ANTWOORDSLEUTEL INTERUNIVERSITAIRE VOORTGANGSTOETS GENEESKUNDE (ivtg) - SEPTEMBER 2015

Transcriptie

1 ANTWOORDSLEUTEL INTERUNIVERSITAIRE VOORTGANGSTOETS GENEESKUNDE (ivtg) - SEPTEMBER 2015 Met feedback voor studenten Vanaf de ivtg van september 2015 zal er bij de antwoordsleutel van de vragen niet alleen een literatuurreferentie, maar steeds vaker ook feedback voor studenten worden gegeven. Het kan voorkomen dat vragen of een literatuurreferentie of feedback bevatten. Vervallen vragen (n=4): 14, 49, 78, 113 Sleutelwijzigingen (n=1): 188 Nr. Antwoord 1. B 21. C 2. A 22. B 3. B 23. B 4. A 24. B 5. C 25. B 6. C 26. D 7. C 27. D 8. A 28. B 9. C 29. B 10. C 30. C 11. C 31. B 12. C 32. D 13. A 33. B 14. A 34. A 15. D 35. B 16. D 36. D 17. B 37. A 18. C 38. B 19. A 39. B 20. B 40. C 41. A 42. B 43. D 44. A 45. C 46. A 47. A 48. A 49. B 50. B 51. A 52. C 53. D 54. C 55. A 56. B 57. B 58. A 59. B 60. B 61. C 62. A 63. C 64. B 65. B 66. A 67. B 68. D 69. B 70. B 71. A 72. C 73. A 74. B 75. C 76. D 77. B 78. A 79. B 80. C 81. A 82. A 83. B 84. A 85. D 86. C 87. A 88. D 89. A 90. B 91. A 92. A 93. C 94. D 95. D 96. A 97. B 98. C 99. D 100. A 101. C 102. C 103. D 104. B 105. C 106. A 107. B 108. A 109. B 110. A 111. B 112. C 113. A 114. B 115. C 116. A 117. C 118. A 119. D 120. B 121. D 122. B 123. C 124. C 125. C 126. C 127. D 128. B 129. A 130. B 131. C 132. B 133. C 134. B 135. A 136. B 137. A 138. B 139. B 140. C 141. D 142. C 143. A 144. B 145. B 146. B 147. D 148. B 149. A 150. C 151. B 152. B 153. C 154. C 155. B 156. A 157. C 158. C 159. C 160. B 161. D 162. A 163. A 164. A 165. C 166. A 167. B 168. D 169. B 170. A 171. B 172. D 173. C 174. B 175. A 176. D 177. A 178. D 179. B 180. C 181. C 182. A 183. B 184. A 185. E 186. C 187. C 188. E 189. D 190. A 191. C 192. B 193. A 194. D 195. A 196. B 197. A 198. D 199. A 200. B Nr. Literatuurreferentie EN/OF feedback voor studenten 1. Psychiatry (3e voll.herz. ed. 2005) Gelder M. e.a., blz Essential clinical anatomy (3e ed. 2007) Moore K. e.a., blz Human physiology: from cells to systems (6e ed. 2006/2007) Sherwood L., blz NHG-standaarden voor de huisarts (2013) Bouma M., blz Robbins and Cotran pathologic basis of disease (9th ed. 2014/2015) Kumar V. e.a., blz Diagnostiek van alledaagse klachten: bouwstenen voor rationeel probleemoplossen (2e herz. dr. 2005) Jongh de T. e.a., blz NHG-standaarden voor de huisarts (2009) Wiersma T. e.a., blz Harrison's principles of internal medicine (17e ed. 2008) Fauci A., blz Farmacologie (4e herz. dr. 2009) Sitsen J. e.a., blz Medical biochemistry (3e ed. 2009) Baynes J. e.a., blz Medical biochemistry (3e ed. 2009) Baynes J. e.a., blz Inleiding in evidence-based medicine: klinisch handelen gebaseerd op bewijsmateriaal (3e herz.dr. 2008) Offringa M. e.a., blz Psychology (9th ed. 2011/2012) Bernstein D. e.a., blz NHG-standaarden voor de huisarts (2009) Wiersma T. e.a., blz Dermatovenereologie voor de eerste lijn (8e geh.herz. dr. 2009) Sillevis Smitt J.H. e.a., blz Oogheelkunde (2e herz. dr. 2008) Stilma J. e.a., blz Obstetrie en gynaecologie: de voortplanting van de mens (6e herz.dr. 2007) Heineman M. e.a., blz Medische ethiek (3e herz. dr. 2009) Have ten H. e.a., blz Human physiology: an integrated approach (5e ed. 2009/2010) Silverthorn D. e.a., blz Clinically oriented anatomy (6e ed. 2010) Moore K. e.a., blz Fysische diagnostiek (1e dr. 2010) Jongh de T., blz Sabiston textbook of surgery: the biological basis of modern surgical practice (18e ed. 2008) Sabiston D. e.a., blz Leerboek psychiatrie (2e geh.herz. dr. 2009) Hengeveld M. e.a., blz. geen opgave 24. Medical microbiology (5e ed. 2005) Murray P. e.a., blz Farmacotherapeutisch Kompas 2010, blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Clinically oriented anatomy (6e ed. 2010) Moore K. e.a., blz Clinically oriented anatomy (6e ed. 2010) Moore K. e.a., blz Medical biochemistry (3e ed. 2009) Baynes J. e.a., blz Oogheelkunde (2e herz. dr. 2008) Stilma J. e.a., blz Dermatologie en venereologie (3e herz. dr. 2000) Vloten van W., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz. 439 FEEDBACK: Een draagster van hemofilie-a geeft ofwel haar normale X-chromosoom door ofwel haar X-chromosoom met afwijkend factor VIII gen. Dus in de helft van de gevallen geeft ze het afwijkende X-chromosoom door, dus 50% van de zonen is aangedaan en 50% van de dochters zal draagster zijn. 33. Sobotta: atlas of human anatomy (14th ed. newly ed. 2009) 1 volume, Putz R. e.a., blz. 18

2 34. Medical physiology: a cellular and molecular approach (2005) Boron W. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., hfdst Epidemiologisch onderzoek: opzet en interpretatie (6e herz. dr. 2010) Bouter L. e.a., blz Medische ethiek (3e herz. dr. 2009) Have ten H. e.a., blz Diagnostiek van alledaagse klachten: bouwstenen voor rationeel probleemoplossen (3e herz. dr. 2011) Jongh de T. e.a., blz Leerboek psychiatrie (2e geh.herz. dr. 2009) Hengeveld M. e.a., blz Keel-neus-oorheelkunde en hoofd-halschirurgie (1e dr. 2007) Huizing E. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Histology: a text and atlas with correlated cell and molecular biology (6e herz. ed. 2011) Ross M. e.a., blz Medical physiology: a cellular and molecular approach (2e ed. 2009) Boron W. e.a., blz Obstetrie en gynaecologie: de voortplanting van de mens (6e herz.dr. 2007) Heineman M. e.a., blz Oogheelkunde (2e herz. dr. 2008) Stilma J. e.a., blz Medische ethiek (3e herz. dr. 2009) Have ten H. e.a., blz Klinische neurologie (16e herz.dr. 2007/2008) Kuks J. e.a., blz Diagnostiek van alledaagse klachten: bouwstenen voor rationeel probleemoplossen (3e herz. dr. 2011) Jongh de T. e.a., blz Rang and Dale's pharmacology (7th ed. 2011/2012) Rang H. e.a., blz Oncologie voor de algemene praktijk (2e gew. dr. 2009) Vries de J. e.a., blz Leerboek kindergeneeskunde: een interactieve benadering in woord en beeld (2009/2010) Brande van den J. e.a., blz The immune system (3e ed. 2009) Parham P., blz. geen opgave 54. Handleiding medisch-wetenschappelijk onderzoek (4e herz.dr. 2006) Zielhuis G., blz Robbins basic pathology (8e ed. 2007) Kumar V. e.a., blz Robbins basic pathology (8e ed. 2007) Kumar V. e.a., blz Essential clinical anatomy (3e ed. 2007) Moore K. e.a., blz Dermatovenereologie voor de eerste lijn (8e geh.herz. dr. 2009) Sillevis Smitt J.H. e.a., blz Fysische diagnostiek (1e dr. 2010) Jongh de T., blz Medical statistics at a glance (3rd ed. 2009) Petrie A. e.a., blz. 43, NHG-standaarden voor de huisarts. NHGStandaard/M24_svk.htm 62. Anamnese en lichamelijk onderzoek (5e aanzienl. gew. dr. 2008) Meer van der J. