Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers

Transcriptie

1 UV DEFENSIESTAF BATALJON HOOFDKWARTIER DISTRIBUTIECENTRUM KWARTIER KONINGIN ELISABETH EVERSESTRAAT 1140 EVERE Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers BRIEF / LETTRE Afzender: Leonardstraat 60/bus Leopoldsburg Driemaandelijks tijdschrift 24 jaargang editie 1/2012

2 Wie doet wat Antwerpen: Brabant Klas 49 Klas 50 Klas60 e/d jaren 60 West-Vlaanderen Limburg Oost-Vlaanderen Voorzitter Fernandusdijkstraat 24 Tel: 03/ Secretariaat Grote baan 25 Tel 014/ Wnd Voorzitter en secretariaat Leuvensesteenweg 225/4 Tel & fax Voorzitter Zandstraat 51 Tel :014/ Voorzitter - Secretariaat Meldertsesteenweg 9bus 2 Tel: 011/ (na 20.00uur) Voorzitter Secretariaat Leimolenstraat 31 Tel: 051/ Voorzitter Leonardstraat 60/3 Tel 011/ Secretariaat H van Veldekestraat 29 Tel:089/ Voorzitter Eeklostraat 168 Tel: 09/ Penningmeester Geraardbergsestwg 106 Tel: 055/ Oud OOFFRN 1C West-Vlaanderen St. Maartensbilk 14 /B13 Tel: 050/ Hoofdbestuur: Afwerking Carapat: Verantwoordelijke uitgever Pieter Boncquetstraat 17 Tel: 051/ Voorzitter Secretariaat Leuvensesteenweg 225/4 Hendrickx Albert Peiren W, Leuvensesteenweg 225/4 Schouwaerts Francois 2170 Merksem Mail: fschouwaerts@skynet.be Van Bourgognie Gilbert 2380 Ravels Rek nr.be Mail: gilvabo@skynet.be Peiren Willy 3070 Kortenberg Rek nr. BE Mail: willy.peiren@gmail.com Beckers Alfons 2431 Laakdal Aerts Albert 3583 Paal-Beringen Rek nr. BE Vervaeke Willy 8600 Keiem Rek nr Hendrickx Albert 3970 Leopoldsburg Rek nr. BE hendalb@skynet.be Contrijn Francois 3680 Maaseik francios.contrijn@gmail.com Van Poeke Marcel 9030 Gent- Mariakerke Verdegem Hubert 9960 Brakel Rek nr. BE Lucas Willy 8000 Brugge carpat.wvl@skynet.be Dupont Andre 8870 Izegem Rek nr. BE Peiren Willy 3070 Kortenberg Rek nr. BE Leopoldsburg hendalb@skynet.be 3070 Kortenberg willy.peiren@gmail.com De Carapat jaargang 24 editie 1 2

3 Woord van de voorzitter Beste vrienden, Wij hopen dat iedereen goed het jaareinde 2011 heeft overleefd en met goede moed het nieuwe jaar is ingestapt, waarvan wij hopen dat het een fijn jaar wordt met weinig zorgen en veel voldoening in alles wat men onderneemt. Intussen is reeds een eerste activiteit voorbij. Op 23 januari hebben wij verschillende leden terug gezien aan de OLVkerk van Laken voor het herdenken van het overlijden van Z.K.H. Prins Boudewijn, eertijds voorbestemd om Leopold II op te volgen. De plechtigheid werd ingeleid door het voorlezen door de korpsadjudant Carl Smets van een tekst die de levensloop van de Prins beschreef. Aansluitend werden bloemen neergelegd aan het graf van de Prins. Een delegatie jonge Carabiniers-Grenadiers woonde de plechtigheid bij. Nadien werden de deelnemers uitgenodigd op de receptie aangeboden door het bataljon in het Koetshuis van het domein Terrassel. Het was weer een goede gelegenheid om vrienden terug te zien en wat bij te babbelen over de tijd van toen of zelfs van nu, onder andere om plannen te maken voor het nieuwe jaar. Albert zoekt nog altijd een vrijwilliger voor de organisatie van een reis. Het lijkt misschien overbodig om te herinneren aan de betaling van het lidgeld 2012, zijn de 08,00 op rekening van uw vriendenkring. Met dit schamel bedrag houden wij de Vriendenkring levend en tonen wij ons op de plechtigheden waar karabiniers worden geëerd en leggen wij een bloemetje neer. En zo sluiten wij aan bij de toekomst, voor een korte herinnering aan de activiteiten die in de eerste semester worden georganiseerd. Ik zal ze hier kort opsommen om verder in dit nummer er wat uitvoeriger op in te gaan april Herdenking Zuidschote-Steenstraat - 29 april Herdenking te Veldwezelt - 05 mei Herdenking te Adegem (Maldegem) - 11 mei Herdenking in Laakdal - 13 mei Plechtigheid in Arendonk - 16 mei Bevelsovergave bataljon, LtKol SBH Bart Laurent geeft het bevel over aan LtKol SBH Peter Staelens (pantser officier) - 20 mei Mont st Eloi (Frankrijk) De Dag van de Carabiniers zal dit jaar doorgaan op 10 en 11 oktober respectievelijk in Leopoldsburg en Schaarbeek. Deze datawijziging is het gevolg van de opdracht van het bataljon in Afghanistan. De last die wij bezorgen valt dan op de schouders van de achterwacht. Meer details moeten nog geregeld worden. Vergeet ook de uitstap met Pasen niet en de tweemaandelijkse bijeenkomsten niet!!!!!!!!!!!! In dit nummer kan u ook een bijdrage lezen van een oud-dienstplichtige. Het is bijzonder aangenaam dit te publiceren en zou een aansporing moeten zijn voor onze kaderleden om ook eens aanwezig te zijn op plechtigheden waar de karabiniers worden herdacht en gehuldigd. WP De Carapat jaargang 24 editie 1 3

