Vragen en antwoorden Wet inburgering.

Transcriptie

1 Vragen en antwoorden Wet inburgering. Klik op een item: Bekostiging Examen Geestelijke bedienaren Gemeentelijk aanbod Gemeentelijk aanbod: inkoop en aanbesteding Handhaving Inburgeringsplicht Leningen en Vergoedingen Naturalisatie Overgangsrecht Win-Wi Overige vragen Portal inburgering: BPI/ISI Tijdelijke Regeling/vrijwillige inburgering Vrijstellingen WEB-WI Inburgeringsplicht Wie zijn inburgeringsplichtig? Oudkomers Nieuwkomers Geestelijke bedienaren Oudkomers: Vreemdelingen in de leeftijd vanaf 16 jaar tot 65 jaar die voor inwerkingtreden van de Wet inburgering in Nederland woonden, maar geen acht jaar in Nederland hebben gewoond tijdens de leerplichtige leeftijd en evenmin diploma s hebben waaruit blijkt dat zij beschikken over voldoende kennis van de Nederlandse taal en samenleving. Nieuwkomers: Vreemdelingen in de leeftijd vanaf 16 jaar tot 65 jaar die: 1

2 na inwerkingtreding van de wet Inburgering voor een niet tijdelijk doel tot Nederland worden toegelaten op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Wet inburgering nieuwkomer was in de zin van de Wet Inburgering Nieuwkomers. Wie zijn uitgezonderd van de inburgeringsplicht? Geestelijke bedienaren. Een geestelijk bedienaar is een persoon (oudkomer of nieuwkomer) die een geestelijk, godsdienstig of levensbeschouwelijk ambt bekleedt, arbeid verricht als geestelijk voorganger, godsdienstleraar of zendeling, dan wel ten behoeve van een kerkgenootschap of een ander genootschap op geestelijke of levensbeschouwelijke grondslag werkzaamheden van overwegend godsdienstige, geestelijke of levensbeschouwelijke aard verricht. Uitgezonderd van de inburgeringsplicht zijn personen: * die jonger zijn dan 16 jaar of 65 jaar of ouder; * die ten minste acht jaar tijdens de leerplichtige leeftijd in Nederland hebben gewoond; * die volledig leerplichtig zijn (van 4 t/m 16 jaar); * die aansluitend op de volledige leerplicht een opleiding volgen die leidt tot een diploma, certificaat of ander document die vrijstelling geeft op de inburgeringsplicht¹; * die beschikken over een diploma, certificaat of ander document die vrijstelling geeft op de inburgeringsplicht * die aangetoond hebben dat ze beschikken over voldoende mondeling en schriftelijke vaardigheden in de Nederlandse taal en evidente kennis van de Nederlandse samenleving Ook geldt de inburgeringsplicht niet voor personen die: * onderdanen zijn van een lidstaat van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, of Zwitserland; * Nederlander is, maar die door de uitoefening van het recht van Unieburgers op vrij verkeer binnen de Europese Unie of de Europese Economische Ruimte inburgeringsplichtig zou zijn geworden; * familielid zijn van deze personen die onderdaan is van een derde staat 2

3 en die uit hoofde van richtlijn 2004/38/EG de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimt dan wel de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en haar lidstaten, enerzijds, en de Zwitserse Bondsstaat, anderzijds, over het vrije verkeer van personen, gerechtigd is Nederland binnen te komen en er te verblijven * die ingevolge de wetgeving van een lidstaat van de Europese Unie of een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte hebben voldaan aan een inburgeringsvereiste om de status van langdurig ingezetene in de zin van richtlijn 2003/109/EG van 25 november 2003 betreffende de status van langdurig ingezeten onderdanen van derde landen te verkrijgen; * die anderszins op grond van bepalingen van verdragen of besluiten van volkenrechtelijke organisaties geen inburgeringsplicht kan worden opgelegd. Wie zijn vrijgesteld van de inburgeringsplicht? Vrijgesteld van de inburgeringsplicht zijn personen die één van de volgende diploma s, certificaten of documenten hebben behaald. a. het inburgeringsdiploma; b. een op wettelijke basis uitgereikt diploma of getuigschrift van afronding van een opleiding van wetenschappelijk onderwijs, hoger beroepsonderwijs, algemeen voortgezet onderwijs, beroepsonderwijs of leerlingwezen, na onderwijs te hebben gevolgd in de Nederlandse taal; c. een diploma staatsexamen Nederlands als tweede taal, programma I of II, als bedoeld in artikel van de Wet educatie en beroepsonderwijs; d. een met één van de in onderdeel b genoemde diploma s of getuigschriften vergelijkbaar diploma of ander document, behaald in het Nederlandstalig onderwijs in België, mits een voldoende is behaald voor het vak Nederlandse taal; e. een met een van de in onderdeel b genoemde diploma s of getuigschriften vergelijkbaar diploma of ander document, behaald in het Nederlandstalig onderwijs in Suriname, mits een voldoende is behaald voor het vak Nederlandse taal; f. een diploma, certificaat of ander document, behaald in het Nederlandstalig onderwijs in de Nederlandse Antillen of Aruba, ten bewijze van afronding van een bij regeling van Onze Minister 3

4 aangewezen Nederlands-Antilliaanse of Arubaanse opleiding, mits een voldoende is behaald voor het vak Nederlandse taal; g. het diploma van het Europees baccalaureaat van de Europese school, bedoeld in het Statuut van de Europese school (Trb. 1957, 246), voor zover dat baccalaureaat het vak Nederlands als eerste of tweede taal omvat en voor dat vak een voldoende is behaald; h. het getuigschrift International Baccalaureate Middle Years Certificate, International General Certificate of Secondary Education of Internationaal Baccalaureaat, indien daartoe een cursus Engels- Nederlandstalig onderwijs of een cursus Internationaal Baccalaureaat met daarin het vak Nederlands is gevolgd en voor dat vak een voldoende is behaald; i. het certificaat, bedoeld in artikel 5, eerste lid, van het Besluit naturalisatietoets, met daarop de in artikel 5, tweede lid, van dat Besluit bedoelde aantekening dat de verzoeker beschikt over de vereiste kennis van de Nederlandse taal; j. het certificaat, bedoeld in artikel 13, tweede lid, van de Wet inburgering nieuwkomers alsmede de verklaring van het regionaal opleidingencentrum op grond waarvan dat certificaat is afgegeven, indien uit die verklaring blijkt dat ten minste de volgende niveaus zijn behaald: 1. de volgende niveaus van de eindtermen Referentiekader Nederlands als Tweede Taal: - niveau 2 voor de onderdelen Luisteren en Spreken, en - niveau 1 voor de onderdelen Lezen en Schrijven, en 2. voor het onderdeel Maatschappij Oriëntatie: het niveau van artikel 11, eerste lid, onderdeel b, van die wet, of k. het certificaat, bedoeld in de Regeling certificaat inburgering oudkomers, indien uit de vermelding daarop blijkt dat ten minste de volgende niveaus zijn behaald: 1º. niveau NT2 2 voor de onderdelen Luisteren en Spreken, en 2º. niveau NT2 1 voor de onderdelen Lezen en Schrijven ; l. het document, bedoeld in artikel 2.7, tweede lid. 2. Bij regeling van Onze Minister kan worden voorzien in vrijstelling van de inburgeringsplicht op grond van andere diploma s, certificaten of documenten dan genoemd in het eerste en tweede lid. 4

