Tweede Kamer der Staten-Generaal

Transcriptie

1 Tweede Kamer der Staten-Generaal 2 Zitting Overeenkomst tot oprichting van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank, gewijzigd op 17 mei 1979, met Resoluties betreffende de toelating van niet-regionale lid-staten Nr. 1 Ter griffie van de Eerste en van de Tweede Kamer der Staten-Generaal ontvangen op 23 maart De wens dat deze overeenkomst aan de uitdrukkelijke goedkeuring van de Staten-Generaal zal worden onderworpen, kan door of namens een of beide Kamers of door ten minste vijftien leden van de Eerste Kamer dan wel dertig leden van de Tweede Kamer te kennen worden gegeven uiterlijk op 22 april BRIEF VAN DE MINISTER VAN BUITENLANDSE ZAKEN Aan de Voorzitters van de Eerste Kamer en van de Tweede Kamer der Staten- Generaal 's-gravenhage, 20 maart 1981 Tervoldoening aan het bepaalde in artikel 64, juncto het tweede lid van artikel 60 en onder verwijzing naar het derde lid van artikel 61 van de Grondwet, de Raad van State gehoord, heb ik de eer u hierbij de Engelse tekst en de vertaling in het Nederlands over te leggen van de Overeenkomst tot oprichting van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank, gewijzigd op 17 mei 1979, met Resoluties betreffende de toelating van niet-regionale lid-staten (Trb. 1981, 28). 1 Een toelichtende nota bij deze overeenkomst gelieve u hiernevens aan te treffen. De goedkeuring wordt alleen voor Nederland gevraagd. De Minister van Buitenlandse Zaken, CA. van der Klaauw Ter inzage gelegd op de bibliotheek. S-Buit 3 vel Tweede Kamer, zitting ,16711, nr. 1 1

2 TOELICHTENDE NOTA 1. Inleiding In 1963 werd door 33 Afrikaanse landen de Afrikaanse Ontwikkelings Bank opgericht welke in 1966 in Abidjan de werkzaamheden aanving. De bank heeft tot doel de economische en sociale ontwikkeling van haar regionale lid-staten te bevorderen. Ten einde een verdere uitbreiding van de werkzaamheden mogelijk te maken heeft de bank besloten het lidmaatschap ook open te stellen voor niet-regionale staten. Na ruim anderhalfjaar onderhandelingen tussen de banken 12 niet-regionale landen waaronder Nederland, aanvaardde de raad van bestuur op 17 mei 1979 de daarvoor noodzakelijke wijzigingen van de Oprichtingsovereenkomst. Deze wijzigingen bevinden zich thans in een proces van aanvaarding door de Afrikaanse lid-staten. 0ndertussen nemen de inmiddels 22 niet-regionale landen die belangstelling hebben getoond, op verzoek van de bank de voor hun toetreding benodigde voorbereidende maatregelen. In de volgende paragrafen komen de diverse elementen die een rol spelen bij de toetreding van Nederland tot de Afrikaanse Ontwikkelings Bank aan de orde. 2. De voorgeschiedenis van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank In de jaren '60 is een aantal regionale ontwikkelingsbanken opgericht als resultaat van het streven naar nauwere economische en financiële samenwerking van groepen ontwikkelingslanden en met het oog op een vergroting van de kapitaalstroom afkomstig van de rijkere landen. De belangrijkste zijn de Inter-Amerikaanse Ontwikkelings Bank (1959), de Afrikaanse Ontwikkelings Bank (1963) en de Aziatische Ontwikkelings Bank (1966). De eerste twee banken hebben van begin af aan in het lidmaatschap de nadruk gelegd op het regionale karakter van de instelling: de Afrikaanse Bank liet slechts landen van het Afrikaanse continent als lid toe; de Inter- Amerikaanse instelling kende aanvankelijk slechts de Zuid- en Midden-Amerikaanse landen benevens de Verenigde Staten als leden en