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Essential cell biology (3e ed. 2009/2010) Alberts B., blz Essential cell biology (3e ed. 2009/2010) Alberts B., blz Klinische neurologie (16e herz.dr. 2007/2008) Kuks J. e.a., blz Biochemistry (7e ed. 2012) Berg J. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Interne geneeskunde (14e geh. herz. dr. 2010) Meer van der J. en Stehouwer C. e.a., blz Clinical respiratory medicine (3e ed. 2008) Albert R. e.a., blz Neurologie (4e herz. dr. 2010) Hijdra A. e.a., blz Neurologie (4e herz. dr. 2010) Hijdra A. e.a., blz NHG-standaarden voor de huisarts. NHGStandaard/M06_svk.htm 77. Medische ethiek (3e herz. dr. 2009) Have ten H. e.a., blz Ziekten in de huisartspraktijk (5e herz. dr. 2008) Lisdonk van de E. e.a., blz Ziekten in de huisartspraktijk (5e herz. dr. 2008) Lisdonk van de E. e.a., blz Interne geneeskunde (14e geh. herz. dr. 2010) Meer van der J. en Stehouwer C. e.a., blz Ophthalmology: a pocket textbook atlas (2nd rev. ed. 2007) Lang K. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Neurologie (4e herz. dr. 2010) Hijdra A. e.a., blz Klinische nefrologie (4e herz. dr. 2005) Jong de P. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (7e ed. 2009) Kumar P. e.a., blz Oogheelkunde (2e herz. dr. 2008) Stilma J. e.a., blz. 37 en Robbins basic pathology (8e ed. 2007) Kumar V. e.a., blz Neurologie (4e herz. dr. 2010) Hijdra A. e.a., blz Volksgezondheid en gezondheidszorg (6e geh. herz. dr. 2012) Mackenbach J. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Ziekten in de huisartspraktijk (5e herz. dr. 2008) Lisdonk van de E. e.a., blz Volksgezondheid en gezondheidszorg (6e geh. herz. dr. 2012) Mackenbach J. e.a., blz Essential surgery: problems, diagnosis and management (4e dr. 2007) Burkitt H. e.a., 94. Nelson essentials of pediatrics (6e ed. 2010/2011) Marcdante K. e.a., blz Nelson essentials of pediatrics (6e ed. 2010/2011) Marcdante K. e.a., 96. NVOG Richtlijnen. blz. Fluor Vaginalis 97. Harrison's Online. blz. geen opgave 98. Orthopedie (2e herz. dr. 2008) Verhaar J. e.a., blz. pg Leerboek radiologie (1e dr. 1995) Bloem J. e.a., blz Rang and Dale's pharmacology (7th ed. 2011/2012) Rang H. e.a., blz. 181

3 101. Het onderzoek van de longen (2012) Vaardigheden in de geneeskunde. Duijnhoven van E. e.a., blz Obstetrie en gynaecologie: de voortplanting van de mens (7e geh.herz.dr. 2012) Heineman M. e.a., blz Obstetrie en gynaecologie: de voortplanting van de mens (7e geh.herz.dr. 2012) Heineman M. e.a., blz Inleiding gerontologie en geriatrie (4e herz. dr. 2004) Eulderink F. e.a., blz. 161 FEEDBACK: de belangrijkste risicofactor voor suïcide blijft ook bij ouderen een eerdere suïcidepoging. Daarnaast wordt geschat dat van de mensen die hun leven zelf hebben beëindigd ruim zeventig procent op dat moment depressief was en dat veertig procent aan een ernstige lichamelijke ziekte leed. Onder ouderen komen de hoogste percentages zelfdoding voor, mislukte pogingen daartoe zijn juist veel schaarser. Dit betekent dat bij ouderen de bedoeling om te sterven duidelijk aanwezig is bij een suïcidepoging Leerboek psychiatrie (2e geh.herz. dr. 2009) Hengeveld M. e.a., blz Interne geneeskunde (14e geh. herz. dr. 2010) Meer van der J. en Stehouwer C. e.a., blz FEEDBACK: arteriitis temporalis is een reuscelarteriitis. Dit is een aantasting van de a. temporalis door granuloomvorming met aanwezigheid van reuscellen, histiocyten en macrofagen. De a. temporalis kan hierbij rood en gezwollen zijn en pijnlijk bij palpatie. Klinisch is er meestal malaise, koorts en gewichtsverlies. De aandoening kan optreden tezamen met polymyalgia rheumatica. Specifiek zijn de temporale en occipitale hoofdpijn al of niet met kauwclaudicatie en/of amaurosis fugax. Irreversibel visusverlies is een gevreesde complicatie en komt bij ongeveer 10% van de patiënten voor. Amaurosis fugax is een kortdurende retinale ischemie die zich uit in een visusdaling die in enkele seconden ontstaat (alsof er van boven naar beneden een gordijn valt), meestal 1-5 minuten aanhoudt en in de loop van minuten weer verbetert. Bij herpes zoster ophthalmicus bevinden de afwijkingen zich in het verzorgingsgebied van de n. ophthalmicus. Door aantasting van de cornea kan de visus bedreigd worden maar zal er geen acuut visusverlies zijn. Het virus begeeft zich vanuit de dorsale ganglion via de sensibele zenuw naar het dermatoom waarbij de verschijnselen zoals hoofdpijn, koorts en lymfadenopathie kunnen ontstaan. Eerst ontstaat er pijn en tintelingen, daarna de huidafwijkingen. Bij een (partiële) netvliesloslating treedt er een splijting op tussen het neurosensore deel van de retina en het onderliggende pigmentepitheel waardoor er acuut een verlies van gezichtsscherpte en gezichtsveld ontstaat. Bij een neuralgie is er sprake van enkele seconden durende, zeer heftige, zich herhalende pijnscheuten in het traject van een zenuw. Deze pijnscheuten kunnen enige minuten aanhouden. Deze pijn kan zeer heftig zijn Practical paediatrics (6e ed. 2007) Roberton D. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Harrison's Online. blz. chapt Textbook of biochemistry: with clinical correlations (7e ed. 2010/2011) Devlin T. e.a., blz Obstetrie en gynaecologie: de voortplanting van de mens (7e geh.herz.dr. 2012) Heineman M. e.a., blz FEEDBACK: chronische pijn laag in de onderbuik die verergert bij de menstruatie en diepe dyspareunie zijn klassieke klachten die passen bij endometriose. Andere klachten bij endometriose kunnen o.a. zijn cyclusstoornissen (menorragie) en infertiliteit. Cervicale poliepen zijn meestal asymptomatisch. Wel kunnen zij tussentijds bloedverlies of contactbloedingen veroorzaken. De combinatie van menorragie, tussentijds bloedverlies en dysmenorroe is typerend voor een submuceus myoom. Dyspareunie past hier niet bij. Pelvic inflammatory disease (PID) is een ontsteking in het kleine bekken ten gevolge van verspreiding van micro-organismen vanuit de vagina en de cervix naar het endometrium, de tubae en aangrenzende structuren. De pijn bij een PID heeft geen relatie met de menstruatie zoals in deze casus. Ook zijn er vaak ontstekingsverschijnselen zoals koorts Inleiding