5 Verder zijn geheel vrijgesteld: Geheel vrijgesteld van de inburgeringsplicht is degene: a. ten aanzien van wie met toepassing van artikel 5, tweede lid, van de Wet inburgering nieuwkomers is besloten het vaststellen van een inburgeringsprogramma achterwege te laten; b. die een toets als bedoeld in artikel 5, vierde lid, van de Wet inburgering nieuwkomers met goed gevolg heeft afgelegd, als gevolg waarvan hij beschikt over een besluit inhoudende dat de vaststelling van een inburgeringsprogramma achterwege wordt gelaten, of c. die kan aantonen dat hij ingevolge artikel 4 van het Besluit naturalisatietoets is of was ontheven van de verplichting om alle in dat artikel bedoelde toetsonderdelen af te leggen. Gedeeltelijk vrijgesteld zijn degenen die: 1. Van de verplichting om mondelinge en schriftelijke vaardigheden in de Nederlandse taal te verwerven en het betreffende deel van het inburgeringsexamen te behalen, is vrijgesteld de inburgeringsplichtige die beschikt over het certificaat, bedoeld in artikel 13, tweede lid, van de Wet inburgering nieuwkomers, alsmede de verklaring van het regionaal opleidingencentrum op grond waarvan dat certificaat is afgegeven, indien uit die verklaring blijkt dat voor het onderdeel Nederlands als tweede taal ten minste de volgende niveaus van de eindtermen Referentiekader Nederlands als Tweede Taal zijn behaald: a. niveau 2 voor de onderdelen Luisteren en Spreken, en b. niveau 1 voor de onderdelen Lezen en Schrijven. 2. Van de verplichting om kennis van de Nederlandse samenleving te verwerven en het betreffende deel van het inburgeringsexamen te behalen, is vrijgesteld de inburgeringsplichtige: a. die beschikt over het certificaat, bedoeld in artikel 13, tweede lid, van de Wet inburgering nieuwkomers, alsmede de verklaring van het regionaal opleidingencentrum op grond waarvan dat certificaat is afgegeven, indien uit die verklaring blijkt dat voor het onderdeel Maatschappij Oriëntatie het niveau is behaald van artikel 11, eerste lid, onderdeel b, van die wet; b. die kan aantonen dat hij in Nederland is geslaagd voor het 5

6 Krijgen mensen met een diploma beroepsopleiding niveau 1 of niveau 2 vrijstelling van de inburgeringsplicht? Vraag van hfst. inburgeringsexamen Is iemand met een diploma NT2 volledig vrijgesteld van het Inburgeringsexamen? Wat houdt de korte vrijstellingstoets in? Wie kunnen ontheven worden van de inburgeringsplicht? toetsonderdeel van de kennis van de staatsinrichting en maatschappij van de naturalisatietoets zoals deze voor inwerkingtreding van dit besluit door Onze Minister was vastgesteld. 3. Bij regeling van Onze Minister kunnen regels worden gesteld omtrent verdere gedeeltelijke vrijstelling van de inburgeringsplicht. Ja. Deze diploma s geven inderdaad vrijstelling van de inburgeringsplicht. Er is wel de voorwaarde aan verbonden dat iemand het diploma aantoonbaar in zijn bezit heeft. Ja. Iedereen die beschikt over het diploma Staatsexamen Nederlands als tweede taal, programma I of II, als bedoeld in art van de WEB, is vrijgesteld van de inburgeringsplicht. Inburgeringsplichtigen hebben de mogelijkheid om eenmalig via een korte vrijstellingstoets aan te tonen dat ze voldoende zijn ingeburgerd. De korte vrijstellingstoets is samengesteld uit de toets Kennis van de Nederlandse samenleving en het Electronisch Praktijkexamen. Het niveau van de toets is B-1 van het Europees Raamwerk voor Moderne Vreemde Talen. Dit kan in twee gevallen: 1. Ontheffing vooraf: Indien de inburgeringsplichtige heeft aangetoond dat hij door een psychische of lichamelijke belemmering, dan wel een verstandelijke handicap blijvend niet in staat is het inburgeringsexamen te behalen, kan de gemeente deze persoon ontheffen van de inburgeringsplicht. 2. Ontheffing tijdens: Indien de gemeente op grond van de door de inburgeringsplichtige aantoonbaar geleverde inspanningen tot het oordeel komt dat het voor de inburgeringsplichtige niet mogelijk is het inburgeringsexamen te behalen, kan de gemeente deze persoon ontheffen van de inburgeringsplicht. Wie kan een ontheffing van het inburgeringsexamen afgeven? Het college van B&W van een gemeente. Wat zijn de inburgeringstermijnen? Inburgeringsplichtigen die het basisexamen in het buitenland hebben behaald, moeten binnen 3,5 jaar het inburgeringsexamen hebben behaald. In overige gevallen is de termijn waarbinnen inburgeringsplichtigen het inburgeringsexamen moeten behalen 5 jaar. 6

7 Wanneer vangen de inburgeringstermijnen aan? Welke inburgeringstermijn in Nederland (3,5 of 5 jaar) geldt voor de Surinamers die vrijgesteld zijn van het basisexamen inburgering in het buitenland? Analfabete inburgeringsplichtigen mogen met WEB-middelen een alfabetiseringscursus volgen. Heeft dat gevolgen voor de termijn van de inburgeringsplicht? Onder welke wet of regeling valt ambassadepersoneel? Vergelijkbaar: Onder welke wet of regeling valt personeel van het europees Octrooibureau? Deze mensen staan niet ingeschreven in het GBA. Voor nieuwkomers begint de termijn te lopen vanaf het moment dat ze een inwilligende beschikking hebben ontvangen van de IND. Dat is in de Wi en Besluit inburgering, artikel 5, geregeld. Voor andere inburgeringsplichtigen (oudkomers) geldt dat de inburgeringstermijn begint te lopen vanaf het moment dat de beschikking van de gemeente (waarin handhavingstermijn en het eventuele aanbod is opgenomen) is opgelegd. 5 jaar, op grond van artikel 7, eerste lid, onderdeel b. Zij zijn vrijgesteld voor het basisexamen inburgering Buitenland. De termijn verandert niet. Voor beide vragen geldt dat daarop geen eenduidig antwoord te geven is. Van belang is op welke wijze zij tot Nederland zijn toegelaten. Bijvoorbeeld: zijn zij toegelaten tot Nederland op grond van een verblijfsvergunning voor arbeid dan geldt dat zij niet inburgeringsplichtig zijn, omdat arbeid een tijdelijk doel is. zijn zij toegelaten tot Nederland als niet-geprivilegieerd burgerpersoneel dan geldt dat zij niet inburgeringsplichtig zijn, omdat ook niet-geprivilegieerd burgerpersoneel als een tijdelijk doel wordt beschouwd. zijn zij tot Nederland toegelaten als geprivilegieerd burgerpersoneel dan is het afhankelijk van internationale verdragen of beleidsregels van het Min. van Buza of zij inburgeringsplichtig zijn. wellicht zijn er nog andere gronden waarop zij tot Nederland kunnen worden toegelaten. Dan is het afhankelijk van die grond of zij inburgeringsplichtig zijn of niet. 7