4 PLECHTIGHEDEN EN ACTIVITEITEN EERSTE SEMESTER 2012 Met het einde van de lente komen de herdenkingen vooral van de gebeurtenissen in 1940 aan bod. Nochtans vangen wij aan met de herdenking van de gasaanval in Steenstraat in april Op 22 april start de plechtigheid met een Eucharistieviering in de kerk van Zuidschote die aanvangt om 10u00. Na de mis volgt een bloemenhulde aan het plaatselijk monument voor gesneuvelde dorpelingen en aan de graven van geallieerden gesneuveld in Van daaruit vertrekt de optocht naar Lizerne waar een eerste halte de gedenkplaat van de Karabiniers aandoet. Inderdaad het aandeel van de karabiniers in het afstoppen van de Duitse aanval was niet gering. Eerst werden met een bataljon de grenadiers versterkt om nadien met twee regimenten ter hoogte van Zuidschote de Duitse vooruitgang af te stoppen. Nog later waren zij raadgevers voor de planning van de Franse tegenaanval die de vijand moest terugwerpen. Door omstandigheden is die aanval niet vertrokken. Na Lizerne stappen we verder naar het monument van de Grenadiers aan Lizernemolen, waar weer bloemen worden neergelegd. Verder wordt van de natuur genoten tot aan het Verzoeningskruis, monument dat door de Fransen werd opgericht als dankbetuiging voor de steun die zij in 1915 mochten ervaren. Daarna wordt teruggewandeld naar Zuidschote. Na de plechtigheid is er een receptie in een feestzaal in Boezinge en kan wie is ingeschreven deelnemen aan het middagmaal. Inschrijving voor de lunch 30,00 te storten op rekening BE van NOSS Zuidschote voor 16 april De week later kunnen wij elkaar terugvinden in Veldwezelt. Details vindt u in de bijdrage Limpburg. Vanaf 09u15 kan men voor een tas koffie terecht in het Cultureel Centrum Berenhof. Op 05 mei herdenken wij de karabiniers en grenadiers die hun leven lieten aan het Schipdonkkanaal, eindpunt van de terugtocht door Vlaanderen in mei In de bijdrage van Oost-Vlaanderen kunt u het volledig programma lezen. We rekenen op de Oost- en waarom ook niet de West Vlamingen. De 11 e mei staan wij aan het beginpunt van de terugtocht door Vlaanderen. Het was aan het Albertkanaal voor Vorst-Laakdal dat het 1 e Carabiniers stelling nam. Zonder slag of stoot moesten zij de stelling verlaten richting West. Ter hoogte van Westerlo kregen zij de opdracht rechtsomkeer te maken om de stelling aan het Albertkanaal te gaan bezetten in de hele Divisiesector. Bij het bezetten van het kanaal sneuvelden de eerste karabiniers. Daarom hebben de oud-strijders van het Regiment Carabiniers Prins Boudewijn hun monument opgericht aan het Administratief Centrum in Vorst-Laakdal. Als herinnering aan die historische gebeurtenis heeft Kol SBH Verspreet, vroegere korpscommandant, de marsen gereconstrueerd. Aanvankelijk waren de marsen een getrouwe weergave van deze in Zij die het nog meemaakten zullen het zich nog herinneren. Het was een serieuze uitdaging. Op vandaag is de mars herleid tot een ééndaagse mars wegens tijdgebrek en omdat trainingsprioriteiten anders liggen, een teken van respect voor de anciens en voor de oprichter. Er wordt gestart met een eucharistieviering in de kerk van Vorst-Laakdal om 10u00. Na de mis worden bloemen neergelegd aan het plaatselijk monument naast de kerk. Van daaruit begeven de deelnemers zich naar het Administratief Centrum waar zij worden opgewacht door een detachement van het bataljon. Rond 11u00 wordt het bataljon in plaats gesteld met de opeenvolgende bevelsovergaven (RSM, 2 Comd Korpscommandant). Inleidend volgen toespraken van de voorzitter van de Vriendenkring, de burgemeester en de korpscommandant De Carapat jaargang 24 editie 1 4

5 waarna de bloemenhulde plaats heeft. Ook hier wordt afgesloten met de Last Post en het Vaderlandslied. Meestal biedt de gemeente een receptie aan aan de deelnemers waaronder de bewoners van het Dagverblijf Vogelzang, waarover het bataljon het peterschap waarneemt. Twee dagen later op 13 mei herdenken wij de gevechten rond Arendonk in mei Het 3 de Regiment Carabiniers streed er zij aan zij met het Franse 4 de Regiment Dragons Portés. Vanaf 09u15 worden wij verwacht aan het gemeentehuis. Om 09u30 worden bloemen neergelegd aan het monument voor het gemeentehuis. Na die bloemenhulde wordt de optocht gevormd met op kop de harmonie, gevolg door een detachement van de brandweer en een delegatie van het Rode Kruis. Nadien sluiten de prominenten aan en alle deelnemers. De minder mobielen kunnen volgen met de bus ingelegd door de gemeente. Om 11u00 gaat een eucharistieviering door in de kerk van Voorheide. Na de mis keren wij op onze stappen terug voor de herdenking aan het erepark. De voorzitter van de Vriendenkring, de burgemeester van Arendonk en de voorzitter van de Amicale van de Dragonders herinneren aan de droeve gebeurtenissen uit de meidagen Na de bloemenhulde brengt de harmonie de Last Post, het Vaderlandslied en de Mars van de Carabiniers. Om af te sluiten biedt de gemeente een receptie aan en wie zich inschrijft kan nadien deelnemen aan het middagmaal ( 32,00) in de gemeentelijke feestzaal (zie verder). Op 16 mei heeft de bevelsovergave plaats. LtKol SBH Bart Laurent geeft het bevel over aan LtKol SBH Peter Staelens (komende van 2/4L.) Details zijn nog niet gekend. Alles gaat door in het pas bezette kwartier, vroeger kwartier Van Dooren. Tijdens de plechtigheid wordt de oprichting van het bataljon Carabiniers Prins Boudewijn-Grenadiers herdacht en wordt een enig monument ingehuldigd, opgericht met de materialen van de twee vroeger monumenten. Inschrijvingsformulier Arendonk 13 mei 2012 Ondergetekende neemt deel aan de het middagmaal van 13 mei en schijft in met.. personen en stort hiervoor.. x 32,00=..op rekening BE van de Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers- Grenadiers, Eenenboomlaan 16, 1932 Sint-Stevens-Woluwe Over te maken voor 04 mei 2012 aan W. Peiren, Leuvensesteenweg 225/4, 3070Kortenberg. Datum.Handtekening WP De Carapat jaargang 24 editie 1 5

