1. X, 2. Y, beiden wonende te Z, eisers bij dagvaarding van 12 september 2002, procureur en advocaat mr. ing. A. van Weverwijk te Geldermalsen,

Transcriptie

1 LJN: AH8573, Rechtbank Arnhem, 91419/HA ZA Datum uitspraak: Datum publicatie: Rechtsgebied: Civiel overig Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig Inhoudsindicatie: erfafscheiding: wortels van de abeel ondergronds, schade aan terras. Artikel 5:44 BW van toepassing Vindplaats(en): Rechtspraak.nl Uitspraak Rechtbank Arnhem Sector civiel recht Zaak/rolnummer: 91419/ HA ZA 02/1434 Datum uitspraak: 21 mei 2003 Vonnis in de zaak van 1. X, 2. Y, beiden wonende te Z, eisers bij dagvaarding van 12 september 2002, procureur en advocaat mr. ing. A. van Weverwijk te Geldermalsen, tegen 1. Q, 2. A, beiden wonende te Z, gedaagden, procureur en advocaat mr. K.V. van Weert te Arnhem. Het verloop van de procedure. Voor het eerdere verloop van deze procedure verwijst de rechtbank naar het tussenvonnis van 21 november Ingevolge dat tussenvonnis heeft een comparitie van partijen plaatsgevonden, waarvan het proces-verbaal zich bij de stukken bevindt. Vervolgens hebben beide partijen zich bij akte uitgelaten. Ten slotte is vonnis bepaald. De vaststaande feiten. 1.1 X wonen in een vrijstaande woning aan de X-weg aan de rand van Z. Q wonen eveneens in een vrijstaande woning, aan de X-weg te Z. X en Q zijn buren. 1.2 Sinds 1973 bevindt zich op het perceel van Q op ruim 2,5 meter van de erfgrens tussen de

2 beide percelen een abeel die zich boven het aardoppervlak splitst in (nu nog) twee afzonderlijke stammen. 1.3 Rondom het huis van X bevindt zich tot aan de erfafscheiding met het perceel van Q een oprit en terras van grindtegels. Onder een oppervlakte van circa 65 m² van dit terras bevindt zich wortelopslag van de abeel. 1.4 Bij brieven van 20 november 2001 en 20 februari 2002 zijn Q gesommeerd (onder meer) de abeel te verwijderen en de schade aan het terras te vergoeden. 1.0 Hoveniersbedrijf Van Frankenhuyzen hebben geoffreerd voor het herstellen van het terras een bedrag van 4.265,22 inclusief omzetbelasting. 1.6 Het huis van Q staat te koop. Het geschil 2. X vorderen na vermeerdering van eis, bij vonnis voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, te verklaren voor recht dat Q, althans de eigenaren van het perceel aan de X-weg te Z, aansprakelijk zijn voor de schade zoals veroorzaakt aan het terras van eisers door de (wortels van de) abelen, en voorts Q te veroordelen deze abelen te verwijderen op straffe van een dwangsom van 100,- per dag. Voorts vorderen zij Q te veroordelen de schade aan het terras ten bedrage van 4.265,22 aan hen te voldoen. Ten slotte vorderen zij vergoeding van de buitengerechtelijke kosten ad 662,- en de proceskosten. Q voeren gemotiveerd verweer. De beoordeling van het geschil 3. In deze zaak draait het om de vraag of de wortelopslag van de abeel (er is sprake van één exemplaar) van Q onrechtmatige hinder aan het erf van X toebrengt en of als gevolg daarvan schade aan het terras van X is ontstaan die Q dienen te vergoeden, zoals X aan hun vorderingen ten grondslag leggen. Vooropgesteld wordt dat de vraag of het toebrengen van hinder onrechtmatig is, afhangt van de aard, de ernst en de duur van de hinder en de daardoor toegebrachte schade in verband met de verdere omstandigheden van het geval, waaronder ook de plaatselijke omstandigheden. 4. Q worden verweten dat zij geen maatregelen hebben genomen ter bestrijding van de wortelopslag van de hun in eigendom toebehorende abeel. Een dergelijk nalaten levert op zichzelf geen inbreuk op het eigendomsrecht van X op. Onder omstandigheden kan het echter wel in strijd zijn met de zorgvuldigheid die Q in het maatschappelijk verkeer jegens X in acht dient te nemen. 5. In het onderhavige geval is van belang dat de beide huizen in de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn gebouwd en dat toentertijd ook de tuinen zijn aangelegd. Het terras van X is destijds zeer dicht op de perceelsgrens aangelegd, waarbij geen wortelwerende voorzieningen zijn getroffen. Voorts heeft de rechtbank ter plaatse geconstateerd dat zich -thans- op de beide erven en in de directe omgeving daarvan hoogopschietende bomen bevinden.