gerontologie en geriatrie (4e herz. dr. 2004) Eulderink F. e.a., blz FEEDBACK: de absorptie van vitamine B12 kan op drie manieren door atrofische gastritis worden beïnvloed: 1. verminderde productie van intrinsic factor, nodig voor vitamine B12-absorptie; 2. te lage maagzuur- en pepsineproductie waardoor het eiwitgebonden vitamine B12 in de maag niet vrijgemaakt kan worden; 3. versterkte bacteriegroei in de darm ten gevolge van onvoldoende maagzuur, waardoor het vrijgemaakte B12 ongunstig gebonden wordt. Veel ouderen maken weinig of geen maagzuur meer aan, waarschijnlijk ten gevolge van atrofische gastritis. De maaglediging is vertraagd en door de verminderde barrièrefunctie treedt bacteriële overgroei sneller op. Sommige voedingsstoffen worden hierdoor minder goed geabsorbeerd: foliumzuur, vitamine B12, ijzer, calcium en zink. Deficiëntieverschijnselen veroorzaakt door atrofische gastritis zijn eigenlijk alleen geconstateerd voor vitamine B Vander's human physiology: the mechanisms of body function (12 ed. 2011) Widmaier E. e.a., blz. 535, 553 FEEDBACK: Een histamine-2-receptorantagonist (bijv. ranitidine) zorgt voor een verminderde werking van histamine. Dit zorgt voor een afname in de zuursecretie en dus een verhoging van de ph in het lumen van de maag. De gastrinesecretie wordt door H+ geïnhibeerd. Een afname in zuursecretie, zorgt dus voor een toename in gastrinesecretie. Gastrine stimuleert op twee verschillende manieren de pariëtaalcellen in de maag tot de productie en secretie van HCl. Direct, via de cholocystokinine-2 (CCK2) receptor gelegen op de pariëtale cel. Of indirect via de enterochromaffin-like (ECL) cell. Deze indirecte manier is veruit de belangrijkste. Ondanks de toename in gastrinesecretie, zorgt dit middel echter nog steeds voor een verminderde zuurafgifte. Dit komt doordat een groot deel van het effect van gastrine op de zuurafgifte wordt gemedieerd door de stimulatie van histamine afgifte. Daardoor zijn histamine-2-receptorantagonisten (ook wel H2-blokkers genoemd) effectief in het verhogen van de ph in de maag en het verlichten van symptomen van gastro-oesofageale reflux Leerboek psychiatrie (2e geh.herz. dr. 2009) Hengeveld M. e.a., blz FEEDBACK: Een paniekstoornis zonder agorafobie is te diagnosticeren door aanwezigheid van recidiverende, onverwachte paniekaanvallen. Ook moet er na ten minste 1 aanval gedurende 1 maand of langer sprake zijn van voortdurende ongerustheid over het krijgen van de volgende aanval, bezorgdheid over de verwikkeling of consequenties van de aanval en een belangrijke gedragsverandering in samenhang met de aanvallen. Er is afwezigheid van agorafobie en de paniekstoornis veroorzaakt in belangrijke mate lijden of beperkingen in het functioneren. De hartkloppingen, opvliegers, transpireren, misselijkheid, trillen en bang te zijn om gek te worden zijn symptomen die voldoen aan de criteria voor een paniekaanval. Patiënten met een paniekstoornis met agorafobie vermijden plaatsen of situaties van waaruit vluchten onmogelijk is, waarin ze zich schamen of waarbij geen hulp voorhanden is. Bekende plaatsen die vaak vermeden worden: supermarkten, warenhuizen, openbaar vervoer, wachten in een rij, restaurants etc. Een generaliseerde angststoornis kenmerkt zich het meest door een voortdurende aanwezigheid van angsten en nervositeitsklachten zonder duidelijke aanleiding. Er is een buitensporige angst en bezorgdheid betreffende een aantal verschillende levensdomeinen (gezondheid, financiën, huisvesting) die vaker wel dan niet aanwezig is. Dit staat niet verhouding tot de kans of de gevolgen van de gevreesde gebeurtenissen. De bezorgdheid is overheersend en moeilijk in de hand te houden en gaat samen met symptomen van motorische spanning, autonome prikkelbaarheid of rusteloosheid. De angst, bezorgdheid of lichamelijke symptomen veroorzaken lijden of beperkingen in het functioneren. De aandoening duurt tenminste 6 maanden.

4 Bij de sociale angststoornis (fobie) is sprake van extreme angst en vrees voor sociale situaties waarin de patiënt bevreesd is zichzelf belachelijk te maken, kritiek van anderen te krijgen of niet goed aan de eisen te voldoen die de situatie stelt Neurologie (4e herz. dr. 2010) Hijdra A. e.a., blz. 318 FEEDBACK: Een radiculair syndroom S1 wordt meestal veroorzaakt door een hernia nuclei pulposi (HNP) van L5-S1 en bestaat uit een uitstralende pijn via de bil naar de laterale zijde van het boven- en onderbeen, tot in de laterale voetrand, vaak met tintelingen, soms met een gestoorde sensibiliteit van de laterale voetrand, terwijl de achillespeesreflex afneemt en er eventueel een hypotone parese van de voetflexoren kan optreden. Een radiculair syndroom L5 wordt meestal veroorzaakt door een HNP van L4-L5 en zorgt voor gevoelsstoornissen van de mediale voetrand en eventueel parese van de extensoren van de voet. Bij een radiculair syndroom L4 (HNP L3-L4) zal de kniepeesreflex afnemen. Er kan dan ook sprake zijn van parese van de m. quadriceps en een sensibiliteitsstoornis aan de mediale zijde van de kuit Klinische neurologie (17e herz. dr. 2012) Kuks J. e.a., blz , FEEDBACK: De grootte van de pupil wordt door een reflex bepaald via het autonome zenuwstelsel. Bij lichtinval gaat een signaal via de afferente baan, de nervus opticus (II), naar de kernen van Edinger Westphal, van daaruit gaat via de efferente baan, de nervus oculomotorius (III), een signaal naar de musculus sphincter pupillae die zorgt voor vernauwing van de pupil. Bij een probleem met de nervus III links is de efferente baan links aangedaan. Het linkeroog geeft hierbij zowel bij de directe als de indirecte test geen pupilreactie. De beide afferente banen en de efferente baan rechts zijn intact. Het rechteroog geeft zowel bij directe als indirecte test een normale pupilreactie Leerboek Keel-neus-oorheelkunde en hoofd-halschirurgie (2e herz. dr. 2013) Vries de N., blz FEEDBACK: bovenstaande symptomen passen bij acute epiglottitis. Inspectie van de keel kan de zwelling doen toenemen en is daarom gecontra-indiceerd voor hulpverleners die geen ruime ervaring hebben met het veilig stellen van de ademweg bij kinderen. Alleen al een verdenking op epiglottitis rechtvaardigt spoedtransport naar een ziekenhuis. In het ziekenhuis zal door een multidisciplinair team een laryngoscopie worden gedaan, zodat bij plots toenemende dyspneu adequaat kan worden ingegrepen door