PLATOON VERZAMELD WERK. Plato SYMPOSION. Oktober 2010

Transcriptie

1 PLATOON VERZAMELD WERK Plato SYMPOSION Oktor 2010 Dz tkst is uitsluitn voor prsoonlijk gruik. Commril gruik is nit togstaan. Evnmin is ht togstaan tkst t wijzign, wrkn, ghl of gltlijk t pulirn, of anrszins t vrmnigvulign. Togstaan is ht kopiërn van itatn of klin tkstgltn voor stui- n isussiolinn. Copyright Stihting Ars Florat info@arsflorat.nl Uit: Platoon Vrzaml Wrk - l 1 - ISBN Vrtaling: Shool voor Filosofi, Amstram Copyright: 2010 Stihting Ars Florat, Postus 74082, 1070 BB Amstram Nits uit z tkst mag vrvlvouig n/of opnaar gmaakt worn oor mil van ruk, fotokopi, mirofilm, ltronish mia, of op wlk anr wijz ook, zonr voorafgaan shriftlijk tostmming van uitgvr. No part of this txt may rprou in any form, y print, photoopy, mirofilm, ltroni mia, or any othr mans, without writtn prmission from th pulishr.

2 INLEIDING SYMPOSION Dz ialoog is n van mst vrtaal n glzn wrkn van Platoon. Gn wonr, want onrwrp, stijl n ramatish spanning lijkn lzr n tohoorr tot ongkn hoogtn t kunnn mvorn. Ht wrk krijgt nog n xtra imnsi wannr mn nkt at Platoon zih int van moilijk vrtltrant van n sprkr i zlf sprkt 'van horn zggn'; n vrhaal in n vrhaal us. Sprkr is Apollooros uit voorsta van Athn, Phalron. Ongtwijfl voor ht Athns pulik n wat mrkwaarig ahtrgron omat Phalron ij Athnrs nit paal kn staat als ulturl ntrum maar rr als havnplaats mt aarij horn moglijkhn van vrtir. Ht is zlf Apollooros i wij ook in Phaioon n Apologi tgnkomn. En togwij volgling van Sokrats. Dz Apollooros vrtlt wat hij wr van Aristomos - n anr gtrouw volgling van Sokrats - hft ghoor ovr n fst at jong susvoll tonlshrijvr Agathoon gaf aags na ht haln van rst prijs voor n tragi i hij ha gshrvn. Dat was in 416 v. Chr. Plaats n tij van hanling zijn ongtwijfl zorgvulig gkozn oor Platoon. Nit alln noigt ht haln van rst prijs uit tot n fstlijk samnzijn, maar hl Athn was in i tij n smltkros van xpansi- n vrovringsrang. Enig maann latr zou n vloot vrtrkkn om Syraus t vrovrn als rst stap naar n moglijk hgmoni van hl Millans Z waaroor Athn zou oprijzn tot status van grootmaht. Bvlhr ovr xpiti was vrlinn mooi, ijl, gtalntr n riljant maar vrrarlijk Alkiias, ronkn van amiti, trots van hrszuht: als n vrwn jongling altij gwn zijn zin t krijgn. D stom ronkn tostan waarin Platoon hm tn tonl laat vrshijnn is us nit alln lttrlijk op t vattn. Ht hl grootmahtavontuur wr voor Athn n jammrlijk mislukking, i uitinlijk in 404 v. Chr. hgmoni van aartsvijan Sparta vstig mt ht slhtn van stasmurn ij Piraus. Bhalv Aristomos, Agathoon n Sokrats warn aanwzig Phairos, Pausanias, Aristophans n Eryximahos alsm nig anrn i nit nar worn gnom. Alkiias stormt lttrlijk pas latr naar innn. Na ht tn sluit mn om ht mt ht rinkn wat kalm aan t on. D mst fstgangrs lijkn nog n katr t hn ovrghoun van vorig naht. In plaats van rinkn n ronkn worn sluit ht gzlshap at ir op zijn urt lifsgo Eroos prijst mt n tospraak. Ht Griks woor Eroos is in ht Nrlans moilijk t vrtaln. Vlal wort ht woor lif rvoor gruikt maar uit ht woorgruik van sprkrs in z ialoog lijkt uilijk at Eroos n hl r gi van tknissn strijkt waarvan ons woor 'rotik' zkr ook n onrl is. Voorts mot worn aht at ht Athn van vijf n vir uw voor Christus zih knmrkt oor n zr lirtijns moraal n at matrialistish ingstl maatshappij gmakklijk uitnoig tot n athïstish lvnsopvatting (waar ovrigns oostraf op ston). Er was us sprak van vrijnkrij op vlrli gi, zkr ook op at van intrmnslijk rlatis. Phairos wort tot gsprkslir gkozn. Dz Phairos is zlf jongman naar wi n ialoog is gnom. En wonraar van Sokrats n iman mt n litrair ulturl langstlling n ovnin lrgirig. Zijn tospraak is an ook vooral litrair gklur n Phairos pronkt mt vrshilln uitsprakn van grot Griks shrijvrs i hij moitloos aanhaalt. Na Phairos komt Pausanias aan ht woor. Hij nart Eroos vanuit n morl of zlijk visi. Dz knnlijk znmstr rngt onrshi aan tussn volks n hmls Eroos-rotik-lif, n stlt vast at hmls lif minnaar n min aanzt tot grot aanaht voor n ugzam lvnswijz. All anr vormn van lif n rotik horn ij 2

3 anr, volks Goin. Vl vrr an z wat opprvlakkig vaststlling komt Pausanias htr nit. In zijn ouollighi ouwt hij voort op n traiti i in ht lirtijns Athn op z manir gn wrklank mr von. Dan is ht urt van Eryximahos, mius. D visi van Eryximahos hout in at hij Eroos, lif, zit als onrl van n univrsl harmonilr. Hij zgt at ht lifsvrlangn at griht is op ht go n juist in ingn n at gpaar gaat mt zonnnhi, zlfhrsing, n gvol voor maat n vrhouingn n rhtshapnhi, zowl ij mnsn als ij gon grootst kraht zit n ons als gn anr gluk vrshaft. Vrvolgns sprkt Aristophans, kn komishrijvr. Vol humor n gstighi vrhaalt Aristophans n (vrzonnn?) myth ovr shpping van mns n ho Zus ht mnslijk lihaam oormin klif omat mns t krahtig n ovrmoig wr. Hiruit gft Aristophans vrklaring n rhtvaariging voor zowl man-vrouw-rlati alsook lsish n homofil rlatis. Door zijn humor n gstighi shpt hij knnlijk zijn ign gloofwaarighi. Na Aristophans sprkt prijswinnaar n gasthr zlf, Agathoon. Zijn sph is natuurlijk riljant n vol spitsvonighn. Sokrats, i na hm aan ht woor is, gooit r an ook ijna 'ht ijltj ij nr', want - zgt hij - in mijn onnozlhi aht ik nog at ht noig is om waarhi t sprkn ovr gn wi lof wort togzwaai... maar nu lijkt us at i vronrstlling nits t makn hft mt wat mn als n go lofr shouwt. Want knnlijk gaat mn r aarij vanuit at n lofr n kwsti is van grot n mooi ingn op lkaar stapln, ongaht vraag of z its mt fitn t makn hn. En als z n aprt lugn lijkn, ot at aan zaak nits af. Mt vl moit slaagt ht gzlshap rin Sokrats tnslott toh aan tafl t houn n hm zijn ijrag t latn lvrn op manir i hm gounkt. En an gtuigt Sokrats van zijn lrmstrs Diotima 'uit ht vrr Mantinia' n van wat zij hm ovr Eroos hft vrtl. Ook hir natuurlijk wr n woorspling: Diotima: oor Go gër vrouw n Mantinia: afgli van ht wrkwoor at tknis raagt van voorsplln, waarhi sprkn, inzin. Ht gsprk is n grot uik in ipt van spiritualitit n plotsling liht tknis van Eroos op in zijn univrsl grootshi n ipgang. Ht is intns kraht van mnslijkhi i mns op zok ot gaan om zihzlf - zijn ign mnslijkhi n shoonhi - t vinn. Wi z wg gaat, zgt z, n oor juist omgang mt jong mnsn vrfijnt n n glimp gint t ontwarn van i univrsl shoonhi, is an iht gnar tot uitinlijk volmaakthi. Dit is ht juist pa waarlangs mns in ghimn van lif kan oorringn of r oor n anr naar to kan worn gli. Na z limax lijkt r ignlijk nits mr t zggn. Maar gnial vonst van Platoon is an om juist op at momnt Alkiias naar innn t latn strompln, gstun oor tw inn, stom ronkn als hij is maar tvns hl hlr. In n grot uitarsting van riljant mngling van vronglijkt minnaar n hartstohtlijk maar toh vrrarlijk wonraar gft Alkiias n shrijving van Sokrats i zijn wrga nit hft, want figuur Sokrats is nit t shrijvn. Hij is nt als n sri Russish popptjs i in lkaar passn. Opn j rst pop, an ontpopt zih mtn n anr, nzovoort. Tnslott ontaart ht fst toh in ht onvrmijlijk rinkglag. Alln Aristophans, Agathoon n Sokrats houn ht tot ht in to vol, totat Aristophans ht rst onr zil gaat n naarmat ohtn gloort ook Agathoon. Sokrats kt z an to, staat op n gaat, zoals gwoonlijk in ht gzlshap van Aristomos, naar ht Lyum om zih t an. Vrvolgns rngt hij ag oor zoals hij gwn is n krt 's avons trug naar huis om uit t rustn. 3