3 6. X hebben ter comparitie verklaard dat zij in 1994 reeds hebben geconstateerd dat er gewas/struikjes tussen de terrastegels omhoog kwam(en). Zij hebben dit probleem vervolgens bij Q aangekaart, die daarover een notaris wensten te consulteren waarop X vervolgens niets meer van hen hebben gehoord. Voorts hebben zij verklaard dat zij elk jaar onderhoud hebben verricht door de struikjes die tussen de terrastegels doorgroeiden af te steken zonder daarbij wortels weg te kappen of anderszins te verwijderen. De ter comparitie door de rechtbank tussen de terrastegels geconstateerde opslag hebben X sinds in ieder geval de zomer van 2002 wél laten staan in het kader van de bewijsvoering, een en ander aldus X. 7. Degene op wiens erf wortels van een ander erf doorschieten, mag deze voor zover ze zijn doorgeschoten weghakken en zich toe-eigenen, een en ander zonder voorafgaande aanmaning (art. 5:44 lid 2 BW). X hebben al die jaren geen gebruik gemaakt van dit recht, volgens hun stelling omdat zij de wortels dan wel wortelopslag van de abeel niet konden zien en er aldus niet op bedacht waren noch moesten zijn. 8. X stellen Q, die dat betwisten, in 1994 te hebben aangesproken op het feit dat tussen de terrastegels aan de kant van de perceelsgrens met Q gewas/struikjes omhoog kwam(en) omdat zij -kennelijk- vermoedden dat dit verband hield met de in de tuin van Q aanwezige beplanting. Vervolgens hebben zij daar geen aandacht meer aan besteed en elk jaar de opkomende en zich -steeds verder over het terras- uitbreidende opslag tussen de tegels afgestoken, zonder de oorzaak ervan te onderzoeken, zonder de wortels onder het terras af te steken of uit te roeien en zonder Q aan te spreken op het feit dat ook na 1994 elk jaar nieuwe scheuten (-met name- aan de zijde van de perceelsgrens met Q) opkwamen. Voorts heeft een en ander X er niet toe gebracht alsnog wortelwerende voorzieningen rondom hun terras te treffen of Q eerder dan in oktober 2001 daarover te benaderen. Aldus heeft de abeel zes jaar ongestoord verder kunnen groeien, waarbij de wortels -de weg van de minste weerstand kiezend- steeds verder onder het terras van X hebben kunnen komen. Zij hadden het in eigen hand de thans ontstane situatie te voorkomen. Tegen die achtergrond is onvoldoende gesteld of gebleken waaruit zou volgen dat Q maatregelen tegen de wortelopslag hadden moeten treffen. Uit het vorenstaande volgt dat de wortelopslag van de abeel geen onrechtmatige hinder oplevert, zodat de vorderingen zullen worden afgewezen. De oorzaak en de hoogte van de schade aan het terras eisen dan ook geen nadere bespreking. 9. X zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van de procedure. De beslissing De rechtbank, wijst de vorderingen af, veroordeelt X in de kosten van het geding, tot op heden aan de zijde van Q bepaald op 193,- aan verschotten en 827,50 salaris procureur, Dit vonnis is gewezen door mr. D.M.I. de Waele en uitge-spro-ken in het openbaar op 21 mei 2003.