middel van intubatie, coniotomie of tracheotomie. Bij milde laryngitis subglottica is het kind geruststellen en met het kind in de nabijheid van een stromende hete douche gaan zitten meestal afdoende om medische interventie voorkomen. Bij matig-ernstige laryngitis subglottica kan eenmalig dexamethason worden gegeven. Waarna het kind na een half uur wordt gecontroleerd Leerboek urologie (3e herz. dr. 2013) Bangma C., blz FEEDBACK: naast torsio testis staat een acute epididymitis in de differentiaaldiagnose. Bij een torsio testis (een verdraaiing van de funiculus spermaticus, waardoor de testikel ischemisch wordt) zijn heftige uitstralende pijn in de lies, misselijkheid, braken, zwelling van het scrotum en hoogstand van de testikel typische klachten en bevindingen. Bij een acute epididymitis past een pijnlijke scrotumhelft, vaak in combinatie met koorts en koude rillingen. Het ontstaan na het sporten zou kunnen passen bij een trauma als luxerende factor voor de torsio testis. Een seminoom is minder waarschijnlijk omdat deze niet zorgt voor pijn. Meestal wordt enige tijd een afwijking gevoeld in de testis. Een hernia inguinalis incarcerata (irreponibele liesbreuk) is minder waarschijnlijk gezien de locatie van de zwelling Dermatovenereologie voor de eerste lijn (8e geh.herz. dr. 2009) Sillevis Smitt J.H. e.a., blz FEEDBACK: psoriasis vulgaris wordt gekenmerkt door scherp begrensde erythematopapulosquameuze laesies die in grootte variëren en soms jeuk veroorzaken. De uitbraak is vaak symmetrisch en bij krabben is de schilfering vaak plaatjesvormig, wit, zilverachtig en glanzend. De voorkeurslocaties zijn de strekzijden van de knieën en ellebogen (zoals bij deze patiënt), de stuit en het behaarde hoofd. Pityriasis rosea is een onschuldig ziektebeeld dat begint met een solitaire laesie (plaque mère) met een diameter van 2-5 cm. Hierna ontstaat een soms jeukende eruptie, bestaande uit symmetrisch gelokaliseerde lenticulair tot nummulair grote erythemateuze, matig scherp begrensde maculae met pityriasiforme schilvering. De laesies zijn vaak ovaal van vorm, waarbij de lengteas volgens de splijtlijnen van de huid verloopt. Bij eczema seborrhoicum adultorum zijn er, bij volledige ontwikkeling, matig scherp begrensde laesies bestaande uit seborroïsche squamae op een erythemateuze bodem. De voorkeurslocaties zijn plaatsen waar grote hoeveelheden talgklieren worden gevonden: de behaarde hoofd, wenkbrauwen en oogranden, nasolabiale plooien en baardstreek, retro-auriculair gebied, oorschelpen en gehoorgang, presternaal en interscapulair, lichaamsplooien en navel. Constitutioneel eczeem ontwikkelt zich vaak op de kinderleeftijd en lijkt erg op seborroïsch eczeem. De voorkeursplekken zijn de elleboogplooien, knieholten en rond de polsen en enkels Illustrated textbook of paediatrics (4th ed. 2012) Lissauer T. e.a., blz. 159 FEEDBACK: Dit is een typisch beeld van een Erbse parese. Bij de geboorte is letsel van de plexus brachialis opgetreden doordat de schouders met moeite geboren zijn. De plexus cervicalis verzorgt de zenuwverbindingen naar hoofd, nek en schouders. Bij letsel van de n. accessorius staat het hoofd scheef. De arm kan niet meer boven 90 graden opgeheven worden Fysische diagnostiek (1e dr. 2010) Jongh de T., blz. 80 FEEDBACK: wanneer de huisarts de stemvork aanslaat, op het mastoïd plaatst tot de vrouw het geluid niet meer hoort en direct daarna voor het oor houdt, hoort de vrouw het geluid wel weer. Dit is de proef van Rinne en deze is beiderzijds positief. Dat wil dus zeggen dat er GEEN perceptieverlies is. Wanneer de huisarts de stemvork aanslaat en midden op het hoofd van de vrouw plaatst, hoort zij de stemvork links het best. Dit is de proef van Weber en bij perceptieverlies lateraliseert het geluid naar de gezonde kant, de andere kant is het aangedane binnenoor Leerboek kindergeneeskunde: een interactieve benadering in woord en beeld (2e dr. 2011) Brande van den J. e.a., blz , FEEDBACK: frequent en langdurig spugen leidt naast elektrolytstoornissen tot H+ verlies, en daarmee tot metabole alkalose. De meest waarschijnlijke diagnose als verklaring voor de klachten is pylorushypertrofie. Een kenmerkende klacht hierbij is het krachtig braken van de voeding (projectielbraken) zonder gallige bijmenging en achterblijven in gewicht. De biochemische gevolgen van een pylorushypertrofie zijn dehydratie, elektrolytstoornissen en metabole alkalose Oogheelkunde (2e herz. dr. 2008) Stilma J. e.a., blz FEEDBACK: bij patiënten met een beginnende cataract kan de lens van vorm en samenstelling veranderen, waardoor het brekend vermogen toeneemt (myopisatie). Dit gebeurt vooral bij kerncataract waarbij de lens boller wordt. De andere symptomen hebben geen verband met cataract. Presbyopie heeft te maken met het stugger worden van de lens met de leeftijd. Mouches volantes zijn schaduwen van minuscule bloedinkjes in het glasvocht en treden niet vaker op bij cataract. Gezichtsvelddefecten komen niet voor bij cataract Dermatovenereologie voor de eerste lijn: een systematische introductie (9e geh.herz. dr. 2014) Sillevis Smitt J.H. e.a., blz Epidemiologisch onderzoek: opzet en interpretatie (5e herz. dr. 2005) Bouter L. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Atlas of Human Anatomy (6th ed. 2014) Netter F. e.d., blz. geen opgave

5 FEEDBACK: bij varices is meestal het oppervlakkige systeem insufficiënt en wel met name de vena saphena magna (VSM). De vena femoralis superficialis mondt uit in de vena femoralis communis, samen met de vena profunda femoris. Aan de ventrale zijde mondt de vena sapiens magne in de vena femoralis communis. Na het passeren van het ligament van Poupart, gaat de vena femoralis over in de vena iliaca externa. Deze vloeit samen met de vena iliaca interna (of vena hypogastrica) in de vena iliaca communis. Deze vena iliaca communis van links en rechts vloeien samen in de vena cava inferior. De vena poplitea ontstaat doordat de vena tibialis posterior en de vena tibialis anterior zich samenvoegen. Ook de vena peronealis en de vena saphena parva monden uit in de vena poplitea NHG-standaarden voor de huisarts. Dementie M21 FEEDBACK: de combinatie van geheugenproblemen, een andere cognitieve functiestoornis en invloed op het dagelijks functioneren is nodig voor de diagnose dementie Probleemgeoriënteerd denken in de geriatrie (2008) Olde Rikkert M., blz Dermatovenereologie