INHOUD 1 UIT DE STUURKUIP 2 VAN DE KAMPANJE 3 MEDEDELINGEN UIT HET BESTUUR 5

Transcriptie

1 191 INHOUD 1 UIT DE STUURKUIP 2 VAN DE KAMPANJE 3 MEDEDELINGEN UIT HET BESTUUR 5 VERENIGINGSEVENEMENTEN 5 De bemanningsbank Sluisbezoek, verslag van onze jongste verslaggever REISVERSLAGEN 8 Met de Witte Beer naar Noorwegen en Jutland (2) PLANOLOGIE 13 Beoordelen van beleids- en beheersvisies (2) Alarmerende berichten staandenmastroute Kort planologisch nieuws ZEEMANSCHAP EN NAVIGATIE 17 ICC nieuwe stijl Mededelingen LEDENADMINISTRATIE 18 Nieuwe leden TECHNIEK AAN BOORD 21 Een Zweedse antifouling ERVARINGEN 22 Winterzeilen, altijd een belevenis Bij eb meer geul VARIA 24 Waterhoos variawaterhoos Stom doppie Drinkwaterperikelen Goedkoop bellen Vuurtoren plannen EVENEMENTENBULLETIN 28 ADVERTENTIES 37 ATTENTIE 38 INFORMATIE VOOR AUTEURS 39 REDACTIE 40 TOERZEILEN 191 1

2 UIT DE STUURKUIP Marc Couwenbergh COMMUNICATIE Positieve reacties kregen we op de veranderde Toerzeilen 190. De redactie concludeert dan ook dat de nieuwe omslag en opmaak gewaardeerd worden door de vereniging. De complimenten voor het ontwerp met de golfjes hebben we doorgegeven aan de vormgever van de drukkerij. Voor ons vormen de leuke commentaren een aanmoediging om door te gaan en zorg te dragen dat Toerzeilen kwaliteit blijft bieden. Toerzeilen speelt immers een belangrijke rol in de communicatie in de vereniging. Een vraag van een nieuw lid tijdens de laatste speciale bijeenkomst voor nieuwe leden, onderstreepte dat nog eens: hoe communiceren bestuur en leden met elkaar? Een vraag waarin bezorgdheid doorklonk of er wel voldoende tweerichtingsverkeer in de communicatie is. Via Toerzeilen houden de commissies, regio s en bestuur u op de hoogte van alle activiteiten, maar ook uw mede-toerzeilers informeren u over ervaringen en wetenswaardigheden. Of leden uiten hun bezorgdheid over ontwikkelingen in de Waddenzee of in andere vaargebieden waar het immer een lastige zaak is een balans te vinden in de vele belangen die er spelen, inclusief die van toerzeilers. Toerzeilen is dus een echt verenigingsblad. En dat houdt dus in dat ook u uw verhaal dat interessant is voor bestuur en leden kwijt kunt in dit verenigingsblad. Als redactie hebben we natuurlijk wel de taak om uit de veelheid van bijdragen en onderwerpen een prettig leesbare Toerzeilen te maken. En dat betekent in de praktijk dat we soms een bijdrage terzijde moeten leggen, of een punt achter een langlopende discussie zetten. In deze editie blijkt dat zo n punt bij nader inzien ook slechts een komma kan zijn: nog een keer krijgt uw reacties op de drinkwaterperikelen en de tips voor goedkoop telefoneren. We vragen eenieder wel dringend de geplande inleverdata te respecteren. Die vindt u steeds op de laatste pagina. Hoe informatief en humoristisch verhalen van Toerzeilers kunnen zijn, bewees de heer Dirk Delsman met zijn presentatie van twee lezingen op de afgelopen ledenvergadering. Het eerste ging over hoe destijds een heftig onweer en een op de Hiswa aangeschafte vinding de bananenboot, die veel meer voordelen zou hebben dan een rubberbootje, aanleiding waren voor het zelf bouwen van een stalen schip met een ruim voordek: de Pavane. Het tweede verhaal ging over een in opkomst zijnde bestemming: de kust van Polen. Voor wie het verhaal gemist heeft of het juist allemaal nog eens wil nakijken, kan terecht op de website: wegkomen van lagerwal Klassiek verwaaid Onderhoud aan het schip is de standaardvoorbereiding op een nieuw vaarseizoen. Aangespoord door de positieve verhalen over Melkfett of de Nederlandse variant uiervet, heb ik een proefveldje van deze alternatieve antifouling op mijn onderwaterschip gesmeerd. De rest krijgt gewoon dezelfde antifouling als vorig jaar. Maar dat moet nog gebeuren, want ik had ook bedacht dat niet alleen het schip maar ook de schipper zelf toe was aan iets extra s. Ik had een weekendcursus manoeuvreren geboekt aan boord van een 41-voeter. Nu niet direct vergelijkbaar met het eigen schip dat een bescheiden 7,5 meter telt en dat door zijn langkiel ook minder makkelijk draait dan een modern schip met een gewone kiel. Maar al heeft elk schip een eigen vaargedrag, de principes van de kunstjes blijven altijd hetzelfde. Het werd een uiter- 2 TOERZEILEN 191