4 Gsprkspartnrs: Apollooros n vrinn. SYMPOSION 172 a 173 a Apollooros: G trft ht wl. Dzlf vraag i g nu stlt wr m nog gn tw agn gln ook al voorglg. Ik ha juist mijn huis in Phalron vrlatn om naar sta t gaan, ton iman m ahtrop kwam lopn n rip. Maar omat hij nogal vr wg was, rip hij mij shrtsn to: 'H aar, Phalrons mt j kal kop, waht ns vn, loop nit oor'. Dus hil ik in n wahtt. Zora hij ij mij was, zi hij: 'Waarahtig, Apollooros, g zijt nu pris man i ik zok, want ik wil alls horn ovr i ijnkomst van Agathoon, Sokrats n Alkiias n anrn i aanwzig warn ij ht fstmaal waar irn ht ovr hft, n vooral wat r is gzg ovr lif. Iman anrs hft mij r al ovr vrtl n i ha ht wr van Philippos uit Phoinix. Di vrtl trouwns at gij r ook van wist. Zijn vrhaal was htr vrr van uilijk, us nu hoop ik maar at gij ht m nog ns wilt vrtlln; want als ht gaat om ht navrtlln van woorn van uw grot vrin Sokrats komt gij wl ht mst in aanmrking. Maar zg m rst ns, was u r zlf wl ij?' Daarop was mijn antwoor: Ht lijkt wl at uw zgsman nit hlmaal uilijk is gwst, als g aht at at fst nog zo kortgln hft plaatsgvonn, n at ik zlf van partij n gwst. 'Ja, at aht ik.' Mijn st Glaukoon, wt g an nit at Agathoon hir al lang nit mr woont n at ik nog maar ampr ri jaar tot Sokrats' vrinnkring hoor n aglijks pror na t gaan wat hij zgt n ot? Voor i tij was ik r misshin wl onglukkigr aan to an wi ook, omat ik ovral maar wat ronflar als n kip zonr kop n in waan vrkr at ik rgn kon vrzttn - nt als gij nu - want ik aht at filosofrn wl ht allrlaatst is waar gij u m zighout. 'Ah wat, hou op mt i flauw grappn, vrtl livr wannr at fst an wl was.' Ik antwoor at wij ton nog kinrn warn n at ht in tij was at Agathoon voor zijn rst trurspl wr kroon, om pris t zijn ag naat hij n tonlsplrs tr r van kroning hun ankoffrs in tmpl han graht. 'Ja, at is an wl n hl tij gln. Maar wi hft u r an zo uitvorig ovr vrtl? Sokrats zlf soms?' Grot gohi, nn. Ht was zlf i ht ook aan uw zgsman uit Phoinix vrtl: ik ol Aristomos uit Kyathnaion, n klin mannk, altij op lot votn. Voor zovr ik kan nagaan, is hij r wl ij gwst, want hij hoor in i tij tot grootst wonraars van Sokrats. Maar ho ht ook zij, ik h zlf n paar ingn ij Sokrats nagvraag n ton lk at Sokrats ht r hlmaal m ns was. 'Vrtl ht mij an ook', vrog Glaukoon, 'want wanling naar sta lnt zih uitstkn voor n praatj.' Dus gingn w op wg n ht gsprk ontrol zih als vanzlf. Zo komt ht at ik al nig ofning h gha n als gij ht vrhaal wilt horn, an kan ik ht maar tr mtn vrtlln. Daar komt nog ij at ht m sts wr n norm plzir ot als ik zlf n filosofish onrwrp aansnij of luistr naar wat n anr rovr t zggn hft. Bovnin lijkt ht m nog nuttig ook. Maar als ht ovr its anrs gaat - vooral at soort gsprkkn i julli rijklui zittn op n vtt urs plgn t vorn - an rgr ik m nit alln, maar an klaag ik julli, mijn vrinn ook nog; want mt al j praatjs on julli in fit nits. Maar misshin vinn julli mij ook maar vrm n aar zoun julli nog wl ns glijk in kunnn hn; maar ik vrmo ht nit alln van julli, ik wt ht zkr! Vrin: Typish Apollooros! J kunt ht nit latn jzlf n anrn t klinrn. J 4

5 174 a gaat r lijkaar vanuit at w allmaal vn grot stakkrs zijn, halv Sokrats. Ja, n jij nog ht mst, want anrs zou ik nit wtn waaraan j ijnaam van Apollooros, fanaat t ankn ht. Zo praat j nu nmaal: altij ga j tkr tgn jzlf n anrn, halv tgn Sokrats. Apollooros: J ht volkomn glijk, vrin, want wannr ik zo ovr mzlf n julli allmaal nk, raaskal ik immrs maar wat n sla plank vollig mis. Vrin: Bst Apollooros, latn w r maar ovr ophoun n nit vrr kiln. Do nu wat w gvraag hn n vrtl ons wat r op at fst gzg is. Apollooros: Ongvr ht volgn. Maar waht vn, ht is tr als ik pror ij ht gin t ginnn zoals Aristomos ht mij hft vrtl, want at is gmakklijkr. Hij vrtl at hij Sokrats tgnkwam, nt uit a n ij wijz van hog uitzonring op sanaln. Dus vrog hij hm waar hij zo uitgost wl hnging. - Naar n fst ij Agathoon, antwoor Sokrats. Gistrn kon ik hm ontlopn ij kroningsrmoni in tmpl, want ik zag op tgn rukt, maar voor vanaag ha ik wl mt hm afgsprokn. Zo gaat us Pikfijn naar Fijn. En jij, waarom ga jij zonr uitnoiging nit ook m naar at fst? - Graag, antwoor hij, maar an wl op uw uitnoiging. - Kom an maar m, zi Sokrats. Latn wij ht kn gzg maar ns mt opzt vrraain: 'Ook ongnoo komt Fijn ij Fijn'. Zlfs Homros hft ht opzttlijk vrraai. Want hij gint mt Agammnoon t shrijvn als n go krijgsman n Mnlaos als n wat slapp lansragr. Maar naat Agammnoon n offrrmoni ha volraht n n fstmaal gaf, shrijft Homros ho vrvolgns Mnlaos ongnoo aan i is vrshijnt, zoat in at gval minr naar ht gastmaal gaat van mrr. - Hirop zou Aristomos gantwoor hn: Ht zit rnaar uit at ik all kans loop nit in uw uitspraak t passn, Sokrats, maar vlr in i van Homros: n waas i ongnoo naar fstis van n glttr man gaat. Zi us maar ho g u ruit rt nu u mij ongvraag mnmt, want ik zal nit zggn at ik n uitgnoig, maar at gij m gvraag ht. - Daarop antwoor Sokrats: Als r tw samn op pa gaan, is n nog snllr an anr in ht ovrlggn van wat z zulln zggn. Latn w us maar gaan. Na z onvrsati gingn z lijkaar op wg. Maar tijns wanling vrzonk Sokrats sts ipr in gahtn, zoat hij ahtr raakt. Ton Aristomos lf staan om op hm t wahtn, vrog Sokrats hm alln oor t gaan. En zo kwam Aristomos ij ht huis van Agathoon aan, waar hij ur rs gopn von. Dat raht hm in n nogal pijnlijk situati. Hij wil nt naar innn gaan, ton n in naar uitn kwam om hm t glin naar ht vrtrk waar anrn al aanlagn want maaltij zou juist ginnn. En zora Agathoon hm opmrkt, rip hij: Bst Aristomos, g nt pris op tij om maaltij mt ons t nuttign. Maar als g om n anr rn zijt gkomn, vrgt i an maar vn, want ik h u gistrn al lopn zokn om u voor z maaltij uit t noign maar ik kon u nrgns vinn. Maar waarom is Sokrats nit mgkomn? Aristomos kk ahtrom maar Sokrats was in gn vln of wgn t knnn. Dus most hij nu zlf ht vrhaal on waarom hij mt Sokrats was mggaan n z hm voor it fstmaal ha uitgnoig. Hl go, sprak Agathoon, maar waar is Sokrats? 5