4 de griffier de rechter Coll.: NDW

5 LJN: AZ8406,Sector kanton Rechtbank Leeuwarden, \ CV EXPL Datum uitspraak: Datum publicatie: Rechtsgebied: Civiel overig Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig Inhoudsindicatie: Burenrecht. Art. 5:42 en 5:44 BW. Gemeente Achtkarspelen vordert schadevergoeding van een inwoner van de gemeente, omdat deze takken van een boom van de gemeente heeft verwijderd. De kantonrechter wijst deze vordering af, omdat overhangende takken altijd verboden zijn en de gemeente, ondanks aanmaning door de inwoner, niet bereid was om de takken zelf te verwijderen. De inwoner mocht in dit specifieke geval eigenrichting toepassen. Vindplaats(en): Rechtspraak.nl Uitspraak RECHTBANK LEEUWARDEN Sector kanton Locatie Leeuwarden zaak-/rolnummer: \ CV EXPL vonnis van de kantonrechter d.d. 13 februari 2007 inzake de openbare rechtspersoon Gemeente Achtkarspelen, hierna te noemen: Achtkarspelen, zetelende te Buitenpost, eiseres in conventie, gedaagde in reconventie, gemachtigde: mr. R. Pieters, tegen [x] hierna te noemen: [x], wonende te [woonplaats], gedaagde in conventie, eiser in reconventie, procederende in persoon. Procesverloop 1. Op de bij dagvaarding vermelde gronden heeft Achtkarspelen gevorderd om [x] te

6 veroordelen tot betaling van een bedrag van 422,-- met rente en kosten. [x] heeft bij antwoord de vordering betwist en op de daarbij vermelde gronden in reconventie gevorderd Achtkarspelen te veroordelen om de overlast van de luizen te bestrijden, op welke wijze dan ook. Na repliek in conventie tevens antwoord in reconventie, dupliek in conventie tevens repliek in reconventie en een akte zijdens Achtkarspelen, is vonnis bepaald op de stukken, waarvan de inhoud als hier ingelast geldt. Door Achtkarspelen en [x] zijn producties in het geding gebracht. Motivering in conventie en in reconventie De feiten 2. [x] is eigenaar van het perceel (met daarop zijn woonhuis) aan de [adres] te [woonplaats], gemeente Achtkarspelen. Zijn perceel grenst (deels) aan Achtkarspelen toebehorende grond waarop zich een weg bevindt. Zijdelings van deze weg bevindt zich een pad en naast het pad is een berm die grenst aan het perceel van [x]. In deze berm bevinden zich hoogopschietende bomen (eiken) waarvan een drietal zich bevindt op korte afstand (binnen twee meter) van de erfgrens tussen de percelen van De [x] en Achtkarspelen. [x] ondervindt hinder van deze drie eiken. Een aantal (grote) takken daarvan bevindt zich boven het perceel van [x]. Als de eiken in het blad zitten is er als gevolg van de aanwezigheid van luizen sprake van een harsachtige substantie die van de eiken op op het perceel van [x] geparkeerde auto's, op het hekwerk, op de tuin en op de ramen van zijn pand druipt. Daarnaast is er overlast omdat er eikels en bladeren van de eiken in de tuin van [x] vallen, terwijl de eiken voorts schaduw in de tuin veroorzaken. Bij brief van 14 januari 2002 heeft [x] Achtkarspelen verzocht om in verband met de overlast (van de harsachtige substantie) de overhangende takken te verwijderen. Vervolgens is tussen partijen gecorrespondeerd. In 2002 heeft Achtkarspelen de overlast van luizen bestreden door het uitzetten van larven van lieveheersbeestjes. Dit is een effectieve, kostbare methode die Achtkarspelen vanwege de hoge kosten niet heeft willen herhalen. Bij brief van 8 december 2004 aan Achtkarspelen heeft [x] aangegeven dat hij nog steeds overlast van de eiken ondervindt en dat hij meent gerechtigd te zijn om de overhangende takken te verwijderen. Achtkarspelen heeft bij brief van 17 januari 2005 gereageerd en daarbij heeft zij aangegeven dat de overlast die [x] ondervindt, niet opweegt tegen het algemeen belang dat gediend is bij handhaving van de bomen en dat [x] niet gerechtigd is om overhangende takken te verwijderen. In het voorjaar van 2005 heeft [x] vervolgens een tweetal overhangende (gestel)takken van één van de eiken verwijderd. in conventie voorts De vordering 3. Achtkarspelen baseert haar vordering hierop dat zij een redelijke belangenafweging gemaakt heeft tussen de belangen van Achtkarspelen en die van [x]. Niet ontkend kan worden dat de eiken een zekere overlast veroorzaken, maar een zwaarder gewicht moet toegekend worden aan het algemeen belang dat met de handhaving van de eiken is gediend. Dit belang is ook vastgelegd in het Groenstructuurplan van Achtkarspelen. Dit heeft tot gevolg dat [x] zich

