betekent: de komst van het Christuskind, de belofte dat Hij ooit

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "betekent: de komst van het Christuskind, de belofte dat Hij ooit"

Lucas Adam
5 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Preken uit de Maartenskerk 1 e Adventszondag, 2 december 2018 Psalm 25, Jeremia 33, Mattheus 1, 18-25 I Wijs mij de weg, zegt de dichter van Psalm 25.

1 1 Preken uit de Maartenskerk 1 e Adventszondag, 2 december 2018 Psalm 25, Jeremia 33, Mattheus 1, I Wijs mij de weg, zegt de dichter van Psalm 25. Wijs mij de weg: dat wil zeggen dat je de weg niet weet, of dat je de weg wilt leren vinden. Willen leren, wordt dus verondersteld. Maar willen we dat? Komen we hier in de kerk daar (ook) voor? De Adventstijd is, net als de veertigdagentijd voor Pasen, een leertijd, een tijd van inkeer en verwachting. Rond de vijfde eeuw was de adventstijd daartoe zelfs 40 dagen Lang, net als de tijd voor Pasen geloven leren heeft tijd Nodig voor volwassen mensen. Advent betekent: hij komt. Het is een bezinningstijd, een voorbereidingstijd, om je te binnen te brengen wat dat betekent: de komst van het Christuskind, de belofte dat Hij ooit weer komt als vervulling van het Koninkrijk.

2 2 Advent betekent: je voorbereiden op het Kerstfeest, een leerproces aangaan, je bezinnen ns even een stapje terug te zetten in de drukte van je bestaan, en de waan van de dag. We zingen in de kerk bijvoorbeeld nu geen glorialied, en de liturgische kleur is paars: kleur van de inkeer. Iedere week een kaars erbij, stap voor stap: de weg naar binnen is immers de langste weg, dat heeft tijd nodig. II Wijs mij de weg. Het wonderlijke in onze cultuur is dat de advent door de commercie over genomen lijkt te worden: Ieder weldenkend bedrijf dat zijn diensten aan ons aanbiedt doet dat met een adventskalender. Omroep Max, Albert Heijn.. de Postcode-loterij. Maar dat heeft allemaal niets met inkeer, maar met snelle bevrediging van begeerte en meer meer te maken. We leerden dit najaar op een avond over het boek Genesis dat de mens aangeraden kreeg in het Paradijs, om niet van de boom van kennis te eten, naast alle vruchten uit de paradijstuin. Waarom? De gedachte achter afzien van consumeren is: leren. Wie alleen maar consumeert leert niet meer, zegt het Bijbelse denken. En wie niet meer leert, raakt uiteindelijk stuurloos. Die dobbert in de tijd, en wordt ingelijfd door de machten van zijn tijd. In onze tijd is dat de afgod die economie en consumptie heet. Een nauwelijks verborgen verleider.

3 3 En daarom gaat de Adventstijd in de kerk met een zekere soberheid gepaard: om te kunnen leren en verstaan moet je van de volheid kunnen afzien. III Wijs mij de weg. Alleen bij wie zich vragen stelt, of voor wie het leven niet vanzelf spreekt, komt boven om naar de weg te vragen. En het vreemde van Psalm 25 is dat de dichter dat in het Hebreeuws in de vorm van een ABC heeft gezet. Ieder vers begint met een volgende letter uit het alfabet. David vraagt God om hem het ABC te leren van een leven dat goed is. De Psalm zoekt sleutelwoorden die werkelijk een weg openen, voorbij alle wantrouwen en angst. In de stilte van de binnenkamer onderzoekt de dichter zijn geweten. Een verlangen naar wat er echt toe doet: wijs mij de weg! IV Mooi is dat: Wijs mij de weg : daaruit blijkt vertrouwen en verlangen. En ook: niet weten. Ik weet het niet. Wat goed om dat te zeggen! Want je vraagt naar de weg als je de weg niet weet. We bidden niet: Béwijs mij de weg. Geloven is beslist niet tegen het denken, anti-rationeel, maar wel als eerste relationeel. Het gaat om een verhouding met God, en om vertrouwen krijgen in die verhouding. Wijs mij de weg is een gebed waarin je de God zoekt die jou al gevonden heeft.