6 175 a 176 a 'Hij lip nt nog ahtr m, maar ik zou nit wtn waar hij nu is', zi Aristomos. Blijf aar nit staan, rip Agathoon naar n tafljongn, maar ga kijkn of j Sokrats kunt vinn n vraag hm innn t komn. En gij, Aristomos, zi hij, ga maar vast naast Eryximahos aanliggn. Vrvolgns gaf hij n van tafljongns opraht Aristomos n waskkn aan t rikn voor hij ging aanliggn. Ton kwam juist n van anr tafljongns innnlopn mt mling, at i Sokrats i z mostn zokn, zijn tovluht ha gzoht in ht portik van urn n at hij aar maar lf staan n nit naar innn wnst t komn, zlfs nit als z hm ripn. Dat is raar, zi Agathoon. Wl, lijf ht hm vragn n zorg r vooral voor at hij nit wgloopt. Maar Aristomos zi aarop: 'N, at mot g slist nit on, laat hm maar. Ht is nu nmaal zijn gwoont om plotsling zomaar rgns t lijvn staan n gn vin mr t vrrorn. Aanstons komt hij vast wl innn. Dwing hm us nit, laat hm zijn gang maar gaan.' Als j nkt at at ht st is, an mot ht maar zo, sprak Agathoon. Zorg an at wij alvast in worn n kunnn gaan tn. En gij, gastn, als niman ht woor wil, o an maar wat u gounkt n sprk mt lkaar ovr wat g maar wilt, howl ik ht op z manir nog nooit rr h gaan. Vanaag mot g r maar van uitgaan at ik oor u alln aan tafl n uitgnoig. Do aarom uw st ht irn naar zin t makn, an vrint g aarvoor ons allr lof. Hirna gon irn t tn maar Sokrats kwam nog sts nit innn. Agathoon gaf tlkns opniuw orrs om Sokrats t gaan haln, maar Aristomos ston at nit to. Ton Sokrats an inlijk innnkwam, was maaltij halvrwg gvorr. Dus voor zijn on ha hij gastn nog nit ns zo hl lang latn wahtn. Vrvolgns zi Aristomos at Agathoon, i alln aan ht uitin van tafl aanlag, Sokrats torip: Hirhn Sokrats, kom naast mij liggn, opat ik ht voorl mag hn van i wijshi i g knnlijk in ht portik van urn ht opgstokn. Want als at nit gur was, was g hir nog nit, at is uilijk. En zo vrhaal Aristomos at Sokrats ging zittn n sprak: - Ht zou wl mooi zijn, st Agathoon, als wijshi van in aar zou zijn at mn haar loutr oor ontat t makn van zlf kon latn stromn van ign onr ons i r vol van is naar ign i haar juist ontrt, zoals ook watr langs n wolln raaj van n voll kr naar n minr voll stroomt. Als at ook mt wijshi ht gval zou zijn, an zou ik maar al t graag naast u komn zittn. Mt hovl wijshi zou ik an oor u vrvul worn. D wijshi i ik zit is maar magrtjs n nog aanvhtaar ook, nt als n room. Maar uw wijshi is hlr n hft n grot kraht. Want nog kort gln is glkn ho shittrn i wijshi uit kraht van uw jug opflitst n straal voor ogn van mr an rtiguizn Grikn. - G rijft spot mt mij, st Sokrats, zi Agathoon. Op z manir zulln w lkaar nog voor rhtr motn slpn om glijk t krijgn, n an zulln wij Dionysos, go van wijn, als rhtr aanwijzn. Maar latn w rst wat tn. Aristomos vrtl ho Sokrats aan tafl ging om mt anrn t tn n ho zij hilronkn uitrahtn n gohi zongn n alls wat aarij hoort, om vrvolgns rank aan t sprkn. En hij vrtl ho Pausanias ht woor nam: - Wl hrn, op wlk manir kunnn wij ht st aan ht rinkn slaan? Ik vol mij nog allrlarst van ht rinkfstijn van gistrn n ik mot us op mijn vrhaal komn n ik nk at ht mt mstn van julli zo is. Want wij warn gistrn ijna allmaal van partij. Ik stl us voor, at wij ons afvragn ho wij nu ht st kunnn rinkn. 6

7 177 a - Daarop sprak Aristophans: Bst Pausanias, ht is n go voorstl, om van all kantn t kijkn wat voor vanaag st manir van rinkn is. Want ook ik hoor tot ignn i gistrn t ip in ht glas gkkn hn. - Daarop sprak Eryximahos, zoon van Akoumnos: J ht glijk, maar ik zou graag nog willn horn ho Agathoon zih volt n of hij van plan is zijn ongluk in rank t zokn. - Hlmaal nit, antwoor Agathoon, want ik vol m ook nit zo go. - Dan zit ht rnaar uit, zi Eryximahos, at wij, at wil zggn Aristomos, Phairos n ikzlf n wlliht ook anrn, n onvrwaht mvallr hn, nu strkst rinkrs onr ons ht latn afwtn. Want wij zijn nmaal altij vrlizrs ij ht rinkn. Sokrats laat ik uitn shouwing, want hij kan in i kampn worn onrgraht n ht is hm om ht vn wat wij slissn. Maar omat ht rnaar uitzit at niman van hir aanwzign rop gran is t vl wijn t rinkn, is ht misshin wl gpast at ik naar waarhi ronkn worn afshilr als its wat nog vl rgr is an alln maar rg. Mish stui hft mij, gloof ik, hl uilijk gmaakt at rinkn slht is voor mns. Als ik kus ha, zou ik zlf zkr nit m willn on aan n rinkglag n ht n anr vnmin aanran, zkr nit wannr hij ovnin nog n katr hft van vorig ag. - Daarop nam Phairos uit Myrrinos ht woor n zi: G wt ho ik mijn orn altij spits als g ht ht ovr mish kant van zaak. Ik nm aan, at ook anrn n go avis hn gkrgn. Ton was irn ht rovr ns at ijnkomst maar tr nit kon ontaarn in n rinkglag, n at niman mr zou rinkn an luk was voor irn. - Daarop sprak Eryximahos: Nu us slotn is at ir naar vrkizing kan rinkn n zijn ign maat kan aanhoun, stl ik voor, fluitsplstr i zojuist is innngkomn, wr t latn vrtrkkn om voor zihzlf t spln of - als zij at wil - voor vrouwn in huis. En latn wij z ijnkomst vanaag oorrngn mt gsprkkn. Als g at wilt, n ik ri n onrwrp voor t stlln. Aristomos vil hm ij oor ht r namns alln hlmaal m ns t zijn n Eryximahos uit t noign ht gsprksthma t nomn. - Dus ging Eryximahos vrr: Om t ginnn itr ik graag Mlanipp van Euripis: 'ht thma is nit van mij afkomstig', maar van Phairos hir. Want Phairos komt t pas n t onpas ij mij klagn: 'Is ht nit mrkwaarig, st Eryximahos, at voor alou n grot gohi Eroos gn nkl ihtr ook maar n lofzang hft gshrvn, maar at ihtrs wl allrli hymnn voor anr gon hn gshrvn. En als g ns kijkt naar al i langrijk sofistn, an zit g hovl stukkn z shrijvn vol lofprijzingn op Hrakls n anrn; zoals ijvoorl uitmuntn Proikos. Pr slot van rkning is at nit zo vrwonrlijk; wat wl all prkn t uitn gaat, ontkt ik onlangs, ton ik n ok von waarin ht zout uitunig gprzn wr om zijn nut n waarin trouwns allrli ingn uitunig gprzn wrn. Wat n moit voor ijna niks maar gn mns waagt zih tot nu to aan n ht lofzang voor Eroos, Lif. Zo'n grot gohi, zo t kort gaan!' Ik gloof at Phairos glijk hft. Ik wil hm hm nit alln n plzir on mt n ijrag, maar ik vin ook at z ijnkomst aan all aanwzign n go glgnhi it gohi t rn n hm op n votstuk t zttn. Als g ht hirm ns nt, is tij mt it thma go st. Want alliht zal ir op zijn urt - van links naar rhts - tr r van Lifsgo Eroos zijn mooist li willn zingn. Phairos mag ginnn, want hij zit aan ht hoof van tafl n lit ht 7

8 178 a gsprk. - Niman hft its tgn it voorstl, st Eryximahos, sprak Sokrats. Ook ik kan r nits tgn inrngn, t mr aar ik zlf sts wr nrgns its van t wtn, halv van lif. Maar vnmin kunnn Agathoon of Pausanias r zwaar tgn makn n zkr Aristophans nit, i zijn tij vrlt tussn ht aanin van go van Wijn n goin van Lif, noh iman van anrn i ik hir zi. Natuurlijk zulln wij hir aan anr kant van tafl nauwlijks n kans krijgn om aan urt t komn. Maar als onz voorgangrs go n oin sprkn, vinn w at wl go. Laat Phairos us onr it go gstrnt ginnn n Eroos, Lif, zijn hul rngn. All anrn warn ht aarm ns n namn ht voorstl van Sokrats aan at Phairos zou ginnn mt sprkn. Wlnu, Aristomos kan zih nit pris alls hrinnrn wat ir isgnoot aar gzg hft n vnmin hrinnr ik m ht hl vrhaal van Aristomos. Maar wat mij moit van ht hrinnrn waar lijkt zal ik u van irn vrtlln. Volgns Aristomos vrtl Phairos ongvr ht volgn: - Eroos, Lif, is n grot n golijk maht, i op vl wijzn oor mnsn n gon wonr n aann is, n at nit in laatst plaats oor zijn afkomst n goort. Want hij is van zr luistrrijk n riwaarig komaf. Ht wijs rvan is at Eroos nit uit ours gorn is, want gn ihtr of shrijvr maakt aar mling van. Alln Hsioos sprkt rovr n zgt at rst Chaos oprs, 'n aarna rs op rgshour Aar, als vast asis voor alln, uwig, n tvns Eroos, Lif'. Akousilaos zgt htzlf als Hsioos, namlijk at r na Chaos tw ontstonn: Aar n Lif. Parmnis zgt van Eroos, at hij als rst van all golijk krahtn gorn wr. Zo is irn ht rovr ns at van golijk krahtn Lif oust n mst riwaarig is. Omat Eroos zo ou is, is hij ook ron van grootst zgningn. Ik zou nit kunnn zggn wat n grotr go is: n go minnaar voor n jongn, of n go jongn voor n minnaar. Bovnin is r in ht lvn gn tr gis nkaar an Eroos, Lif, althans voor wi n go n zuivr lvn wnsn t lin. Afkomst, aanzin noh rijkom kunnn zih mtn mt i gis. Wat zal ik hir vrr ovr zggn? In shanlijk ingn vrtoont Lif zih als n gvol van shaamt n afkr, trwijl Eroos zih in shon n mooi ingn juist toont als n gvol van waarring, rknning n trouw. Zonr z tgnstllingn t knnn is gn gmnshap noh nig mns in staat groots n shon ingn t onrnmn. Daarom zg ik nu at irn i Lif knt n i oor ign toon of oor anrn in n shanlijk hanling vrwikkl raakt, zih ht mst zou shamn wannr zijn glif at zou zin. Dat zou hm vl mr kunnn shln an wannr hij oor zijn var zou worn gzin of oor n van zijn vrinn of oor iman anrs. Htzlf zin wij ij glif i zih ht mst zal shamn als zijn minnaar n onwaarig of shanlijk trk in hm opmrkt. Als r n systm zou kunnn worn aht waarij n gmnshap of n lgr loutr uit minnaars n minn zou staan, an zou at ongtwijfl voortrfflijkhi oplvrn. Alln zoun zih an immrs van 8