sinds mei 1972 Canada. De Aziatische Ontwikkelings Bank echter heeft bij de oprichting ook niet-regionale landen als volwaardig lid toegelaten zonder het overwegend Aziatische karakter van de bank in wezen aan te tasten. Een zestiental rijkere landen waaronder Nederland zijn lid van deze Bank 1. Sinds 1977 is de Inter- Amerikaanse Bank opengesteld voor niet-regionale staten en ook Nederland is tot deze bank toegetreden 2. Waar echter de Aziatische Bank door haar brede lidmaatschap en de Inter-Amerikaanse Bank aanvankelijk door de deelneming van de Verenigde Staten en later door de openstelling voor niet-regionale landen, in staat waren toegang te krijgen tot de Westerse en Japanse kapitaalmarkten en OPEC-leningen, had de Afrikaanse Ontwikkelings Bank niet een dergelijke positie. Door het regionale karakter was de hoeveelheid middelen (stortingen van lid-staten, reserves, winsten, leningen op internationale kapitaalmarkten) die de Afrikaanse Bank ter beschikking stond voor het financieren van ontwikkelingsprojecten in het Afrikaanse continent, beperkt gebleven. Gelet op het bepaalde in artikel 25a, derde lid, onder b, van de Wet op de Raad van State, blijft openbaarmaking van het advies van de Raad van State en het nader rapport achterwege. 1 Trb. 1966,107; Kamerstukken Trb. 1976,142; Kamerstukken (R 1052). 3 Trb. 1973, 51; Kamerstukken Ten einde de voor de ontwikkeling van Afrika zo nodige concessionele middelen te verkrijgen zonder evenwel het regionale karakter van de bank aan te tasten is in 1972 als volkenrechtelijk zelfstandige instelling het Afrikaanse Ontwikkelings Fonds opgericht 3. De zetel daarvan is eveneens in Abidjan gevestigd. De grote behoefte aan concessionele middelen is niet verwonderlijk daar een groot aantal van de «minst-ontwikkelde» landen in Afrika ligt. Dat in Afrika naast de bank een apart fonds werd opgericht vloeit voort uit het feit dat men het regionale karaktervan de bank niet wilde aantasten. Bovendien bestaat er bij de meeste donorlanden een zekere terughoudendheid bij te dragen aan niet zelfstandige speciale fondsen verbonden aan instellingen waarvan zij geen lid kunnen zijn. Hoewel het aldus twee aparte instellingen betreft, met elk een eigen raad van bestuur en college Tweede Kamer, zitting , ,nr. 1 2

3 van bewindvoerders en een eigen financiële huishouding, zijn er zeer nauwe institutionele verbanden tussen de twee. Zo zijn bij voorbeeld 6 van de 9 leden van het college van bewindvoerders van de bank tevens lid van het college van bewindvoerders van het fonds, dat uit 12 leden bestaat. De overige 6 leden worden door de donors aangewezen. Voorts is de president van de bank «ex officio» president van het fonds. Het fonds heeft geen eigen apparaat maar maakt gebruik van de staf van de bank en betaalt voor deze diensten een vergoeding. De Afrikaanse Ontwikkelings Bank verstrekte haar eerste lening in Sindsdien heeft zij een sterke groei doorgemaakt. Het aantal leden groeide van 33 in 1966 tot thans 50. In 1971 bedroegen de jaarlijkse verplichtingen ruim 24 min. rekeneenheden van de bank, terwijl deze in min. rekeneenheden overtroffen 4. De gecumuleerde verplichtingen van de bank bedroegen eind ,8 min. rekeneenheden. Toch is, zoals gezegd, de bijdrage van de bank aan de economische ontwikkeling van de Afrikaanse landen beperkt gebleven. Eind 1979 was voor een bedrag van ongeveer 68 dollar-cent per hoofd van de bevolking van de regionale leden uitgeleend. Dat is aanzienlijk minder dan het niveau van de andere regionale