8 Wordt in artikel 2.3., eerste lid, onder j van het Besluit inburgering de verklaring educatie in het kader van een WEB-traject bedoeld? Welke landen vallen onder de EU/ Europees Economische Ruimte? In de wet staat dat als een inburgeraar gezins-familielid is van een unieburger, dat deze dan niet inburgeringsplichtig is. Tot hoe ver reiken die familiebanden, en waar kan ik dat vinden? Neen, het is de verklaring die behoort bij het inburgeringscertificaat van de WIN. De verklaring educatie in het kader van het WEB-traject is geen diploma of document op grond waarvan vrijstelling van de inburgeringsplicht onder de WI kan worden verleend. België, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Groot-Brittanië, Hongarije, Ierland, Italië, Ijsland, Letland, Litouwen, Liechtenstein, Luxemburg, Malta, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Portugal, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië, Zweden, Zwitserland, Roemenie, Bulgarije. Art. 2 Richtlijn 2004/38/EG Voor de toepassing van deze richtlijn wordt verstaan onder: 1) [ ] 2) "familielid": a) de echtgenoot; b) de partner, met wie de burger van de Unie overeenkomstig de wetgeving van een lidstaat een geregistreerd partnerschap heeft gesloten, voorzover de wetgeving van het gastland geregistreerd partnerschap gelijk stelt met huwelijk en aan de voorwaarden van de wetgeving van het gastland is voldaan; c) de rechtstreekse bloedverwanten in neergaande lijn alsmede die van de echtgenoot of partner als bedoeld onder b), beneden de leeftijd van 21 jaar of die te hunnen laste zijn; d) de rechtstreekse bloedverwanten in opgaande lijn, alsmede die van de echtgenoot of partner als bedoeld onder b), die te hunnen laste zijn; 3) "gastland": de lidstaat waarheen de burger zich begeeft om zijn recht van vrij verkeer of verblijf uit te oefenen. Art. 8.7 Vb Deze paragraaf is van toepassing op vreemdelingen die de nationaliteit bezitten van een staat die partij is bij het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap of bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, dan wel van 8

9 Zwitserland, en die zich naar Nederland begeven of in Nederland verblijven. 2. Deze paragraaf is eveneens van toepassing op de familieleden die een vreemdeling als bedoeld in het eerste lid naar Nederland begeleiden of zich bij hem in Nederland voegen, voor zover het betreft: a. de echtgenoot; b. de partner, waarmee de vreemdeling een naar Nederlands internationaal privaatrecht geldig geregistreerd partnerschap is aangegaan; c. de rechtstreekse bloedverwant in neergaande lijn, van een vreemdeling als bedoeld in het eerste lid, of van diens echtgenoot of geregistreerd partner, voor zover die bloedverwant jonger is dan 21 jaar of ten laste is van die echtgenoot of geregistreerd partner; of d. de rechtstreekse bloedverwant in opgaande lijn die ten laste is van de vreemdeling of van het gezinslid, bedoeld onder a of b. 3. Deze paragraaf is voorts van toepassing op andere familieleden dan bedoeld in het tweede lid, die een vreemdeling als bedoeld in het eerste lid naar Nederland begeleiden of zich bij hem in Nederland voegen, in geval zij: a. in het land van herkomst ten laste zijn van of inwonen bij die vreemdeling; of b. vanwege ernstige gezondheidsredenen een persoonlijke verzorging door die vreemdeling strikt behoeven. 4. Deze paragraaf is eveneens van toepassing op de ongehuwde partner die een vreemdeling als bedoeld in het eerste lid naar Nederland begeleidt of zich bij hem in Nederland voegt en die een deugdelijk bewezen duurzame relatie met die vreemdeling heeft, en op de rechtstreekse bloedverwant in de neergaande lijn van een zodanige partner, voor zover die bloedverwant jonger is dan 18 jaar en die partner vergezelt of zich bij die partner in Nederland voegt. Wanneer een oudkomer, van Marokkaanse afkomst, ook blijkt te beschikken over een Frans paspoort, geldt dan uitsluiting van de doelgroep van de Wet Inburgering op grond van het feit dat sprake is van een EU onderdaan, of geldt het geboorteland en is de persoon Het paspoort van een EU-land preveleert, in dit geval de Franse nationaliteit. Deze persoon kan dus niet tot inburgering worden verplicht. Hij kan wel een aanbod krijgen op grond van de Regeling vrijwillige inburgering. 9

10 inburgeringsplichtig? Waar staat dat de partner van een Nederlander uit een derde land inburgeringsplichtig is en een partner uit een derde land van een EUburger uit een derde land niet? Vreemdelingen die anders dan voor een tijdelijk verblijf in Nederland wonen zijn inburgeringsplichtig op grond van art. 3 van de Wi. Er is een aantal categorieën waarvoor dat niet geldt. Deze zijn opgesomd in art. 5 van de WI. Art. 5, tweede lid, onder a, bepaalt dat EU-burgers, onderdanen van een staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de EER en onderdanen van Zwitserland zijn uitgezonderd van de inburgeringsplicht. Art. 5, tweede lid, onder b is niet meer van toepassing. Art. 5, tweede lid, onder c ziet op familieleden van de niet-nederlandse EU/EER onderdaan die in Nederland zijn recht zijn recht op vrij verkeer uitoefent. Voorbeeld: de Ghanese echtgenoot van een in Amsterdam wonende en werkende Brit. Familieleden van een Nederlander, die afkomstig zijn van derdelanden (dus niet EU/EER-landen), zijn inburgeringsplichtig. M.a.w. in beginsel zijn derdelanders die anders dan voor een tijdelijk verblijf in Nederland wonen (of geestelijk bedienaar zijn) inburgeringsplichtig tenzij zij onder één van de in artikel 5 WI genoemde gronden vallen. Familieleden van EU-burgers, familieleden van onderdanen van een staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de EER en familieleden van onderdanen van Zwitserland, zijn niet inburgeringsplichtig als die EU-burger enz. gebruik maakt van zijn recht op vrij verkeer van personen, door met zijn partner-derdelander naar Nederland te komen. De partner van een Nederlander uit een derdeland kan alleen vrijgesteld worden van de inburgeringplicht, indien door gebruikmaking voor de Nederlander van zijn recht op vrij verkeer de partner 10