9 179 a 180 a shanlijk praktijkn onthoun n lkaar waarrn. En wannr zulk mnsn gzamnlijk tn strij trkkn, zoun zij ij wijz van sprkn hl wrl ovrwinnn, zlfs als z mt winign warn. Want wlk minnaar zou nit nog livr tn aanshouw van all anr mnsn slagor vrlatn of wapns wggooin an voor ogn van zijn glif; nn, an zou hij nog livr strvn. Bovnin is r gn mns i zo slht van karaktr is at lif zlf ook hm nit zo appr n ugzaam zou kunnn makn at hij zlfs gnn i van natur ugzaam n go zijn gaat vnarn. Dan zou hij ht ook nit in zijn hoof haln zijn glif in stk t latn wannr r gvaar rigt. En waar Homros tn aanzin van sommig hln sprkt ovr n oor gohi gïnspirr wilskraht, vrlnt Eroos ongtwijfl zlf inspirati aan ignn i oor zijn lifskraht zil zijn. Bovnin zijn alln z ziln ri om oo in t gaan voor n anr. En at glt nit alln voor mannn maar ook voor vrouwn. Alkstis, ohtr van Plias, is hir n go voorl van, want zij was als nig ri voor haar htgnoot t strvn, howl zijn var n mor, i in nog in lvn warn, it nit n. Mt haar lif stg zij vr ovn hn uit in vrinshap n gngnhi. Daaroor lk hozr ours in fit vrvrm warn van hun zoon n alln nog maar in naam vrwantn warn. Door i aa lk zij nit alln wonring van mnsn, maar zlfs van gon t oogstn. En trwijl r vl mnsn t nomn zijn i vl shoons n gos hn vrriht, kan j op n han gnn tlln aan wi gon gunst hn vrln hun zil wr uit onrwrl t latn trugkrn. Zo hn zij ij wijz van grot uitzonring, uit wonring voor haar aa, zil van Alkstis wr trug latn gaan. Hiruit lijkt at ook gon trouw n ugzaamhi jgns Lif hoogshattn. Orphus, zoon van Oiagros, stuurn gon mt lg hann uit onrwrl trug n van vrouw voor wi hij gkomn was, krg hij alln maar shim t zin. D vrouw zlf gavn zij hm nit trug omat hij nit stanvastig gnog lk: hij was t zr n flirfluitr. In fit was hij nit ri om t strvn voor zijn glif, trwijl Alkstis at wl was, n in plaats van i rihi vrzon hij n list om onrwrl lvn in t komn. Daarom gavn zij hm zijn grht straf i inhil, at hij oor toon van vrouwn zou strvn. Daarntgn gavn gon zr hoog op ovr Ahillus, zoon van Thtis, n zonn hm naar ht Eilan van Glukzalign. Want Ahillus ha van zijn mor ghoor at hij zou strvn zora hij Hktor ha goo; maar als hij Hktor nit zou on, zou hij houn trugkrn naar huis n ou worn. Ahillus koos htr voor hulp aan zijn min Patroklos n sloot ins oo t wrkn mt zijn ign oo n zih t vogn ij hm wins lvn rs ëinig was. D gon wonrn hm zozr om ht fit at hij zijn glif vrin ovn alls stl, at zij hm i ijzonr r gunn. Aishylos kltst wannr hij wrt at in hun vrinshapsvrhouing Ahillus gvr was n Patroklos ontvangr. Want Ahillus was nit alln shonr van gstalt an Patroklos, maar zlfs mooir an all hln ij lkaar. Bovnin ha hij nog nit ns n aar, zo jong was hij, althans volgns Homros. Ht is us wrklijk zo at gon mst waarring hn voor go ignshappn i voortspruitn uit kraht van Lif. Maar zij zijn nog mr vrrukt wannr ook glif minnaar lifhft, n nit alln minnaar glif. Want minnaar, vrliht als hij is oor ht golijk, straalt in ht algmn mr an glif. Daarom rn gon Ahillus nog mr an Alkstis n zonn hm naar ht Eilan van Glukzalign. Dit is an mijn rwijs aan Eroos, Lif. En ik zg at Lif oust, 9

10 181 a riwaarigst n krahtigst is van golijk mahtn, zoat Lif zowl ij lvn als oo ij uitstk ron is, waaruit ht vrkrijgn van go ignshappn n ht rikn van glukzalighi komt. Alus ongvr Phairos, voor zovr ik m hrinnr. Na hm kwamn vrshilln anrn, waarvan Aristomos zih nit alls mr go kon hrinnrn. D tosprakn van i anrn slog hij us maar ovr n hij vrvolg mt r van Pausanias. En i zi: - Ik gloof nit, st Phairos, at ons plan n gsprksthma hlmaal juist zijn gwst, voor zovr ht aarij oling is om nvouigwg lof van Eroos, Lif, t zingn. Als r sprak was gwst van maar n Eroos, an was ht allmaal mooi n prahtig. Maar in fit is van n nkl Eroos gn sprak. En omat r us nit n nkl vorm van Lif is, war ht juistr gwst als wij rst han vastgstl wlk wij motn prijzn. Ik zal us prorn it rht t zttn n rst Eroos afshilrn i wij zoun motn prijzn. Daarna zal ik hm prijzn zoals at n golijk kraht tokomt. Wij wtn alln at zonr Eroos Aphroit nit staat; zonr zinnlijk manifstati gn lifsan. Als r nu sprak was van n Aphroit, an was r ook slhts n Eroos. Maar omat r tw zijn, motn r ook tw vrshijningsvormn zijn. Want wi twijflt raan at r tw goinnn zijn? Wlnu, oust van tw hft gn mor n is ohtr van ht Uitspansl, Ouranos. Daarom nomn wij haar ook Aphroit Ourania, Hmls Aphroit. D jongst van tw is htr ohtr van Zus n van Dion n aarom wort zij Aphroit Panm gnom, Aphroit voor ht volk. En us kan ht nit anrs of wij nomn Eroos i mt jongr Aphroit samngaat, Eroos Panmos, Volks Eroos, n anr Eroos Ouranion, Hmls Eroos. Natuurlijk motn all golijk krahtn worn gprzn, maar w motn toh ook prorn z tw krahtn t onrshin. Ht knmrk van ir hanling is at wannr n hanling of ativitit op zihzlf plaatsvint, z go noh slht is. Nm ijvoorl hanling waar wij momntl m zig zijn: of wij nu rinkn, zingn of pratn, ot r nit to; op zihzlf zijn i ingn nit go t nomn. Maar ht gaat om kwalitit van hanling, om ht ho rvan; an kunnn wij zggn of uitkomst go of slht is. Want als w ingn go n juist uitvorn, an is uitkomst ook go. Als wij onjuist t wrk gaan, an is ht rsultaat ook onjuist. Zo is ht ook mt lifhn n us kunnn wij Eroos, uiting van Lif, nit zonr mr shoon n go nomn n hm onz hul waarig ahtn. Dat is alln ht gval wannr hij ons rto aanzt op shon n go wijz lif t hn. D zinnlijk Lif, Eroos Panmos, volgling van volks Aphroit, is waarlijk volks van karaktr n wort grgr oor tovallighn. Di uiting van Lif is rotik waarvan massa zih int ij ht lifhn. In rst plaats maakt ht aarij nit uit of i rotik wort opgwkt oor vrouwn of knapn. Tn tw riht massa zih aarij rr op ht lihamlijk an op ht gstlijk n an zokt mn ovnin ht lifst mst omm mnsn uit om lif t hn, omat ht loutr gaat om ht rikn van n inrsultaat, waarij ht r nit to ot of at rsultaat op n wtmatig n go wijz wort vrkrgn of anrszins. En zo ovrkomt ht i mnsn at zij on wat hun voor votn komt, of ht nu go of vrkr is. Hij gaat us han in han mt jongst goin, i in haar vrshijningsvorm zowl ht vrouwlijk als ht mannlijk inhout. Maar anr Eroos gaat samn mt oust, Hmls Aphroit, i gn l hft aan ht vrouwlijk maar alln aan ht mannlijk n nit hpt is mt ontrn grt. Dgnn i oor i Eroos 10