ontwikkelingsbanken. De Aziatische Ontwikkelings Bank, die twee jaar na de Afrikaanse werd opgericht, verstrekte in 1979 gemiddeld 1,05 dollar aan leningen, terwijl dit gemiddelde voor de Inter-Amerikaanse Ontwikkelings Bank meer dan 6 dollar was. Hoewel de Afrikaanse Ontwikkelings Bank haar leningactiviteiten in de loop van de laatste jaren aanzienlijk heeft uitgebreid, bleef de groei achter bij de verwachtingen die ten tijde van de oprichting bestonden, omdat de Afrikaanse landen niet in staat waren in de gewenste mate bij te dragen aan het kapitaal en daardoor aan de leningscapaciteit van de bank. Enkele van de Afrikaanse landen hebben weliswaar de laatste jaren een relatief snelle economische groei doorgemaakt (bij voorbeeld Nigeria, Algerije, Lybië en Egypte), doch ook van deze landen kan niet worden verwacht dat zij in de benodigde uitbreiding van het kapitaal zullen voorzien, omdat zij het grootste deel van het overheidsbudget voorfinanciering van binnenlandse ontwikkelingsprogramma's moeten aanwenden. In dat licht wordt reeds gedurende enkele jaren de participatie van niet-regionale staten in het kapitaal van de Bank overwogen. In 1978 besloot de raad van bestuurformele consultaties te houden met niet-regionale landen omtrent hun belangstelling voor inschrijving op het kapitaal van de bank. Tevens stelde de raad vast dat de wijzigingen in de Oprichtingsovereenkomst zouden moeten voldoen aan een aantal principes en condities teneinde het Afrikaanse karkater van de Bank te waarborgen. Deze worden in paragraaf 5 nader beschreven. 3. Het uitleenbeleid van de bank 4 De waarde van de rekeneenheid (Unit of Account, de UA) van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank was volgens artikel 5.1 (b) van de Oprichtingsovereenkomst vastgesteld op 0, gram fijn goud. In 1978 werd besloten het goudgewicht van de rekeneenheid zodanig vast te stellen dat de waarde van de UA gelijk is aan 1 SDR. Van 1967 tot 1971 was de waarde van 1 UA gelijk aan$1,op1 december 1979$ 1, Verwezen moge worden naar het Jaarverslag 1979 van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank en Fonds dat ter kennisneming door de leden ter griffie is gedeponeerd. De leningactiviteiten van de bank bereikten in een niveau van 207,9 min. rekeneenheden, 31,7% hoger dan in Hiermee werd hettotaal van de sinds 1967 verstrekte leningen gebracht op 842,8 min. rekeneenheden. In 1979 werden 35 leningen verstrekt aan 24 landen. Doordat het maximumbedrag voor één lening verhoogd is van 5 min. tot 8 min. rekeneenheden, konden voor afzonderlijke projecten hogere bedragen worden verstrekt. De meeste projecten betreffen cofinancieringsprojecten, die samen met andere donors bekostigd worden. Het deel van de bank in de totale kosten was in %, het jaar ervoor 19%. In toenemende mate besteedt de bankaandacht aan de landbouw en aan rurale ontwikkeling, zoals blijkt uit het overzicht van de verdeling van de uitgeleende bedragen over verschillende sectoren en geografische regio's, die is opgenomen als bijlage 1 bij deze toelichting. Opmerkelijk is de sterke groei van projecten in de landbouwsector: bedroeg dit aandeel in 1976 bijna 10%, in 1978 was dit ruim 22% en in 1979 ruim 27%. De groei in het aantal afgesloten leningen is gevolgd door een omvangrijke toename in de daadwerkelijk opgenomen bedragen: deze bedroegen in ,6 min., in min. en ,7 min. rekeneenheden. Tweede Kamer, zitting ,16 711, nr. 1 3