6 In memoriam In de voorbije periode verloren wij opnieuw twee van onze leden : meester GEORGES LAGROU EN DEBOGNIE. Meester Georges Lagrou was reserve officier bij de Carabiniers vooraan in de jaren zestig. Hij diende in de toenmalige Zware Wapenscompagnie. Na zijn legerdienst bouwde hij zijn advocatenpraktijk uit in Diksmuide. Als overtuigde Belg nam hij het voorzitterschap waar van de Koninklijke Vereniging Vrienden van het OLV-hoekje die ieder jaar aan het kapelletje in oud-stuivekenkerke een plechtige herdenking voor de gesneuvelden uit IJzervlakte organiseert. Een paar jaren geleden werd hij door een beroerte getroffen en verloor hij de meeste van zijn capaciteiten. Hij overleed op 27 december 2011 in Diksmuide. Via mail kregen wij het overlijdensbericht van GASTON DEBOGNIES van de Klas 50 Hij werd geboren in Lot op 1 juli 1930 en overleed te Halle op 09 december Het overlijden werd ons gemeld van ALFONS THIJSSEN Geboren 14 januari 1940 overleden op 21 februari 2012 Alfons was gewezen Kongo veteraan 1957 Voorzitter van de verbroedering 8-9-8/9 Linieregiment Lid van de orde der Leopoldisten. Zopas vernemen wij het overlijden van GODELIEVE VAN DE PUT, echtgenote van Adjt Chef b.d. Jean Jacobs. De begrafenis had plaats in de hoofdkerk van Leopoldsburg op vrijdag 02 maart laatstleden. Aan Jean en de familie bieden wij onze innige deelneming aan en wensen hen veel sterkte om het leed te verwerken en de leegte op te vullen. Aan de getroffen families bieden wij onze innige deelneming aan en hopen dat zij met de familie troost en kracht vinden om dit pijnlijk verlies te verwerken. WP De Carapat jaargang 24 editie 1 6

7 HOME VOGELZANG In 1985 hebben wij in het kamp Vogelsang tijdens een trainingsperiode een actie ondernomen onder vorm van een Bingo ten voordele van Home Vogelzang, gevestigd in Laakdal. Dankzij de medewerking van alle Karabiniers werd dit een succes. Met het ingezamelde geld werden een aantal zaken aangekocht om de pupillen, de bezetters van Vogelzang, enige ontspanning te bieden. Het jaar nadien werd officieel het peterschap aangenomen door het bataljon. Ieder jaar wordt in het bataljon een activiteit gepland die geld in het laatje brengt om de ontspanningsactiviteiten uit te breiden. Ieder jaar kan op die manier een redelijk bedrag worden overgemaakt ten voordele van de pupillen. Ook dit jaar wordt een actie op getouw gezet. Het doel ervan is aangepaste fietsen, tandems, en andere middelen die de mobiliteit verhogen aan te schaffen en op die manier de fysieke conditie van de bewoners op peil te brengen en te houden. Wie zich geroepen voelt om hieraan mee te werken kan storten op rekening IBAN BE van Home Vogelzang, dienst SCV, Kwartier Prins Boudewijn, 3970 Leopoldsburg. Warm aanbevolen!!!!!!! WP De Carapat jaargang 24 editie 1 7

8 Mijn beste vrienden, Klas 50 De stormen en regens getrotseerd, de zachte winter al half verwerkt. Met wat geluk een jaartje er bij nemen. Ja, er zijn al vrienden verjaard, al 82 jaar. Proficiat met de hoop dat wij allen zullen volgen. Jammer genoeg is ons geheugen wat minder intakt. Maar wij gaan niet klagen en houden er de moed in.wij weten nog goed wanneer we naar Keulen vertrokken en 7 km naar Ossendorf marcheerde maar wat gisteren gebeurde is wel wat moeilijker. Aan onze zieken en minder mobiele vrienden zeggen wij heb goede moed, wij blijven aan je denken. Aan onze vrienden die nog goed te been zijn zou ik zeggen tracht aanwezig te zijn op de verschillende plechtigheden die u terugvindt in uw Carpat. Houd nog enkele jaartjes vol of niet? Noteer zeker de datum voor de dag van de Carabiniers. Half oktober zie Carpat. Wie weet zien we elkaar daar terug. Ik verwacht u. Langs deze weg wil ik al mijn vrienden danken die met het nieuwe jaar een kaartje gestuurd hebben aan mijn zus Maria. Haar dochter had deze bij op bezoek aan het rusthuis en las deze voor. Voor mij emotioneel. Ja elke woensdag wordt er met de ganse familie een mooie dag gegeven aan onze broer Jozef en zussen Anna en Maria en het was ook haar verjaardag, 79. Wat juist goed uitkwam. Ja als ik zeg gans de familie. Dan is dit wel met zo n 15 à 20 personen in de cafetaria. En dit vindt iedereen fijn zo een familie te zien die hun minder goede broer en zussen elke week vieren. Ook zij zelf genieten hier van en kennen ons nog goed bij naam. U ziet al hebben deze mensen hulp nodig,.men kan ze ook nog mooie momenten geven. zolang wij dit kunnen. Ook van Maurice dank u wel en de groetjes. Ook hij was hier van aangedaan. Nogmaals hartelijke dank. Ja ook dit mag eens vermeld worden. De beste groetjes en wie weet tot weder ziens!!! Je vriend Albert Aerts Toeval of niet? Toen ik deze brief afsloot een uur daarna werd er gebeld van uit West- Vlaanderen. Dat onze vriend Derudder Joel zou op genomen zijn in een rusthuis te Wevelgem. Maar zijn wens was dat hij de Carpat zou willen blijven ontvangen. Ja een echte Carpat. Joel wij wensen je nog mooie dagen in je andere omgeving. Het ga je goed. Wij blijven je steunen. Heb goede moed; Parvi Sed Magni. Zijn overleden in de vriendenkring van de Carabiniers Klas 50 : Debognie Gaston Vanswijgenhoven Jan mogen zij rusten in vrede. Albert Aerts De Carapat jaargang 24 editie 1 8

9 PROVINCIE BRABANT Langs deze weg wil ik alle die spontaan hun lidgeld 2012 (met een suplementje) storten bedanken en een oproep doen naar hen die nog niet de tijd vonden om het bedrag van 08,00 (iets meer mag ook) over te maken. Twijfel niet het rekeningnummer van de vriendenkring Brabant is dat van de Vriendenkring d.w.z. BE Van Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers, Eenenboomlaan 16, 1932 Sint-Stevens-Woluwe. Spijtig genoeg kon ik niet meer op tijd verwittigen wanneer de plechtigheid in de Crypte in Laken doorging, maar wanhoop niet einde augustus gaat de plechtigheid door in Schiplaken (bij Hofstade) waarvoor u nu reeds wordt uitgenodigd. Zoals de vorige jaren organiseren wij weer een etentje Brabant bij die gelegenheid. Verschillende Carabiniers wonen niet veraf hopelijk zien wij ze dit jaar eens. WP De Carapat jaargang 24 editie 1 9