4 4 Wijs mij de weg van Uw waarheid : het is niet mijn waarheid, die ik vaststel. Het is Gods waarheid (die voor ons vaak een mysterie blijft). Werkelijkheid waarin ik steeds opnieuw onderricht nodig heb van God zelf, door zijn Geest. En die wijst me ook steeds weer naar Jezus: hij is de weg, hij is de waarheid, hij is de God die ons redt, op hem hopen wij. Dat is precies wat we oefenen in de Adventstijd. V Aan de Bijbelse teksten zitten ook weerhaakjes. Er worden dingen gezegd die we misschien liever niet horen. Zo wordt er over de zonden uit mijn jeugd gesproken en over zondaars : Hij wijst zóndaars de weg. Dat kan het gevoel geven: Zie je wel, dat is nu weer typisch de kerk, daar krijg je altijd weer te horen dat je niet deugt. Toch kun je daar ook anders naar kijken. Een niet-gelovige vrouw maakte samen met haar christelijke vriendin eens een kerkdienst mee waarin het ging over zondaar zijn. Dat bleek voor haar bevrijdend te zijn! Want ze leefde in een wereld waarin ze geen fouten mocht maken, altijd perfect moest zijn, en hard afgerekend werd op misstappen. En nu bleek dat je in de kerk een onvolmaakt mens mocht zijn! De moed van imperfectie. Daar gaat het over in de Psalm. Over onvolmaakte mensen die een barmhartige God ontmoeten. De kerk is een geloofsgemeenschap die door Christus gevormd wordt en bestaat uit kwetsbare, zoekende

5 5 mensen die de moed hebben om imperfect te zijn. Mensen die kritisch zijn op de kerk, ook de onze, hebben groot gelijk. We hoeven onszelf niet groter en mooier maken dan we zijn. Dat valt altijd tegen. We mogen onszelf gerust slechter voordoen: dan wordt de kerk weer heilig, anders, niet meer verliefd op de schone schijn in onze beeldcultuur. Een verhaal hierover: op een dag kwam een hoge ambtenaar de Woestijnvader Abba Mozes opzoeken. Hij vroeg de eerste de beste persoon die hij tegenkwam waar hij die beroemde, spiritueel hoogstaande monnik zou kunnen vinden. Die? antwoordde de man. Ach meneer, u verknoeit uw tijd. Die abba Mozes is een leeghoofd, een ketter en een huichelaar. Hij is totaal niet wat de mensen denken dat hij is. De ambtenaar maakt rechtsomkeert. Terug in de stad begint hij overal de reputatie van die zogenaamde heilige man af te vallen. Totdat iemand hem vraagt: met wie hebt u eigenlijk gesproken daar in de woestijn. Was dat niet toevallig een rijzige, donkere man? Jawel, antoordt de ambtenaar. Aha, zegt de ander, dat was abba Mozes zelf. U hebt de heilige man op z n best gezien. Hij zou zich nooit op zijn wijsheid en goedheid laten voorstaan.

6 6 We zijn zo getraind op de volmaaktheid en vervulling van onze wensen, dat we de leegte in onszelf niet meer kunnen en willen zien. En de commercie speelt daar geraffineerd op in. Laat je leegte door ons product vullen! In de Adventstijd leren we iets anders. De zaligspreking zegt: Het echte geluk is voor mensen die weten dat ze God nodig hebben. Want voor hen is Gods nieuwe wereld. Deze bewustwording doet ons een nieuwe manier van leven ingaan. Meer en meer verankerd in de goedheid van God. Daar ontvangt de biddende mens een goed geweten: een innerlijke vrijheid die in liefde kan geven en ontvangen. We doen er een leven lang over om te ontdekken waar Gods liefde ons brengt. Jezus moest regelmatig zich terug trekken om de weg van de liefde te leren uit de wet en de profeten en de psalmen Wijs mij de weg, de langste reis is de reis naar binnen. Nog 23 dagen te gaan. citaten uit: Postille 48 (Kees Bregman, Zoetermeer 1996), Jos Douma 13 dec.2015 website, Jean-Jacques Suurmond God zijn (Utrecht 2017)

Vergelijkbare documenten

Hervormde Gemeente Ouderkerk aan den IJssel

Hervormde Gemeente Ouderkerk aan den IJssel Naam: Met wie ben je gekomen: _ Hervormde Gemeente Ouderkerk aan den IJssel Naam: Met wie ben je gekomen: _ De kerkenraad komt binnen en de afkondigingen worden