voor de eerste lijn: een systematische introductie (9e geh.herz. dr. 2014) Sillevis Smitt J.H. e.a., blz Leerboek chirurgie (2e geh.herz. dr. 2012) Gooszen H. e.a., blz FEEDBACK: Ischemische colitis wordt veroorzaakt door een tijdelijke vermindering van de flow bij een pre-existente arteriële doorbloedingsstoornis. De a. mesenterica inferior voorziet de linker colonflexuur, het sigmoïd en rectum van bloed, bij afsluiting van deze aftakking van de aorta, treedt er ischemie van deze doelorganen op. De a. mesenterica superior voorziet de darmen tot de linker colonflexuur van bloed. De a. splenica voorziet de maag, een deel van de pancreas en de milt van bloed en is geen aftakking van de aorta maar een aftakking van de truncus coeliacus. De a. gastrica sinistra voorziet de maag van bloed en is een aftakking van de truncus coeliacus, niet van de aorta. De truncus coeliacus is een aftakking van de aorta, maar voorziet niet het linker gedeelte van het colon van bloed, maar de maag, milt, pancreas en lever Leerboek chirurgie (2e geh.herz. dr. 2012) Gooszen H. e.a., blz. 663 FEEDBACK: Het beschreven beeld past zeer goed bij een mallet finger. Hierbij is de strekpees van de vinger beschadigd. Een trigger finger wordt ook wel een snapping finger genoemd. Hierbij is door een ontstekingsreactie de pees verdikt en/of de peesschede vernauwd. Boutonnière deformiteit wordt veroorzaakt door het wijken van de extensorpees waardoor een flexiestand van het PIP-gewricht en extensiestand van het DIP ontstaat Leerboek medische genetica (7e herz. dr. 2005) Bijlsma E. e.a., blz. 90, 155 FEEDBACK: De ouders hebben homozygote allelen: moeder heeft genotype AA en vader genotype BB. De A en B allelen erven codominant over. Het kind heeft hierdoor altijd bloedgroep AB. Bij bloedgroep AB zijn er noch anti-a noch anti-b antistoffen in het bloed Fysische diagnostiek (1e dr. 2010) Jongh de T., blz FEEDBACK: 2e intercostaalruimte links parasternaal: pulmonalisklep. 4e en 5e intercostaalruimte links. parasternaal: tricuspidalisklep. Apex cordis: mitralisklep Gezondheidsrecht (2e herz. dr. 2009) Engberts D. e.a., blz FEEDBACK: De hoofdregel voor een verrichting bij een minderjarige tussen de 12 tot 16 jaar is dubbele toestemming: zowel de ouders als de minderjarige moeten toestemming geven voor het uitvoeren van de verrichting. In de situatie dat de jongere een medische verrichting (in deze casus, een abortus) wenst en de ouders weigeren laat art. 450 lid 2 WGBO de mogelijkheid open dat de verrichting toch wordt uitgevoerd, namelijk als wordt voldaan aan een van de volgende aanvullende voorwaarden: 1. de verrichting is kennelijk nodig om ernstig nadeel voor de minderjarige te voorkomen; 2. de minderjarige blijft na weigering van toestemming door de ouders de verrichting weloverwogen wensen. In deze casus wordt aan deze voorwaarden voldaan en mag de abortus, ook zonder toestemming van de ouders, worden uitgevoerd Leerboek psychiatrie (2e geh.herz. dr. 2009) Hengeveld M. e.a., blz FEEDBACK: Met negatieve symptomen wordt gedoeld op het ontbreken van uitingen van psychische functies die normaal wel aanwezig zijn. Negatieve symptomen bij schizofrenie zijn: affectieve vervlakking (de emotionele reacties zijn minder sterk tot afwezig), apathie, spraakarmoede, en sociaal terugtrekgedrag. Criteria voor schizofrenie zijn (DSM-IV-PZ): A. een maand lang ten minste twee van de volgende symptomen: wanen, hallucinaties, onsamenhangende spraak, ernstig chaotisch of katatoon gedrag en/of negatieve symptomen. B. vanaf het begin van de stoornis is er voor het grootste deel van de tijd sprake van belangrijke beperkingen in het functioneren op een of meer gebieden en ligt het functioneren duidelijk onder het niveau van voor het begin van de stoornis. C. duur ten minste zes maanden Diagnostiek van alledaagse klachten: bouwstenen voor rationeel probleemoplossen (3e herz. dr. 2011) Jongh de T. e.a., hfdst. 64. Vergeetachtigheid FEEDBACK: Het snelle ontstaan van de gedragsveranderingen duidt op een delier, welke mogelijk wordt uitgelokt door een urineweginfectie (vaker plassen, incontinentie). Een delier wordt gekenmerkt door verwardheid bij een gedaald of wisselend bewustzijn, vaak gepaard gaande met motorische onrust. Men spreekt van een dementiesyndroom indien er geheugenstoornissen aanwezig zijn en één of meer andere cognitieve functies gestoord zijn: afasie, apraxie, agnosie en/of stoornissen in de uitvoerende functies. Daarnaast kan er sprake zijn van vertraging van handelen en denken. De cognitieve stoornissen moeten verworven zijn en ze moeten zo ernstig zijn dat ze tot duidelijke beperkingen leiden in het sociaal en beroepsmatig functioneren. Bij dementie is er een geleidelijk ontstaan van de klachten. Vergeetachtigheid kan optreden in het kader van een depressie. Door gebrek aan aandacht is dan het inprenten van nieuwe informatie gestoord en door onvoldoende interesse is de recall van opgeslagen informatie beperkt NHG-standaarden voor de huisarts. stoppen met roken FEEDBACK: Deze patiënt bevindt zich in de contemplatie fase: zij overweegt haar gedrag te veranderen. De arts kan dit moment gebruiken om de mogelijkheid van een gedragsverandering (stoppen met roken) te bespreken. Om aan te sluiten bij de fase waarin de patiënt zich bevindt zal de huisarts kiezen om de motivatie van de patiënt voor het roken te exploreren. Motivatie wordt in het zogenaamde stages of change -model in twee fasen onderverdeeld: (1) PRECONTEMPLATIE: de patiënt is niet geneigd of van zins een bepaald gedrag te vertonen, en (2) CONTEMPLATIE: een patiënt overweegt een bepaald soort gedrag wel. Daarna volgen in het model fasen die te maken hebben met kunnen: (3) PREPARATIE: de patiënt treft voorbereidingen om zich gewenst te gedragen, en (4) ACTIE: het gewenste gedrag wordt inderdaad in de praktijk gebracht. Indien de patiënt volledig ongemotiveerd zou zijn om te stoppen met roken zou de huisarts toestemming vragen in een volgend consult op zijn rookstatus terug te komen. In een latere fase kan de noodzaak voor nicotine vervangende middelen overwogen worden en samen met de patiënt een stopplan gemaakt te worden. Hier is het bij deze patiënt echter nog te vroeg voor Medische psychologie (2e herz. dr. 2010) Kaptein A. e.a., blz FEEDBACK: Klassieke conditioneren is een vorm van leren waarbij een verband wordt gelegd tussen een nieuwe prikkel en een bestaand gedragspatroon. In deze casus wordt de taxirit gekoppeld aan de angst die de vrouw eerder heeft ervaren voor haar bestralingsbehandeling. Habituatie is een gewenningsreactie, het uitdoven van een aanvankelijke reactie op een prikkel. Een gebeurtenis heeft dan geen noemenswaardige gevolgen (meer). Operant conditioneren is een vorm van leren waarbij het gedrag wordt aangeleerd op basis van de positieve dan