7 niet op de bepalingen van het burenrecht kan beroepen. Achtkarspelen verwijst daarbij naar het Gorsselse bomenarrest. Blijkens een taxatierapport blijkt de onderhavige eik als gevolg van de verwijdering van een tweetal takken een schade ten bedrage van 422,-- te hebben opgelopen. Achtkarspelen acht [x] voor deze schade verantwoordelijk en vordert deze van hem. Het verweer 4. Het verweer van [x] komt er kort samengevat op neer dat hij krachtens de bepalingen van het burenrecht gerechtigd was om de overhangende takken waarvan hij overlast ondervond, te verwijderen. Hij betwist dan ook gehouden te zijn tot schadevergoeding aan Achtkarspelen. De beoordeling 5. Betreffende het burenrecht is blijkens het bepaalde in artikel 5:42 Burgerlijk Wetboek (BW) uitgangspunt dat het niet geoorloofd is om binnen de in het tweede lid bepaalde afstand van de grenslijn van een anders erf bomen, heesters of heggen te hebben, tenzij de eigenaar daartoe toestemming gegeven heeft of dat erf een openbare weg of een openbaar water is. Indien het naburige erf een openbare weg of een openbaar water is, geldt het in artikel 42, eerste lid BW bedoelde verbod dus niet. Wel geldt artikel 5:42, eerste lid BW in het omgekeerde geval, namelijk indien de beplanting zich op de openbare weg bevindt, aldus H.R. 28 april 1961, NJ 1961, 433 (Gorsselse bomen), tenzij onverenigbaar met de bestemming ten algemenen nutte. Hierbij moet niet slechts rekening gehouden worden met de eisen van het wegverkeer, maar ook met het esthetisch aanzien van de openbare wegen en het gerief van de gebruiker van de weg. Daaraan dient direct te worden toegevoegd dat indien artikel 5:42, eerste lid BW toepassing mist, zoals Achtkarspelen ingang wil doen vinden, dat niet wil zeggen dat takken over het aangrenzende erf mogen hangen. Overhangende takken zijn blijkens het bepaalde in artikel 5:44 BW telkens verboden. 6. Het voorgaande impliceert dat Achtkarspelen niet gevolgd kan worden in haar standpunt. Gelet op het bepaalde in artikel 5:44 BW is Achtkarspelen gehouden de overhangende takken te verwijderen. In deze zaak staat voldoende vast dat Achtkarspelen (ook na aanmaning) niet bereid is gebleken de overhangende takken te verwijderen, zodat [x] gerechtigd was eigenrichting toe te passen en de onderhavige twee takken zelf te verwijderen. Nu niet voldoende gemotiveerd gesteld of gebleken is dat [x] het verwijderen van de twee takken op onrechtmatige en schade veroorzakende wijze heeft gedaan, is hij niet schadeplichtig jegens Achtkarspelen. De vordering tot schadevergoeding moet daarom worden afgewezen. 7. Als de in het ongelijk te stellen partij dient Achtkarspelen in de proceskosten te worden veroordeeld. in reconventie voorts 8. [x] vordert veroordeling van Achtkarspelen om de luizenoverlast (op welke wijze dan ook) te bestrijden, maar dat is iets dat hij van Achtkarspelen niet kan vorderen. Wel kan hij verwijdering van (thans nog) overhangende takken vorderen, maar dit heeft hij niet gedaan. De vordering in conventie is dus niet toewijsbaar. 9. Als de in het ongelijk te stellen partij dient [x] in de proceskosten veroordeeld te worden.

8 Beslissing De kantonrechter: in conventie en in reconventie wijst de vordering van Achtkarspelen af; veroordeelt Achtkarspelen in de proceskosten zijdens [x], welke op nihil worden begroot; in reconventie wijst af het gevorderde; veroordeelt [x] in de proceskosten zijdens Achtkarspelen, welke op nihil worden begroot. Aldus gewezen door mr. R. Giltay, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 13 februari 2007 in tegenwoordigheid van de griffier.