11 inburgeringsplichtig zou zijn geworden. Hoe weet iemand of hij/zij inburgeringsplichtig is of wordt? Het kan zijn dat iemand nu al wil inburgeren maar pas volgend jaar door de gemeente een oproep krijgt. Kan deze persoon dan nu al aanspraak maken op de lening/vergoeding? Hoe weet de aanbieder dat iemand inburgeringsplichtig of behoeftig is? (bijv als de cursist het zelf ook niet weet) Gebruikmaking van het recht op vrij verkeer door de Nederlander heeft in de meeste gevallen geen invloed op het inburgeringsplichtig worden van zijn partner. De partner is inburgeringsplichtig en blijft inburgeringsplichtig ook als de Nederlander van het recht op vrij verkeer gebruik maakt / heeft gemaakt door bijvoorbeeld 2 jaar in Spanje te gaan wonen. De partner komt niet in een ongunstiger positie te verkeren door het gebruik maken door de Nederlander van zijn recht op vrij verkeer, dus door het feit dat hij 2 jaar in Spanje heeft gewoond. De inburgeringsplicht volgt uit de wet. Wanneer iemand nog niet opgeroepen is door de gemeente, maar toch wil inburgeren, kan hij contact opnemen met de IB-Groep om een lening aan te vragen. De IB- Groep beoordeelt dan (wanneer de gemeente dit nog niet gedaan heeft) of iemand in aanmerking komt voor een lening. De inburgeringsplicht volgt uit de wet, inburgeringsbehoeftigheid volgt uit de Regeling vrijwillige inburgering. De inburgeraar kan altijd contact zoeken met de gemeente. Die kan beoordelen of iemand inburgeringsplichtig- of behoeftig is en of iemand een aanbod van de gemeente kan of moet krijgen. (eventueel kunt u ook de website checklistinburgering.nl raadplegen) Naar inhoudsopgave Geestelijke bedienaren Wie zijn geestelijke bedienaar? Geestelijke bedienaren zijn personen die: - een geestelijk, godsdienstig of levensbeschouwelijk ambt bekleden, - arbeid verrichten als geestelijk voorganger, godsdienstleraar of zendeling, - dan wel ten behoeve van een kerkgenootschap of een ander genootschap op geestelijke of levensbeschouwelijke grondslag werkzaamheden van overwegend godsdienstige, geestelijke of levensbeschouwelijke aard 11

12 Waarom worden aan de inburgering van geestelijke bedienaren aanvullende eisen gesteld? Krijgen geestelijke bedienaren een aanbod voor een inburgeringsvoorziening? verrichten. (artikel 1, eerste lid, onderdeel g van de WI) Onder kerkgenootschap of een ander genootschap op geestelijke of levensbeschouwelijke grondslag wordt tevens verstaan een onderdeel daarvan of een rechtspersoon waarin twee of meer van deze genootschappen samenwerken. Werkzaamheden van overwegend godsdienstige, geestelijke of levensbeschouwelijke aard zijn in ieder geval: - het verrichten van werkzaamheden als voorganger, als godsdienstleraar, als zendeling, als leraar levensbeschouwelijk onderwijs, als vertrouwenspersoon of als pastoraal werker binnen een godsdienstige of levenbeschouwelijke gemeenschap - dan wel het verrichten van werkzaamheden op het terrein van het uitdragen en verklaren van een bepaalde geloofsleer of levensbeschouwelijke opvattingen. Geestelijke bedienaren vervullen een sociaal-maatschappelijke en pastorale rol in de samenleving. De rol en werkzaamheden van hen zijn medebepalend voor de integratie van grote groepen anderen in onze samenleving. Met het oog op deze bijzondere maatschappelijke positie worden aanvullende eisen gesteld aan de inburgering van geestelijke bedienaren. Zij moeten het Nederlands actief in woord en geschrift beheersen op een aan hun functie aangepaste wijze en beschikken over een behoorlijke kennis over andere in Nederland bestaande godsdienstige en levensbeschouwelijke stromingen en opvattingen, over de in Nederland beschikbare instellingen, diensten en organisaties, en over de methoden en technieken van pastorale dienstverlening. Geestelijke bedienaren die inburgeringsplichtig zijn op grond van de WI krijgen van de gemeente een aanbod voor een inburgeringsvoorziening. Gemeenten zijn op grond van de WI verplicht om dit aanbod te doen. Geestelijke bedienaren die inburgeringsbehoeftig zijn op grond van de regelingen kunnen een aanbod van de gemeenten krijgen. Gemeenten zijn op grond van de regelingen niet verplicht om een aanbod te doen. Echter geestelijke bedienaren zijn onder deze regelingen wel een prioritaire groep. Dit wil zeggen dat van gemeenten verwacht wordt dat ze geestelijke bedienaren met voorrang een aanbod voor een 12

13 Hoe kunnen geestelijke bedienaren getraceerd worden? Hoe ziet een inburgeringsvoorziening er voor geestelijke bedienaren uit? inburgeringsvoorziening doen. Geestelijke bedienaren die specifiek naar Nederland zijn gekomen om de functie geestelijke bedienaar uit te oefenen hebben een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vreemdelingenwet 2000, verleend onder de beperking verband houdend met het verrichten van de functie als geestelijke bedienaar. Hiernaast zijn er geestelijke bedienaren die om andere redenen naar Nederland zijn gekomen en op basis van een andere verblijfsvergunning in Nederland verblijven (bijvoorbeeld als gezins- of asielmigrant, of als houder van een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd), maar die feitelijk als geestelijk bedienaar werkzaam zijn. Gemeenten moeten ook deze geestelijke bedienaren een inburgeringsvoorziening aanbieden. Nieuwkomers geestelijke bedienaren die specifiek naar Nederland zijn gekomen om de functie geestelijke bedienaar uit te oefenen kunnen op volgende wijze getraceerd worden: Deze geestelijke bedienaren krijgen een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vreemdelingenwet 2000, verleend onder de beperking verband houdend met het verrichten van de functie als geestelijke bedienaar. Bij inschrijving in de gemeente moet de geestelijke bedienaar zijn verblijfsvergunning overleggen. Uit de verblijfsvergunning blijkt dat een geestelijke bedienaar zich inschrijft. Via interne informatieverstrekking over de inschrijving van een geestelijke bedienaar, kan zorg gedragen worden voor het oproepen van deze persoon voor de intake. Nieuwkomers geestelijke bedienaren die om andere redenen naar Nederland zijn gekomen en op basis van een andere verblijfsvergunning in Nederland verblijven, maar die feitelijk als geestelijk bedienaar werkzaam zullen gemeenten op een andere wijze moeten traceren (bijvoorbeeld door afspraken te maken met religieuze instellingen of organisaties binnen hun gemeente). Oudkomers geestelijke bedienaren kunnen getraceerd worden door de religieuze instellingen of organisaties in de gemeente te benaderen en met hen samenwerkingsafspraken te maken. De inburgeringsvoorziening voor een geestelijke bedienaar bestaat uit een inburgeringscursus die de geestelijke bedienaar voorbereidt op zijn inburgeringsexamen en het éénmaal kosteloos afleggen van dit 13