11 182 a gïnspirr worn, voln zih an ook aangtrokkn tot n mannlijk karaktr omat zij ht van natur krahtig n rouust nu nmaal waarrn, vooral ook als at mt gstkraht gpaar gaat. Dat it zo is, valt ook op t makn uit wijz waarop ignn i alln oor hogr Eroos ggrpn zijn, z knapnlif opvattn n uitn. Want zij vattn i gngnhi pas op wannr knaap rst tknn vrtoont van n ontwikkl r; n at gaat vlal samn mt ht oorkomn van aar. En at zij z wijz van lifhn rnstig opvattn, mn ik t kunnn opmakn uit ht fit at zij ri zijn i nmaal opgvatt gngnhi n lvn lang vol t houn n hun min vrin trouw t lijvn. Nooit zulln zij ooit misruik makn van onrvarnhi van hun min knaap oor hm rst voor shut t zttn n an van hm wg t lopn n vrvolgns hun zinnn op n anr t zttn. Er zou ignlijk n wt mt trkking tot z knapnlif motn komn om t voorkomn at zovl nrgi wort vrspil in n vrhouing i ignlijk nog onuilijk is. Want tokomst van zo'n knaap is nog volstrkt onzkr, mn kan ook nog nit zggn ho zijn karaktr zih zal ontwikkln - go of slht - n ook lihamlijk is hij nog nit volwassn. Mnsn mt n go ontwikkl gvol voor maat n or stlln zih vanzlf onr z wt. Daarom is ht noig at minnaars tot ht volgn van z rgl worn gwongn, zoals wij, voor zovr at althans moglijk is, hn nu al wingn om nit vrlif t rakn op vrijgorn vrouwn. Want ht is aan ht shanlijk grag van at soort lin t wijtn at r nu mnsn zijn i urvn wrn at ht nit go is om ooit aan vrlangns van n minnaar t volon. Di wring stolt op hun rvaring mt onmatig minnaars i zij in al hun onzalig n onwttig praktijkn hn kunnn osrvrn. Wat op n orlijk, juist n wtmatig wijz tot stan wort graht, kan nimmr ht onrwrp van rhtmatig kritik zijn. Ht is nit moilijk wtsrgls t lrn knnn i in anr stn van Griknlan gln aangaan Lif. Want i zijn simpl in vrhouing tot gnuanr rgls i ij ons gln n ook in Sparta. En zo is ht ook in Elis n Boioti n in anr strkn waar mn kunst van vrliing nit wrklijk mstr is. Daar kan mn an ook gwoon volstaan mt rgl at ht go is n minnaar zijn zin t gvn, trwijl r mt gn woor grpt wort ovr vraag of zijn lftij it wttigt. Ik gloof at z at hn naglatn om t voorkomn at iman ht in zijn hoof zou haln uit t prorn wat ht fft zou kunnn zijn van kunst van vrliing op mningsvorming van jong mnsn. Niman aar is kunst van ht woor mahtig. Maar in Ioni n lrs, waar mnsn lvn onr n nit-griks hrshappij, wort vrijhi van sprkn als onwttig shouw. Door hun spotish nigingn shouwn nit-grikn vrijhi van sprkn als its vrwrplijks, vnals z at vinn van filosofi n vrijhi van wging. Dat hft natuurlijk t makn mt ht fit at ht in zinswijz van lirs aar nit t pas komt om groots gahtn n iën t zaain in gst van hun onrann, vnmin als zij noozaak zin tot ht ontstaan van hht vrinshapsann n nhi onr hun urgrs. Dat alls kan juist ht st tot stan worn graht oor aan gvolns van lif n gngnhi uiting t gvn, oor Eroos us. Dz ls hn onz vrogr spotn in Athn lttrlijk glr, zoals ijvoorl mt vrinshapsan tussn Aristogitoon n Harmoios: i an wr zo strk at maht van spotn roor grokn wr. Dus waar rgl glt at ht onwttig is om vrinn n minnaars trwill t zijn, komt at oor kwaaaarighi van wtgvr, us oor hzuht van stuurrs n lakshi van onrann. Maar waar vrijhi van 11

12 183 a vrinshap oor wtgvr zonr voorhou wort aanvaar, is at in fit ht gvolg van traaghi van gst van i wtgvr. Athn hft hir n vl gnuanrr traiti, want ik zi ht al, i rgls zijn nit gmakklijk t grijpn. In Athn vint mn ht ijvoorl vl tr om aan gvolns van vrinshap n gngnhi in all opnhi uiting t gvn n nit in ht vrorgn. En an vooral wannr ht mnsn trft i tot hoogst soial klass horn, ook als zij minr mooi van gstalt zijn an anrn. Of nm manir waarop minnaars oor hun hl omgving worn aangmoig. Niman i aar its vrkrs ij nkt. Daarom wort hun sus als its gos shouw, n hun faln als n shan. Vrr is ht in Athn goorloof at n vrlif allrli wonrlijk okksprongn maakt in hoop aar sus m t hn n oor mnsn t worn gprzn. Maar in all anr gvalln zou zo iman i n rglijk lfrgl wil volgn, zih grootst prolmn op hals haln. Stl, iman is uit op ht gl of rijkom van n anr, of zijn politik maht of its anrs. Stl at hij at ol op zlf manir zou trahtn t rikn als n vrlif gunst van zijn min, us oor in n smkn, loftn, trouw zwrn, voor ur gaan liggn slapn, allrli slavnwrk on n ht slavnwrk on waar zlfs n slaaf zih t go voor zou ahtn. Dan is ht zkr at zo iman r zowl oor zijn vrinn als oor zijn vijann van zou worn wrhoun. Want wi hm vijanig gzin is, zal hm shulign van omkoprij, vlirij n van n mnsontrn grag. En wi hm go gzin is, zal zih voor hm shamn. Maar n vrlif oogst ij at grag alln maar lof n wlwillnhi, trwijl wt hm gn uimr in wg lgt om i ingn t on, omat ht immrs 'n go zaak trft'. Ht mst onghoor van alls is at ht mrnl r mnsn wrt at alln n vrlif vrijr ij gon grip onrvint wannr hij ruk plgt. Want mn zgt at van n vrlif gn is. Zo komt ht at gon n mnsn hm vollig vrij han hn ggvn, htgn in Athns wtgving is vastglg. Dit is us ahtrgron van ht fit at in z sta nrzijs n lifsvrhouing plus vrinshap van n vrlif minnaar als ht hoogtpunt van mnslijk omgang wort shouw. Aan anr kant wtn vars nit ho snl z hun zonn onr toziht motn stlln, zora zih n vrlif minnaar aanint, want tot lk prijs mot worn voorkomn at hun zonn ontat krijgn mt zo iman. Daarij worn tozihthour priz instrutis ggvn. D vrinjs van jongn in kwsti zulln hm trouwns ook mt vrwijtn ovrlan als zij mrkn wat r aan han is. Bovnin valt op at ours i vrinjs aar nit van wrhoun of tgnsprkn. Wannr mn it grag shouwt, zou mn gmakklijk kunnn nkn at n lifsvrhouing in z sta wl ht rgst is wat n mns kan ovrkomn. D wrklijkhi is, aht ik, anrs: r is namlijk gn nsluin antwoor. Want in ht gin stln wij al vast at n hanling op zihzlf nit go n juist is, noh shanlijk n onjuist. En hanling is go als zij op n go n juist wijz wort uitgvor n slht wannr zij vrkr wort uitgvor. Its shanlijk on strkt ht slht n laaghartig in mns n rvan gnitn is nog rgr. Its go n juist on vorrt ht rhtmatig in mns n rvan gnitn mag nog ook. Laaghartig n platvlors is volks minnaar, omat hij ht lifsgnot livr op ht lihamlijk an op ht gstlijk n sutil riht. Daarom is zijn lif ook nit stail n vnmin zit hij noozaak om its wat stanvastig n stail is, lif t hn. En zora lom van ht lihaam waarop zijn lif griht was, gint t vrwlkn, 'maakt hij at hij wgkomt als vlign vogl' a n al zijn woorn n 12

13 184 a 185 a loftn lijkn voos n hol. Maar minnaar i wznlijk go is n instaar, lijft lvnslang stanvastig n trouwaar, want hij is als ht war één gworn mt ht voorwrp van zijn stanvastig lif. Wlnu, onz wtgving shikt ovr n voortrfflijk totsstn om t paln wlk minnaar mn trwill kan zijn n wlk mn int t mijn. In ht rst gval moigt wtgvr ht aanknopn van n vrinshapsan aan n in ht tw gval int mn zih r vrr van t houn. In i gvalln wort lif n vrinshap op prof gstl n gtst om t zin aan wlk kant minnaar n ook min staat. Daarom wort 'lif op ht rst gziht' in Athns traiti als ongoorloof n shanlijk shouw. Want in ht algmn vint mn ht juist go at i lifsan rst op prof wort gstl oor r n tij ovrhn t latn gaan. Ook wort ht in Athn als shan rvarn als vrinshapsan ontstaat oor vrliing van gl of politik maht, of als iman zo'n vrhouing aangaat om t ontkomn aan n slht hanling n aan llnig omstanighn i hij nit langr mnt t kunnn vrragn. Tnslott is ht onfatsonlijk als trokkn jongman n hang hft naar lux n wl n uit is op politik invlo. Ht is uilijk at n vrinshapsan i op it soort ovrwgingn wort gasr gn nkl stanvastighi of zkrhi it, anrs an wtnshap at hir nimmr n l an uit kan voortkomn. Dan lijft r innn onz gruikn n zn nog n manir ovr waarop n jong man op avans van n minnaar mag ingaan. Want tn aanzin van minnaar glt rgl at ht gn shan of vlirij hoft t zijn om trwill van min jongling vrijwillig ir vorm van slaafshi t onrgaan. Wat jongn trft is r maar n glig rn voor vrijwillig slavrnij n at is ovrgav aan ug. In Athn is ht immrs gn shan als iman n anr vrijwillig int n ghoorzaamt in vronrstlling at hij aaroor zal winnn aan wijshi n ug. Latn wij z tw rgls us ns vrglijkn, at wil zggn rgls ovr lif n gngnhi voor knapn n voor knapn n jong mannn gln rgls ho in ht algmn t komn tot wijshi n ug. Wlliht kunnn wij ht r an ovr ns worn of ht voor n knaap go n vrantwoor is om op avans van n minnaar in t gaan. Stl at n minnaar n n knaap lkaar op n paal punt vinn. Bin hn aar zo hun ign wgrnn voor: n aht zih grhtvaarig zijn min knaap trwill t zijn n to t gvn als ank voor vrln lifsgunstn, trwijl anr, knaap us, zih grhtvaarig aht zijn minnaar n gunst to t staan omat i minnaar hm wijs n go kan makn. En zo stlt n zijn intlltul apaititn n anr ugn tr shikking n ontvangt anr opvoing, lvnsrvaring n wijshi. Wlnu, alln wannr motivn van tw lkaar op itzlf punt trffn, alln an, zg ik, is ht moglijk at n min knaap zijn minnaar lifsgunstn wijst. In all anr gvalln is ht onvrantwoor. Maar ht is gn shan wannr mn uit hoop op wijshi n ug togft n an rogn uitkomt. Maar in all anr gvalln is togvn wl n shan, of mn nu rogn uitkomt of nit. Want stl at n knaap nkt n rijk minnaar t trffn n hm zijn gunstn vrlnt voor gl n zit, rogn uitkomt n us gn nt krijgt omat minnaar uitinlijk nit ovr gl n zit lijkt t shikkn, an is vrln gunst aarom nit minr shanlijk. Want knaap hft zijn war aar gtoon n latn zin at hij t koop is: at is zkr nit go of ugzaam. Maar op zlf manir kan ht voorkomn at n knaap n volwassn man zijn lifsgunstn shnkt omat hij mnt at our go n l is n at hij r oor omgang mt 13