4 De meeste projecten worden voorbereid en uitgevoerd in samenwerking met andere internationale instellingen of in het kader van bilaterale overeenkomsten met ontwikkelde landen. De Bank beschikt over 24 experts uit nietregionale landen die ten dienste staan voor projectidentificatie en technische steun. Verschillende projecten worden ondernomen samen met de FAO, de UNESCO, het Afrikaanse Ontwikkelings Fonds of de UNDP. Co-financiering vindt plaats metde Wereldbank of het IFAD (Internationaal Fonds voor Agrarische Ontwikkeling), terwijl met andere organisaties nog besprekingen over samenwerking gaande zijn. 4. Het financiële beleid van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank Per 31 december 1979 bedroeg het totaal aan beschikbare middelen van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank 944,3 min. rekeneenheden, 241,7 min. meer dan in het voorgaande jaar. Dit bedrag is samengesteld uit het gestorte deel van het aandelenkapitaal, de gecumuleerde reserves en de aangetrokken middelen. De uitbreiding is vrijwel geheel het gevolg van een uitbreiding van het aandelenkapitaal en leningen op de internationale kapitaalmarkten. Van het nominale aandelenkapitaal was eind 1979 voor ruim 300 min. rekeneenheden gestort; van het gestorte deel had de Bank 260,5 min. rekeneenheden ontvangen vanwege vertragingen van enkele betalingen. In 1979 werd op de internationale kapitaalmarkten voor 281,8 min. rekeneenheden geleend, waardoor het totaal aan geleende middelen steeg tot 581,5 min. rekeneenheden. De samenstelling van de aangetrokken middelen is in de jaren sterk veranderd. Er valt een verschuiving waar te nemen van goedkopere overheidsleningen naar duurdere kredieten van commerciële financiële instellingen. Aantrekken van nieuwe middelen is veel duurder geworden, terwijl de uitgeleende bedragen dezelfde rentepercentages hebben behouden. Dit zou indien de Bank het uitleenbeleid ongewijzigd zou willen voortzetten en er niet in slaagt om goedkopere financieringsvormen te vinden, tot financiële problemen kunnen leiden. De eerste leningen die de Bank heeft afgesloten bij verschillende overheden (Canada, Zweden, Oostenrijk, in totaal UA 13,6 min. rekeneenheden) dragen een duidelijk concessioneel karakter wat betreft rente en looptijd. Een lening afgesloten bij de Export-Import Bank van Japan en een viertal Eurokredieten (in totaal 354,3 min. rekeneenheden) dragen minder concessionele voorwaarden: de rentepercentages voor deze kredieten zijn zwevend en varieerden ten tijde van afsluiten tussen 7 3/3% en 15%, terwijl de termijn van terugbetalen 5tot 10 jaar is. Meer recentelijk heeft de Bank middelen aangetrokken in de vorm van een directe lening van de Centrale Banken van lid-staten (36,4 min.), obligatieleningen (101,6 min.) en andere leningen op internationale kapitaalmarkten (74,2 min.). In maart 1980 heeft de bank voorts een kredietlijn afgesloten van 100 min. dollar (151,8 min. rekeneenheden) bij de Credit Commercial de France en de Midland Bank France. Tegenover de stijgende kosten van het aantrekken van nieuwe middelen heeft de Afrikaanse Ontwikkelingsbank tot nu toe geen veranderingen in het uitleenbeleid doorgevoerd. In 1978 was het maximum dat voor één project kon worden geleend verhoogd van 5 min. tot 8 min. rekeneenheden, doch de voorwaarden waaronder deze leningen worden verstrekt zijn onveranderd gebleven. Over het geleende bedrag moet 7 procent rente, vermeerderd met 1 procent commissie betaald worden, terwijl over het nog niet opgenomen gedeelte van de lening 3/4 procent depotrente moet worden betaald. Hoewel de omvang van het geleende bedrag, de aflossingsvrije periode en de looptijd van de verschillende projectleningen kan uiteenlopen, zijn de leningvoorwaarden hetzelfde voor alle landen. De bank maakt wat leningcondities betreft geen onderscheid op grond van sociaal-economische omstandigheden in een land. In 1979 zijn twee belangrijke beslissingen genomen over de kapitaalstructuur van de bank. In de eerste plaats is het aandelenkapitaal vergroot door Tweede Kamer, zitting ,16 711, nr. 1 4