3 VAN DE KAMPANJE Peter Paternotte, voorzitter mate leerzaam weekend met een wind variërend van 5 tot 7 beaufort die prompt elke misser of zelfs aarzeling bij een oefening afstrafte en je onmiddellijk aan lagerwal deed belanden en de stootrand van het schip zijn onmisbaarheid bewees. Klassiek verwaaid luidde dan de laconieke conclusie van de instructrice. Dergelijke netelige situaties zijn goed op te lossen met een lijn aan de achterklamp aan de hoge kant van het schip naar een bolder of paal aan die verfoeide lager wal. Vervolgens de motor voorzichtig vooruit en het vermogen opbouwen tot desnoods vol vooruit. En voor de verwaaide schipper openbaarde zich een klein wondertje: en het schip draaide zich weliswaar moeizaam maar niettemin weer vrij en met de punt in de stormwind. Op naar de praktijk van een nieuw vaarseizoen! EEN DAG UIT HET LEVEN VAN EEN NVvT BESTUURDER De redactiesecretaris attendeerde mij in de pauze van de jongste ALV op de a.s. productie van TZ 191 en het nog steeds ontbreken van mijn gewaardeerde bijdrage zoals hij het politiek wist uit te drukken. Derhalve besloot ik daags na de ALV direct in de pen/pc te klimmen en mij ook van deze plicht te kwijten. De voorafgaande week stond reeds in het teken van de voorbereidingen voor zaterdag 27 maart 2004, een vergaderdag met grote intensiteit. Na een kortstondige ziekte vorig weekend waardoor ik het Voorzittersoverleg (19/3) misliep en vicevoorzitter Ton Verbraak de honneurs moest waarnemen ging ik woensdag alsnog op zakenreis naar Denemarken en wist al reizende de meeste van de bestuurscollega s op te pikken en zo goed mogelijk te beantwoorden. Weer thuis op vrijdag (26/3) werd de avond besteed aan het checken, printen en voor zover nog nodig lezen van de grote hoeveelheid waarmee de diverse agenda s voor zaterdag waren gevuld. Zaterdag vroeg (06.00) op om mijn echtgenote van Schiphol af te halen, terugkomend van een drukke werkweek in de USA. Thuis nog net even tijd voor een kop koffie en wat organisatorische afspraken en daarna snel op weg naar AC restaurant de Meern. Aankomst om 09.45, ruim op tijd voor de bestuursvergadering die om zou beginnen. Alleen secretaris Arnaud Marks was er al, maar binnen tien minuten was het bestuur voltallig en kon er in de wat overbemeten Rozenzaal de vergadering starten. De meeste agendapunten konden soepel afgedaan worden. Het onderwerp Watersportberaad nam wat meer tijd, ook omdat het later op de dag vermoedelijk een staartje zou krijgen. De voorzitter van dit orgaan (waarvan de NVvT lid is) wilde graag even van gedachten wisselen met het NVvT bestuur over de recente ontwikkelingen m.b.t. het nieuwe Convenant (een soort samenwerkingsovereenkomst) waarover binnenkort besloten zou moeten worden. Hij zou vermoedelijk eind van de middag kunnen en dus moest daar even ruimte voor gemaakt worden tussen de Regio & Commissievergadering, het diner en de Nieuwe Ledenbijeenkomst die vooraf zou gaan aan de Algemene Ledenvergadering later op de avond. Verder was in de bestuursagenda het punt Huisstijl ingelast. Rudy Volbeda een enthousiast lid met expertise op dit gebied zou op verzoek van de PR commissie een tweede presentatie houden over het project Nieuwe Huisstijl NVvT. Het bleek dat het project sneller en doelgerichter voortgang maakte dan wij verwacht