10 Provincie Antwerpen ONZE PAASUITSTAP Zet alvast volgende datum in je agenda 14 APRIL h Graag hadden we iedereen uitgenodigd op 14 april 2012 Antwerpen is een bruisende stad waar steeds iets te beleven valt en daarom nodigen we iedereen van de Vriendenkring uit Wat staat er te gebeuren: In de voormiddag maken we een rondvaart met de Flandria in de haven. Na ongeveer 90 min komen we terug op de vertrekplaats. In de onmiddellijke omgeving worden we verwacht voor het middagmaal, in café-restaurant Bacchus,waar we vergast worden op een typisch Belgisch maaltijd frietjes met stoofvlees We nemen rustig onze tijd en van zodra we verzadigd zijn, gaan we op verkenning in het nabijgelegen MAS (museum aan de stroom).waar iedereen volgens eigen smaak kan genieten van de attractie We besluiten hiermee onze dag. We maken volgende afspraak: We verzamelen vanaf 10h aan de Londenbrug (opstapplaats flandria), boot vertrekt om 10h30. Het restaurant en het MAS ligt op loopafstand van deze plaats Londenbrug. Parkeren kan je in de buurt (betalend parkeren). Enkele tips Op de kaai, parking Noord (tussen Steen en Loodswezen) Op de brouwersvliet Op de zijbaan van de leien tot aan Waaslandtunnel Zij die met de trein en openbaar vervoer komen: Zij die de auto parkeren aan de Cinema Metropolis Luchtbal nemen tram 6 richting Antwerpen Centraal, daar overstappen op tram 3 richting Zwijndrecht (afstappen op de groenplaats) dit is de verste oplossing. Inschrijving: Om alles gemakkelijk te laten verlopen doen we het volgende: Betaal op Reknr. BE Van Bourgognie Gilbert, Ravels 25 / persoon en vermeld je naam op de betaalstrook, de som bepaalt het aantal personen, dit geld als bewijs voor deelname. Is er nog iets wat niet duidelijk is aarzel niet mij te bellen of te mailen. Schouwaerts François 03/ fschouwaerts@skynet.be De Carapat jaargang 24 editie 1 10

11 Verzamelplaats De Carapat jaargang 24 editie 1 11

12 Dagen die de provincie Limburg aan het hart liggen: 29 april 2012 herdenking Veldwezelt 10 mei 1940 Het 2C ligt aan het noordelijke eind van de sector van de 7de infanteriedivisie in een reeks stellingen die de bruggen van Veldwezelt bewaken. Om 01u30 telefoneert Commandant Giddelo van de Grenswielrijders vanuit de kazerne van Lanaken naar zijn detachement aan de brug van Veldwezelt. Korporaal Cornee, sectiechef van Bunker N, laat onmiddellijk de springladingen klaar maken. De Belgen wachten met spanning af. Net na 04u00 wordt het 2C samen met het detachement Grenswielrijders overvallen door Duitse die een stormlanding met zweefvliegtuigen uitvoeren nabij de brug. De Duitsers gaan bijzonder agressief te werk en gebruiken explosieven met holle lading (voor de eerste maal gebruikt) om de Belgische verdedigingswerken te neutraliseren. Majoor Van Driessche vraagt onmiddellijk de toestemming aan om de brug te laten vernielen, maar het is al te laat. Samenkomst 29 april 2012 om uur met koffie in het ontmoetingscentrum Berenhof Berenhofstraat Veldwezelt, om mis aansluitend maaltijd Indien u wenst deel te nemen aan de maaltijd gelieve u in te schrijven Tel 011/ of via hendalb@skynet.be voor 15 april september Sint Katelijne Waver De Eerste Wereldoorlog blijft onze aandacht opeisen. Ook al zijn de donkere dagen van einde september 1914 al 98 jaar achter de rug, het leed en smart dat ze met zich meebrachten voor de inwoners van Sint-Katelijne- Waver en omgeving mogen niet vergeten worden. Daarom wordt naar jaarlijkse gewoonte het laatste weekend van september een herdenkingsweekend van Dorpveld', niet alleen voor de slachtoffers van de 'Groote Oorlog' maar ook voor die uit alle oorlogen. Op zondag 30 september 2012 vindt de gebruikelijke viering plaats met vertrek van de optocht om 9.45 uur aan het gemeentehuis naar de Sint-Catharinakerk. Na de eucharistieviering trekt de stoet naar Dorpveld voor een bloemenhulde, naamafroeping, voordracht door de leerlingen van de Sint-Katarinaschool en toespraken. Nadien gezellig samen zijn bij het mossel diner in de parochiezaal van Katelijne tot dan Albert, Sam en Georges De Carapat jaargang 24 editie 1 12

13 PROVINCIE OOST-VLAANDEREN Vooreerst oprechte dank voor het vlot betalen van het lidgeld. Op vrijdag 10 brachten een aantal Carabiniers een bezoek aan Brakel en Elst.. Er was namelijk een tentoonstelling van het werk van Aalmoezenier Herregods. Dit gebeurde zowel in Brakel als in Elst, waar hij lange tijd pastoor is geweest. Het was voor hem een volkomen verrassing en het bezoek deed hem veel plezier. Wij hebben veel herinneringen opgerakeld. En hij is in goede gezondheid. Op 11 en 12 februari waren er Geutelingenfeesten in Elst. Iedereen vertrok met naar huis met een voorraad geutelingen. Voorwaar een aangename namiddag. Een delegatie van onze verbroedering heeft deelgenomen aan de plechtigheid in de Crypte te Laken. De algemene vergadering gaat door op zondag 04 maart. Er zijn geen verkiezingen. Wel wordt het afgelopen jaar bekeken en worden de financiën gecontroleerd. Daarna volgt een etentje met warme beenhesp. Wij bieden : aperitief, warme beenhesp, drank aan tafel en koffie, alles voor 15,00. Op zaterdag 05 mei gaat de plechtigheid door in Adegem. Wij komen samen aan het Cultureel Centrum Den Hoogen Pad Om 14u30 voor degenen die willen deelnemen aan de korte plechtigheid op het kerkhof (graf van oud-voorzitter Savat en de graven van de gesneuvelde militairen). Om 15u00 begint de officiële plechtigheid: - bloemenhulde aan de kerk (1C en 7 de Jagers te voet); - plechtigheid aan de grote Baan (grenadiers) - receptie aangeboden door het gemeentebestuur ( met tekenen van het Gulden Boek) - korte plechtigheid aan het veldkruis ( voor Adjt Lagasse de Locht) - plechtigheid aan het monument van de karabiniers aan Raverschootbrug (dit jaar met dodenappel). Nadien gezellig samenzijn in het Stadhuis van Raverschoot. Zonder tegenbericht kunnen wij onze vergaderingen houden in café Flora tot 31 maart 2014: Zij gaan door op volgende zondagen ; 04 maart, 01 april, 06 mei en 03 juni. M. Van Poecke De Carapat jaargang 24 editie 1 13

14 Op bezoek bij een oud gediende van het Regiment Aalmoezenier Herregods met enkele bekende uit Oost Vlaanderen Tijdens zijn tentoonstelling in ELST De Carapat jaargang 24 editie 1 14