9 LJN: BZ9183, Rechtbank Utrecht, C/16/ / KG ZA Datum uitspraak: Datum publicatie: Rechtsgebied: Civiel overig Soort procedure: Kort geding Inhoudsindicatie: Kort geding. Verbod tot aanplant bomen op aangrenzend perceel teneinde gebruik van helikopterlandsingsplaats mogelijk te houden. Dreigend onrechtmatig handelen door gemeente door uitvoering te geven aan een door de provincie aan haar opgelegde herplantplingsplicht. Vindplaats(en): Rechtspraak.nl Uitspraak vonnis RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND Afdeling Civiel recht handelskamer locatie Utrecht zaaknummer / rolnummer: C/16/ / KG ZA Vonnis in kort geding van 17 april 2013 in de zaak van 1. [eiser sub 1], wonende te [woonplaats], 2. naamloze vennootschap KONINKLIJKE NEDERLANDSE SPRINGSTOFFENFABRIEK N.V., gevestigd te Amsterdam, eisers in conventie, verweerders in reconventie, advocaat: mr. H.J.M. van Schie, advocaat te Schiphol-Rijk, tegen de publiekrechtelijke rechtspersoon DE GEMEENTE STICHTSE VECHT, zetelend te Maarssen, gedaagde in conventie, eiseres in reconventie, advocaten: mr. R.M. van Opstal en mr. L.J. Wildeboer, beiden advocaat te Utrecht. Partijen zullen hierna [eisers c.s.] en de gemeente genoemd worden.

10 1. De procedure 1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit: - de dagvaarding met producties 1 tot en met 20; - de eis in reconventie met producties 1 tot en met 25; - de mondelinge behandeling; - de pleitnota van [eisers c.s.].; - de pleitnota van de gemeente Ten slotte is vonnis bepaald. 2. De feiten 2.1. [eiser sub 1] is eigenaar van het landgoed [naam] te [woonplaats]. Het landgoed is gerekt in oost-westelijke richting. Aan de oostzijde grenst het landgoed aan twee percelen die aan de gemeente in eigendom toebehoren. Op het landgoed bevindt zich een helikopterlandingsplaats [eiser sub 1] en de gemeente hebben in het verleden getwist over een door [eiser sub 1] aangelegd depot om baggerslib of -specie op te slaan dat was vrijgekomen bij het uitbaggeren van een grote vijver en watergangen Tussen [eisers c.s.]. en de gemeente heeft een aantal geschillen bestaan omtrent de helikopterlandingsplaats op het landgoed. Een aantal van deze geschillen heeft geresulteerd in gerechtelijke procedures bij onder meer de sector bestuursrecht van deze rechtbank Bij besluit van 12 november 2012 hebben de Provinciale Staten van Utrecht een luchthavenregeling vastgesteld met betrekking tot de op het landgoed gelegen helikopterlandingsplaats. Op grond van de luchthavenregeling is het de exploitant van de luchthaven toegestaan om te landen en op te stijgen vanaf het luchthaventerrein zoals dat is gemarkeerd op de bij de luchthavenregeling behorende kaart. 3. Het geschil in conventie 3.1. [eisers c.s.]. vordert bij vonnis, zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad: 1. de gemeente te verbieden over te gaan tot beplanting van de kavels zoals vermeld in productie 1, dit op straffe van verbeurte van een dwangsom van ,00 bij overtreding; 2. de gemeente te verplichten mee te werken aan invulling van de herplantverplichting op andere gronden door: (i) de minister om instemming te verzoeken, (ii) daartoe gronden beschikbaar te stellen, dan wel mee te werken aan het beplanten van naburige gronden die door derden ter beschikking worden gesteld; een en ander op straffe van verbeurte van een dwangsom van ,00 bij overtreding; 3. meer subsidiair de gemeente te verplichten de herplantplicht zo uit te voeren dat het gebruikt van de helihaven hiervan geen hinder zal ondervinden; 4. de gemeente te veroordelen in de proceskosten De gemeente voert verweer Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan. 4. Het geschil in reconventie