hadden en dat verdere stappen al in beeld kwamen. Ter plekke werd daarom besloten het onderwerp alsnog ook op de agenda van de s middags te houden R&C vergadering te zetten, die daardoor een halfuurtje zou uitlopen De bestuursvergadering werd tijdens de lunch afgerond en op tijd waren we terug in de Rozenzaal voor de R&C vergadering. Als eerste de huisstijl presentatie, die zoals verwacht diverse reacties uitlokte van diverse aan logo en kleuren verknochte kaderleden, maar uiteindelijk in zijn algemeenheid werd onderschreven als een stap vooruit. Als we het financieel kunnen trekken zult u er binnenkort meer van zien! Laat ik in elk geval onthullen dat de kern van het NVvT logo de dubbelfok in blauw met cirkel er omheen onverkort gehandhaafd blijft. TOERZEILEN 191 3

4 De R&C vergadering verliep verder volgens plan, waarbij het balanceren tussen informatie, consultatie en opinievorming weer volop aanwezig was. Als je zo n jaar of 14 aan de andere kant van de tafel hebt gezeten is het aardig te constateren dat je dezelfde verbale en non-verbale reacties kunt waarnemen die je in het verleden zelf demonstreerde. Het verenigingskader is de motor van de vereniging en daar zit ook de kennis en de kunde over alles wat de NVvT aangaat. Tegelijkertijd is de organisatie zo ingericht dat de leden een bestuur hebben benoemd en dat de commissies/projectgroepen e.d. door dat bestuur zijn ingesteld om zich in staat te stellen haar taken uit voeren, strikt genomen een verlengstuk van het bestuur. De commissievoorzitters zijn officieel dan ook commissarissen van het bestuur. Door de aard en omvang van de NVvT betekent dat in de praktijk dat de commissies met een grote mate van zelfstandigheid kunnen en moeten opereren. Het handhaven van de samenhang en consistentie in de grote NVvT organisatie is daarmee een belangrijke bestuurstaak en goede contacten met de commissies, projectgroepen andere verenigingsfunctionarissen zijn daarvoor essentieel. Wat mij betreft een belangrijk aandachtspunt voor de nabije toekomst. Terug naar zaterdag 27 maart Om uur waren we klaar met de R&C vergadering en was het tijd voor wat napraten en zaken doen tussen commissies en bestuurders, gevolgd door een drankje en een buffet maaltijd. Zoals verwacht kwam de voorzitter van het Watersportberaad rond die tijd langs en werd door een kleine bestuursdelegatie met hem van gedachten gewisseld over de actuele ontwikkelingen en de NVvT visie terzake belangenbehartiging. Dit krijgt ongetwijfeld nog een vervolg later dit jaar als de definitieve besluitvorming inzake het Watersportberaad is afgerond. Er was nog net tijd voor een snel buffethapje en dan weer naar boven voor de ontvangst van de nieuwe leden. Een veertigtal was verschenen en een geanimeerd programma werd onder leiding van José Kuijsters opgevoerd. Welkomstwoord van de voorzitter, een presentatie van de regiocoördinator over alles wat de vereniging te bieden heeft en hoe het werkt en daarna een panel van regio s en bestuursleden dat vragen uit de zaal beantwoordde. Het was duidelijk dat de speciale bijeenkomst op prijs werd gesteld. Net op tijd voor de baken op website Pavane start van de Algemene Ledenvergadering was deze afgewikkeld, de reguliere vergadertijgers kwamen al binnenlopen tijdens het panel. De ALV agenda was relatief eenvoudig met de verslagen van secretaris, regiocoördinator en penningmeester (financieel jaarverslag en balans 2003), die allen werden geapprecieerd en geaccordeerd, de laatste na instemming van de kascommissie. Een bijzonder punt was het uitspreken van dankwoorden aan twee medebestuurders. Frits Birkhoff nam afscheid van de Woudschotencommissie na gedurende een reeks van jaren zeer actief aan dit continu succesvolle instructieweekend te hebben meegewerkt. Ton Verbraak nam afscheid