Samenwerken in crisiscommunicatie: doe (n)iets!

Transcriptie

1 Samenwerken in crisiscommunicatie: doe (n)iets!

2 Wie ben ik? Mijn missie: minder maatschappelijke kosten en minder maatschappelijk onrust!

3 Samenwerken: doe (n)iets I. Doelen corporate en crisiscommunicatie II. Drie cases: iets of niets doen? III. Het belang van een ramp of crisis IV. Vier perspectieven Verwachtingen? Vragen?

4 Corporate communicatie: welke redenen zijn er om te communiceren? I. Doelen corporate en crisiscommunicatie

5 Vraag: Welke extra redenen zijn er om te communiceren tijdens een crisis?

6 Communiceren in crisissituaties Crisiscommunicatie Informatieverschaffing over feiten & geruchten ontkrachten Betekenis geven (duiden) van de gebeurtenis(sen) Schadebeperking door bieden handelingsperspectief Emoties kanaliseren Procescommunicatie (vanuit corporatebelang) Informeren over (on)mogelijkheden van te treffen maatregelen (om het vertrouwen te behouden. (c) Handboek Grootschalige en bijzondere korpscommunicatie, Van Hijum en Johannink, 2013

7 Verantwoordelijkheid crisiscommunicatie Bestuur (burgemeester, voorzitter Veiligheidsregio en minister) hebben wettelijke taak bij een ramp of crisis om hierin te voorzien. Bron: o.a. art 7 & 39 Wet Veiligheidsregio s, ondersteunt door Besluit informatie inzake rampen en crises (1994).

8 Verantwoordelijkheid corporate communicatie Een organisatie is altijd (!) zelf verantwoordelijk om te voorzien in corporate communicatie, Procescommunicatie onder directe regie de directievoorzitter, directeur, politiechef, brandweercommandant et cetera.

9 II. Drie cases: iets of niets doen? 1. Grote hagelstorm 2. Stuw doorbraak 3. Gaslek In groepjes: iets of niets doen als veiligheidsregio (en gemeente) en waarom of waarvoor dan wel/niet?

10

11

12

13 III. Het belang van een ramp en crisis Ongewenste gebeurtenis Verstoring Calamiteit Ongeval Incident Pleuris Foutje Crisis Ramp

14 Niet feiten (ernst), maar de gegeven betekenis aan een gebeurtenis met het oog op besluitvorming voor overheidsgezag betekent uitoefening van (nood-) bevoegdheden; die wordt begrensd door bepaalde vormvereisten (soms) en beginselen (altijd!) van: Proportionaliteit Er is sprake van een (onmiddellijk dreigende) aantasting van een of meer vitale belangen van de samenleving Subsidiariteit Normale bevoegdheden zijn ontoereikend voor voorkomen van die (onmiddellijk dreigende) aantasting, dan wel voor beheersten en/of herstellen van de gevolgen daarvan.

15 Vitale belangen/infrastructuur (ontleend aan Beleidsplan crisisbeheersing , TK ) Internationale rechtsorde: handhaving van de internationale vrede en veiligheid. Nationale rechtsorde: handhaving van de openbare orde; strafrechtelijke handhaving van de rechtsorde; handhaving van de democratische rechtsorde. Openbare veiligheid bescherming van personen, zaken en het milieu; Economische veiligheid: bescherming van de, voor de productie, consumptie en distributie van goederen en diensten, vitale infrastructuur. MAATSCHAPPIJ: Maatschappelijke ontwrichting: Aantasting van de voor de voor het maatschappelijk leven vitale infrastructuur. Maatschappelijke onrust: De al dan niet hoor-, zicht- of leesbare reactie van de bevolking die door negatieve emoties en gevoelens wordt gekarakteriseerd, zoals angst, boosheid, verdriet en afschuw. Helsloot onderscheidt: maatschappelijke commotie, bezorgdheid en agressie.

16

17 Wat wil je weten om te communiceren? 1. Gebeurtenis: incident en context 2. Oorzaak: 3. Gevolgen: onrust en wanvertrouwen. 4. Maatregelen: communiceren 5. Effect: bedoelde en onbedoelde Communiceer met gogme op basis van GOGME!

18 IFV, Hagelstenen zo groot als tennisballen, 31 januari 2017 Het gaat immers niet per se om het GRIP-niveau, maar om het feit dat georganiseerd en gecoördineerd partijen bij elkaar komen en er (daarmee) een heldere structuur wordt gehanteerd (met verslaglegging, afsprakenlijstjes, informatiemanagers, aandacht voor mogelijke scenario s e.d.). Op basis van deze structuur kunnen organisaties zich vervolgens (beter) voorbereiden op datgene wat hen (mogelijk) te wachten staat. Ook wordt daarmee de externe communicatiestructuur vastgelegd en komt er meer eenduidigheid in de gemeentelijke aanpak.

19 Wie is nu verantwoordelijk op welk moment voor de crisiscommunicatie?

20

21

22

23 IV. Vier perspectieven

24 Ik ben er (niet) van, en doe (n)iets!

25 Alles begint bij het perspectief

26 Tip: maak afspraken met externe partners over wie doet wat voor wie en waarom! Wie is verantwoordelijk voor de crisiscommunicatie? En op welke wijze geven de andere partijen hun procescommunicatie vorm? (c) Handboek Grootschalige en bijzondere korpscommunicatie, Van Hijum en Johannink, 2013

27 Als je je rol pakt qua regie op de crisiscommunicatie in het netwerk, zorg dan dat het zinvol is.

28 Anders zijn er onbedoelde effecten..

29 Voor mij om van jullie te leren Top & Tip 29

30 Dank en succes! Roy Johannink Training Advies en

31 @13stappenmodel KENNIS MOET JE DELEN, NIET BEZITTEN! BIJ GEBRUIK VAN DIE MODELLEN WEL DE VOLGENDE BRON VERMELDEN: HET STELSEL VAN CRISISBEHEERSING; DE CRISISBESLUITVORMINGSSTRUCTUUR ONTLEED VAN HIJUM EN JOHANNINK (2017) TE BESTELLEN VIA 31