6 wel negatieve gevolgen die dat gedrag heeft. Onder sociaal leren vallen die leerprocessen die gebaseerd zijn op het observeren en/of het imiteren van gedrag van anderen Medical statistics at a glance (3rd ed. 2009) Petrie A. e.a., blz. 28, 40, NHG-standaarden voor de huisarts. Cardiovasculair risicomanagement FEEDBACK: De medicamenteuze behandeling van hypertensie in de huisartsenpraktijk wordt gedaan volgens een stappenplan. Elke volgende stap is van toepassing indien de streefwaarde niet wordt bereikt. Voor patiënten van negroïde afkomst zijn de stappen: 1. Calciumantagonist of diureticum; 2. Calciumantagonist én diureticum. Er zijn aanwijzingen dat bij negroïde patiënten diuretica en calciumantagonisten een grotere bloeddrukverlagende werking hebben dan ß-blokkers, ACE-remmers en AT1-antagonisten. Bij niet-negroïde patiënten ouder dan 50 jaar zijn de stappen: 1. Thiazidediureticum of calciumantagonist; 2. Voeg ACE-remmer toe, bij voorkeur in combinatietablet; 3. Combineer thiazidediureticum, ACE-remmer en calciumantagonist; 4. Overweeg therapieresistente hypertensie. Voor patiënten met specifieke kenmerken of condities zoals jonge/oude leeftijd, hartfalen, diabetes mellitus, atriumfibrilleren, astma/copd en chronische nierschade bestaat er voorkeursmedicatie en wordt ook van dit stappenplan afgeweken NHG-standaarden voor de huisarts. Diepe veneuze trombose en longembolie M NHG-standaarden voor de huisarts. Duizeligheid FEEDBACK: Benigne paroxismale positieveranderingsduizeligheid (BPPD) wordt gekenmerkt door aanvallen van draaiduizeligheid uitgelokt door veranderingen van de stand van het hoofd (zoals draaien in bed, vooroverbuigen, omhoog kijken). De duizeligheid duurt enige seconden tot enkele minuten. Bij herhalen van de beweging die de duizeligheid uitlokt, vermindert de duizeligheidsreactie. Bij het merendeel van de patiënten gaan de klachten binnen vier weken vanzelf over. Het bestaan van verdichtingen of 'gruis' in de endolymfe in de halfcirkelvormige kanalen (canalolithiasis) wordt thans gezien als de verklaring van BPPD. Wanneer draaiduizeligheid continu aanwezig is en verergert door bewegingen, er geen gehoorverlies is of neurologische uitvalverschijnselen zijn en een aanval enkele dagen kan duren, wijst dit op een neuritis vestibularis. De duizeligheid is vaak zo heftig dat de patiënt met gesloten ogen in bed ligt. Bij recidiverende aanvallen van draaiduizeligheid, niet uitgelokt door bewegen, met gehoorverlies en oorsuizen of een vol gevoel in het oor met een duur van enkele uren, met daarna soms enkele dagen waarin lichte klachten optreden, is er vermoedelijk sprake van de ziekte van Ménière. Wanneer de klachten optreden na opkomen uit liggende of zittende houding kan er sprake zijn van orthostatische hypotensie. Hier gaat het echter om een licht gevoel in het hoofd of het gevoel flauw te vallen in tegenstelling tot draaiduizeligheid Clinical epidemiology: the essentials (5e ed. 2013/2014) Fletcher R. e.a., blz Probleemgeoriënteerd denken in de geriatrie: een praktijkboek voor de opleiding en de kliniek (2e herz. dr. 2012) Olde Rikkert M. e.a., blz Kumar & Clark's clinical medicine (8th ed. 2012) Kumar P. e.a., blz. 565 FEEDBACK: Endogene creatinineklaring: ( /1440)*creatinine-excretie (mmol/uur) / serumcreatinine(µmol/l) = 694*3,2/75 = 30 ml/min Current diagnosis & treatment in family medicine (3rd ed. 2010/2011) South-Paul J. e.a., blz. online version, chapter 40: common geriatric problems 148. Schwartz's principles of surgery (9th ed. 2010) Brunicardi F. e.a., chapter Clinical epidemiology: the essentials (5e ed. 2013/2014) Fletcher R. e.a., blz FEEDBACK: Men onderscheidt bij de evaluatie van geneesmiddelen bij mensen vier soorten onderzoeken: fase 1 t/m 4. Fase 1-studies hebben tot doel een eerste indruk te krijgen van toxicologische en farmacologische eigenschappen (opname, verdeling in het bloed, uitscheiding uit het lichaam). Fase 1-studies hebben dus geen onmiddellijk therapeutisch belang en worden niet uitgevoerd bij patiënten met een specifieke aandoening. Fase 2-studies hebben hoofdzakelijk tot doel na te gaan of het medicijn inderdaad doeltreffend is bij de bedoelde indicatie. Men zoekt tevens de optimale dosis. Fase 3-studies zijn gericht op het aantonen van de effectiviteit van het middel (in relatie tot de toxiciteit) en het middel te onderscheiden van andere bestaand middelen. Deze studies verschillen van fase 2-studies door het grotere aantal betrokken patiënten (soms duizenden) en door de langere duur van deze studies. Bij fase 4-studies (postmarketing surveillance) wordt gezocht naar onverwachte bijwerkingen van het middel in de eerste periode na introductie ervan op de markt Interne geneeskunde (14e geh. herz. dr. 2010) Meer van der J. en Stehouwer C. e.a., blz FEEDBACK: Pericarditis is een ontsteking van de pericardvliezen. De acute idiopathische pericarditis wordt vaak voorafgegaan door een virale bovenste luchtweginfectie. De belangrijkste klacht is pijn op de borst, soms uitstralend naar de kaken of schouders en armen. Kenmerkend is dat de pijn houdingsafhankelijk is (minder bij rechtop zitten en voorover leunen) en wordt beïnvloed door de ademhaling. Het ECG kan afwijkingen laten zien maar dat is niet altijd het geval. Angina pectoris ontstaat wanneer er niet aan een verhoogde zuurstofbehoefte van het myocard kan worden voldaan. Angina pectoris wordt vaak veroorzaakt door inspanning, koude en/of emoties en gaat vaak snel weer voorbij wanneer de prikkel stopt. Bij een thoracale aorta dissectie scheurt de intima van het vat waarbij bloed tussen de intima en de media terechtkomt. Dit gaat klassiek gepaard met hevige, snijdende pijn tussen de schouderbladen. Op jonge leeftijd kan een dissectie ontstaan in het kader van een aangeboren bindweefselziekte zoals bij het syndroom van Marfan. Uiterlijke kenmerken van dit syndroom kunnen bij inspectie van de patiënt opvallen. Pancreatitis karakteriseert zich door een