5 de uitgifte van nieuwe aandelen ter waarde van UA420 min., toegedeeld aan de (regionale) lid-staten naar rato van hun aandeel in het bestaande kapitaal (Resolutie 01-79). Ten tweede werd besloten het lidmaatschap van de bank ook open te stellen voor niet-afrikaanse landen. Door de uitbreiding van het aandelenkapn taal in 1979 tot 1220 min. rekeneenheden, en door een verdere uitbreiding bij het openstellen van de bank voor niet-regionale landen, kan een verdere stijging van de kapitaalkosten worden tegengegaan en bovendien de marktpositie van de bank als financiële instelling op de internationale kapitaalmarkten worden verstevigd. Hiermee beoogt men de «borrowing capacity» van harde valuta te vergroten en betere leningsvoorwaarden voor het aantrekken van nieuwe middelen te verkrijgen. 5. Toetreding van niet-afrikaanse landen De consultaties over de toetreding van niet-regionale landen werden gehouden in vier discussieronden, waaraan van de kant van de Bank werd deelgenomen door de president. Van Westerse zijde namen 12 landen aan de onderhandelingen deel, die daarvoor door de president van de bank waren uitgenodigd. Het betrof de Verenigde Staten, de Bondsrepubliek Duitsland, Japan, Frankrijk, Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Italië en 4 Scandinavische landen. De onderhandelingen mondden erin uit dat overeenstemming werd bereikt over de modaliteiten van de openstelling. Deze zijn vastgelegd in de gewijzigde Oprichtingsovereenkomst. Over de meeste van de condities en principes voor openstelling die de bank had opgesteld bleek in grote lijnen overeenstemming te bestaan. Een aantal van deze voorwaarden waren van belang voor het veiligstellen van het Afrikaanse karakter van de bank. Overeenstemming bestond erover dat de president van de bank uit een der regionale landen gekozen zal worden, en dat de bank in een Afrikaans land zal blijven gevestigd. De verdeling van aandelen zal zodanig plaatsvinden dat de regionale leden een meerderheid van tweederde van het aantal stemmen hebben in de raad van bestuur. Tevens zal het personeelsbeleid zo worden gevoerd dat het regionale karakter van de Bank niet wordt aangetast, doch dat wel experts uit niet-regionale landen bij de Bank kunnen worden aangetrokken. Daarnaast werd gesproken over een aantal wensen van de niet-regionale landen. Deze landen vonden met name de van hen gevraagde initiële bijdrage hoog. Ook verbonden de niet-regionale landen hun instemming met deze punten aan enkele voorwaarden over de samenstelling van het college van bewindvoerders. Deze zou niet zoals de bank had voorgesteld moeten bestaan uit 9 regionale en 3 niet-regionale leden maar uit 9 of 12 regionale en 6 nietregionale leden, daar de vertegenwoordiging in het college van bewindvoerders een weerspiegeling dientte zijn van de verdeling van de stemmen. De wens was onder andere gestoeld op de situatie bij het Afrikaanse Ontwikkelings Fonds, waar 6 van de 12 leden van het college van bewindvoerders zijn gekozen door de niet-regionale lid-staten. Bij het Fonds hebben de niet-regionale