14 Hoe ziet de inburgeringscursus er voor geestelijke bedienaren uit? inburgeringsexamen. De inburgeringscursus voor geestelijke bedienaren bereidt de geestelijke bedienaar voor op het gehele inburgeringsexamen. In de inburgeringscursus zal met gemengde groepen gewerkt worden: nieuwkomers en oudkomers, diverse nationaliteiten, diverse religieuze achtergronden. De inburgeringscursus start met een introductiebijeenkomst. Tijdens deze dag wordt de geestelijke bedienaar op de hoogte gesteld van de inhoud van de cursus, de randvoorwaarden worden besproken (bijvoorbeeld vergoeding reiskosten, data en dergelijke) en het portfolio wordt geïntroduceerd. Hierna bestaat de inburgeringscursus uit drie fasen: 1. Een intensieve taalcursus 2. Een decentraal deel 3. Een centraal deel De intensieve taalcursus wordt decentraal verzorgd in een één op één of één op twee combinatie van docent en cursist. Na de intensieve taalcursus bestaat de inburgeringscursus uit twee parallel lopende onderdelen: Fase 2: Dit is het praktijkdeel. Dit wordt decentraal gegeven. De geestelijk bedienaren krijgen praktijkopdrachten, gericht op de regio, die uitgevoerd moeten worden tussen de blokken van fase 3 door. De begeleiding van deze regionale opdrachten gebeurt in de regio. Fase 3: Dit is het theoretisch georiënteerde deel, dat centraal wordt gegeven. Tijdens bijeenkomsten wordt er gewerkt aan diverse thema s. De thema s vormen de basis voor de praktijkopdrachten. Hierbij geldt dat resultaten van de praktijkopdrachten input vormen voor het centrale deel. De fasen 2 en 3 worden gecombineerd aangeboden. Alle fasen worden nog verder ontwikkeld, waarbij overleg met gemeenten en andere betrokken partijen plaats zal vinden. Inhoud. Het inburgeringsexamen van geestelijke bedienaren bestaat uit een praktijkdeel en een centraal deel. Het praktijkdeel bestaat uit:. Taalvaardigheid. 14

15 Is er een volgorde in de inburgeringsexamens die geestelijke bedienaren moeten doen? Wie neemt de inburgeringsexamens af voor geestelijke bedienaren? Wie verzorgt de inburgeringscursus voor geestelijke bedienaren en neemt een groot deel van het inburgeringsexamen af? Wie meldt de geestelijke bedienaren aan bij de De taalvaardigheid van geestelijke bedienaren wordt beoordeeld in een aantal praktijksituaties ontleend aan de domeinen Burgerschap, werk en Sociaal Maatschappelijke & Pastorale Dienstverlening (SMPD). Dit praktijkdeel bestaat uit 30 portfolio-opdrachten. Deze portfolioopdrachten worden beoordeeld in een panelgesprek, gehouden door twee examinatoren. Aanvullende eisen aan kennis. Met het oog op de bijzondere maatschappelijke positie van de geestelijke bedienaren worden hiernaast in het praktijkdeel aanvullende eisen gesteld aan de kennis die geestelijke bedienaren moeten hebben van de Nederlandse samenleving die noodzakelijk is voor de vervulling van zijn maatschappelijke - en pastorale taken. Dit deel bestaat uit 6 portfolio-opdrachten en 3 assessments. De portfolio-opdrachten worden beoordeeld in een panelgesprek, gehouden door één of meer examinatoren. Centraal deel Het centrale deel is het examen dat voor alle inburgeraars geldt (doorlinken naar pagina waar centraal deel omschreven staat). Niveau examen: Geestelijke bedienaren, zowel de oudkomers als de nieuwkomers, moeten het examen behalen op A2-niveau. Het aanvullende deel gaat verder dan hetgeen nodig is voor de persoonlijke inburgering van de geestelijke bedienaar; daarom kan dit deel slechts worden afgelegd, nadat aan het praktijkdeel en het centrale deel is deelgenomen. Het inburgeringsexamen van geestelijke bedienaren wordt door twee instanties afgenomen. Het Praktijkdeel door de combinatie Cinop/Kontakt der Kontinenten; het centrale deel wordt afgenomen door de IB-groep. Er is één instelling die de gehele inburgeringscursus voor geestelijke bedienaren gaat verzorgen. Dit is de combinatie Cinop/Kontakt der Kontinenten. Zij nemen tevens het praktijkdeel van het inburgeringsexamen voor geestelijke bedienaren af. Het centrale deel van het inburgeringsexamen wordt afgenomen door de IB-groep. Geestelijke bedienaren moeten door de gemeente bij de combinatie 15

16 inburgeringscursus? De gemeente is verplicht geestelijk bedienaren(zowel nieuw- als oudkomers) in het kader van de Wet inburgering een aanbod te doen. Er kunnen in gemeenten wel geestelijk bedienaren wonen die in een andere plaats hun beroep uitoefenen. In de GBA wordt niet geregistreerd of iemand een geestelijk bedienaar is. Vraag is: hoe kom ik er achter of er geestelijk bedienaren in onze gemeente wonen en wie dat dan zijn? Een geestelijk bedienaar is altijd inburgeringsplichtig, ook al is hij tijdelijk hier. Is er een minimum-periode vor die tijdelijkheid? Ook als hij voor een half jaar naar Nederland komt, is hij dan toch inburgeringplichtig? Vanwege de verplichting voor gemeenten om bij 1 instelling trajecten voor geestelijke bedienaren rijst de vraag: Kunnen gemeenten reis- en verblijfskosten vergoeden voor deze inburgeringsplichtig? Is de partner van de geestelijke bedienaar ook inburgeringsplichtig? Een imam heeft van 2004 tot 2005 deelgenomen aan een oriëntatieprogramma voor geestelijke bedienaren (uitgevoerd door KdK). Cinop/Kontakt der Kontinenten worden aangemeld. Hiervoor kunnen gemeenten gebruik maken van een aanmeldingsformulier. Nieuwkomers Geestelijke bedienaren kunt u op volgende wijze traceren: Geestelijke bedienaren krijgen een verblijfsvergunning. Bij inschrijving in de gemeente moeten ze deze verblijfsvergunning overleggen. Uit de verblijfsvergunning blijkt dat het uitoefenen van een functie als geestelijke bedienaar het doel is, waarvoor deze personen naar Nederland komen. Binnen de gemeenten zal zorg gedragen moeten worden voor interne informatieverstrekking over inschrijving van een geestelijke bedienaar, zodat zorg gedragen kan worden voor het oproepen van deze persoon voor de intake en het doen van het gemeentelijke aanbod. Hiernaast zijn de gegevens rondom de verblijfsstatus ook uit het GBA te halen. - Oudkomers geestelijke bedienaren en nieuwkomers geestelijke bedienaren die voor een ander doel naar Nederland zijn gekomen, maar die tijdens verblijf in Nederland hebben besloten de functie "geestelijke bedienaar" uit te oefenen kunt u traceren door de religieuse organisaties in uw gemeente te benaderen en met hen samenwerkingsafspraken te maken om te kunnen voorzien in het doen van een aanbod voor een inburgeringsvoorziening aan geestelijke bedienaren die u niet heeft kunnen traceren." Elke geestelijke bedienaar is inburgeringsplichtig. Het maakt niet uit of hij zich hier vestigt als nieuwkomer, of de periode dat hij zich hiet vestigt doet er ook niet toe. Ook de geestelijk bedienaar die hier is als oudkomer is IB-plichtig. Overigens zal deze laatste wel moeilijker te traceren zijn. De gemeente ontvangt van het Rijk voor de inburgering van een geestelijk bedienaar 8.260,-. (7250,- cursuskosten en examengelden, de rest is gemeentelijk handelen (administratieve activiteiten, intake, reiskosten, etc). Nee, behalve als deze zelf op grond van de bepalingen van de Wi inburgeringsplichtig is. Het oriëntatieprogramma dat onder de WIN gevolgd kon worden geeft geen recht op vrijstelling van de inburgeringsplicht. Het programma is in eigen taal gedaan en dat past niet in het nieuwe programma dat 16