14 186 a zo iman zlf ook tr van zal worn. Als lijkt at volwassn slht n kwaaaarig is n gnszins ugzaam, an gaat knaap toh vrijuit onanks ht fit at hij rogn is, n is ht gn shan at hij aan vrlangns van minnaar hft volaan. Want ook z knaap hft zijn war aar gtoon, namlijk at hij ghl ri is ir zijn vrtrouwn t gvn trwill van ht vrwrvn van ug n karaktr. In vrglijking mt ht rst voorl is z opstlling zonr mr tr. Zo kan us worn gstl at ht voor n knaap goorloof n tamlijk is om trwill van zijn ign ontwikkling n our minnaar zijn zin t gvn. Dit is us rotik i hoort ij Hmls Goin. Ht is n vorm van lif i zlf ook hmls is n van grot waar, zowl in ht opnar als in ht prsoonlijk lvn. Di lif zt minnaar n min aan tot grot aanaht voor n ugzam lvnswijz. Maar all anr vormn van lif n rotik horn ij anr, Volks Goin. Dit nu, st Phairos, is mijn spontan n onvoorri ijrag ovr Eroos, zinnlijk lif, i ik j aani. Hir pauzr Pausanias - kijk nou toh ns ho z sprkrs mij mt woorn lrn spln. Ton zi Aristomos at nu ignlijk Aristophans aan urt was. Maar i ha nt hik, waarshijnlijk omat hij vl t gulzig was gwst; hij kon us nit sprkn. Mt moit kon hij nog nt tgn Eryximahos, oktr, i naast hm aanlag, zggn: - Bst Eryximahos, nig manir om hir uit t komn is at g maakt at z hik ophout of at gij voor mij in plaats sprkt totat ik hik kan stoppn. - Daarop antwoor Eryximahos: Dan o ik ht n n ht anr. Ik nm uw urt n is hik ovr, an nmt gij ht wr ovr van mij. Intussn hout hik misshin wl vanzlf op trwijl ik aan ht sprkn n, als g am maar lang gnog inhout. Maar als at nit lukt mot g mt wat watr gorgln. Als hik an nog harnkkig lijft, nm an its waarm g in nus kunt kriln om t nizn. Als g at n of tw kr ot, hout zlfs mst harnkkig hik op. - Daarop antwoor Aristophans: Shit maar op mt uw tospraak, an zal ik uw raa volgn. - Aristomos gon tospraak van Eryximahos alus: Pausanias gon zijn toog uitstkn, maar ignlijk maakt hij ht nit af. Ik mot us prorn zijn rnring sluitn t makn. Ht was inraa n glukkig grp van Pausanias om t zggn, at Eroos tw kantn hft. Toh n ik van mning at isiplin i ik volg, gnskun, hft aangtoon at z lif nit alln n psyhologish kraht is i tussn mnsn oprijst n griht is op ht go n ht shon in mns, maar at i kraht ook aanwzig is in all irn n plantn n ook griht is op vl anr ingn. Mn zou kunnn zggn at i lifskraht in alls wat lft aanwzig is. Vanuit mijn mish praktijk h ik gzin ho groot n wonraarlijk n alomvattn invlo van z golijk kraht is, in mnslijk n in golijk zakn. Laat ik us ginnn t sprkn vanuit ht gzihtspunt van gnskunst, om haar alus t rn. Ht hoort tot ht wznlijk knmrk van ir lihaming om grtn n vrlangns, kortom Eroos, op tw manirn t onrgaan. Want r is nu nmaal n uilijk vrshil tussn n gzon n n zik lihaam. En als ht n vrshilt van ht anr, an vrlangn z naar vrshilln ingn n hn vrshilln ingn lif. En zo is Eroos i mn ij n gzon lihaam aantrft, n anr an ij n zik lihaam. Zoals Pausanias zovn trht opmrkt is ht juist om ht go in 14

15 187 a mnsn t vrign. Evnals ht onjuist n shanlijk is om ht matloz n losanig in mns t von. Als wij it prinip oortrkkn, an kunnn wij us ook zggn at voor ht fysik lihaam htzlf glt: ht is go om in ht lihaam go n gzon lmntn t von n at is ook noozaklijk. In fit vrstaan w at onr wrklijk gnskun. Dus is ht vrkr om slht n zik lmntn in n lihaam t von n n kwaam arts zal zih aar an ook voor hon. Mn zou gnskun zlfs kunnn shrijvn als knnis van hoftn n vrlangns van ht lihaam mt trkking tot ht grot pros van uitwissling; at wil zggn van ht zih vulln n zih lgn. D st oktr is ign i hirij altij ht onrshi wt t makn tussn wlk hoft go is n wlk hoft vrkr, n i ovnin kunst vrstaat om z hoftpatronn om t raain zoat n paal hoft oor n tgngstl kan worn vrvangn. En go vakman is ovnin ign i n vrlangn of grt, kortom Eroos, wt op t wkkn waar r oorspronklijk gn was n r wl ha motn zijn n i ook kunst vrstaat i grt, i Eroos, wr wg t nmn wannr i r nit ha motn zijn. En ht oktr mot tgngstl lmntn in n lihaam mt lkaar kunnn vrzonn n r zlfs voor zorgn at zij lkaar noig hn. Maar grootst tgnstllingn zijn ook lkaars grootst vijann: kou n hitt; ittr n zot; roog n nat; n al at soort tgnstllingn. Omat onz voorgangr n stihtr van gnskun, Asklpios, knnis zat ho hij n onrling afhanklijkhi n harmoni kon rikn tussn rglijk tgnstllingn kon hij ginsln van onz kunst formulrn n vastlggn op manir zoals poëtn hir n ikzlf trouwns ook on. Bovnin wr ik at nit alln gnskunst ghl n al oor z gohi wort stuur, maar ook wgingslr n lanouw. Ook is r nit vl inspanning voor noig om uilijk t zin at muzik n ln kunstn tot z atgori horn. Misshin ol ihtr Hraklitos hir wl op ton hij nogal ulzinnig uitspraak at 'wat op zihzlf vrshilln is, oor zihzlf tzamn wort graht, zoals in ht gval van oog n ook lir'. Op ht rst gziht is ht waas t sprkn van n harmoni i zihzlf vrstoort of i zou ontstaan uit ingn i lkaars tgngstln zijn. Maar misshin ol Hraklitos ht volgn: in rst instanti zijn hog n lag tonn vrshilln van lkaar n zlfs tgngstl, maar oor kunst van muzik kunnn zij mt lkaar worn vronn n in harmoni klinkn. Want ht gurt natuurlijk nit zomaar. Hog n lag tonn vrshilln nu nmaal van lkaar. Dz vorm van harmoni is us n samnklinkn n at samnklinkn, i symfoni, is n soort ovrnstmming. Toh is n ovrnstmming van ingn i zlf onrling vrshilln onmoglijk, zolang zij lijvn vrshilln. Maar anrzijs kan mn stlln at zolang mn ij onrling vrshilln ur opn hout, n ovrnstmming of harmoni moglijk lijft. Nm ijvoorl n paal ritm at voortkomt uit ht vrshil tussn snl n langzaam om tnslott i tw t vrinn, waaroor at ritm ontstaat. D ovrnstmming of harmoni wort hirij vroorzaakt oor kunst van muzik, zoals gnskunst at in ons rst voorl n aarij wrkstlligt i kunst n zinnlijk an n nhi tussn tw ingn. Zo shouw is us ook muzik knnis van zinnlijk an n onrling aantrkkingskraht van rotik tussn Harmoni n Ritm. In ht systm van harmoni- n ritmlr is ht nit zo moilijk z rotik tussn i tw t hrknnn. Want aar splt kwsti van n twvouig Eroos nog 15