als voorzitter van de Uitertoncommissie, na een periode van groei en bloei van het NVvT zeezeilen die niet in het minst aan zijn inzet en kundigheid te danken is geweest. Als laatste punt voor de rondvraag werd nog formeel instemming van de ALV gevraagd en verkregen met betrekking tot het besluit tot royeren van een lid op grond van onaanvaardbaar gedrag. Het betrokken lid kwam in tegenstelling tot zijn dreigende brieven in dit verband - niet opdraven om de vergadering op stelten te zetten, wat dat betreft een soort anticlimax. Al met al een uiterst zeldzame gebeurtenis die wij hopelijk niet weer mee zullen maken. De rondvraag leverde geen bijzondere discussies op zodat ik de vergadering slechts 10 minuten te laat kon afsluiten en wij over konden gaan tot het hoogtepunt van de avond. 4 TOERZEILEN 191

5 Welbekend toerzeiler en NVvT lid Dirk Delsman was gevraagd wat te vertellen over het ontwerp en de bouw van zijn bijzondere zeiljacht Pavane (een stalen knikspant met ophaalbaar midzwaard van 35 voet lengte) en iets over de tochten die hij en zijn echtgenote Martha daarmee in de Oostzee hadden gevaren. Een perfecte dia (beamer) presentatie met schitterende foto s en kaartfragmenten werd op onnavolgbare wijze door Dirk gehouden. Hoewel de boot al weer zo n 20 jaar bestaat en de tochten waarover hij sprak al weer zo n 6 jaar geleden waren, was het net of het vandaag aan het gebeuren was en hij er nog net zoveel plezier in had als toen. Het enthousiasme was echt en vond weerklank bij het publiek. Als u interesse hebt in zijn verhalen kunt u ook op de website hccnet.nl/d.f.delsman/ het een ander over het nautische wel en wee van de familie Delsman vinden. Het verhaal dat hij bij deze gelegenheid vertelde, de tocht naar de Poolse kust en terug naar huis via Bornholm en Arhus staat niet op zijn site, maar de andere tochtverhalen die er wel op staan zijn evenzeer de moeite waard. En kort dankwoord en een verdiende fles met iets lekkers en bloemen voor echtgenote Martha besloten de avond. Na even kort napraten was ik om thuis alwaar mijn echtgenote nog klaarwakker van de jetlag rondliep en nog fut had voor een terugblik op haar week en mijn dag, zodat we de cirkel konden sluiten. MEDEDELINGEN UIT HET BESTUUR Redactie NIEUWE BESTUURSLEDEN REGIO NOORD Voorzitter van Regio Noord, Jan Kikkert, meldt dat het bestuur van deze regio is uitgebreid. Na het vertrek van Ids Witteveen was het noodzakelijk dit bestuur weer op sterkte te brengen. De nieuwe bestuursleden zijn: Johanna Visser uit Havelte, zeilend in een Nordborg Piet Plantiga uit Joure, zeilend in een Hallberg Rassy. Regio Noord vindt het bijzonder fijn weer een vrouw in het bestuur te hebben. VERENIGINGSEVENEMENTEN Ruud Lichtveld, Commissaris Bemanningsbank DE BEMANNINGSBANK Een van de meest bijzondere activiteiten van de NVvT is de bemanningsbank. Erelid en commissaris Ruud Lichtveld spant zich al jaren in om vraag en aanbod van schippers en opstappers op verantwoorde wijze aan elkaar te koppelen. Om dat te kunnen blijven doen, is regelmatig een actualisering van de gegevens nodig. Dus graag een update van uw inschrijving naar de bemanningsbank. Algemeen De bemanningsbank is één van de oudste NVvT activiteiten. Het doel is tweeledig: 1) het biedt clubgenoten de kans om ervaring op te doen aan boord bij meer ervaren schippers; 2) schippers die onderbemand zijn, kunnen hun crew aanvullen. De NVvT vindt het van belang dat op deze manier ervaringsoverdracht en veiligheid hand in hand gaan. Nog onlangs heeft het bestuur dan ook doelstelling en werkwijze van de bemanningsbank opnieuw onderschreven. Maar een en ander is geheel afhankelijk van het aantal schippers dat bereid is om een clubgenoot mee te nemen (de plaats biedende schipper) en van hen die aanvulling van hun bemanning zoeken (de vragende schippers). Nou beste clubgenoten, wat let u om ook eens een medelid mee te nemen? Wilt u plaatsbiedende schipper zijn, of bent u TOERZEILEN 191 5