11 4.1. De gemeente vordert bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, [eiser sub 1]: 1. te bevelen de gemeente gebruik te laten (blijven) maken van haar recht van overpad over de percelen, kadastraal bekend Breukelen [perceelnummer 1], [perceelnummer 2] en [perceelnuummer 3], althans de grond van [eiser sub 1], om de kadastrale percelen B 198 en 199 en eigendom van de gemeente, te onderhouden en te herbeplanten in (onder meer) het kader van de herbeplantingsplicht uit hoofde van de Boswet; 2. te bevelen het recht van overpad toegankelijk en voor de gemeente begaanbaar te maken en te houden; 3. te bevelen bij gebreke van het voldoen aan het onder I en II gevorderde de aanschafkosten van het beplantingsmateriaal, groot 4.390,00 exclusief 6% btw, tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan de gemeente te voldoen; 4. te bevelen direct na betekening van dit vonnis aan de veroordelingen onder I en II te voldoen, een en ander op straffe van verbeurte van een dwangsom van ,00, althans een in goede justitie te bepalen bedrag, per (gedeelte van een) dag dat [eiser sub 1] met het opvolgen van deze bevelen in gebreke blijft; 5. te veroordelen in de proceskosten van dit geding, te vermeerderen met nakosten [eisers c.s.]. voert verweer Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan. 5. De beoordeling in conventie 5.1. De voorzieningenrechter stelt voorop dat de gemeente in dit kort geding optreedt in hoedanigheid van privaatrechtelijke eigenaar van de percelen grond die naast het perceel van [eiser sub 1] zijn gelegen [eisers c.s.]. legt aan zijn vordering ten grondslag dat sprake is van dreigend onrechtmatig handelen door de gemeente. De veiligheid die vereist is voor het gebruik van de helikopterlandingsplaats en die onder meer is uitgewerkt in het op 7 december 1944 te Chicago tot stand gekomen Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart (ook aangeduid als ICAO; Trb. 1973, 109) en de weerslag daarvan in de Nederlandse wetgeving, komt volgens [eisers c.s.]. in het gedrang indien de gemeente op haar percelen populieren en andere bomen zal planten in de nabijheid van de helikopterlandingsplaats Zoals de gemeente met juistheid aanstipt, dient onderhavig geschil beoordeeld te worden aan de hand van het burenrecht zoals dit is geregeld in met name boek 5 van het Burgerlijk Wetboek. Toepassing van artikel 5:37 Burgerlijk Wetboek (BW) brengt mee dat de gemeente, als eigenaar van het naast het landgoed gelegen erf, aan [eiser sub 1] geen hinder mag toebrengen in een mate of op een wijze die onrechtmatig is in de zin van artikel 6:162 BW. Of sprake is van onrechtmatige hinder, zoals [eisers c.s.]. aanvoert doch de gemeente betwist, komt hierna aan de orde Wat er ook zij van toepasselijke regelgeving omtrent aanvliegroutes voor helikopters en de uitwerking daarvan, [eisers c.s.]. heeft in het bestek van dit kort geding voldoende aannemelijk gemaakt dat de voor het gebruik van de helikopterlandingsplaats vereiste veiligheid in het geding komt indien de gemeente bomen plant langs de erfgrens en in de nabijheid van de helikopterlandingsplaats. Waar de gemeente niet, althans onvoldoende gemotiveerd, heeft weersproken dat de veiligheid van [eisers c.s.]. in het geding is en de gemeente het gebruik van de helikopterlandingsplaats feitelijk onmogelijk dreigt te maken, is

12 sprake van een gerechtvaardigde vrees bij [eisers c.s.]. voor zodanige hinder dat hij deze in redelijkheid niet behoeft te dulden. Dit leidt tot de slotsom dat sprake is van dreigend onrechtmatig handelen door de gemeente, zodat het gevorderde verbod om bomen te planten daarmee voor toewijzing gereed ligt Aan het voorgaande doet niet af dat op de gemeente een plicht rust om over te gaan tot herbeplanting. De gemeente heeft in dit verband aangevoerd dat zij een aanschrijving van de provincie heeft ontvangen op grond waarvan de gemeente vóór 1 mei 2013 moet overgaan tot herbeplanting en dat zij, indien zij hieraan geen gevolg geeft, een economisch delict pleegt. De voorzieningenrechter is van oordeel dat de gemeente, in het licht van de omstandigheden, onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat uitsluitend door het planten van onder meer snelgroeiende populieren nabij de erfgrens van de percelen, uitvoering gegeven kan worden aan de herbeplantingsplicht. Dit klemt omdat [eiser sub 1] heeft bepleit dat de Boswet ruimte biedt om op andere een ander perceel bomen aan te planten. [eiser sub 1] ziet daartoe ook mogelijkheden omdat zowel de eigenaar van een derde (aangrenzend) perceel, als de provincie bereid zijn om (mee) te zoeken naar alternatieven. Dit brengt mee dat de door de gemeente aangevoerde herbeplantingsplicht geen rechtvaardigingsgrond kan vormen voor onrechtmatig handelen jegens [eisers c.s.] Ook de door de gemeente aangevoerde hinder door [eisers c.s.]. en mogelijke bestuursrechtelijke aantasting van de luchthavenregeling leiden niet tot afwijzing van de vordering. Nog daargelaten dat de gemeente niet heeft onderbouwd op welke wijze hiervan sprake is, kan de door de gemeente gestelde hinder als gevolg van het gebruik van de helikopterlandingsplaats buiten beschouwing blijven omdat eventuele hinder door [eisers c.s.]. geen rechtvaardiging vormt voor het toebrengen van hinder door de gemeente aan [eisers c.s.]. Ditzelfde geldt voor hetgeen de gemeente heeft aangevoerd omtrent de geldigheid van de luchthavenregeling die van toepassing is op de helikopterlandingsplaats. In dit kort geding dient te worden uitgegaan van de geldigheid van de luchthavenregeling zoals deze van toepassing is. Dit brengt mee dat ervan dient te worden uitgegaan dat gebruikmaking van de helikopterlandingsplaats in beginsel niet onrechtmatig is en [eisers c.s.]. daarom belang heeft bij het voorkomen van onrechtmatig handelen door de gemeente. Voor een andersluidend oordeel heeft de gemeente onvoldoende feiten en omstandigheden aangevoerd De overige door de gemeente gevoerde verweren omtrent bestuursrechtelijke handhaving tegen het gebruik van de helikopterlandingsplaats, behoeven geen bespreking omdat zij, zoals hiervoor onder 5.1. is overwogen, in hoedanigheid van privaatrechtelijke eigenaar van de percelen optreedt Omdat de primaire vordering van [eisers c.s.]. zal worden toegewezen, behoeven de subsidiaire en meer subsidiaire vorderingen geen beoordeling. De door [eisers c.s.]. ten aanzien van zijn primaire eis gevorderde dwangsom zal worden toegewezen als hierna te bepalen De gemeente zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eisers c.s.]. worden begroot op: - dagvaarding 92,82 - griffierecht 589,00 - salaris advocaat 816,00 Totaal 1.497,82