16 188 a nit. Maar als wij gaan kijkn ho mnsn gruik makn van harmoni n ritm, an splt at prolm wl n wort ht moilijk. Dan hn w us n ht vakman noig om ht onrshi t kunnn makn. Ht n aspt van Eroos is ht kunst n mnsn nomn at 'likunst', trwijl in ht anr aspt gruik wort gmaakt van rs staan mloiën n matn, htgn mnsn an ook rangshikkn onr muzikstui. En zo komn wij wr tot zlf onlusi, namlijk at alln mnsn i ovr zlfhrsing n n gorn gst shikkn - of aar tnminst naar strvn - kunnn gnitn van i zinnlijk an, i rotik, n haar kunnn shrmn n hon. Eroos, rotik, is hmls n voortrfflijk, i an ook afkomstig is van hmls Muz. Maar in muzik toont volks gaant van Eroos zijn vrwantshap mt Polymnia, liht muzik. In ht gruik van i vorm van Eroos motn wij r rg voor oppassn at ht plzir n gnotzuht i r uit voortspruitn nit n soort passivitit of matlooshi vroorzakn. Ook in gnskunst gtroostn wij ons vl moit om ij ht stilln van onz hongr t zorgn voor n go n juist gruik van voortrngsln van kukn om zo ht gnot van kookkunst t smakn zonr pijn van ht zik worn. Daarom is ht zowl in kunst van muzik als in gnskunst n in all anr vaarighn van mnsn n gon slist noozaklijk om zovl moglijk uit t kijkn naar i vormn van Eroos, want hij is in i gaantn sts aanwzig. Evnzo is ht systm van jaarlijks sizonwisslingn opgouw uit i kwalititn. Want wannr gorn n univrsl Eroos ingn i ik zovn nom - warmt n kou, roogt n voht - op harmoniuz n zonnn wijz mt lkaar vrmngt, an rngn i kwalititn grot vruhtaarhi n gzonhi aan mnsn, irn n plantn n niman onrvint nal. Maar wannr zlfzuhtig n gulzig Eroos ovrhan krijgt in ht systm van sizonwissling rngt hij grot vrnilingn n rampspo voor vln. D pst n vl anr pimiën n ziktn kunnn hiruit voortkomn, ook ij plantn n irn. Bijvoorl nahtvorst n hagl n ook ht vrshijnsl van mlauw ij plantn. Dat alls komt voort uit n soort rotish hzuht n matlooshi, i in vran staan mt loop r strrn n sizonwissling zoals wij i sturn in wat wl strrnkun wort gnom. Htzlf vint mn ij all offrplhtighn n rmoniën in vran mt kunst van ht waarzggn, kortom in all ativititn i trkking hn op uitwissling tussn gon n mnsn. In fit hn z pogingn gn anr ol an Eroos t houn of in vnwiht t rngn. Want grk aan ontzag n trouwlooshi ontstaan hl gmakklijk wannr mns gn gvol mr hft voor gorn n univrsl Eroos, zoat hij i vorm van Lif nit mr waarrt n haar nit mr als langrijkst rsultaat zokt in ir hanling. Dan gft hij voorkur aan anr, hzuhtig Eroos in zijn rlati mt zijn ours, zowl ij lvn als ij oo, n in zijn vrhouing tot gon. Ht hoort an ook tot kunst van ht waarzggn n proftrn om als n oktr t wakn ovr rotik van ons hanln. Zo zin is kunst van ht waarzggn us smis waar vrinshap tussn gon n mnsn wort gsm mt knnis van wat Lif ij mnsn ot n in wlk vorm zij lit tot rhtshapnhi n in wlk vorm tot golooshi. Daarom zg ik at ht hl gi at oor Eroos, Lif, wort strkn n zr grot maht of zlfs all maht vrtgnwoorigt. Daarij glt ovnin at ht Lifsvrlangn at griht is op ht go n juist in 16

17 189 a 190 a ingn n at gpaar gaat mt zonnnhi, zlfhrsing, n gvol voor maat n vrhouingn n rhtshapnhi, zowl ij mnsn als ij gon grootst kraht zit n ons als gn anr gluk vrshaft. Daarom worn wij an ook in staat gstl mt lkaar n mt gon i ovr ons hrsn, in vrinshap t lvn. Ht is hl go moglijk at ik in mijn lofr op z Eroos toh nog vl h vrgtn, at is an ongwil. En, st Aristophans, als ik inraa its ahtrwg h glatn, an is ht uw taak it aan t vulln. Of als g gohi soms op n anr manir wnst t rn, laat at an horn, want uw hikaanval is knnlijk voorij. - En zo ging Aristomos oor mt zijn rlaas n vrtl ho Aristophans ht woor ovrnam n sprak: Ja, hik is nu ovr, maar aar was wl n nisui voor noig. Ik vrwonr m rovr waarom intrn rgling van ht lihaam ht soort prikklingn n gprost als nizn noig hft om hik kwijt t rakn; want mt ht nizn hil hik inraa onmillijk op. - Ton zi Eryximahos: Mijn st Aristophans, kijk uit wat g ot. Want g staat nu wl op ht punt om ovral raak m t gaan stkn n aaroor wingt g m om hl go op t lttn of g nit its volslagn lahlijks zgt, trwijl g voor htzlf gl in all rust n vr uw tospraak zout kunnn houn. - Aristophans laht maar wat n antwoor: G ht glijk, Eryximahos, ik nm mijn woorn trug. Maar nk vooral nit, at ik rvoor trugins its komish t zggn, want at ligt nu nmaal in mijn aar n ht is n lust voor muz i mij inspirrt. Pas maar livr op at ik ht nit t gk maak. - Dnkt g wrklijk, Aristophans, at g sts zo maar its kunt opwrpn n r an nog wg m wt ook? Wlnu, lt maar go op at g ir woor at g sprkt kunt stavn. Al kan ht at ik nog van mning vranr n u maar laat gaan. - Ik n inraa van plan, mijn st Eryximahos, mijn lofr wat anrs in t kln an Pausanias n gij at hn gaan. Ik gloof namlijk at mnsn kraht n maht van Eroos, Lif, altij hn onrshat. Want anrs han zij ongtwijfl grootst tmpls n altarn gouw om i Lif t rn. Bovnin han zij Eroos an ook wl mooist n grootst offrplhtighn tori. Maar nu vint nits van at alls plaats, howl i gohi r allszins rht op hft. Voorwaar, Eroos is zkr gohi i mnsn ht mst wlgzin is. Bovnin is hij voor mnsn n ongnoot n n gnshr, wins zorg ignlijk grootst zgn is voor ht mnslijk gslaht. Nu zal ik trahtn u ovr z kraht t vrtlln zoat gij z knnis op uw urt aan anrn kunt oorgvn. Wlnu, allrrst mot g an its wtn ovr gaant van mns n zijn gvolns. Want onz allrrst vrshijningsvorm als mns was hl anrs an nu. Zo warn r, wat ht mnslijk gslaht trft, ri soortn n nit tw zoals tgnwoorig ht mannlijk n ht vrouwlijk gslaht. N, r ston ook n r gslaht at ht gmnshapplijk van tw anr in zih rog. Nu staat alln naam rvan nog, n gslahtsvorm zlf is vrwnn. In ortij was r us n man/vrouw-vorm i ston uit ht gmnshapplijk tussn man n vrouw, zowl in naam als in vorm. Nu knnn wij at grip nog uitsluitn als n shlwoor. D vrshijningsvorm van ir mns was ton ovnin hlmaal ron, want rug n zij warn irklvormig. Ir mns ha vir hann n vnvl nn. Bovnin ha hij tw gzihtn i ghl intik warn n op n ron nk stonn. Maar op i gzihtn, i n tgngstl kant uitkkn, was n shl gplaatst. Wl warn r vir orn, tw gslahtsln n voorts all anr organn in hun ovrnkomstig vrhouing. Ht shpsl lip rhtop, nt als wij, n 17

18 191 a kon gaan waar ht wil. En wannr i mns ht op n lopn ztt, hij at als n war aroaat mt gstrkt nn i in n irklvormig wging ron- n rongingn, n ook zijn armn gruikt hij zoat hij op aht lmatn stun i raznsnl rongingn. Ht staan van z ri gslahtssoortn n hun vrshijningsvorm von zijn oorzaak in ht fit at ht mannlijk prinip uit zon t voorshijn is gkomn n ht vrouwlijk uit aar, trwijl ht gslaht at ht min hout tussn i van maan afstamt. Want ook maan hout ht min tussn tw: aar n zon. Zij warn allmaal olvormig n lkn strk op lkaar, zowl in wzn als in vorm, omat zij op hun ours lkn. Bovnin knmrktn zij zih oor hun grot kraht n maht n hun gstkraht was zo groot at zij zlfs samnzwrn tgn gon. Van hn wort anook htzlf vrhaal vrtl als Homros vrtl ovr Ephialtos n Otos, i hml wiln stormn om gon t vhtn. Daarop ovrlgn Zus n anr gon wat hun t on ston, maar zij konn gn raa shaffn. Enrzijs han zij miln nit om ht mnslijk gslaht uit t roin zoals zij mt ht gslaht r gigantn han gaan, at z oor mil van liksm vrlgn. Mt mnsn was at nit moglijk, want an zoun tvns all rwijzn n offrs, i immrs van hn afkomstig zijn, vrwijnn. Anrzijs konn gon it opstanig grag toh nit tostaan. Maar tn langn lst krg Zus n ingving n sprak: 'Ik gloof at w toh ovr ht mil shikkn om n in t makn aan opstanig golooshi van mnsn zonr hn uit t roin; at is moglijk oor z t vrzwakkn. Want ik zal nu ir van hn oormin snijn n oor hun grotr aantal zulln zij tglijkrtij nuttigr voor ons, gon, worn. Zij zulln rhtop lopn op tw nn, maar als zij oorgaan mt hun opstanig grag n zih nit rustig houn, an zal ik z nogmaals oormin klivn zoat zij nnig oor ht lvn motn.' Zo sprak hij, n tglijkrtij sn hij all mnslijk wzns in twën. Ht lk nt kwalstrzivruht i mn oorsnijt om i t rogn, of op ht oorsnijn van n i mt n haar. En ij ht oorklivn van ir mnslijk wzn rog hij Apollo op om gziht n hals n halv slag t raain naar kant van sn zoat ir mns ij ht zin van zijn ign won wr tot zinning zou komn. En voorts rog hij Apollo op om wonn t gnzn. Dus raai Apollo ht gziht van all mnsn n halv slag n trok hij hui van zijkantn ijn n lg hui op wat voortaan uik wort gnom: ht lk nt op ht ihttrkkn van n urs mt n koorj. In ht min van uik lit hij n klin opning, wat wij nu navl nomn. D vl anr huiplooin strk hij gla, trwijl hij i orsthlftn in orstkas mt lkaar vron. Dat hij mt n paal instrumnt at lijkt op wat lrsnijrs gruikn wannr zij gplooi vlln lr ovr hun lst lggn om z gla t makn. Toh lit hij n paar plooin zittn n wl ij maag n ij navl als lijvn hrinnring aan z jammrlijk gurtnis. Ton us mns zag at zijn gaant in twën was gsnn, ontston in ir hlft ht vrlangn om wr samn n ghl t vormn, n zo lgn z armn om lkaar hn in n innig omhlzing, rnaar vrlangn at apart ln wr aann zoun groin. En z rign van hongr n uitputting om t komn, omat zij wigrn its los van lkaar t onrnmn. En wannr n hlft stirf n anr us alln ahtrlf ging i hlft op zok naar n wrhlft n omhls vrvolgns rst st hlft van n hl vrouw of van n man i hij von (want nu warn man n vrouw gshin). Op z manir ging ht mnsnras zijn onrgang tgmot. Maar Zus ha mlijn mt mns n vrshaft nog n 18