aanhoudende, niet-koliekachtige pijn in epigastrio, die ook kan uitstralen naar de rug, borst of linkerschouder. De pijn neemt af bij vooroverbuigen met opgetrokken knieën. Bij een pancreatitis is echter het serum amylase en serumlipase sterk verhoogd Robbins basic pathology (9e ed. 2013) Kumar V. e.a., blz FEEDBACK: De meeste prostaatcarcinomen komen voor in de perifere zone en dan gelegen in de posterieure locatie tegen het rectum aan. Hierdoor kunnen deze palpabel zijn bij een rectaal toucher. Daarentegen komt prostaathyperplasie het meest voor in de meer centraal gelegen transitiezone en kan daardoor urineobstructie veroorzaken Robbins and Cotran pathologic basis of disease (9th ed. 2014/2015) Kumar V. e.a., blz. 959, 967 FEEDBACK: De lamina propria is een bindweefsellaag die samen met het overgangsepitheel (urotheelcellen) de mucosa van de blaaswand vormt. De lamina propria is een grens die belangrijk is bij het bepalen van het T-stadium van een blaastumor. Een tumor die beperkt is tot de mucosa wordt geclassificeerd als stadium Ta volgens het TNM systeem. Tumoren die de submucosa hebben geïnvadeerd worden geclassificeerd als stadium T1. Omdat Ta en T1 tumoren nog kunnen worden verwijderd door transurethrale resectie (TURT), worden zij vanuit klinisch/therapeutisch perspectief samengevat onder de term niet-spierinvasieve tumoren tegenover spierinvasieve tumoren (groter of gelijk aan T2) Klinische traumatologie (2000) Haarman H., blz BMI Classification. Global Database on Body Mass Index World Health Organization, 155. Current diagnosis & treatment cardiology (4e ed. 2014) Crawford M., chapter Clinically oriented anatomy (7th ed. 2013/2014) Moore K. e.a., blz. 307

7 157. Textbook of biochemistry: with clinical correlations (7e ed. 2010/2011) Devlin T. e.a., blz Textbook of biochemistry: with clinical correlations (7e ed. 2010/2011) Devlin T. e.a., blz Farmacotherapeutisch Kompas (internetsite) blz. Amoxicilline FEEDBACK: De dosering is 50mg/kg/dag. Het jongetje weegt 15 kg. Hij heeft dus 750 mg per dag nodig. Verdeeld over 3 doses op één dag is dit 250 mg per dosis. Nu nog omrekenen naar ml. De suspensie is 25mg/l. Dit maakt de hoeveelheid ml suspensie per dosis (250 mg gedeeld door 25 mg) 10 ml per dosis Textbook of biochemistry: with clinical correlations (7e ed. 2010/2011) Devlin T. e.a., blz Textbook of biochemistry: with clinical correlations (7e ed. 2010/2011) Devlin T. e.a., blz Human molecular genetics (4th ed. 2010/2011) Strachan T. e.a., blz Human molecular genetics (4th ed. 2010/2011) Strachan T. e.a., blz Robbins and Cotran pathologic basis of disease (9th ed. 2014/2015) Kumar V. e.a., blz Junqueira's basic histology: text and atlas (13th ed. 2013) Mescher A. e.a., chapter Junqueira's basic histology: text and atlas (13th ed. 2013) Mescher A. e.a., chapter Current diagnosis & treatment: emergency medicine (7th ed. 2012) C. Stone e.a., chapter DeGowin s Diagnostic Examination, 10e. Chapter Schwartz's principles of surgery (10th ed. 2015) Brunicardi F. e.a., chapter 5: Shock 170. The Merck Manual (19th ed. 2011), online version, Chapter 39: Osteonecrosis 171. The Merck Manual (19th ed. 2011), online version, Chapter 218: Peripheral Arterial Disorders 172. Medical physiology: a cellular and molecular approach (2nd upd. ed. 2012) Boron W. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Greenspan s Basic & Clinical Endocrinology, 9e. chapter Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Guyton and Hall Textbook of medical physiology (12e ed. 2010/2011) Hall J. e.a., blz Williams obstetrics (24th ed. 2014) Cunningham F. e.a., chapter Schacter, DL. Psychology (2nd ed.). Worth Publishers, pp Olson KR. Poisoning & Drug Overdose, 6e. Chapter Schwartz's principles of surgery (10th ed. 2015) Brunicardi F. e.a., chapter CURRENT Diagnosis & Treatment in Otolaryngology -Head & Neck Surgery, 3e. Chapter CURRENT Diagnosis & Treatment: Psychiatry, 2e. Chapter Esherick JS, Clark DS, Slater ED. CURRENT Practice Guidelines in Primary Care Chapter Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter CURRENT Rheumatology Diagnosis & Treatment, 3e. chapter Williams Gynecology, 2e. chapter (was D) Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter Current diagnosis & treatment surgery (14th ed. 2015) Doherty G., chapter Leerboek Keel-neus-oorheelkunde en hoofd-halschirurgie (2e herz. dr. 2013) Vries de N., blz Basic & clinical pharmacology (13th ed. 2015) Katzung B e.a., chapter Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter Clinical surgery (3e ed. 2012) Henry M. e.a., blz Williams obstetrics (24th ed. 2014) Cunningham F. e.a., chapter 32: the newborn 197. A color atlas of family medicine (2nd ed. 2013), online version, Chpt 7: Global health, malnutrition and micronutrient deficiencies 198. Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter Goodman & Gilman's the pharmacological basis of therapeutics (12th ed. 2011) Goodman L. e.a., chapter Harrison's principles of internal medicine (18e ed. 2011/12) Longo D. e.a., chapter 372

8 VRAGEN OPGENOMEN IN DE INTERUNIVERSITAIRE VOORTGANGSTOETS GENEESKUNDE - SEPTEMBER Gesorteerd op vraagnummer in de toets PS /03 UMCN ANA /04 UM FHML-G FY /05 UMCN HG /05 UM FHML-G BCG /05 UM FHML-G HG /02 UMCG HG /03 UM FHML-G INT /05 UM FHML-G FAR /02 UMCN FAR /05 UMCN BCG /09 UMCN EMS /12 UMCN PS /08 UMCG HG /07 UMCG HG /07 UM FHML-G DOK /08 LUMC GYN /04 UMCG MET /08 UM FHML-G FY /06 UMCN ANA /05 UMCN HG /12 UMCN GYN /06 UMCN PS /03 UM FHML-G INT /08 UMCG FAR /10 UMCG INT /05 UMCN ANA /11 UMCG ANA /10 UMCN BCG /11 UMCN DOK /11 LUMC DOK /07 LUMC BCG /05 LUMC ANA /05 UMCG BCG /10 LUMC INT /12 LUMC EMS /04 UM FHML-G MET /03 UMCN HG /09 UMCN PS /03 LUMC DOK /11 UMCG INT /05 UMCG INT /09 UMCG BCG /02 LUMC FY /10 LUMC GYN /06 UMCG DOK /11 UM FHML-G MET /08 UMCG NEU /11 UMCG HG /10 LUMC FAR /09 LUMC INT /09 LUMC KG /05 UMCN INT /12 LUMC EMS /09 UMCG CHI /06 UM FHML-G PA /05 UM FHML-G ANA /06 UM FHML-G INT /07 UMCN HG /12 UMCG EMS /05 LUMC HG /01 LUMC HG /12 LUMC INT /10 UMCG INT /12 UMCG INT /02 UMCG INT /09 UMCG BCG /09 LUMC BCG /02 UMCG NEU /11 UMCG BCG /05 UMCG BCG /11 UMCG ANA /02 UM FHML-G INT /01 UM FHML-G NEU /12 LUMC NEU /11 LUMC HG /08 LUMC MET /08 LUMC CHI /10 UMCN CHI /12 UMCN INT /10 UM FHML-G DOK /12 UMCG FY /02 UMCG CHI /11 LUMC INT /10 LUMC INT /06 LUMC DOK /12 LUMC PA /05 UMCG NEU /02 UM FHML-G SG /08 UM FHML-G FY /05 UM