15 De Carapat jaargang 24 editie 1 15

16 Kong veteraan Onderricht Vierde Aflevering In feite verschilde het basisonderricht van de troep weinig met wat bij ons in Europa in voege was. Wel ietwat onverwacht in het Congolees leger, werden pelotonsaanvallen met scherp uitgevoerd en wel te verstaan moest dat goed gecoördineerd worden en de veiligheid van eventuele (zeldzame) voorbijgangers en verafgelegen dorpen verzekerd worden, ondanks we over enorme terreinen in de savanne konden beschikken. Ook namen we deel aan jaarlijkse grootscheepse maneuvers. Evenwel waren er toch merkelijke verschillen ingevolge de geografische situatie van dit immense land met onder andere het klimaat, de bevolking, tropische ziektes en zo meer. Aldus moest elk peloton eens per jaar, onder leiding van de Belgische pelotonscommandant, een week de brousse in, zonder radiocontact en te voet, met als doel onbereikbare regio's te verkennen (wel te verstaan onbereikbaar met motorvoertuigen, en soms zelfs moeilijk bereikbaar te voet wegens rivieren) de verplaatsing van dorpen en nieuwe paadjes te noteren, stroperij en alcoholstokerij op te zoeken, en het leger te tonen. Het waren zeer leerrijke marsen die ons toelieten beter onze soldaten en hun cultuur te leren kennen en ook de plaatselijke bevolkingsgroepen. In feite waren deze tochten ook complementair met het werk van de gewestbeheerders, die ondanks hun veelvuldige controles in het binnenland, toch niet overal konden aanwezig zijn, wegens het groot gebrek aan berijdbare wegen. Zoals hoger genoteerd gingen wij te voet, de enige manier om alle ver afgelegen gebieden te kunnen bereiken. Zwemmen Onze eenheid lag aan de oever van een zeer groot meer (140 km lengte). Een kans om zwemoefeningen in te richten! Doch hiervoor waren er twee grote hinderpalen die we moesten. overwinnen: primo, wat krokodillen en nijlpaarden betrof waren een paar schoten in het water voldoende om ze ver van ons af te houden. Secundo: Bilharzioze: is een tropische ziekte onder vorm van kleine wormen die zich onder de huid nestelen en ontwikkelen en aldus de ingewanden kunnen bereiken. Deze wormpjes bevinden zich in het struikgewas aan de oevers van rivieren en meren, tot op een vijftiental meter van de oever. De enige oplossing was dus een boom vellen zodat deze loodrecht op de oever in het water viel, bij het vertrek van de zwemoefening, en verderop een andere bij de aankomst. Aldus hoefden we niet door het water bij de oever te waden. Er werd ook veel aan sport gedaan: atletiek, handbal, basketbal, en natuurlijk ook voetbal. Ik herinner mij, als ik met hen voetbalde, zij op hun blote voeten en ik met voetbalschoenen dan gebeurde het soms dat ik onbewust op hun voeten trapte. Maar dat kon hen niet deren want hun voeten waren werkelijk zeer verhard. Om dat anders te illustreren, als we op mars gingen, hadden zij bij het vertrek hun schoenen aan, maar eens buiten de bebouwde wijken deden ze hun schoenen uit, knoopten ze met de veters vast en hingen ze aan hun hals. Op hun blote voeten voelden ze zich meer op hun gemak. Anderzijds en in tegenstelling met hun verharde voetzolen hadden ze op hun blote voeten een grotere gevoeligheid om de begaanbare paadjes te vinden, om dierensporen te voelen. De chauffeurs bestuurden hun vrachtwagens wel te verstaan op blote voeten. Doe dat eens met uw eigen wagen en ge zult de pedalen veel beter onder controle hebben; probeer het eens! Het gebeurde dat we Belgische parlementsleden op bezoek kregen en een oudere heer vertelde me, dat bij zijn bezoek aan Leopoldstad, hij de inwoners van de hoofdstad meestal op blote voeten zag stappen: dat verbaasde hem ten zeerste en kon dat moeilijk aannemen. Ja, als je regelrecht uit Europa komt zijn er veel zaken waar je moet aan wennen. Ik heb hem proberen uit te leggen dat de Congolezen daarvan niet de minste hinder ondervonden, wel integendeel, maar ik denk, dat ik daar niet in geslaagd ben! Allerlei De Carapat jaargang 24 editie 1 16