17 Ook heeft hij verklaringen van het ROC waaruit blijkt dat hij de Nederlandse taal beheerst op NT2 niveau 3. Betekent dit dat hij vrijstelling krijgt voor deelname aan een "nieuw" traject? Inkoop inburgeringscursus voor geestelijke bedienaren helemaal in het Nederlands wordt gegeven. Mogelijk heeft een geestelijk bedienaar een WIN-certificaat met de juiste taalniveaus die iedere inburgeraar vrijstelling geven. Ook bij een certificaat oudkomers kan een geestelijk bedienaar vrijstelling krijgen, mits op het door de Wi vereiste niveau. Andere certificaten of documenten van een ROC geven geen vrijstelling. Wel kan een geestelijk bedienaar er zelf voor kiezen om de verkorte vrijstellingtoets op B 1 af te leggen. Als hij die toets haalt krijgt hij vrijstelling van de inburgeringsplicht, dan hoeft hij geen apart programma meer te volgen. Voor de geestelijke bedienaren biedt 1 instelling, die door het Rijk hiervoor is aangewezen, de inburgeringscursus aan. Gemeenten moeten bij deze instelling de inburgeringscursus voor geestelijk bedienaren inkopen. 17

18 Naar inhoudsopgave Tijdelijke regeling 2007/ Vrijwillige inburgering Waarom zijn de Regelingen vrijwillige inburgering G31 en niet-g opgesteld? Wie vallen onder deze regelingen? De Raad van State heeft 3 augustus 2006 in een advies over het wetsvoorstel Inburgering geoordeeld dat resultaatgerichte inburgeringsplicht uitsluitend aan onderdanen van derde landen kan worden opgelegd. Niet alle personen die inburgeringbehoeftig zijn, kunnen dus onder de Wet Inburgering worden gebracht. Ook voor deze personen bestaat een dringende maatschappelijke noodzaak en een breed politiek gedragen wens om de bestaande inburgeringsachterstand te verminderen. De Regeling vrijwillige inburgering niet G en de Regeling vrijwillige inburgering G , biedt een instrument om bij deze groep de inburgeringsachterstand te verminderen. Gemeenten kunnen op basis van deze regelingen aan personen die niet onder de inburgeringsplicht van de Wet inburgering vallen, maar van wie wel objectief kan worden vastgesteld dat zij inburgeringsbehoeftig zijn, een inburgeringsvoorziening aanbieden. De regelingen sluiten qua doel en systematiek zoveel mogelijk aan bij de Wet inburgering en bouwt ten dele voort op de reeds bestaande Regeling inburgering allochtone vrouwen G31 - en niet- G De gemeenten kunnen aan personen een inburgeringsvoorziening aanbieden als: * Deze personen behoren tot een van de volgende categoriën - (genaturaliseerde) Nederlanders, - bepaalde categorieën vreemdelingen, die rechtmatig in Nederland verblijven en onderdaan zijn van een lidstaat van de Europese Unie, van een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte of van Zwitserland - bepaalde categorieën vreemdelingen van een staat wiens onderdanen op grond van bepalingen van verdragen of besluiten van volkenrechtelijke organisaties geen inburgeringsplicht als bedoeld in artikel 7 van de wet kan 18

19 Kunnen gemeenten aan personen die niet inburgeringsplichtig zijn en aan wie op grond van de Regeling vrijwillige inburgering niet G en de Regeling vrijwillige inburgering G evenmin een inburgeringsvoorziening kan worden aangeboden, wat anders aanbieden? worden opgelegd. en * Deze personen inburgeringsbehoeftig zijn. Inburgeringsbehoeftig zijn diegene die: ouder zijn dan 15 jaar, gedurende minder dan acht jaren tijdens de leerplichtige leeftijd in Nederland hebben verbleven en niet beschikken over diploma s, certificaten of andere documenten, als bedoeld in artikel 2.3 van het Besluit inburgering, niet volledig leerplichtig zijn, dan wel een opleiding volgen waarvan de afronding leidt tot uitreiking van een diploma, certificaat of document, bedoeld in artikel 2.3 van het Besluit inburgering, geen inburgeringsovereenkomst hebben afgesloten op grond van de Regeling inburgering allochtone vrouwen niet-g , de Regeling inburgering allochtone vrouwen G , dan wel het extensieve deel van de Pilot inburgering allochtone vrouwen Taal Totaal en niet eerder een overeenkomst heben afgesloten op grond van de onderhavige regeling. Binnen deze doelgroep van inburgeringsbehoeftigen zijn er prioritaire groepen, dat wil zeggen groepen aan wie gemeenten bij voorkeur met voorrang een aanbod voor een inburgeringsvoorziening kunnen doen. De prioritaire groepen zijn: - inburgeraars die uitkeringsgerechtigd zijn, - inburgeraars zonder inkomen uit betaalde arbeid en uitkering, - geestelijke bedienaren. Gemeenten kunnen voor deze personen educatiemiddelen op grond van de Wet educatie en beroepsonderwijs inzetten. Dit geldt ook voor de inburgeraars die een inburgeringsvoorziening op grond van de hebben ontvangen, maar het inburgeringsexamen niet hebben behaald. Overigens staan de educatiemiddelen ook open voor vrouwen die een overeenkomst hebben gesloten op grond van een van de Regeling vrijwillige inburgering niet G en de Regeling vrijwillige inburgering G regelingen, genoemd in 19