6 een vragende, bel de bemanningsbank U vermeldt eventuele voorkeur met betrekking tot ervaring, leeftijdsgroep, enzovoort. Wij geven u informatie over die opstappers die aan uw wensen voldoen, waarna u zelf kiest met wie u verder in zee wilt gaan. De schipper opent dus zelf het contact met de aspirant-opstapper. Ook de verdere afspraken gaan uiteraard rechtstreeks tussen schipper en opstapper. Denk er wel aan om vóóraf goede en duidelijke afspraken te maken, ook over kostendeling eventueel. Het enige wat de vereniging van u vraagt is om uw bevindingen terug te koppelen. Dan blijft die bemanningsbank langer up-to-date. Zo, laat de stroom van aanmeldingen nu maar komen. NB In verband met in de praktijk gebleken misbruik (opstappersgegevens buiten de vereniging, commercieel gebruik, privacy inbreuk) is het NVvT-beleid om géén lijst van opstappers te publiceren maar schippers op aanvraag te informeren. Een kort mondeling contact bevordert bovendien een goede match. Opstappers, let op! Het opstappersbestand is aan het verouderen. De laatste update is bijna drie jaar oud. Inmiddels hebben veel opstappers hun ervaring behoorlijk uitgebreid. Van anderen wijzigde het adres of het telefoonnummer terwijl enkele opstappers geen interesse meer schijnen te hebben. Tijd dus voor een grote schoonmaak, de bezem moet door het bestand. Dat betekent dat alle huidige inschrijvingen worden geschrapt en dat iedere aspirant-opstapper zich opnieuw moet aanmelden met zijn recente gegevens. Sorry voor dit extra werk maar troost u met de gedachte dat het voor mij nog veel meer extra werk betekent. Bovendien is het in uw eigen belang dat we over actuele gegevens beschikken.. Wat moet u doen? Om u als opstapper in te schrijven heb ik het volgende nodig: Naam: Voornaam: Geboortejaar en geslacht: Lidmaatschapsnummer: Adres: Tel.: Zeilervaring Aantal vaardagen (geschat): Vaargebied: als schipper als bemanning: Plassen: Rivieren, Zeeuwse stromen IJsselmeer Waddenzee KustOpen zee /oversteken Overige info: (nautische diploma s -cursussen, -vaardigheden). Gewenste vaargebied(en): Aanmelden kan schriftelijk bij R. Lichtveld, Collinsland 26, 2716 CJ, Zoetermeer of via rm.lichtveld@12move.nl. Opstapmogelijkheden zijn geheel afhankelijk van het aantal schippers dat zich tot de bemanningsbank wendt. Ik hoop op een flinke toename want het is nu veel te magertjes. Daarom ook dient de bemanningsbank (voorlopig) niet te worden gebruikt als wervingsargument. 6 TOERZEILEN 191

7 Extra Zoals u begrijpt is de algemene bemanningsbank er voor iedere NVvT-er die bemanning nodig heeft of gewoon een medelid zijn ervaring aanbiedt. Dat kan zijn voor een enkel dagtochtje, of voor een langdurige zeiltocht, of een permanente zeilmaat. Naast de algemene bemanningsbank is er nog een extra mogelijkheid. Die geldt voor een paar specifieke activiteiten, te weten de Lowestoft-, de Whitby- en de River Orwell-rally en natuurlijk de Zeemancipatiedagen. Bij deze tochten wordt de vraag-aanbod koppeling door de betreffende organisatoren geregeld. Aspirant-opstappers voor die tochten moeten zich dus dáár rechtstreeks melden. Let op de tochtaankondiging in de evenementenlijst van Toerzeilen. Clubgenoten, ik zie uw aanmeldingen graag tegemoet. Senne Verpoorten (12 jaar) BEZOEK SLUIS- EN STUWENCOMPLEX HAGESTEIN Met trots presenteert de redactie dit verslag van Senne over het bezoek aan het sluizen complex bij Hagestein. Een informatief uitstapje tijdens de wintermaanden. Op een ijskoude besneeuwde ochtend, in de buurt van Utrecht-Hagestein, kon je ergens een lekker kopje koffie drinken. Waar? Aan het sluis- en stuwencomplex van