17 Stuwdammen en elektrische centrales werden in Congo als vitale punten beschouwd. Toen een nieuwe centrale in opbouw was, op een driehonderd kilometer van mijn kamp wou de koloniale administratie ook deze installatie beschermen met soldaten van het koloniaal leger. Een vijftigtal manschappen van mijn eenheid moest daar een voorlopig kamp oprichten voor een volledige infanteriecompagnie; in afwachting van de bouwen van een definitief kamp. Het bevel over deze manschappen werd mij toevertrouwd en ik ben daar zeer gretig op ingegaan.maar mijn korpscommandant heeft zelf, en zonder mijn aanwezigheid, de eerste verkenning ter plaatse uitgevoerd. Als oud koloniaal had hij nochtans niet getwijfeld om ons onder te brengen in kleine metalen kotjes (ongeveer 5 m2 ) in gegolfd plaatijzer. Hij heeft ze gratis kunnen verkrijgen, wat ons in eerste instantie kon helpen, maar de zeer grote hitte in de volle blakende hete zon maakten ze overdag onbewoonbaar. De reis verliep goed, maar in Afrika is dat toch een probleem. Eerst ongeveer 90 Km per vrachtwagen, dan per trein, en uiteindelijk terug een lange trip met vrachtwagen. Alles werd in een enkele reis vervoerd: de manschappen, hun vrouwen en kinderen, hun persoonlijke bagage en huisgerief, wapens, uitrustingen en allerhande materiaal om een kamp te kunnen oprichten en te laten functioneren. En dat was een enorm pak! Ter plaatse aangekomen; een eerste verrassing: de kotjes waren wel waar ze moesten zijn, doch uiteengenomen. Al deze huisjes moesten dus dringend terug in mekaar gestoken worden, vooraleer het donker werd (18.30 uur), om minstens mijn mensen te kunnen onderbrengen. Tweede verrassing; het gekozen terrein was een scherpe heuveltop met bijna geen vlakke delen. En waar moest dan al het materiaal in ondergebracht worden? Gelukkig kreeg ik enkele dagen na onze aankomst een bezoek van de provinciestaf die de toestand onmiddellijk inzag Ik kreeg toelating om mijn heuveltop te verlaten om een ander kamp volgens andere criteria te bouwen. Een ander terrein opzoeken was vlug gedaan. Met de hulp van de bouwmeester van de elektrische centrale werd er lopend water geïnstalleerd alsmede elektriciteit. Mijn manschappen maakten dan grote stenen in kleiaarde, lieten ze bakken in de zon. De huisjes werden zeer vlug opgetrokken en met strooien daken bedekt. Ik had toen een budget van frank gekregen dat bijna volledig opgeslorpt werd door de vervaardiging van heel simpele deuren en ramen. Deze werden ineengetimmerd in het kamp van Kapt De Rille (velen herinneren zich nog Maj De Rille als S3 bij ons in Siegen). Mijn mensen waren heel tevreden met hun mooie frisse huisjes in een beboste omgeving. Ook burelen, magazijnen werden in dezelfde materialen opgetrokken. De muren werden met cement beplakt (ook gratis verkregen), en na acht maanden kon ik mijn kamp overmaken aan Adjt Julien Saenen, latere RSM van Bevrijding. Enkele maanden nadien werd het kamp door de volledige compagnie bezet. Stroperij Op een dag, tijdens een tocht in de savanne, bereikten we een verafgelegen dorp, maar geen levende ziel te zien! Nochtans merkten we vlug, dat het dorp bewoond was en inderdaad, in het centrum van het dorp merkten we een rookpluim. De inwoners hadden, met takken, een grote tafel in mekaar gestoken, op ongeveer 1m50 hoogte. Onderaan op de grond was een vuur aan het smeulen, en op de tafel grote blokken vlees die gerookt werden. Het ging hier over een nijlpaard, en aangezien de dorpelingen zeer waarschijnlijk geen toelating hadden om een nijlpaard te doden, zijn ze uit hun dorp gevlucht als ze ons zagen aankomen ofwel waren ze door tamtamgeroffel van een ander dorp verwittigd. Huwelijken Een laatste verhaaltje: soldaten werden soms ver van hun dorp ondergebracht: soms wel op 1500 km of meer. Dikwijls waren ze nog vrijgezel, maar als ze wilden trouwen, dan moest via de gewestbeheerder (dat was de vertegenwoordiger van de koloniale administratie) een aanvraag ingediend worden die dan aan de dorpschef overgemaakt werd. Deze regelde dan volgens hun eigen gewoonten de zaak Het ging dan soms over een meisje dat de soldaat nog als kind gekend had, maar had dan geen idee hoe ze eruit zag. Zo, op een dag ging een vrachtwagen naar de stad om de inkopen voor het kamp te doen (levensmiddelen, divers materieel voor het kamp) en na de inkopen ging hij eventjes langs, aan het spoorwegstation om er eventuele reizigers voor het kamp op te halen. Toen die camion dan eindelijk terug het kamp vervoegde moesten de reizigers zich in het kampbureau aanbieden met hun papieren. Dan werd de soldaat langs de luidsprekers opgeroepen om de persoon af De Carapat jaargang 24 editie 1 17

18 te halen die voor hem bestemd was, en zie, een van de karweimannen van de camion kwam naar het bureau aangerend om de dame te ontvangen. Het grappige was, dat die soldaat een tweetal uren samen met zijn vrouw in dezelfde vrachtwagen zat, en geen van beiden wist dat ze voor mekaar bestemd waren! Ziedaar enkele flitsen uit het militair koloniaal leven. Hier eindigt dit verhaal. Ik zou nog veel kunnen schrijven over mijn tweede periode in Congo, namelijk bij de technische militaire samenwerking, al was dit een heel andere manier van werken en kende aangename en moeilijke omstandigheden Ik wil dit wel doen als er voldoende lezers van de Carapat daar interesse voor vinden. Laat eens iets weten. Aimé Decamps De Carapat jaargang 24 editie 1 18

19 Het jaar 1981 dertig jaar geleden De Carabiniers zouden vandaag de 180ste verjaardag vieren van het regiment Carabiniers. Maar laten we terug keren naar het jaar waarin het Regiment 150 jaar bestond Wat bracht ons dat jaar 1981? Op 05 januari 1981 wordt voor de zoveelste keer de dagklapper boven de doopvont gehouden en mogen we op vakantie naar ons geliefd vakantieoord Vogelsang in de Eifel. De eerste dagklapper is er vooral op gericht om de zakelijke kant en de noodzakelijke inlichtingen te verstrekken voor de volgende twee weken. Onder die voornaamste bronnen was de ochtendwekker om 06.00uur en het slapen gaan om bij het doven van vuren en lichten. Voor de ontspanning is eveneens gezorgd, we beginnen reeds vroeg in de morgen. Van uur tot uur mogen we de karweien uitvoeren en s avonds kunnen we naar de Bioscoop een cinemaatje doen, maar zonder lief Wat spelen ze vandaag? Maandag 5 januari, de film Jerry Lewis Assepoester,een komedie, dat kan niet meer stuk. Ook is er een bibliotheek waar men een boek of een ontspanningsspel kan uitlenen Heeeee Naar t lief kunt ge schrijven want de post is verzekerd door den André, mens wat is dat fijn al die liefdesbrieven verzamelen. Alleen het adres voor de bestemmeling is wat ingewikkeld, zo dus schrijft het lief niet terug. We hebben geluk we slapen in de blok Van Dooren allemaal samen, dat is gezellig en we moeten niet ver lopen om s avonds nog een pint te drinken, als we tijd hebben? In den dagklapper twee. De chauffeurs worden aangemaand om hun snelheid aan te passen aan het wegdek, het doet ons vermoeden dat er wel degelijk sneeuw ligt. Voor diegene die zich geen reis naar Zwitserland kunnen permitteren is deze trip naar den Eifel ongetwijfeld een meevaller geworden Volgens de dagklapper zong iedereen uit volle borst Geen regen kan ons deren Geen vorst of sneeuwgeweld ons vellen Stoere borsten beweren dit wel, maar dan moet ge hier invogelsang die stoere borsten goed verpakken Hoe dat wijsje klonk en op welke gekende wijs dat gezongen werd is een ander paar mouwen misschien kent er nog iemand die wijs van? Een goeie raad van Tante Kaas Een goede raad van de directie van blok Van Doornen, draag steeds warm ondergoed, gebruik uw sjaal en houdt handschoenen steeds bij de hand Zorg dat ge niet nat wordt. Verder lezen we in die dagklapper: Mens, hoe kunt ge zo stom zijn, dat iemand geboren wordt met twee linker handen kan men verstaan maar wanneer men veertien dagen met twee linker schoenen of pantoffels naar Vogelsang trekt kan dat een pijnlijke bevalling worden. Het geluk was aan ons zijde januari, al wie gezond, optimist en van goede wil is mag in Weekend naar Leopoldsburg. MAAR ge moet om uur opstaan om te vertrekken om uur. Hopelijk waren we op tijd opgestaan om te vertrekken. Het geluk was nog meer voor de mensen uit de Vlaanders die vanuit de Limburg nog naar den andere kant van t land moesten. Zorg dat ge op tijd De Carapat jaargang 24 editie 1 19