FHML-G DOK /07 UMCG SG /08 UMCG CHI /09 UMCG KG /04 UMCG KG /10 LUMC GYN /12 LUMC INT /02 UMCN CHI /12 UMCN ANA /02 UM FHML-G FAR /01 UM FHML-G INT /12 UM FHML-G GYN /12 UM FHML-G HG /12 UM FHML-G GER /03 VUmc PS /08 UM FHML-G GER /05 VUmc KG /05 UM FHML-G FY /04 UM FHML-G INT /10 UM FHML-G BCG /01 UM FHML-G GYN /04 VUmc GER /09 VUmc FY /09 VUmc PS /03 VUmc NEU /11 VUmc NEU /11 VUmc DOK /01 VUmc CHI /10 VUmc DOK /07 VUmc ANA /11 VUmc HG /12 VUmc KG /09 VUmc DOK /11 VUmc DOK /07 UMCN EMS /02 UM FHML-G FY /06 UM FHML-G ANA /05 VUmc GER /03 UMCN GER /08 UMCN CHI /07 UMCN ANA /09 VUmc CHI /02 VUmc BCG /12 VUmc INT /12 VUmc MET /08 VUmc PS /03 VUmc HG /03 VUmc PS /08 VUmc PS /08 VUmc EMS /03 LUMC HG /05 VUmc GER /01 UM FHML-G HG /11 VUmc EMS /09 UMCN GER /03 UMCN BCG /10 LUMC GER /05 VUmc PA /09 UMCG EMS /12 VUmc INT /05 VUmc PA /04 VUmc PA /10 VUmc CHI /02 LUMC SG /08 UMCG INT /05 UMCG ANA /01 LUMC BCG /06 VUmc BCG /06 VUmc FAR /12 VUmc FY /11 VUmc BCG /06 VUmc BCG /04 VUmc BCG /04 LUMC CHI /10 LUMC ANA /01 LUMC FY /01 LUMC CHI /01 UMCG CHI /09 UM FHML-G CHI /05 LUMC CHI /02 LUMC CHI /05 LUMC FY /05 LUMC INT /06 LUMC PA /02 LUMC PA /09 LUMC PA /11 LUMC GYN /04 LUMC PS /03 UMCG HG /05 UMCG KG /12 UMCG KG /01 UMCG PS /03 UMCG HG /08 UMCG INT /01 UMCG DOK /07 UMCG HG /02 UMCG HG /04 UMCG KG /11 UM FHML-G KG /06 UM FHML-G PA /01 UM FHML-G DOK /07 UM FHML-G FAR /06 UM FHML-G PA /07 UM FHML-G INT /02 UM FHML-G CHI /09 UM FHML-G KG /04 UMCN KG /08 UMCN KG /06 UMCN FAR /05 UMCN FAR /12 UMCN De casuscode is als volgt opgebouwd: - het volgnummer van de casus in de toets, - het systeemnummer van de casus, - de discipline waartoe de casus behoort, - de categorie waarin de casus behoort, - de eigenaar/producent van de casus. Disciplines: ANA Anatomie BCG Biochemie/genetica/histologie/moleculaire celbiologie CHI Chirurgie DOK Dermatologie/KNO/oog EMS Epidemiologie/statistiek FAR Farmacologie FY Fysiologie GER Geriatrie GYN Gynaecologie/verloskunde HG Huisartsgeneeskunde INT Interne Geneeskunde KG Kindergeneeskunde MET Metamedica NEU Neurologie PA Patho-, immuno- en microbiologie PS Psychiatrie/psychologie SG Sociale geneeskunde Categorieën 01 Ademhalingsstelsel 02 Spier- en skeletstelsel 03 Geestelijke gezondheidszorg 04 Voortplantingsstelsel 05 Bloed-, lymf- en vaatstelsel, hart 06 Hormonen en metabolisme 07 Huid en bindweefsel 08 Persoonlijke en maatschappelijke aspecten, preventie 09 Spijsverteringsstelsel 10 Nieren en urinewegen 11 Zenuwstelsel en zintuigen 12 Kennis over vaardigheden

9 VRAGEN OPGENOMEN IN DE INTERUNIVERSITAIRE VOORTGANGSTOETS GENEESKUNDE - SEPTEMBER Gesorteerd op categorie en discipline ANA /01 LUMC ANA /01 LUMC BCG /01 UM FHML-G CHI /01 UMCG DOK /01 VUmc FAR /01 UM FHML-G FY /01 LUMC GER /01 UM FHML-G HG /01 LUMC INT /01 UM FHML-G INT /01 UMCG KG /01 UMCG PA /01 UM FHML-G ANA /02 UM FHML-G ANA /02 UM FHML-G BCG /02 LUMC BCG /02 UMCG CHI /02 VUmc CHI /02 LUMC CHI /02 LUMC EMS /02 UM FHML-G FAR /02 UMCN FY /02 UMCG HG /02 UMCG HG /02 UMCG INT /02 UMCG INT /02 UMCN INT /02 UM FHML-G NEU /02 UM FHML-G PA /02 LUMC EMS /03 LUMC GER /03 VUmc GER /03 UMCN GER /03 UMCN HG /03 UM FHML-G HG /03 VUmc MET /03 UMCN PS /03 UMCN PS /03 UM FHML-G PS /03 LUMC PS /03 VUmc PS /03 VUmc PS /03 UMCG PS /03 UMCG ANA /04 UM FHML-G BCG /04 VUmc BCG /04 LUMC EMS /04 UM FHML-G FY /04 UM FHML-G GYN /04 UMCG GYN /04 VUmc GYN /04 LUMC HG /04 UMCG KG /04 UMCG KG /04 UMCN PA /04 VUmc ANA /05 UMCN ANA /05 UMCG ANA /05 VUmc BCG /05 UM FHML-G BCG /05 LUMC BCG /05 UMCG CHI /05 LUMC CHI /05 LUMC EMS /05 LUMC FAR /05 UMCN FAR /05 UMCN FY /05 UMCN FY /05 UM FHML-G FY /05 LUMC GER /05 VUmc GER /05 VUmc HG /05 UM FHML-G HG /05 VUmc HG /05 UMCG INT /05 UM FHML-G INT /05 UMCN INT /05 UMCG INT /05 VUmc INT /05 UMCG KG /05 UMCN KG /05 UM FHML-G PA /05 UM FHML-G PA /05 UMCG ANA /06 UM FHML-G BCG /06 VUmc BCG /06 VUmc BCG /06 VUmc CHI /06 UM FHML-G FAR /06 UM FHML-G FY /06 UMCN FY /06 UM FHML-G GYN /06 UMCN GYN /06 UMCG INT /06 LUMC INT /06 LUMC KG /06 UM FHML-G KG /06 UMCN CHI /07 UMCN DOK /07 LUMC DOK /07 UMCG DOK /07 VUmc DOK /07 UMCN DOK /07 UMCG DOK /07 UM FHML-G HG /07 UMCG HG /07 UM FHML-G INT /07 UMCN PA /07 UM FHML-G DOK /08 LUMC GER /08 UMCN HG /08 LUMC HG /08 UMCG INT /08 UMCG KG /08 UMCN MET /08 UM FHML-G MET /08 UMCG MET /08 LUMC MET /08 VUmc PS /08 UMCG PS /08 UM FHML-G PS /08 VUmc PS /08 VUmc SG /08 UM FHML-G SG /08 UMCG SG /08 UMCG ANA /09 VUmc BCG /09 UMCN BCG /09 LUMC CHI /09 UMCG CHI /09 UM FHML-G CHI /09 UM FHML-G EMS /09 UMCG EMS /09 UMCN FAR /09 LUMC FY /09 VUmc GER /09 VUmc HG /09 UMCN INT /09 UMCG INT /09 LUMC INT /09 UMCG KG /09 VUmc PA /09 UMCG PA /09 LUMC ANA /10 UMCN BCG /10 LUMC BCG /10 LUMC CHI /10 UMCN CHI /10 VUmc CHI /10 LUMC FAR /10 UMCG FY /10 LUMC HG /10 LUMC INT /10 UMCG INT /10 UM FHML-G INT /10 LUMC INT /10 UM FHML-G KG /10 LUMC PA /10 VUmc ANA /11 UMCG ANA /11 VUmc BCG /11 UMCN BCG /11 UMCG CHI /11 LUMC DOK /11 LUMC DOK /11 UMCG DOK /11 UM FHML-G DOK /11 VUmc FY /11 VUmc HG /11 VUmc KG /11 UM FHML-G NEU /11 UMCG NEU /11 UMCG NEU /11 LUMC NEU /11 VUmc NEU /11 VUmc PA /11 LUMC BCG /12 VUmc CHI /12 UMCN CHI /12 UMCN DOK /12 UMCG DOK /12 LUMC EMS /12 UMCN EMS /12 VUmc FAR /12 VUmc FAR /12 UMCN GYN /12 LUMC GYN /12 UM FHML-G HG /12 UMCN HG /12 UMCG HG /12 LUMC HG /12 UM FHML-G HG /12 VUmc INT /12 LUMC INT /12 LUMC INT /12 UMCG INT /12 UM FHML-G INT /12 VUmc KG /12 UMCG NEU /12 LUMC De casuscode is als volgt opgebouwd: - het volgnummer van de casus in de toets, - het systeemnummer van de casus, - de discipline waartoe de casus behoort, - de categorie waarin de casus behoort, - de eigenaar/producent van de casus. Disciplines: ANA Anatomie BCG Biochemie/genetica/histologie/moleculaire celbiologie CHI Chirurgie DOK Dermatologie/KNO/oog EMS Epidemiologie/statistiek FAR Farmacologie FY Fysiologie GER Geriatrie GYN Gynaecologie/verloskunde HG Huisartsgeneeskunde INT Interne Geneeskunde KG Kindergeneeskunde MET Metamedica NEU Neurologie PA Patho-, immuno- en microbiologie PS Psychiatrie/psychologie SG Sociale geneeskunde Categorieën 01 Ademhalingsstelsel 02 Spier- en skeletstelsel 03 Geestelijke gezondheidszorg 04 Voortplantingsstelsel 05 Bloed-, lymf- en vaatstelsel, hart 06 Hormonen en metabolisme 07 Huid en bindweefsel 08 Persoonlijke en maatschappelijke aspecten, preventie 09 Spijsverteringsstelsel 10 Nieren en urinewegen 11 Zenuwstelsel en zintuigen 12 Kennis over vaardigheden

10