13 6. De beoordeling in reconventie 6.1. De reconventionele vorderingen onder I en II zullen worden afgewezen omdat de gemeente na betwisting door [eisers c.s.]. haar belang bij deze delen van haar vordering niet heeft onderbouwd. Dit lag wel op haar weg omdat [eisers c.s.]. heeft aangevoerd dat hij niet zal verhinderen dat de gemeente gebruik maakt van haar recht van overpad om haar percelen te bereiken op de minst bezwarende wijze. Nu bovendien niet is gesteld of gebleken dat [eisers c.s.]. het gebruik door de gemeente in het verleden heeft verhinderd of dit in de toekomst dreigt te doen, ontbreekt belang van de gemeente bij dit deel van haar vorderingen. Dit brengt mee dat de gevorderde dwangsommen eveneens zullen worden afgewezen Omdat het gevorderde verbod in conventie zal worden toegewezen en de gemeente reeds daarom vooralsnog niet zal mogen overgaan tot het herbeplanten van de percelen die grenzen aan het landgoed, komt het in reconventie onder III gevorderde niet voor toewijzing in aanmerking. Nu de gemeente bovendien niet heeft gesteld op grond waarvan [eisers c.s.]. gehouden zou zijn tot betaling van het door de gemeente aangekochte plantgoed en een grondslag evenmin kan worden opgemaakt uit de door haar aangevoerde feiten en omstandigheden, dient hetgeen in reconventie onder III is gevorderd eveneens te worden afgewezen De gemeente zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eisers c.s.]. worden begroot op 408,00 (factor 0,5 tarief 816,00) aan salaris advocaat. 7. De beslissing De voorzieningenrechter in conventie 7.1. verbiedt de gemeente om over te gaan tot beplanting van de aan haar in eigendom toebehorende percelen, kadastraal bekend Breukelen Sint Pieters B 198 en B 199, 7.2. veroordeelt de gemeente om aan [eisers c.s.]. een dwangsom te betalen van ,00 in het geval zij niet aan de in 7.1. uitgesproken hoofdveroordeling voldoet, 7.3. veroordeelt de gemeente in de proceskosten, aan de zijde van [eisers c.s.]. tot op heden begroot op 1.497,82, 7.4. verklaart dit vonnis in conventie tot zover uitvoerbaar bij voorraad, 7.5. wijst het meer of anders gevorderde af, in reconventie 7.6. wijst de vorderingen af, 7.7. veroordeelt de gemeente in de proceskosten, aan de zijde van [eisers c.s.]. tot op heden begroot op 408,00. Dit vonnis is gewezen door mr. A.M. Verhoef en in het openbaar uitgesproken op 17 april 2013.?