Hagestein. Om uur begon de rondleiding, gegeven door een vriendelijk man (hij was vroeger aardrijkskunde-docent, maar ook schipper). Hij begon over de bedoeling van het complex van stuwen en sluis. Het voornaamste is dat de drie complexen van Driel, Amerongen en Hagestein, die op de Neder- Rijn en Lek liggen, ervoor zorgen dat Nederland niet overstroomt (nogal logisch) en om de waterstand van de Neder-Rijn, Waal en IJssel op peil te houden voor de scheepvaart. Als de stuw van Driel wordt gesloten stroomt het water van de Rijn naar de IJssel en de Waal, de andere complexen zorgen dat het waterpeil op de Neder-Rijn in stand wordt gehouden. De rondleider liet ons een paar filmpjes zien over zijn eigen sluis- en vaarervaringen en over de complexen. Voor de techneuten: Een stuwcomplex bestaat uit de volgende delen:twee vizierschuiven, twee landhoofden, twee torens twee per vizierschuif en een middenpijler; Nader bekeken: de twee vizierschuiven: een vizierschuif is een halfcirkelvormige boog of klep (noem het zoals je wilt) die over de boogzijde van de torens heen rolt als een vizier van een ridderhelm (vandaar de naam). Elke vizierschuif rust op een betonnen drempel onder water op de stuwvloer. Een vizierschuif is negen meter hoog en keert als deze gesloten zijn vierenhalve water. Een vizierschuif is gemaakt uit plaatstaal. Er zijn vier elektromotoren per schuif die zich in de torens bevinden. Elke motor heeft een kracht van, jawel, drie pk, natuurlijk met een enorm tandwielensysteem. De vizierschuiven kunnen ook met de hand worden geheven. De vizierschuiven kunnen in tweeënhalf uur opgeheven worden. Elke vizierschuif kan ook een stukje omhoog geheven worden om toch wat water door te laten; De twee landhoofden: dat zijn de twee stukken land waar de vizierschuiven op vastzitten. Op elk landhoofd staat dus een toren. In elk landhoofd is er een vissluis voor schubvis en een hellende goot voor glasaal. Aan de onderkant (niet de kant van de sluis) is men momenteel in Hagestein een soort haarspeldbocht aan het maken waarlangs de vissen ook kunnen zwemmen; De vier torens: er zijn twee torens per vizierschuif nodig om deze omhoog te trekken; in de torens zit het hijsmechanisme van de vizierschuiven; De torens TOERZEILEN 191 7

8 De sluis De middenpijler: deze heeft een hoogte van twaalf meter boven de stuwvloer en is twaalfenehalf meter breed. In de middenpijler zitten onder andere de volgende dingen: spoelriolen om de assen van vuil vrij te maken, een cilinderschuif om kleine hoeveelheden water door te laten en een waterkrachtcentrale die door stroming wordt aangedreven; Naast elke stuw is een sluis gebouwd om de scheepvaart door te laten bij gesloten vizierschuiven. Deze sluizen konden in tweeen worden verdeeld (voor bijvoorbeeld kleinere schepen). De volledige lengte bedraagt 242 meter. Nou, dat was wat het technische betreft. Even terug het verhaal opnemen: na de uitleg en de filmpjes begon de rondleiding. We werden in twee groepen verdeeld. Onze groep ging de torens eens wat nader bekijken. We klommen omhoog langs een wenteltrap. Duizelig aangekomen stonden we wat verbaasd te kijken: wat een mooi uitzicht! Zoveel sneeuw! Spijtig van de mist. Binnen in de toren zagen we het mechanisme. Erg groot! Maar met zo n kleine motor drie pk. Terug beneden gingen we in een lift en die bracht ons in een tunnel onder de stuwen. Als de stuwen open zijn is die tunnel de enige verbinding met de andere oever. Aan de andere oever aangekomen, naar boven gegaan met een lift, gingen we eens op die vizierschuiven staan. Best eng, val er maar eens in. Nadat we dat hadden gedaan kwamen de twee groepen terug samen en gingen we Leo, de sluismeester, eens bezoeken. Die gaf ons de uitleg wat er allemaal gedaan moet worden als sluismeester. Hij moet ook, als