leden kiesgroepen gevormd en het zou wat dat betreft wenselijk zijn een afstemming te doen plaatsvinden, temeer daar een nauwe werkrelatie bestaat tussen het college van bewindvoerders van de banken die van het fonds. Deze zou aanzienlijk worden vergemakkelijkt als de vertegenwoordiging in het fonds tevens kan fungeren als vertegenwoordiging in de bank. De bank heeft ingestemd met dit nadrukkelijke verzoek van de niet-regionale staten, ledere lid-staat benoemt een lid van de raad van bestuur en een plaatsvervanger in deze raad, het hoogste orgaan van de bank. De niet-regionale landen hebben kiesgroepen gevormd, waaruit de niet-regionale leden van het college van bewindvoerders worden gekozen. De in het Afrikaanse Ontwikkelings Fonds fungerende kiesgroep van Nederland en Duitsland zal ook bij de bank optreden. Het Verenigd Koninkrijk zal waarschijnlijk tot deze kiesgroep toetreden. Om de toetreding mogelijk te Tweede Kamer, zitting ,16 711,nr. 1 5

6 maken heeft de raad van bestuur op 17 mei 1979 besloten tot een verdere verhoging van het aandelenkapitaal van min. rekeneenheden tot UA min. Hiertoe werden nieuwe aandelen gecreëerd van elk nominaal rekeneenheden. Het besluit voorziet voorts in de verdeling van het verhoogde kapitaal. Tweederde deel (3500 min. rekeneenheden) is bestemd voor de regionale ledenlanden en 33 1 /3% (1750 min. rekeneenheden) komt voor rekening van de toetreders. De ledenlanden zijn gehouden 25% van hun deelneming te storten. Tijdens de onderhandelingen hebben de 21 niet-regionale landen (in 1980 kwam Korea daar nog bij) zich in principe bereid verklaard volgens een bepaalde verdeelsleutel te voorzien in de uitbreiding van het kapitaal. Het aandeel van Nederland zal daarin 1,95% bedragen, 3413 aandelen (zie voor de gehele verdeling bijlage II). In guldens beloopt de Nederlandse bijdrage f 85,5 min. Het gestorte deel hiervan zal Nederland in 5 gelijke jaarlijkse termijnen betaalbaar stellen in de vorm van onmiddellijk opeisbare schuldbekentenissen. De eerste termijn vervalt 30 dagen na het verwerven van het lidmaatschap. 6. Motieven voor Nederlandse deelname Deelname van niet-afrikaanse landen, waaronder Nederland, verdient om verschillende redenen steun. Ten eerste moet een toename van de kapitaalstromen voor de financiering van ontwikkelingsprogramma's in Afrika worden aangemoedigd. Het is het minst ontwikkelde continent met tweederde van de dertig armste en meest achtergebleven landen. Meer dan een derde van de landen van Afrika heeft een bevolking met een gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking van $ 200 of minder. De groei van deze inkomens bedroeg gedurende de periode gemiddeld minder dan 2% per jaar. Door de uitbreiding van het aantal lid-staten kan de «borrowing capacity» sterk worden vergroot en de bank verkrijgt een betere toegang tot de internationale kapitaalmarkten. Voorts valt een aanzienlijke versterking van de uitvoeringscapaciteit van het Afrikaanse Ontwikkelings Fonds te verwachten, een instelling waarin Nederland vanaf de oprichting heeft deelgenomen 6. Verdere uitbreiding van het thans gevoerde personeelsbeleid, gericht op verbetering van de uitvoeringscapaciteit van de bank, zal ook versterking van het operationele vermogen van het fonds betekenen. Dit personeelsbeleid zal voortaan ook het in dienst nemen van experts uit niet-regionale landen mogelijk maken. 