20 terug zijt voor de terugreis Want de zondag om uur moet ge terug zijn voor opnieuw naar u vakantie bestemming te vertrekken. Wel te verstaan uit het station naar keuze, Leuven of Luik waag de gok De echte Limburgers mochten enkele uren langer bij vrouw en kinderen blijven, of bij het lief We worden verwacht om uur in de kazerne, kwestie van besparingen geen weekend prestaties, geen geld, ge ziet hoe lang men bij het leger aan de besparingen reeds doet, en hiervoor heeft men geen 500 dagen nodig gehad om dat rekensommetje te maken Terug in de blok Van Dooren wacht ons de codenaam Happy Infantry men noemt dat een kader oefening maar op hoger echelon heeft men besloten om iedereen te laten genieten van het mooie besneeuwde landschap en de stevige vrieskoude. Maar niet gezeurd ge kunt u verwarmen door hoofdzakelijk te voet te lopen, waarbij men gebruik maakt van het overschrijden van waterlopen En we moesten ons droog houden? De mannen van de Genie kunnen hun nieuwe bootjes testen waar het water te diep is voor de kleine infanterist. Voorwaarts mars Om warm te krijgen. Wie kent er de mop van de ezel en de infanterist Niet gekend Wel de ezel laat zich laden en een infanterist laadt zich zelf Voor dat we het vergeten in de Bioscoop draait men de film: 13 januari Opgepast mijn colt schiet Western, fijn voor in slaap te vallen na een nachtje stappen in de sneeuw Enkele dagen later klinken opnieuw de namen in den dagklapper Full Troup Exercise en opnieuw een nachtje uit, t is maar dat ge het gewoon geraakt. Na een stevig ontbijt met spek zonder eieren, stegen we in camions die ons brachten naar het oefenterrein van Soller. Voor de eerste maal zullen de Carpatten kennis maken met de Duitse legerhelikopters (type Sikorsky CH 53) Tijdens de landing ontstond er een storm van opwaaiende sneeuw. Natuurlijk moesten we de techniek onder de knie krijgen met in- en uitstijgen. Enkele onderofficieren hadden het gevonden In het vooruitzicht van de vliegreis verklaarden ze tijdens de picknick. Dat het leger een supermodern reisbureau was: vliegtuigreizen, busreizen en volpensioen behoorde tot de mogelijkheid en dat men betaald werd om deel te nemen. Om uur kregen we onze luchtdoop en vertrokken we met de Helikopters naar Höfen Na een korte vlucht en landing in de omgeving van Monschau begaven we ons naar ons objectief Pletschmülenberg en Hellingsberg En zoals onze opdracht luidde moesten we de vijand omtrekken (anders was waarschijnlijk de afstand te kort)en kwamen we rond uur in de hergroeperingzone aan. Van daaruit moesten we het objectief veroveren. Hier moesten we vaststellen dat de 3 Cie waarschijnlijk verdwaald was in de bossen van het Eifelgebergte, Zodoende moesten we noodgedwongen alleen de aanval inzetten maar zoals in elke film, moeten de beste winnen. Na de strijd werden we beloond en werden getrakteerd op een warm wijntje of koffie. Slaap lekker en droom zacht in dit mooie sneeuwlandschap Tegen de morgen stak er een felle wind op en tot overmaat begon het nog eens te sneeuwen Om alles tot een goed einde te brengen moesten we nog eens gebruik maken van de bootjes van de Genie en bereikten we Wollseifen waar de camions ons stonden op te wachten. Einde oefening Eindelijk. Het zou ons nog lang in het geheugen geprent blijven, Vliegen wandelen in de sneeuw. En bootje varen in het midden van de winter Tot volgende keer, dan een ander verhaal Hendrickx A De Carapat jaargang 24 editie 1 20

21 Een verhaal op het internet Titel: Lichting 1974 Geachte heer Blootacker, Kan het zijn dat ik de chauffeur van uw Willy jeep was in '74? U was toen luitenant, eerst in Siegen, daarna de verhuis naar Leopoldsburg, in het najaar de patattencrisis in de Westhoek. Marc Bonner Antwoord Beste vriend, Je bent ongetwijfeld mijn chauffeur "Willy Jeep " geweest ik was dan tweede commandant van de 1 Compagnie. Spijtig genoeg kan ik mij niet elke chauffeur herinneren die voor mij gereden heeft ik heb er zoveel gekend! In 1974 zijn wij, zoals je u nog goed herinnert, met de 1 Compagnie vanuit Siegen verhuisd naar Leopoldsburg en in 1975 was ik detachementscommandant tijdens de "patattenslag" in de streek van Ieper(in bijlage 2 foto's van de "patattenslag"). Het doet mij altijd enorm veel plezier om eens terug iets te horen van een "ancien Carabinier" en dan nog van mijn chauffeur die altijd een beetje een vertrouwenspersoon is. Ik weet niet waar je woont maar als je ooit om één of andere reden in Leopoldsburg bent, aarzel niet om eens binnen te springen! Met vriendelijke groeten, Lt Kol b.d. Hubert Blootacker Geachte heer Blootacker, Ik ben op het internet wat gaan zoeken rond Carabiniers 1974 en er is toch wat te lezen. Blijkbaar kijken veel oud miliciens met plezier en nostalgie terug aan hun legertijd. Het was toch een unieke belevenis voor een jonge gast met veel kameraadschap en avontuur. De Carapat jaargang 24 editie 1 21