het nodig is, de vizierschuiven openzetten of sluiten. Een vriendelijke man. Na alles eens goed bekeken te hebben kwam het einde eraan. De sluismeester en de rondleider kregen allebei een cadeau voor de interessante ochtend. Er werd nog wat nagepraat en toen vertrok iedereen. Dat was een erg leuke dag voor mij. Ik hou wel van sluisjes kijken! En wie wat meer wil zien dan op deze foto s moet zelf maar eens gaan kijken! Samen op de vizierschuif REISVERSLAGEN Antoinette en Maarten van Agt MET DE WITTE BEER NAAR DE WESTKUST VAN NOORWEGEN EN WESTKUST JUT- LAND (2) Antoinette en Maarten van Agt zeilden de afgelopen zomer naar bestemmingen op de zuidwestkust van Noorwegen en keerden terug via de westkust van Denemarken. In de vorige editie van Toerzeilen lazen we over fjorden en machtige rotsen. Hier volgt deel 2 dat begint met een uitgestelde oversteek terug naar Denemarken en verwarring over parkeermeters. Zaterdag 26 juli Mandal Als we s morgens vroeg het weerbericht op de navtex lezen is de voorspelling even slecht als het bericht wat we even later op de radio horen: Z 6/7 met regen. Nu niet bepaald weer om over te steken naar Denemarken. 8 TOERZEILEN 191

9 Helgoland in Duitse bocht We hebben enige jaren eerder ervaren hoe huizenhoog de golven langs de kust van Noorwegen kunnen zijn bij aanlandige wind. We besluiten te blijven liggen en maken een wandeling over de Urania heuvel met een mooi uitzicht over de stad. Bij terugkomst krijgen we een discussie met de havenmeester dat we havengeld moeten betalen via de parkeermeter. De aanwijzingen staan in het Noors hoe dit in zijn werk gaat en samen met het slechte Duits en iets beter Engels van hem snappen we er nog niets van. We trekken een kaart, maar na enige tijd stelt de havenmeester dat wij een ticket voor een auto hebben getrokken. Het blijkt dat de betaalautomaat (alleen met creditcard te betalen) een combinatie is voor auto parkeren en ligplaatsgeld. Uiteindelijk laten we hem maar de kaart trekken en begrijpen we dat als we vertrekken alleen maar de creditkaart er nog eenmaal in moeten stoppen. Gelukkig bleek ook de afrekening van onze bankrekening later ook in orde. Ons advies is dus om bij aankomst in Mandal niets te doen tot de havenmeester komt controleren en dan pas in actie te komen. Zondag 27 juli Mandal Het weerbericht geeft nog steeds ZO 6 en we besluiten nog maar even af te wachten. Het waait inderdaad stevig als we naar de ingang van de haven wandelen. Onderweg gaan we langs de VVV (tevens internetcafé) en vinden een leuke wandelroute langs het strand. Mandal heeft als een van de weinige steden een aantal mooie zandstranden met daarachter bossen waar je heerlijk kunt wandelen. Overal zijn mooie wandelpaden en vele zwemsteigers met ook speciale hellingbanen voor invaliden. We gingen door het bos terug en raakten verzeild bij een soort als café ingericht landhuis waar een club voor Amerikaanse oldtimers een bijeenkomst hield, je waande je weer terug in je eigen jeugd. Eenmaal terug op de boot gaat het weer regenen dus tijd voor een boek. Als we s avonds het weerbericht horen met ZW 4/5 besluiten we vroeg te kooi te gaan om maandagochtend vroeg te kunnen vertrekken. Maandag 28 juli (afstand 92,1 sm) Mandal - Thyboron We worden om uur wakker en de wind TOERZEILEN 191 9