7. Algemene regels inzake de toetreding van niet-regionale landen De niet-regionale staten kunnen pas toetreden als voldaan is aan een aantal voorwaarden die zijn vastgelegd in de z.g. «Algemene regels inzake de toelating van niet-regionale landen» (Resolutie 07-79, dd. 17 mei 1979). Deze voorwaarden zijn: 1. De wijziging van de Oprichtingsovereenkomst, met betrekking tot de toetreding van niet-regionale landen moet in werking zijn getreden. 2. De verhoging van het gewone aandelenkapitaal moet van kracht zijn geworden. 3. Tenminste 10 niet-regionale staten dienen te hebben toegezegd te zamen op aandelen in te zullen tekenen. Daaronder dienen zich tenminste 4 staten te bevinden die elk minstens 40 min. rekeneenheden aan het Afrikaanse Ontwikkelings Fonds hebben bijgedragen. 6 Machtiging tot de tweede aanvulling van het AOF is aangevraagd in 1980, in de z.g. Omnibuswet (kamerstuk ). De wijziging treedt in werking wanneer 75% van de stemmen zijn bereikt, een percentage dat waarschijnlijk vóór het eind van 1980 bereikt zal zijn. Behalve deze voorwaarden bevatten de «Algemene regels» ook bepalingen inzake de inschrijving op het kapitaal, vereisten voor het lidmaatschap, toelating van andere niet-regionale landen, kapitaal waarop niet is ingeschreven, quorum en stemmingsregels en de handhaving van de waarde. Tweede Kamerzitting ,16 711, nr. 1 6

7 8. Voorbehoud betreffende immuniteiten en belastingfaciliteiten Bij de toetreding tot de overeenkomst zal Nederland zich het recht voorbehouden bij het vaststellen van het bedrag van inkomstenbelasting dat over inkomsten uit andere bronnen verschuldigd is rekening te houden met salarissen en emolumenten die aan stafleden van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank worden uitbetaald en die zijn vrijgesteld van belasting op grond van Artikel 57 van de overeenkomst en voorts dat de vrijstelling niet van toepassing wordt geacht op de door de Afrikaanse Ontwikkelings Bank betaalde pensioenen. 9. Positie van de Nederlandse Antillen Aangezien de regering van de Nederlandse Antillen geen medegelding wenst, zal de Overeenkomst alleen voor Nederland gelden. De Minister van Financiën, A. P. J. M. M. van der Stee De Minister voor Ontwikkelingssamenwerking, J. de Koning De Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, D. F. van der Mei Tweede Kamer, zitting , ,nr. 1 7

8 BIJLAGE I Tabel 1. Verdeling van de uitgeleende bedragen door de Afrikaanse Ontwikkelingsbank, (in procenten) Sectoren Openbare werken 2. Transport 3. Industrie en ontwikkelingsbanken 4. Landbouw 5. Sociaal 45,5 29,6 16,5 8,4 32,7 30,3 27,3 9,8 44,6 26,2 17,2 12,0 39,9 15,5 20,9 22,4 1,3 27,6 22,3 19,0 27,3 3,0 100,0 100,0 100,0 100,0 100,0 Regio's 1. Centraal Afrika 2. Oost-Afrika 3. Noord-Afrika 4. West-Afrika 20,4 20,7 9,7 27,8 20,3 27,2 19,5 36,5 19,5 38,2 16,9 19,9 15,1 21,9 21,5 35,5 39,9 38,7 30,8 20,0 Bron: African Development Bank, Annual Report 1979, blz. 27 en blz ,0 100,0 100,0 100,0 100,0 Tweede Kamer, zitting ,16 711, nr. 1 8

9 BIJLAGE II Bijdragen niet-regionale landen in het aandelenkapitaal van de Afrikaanse Ontwikkelings Bank (in procenten) De niet-regionale staten hebben zich in principe bereid verklaard voor het volgende aandeel in het niet-regionale kapitaal te zullen zorgdragen: 1. Argentinië 1,14 2. België 1,64 3. Brazilië 1,14 4. Bondsrepubliek Duitsland 10,54 5. Canada 9,60 6. Denemarken 2,96 7. Finland 1,25 8. Frankrijk 9,60 9. Italië 6, Japan 14, Joegoslavië 1, Korea 1, Koeweit 1, Nederland 1, Noorwegen 2, Oostenrijk 1, Spanje 1, het Verenigd Koninkrijk 6, de Verenigde Staten 17, Zweden 3, Zwitserland 3,75 100,00 Tweede Kamer, zitting ,16 711, nr. 1 9