19 192 a anr mil oor hun gslahtsln naar voorzij van ht lihaam t vrplaatsn. Want tot op at ognlik han zij ook hun gslahtsln aan wat oorspronklijk uitnkant was n zij planttn zih nit voort oor lkaar t vruhtn, maar in aar zoals krkls on. Di organn vrplaatst hij us naar voorkant waaroor hij ht voortplantingspros naar ht lihaam zlf vrlg, mt ht mannlijk li in ht vrouwlijk l. Hij it mt oling at wannr n man in zijn omarming n vrouw trof, n vrwkking kon plaatsvinn n ht mnsnras zou lijvn voortstaan. Maar wannr n man n man trof, zou uit at samnzijn tnminst vriging n rust kunnn voortkomn waaroor zij aan ht wrk zoun gaan om hun roo t vrinn. Zo is us sins i shiing ij mnsn ht lifsvrlangn ingplant, waaroor oorspronklijk staat van mns wr wort hrstl n tvns wns ontstaat om uit tw n t makn n oorspronklijk natuur van mns t hln. Ir van ons is us ignlijk n omplmnt of pnant van En Mns i vnals n platvis toont at hij oormin is gsnn zoat wat n was, tw gworn is. Daarom zokt ir sts zijn wrhlft. Daarij is ht zo gstl at mannn i uit ht oorspronklijk gzamnlijk gslaht zijn gsnn, at wij zovn ht man/vrouwgslaht nomn, lifhrs van vrouwn zijn. Uit at l komn ook vl htrkrs n horrrs voort trwijl vrouwn van ht oorspronklijk man/vrouwgslaht nu in ht algmn lifhstrs van mannn n manzik zijn gworn. Zo kwam ht ook at vrouwn i ht halv l zijn van wat oorspronklijk n hl vrouw was, hun zinnn nit op n man zttn maar zih vlr tot anr vrouwn aangtrokkn voln. Hiruit zijn us vrouwn mt lsish inslag voortgkomn. Zo ook zokt man i ht afgsnn l is van wat oorspronklijk n hl man was, ht gzlshap van anr mannn. En zolang zij nog in hun jongnsjarn zijn, latn zij zin at zij n l van oorspronklijk man zijn oor vrinshap n gngnhi voor volwassn mannn op t vattn n r vrug in t shppn mt hn naar t gaan n in hun armn t liggn. Dat zijn stn onr jonglingn, want zij tonn hozr zij tot ht mannlijk gslaht horn. Nu zijn r mnsn i wrn at at soort jonglin juist shaamtloos is, maar zij vrgissn zih. Want n rglijk homofil grag houn zij r nit op na uit shaamtlooshi n ontuht, maar uit urf, klokmoighi n uit mannlijkhi ij ht zokn naar hun glijkn. Ht uilijk wijs hirvan is at juist zij, wannr zij volwassn zijn gworn, in ht opnar n politik lvn tonn at zij mannn zijn. Dus wannr zij van jongn man zijn gworn, tonn zij op hun urt langstlling voor jongns n taln nit naar vrouwn of ht vrwkkn van kinrn, tnzij maatshappij hn aarto vrpliht. Di mnsn hn r gnog aan onghuw n als mannn onr lkaar oor ht lvn t gaan. Zo'n man wort nu nmaal gorn als lifhr van knapn n mannn n zal altij opn staan voor soortgnotn. Wannr nu n van hn - of hij nu knapn of mannn lifhft - zijn ht wrhlft ontmot, an raakt hij in opprst vrrukking oor vrinshap, intimitit n zinnlijk lif i aaruit ontstaan. Gn van in kan an nog uitn anr, zlfs nit voor n ognlik. Dit zijn mnsn i hun lvn lang mt lkaar optrkkn ofshoon zij nit ns onr woorn kunnn rngn wat zij van lkanr willn of vrwahtn. Niman kan wrn at hir sprak is van n loutr zinnlijk lifsvrhouing n at op gron aarvan n mt zo'n vurig ijvr n rnst ht gzlshap van anr zokt. Ht is uilijk at ir zil uit is op its at nit t vrwoorn is, maar waarvan zij zih wl wust zijn n at z intns grn, ofshoon ht in raasln n nvln ghul is. 19

20 193 a Latn w ns aannmn at Hphaistos mt zijn wrktuign ij hn zou komn n zou vragn: 'Wat wilt g van lkaar, st mnsn?' En stl at hij vrr zou vragn, als z lvn zwijgn: 'Wilt g wrklijk hlmaal aanngsm worn zoat g lkaar 's nahts noh ovrag kunt vrlatn? Als g at wrklijk wnst, n ik ri u in aann t smn in n grot omarming zoat g, van tw n gworn, rst van uw lvn als n ghl zult zijn. En na uw oo zult g zlfs in Has in plaats van tw n zijn omat g tzamn gstorvn zijt. Maar nk nog ns go na of g n rglijk lot wrklijk wnst.' Wannr z mnsn at t horn zoun krijgn, zou vast niman its anrs wnsn an zo'n lot. Alln zoun r zonr mr van ovrtuig zijn at zij pris ghoor han wat zij altij gwnst han, namlijk i omgang mt glif n samngklonkn t worn tot n. Dit komt allmaal omat onz oorspronklijk gstalt was zoals ik haar shrvn h n at wij ooit n ghl vormn. Wlnu, ht vrlangn n ht zokn naar i oorspronklijk nhi krg naam van Lifsvrlangn, Eroos. Vrogr warn wij n, zoals ik al zi, maar vanwg ons onwttig grag hft Gohi ons ovral hn vrspri zoals ook Arairs oor Spartann vrspri wrn. Nog sts hrst us vrs at wij nogmaals oormin gsnn zulln worn als wij ons jgns gon nit volgns wttn van shpping gragn, n ron zulln lopn mt n ovrlangs oorgsnn nus, zoals mnsn in rliëf op zuiln of grafzrkn of zoals n stl gla oorgsnn olstnn. Daarom motn wij irn aansporn in alls gon t rsptrn n t rn om alus aan at lot t ontkomn n in plaats aarvan glukkig t worn onr ht vaanl van Eroos, onz aanvorr n stratg. Laat niman hm tgnwrkn want an haalt hij zih toorn van gon op hals. Wannr wij htr vrinshap sluitn mt gohi zlf n mt hm kunnn omgaan, zulln wij vanzlf n zonr moit ontkkn wi onz glif knapn zijn n an zulln wij hn nog vangn ook, n at lukt vanaag ag nit irn. En laat Eryximahos mijn woorn nu nit lahlijk makn oor op t mrkn at ik ol op vrhouing tussn Pausanias n Agathoon. Want wlliht horn zij nu juist tot i winign op wi ik zovn ol n zijn zij inraa alli ht mannn. Nn, ik sprk nu ovr all mannn n vrouwn n zg at ons mnsngslaht glukkig kan worn als wij Eroos, zinnlijk lif, tot vrvulling rngn oor ir zijn ign glif wrhlft t latn wrvinn n aaroor tot zijn oorspronklijk natuur trug t krn. Als at inraa ht st is, an mot ook kortst wg om at ol t rikn st zijn. Dat tknt us at ht rom gaat juist i wrhlft als glif t vinn i wznlijk op htzlf griht is. Wlnu, Eroos is gohi i ons it moglijk maakt n i wij trht zingn. Want in onz huiig omstanighn vrshaft hij ons st hulp oor ons t vorn tot lifsvrhouing i ht st ij ons past. Bovnin vrvult hij ons mt hoop voor tokomst, in i zin at wannr wij rvoor zorgn at gon hun l krijgn, hij ons zal hlpn wr trug t krn tot onz oorspronklijk statuur. Alus zal hij ons oor zijn gnzn kraht glukkig staat van gzgnn in. Dit, Eryximahos, is an mijn lofr op Eroos, Lif, sprak Aristophans. Ht is n wat anr naring an uw. Onz taflmanirn isn at gij z lofr nit in ht lahlijk trkt, want wij willn i van anrn ook nog horn. Of livr: van hn in, want alln Agathoon n Sokrats hn nog nit gsprokn. En zo vrhaal Aristomos ho Eryximahos aarop antwoor mt woorn: 20