20 Hoe ziet een inburgeringsvoorziening er voor inburgeringsbehoeftigen uit? Kan een gemeente aan een inburgeringsbehoeftige ook een aanbod doen voor een gecombineerde voorziening? Kan een inburgeringsbehoeftige ook een aanbod voor een inburgeringsvoorziening weigeren? Hoe worden de afspraken over de inburgeringsvoorziening vastgelegd? Is de inburgeringsbehoeftige verplicht medewerking te verlenen aan de inburgeringsvoorziening? Waar kan de gemeente de inburgeringsvoorziening inkopen? artikel 1, onderdeel h, onder 5, en die het inburgeringsexamen niet hebben behaald. De inburgeringsvoorziening voor inburgeringsbehoeftigen leidt de inburgeringsbehoeftige toe naar het inburgeringsexamen en bestaat in ieder geval uit een inburgeringscursus en het eenmaal kosteloos afleggen van het inburgeringsexamen. Gemeenten kunnen naar eigen inzicht vorm geven aan de inburgeringsvoorziening, mits de desbetreffende voorziening de inburgeringsbehoeftige toeleidt naar het inburgeringsexamen. Zij kunnen kiezen voor een wijze die aansluit bij de lokale situatie en bij beleidskeuzes die op aanpalende beleidsterreinen zijn gemaakt. Aan de inburgeringsbehoeftige met uitkering, die in aanmerking komt voor een reïntegratievoorziening kan de gemeente de inburgeringsvoorziening in combinatie met de reïntegratievoorziening aanbieden (de zogenoemde gecombineerde voorziening ). Als in de reïntegratiebeschikking de verplichting wordt opgenomen om een inburgeringscursus te volgen en het inburgeringsexamen te behalen maakt de inburgeringsvoorziening verplicht onderdeel uit van de reïntegratievoorziening en is geen sprake van vrijwillige inburgering. De regeling betreft vrijwillige inburgering. De inburgeringsbehoeftige kan het aanbod van de gemeente aanvaarden, maar ook weigeren. Als de inburgeringsbehoeftige het aanbod aanvaardt leggen de gemeente en de inburgeringsbehoeftige de individuele afspraken die zij maken met betrekking tot de invulling van de inburgeringsvoorziening vast in een overeenkomst. De gemeente neemt hiertoe het initiatief. De inburgeringsbehoeftige is na ondertekenen van de overeenkomst verplicht medewerking te verlenen aan de uitvoering van de inburgeringsvoorziening. De gemeenten hebben de beleidsruimte om de vorm van deze medewerking te bepalen. Bij niet meewerken en indien dit niet meewerken verwijtbaar is, kan de gemeente tot het opleggen van sancties overgaan. Het aanbieden van een (gecombineerde) inburgeringsvoorziening bestaat in ieder geval uit het aanbieden van een inburgeringscursus. 20

21 Betaalt de inburgeringsbehoeftige een eigen bijdrage? Moet de groep Inburgeringsbehoeftigen ook niet meteen in de verordening worden meegenomen? Anders moeten we twee keer voor de verordening naar de Raad (en dat is al een lang proces) Moet je eerst ib-plichtigen een aanbod doen en pas daarna de ibbehoeftigen? Is het niet verplicht dit jaar (2007) alle vrijwillige inburgeraars een aanbod te doen omdat dit ook de volgende jaren nog kan (maar dan onder het regime van de Wet inburgering?) Is een werkende vrijwillige inburgeringsbehoeftige beter af dan een werkende IB-plichtige? In de zin dat hij een aanbod van de gemeente Deze inburgeringscursussen kopen de gemeenten bij organisaties in die deze cursussen aanbieden. De gemeenten kunnen zelf bepalen bij wie ze inkopen. Dit geldt niet voor de inburgeringscursus voor de geestelijke bedienaren. Voor de geestelijke bedienaren biedt 1 instelling, die door het Rijk hiervoor is aangewezen, de inburgeringscursus aan. Gemeenten moeten bij deze instelling de inburgeringscursus voor geestelijk bedienaren inkopen. De inburgeringsbehoeftige die een inburgeringsvoorziening aanvaard heeft, betaalt een eigen bijdrage betalen 270,-. Als in de reïntegratiebeschikking de verplichting wordt opgenomen om een inburgeringscursus te volgen en het inburgeringsexamen te behalen maakt de inburgeringsvoorziening verplicht onderdeel uit van de reïntegratievoorziening. Daar de socialeverzekeringswetten en socialeverzekeringsregelingen niet de mogelijkheid kennen om een eigen bijdrage voor te schrijven, kan in dit geval geen eigen bijdrage van de inburgeraar worden gevraagd. Het staat de gemeente en de deelnemer uiteraard vrij om overeen te komen dat de deelnemer wel een eigen bijdrage betaalt, om zodoende de eigen verantwoordelijkheid van de deelnemer te benadrukken. De groep inburgeringsbehoeftigen hoeft niet in de verordening te worden opgenomen. Ook de Tijdelijke Regeling 2007 schrijft daar niets over voor. Het is de beleidsvrijheid van gemeenten om wel/niet in de verordening melding te maken van de voorzieningen voor de inburgeringsbehoeftigen Nee, hier mag een gemeente haar eigen beleidskeuzes maken. Behoudens de doelgroep die ingevolge de Wet inburgering een aanbod dienen te krijgen (asielgerechtigden en geestelijke bedienaren). Eind 2006 heeft de gemeente een prognose moeten invullen waarin ook was opgenomen het aantal mensen die gemeenten een aanbod willen doen op vrijwillige basis (vanuit de regeling). Dat is het ijkpunt. Ook komende jaren komt er weer een budget beschikbaar waarmee de gemeente deelnemers een aanbod kunt doen. Er is in termen van aanbod geen verschil. De Wi en de regeling hanteren de zogenaamde kan -bepaling. Die bepaalt dat de 21

22 kan krijgen? Klopt het dat (genaturaliseerde) vrouwen in het kader van de regeling inburgering allochtone vrouwen NG 31 én het extensieve deel van de pilot inburgering Taal Totaal, bij het niet-slagen voor het inburgeringsexamen vervolgens met educatiemiddelen een vervolgtraject mogelijk ontvangen om het inburgeringsexamen voor een tweede keer te gaan behalen? Klopt het dat voor een inburgeraar, die het inburgeringexamen niet haalt in het kader van de vrijwillige regeling, een vervolgtraject in het kader van de WEB mogelijk is? Wat betekent dat voor de eigen bijdrage en het examengeld? gemeenten een aanbod kan doen. Er bestaat, met uitzondering van de asielgerechtigde migrant, geen recht op een aanbod. Een werkende inburgeringsplichtige kan inderdaad niet in aanmerking komen voor een aanbod (tenzij het een werkende asielgerechtigde betreft). - Vrouwen die inburgeringsplichtig zijn komen niet in aanmerking voor een traject gefinancierd uit WEB-middelen (WEB-loket is gesloten voor inburgeringsplichtigen) - Vrouwen die niet in aanmerking komen voor een aanbod op grond van de regels voor vrijwillige inburgering (en niet inburgeringsplichtig zijn), kunnen van de gemeente een aanbod gefinancierd uit WEB-middelen krijgen (dat zijn bijvoorbeeld de vrouwen die reeds een inburgeringsvoorziening op grond van de Regeling inburgering allochtone vrouwen hebben gevolgd of wel het extensieve deel van de Pilot inburgering allochtone vrouwen Taal Totaal. - Vrouwen die aan het intensieve deel van de pilot hebben deelgenomen, en die niet inburgeringsplichtig zijn, kunnen op grond van de regels voor vrijwillige inburgering in aanmerking komen voor een ( tweede ) aanbod voor een inburgeringsvoorziening. - Vrijwillige Inburgeraars ( inburgeringsbehoeftigen ) die het inburgeringsexamen niet halen kunnen van de gemeenten een NT-2 opleiding op grond van de WEB aangeboden krijgen. Dit laatste met het oog op het maatschappelijk belang van hun sociale integratie (zij hoeven zelf immers geen vervolg te geven aan de inburgeringsvoorziening indien zij het inburgeringsexamen niet behalen. Zij hebben geen inburgeringsplicht waaraan zij moeten voldoen. (NB zij moeten dus wel eerst een aanbod op grond van deze regeling hebben gekregen en geaccepteerd) Zie hierboven. De inburgeringsvoorziening die op grond van de regels voor vrijwillige inburgering wordt verstrekt omvat het één maal kosteloos afleggen van het inburgeringsexamen. Hiervoor is in principe een eigen bijdrage verschuldigd. 22