22 Het is inmiddels bijna 40 jaar geleden en mijn geheugen vertoont grote gaten als ik terug denk aan die tijd, maar u bent bij mij blijven hangen als een warme persoonlijkheid, u bleef 'mens' in een toch macho wereldje. Blijkbaar heeft u een mooie carrière uitgebouwd in het leger, ook uw geschiedenis als voorzitter van de handbalbond heb ik kunnen volgen. Ik veronderstel dat u nu op pensioen bent. Ja, het leven ging verder. Zelf heb ik jaren in een brouwerij gewerkt, daarna bij verschillende computerfirma's, uiteindelijk ben ik als lesgever in het Technisch Onderwijs beland, maar het wordt ook stilaan uitkijken naar het pensioen. Ik herinner me nog de ochtendlijke jogging in de mist, hoe we samen gingen zwemmen in Siegen, hoe ik stond te wachten met de jeep als u naar de zoveelste vergadering moest, hoe we rond 'crosten' in die immense modderpoel van Vogelsang. Tijdens de FTX manoeuvres viel de jeep van onze kapitein (hij had nog in Kongo dienst gedaan, maar zijn naam??) in panne en moest ik noodgedwongen met hem verder rijden. Ik weet nog hoe spijtig ik dat vond toen wij 'gescheiden' werden. Ik was bij de 'voorwacht' bij de verhuis naar Leopoldsburg, de eerste colonne voertuigen die de oversteek maakte. We kwamen toe in halve ruïnes, men was nog volop bezig de blokken aan het opknappen. Er is toen veel geïmproviseerd om alles klaar te krijgen voor de eerste lichting 'Belgen' die toen niet meer naar Duitsland moesten. Ik ben nog dikwijls voor de helft van de compagnie frieten gaan halen in 'frituur SWA' aan het station van Leopoldsburg, de man is inmiddels overleden. Tijdens de 'patattenslag' in de Westhoek heb ik rond gereden met de luitenant die de coördinatie verzorgde (zijn naam ken ik niet meer, hij was van Leffinge). We brachten elke dag een bezoek aan verschillende boerderijen om te kijken of alles in orde was met onze soldaten, overal kregen we van de boerin koffie met een borrel, een geluk dat er toen nog weinig alcoholcontroles waren. Regelmatig was er een vergadering in een café op de grote markt van Poperinge of Ieper. Het bezoek van koning Boudewijn heb ik niet meer meegemaakt, toen was ik al afgezwaaid. Namen die mij binnen schieten: Van de Put (uit Mol), Van Beneden (chauffeur), Piet Lenders (chauffeur MAN), Chef De Wit (full tracks), Jamar (korporaal), Van Thomme (kapitein 3e compagnie??), amai dat geheugen. Ik heb samen met mijn vrouw een bezoek gebracht aan de opendeurdag te Leopoldsburg in 2009, toen hebben we ook een kijkje genomen in de kwartieren waar we destijds gelegerd waren, alles staat daar leeg nu. Waarschijnlijk liepen daar ex-collega's rond maar hoe herken je die zoveel jaren later? Ik heb gelezen dat er karpatten vriendenkringen bestaan, is dit per provincie of nationaal? Ik wil graag lid worden, misschien ontmoeten we elkaar wel op één of andere samenkomst, dat zou wel eens leuk zijn. Met vriendelijke groeten, Marc Bonner Okegembaan 285 B-9400-Ninove tel gsm mbonner@telenet.be De Carapat jaargang 24 editie 1 22

23 KARABINIER IN HART EN NIEREN Geachte, Ik ben een paar jaar lid van de vriendenkring. Belangstellend kijk ik uit naar de volgende "Carapat" Langs internet heb ik geprobeerd kontact op te nemen met tijdgenoten maar zonder resultaat. Graag had ik deelgenomen aan de activiteiten maar vooreerst heb ik geen vervoer en ten tweede ben ik voor enkele dagen 86 geworden (geen verdienste maar een gratis cadeau). Ik mag hopen dat u mijn keuze om niet deel te nemen wilt begrijpen. Ik was: soldaat milicien. Klas 45 opgeroepen juni Eenheid: 3de infanteriebrigade Rumbeke 1 ste bataljon Carabiniers 2 Compagnie zware wapens, peloton antitank Via Kaulille (opleiding)- Maaseik (indeling)- Soest. Hensies (bewaking Duitse krijgsgevangen die in de mijn werkten). Wij waren voorwacht,de rest kwam begin September aan in de leegstaande "Argonerkazerne". Die werd later omgedoopt in "kwartier Rumbeke" later thuisbasis van het 5de Linie. Vorig jaar had ik de gelegenheid om met mijn zoon Soest nog eens te bezoeken. Hij was evenals zijn schoonvader destijds in Soest gekazerneerd. Vier van de vijf kazernes lagen er erbarmelijk bij, bomen en struiken groeien tot boven het dak uit. Ik was zeer verrast en eigenlijk blij dat " kwartier Rumbeke" gespaard is gebleven. Op dit ogenblik huisvest het de universiteit voor landbouw en techniek. Nog mooier dan in mijn tijd. Je zal wel denken wat is die man langdradig maar ik zelf beleef er plezier aan om nog eens aan vroeger terug te denken. Zo dat was het dan. Mijn beste wensen voor 2012 en doe zo verder met de "Carapat" Kamiel (dat is mijn roepnaam) Dury Petrus Keibergstraat Neerwinden De Carapat jaargang 24 editie 1 23

24 In en rond het Regiment Zoals u al weet heeft het bataljon een druk trainingsjaar achter de rug. Tevens werd u reeds medegedeeld dat dit jaar wordt gekenmerkt door een nieuwe buitenlandse opdracht in Afghanistan. Voor de uitvoering van deze opdracht is het bataljon gereorganiseerd in drie detachementen : een detachement KAIA (Luchthaven van Kaboul), een detachement OMLT (Steun bij de training van een Aghaans bataljon) en een achterwacht die steun verleent aan de families, en een reserve klaar houdt om zo nodig versterking te leveren voor de opgelegde opdracht. Het detachement KAIA bestaat uit een Staf Force Protection, een Compagnie Force Protection (Cie FP-de 1 e Cie), een ground defence Coordination Centre (GDCC) en een joint Support detachement ( JSD). Inde Internationale staf zitten 10 Carabiniers-Grenadiers waaronder LtKol SBH Staelens ( die op 06 mei het bevel over het bataljon overneemt en leden op de diensten (J1,J2,J3,J4 te vergelijken met de S en op de bataljonstaf). Het GDCC eigenlijk de commandopost van KAIA bestaat uit drie shiftofficieren en drie vrijwilligers radio-operatoren. Drie onderofficieren worden geleverd door de luchtcomponent. De Cie FP bestaat uit 5 pelotons (vijf secties van 8 man) en een staf (212 personen waarvan 8 Luxemburgse collega s. Het JSD omvat personeel van 18 Bn Log, 10 Gp CIS (transmissies) 2 EMI (medische interventie) en 10 Carabiniers-Grenadiers. De pelotons zijn vervoerd op MPPV (Multi Purpose Protected Vehicule). Het detachement OMLT bestaat uit teams van 8 personen (elk lid heeft bijzondere verantwoordelijkheden (bewapening, transmissies, EHBO, kennis voertuigen, ). In de voorbije periode heeft men ook enkele resultaten neergezet op sportief gebied. Er werd een bronzen medaille behaald door de zwemploeg veteranen, de oriëntatieploeg haalde een zilveren medaille binnen. Op het einde van het jaar werden traditiegetrouw de pupillen van het Dagcentrum Vogelzang en hun ouders ontvangen voor het Kerstfeest. WP De Carapat jaargang 24 editie 1 24