10 komt uit de goede richting! Je merkt er eigenlijk niets van in de haven van Mandal, maar op de heuvel aan de overkant van de boulevard is een grote windroos in de vorm van een boot, waaraan je de windrichting kunt zien. Eenmaal buiten valt de golfslag mee en met een ZW 4/5 en af en toe 6 gaan we met een gemiddelde van 7 knopen richting Thyboron. Tegen uur lopen we de haven van Thyboron binnen. De haven heeft een prima kade, een vriendelijke havenmeester, een goede supermarkt, maar dat is dan ook alles. Het dorp stelt verder niets voor en overal hangt een penetrante vislucht. Wel is er een mooi strand om te baden. Kortom je ligt er prima, komt aan je natje en je droogje en kunt naar het strand en dat is het dan. Ik kan me niet voorstellen dat mensen hier uit vrije wil gaan wonen. Dinsdag 29 juli (afstand 67.1 sm) Thyboron Hvide Sande We zijn voornemens om uur te vertrekken naar Hvide Sande, maar het pakt anders uit. Nog in de havenuitgang begint de motor te sputteren en we kunnen net de kade bereiken als hij er helemaal mee stopt. Als eerste natuurlijk het voorfilter gecontroleerd, echter hierin vinden we niets. Dan eerst maar eens de toevoerslang naar de tank gedemonteerd om door te blazen. Als ik dit doe lukt dit eerst niet tot er een propje siliconenkit uit komt. Dit was dus de boosdoener. Vermoedelijk is dit losgekomen van de pakking van het inspectiedeksel wat we in het voorjaar los hebben gehad om de hopen bacteriën uit de tank te halen. Nog geluk dat het niet op zee gebeurd is, dan word je bij zo n reparatie gegarandeerd zeeziek. Na alles weer te hebben gemonteerd kunnen we met een gezonde dieselsmaak in de mond weer vertrekken. De wind is zuid en zwak zodat we moeten opkruisen en niet al te snel vorderen tegen de avond krijgen we er genoeg van en na anderhalf uur motoren lopen we de haven binnen. De haveningang is ondiep en smal en met de nu zwakke wind loopt er al een aardige deining, wat moet dat niet zijn als er een forse westenwind staat? Mij niet gezien. Zelfs bij een matige wind zou ik al twijfelen. In de haven zelf liggen er twee primitieve steigertjes in de zuidelijke Vissershaven bij de visafslag. Waar je je havengeld moet betalen is ook helemaal niet duidelijk, dus maar niet. Het plaatsje zelf is redelijk klein met wel een goede supermarkt en voldoende restaurants. Ook op het strand kun je prima een dag doorbrengen. Woensdag 30 juli (afstand 70.5 sm) Hvide Sande - Esbjerg We worden vroeg wakker en de wind giert weer vanuit het zuiden. Daarom blijven we maar weer lekker in onze kooi en staan pas om uur op. We doen inkopen in de supermarkt, maar als we weer bij de boot komen is de wind behoorlijk afgezwakt, zodat we besluiten alsnog te vertrekken naar Esbjerg. We kennen uit vorige tochten de aanloop en vinden dat we het nu ook maar in het donker moeten kunnen vinden.. De haven uit geeft geen probleem, hoewel ook nu nog op de drempel een behoorlijke deining staat. We zetten de zeilen en kruisen weer naar het zuiden. Na enige tijd neemt de wind zoveel af dat we maar de motor bijzetten om naar de eerste ton van de doorvaart door het Horns Rev te varen. Het zicht is zeer matig en met de radar bij is het toch puzzelen. Dit wordt veroorzaakt door de vele windmolens op het rif, waardoor de echo van de eerste ton in het niet valt bij de echo s van de windmolens. De doorvaart is bij de zwakke wind simpel, je moet alleen letten op de sterke dwarsstroom over de geul dus continu voor en achter je kijken of je nog in de geul blijft. Na het passeren van de geul direct aangestuurd op de uiter van Esbjerg. Het is net donker als we daar aankomen en voor alle zekerheid melden we ons maar bij Port Control Esbjerg, die ons tevens vertelt dat de jachthaven in het tweede dok is gelegen. De hele invaart kun je je oriënteren op geleidelichten, behalve als je bijna binnen bent en na de punt van het eiland Fanø een haakse bocht moet maken naar de jachthaven. Hier ging het dan ook bijna mis en werd het snel ondiep. Maar gelukkig is ook nu weer ons ophaalbaar midzwaard een zegen. De aanloop van de jachthaven zelf kan weer gevonden worden met behulp van geleidelichten. De haven zelf is primitief maar netjes ingericht. Wel moet je erop letten dat je niet op de drijvende golfbrekers vaart bij de koppen 10 TOERZEILEN 191