadering wordt aangevangen en ook niet dat als de 14 e persoon binnen treedt: J. Batterink deze niet met een bijzondere vreugde wordt begroet. Wegens ongesteldheid van de voorzitter opent de secretaris deze vergadering met het doen zingen van Ps.105:3 en gebed. Hij leest voor Ps. 4. Naar aanleiding van deze psalm spreekt hij een kort openingswoord. Voor David was de tijd nog nooit zoo donker geweest, zoodat velen vroegen:,,wie zal ons het goede doen zien? Men bedoelde:,,dat komt niet weer. Echter David gaat met al zijn moeiten en zorgen tot den Heere en bidt:,,verhef Gij over ons het licht Uws aanschijns - o - Heere. Dat voorbeeld, dat David ons geeft, hebben wij na te volgen, in deze dagen van zorgen en druk. Dat zij ook onze bede voor het jaar, dat wij pas zijn ingetreden ook voor de stembusstrijd, die ons dit jaar weer wacht. De notulen worden gelezen. De heer Mulder vraagt of de notulen wel juist zijn, wat betreft de vermelding van de datum der vergadering. N. meende, dat besloten was, een week eerder te vergaderen. Besloten wordt, dit verschil van mening, te doen berusten op misverstand zoodat nu de notulen worden goedgekeurd. De heer Flokstra brengt nu verslag uit van de vergadering der centr. Meppel. Hij doet dit nu niet zoo uitvoerig als de vorige maal, aangezien het onderwerp, dat daar behandeld werd, ook op onze kiesvereniging zal behandeld worden. Aan dit verslag verbindt hij z n referaat, dat als opschrift had kunnen dragen:,,bezwaren tegen den geest dezer eeuw. Hij toont aan, hoe het leven der boeren was vroeger en hoe het nu geworden is.

2 Hoe kon hij zich vroeger verlustigen in z n kostelijke vrijheid en leefde hij als een koning op z n domein. Was de dagtaak volbracht, hoe genoeglijk was het zitje bij het vroolijk knappend haardvuur (zie boven) en de grillig oplaaiende vlammen gaven voedsel aan z n rijke fantasie. Tegenwoordig echter is de boer aan banden gelegd terwijl bovendien de heerschende malaise hen in een noodtoestand heeft gebracht. Sterk werd aangedrongen op het bezitten van eigen afgevaardigden z.g. boerencandidaten in s Lands Raadzalen. Na deze gloedvolle rede, werd gepauzeerd, om het gehoorde te doen bezinken en te overdenken. In de Pauze trakteerde de vrouw des huizes op koffie en koekjes. Deze vriendelijke attentie werd dankbaar genoten. Thans geeft de voorzitter het gehouden onderwerp in bespreking. De heer Bosscher toont met de feiten aan, dat de Regeering doet wat hij kan, om de nood der boeren te leenigen; dat al zijn de boeren niet voldaan, ze toch dankbaar behooren te zijn. Eveneens toont deze spreker zich een voorstander van de sociale wetten te zijn en laat zien de verbeteringen die daardoor zijn tot stand gekomen. t Spreekt van zelf, dat ook het,,zegeltjes plakken genoemd werd. Ten opzichte hiervan zijn ook de sympathieën erg verdeeld. Geen wonder: uit dezelfde bloem haalt het éene insect venijn en het ander honing. Zelfs meent eén der boerenmannenbroeders, dat het een aantasten is van de vrijheid van den boer, wanneer het jonge varken niet meer aan zijn poot, maar op de armen moet gedragen worden. De voorzitter meent, dat deze maatregel de liefde van de boer voor dit dier moet verzinnebeelden, tenminste wanneer de wet de linkerarm voorschrijft. Alzoo al weer: verschil van inzicht. Gelukkig kwam bij alle verschil toch ook weer de eenheid in gedachten naar voren. De broeders van Zuidwolde (N.) hadden een motie opgesteld luidende aldus. Alle aanwezigen verklaarden zich met dit voorstel te kunnen vereenigen, hoewel de voorzitter meent, dat dit voorstel zal blijken overbodig te zijn. De rondvraag levert niets op. Alvorens uiteen te gaan, rust op de voorzitter de aangename taak, de gastheer hartelijk dank te zeggen voor zijn gastvrijheid en hartelijke ontvangst en onthaal. Op verzoek gaat de heer Flokstra voor in dankgebed nadat gezongen was Ps 119:1. De secr. Joh. Pol.

3

4

5

6

7

8