23 Kunnen inburgeringsbehoeftigen die een aanbod krijgen onder de Regeling 2007 gebruik maken van de Wet Kinderopvang? Betekent art. 5.4 dat een traject max. 3 jaar kan duren (om voor bekostiging van een bepaald cohort in aanmerking te komen) of zoveel korter als het traject later (dan 1 januari 2007) is gestart? Art. 9.2a. Gaat de Prijsmonitor toch al in 2007 lopen en wordt er dan toch al achteraf over cohort 2007 prijs(bij)gesteld? Wat betekent het dat derdelanders die niet IB-plichtig zijn maar wel IBexamen moeten afleggen, niet onder deze regeling Vrijwillige inburgering vallen? Kan een niet inburgeringsplichtige uitkeringsgerechtigde die arbeidsplichtig is een inburgeringsvoorziening NIET weigeren, indien de gemeente vindt dat deze voorwaardelijk is voor zijn arbeidstoeleiding? Bij een vervolgtraject dat uit WEB-middelen wordt gefinancierd, is het aan de gemeente om het aanbod te bepalen (al dan niet een tweede examen te financieren). De WEB kent uitsluitend een eigen bijdrage voor NT2-opleidingen op de (hogere) niveau s 3 tot en met 5. Inburgeringsbehoeftigen die een aanbod krijgen onder de Regeling 2007 gelden niet als doelgroep volgens de Wet Kinderopvang. Het betreft een tijdelijke regeling die (als alles volgens planning verloopt) per 1 januari 2008 wordt toegevoegd aan de Wet Inburgering. Vanaf januari 2008 kunnen inburgeringsbehoeftigen dan wel een doelgroep vormen volgens de Wet Kinderopvang Ja, aangezien het hier gaat om een éénmalige regeling. Alles wat valt onder deze regeling moet voor zijn gestart en voor zijn afgerond. (het traject wordt korter naarmate later in 2007 is gestart). De gemeente wordt voor dat deel niet bekostigd (30% sluiten van de overeenkomst voor 1 januari 2008 resp. 70% voor deelname aan het inburgeringsexamen voor 1 januari 2010). Het is de bedoeling ook in 2007 reeds informatie te verzamelen over de gemiddelde cursusprijzen (zowel voor de Wi als voor de vrijwillige inburgering). De Minister stelt een model vast, aan de hand waarvan gemeenten informatie dienen te verstrekken over de met cursusinstellingen overeengekomen inkoopprijzen van inburgeringscursussen. Met behulp van de ontvangen informatie stelt de minister een landelijke gemiddelde prijs van een inburgeringscursus vast. Deze landelijke gemiddelde prijs werkt vervolgens door in de voorschot- en bijdragevergoedingen. Tot de doelgroep van de regeling behoren niet derdelanders, ook niet derdelanders die voor een tijdelijk verblijfsdoel, bijv. werk, in Nederland zijn toegelaten. Als zij echter in aanmerking willen komen voor een vergunning voor onbepaalde tijd moeten zij wel het inburgeringsexamen afleggen. Ook dan komen zijn niet voor een aanbod in aanmerking. Dit zijn verschillende situaties. Een inburgeringsplichtige zal na het afslaan van het aanbod zichzelf moeten voorbereiden op het behalen van het inburgeringsexamen. 23

24 (zoals de IB-plichtige dat wel kan). Is dat geen rechtsongelijkheid? Klop het dat voor de vrijwillige doch wel vanuit reintegratie verplichte inburgeraar GEEN eigen bijdrage hoeft te betalen omdat dat vanuit de WWB niet kan? Betekent dat geen rechtsongelijkheid met de verplichte uitkeringsgerechtigde inburgeraar? Er staat dat het gemeente en client vrij staat om wel een eigen bijdrage overeen te komen. Wat betekent dat? Kan een client weigeren? Wat betekent het niet (kunnen) vragen van de eigen bijdrage voor de vergoeding vanuit het rijk? Krijgen gemeenten voor deze clienten wel 4235? Moeten de sancties voor het niet-nakomen van de verplichtingen van de Vrijwillige inburgering worden opgenomen in de verordening? Kan met een inburgeraar in de overeenkomst worden afgesproken dat hij bij niet behalen examen op eigen kosten opnieuw examen doet? Met andere woorden kan de trajectovereenkomst langer duren dan het feitelijke traject waar de gemeente financiering voor krijgt? Welke sancties kunnen worden overeengekomen. Het (gedeeltelijk) terugbetalen van trajectkosten b.v.? De vrijwillige inburgeraar heeft geen inburgeringsplicht waaraan hij moet voldoen. Dit is afhankelijk van de individuele situatie en de uiteindelijke beslissing van de gemeente ( vormgeving ). De gemeente kan ervoor kiezen in de re-integratiebeschikking de verplichting op te nemen om een inburgeringscursus te volgen. In dat geval kan geen eigen bijdrage worden opgelegd aangezien dat niet mogelijk is op grond van socialezekerheidswetgeving (niet meebetalen aan eigen re-integratie). Hiervan kan slechts sprake zijn indien het volgen van de inburgeringscursus noodzakelijk is voor zijn re-integratie ( geen verstrekkender verplichtingen dan voor werkhervatting nodig zijn ). Ook in dit geval moet de gemeente met de inburgeraar een overeenkomst sluiten anders komen zij niet in aanmerking voor de rijksbijdrage. In dat kader kunnen partijen toch een eigen bijdrage overeenkomen, maar dit kan dus wel worden geweigerd. Andere optie is om naast de re-integratiebeschikking ten aanzien van de inburgering afzonderlijke afspraken te maken en deze volledig vast te leggen in de overeenkomst. In dat geval zal de vrijwillige inburgeraar een eigen bijdrage verschuldigd zijn. Dit is ons beleidsmatig streven, maar moet nog wel worden afgewogen tegen de uitvoeringstechnische aspecten /juridische vormgeving Nee, er is een civielrechtelijke afspraak tussen gemeente en de inburgeraar. Het is aan partijen om afspraken te maken. Op grond van de regels voor vrijwillige inburgering wordt dat niet voorgeschreven. Het aanbod van de gemeente moet wel het één maal kosteloos afleggen van het inburgeringsexamen omvatten en om voor bekostiging in aanmerking te komen, moet dat vóór geschieden. Het is aan de gemeente om te bepalen welke gevolgen zij willen verbinden aan het niet nakomen van overeengekomen verplichtingen. Daarbij kan worden gedacht aan: het betalen van bepaalde kosten die de gemeente heeft 24